Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-1.4010.426.2018.2.SG
z 25 stycznia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 800 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 10 października 2018 r. (data wpływu 17 października 2018 r.), uzupełnionym 27 grudnia 2018 r., o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia czy dokonane przeniesienie części środków trwałych nabytych przez Spółkę dla potrzeb Zakładu w miejscowości X (zlokalizowanego na terenie SSE) w ramach realizacji warunków inwestycji określonych w Zezwoleniu, stanowiących wydatki kwalifikowane zgodnie z § 6 Rozporządzenia SSE, do Zakładu w miejscowości Y (także zlokalizowanego na terenie SSE), przed upływem 5 lat od dnia wprowadzenia ich do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych Spółki, spowoduje zmniejszenie wartości przysługującego Spółce zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o PDOP – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 października 2018 r. wpłynął do tut. Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia czy dokonane przeniesienie części środków trwałych nabytych przez Spółkę dla potrzeb Zakładu w miejscowości X (zlokalizowanego na terenie SSE) w ramach realizacji warunków inwestycji określonych w Zezwoleniu, stanowiących wydatki kwalifikowane zgodnie z § 6 Rozporządzenia SSE, do Zakładu w miejscowości Y (także zlokalizowanego na terenie SSE), przed upływem 5 lat od dnia wprowadzenia ich do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych Spółki, spowoduje zmniejszenie wartości przysługującego Spółce zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o PDOP. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 14 grudnia 2018 r., Znak: 0111-KDIB1-1.4010.426.2018.1.SG wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 27 grudnia 2018 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Sp. z o.o. (dalej: „Wnioskodawca”, „Spółka”) jest podmiotem z branży motoryzacyjnej. Spółka produkuje części do samochodów, w tym m.in. elementy układów zapłonowych, osprzęt elektronicznych paneli drzwiowych, przełączniki deski rozdzielczej, przełączniki wycieraczek i świateł.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej: „SSE”) na podstawie dwóch zezwoleń:

• Zezwolenia z 4 lutego 2008 r. (Spółka wyczerpała limit pomocy publicznej wynikający z tego zezwolenia i po wyczerpaniu tego limitu Spółka nie jest już uprawniona do korzystania ze zwolnienia z PDOP na podstawie zezwolenia z 2008 r.),
• Zezwolenia z 1 czerwca 2011 r. (dalej: „Zezwolenie”) - Spółka korzysta obecnie i planuje korzystać z limitu pomocy publicznej wynikającego z tego Zezwolenia.
  
  

Zezwolenie z 2011 r., obejmuje działalność produkcyjną, handlową i usługową, w zakresie następujących wyrobów wytworzonych na terenie SSE według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług 2008 Głównego Urzędu Statystycznego:

- Części i akcesoria do pojazdów samochodowych i ich silników - 29.3.

W związku z powyższym, w odniesieniu do dochodów uzyskiwanych z działalności prowadzonej na terenie SSE na podstawie Zezwolenia (w ramach określonego powyżej kodu PKWiU), Spółka korzysta z pomocy regionalnej udzielonej w formie zwolnienia od podatku dochodowego od osób prawnych, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o PDOP.

W Zezwoleniu, ustalono następujące warunki prowadzenia działalności gospodarczej:

• poniesienie na terenie SSE wydatków inwestycyjnych o łącznej wartości co najmniej 23.200.000 PLN w terminie do dnia 30 września 2015 r.,
• zwiększenie dotychczasowego zatrudnienia kształtującego się na poziomie 221 pracowników w przeliczeniu na pełne etaty poprzez zatrudnienie co najmniej 65 nowych pracowników na terenie SSE po dniu uzyskania zezwolenia w terminie do 30 września 2015 r. i utrzymanie zatrudnienia na poziomie co najmniej 286 pracowników w przeliczeniu na pełne etaty do zakończenie inwestycji w terminie do 30 września 2015 r.,
• przestrzeganie Regulaminu SSE i innych regulacji prawnych dotyczących funkcjonowania strefy.
  
  

Powyższe warunki dotyczące poniesienia nakładów inwestycyjnych we wskazanym terminie oraz utworzenia nowych miejsc pracy zostały przez Wnioskodawcę spełnione. Spółka jest obecnie w okresie utrzymania inwestycji oraz deklarowanego zatrudnienia w terminie do 30 września 2020 r.

Pierwotnie, Spółka prowadziła działalność gospodarczą na terenie SSE w ramach zakładu produkcyjnego zlokalizowanego w miejscowości X, który został zbudowany i uruchomiony w ramach projektu inwestycyjnego stanowiącego podstawę do ubiegania się o zwolnienie z PDOP w ramach Zezwolenia (dalej: „Zakład w miejscowości X”). Na przełomie 2017 i 2018 r. Spółka uruchomiła w miejscowości Y kolejny zakład produkcyjny, w którym prowadzi działalność gospodarczą o takim samym charakterze jak w Zakładzie w miejscowości X (dalej: „Zakład w miejscowości Y”), tj. określoną tym samym kodem PKWiU 29.3. Zakład w miejscowości Y jest zlokalizowany na terenie SSE. Spółka nie występowała o wydanie odrębnego zezwolenia strefowego z tytułu inwestycji w miejscowości Y, a wydatki inwestycyjne związane z tą inwestycją nie będą stanowiły wydatków kwalifikowanych uprawniających Spółkę do kalkulacji limitu zwolnienia.

W związku z rozwojem skali swojej działalności, Spółka dokonała relokacji części należących do niej środków trwałych (m.in. urządzeń i maszyn wchodzących w skład linii produkcyjnej), nabytych przez Spółkę w celu prowadzenia działalności gospodarczej na terenie SSE w ramach Zakładu w miejscowości X, do Zakładu w miejscowości Y.

Cena nabycia lub koszt wytworzenia tych środków trwałych stanowiły wydatki inwestycyjne w rozumieniu § 6 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (t.j. Dz.U. z 2015 r.,poz. 465 z późn. zm., dalej: „Rozporządzenie SSE”), zakwalifikowane do objęcia publiczną w formie zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych w ramach Zezwolenia.

Przeprowadzona relokacja części środków trwałych, które były związane z inwestycją objętą Zezwoleniem na prowadzenie działalności na terenie SSE w Zakładzie w miejscowości X, nie spowodowała zmiany własności (przeniesienia własności) tych składników oraz nie doprowadziła do zakończenia prowadzenia działalności przez Spółkę w Zakładzie w miejscowości X (na terenie SSE) lub zmiany profilu jej działalności. Ponadto, środki trwałe relokowane do Zakładu w miejscowości Y nadal znajdować się będą na terenie tej samej SSE.

Spółka jest dużym przedsiębiorcą w rozumieniu Załącznika 1 do Rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014 z dnia 17 czerwca 2014 r. uznające niektóre rodzaje pomocy za zgodne z rynkiem wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i 108 Traktatu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy dokonane przeniesienie części środków trwałych nabytych przez Spółkę dla potrzeb Zakładu w miejscowości X (zlokalizowanego na terenie SSE) w ramach realizacji warunków inwestycji określonych w Zezwoleniu, stanowiących wydatki kwalifikowane zgodnie z § 6 Rozporządzenia SSE, do Zakładu w miejscowości Y (także zlokalizowanego na terenie SSE), przed upływem 5 lat od dnia wprowadzenia ich do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych Spółki, spowoduje zmniejszenie wartości przysługującego Spółce zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o PDOP?

Zdaniem Wnioskodawcy, dokonane przeniesienie części środków trwałych, których koszty nabycia stanowią wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą w rozumieniu § 6 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 465 z późn. zm., dalej: „Rozporządzenie SSE”), z Zakładu w miejscowości X do Zakładu w miejscowości Y (oba zlokalizowane na terenie SSE), przed upływem 5 lat od dnia wprowadzenia tych środków trwałych do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych Spółki, nie spowoduje zmniejszenia wartości zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych przysługującego Spółce zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1036 z późn. zm., dalej: „ustawy o PDOP”).

Zgodnie z art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t.j. Dz.U. 2017 r., poz. 1010 z późn. zm., dalej: „ustawa o SSE”), dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej w ramach zezwolenia, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione z podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych. Podstawą do korzystania ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, o którym mowa w art. 16 ustawy o SSE.

Stosownie do regulacji art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o PDOP wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o SSE, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Pomocą publiczną udzielaną przedsiębiorcy prowadzącemu działalność gospodarczą na terenie strefy jest niezapłacony przez tego przedsiębiorcę podatek obliczony od dochodu osiąganego wyłącznie z działalności prowadzonej na terenie strefy na podstawie ważnego zezwolenia strefowego. To zezwolenie określa, jaki rodzaj działalności gospodarczej prowadzonej przez przedsiębiorcę na terenie SSE jest objęty zwolnieniem podatkowym.

Art. 17 ust. 5 ustawy o PDOP stanowi, że w razie cofnięcia zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, podatnik traci prawo do zwolnienia i jest obowiązany do zapłaty podatku za cały okres korzystania ze zwolnienia podatkowego. Przesłanki cofnięcia zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej wskazuje art. 19 ust. 3 ustawy o SSE. Zgodnie z tym przepisem, ww. zezwolenie może być cofnięte albo zakres lub przedmiot działalności określony w zezwoleniu może zostać ograniczony jeżeli przedsiębiorca:

1. zaprzestał na terenie strefy prowadzenia działalności gospodarczej, na którą posiadał zezwolenie, lub
2. rażąco uchybił warunkom określonym w zezwoleniu, lub
3. nie usunął uchybień stwierdzonych w toku kontroli, o której mowa w art. 18, w terminie do ich usunięcia wyznaczonym w wezwaniu ministra właściwego do spraw gospodarki, lub
4. wystąpił z wnioskiem o cofnięcie zezwolenia albo ograniczenia zakresu lub przedmiotu działalności określonego w zezwoleniu.
   
   

Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym, w związku z przeniesieniem przez Spółkę części środków trwałych stanowiących własność Spółki z jednego do drugiego z zakładów Spółki zlokalizowanych na terenie tej samej SSE, nie występuje żadna przesłanka, o której mowa w art. 19 ust. 3 ustawy o SSE. W szczególności, Spółka będzie nadal kontynuowała działalność gospodarczą na terenie SSE określoną w Zezwoleniu i planuje nadal korzystać ze zwolnienia z PDOP z tego tytułu.

Jednocześnie należy wskazać, że dokonane przeniesienie części środków trwałych nabytych w ramach inwestycji objętej Zezwoleniem, nie stanowi uchybienia warunkom w nim określonym. Spółka poniosła bowiem wydatki inwestycyjne w zadeklarowanej w Zezwoleniu wysokości. Zezwolenie nie precyzuje dokładnego miejsca realizacji inwestycji (tj. adresu, pod jakim nowe środki trwałe mają być umieszczone), zobowiązując Spółkę wyłącznie do poniesienia określonych wydatków kwalifikowanych na terenie strefy.

Tym samym, brak jest podstaw do cofnięcia Zezwolenia na podstawie przepisów ustawy o SSE.

Relokacja przedmiotowych środków trwałych pomiędzy zakładami zlokalizowanymi na terenie objętym statusem tej samej specjalnej strefy ekonomicznej, nie stanowi przesłanki do cofnięcia zezwolenia i tym samym nie prowadzi do utraty prawa do zwolnienia w podatku dochodowym.

Zgodnie z § 6 ust. 1 Rozporządzenia SSE, za wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą uznaje się koszty inwestycji pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy, jeżeli możliwość ich odliczenia wynika z odrębnych przepisów, poniesione na terenie strefy w trakcie obowiązywania zezwolenia, będące:

1. ceną nabycia gruntów lub prawa ich użytkowania wieczystego,
2. ceną nabycia albo kosztem wytworzenia we własnym zakresie środków trwałych, pod warunkiem zaliczenia ich, zgodnie z odrębnymi przepisami, do składników majątku podatnika,
3. kosztem rozbudowy lub modernizacji istniejących środków trwałych,
4. ceną nabycia wartości niematerialnych i prawnych związanych z transferem technologii przez nabycie praw patentowych, licencji, know-how lub nieopatentowanej wiedzy technicznej, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3,
5. kosztem związanym z najmem lub dzierżawą gruntów, budynków i budowli - pod warunkiem, że okres najmu lub dzierżawy trwa co najmniej 5 lat, a w przypadku małych i średnich przedsiębiorców - co najmniej 3 lata, licząc od przewidywanego terminu zakończenia nowej inwestycji,
6. ceną nabycia aktywów innych niż grunty, budynki i budowle objęte najmem lub dzierżawą, w przypadku gdy najem lub dzierżawa ma postać leasingu finansowego oraz obejmuje zobowiązanie do nabycia aktywów z dniem upływu najmu lub dzierżawy.
   
   

Zgodnie z powyższym, poniesione przez Spółkę wydatki inwestycyjne związane z przemieszczanymi środkami trwałymi stanowią wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą, gdyż spełniają warunki określone w § 6 ust. 1 Rozporządzenia SSE, a mianowicie:

• zostały poniesione na terenie Strefy,
• zostały poniesione w okresie obowiązywania Zezwolenia,
• przeznaczone zostały na zakup środków trwałych,
• przedmiotowe środki trwałe zostały zaliczone do składników majątku Spółki.
  
  

Odnosząc się do wydatków poniesionych na środki trwałe, które zostały przemieszczone do Zakładu w miejscowości Y, należy podkreślić, że wystąpiły łącznie wszystkie wspomniane powyżej przesłanki pozwalające rozpoznać je jako wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą. Co istotne, przepisy te nie wskazują jako jednego z warunków kwalifikowalności wydatków obowiązku utrzymania ich pod konkretnym adresem.

Zgodnie ze stanem faktycznym, przedmiotowe wydatki poniesione zostały w ramach Zezwolenia na potrzeby znajdującego się na terenie SSE Zakładu w miejscowości X i nawet po ich przemieszczeniu do Zakładu w miejscowości Y nadal znajdują się na obszarze SSE oraz stanowią składniki majątku Spółki.

Tym samym, zdaniem Spółki, wydatki poniesione w związku z przemieszczanymi środkami trwałymi, stanowią wydatki kwalifikowane w myśl przepisów Rozporządzenia SSE.

Zgodnie z § 5 ust. 1 Rozporządzenia SSE zwolnienie od podatku dochodowego od osób prawnych z tytułu kosztów nowej inwestycji przysługuje przedsiębiorcy począwszy od miesiąca, w którym poniósł wydatki inwestycyjne w okresie od dnia uzyskania zezwolenia, aż do wyczerpania dopuszczalnej pomocy regionalnej, pod warunkiem, że:

1. utrzyma własność składników majątku, z którymi były związane wydatki inwestycyjne - przez okres 5 lat od dnia wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym,
2. utrzyma inwestycje w regionie, w którym udzielono pomocy, przez okres nie krótszy niż 5 lat od momentu, gdy cała inwestycja zostanie zakończona.
   
   

Nawiązując do stanu faktycznego, dokonane przeniesienie części środków trwałych nie stanowiło naruszenia wskazanych powyżej warunków dotyczących utrzymania środków trwałych i inwestycji w okresie trwałości inwestycji. Jednocześnie, utrzymanie własność składników majątku, z którymi były związane wydatki inwestycyjne objęte Zezwoleniem będzie trwało przez okres co najmniej 5 lat.

W pierwszej kolejności należy wskazać, że Spółka nie dokonała przeniesienia własności nabytych środków trwałych ze Spółki na inny podmiot. Przedmiotowe środki trwałe są wciąż ujęte w ewidencji środków trwałych Spółki.

Należy podkreślić, że przepis § 5 ust. 2 pkt 1 Rozporządzenia SSE jednoznacznie odnosi się do przeniesienia własności środków trwałych. Przez przeniesienie własności należy rozumieć „transfer” uprawnień właściciela rzeczy wynikających z art. 140 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 1964 r. Nr 16 poz. 93 z późn. zm., winno być: t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1025 z późn. zm., dalej: „KC”) na rzecz osoby trzeciej. Ponadto zgodnie z art. 155 KC przeniesienie własności wiąże się co do zasady z zawarciem odpowiedniej umowy pomiędzy zbywcą a nabywcą rzeczy.

Podkreślenia wymaga fakt, że w przedstawionym stanie faktycznym, takie działanie nie miało miejsca. Spółka pozostała właścicielem ww. środków trwałych, zachowując zarówno ich własność, jak i posiadanie (władztwo fizyczne) nad przeniesionymi składnikami majątku.

Po drugie, Spółka spełni także warunek utrzymania inwestycji w regionie, w którym udzielono pomocy, ponieważ nie zaprzestała prowadzenia działalności gospodarczej na terenie SSE, a zarówno Zakład w miejscowości X oraz Zakład w miejscowości Y znajdują się na obszarze tego samego województwa.

Zdaniem Spółki, zarówno przepisy prawa określające zasady udzielania zezwoleń na prowadzenie działalności w specjalnej strefie ekonomicznej, jak i treść samych zezwoleń (do korzystania z których Spółka jest uprawniona), nie zawierają postanowień, które nakładałyby na Spółkę obowiązek utrzymywania środków trwałych (których koszty nabycia stanowiły wydatki kwalifikowane) w ściśle określonej lokalizacji w danej specjalnej strefie ekonomicznej.

Tym samym, działanie Spółki nie będzie stanowiło naruszenia przesłanek określonych w § 5 ust. 2 Rozporządzenia SSE i tym samym, Spółka nie utraci w całości ani w części zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych określonego w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o PDOP.

Należy podkreślić, iż zwolnienia podatkowe stanowią odstępstwo od zasady powszechności opodatkowania i tym samym przepisy ich dotyczące należy interpretować w sposób ścisły oraz przede wszystkim w oparciu o reguły wykładni językowej. Kierując się tymi zasadami, warunki uznania danego wydatku za wydatek kwalifikowany (na potrzeby inwestycji objętej Zezwoleniem i kalkulacji wysokości zwolnienia w podatku dochodowym) stanowią katalog zamknięty, w którym nie zawiera się konieczność utrzymania zaliczonych do wydatków kwalifikowanych środków trwałych pod jednym, wskazanym adresem.

Biorąc powyższe pod uwagę, wydatki na zakup lub wytworzenie środków trwałych związanych z inwestycją objętą Zezwoleniem stanowią wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą na gruncie powołanych przepisów, niezależnie od miejsca ich użytkowania na terenie SSE.

Podsumowując, Spółka stoi na stanowisku, że działanie polegające na przeniesieniu (z jednej lokalizacji na terenie SSE do drugiej również na terenie SSE) wybranych środków trwałych zakupionych przez Spółkę, których cena nabycia stanowiła wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą w rozumieniu § 6 Rozporządzenia SSE, przed upływem 5 lat od dnia wprowadzenia ich do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych Spółki:

• nie stanowi naruszenia § 5 ust. 2 pkt 1 Rozporządzenia SSE, gdyż nie stanowi ono przeniesienia własności składników majątku,
• nie spełnia żadnej z przesłanek cofnięcia Zezwolenia, ani też ograniczenia zakresu lub przedmiotu działalności określonego w Zezwoleniu, które zostały wskazane w katalogu zawartym w art. 19 ust. 3 ustawy o SSE.
  
  

W efekcie, nie przekłada się to na zmniejszenie wartości przysługującego Spółce zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych w związku z prowadzeniem działalności gospodarczej na terenie SSE w oparciu o Zezwolenie (o ile spełnione zostaną pozostałe warunki dotyczące prowadzenia działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej).

W związku z tym, Spółka nie będzie zobowiązana do skorygowania wartości wydatków kwalifikowanych dających prawo do wyliczenia kwoty wolnej od podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o PDOP, o wartość tych środków trwałych, które zostały przeniesione przez Spółkę z Zakładu w miejscowości X do Zakładu w miejscowości w Y.

Wnioskodawca pragnie wskazać, ze stanowisko zgodne z powyższą argumentacją wyraził przykładowo:

• Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 11 lipca 2018 r., Znak: 0111-KDIB1-3.4010.229.2018.1.APO, w ramach której potwierdzono, że dokonanie przeniesienia części maszyn, stanowiących wydatki kwalifikowane poniesione w związku ze zrealizowaną na terenie SSE inwestycją, dokonane przed upływem 5 lat od momentu wprowadzenia ich do ewidencji środków trwałych, do hali położonej poza terenem SSE (w jej bezpośrednim sąsiedztwie), nie spowoduje utraty lub zmniejszenia wartości przysługującego zwolnienia z PDOP. Przeznaczenie środków trwałych, które podmiot planował przenieść poza teren SSE nie ulegnie zmianie i nadal miały być one wykorzystywane w prowadzonej dotychczas na terenie SSE działalności gospodarczej,
• Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z 14 stycznia 2014 r., Znak: IBPBI/2/423-1351/13/AK, w ramach której potwierdzono, że przeniesienie środków trwałych nabytych przez podmiot w ramach inwestycji na terenie jednej z SSE, objętych pomocą zgodnie z § 6 Rozporządzenia SSE, do innego zakładu spółki zlokalizowanego na terenie innej SSE, przed upływem 5 lat od dnia wprowadzenia tych środków trwałych do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nie spowoduje utraty lub zmniejszenia wartości przysługującego spółce zwolnienia z PDOP,
• Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej z 28 grudnia 2012 r., Znak: IPTPB3/423-328/12-4/KJ, w ramach której potwierdzono, że z punktu widzenia regulacji strefowych, nie ma znaczenia miejsce dokonania nakładów inwestycyjnych i miejsce wykonania pracy przez nowo zatrudnionych pracowników tak długo, jak długo to miejsce znajduje się na obszarze specjalnej strefy ekonomicznej. W przypadku przeniesienia maszyn produkcyjnych dotychczas usytuowanych w lokalizacji objętej jednym zezwoleniem do lokalizacji objętej drugim zezwoleniem, spółka nadal będzie mogła korzystać ze zwolnienia z PDOP działając na terenie SSE w oparciu o pierwsze zezwolenie.
  
  

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, przeniesienie części środków trwałych, których koszty nabycia stanowią wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą w rozumieniu § 6 Rozporządzenia SSE, z Zakładu w miejscowości X do Zakładu w miejscowości w Y (oba zlokalizowane na terenie SSE), przed upływem 5 lat od dnia wprowadzenia tych środków trwałych do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych Spółki, nie spowoduje zmniejszenia wartości zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych przysługującego Spółce zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o PDOP.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie ocenyprawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Jednocześnie zauważyć należy, że z dniem 30 czerwca 2018 r. zmianie uległo brzmienie art. 17 ust. 1 pkt 34 i ust. 5 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 1036 z późn. zm.). Zgodnie z obowiązującym brzmieniem tych przepisów, wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6d, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 2017 r. poz. 1010 oraz z 2018 r. poz. 650), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami (art. 17 ust. 1 pkt 34 ww. ustawy). W razie cofnięcia zezwolenia, o którym mowa w ust. 1 pkt 34, lub uchylenia decyzji o wsparciu, o której mowa w ust. 1 pkt 34a, podatnik traci prawo do zwolnienia i jest obowiązany do zapłaty podatku na zasadach określonych w ust. 6 (art. 17 ust. 5 ww. ustawy).

Powyższe zmiany nie mają jednakże wpływu na ocenę istoty przedstawionego przez Wnioskodawcę stanowiska w sprawie.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Odnosząc się do powołanych we wniosku interpretacji indywidualnych stwierdzić należy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach innych podmiotów i nie wiążą tut. Organu w sprawie będącej przedmiotem wniosku.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2018 r., poz. 1302 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.