2019.01.28 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej - 0112-KDIL2-2.4012.617.2018.1.AKR

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-2.4012.617.2018.1.AKR
z 28 stycznia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 22 listopada 2018 r. (data wpływu 29 listopada 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

sposobu ewidencjonowania sprzedaży dla przypadku A w sytuacji przekazania:
- faktury drogą elektroniczną – jest prawidłowe;
- paragonu – skanu – drogą elektroniczną – jest nieprawidłowe oraz
w zakresie sposobu ewidencjonowania sprzedaży dla przypadku B w sytuacji przekazania:
- faktury drogą elektroniczną – jest nieprawidłowe;
- paragonu – skanu – drogą elektroniczną – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 listopada 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu ewidencjonowania sprzedaży dla przypadku A w sytuacji przekazania faktury drogą elektroniczną i paragonu – skanu – droga elektroniczną oraz w zakresie sposobu ewidencjonowania sprzedaży dla przypadku B w sytuacji przekazania faktury drogą elektroniczną i paragonu – skanu – drogą elektroniczną.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka (dalej: Spółka lub Wnioskodawca) jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: VAT), posiada status tzw. „dobrego podatnika – VIP”.

Głównym przedmiotem działalności Spółki jest sprzedaż odzieży i akcesoriów odzieżowych w sklepach stacjonarnych zlokalizowanych na terenie całej Polski.

Oprócz tego Spółka prowadzi sprzedaż przez sklep internetowy (stronę www/aplikację mobilną). Sprzedaż towarów zarówno w sklepach stacjonarnych, jak i w sklepie internetowym odbywa się przede wszystkim na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej (dalej: Klient).

Przedmiotem niniejszego wniosku jest sprzedaż odzieży i akcesoriów prowadzona przez sklep internetowy na rzecz Klientów.

Klient w celu zalogowania się do systemu podaje dane identyfikujące osobę, każde zamówienie posiada zindywidualizowany numer, który pozwala na identyfikację zamówienia – również z otrzymaną płatnością. Spółka jest również w posiadaniu adresu klienta.

Możliwość zidentyfikowania zapłaty z zamówieniem (a co za tym idzie z danym klientem) występuje niezależnie od sposobu dokonanej płatności.

Miejsce odbioru

Klient ma możliwość dokonania wyboru miejsca odbioru towaru:

wskazany dowolny adres (np. dom/praca) lub
wybrany przez Klienta sklep stacjonarny Spółki.

Sposób wysyłki

Paczki są wysyłane za pośrednictwem firmy kurierskiej lub innego operatora świadczącego usługi przewozu towarów – niezależnie od wskazania przez Klienta miejsca odbioru towaru.

Procedura związana z wysyłką towaru zamówionego w sklepie internetowym jest taka sama, niezależnie od wybranego przez Klienta miejsca odbioru towaru, tj.:

towar jest pakowany pod konkretne zamówienie i wysyłany z magazynu centralnego pod wskazany adres,
wysłany towar, po opuszczeniu magazynu centralnego nie znajduje się na stanach magazynowych Spółki.

Ewidencjonowanie sprzedaży – centralna kasa w magazynie Spółki

W przypadku obowiązku ewidencji sprzedaży ze sklepu internetowego na kasie fiskalnej – Spółka przedstawia następujący model postępowania:

Spółka posiada w magazynie centralnym sklepu internetowego kasę fiskalną (centralną kasę fiskalną) połączoną z systemem sklepu internetowego,
sprzedaż ewidencjonowana jest na tej kasie fiskalnej:
do wystawionych paragonów – Spółka wystawia faktury,
klient otrzymuje fakturę (gdy nie otrzymuje paragonu) lub paragon – faktura lub paragon jest wysyłana na adres e-mail wraz z informacją o wysyłce zamówienia z magazynu.

Paragony fiskalne, generowane za pomocą kas rejestrujących nie spełniają warunków do uznania ich za faktury, ani też faktury nie są emitowane przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

Spółka posiada interpretację indywidualną z dnia 13 listopada 2018 r., w której organ potwierdza możliwość prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kasy rejestrującej znajdującej się w magazynie Spółki.

Klient korzystając ze sklepu internetowego, musi zaakceptować regulamin sklepu, z którego wynika m.in. możliwość komunikacji z Klientem w formie elektronicznej, w tym również przesyłanie faktur lub paragonu drogą elektroniczną.

Paragon drogą elektroniczną może zostać przekazany w formie:

skanu paragonu wydrukowanego,
paragonu elektronicznego – który będzie zawierać elementy paragonu fiskalnego przewidziane przepisami prawa.

Planowane rozwiązania w ramach sprzedaży w sklepie internetowym:

Przypadek A:

Klient dokonuje zamówienia w systemie sklepu internetowego,
jako miejsce dostawy Klient wskazuje sklep stacjonarny,
jako formę płatności Klient wskazuje płatność przy odbiorze (w sklepie stacjonarnym) –gotówką, kartą płatniczą (karta debetową/kartą kredytową) przy użyciu terminala.

W przypadku A Spółka przyjęłaby następujący sposób postępowania:

ewidencja na kasie centralnej w magazynie Spółki,
a następnie przesłanie klientowi odpowiednio faktury lub paragonu:
1. wystawienie faktury do paragonu (w momencie wysyłki/sprzedaży towaru) – faktura zostanie przekazana Klientowi mailowo wraz z informacją o wysyłce zamówienia z magazynu (w przypadku otrzymania faktury – Klient nie otrzymuje paragonu)
  lub
2. przekazanie Klientowi paragonu (mailowo wraz z informacją o wysyłce zamówienia).

Przypadek B:

Klient przebywając w sklepie stacjonarnym ma możliwość złożenia zamówienia w systemie sklepu internetowego,
możliwe jest opłacenie zamówienia z góry:
- gotówką, kartą płatniczą (kartą debetową/kartą kredytową) przy użyciu terminala,
- zapłata może odbyć się przez Internet (poprzez płatności kartą płatniczą (kredytową/kredytową), płatności za pośrednictwem serwisów operatorów płatności typu A, B, C, D).

W tym przypadku, jeśli Spółka w związku z płatnością w sklepie stacjonarnym przy składaniu zamówienia byłaby zobowiązana do ewidencjonowania sprzedaży fiskalnej na kasie fiskalnej – Spółka przyjmuje następujący schemat postępowania:

system sklepu internetowego przekazuje informacje do kasy centralnej o otrzymaniu płatności w chwili jej otrzymania w sklepie stacjonarnym,
ewidencja na (centralnej) kasie fiskalnej następuje w momencie realizacji płatności (system sklepu internetowego natychmiastowo wysyła sygnał do centralnej kasy fiskalnej, przy czym wydruk może nastąpić z opóźnieniem czasowym, jednak na pewno w dniu realizacji zapłaty),
w momencie zapłaty Klientowi nie jest wydawany paragon – wydawany jest natomiast dokument niefiskalny potwierdzający zapłatę za konkretny towar oraz informację o wystawieniu faktury przez Spółkę, a następnie
w przypadku wystawienia faktury (w terminie do 7 dni od realizacji płatności) w momencie realizacji wysyłki i sprzedaży (niezależnie od miejsca obioru towaru) wysłanie (przekazanie) faktury Klientowi drogą mailową, wraz z informacją o wysyłce zamówienia z magazynu (Klient nie otrzymuje paragonu, lecz wystawioną w jego miejsce fakturę) lub
nastąpi wysłanie drogą mailową paragonu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy dla przypadku A zaprezentowany sposób ewidencjonowania sprzedaży jest prawidłowy – dotyczy sposobu płatności, dla którego istnieje obowiązek ewidencjonowania sprzedaży na kasie fiskalnej (w przypadku przekazania faktury drogą elektroniczną)?
Czy dla przypadku A zaprezentowany sposób ewidencjonowania sprzedaży jest prawidłowy – dotyczy sposobu płatności, dla którego istnieje obowiązek ewidencjonowania sprzedaży na kasie fiskalnej (w przypadku przekazania paragonu – skanu – drogą elektroniczną)?
Czy dla przypadku B zaprezentowany sposób ewidencjonowania sprzedaży jest prawidłowy – dotyczy sposobu płatności, dla którego istnieje obowiązek ewidencjonowania sprzedaży na kasie fiskalnej (w przypadku przekazania faktury drogą elektroniczną)?
Czy dla przypadku B zaprezentowany sposób ewidencjonowania sprzedaży jest prawidłowy – dotyczy sposobu płatności, dla którego istnieje obowiązek ewidencjonowania sprzedaży na kasie fiskalnej (w przypadku przekazania paragonu – skanu – drogą elektroniczną)?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

W ocenie Wnioskodawcy, dla przypadku A zaprezentowany sposób ewidencjonowania sprzedaży jest prawidłowy – dotyczy sposobu płatności, dla którego istnieje obowiązek ewidencjonowania sprzedaży na kasie fiskalnej (w przypadku przekazania faktury drogą elektroniczną).

Ad. 2

W ocenie Wnioskodawcy, dla przypadku B zaprezentowany sposób ewidencjonowania sprzedaży jest prawidłowy – dotyczy sposobu płatności, dla którego istnieje obowiązek ewidencjonowania sprzedaży na kasie fiskalnej (w przypadku przekazania paragonu drogą elektroniczną).

Ad. 3

Ad. 4

Pytanie nr 1 i 2

Jak wskazano w stanie faktycznym, w przypadku A:

Klient dokonuje zamówienia w systemie sklepu internetowego,
jako miejsce dostawy Klient wskazuje sklep stacjonarny.

Wobec tego, jeśli:

Spółka otrzyma płatność, dla której istnieje obowiązek ewidencjonowania sprzedaży na kasie fiskalnej.
Spółka ewidencjonuje transakcję na kasie fiskalnej znajdującej się w magazynie Spółki (na centralnej kasie fiskalnej).

Spółka w momencie złożenia zamówienia, będzie miała informację, jaki sposób płatności został wybrany (tj. że została wybrana płatność przy odbiorze) – tym samym będzie wiedziała, które transakcje jest zobowiązana zaewidencjonować na kasie fiskalnej.

Po dokonaniu ewidencji na kasie fiskalnej:

Spółka wystawia fakturę do paragonu,
Klientowi zostanie wydana faktura (przesłana mailowo wraz z informacją o wysyłce zamówienia z magazynu) lub paragon (przesłany mailowo w formie skanu lub w formie paragonu elektronicznego – który będzie zawierać elementy paragonu fiskalnego przewidziane przepisami prawa)

Organy podatkowe wskazują, że można dokonać ewidencji na kasie fiskalnej w momencie przygotowania zamówienia do wysyłki – tak m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej z dnia 7 stycznia 2016 r. sygn. IPTPP3/4512-488/15-2/BM, gdzie organ zgodził się z wnioskodawcą, że: Zdaniem Spółki w przypadku sprzedaży towarów za pobraniem dopuszczalne jest zaewidencjonowanie na kasie fiskalnej przyszłej dostawy, jeżeli w momencie przygotowania przez Spółkę towarów do wysyłki (do przesyłki załączany jest paragon) nie jest znany dokładny moment odebrania towaru przez konsumenta (przejścia na kupującego korzyści i ciężarów związanych z rzeczą oraz niebezpieczeństwa przypadkowej utraty lub uszkodzenia rzeczy).

Przepis art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy o VAT, wskazuje, że podatnik prowadzący ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących jest obowiązany „dokonywać wydruku paragonu fiskalnego lub faktury z każdej sprzedaży oraz wydawać wydrukowany dokument nabywcy, co wskazuje na dowolność w kwestii wyboru, który z dokumentów – paragon czy faktura – zostanie wydrukowany i wydany nabywcy.

Natomiast, jeśli Spółka dokona wydruku faktury do paragonu – zgodnie z art. 106h ust. 1 ustawy o VAT paragon dołącza się do egzemplarza faktury pozostającej u podatnika.

Wobec tego, w ocenie Wnioskodawcy, Spółka postępuje prawidłowo w przypadku A – gdy zostanie przekazana faktura drogą elektroniczną (wysłana do Klienta w wiadomości email):

dokonując ewidencji na kasie fiskalnej na etapie przygotowania zamówienia do wysyłki,
wystawiając fakturę do paragonu i
przekazując Klientowi fakturę (bez przekazywania paragonu) – wysyłając fakturę w wiadomości email z informacją o wysłaniu zamówienia (w momencie otrzymania zamówienia, Klient posiada już dokument, tj. fakturę potwierdzającą zakup).

Powyższe potwierdzają również organy podatkowe – przykładowo Dyrektor Izby Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 7 listopada 2018 r., sygn. 0112-KDIL2-2.4012.447.2018.1.AP, gdzie w stanie faktycznym wskazano, że transakcje zawierane są w sklepie internetowym, natomiast Wnioskodawca zamierza umożliwić odbiór osobisty zakupionych towarów w punkcie odbioru i tam będą dokonywać płatności kartą lub gotówką – w ocenie organu:

„Co istotne w sytuacji, gdy faktura wystawiona w formie elektronicznej dotyczy sprzedaży zaewidencjonowanej na kasie rejestrującej to Wnioskodawca ma obowiązek zostawić w dokumentacji paragon dotyczący tej sprzedaży z danymi identyfikującymi tę fakturę – zgodnie z powołanym wcześniej art. 106h ust. 3 ustawy.

W konsekwencji powyższego zrealizowane zostanie prawo konsumenta w zakresie otrzymania dokumentu zawierającego podstawowe dane o zawartej transakcji. Tym samym zaewidencjonowanie sprzedaży poprzez wystawienie paragonu fiskalnego pozostającego w dokumentacji Spółki oraz wystawienie i wysłanie nabywcy faktury elektronicznej na adres e-mail nabywcy będzie prawidłowe, gdyż nabywca otrzyma dokument potwierdzający dokonany przez niego zakup, czyli w omawianej sytuacji fakturę elektroniczną przesyłaną na adres e-mail nabywcy. Reasumując, Wnioskodawca postąpi prawidłowo, nie wydając klientom paragonów z kasy fiskalnej, w przypadku zakupu towarów w sklepie internetowym, jeżeli dokona wysyłki faktury elektronicznej za pośrednictwem poczty e-mail zgodnie z żądaniem nabywcy wyrażonym poprzez zaakceptowanie Regulaminu zamieszczonego na stronie sklepu internetowego, o ile paragony fiskalne dotyczące tych transakcji będą przez niego przechowywane (archiwizowane) z danymi identyfikującymi wysłaną fakturę elektroniczną”.

W ocenie Wnioskodawcy, Spółka postępuje prawidłowo w przypadku A – również gdy drogą elektroniczną zostanie przekazany paragon – wysłany do Klienta w wiadomości email (w formie skanu lub w formie elektronicznego paragonu, który będzie zawierać elementy paragonu fiskalnego przewidziane przepisami prawa:

dokonując ewidencji na kasie fiskalnej na etapie przygotowania zamówienia do wysyłki,
przekazując Klientowi paragon – wysyłając go w wiadomości e-mail z informacją o wysłaniu zamówienia (w momencie otrzymania zamówienia, Klient posiada już dokument tj. paragon potwierdzający zakup).

Jak potwierdzają organy podatkowe – możliwe jest wystawienie paragonu fiskalnego przed dokonaniem dostawy towarów/otrzymaniem płatności – tak m.in.: Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej z dnia 7 stycznia 2016 r., sygn. IPTPP3/4512-488/15-2/BM, gdzie organ zgodził się z wnioskodawcą, że: w przypadku sprzedaży towarów za pobraniem dopuszczalne jest zaewidencjonowanie na kasie fiskalnej przyszłej dostawy, jeżeli w momencie przygotowania przez Spółkę towarów do wysyłki (do przesyłki załączany jest paragon) nie jest znany dokładny moment odebrania towaru przez konsumenta (przejścia na kupującego korzyści i ciężarów związanych z rzeczą oraz niebezpieczeństwa przypadkowej utraty lub uszkodzenia rzeczy).

Pytanie nr 3 i 4

Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym przypadek B dotyczy sytuacji, gdzie:

sklep stacjonarny umożliwia Klientowi dokonanie zakupu w systemie sklepu internetowego,
Klient dokonuje płatności, dla której istnieje obowiązek ewidencjonowania sprzedaży na kasie fiskalnej.

Zgodnie z art. 111 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących. Co do zasady sprzedaż na rzecz osób fizycznych objęta jest więc obowiązkiem ewidencjonowania obrotu i kwot sprzedaży.

Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 14 marca 2013 r. w sprawie kas rejestrujących w § 3 ust. 2 wskazuje, że otrzymanie przed dokonaniem sprzedaży całości lub części należności (zapłaty) podlega ewidencjonowaniu z chwilą jej otrzymania.

Zatem, jeśli Klient dokonuje płatności, dla której istnieje obowiązek ewidencjonowania sprzedaży na kasie fiskalnej – Spółka dokona ewidencji na kasie fiskalnej (centralnej kasie fiskalnej w magazynie Spółki).

Przepis art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy o VAT, wskazuje, że podatnik prowadzący ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących jest obowiązany „dokonywać wydruku paragonu fiskalnego lub faktury z każdej sprzedaży oraz wydawać wydrukowany dokument nabywcy”, co wskazuje na dowolność w kwestii wyboru, który z dokumentów – paragon czy faktura – zostanie wydany nabywcy.

W związku z obowiązkiem ewidencji na kasie fiskalnej – Spółka jest zobowiązana wydrukować i wydać paragon. Przepis nie wskazuje jednak na moment wydania.

Zgodnie z art. 106h ust. 1 ustawy o VAT paragon dołącza się do egzemplarza faktury pozostającej u podatnika.

Wystawienie faktury na rzecz Klienta, nie powoduje braku obowiązku ewidencji na kasie fiskalnej.

Powyższe przepisy w żaden sposób nie odnoszą się do momentu wydania paragonu, wskazują jedynie że:

paragon powinien zostać wydany bez żądania Klientowi,
podatnik zobowiązany jest dokonywać wydruku paragonu fiskalnego lub faktury z każdej
sprzedaży oraz wydawać wydrukowany dokument Klientowi,
jednakże nie ma wskazania, że wydanie paragonu powinno nastąpić w momencie otrzymania
płatności przed sprzedażą,
z kolei w przypadku ewidencji na kasie fiskalnej oraz wystawienia faktury do paragonu – organy podatkowe zgadzają się, że wystarczające jest wydanie Klientowi faktury.

Tym samym, w ocenie Wnioskodawcy, Spółka działa w sposób prawidłowy przyjmując następujący model dla przypadku B (otrzymując płatności dla których istnieje obowiązek ewidencjonowania sprzedaży na kasie fiskalnej):

klient opłacając towar z góry, nie dostaje paragonu fiskalnego a jedynie dokument potwierdzający dokonanie przez niego płatności (dokument niefiskalny),
kasa centralna automatycznie po otrzymaniu płatności w sklepie stacjonarnym otrzyma informację o konieczności ewidencji transakcji,
Spółka dokona ewidencji na kasie fiskalnej na centralnej kasie w magazynie Spółki – w dniu otrzymania zapłaty gotówką (i ew. innymi formami płatności – jeśli będą one wymagać ewidencji na kasie fiskalnej) – spełnia więc obowiązki ewidencji na kasie fiskalnej, jak również obowiązki dotyczące momentu ewidencji wynikające z § 3 ust. 2 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących,
do paragonu wystawiona zostanie faktura (najpóźniej w terminie 7 dni od dnia wystawienia paragonu) i zostanie ona przekazana Klientowi mailowo wraz z informacją o wysyłce zamówienia z magazynu (Klient nie otrzyma paragonu; w momencie otrzymania zamówienia, Klient posiada już dokument, tj. fakturę potwierdzającą zakup)
lub
Klient otrzyma paragon (zamiast faktury) wysłany drogą mailową.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w zakresie:

sposobu ewidencjonowania sprzedaży dla przypadku A w sytuacji przekazania:
- faktury drogą elektroniczną – jest prawidłowe;
- paragonu – skanu – drogą elektroniczną – jest nieprawidłowe oraz
w zakresie sposobu ewidencjonowania sprzedaży dla przypadku B w sytuacji przekazania:
- faktury drogą elektroniczną – jest nieprawidłowe;
- paragonu – skanu – drogą elektroniczną – jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą” opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy – przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Obowiązek w zakresie prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z art. 111 ustawy. W myśl ust. 1 tego przepisu, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Stosownie do art. 111 ust. 1a ustawy, do obrotu wykazywanego w ewidencji, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się kwoty podatku należnego.

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonego w nim kręgu odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem jednym z podstawowych kryteriów decydujących o obowiązku stosowania do ewidencjonowania kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.

Stosownie do treści art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy o VAT, podatnicy prowadzący ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani dokonywać wydruku paragonu fiskalnego lub faktury z każdej sprzedaży oraz wydawać wydrukowany dokument nabywcy.

Zgodnie z art. 111 ust. 6a powołanej ustawy, kasa rejestrująca służąca do prowadzenia ewidencji, o której mowa w ust. 1, musi zapewniać prawidłowe zaewidencjonowanie podstawowych danych dotyczących zawieranych transakcji, w tym wysokości uzyskiwanego przez podatnika obrotu i kwot podatku należnego, oraz musi przechowywać te dane lub też zapewniać bezpieczny ich przekaz na zewnętrzne nośniki danych.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy – podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

W myśl art. 106b ust. 3 pkt 1 ustawy – na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, z wyjątkiem czynności, o których mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4, oraz otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem tych czynności, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów – jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1 – jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

Z kolei art. 106g ust. 1 ustawy stanowi, że faktury wystawia się co najmniej w dwóch egzemplarzach, z których jeden otrzymuje nabywca, a drugi zachowuje w swojej dokumentacji podatnik dokonujący sprzedaży.

W myśl art. 106g ust. 3 pkt 1 ustawy, w przypadku faktur przesyłanych w formie elektronicznej podatnik dokonujący sprzedaży lub upoważniona przez niego do wystawiania faktur osoba trzecia przesyła je lub udostępnia nabywcy.

Stosownie do art. 106h ust. 1 ustawy – w przypadku gdy faktura dotyczy sprzedaży zarejestrowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, do egzemplarza faktury pozostającego u podatnika dołącza się paragon dokumentujący tę sprzedaż.

Na mocy art. 106h ust. 2 ustawy – przepis ust. 1 nie dotyczy sprzedaży dokumentowanej fakturą emitowaną przy zastosowaniu kasy rejestrującej, w przypadkach gdy wartość sprzedaży i kwota podatku są zarejestrowane w raporcie fiskalnym dobowym kasy.

W przypadku gdy faktura w formie elektronicznej dotyczy sprzedaży zarejestrowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, podatnik zostawia w dokumentacji paragon dotyczący tej sprzedaży z danymi identyfikującymi tę fakturę (art. 106h ust. 3 ustawy).

Zgodnie z art. 106h ust. 4 ustawy – przepisu ust. 1 nie stosuje się w przypadku, gdy paragon został uznany za fakturę wystawioną zgodnie z art. 106e ust. 5 pkt 3.

Podatnik określa sposób zapewnienia autentyczności pochodzenia, integralności treści i czytelności faktury (art. 106m ust. 1 ustawy).

Na podstawie art. 106n ust. 1 ustawy, stosowanie faktur elektronicznych wymaga akceptacji odbiorcy faktury.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, posiada status tzw. „dobrego podatnika – VIP”. Głównym przedmiotem działalności Spółki jest sprzedaż odzieży i akcesoriów odzieżowych w sklepach stacjonarnych zlokalizowanych na terenie całej Polski. Oprócz tego Spółka prowadzi sprzedaż przez sklep internetowy. Sprzedaż towarów zarówno w sklepach stacjonarnych, jak i w sklepie internetowym odbywa się przede wszystkim na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. Klient w celu zalogowania się do systemu podaje dane identyfikujące osobę, każde zamówienie posiada zindywidualizowany numer, który pozwala na identyfikację zamówienia – również z otrzymaną płatnością. Spółka jest również w posiadaniu adresu klienta. Możliwość zidentyfikowania zapłaty z zamówieniem (a co za tym idzie z danym klientem) występuje niezależnie od sposobu dokonanej płatności. Klient ma możliwość dokonania wyboru miejsca odbioru towaru: wskazany dowolny adres (np. dom/praca) lub wybrany przez Klienta sklep stacjonarny Spółki. Paczki są wysyłane za pośrednictwem firmy kurierskiej lub innego operatora świadczącego usługi przewozu towarów – niezależnie od wskazania przez Klienta miejsca odbioru towaru. Procedura związana z wysyłką towaru zamówionego w sklepie internetowym jest taka sama, niezależnie od wybranego przez Klienta miejsca odbioru towaru, tj.:

towar jest pakowany pod konkretne zamówienie i wysyłany z magazynu centralnego pod wskazany adres,
wysłany towar, po opuszczeniu magazynu centralnego nie znajduje się na stanach magazynowych Spółki.

W przypadku obowiązku ewidencji sprzedaży ze sklepu internetowego na kasie fiskalnej – Spółka przedstawia następujący model postępowania:

Spółka posiada w magazynie centralnym sklepu internetowego kasę fiskalną (centralną kasę fiskalną) połączoną z systemem sklepu internetowego,
sprzedaż ewidencjonowana jest na tej kasie fiskalnej:
do wystawionych paragonów – Spółka wystawia faktury,
klient otrzymuje fakturę (gdy nie otrzymuje paragonu) lub paragon – faktura lub paragon jest wysyłana na adres e-mail wraz z informacją o wysyłce zamówienia z magazynu.

Paragony fiskalne, generowane za pomocą kas rejestrujących nie spełniają warunków do uznania ich za faktury, ani też faktury nie są emitowane przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

Paragon drogą elektroniczną może zostać przekazany w formie:

skanu paragonu wydrukowanego,
paragonu elektronicznego – który będzie zawierać elementy paragonu fiskalnego przewidziane przepisami prawa.

Planowane rozwiązania w ramach sprzedaży w sklepie internetowym dotyczą m.in.:

przypadku A, kiedy to:

Klient dokonuje zamówienia w systemie sklepu internetowego,
jako miejsce dostawy Klient wskazuje sklep stacjonarny,
jako formę płatności Klient wskazuje płatność przy odbiorze (w sklepie stacjonarnym) gotówką, kartą płatniczą (karta debetową/kartą kredytową) przy użyciu terminala.

W przypadku A Spółka przyjęłaby następujący sposób postępowania:

ewidencja na kasie centralnej w magazynie Spółki,
a następnie przesłanie klientowi odpowiednio faktury lub paragonu:
W przypadku wystawienia faktury do paragonu (w momencie wysyłki/sprzedaży towaru) zostanie ona przekazana Klientowi mailowo wraz z informacją o wysyłce zamówienia z magazynu (w przypadku otrzymania faktury – Klient nie otrzymuje paragonu). Natomiast w przypadku paragonu, zostanie on przekazany klientowi (mailowo wraz z informacją o wysyłce zamówienia).

W powyższym przypadku (przypadek A) wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawidłowości postępowania Wnioskodawcy przy ewidencji sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej zarówno w przypadku wystawienia faktury jak i paragonu – skanu wysłanego drogą mailową.

Istotnym w przedmiotowej sprawie jest fakt, że klient korzystając ze sklepu internetowego, musi zaakceptować regulamin sklepu, z którego wynika m.in. możliwość komunikacji z Klientem w formie elektronicznej, w tym również przesyłanie faktur lub paragonu drogą elektroniczną. Paragon drogą elektroniczną może zostać przekazany m.in. w formie skanu paragonu wydrukowanego.

Odnosząc się zatem do powyższych wątpliwości, należy zauważyć, że jak wcześniej wskazano, obowiązek stosowania kas rejestrujących wynika z art. 111 ust. 1 ustawy. Obowiązek ten ciąży na podatnikach dokonujących sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Należy podkreślić, że obowiązek ten dotyczy wyłącznie sprzedaży, która została dokonana na rzecz tych wyżej wymienionych podmiotów oraz nie została objęta zwolnieniem z obowiązku ewidencjonowania.

Jak wyżej wskazano kasa rejestrująca jest szczególnego rodzaju ewidencją podatkową, ma ona charakter ewidencji sprzedaży. Ewidencja prowadzona za pomocą kasy rejestrującej jest niezależna od ewidencji, której prowadzenia wymagają inne przepisy w szczególności art. 109 ust. 3 ustawy. Ewidencja prowadzona przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy tylko części sprzedaży podatnika ściśle wskazanej w art. 111 ust. 1 ustawy. Jest to przede wszystkim sprzedaż niedokumentowana fakturami, czyli objęta wyjątkiem od zasady, że podatnik podatku VAT zobowiązany jest do wystawienia faktur wynikającym z art. 106b ust. 2 ustawy.

W sytuacji, kiedy dana sprzedaż zostanie udokumentowana fakturą wystawianą na żądanie nabywcy (osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej), wówczas podatnik ma obowiązek zaewidencjonowania jej przy użyciu kasy rejestrującej niezależnie od faktu wystawienia faktury. Do kopii faktury należy „podpiąć” oryginał paragonu fiskalnego. Nabywca (osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej) uzyskuje więc tylko fakturę, zaś paragon (fiskalny) pozostaje u sprzedawcy.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny/zdarzenie przyszłe oraz przywołane przepisy prawa, należy wskazać, że w przypadku sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej zasadą jest dokumentowanie takiej transakcji paragonem fiskalnym. Obowiązek wystawienia faktury w takich przypadkach istnieje wówczas, gdy nabywca wystąpi z takim żądaniem w odpowiednim terminie (art. 106b ust. 3 pkt 1 ustawy), przy czym podatnik może wystawić fakturę również bez żądania nabywcy. Stosownie do art. 106h ustawy w przypadku gdy faktura dotyczy sprzedaży zarejestrowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, do egzemplarza faktury pozostającego u podatnika dołącza się paragon dokumentujący tę sprzedaż. Przepis art. 106h ust. 1 ustawy nie dotyczy sprzedaży dokumentowanej fakturą emitowaną przy zastosowaniu kasy rejestrującej, w przypadkach gdy wartość sprzedaży i kwota podatku są zarejestrowane w raporcie fiskalnym dobowym kasy (ust. 2 tego art.). Biorąc pod uwagę obowiązujące w przedmiotowym zakresie przepisy należy jednocześnie zauważyć, że wystawienie faktury nie zwalnia Wnioskodawcy z obowiązku zaewidencjonowania sprzedaży na kasie rejestrującej, w przypadkach gdy Wnioskodawca jest do tego zobowiązany.

Co istotne w sytuacji, gdy faktura wystawiona w formie elektronicznej dotyczy sprzedaży zaewidencjonowanej przy użyciu kasie rejestrującej to Wnioskodawca ma obowiązek zostawić w dokumentacji paragon dotyczący tej sprzedaży z danymi identyfikującymi tę fakturę – zgodnie z powołanym wcześniej art. 106h ust. 3 ustawy.

W opisie sprawy Wnioskodawca wskazał, że w przypadku A po zaewidencjonowaniu sprzedaży na kasie centralnej w magazynie Spółki, faktura zostanie przesłana klientowi wraz z informacją o wysyłce zamówienia z magazynu (w przypadku otrzymania faktury klient nie otrzymuje paragonu). Ponadto jak wskazał Wnioskodawca, klient korzystając ze sklepu internetowego, musi zaakceptować regulamin sklepu, z którego wynika m.in. możliwość komunikacji z klientem w formie elektronicznej, w tym również przesyłanie faktur lub paragonu drogą elektroniczną.

Jak już wskazano powyżej, na podstawie art. 2 pkt 31 ustawy, przez fakturę rozumie się dokument w formie papierowej lub w formie elektronicznej zawierający dane wymagane ustawą i przepisami wydanymi na jej podstawie. Zaś przez fakturę elektroniczną, o której mowa w art. 2 pkt 32 ustawy rozumie się fakturę w formie elektronicznej wystawioną i otrzymaną w dowolnym formacie elektronicznym. W myśl art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy, podatnicy prowadzący ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani dokonywać wydruku paragonu fiskalnego lub faktury z każdej sprzedaży oraz wydawać wydrukowany dokument nabywcy.

Mając na uwadze powyższe przepisy wskazać należy, że przez fakturę rozumie się nie tylko dokument w formie papierowej, ale także w formie elektronicznej, który może być wystawiony i otrzymany w dowolnym formacie elektronicznym, pamiętając o tym, aby zawierał elementy wymagane przepisami ustawy o VAT.

Oczywiście przesyłając faktury w postaci skanu drogą elektroniczną należy zapewnić autentyczność pochodzenia, integralność treści i czytelność, co jest jednak wymagane przy każdego rodzaju fakturach, czy to w wersji papierowej, czy elektronicznej. Faktury również powinny być wystawione zgodnie z przepisami ustawy o VAT. Wówczas przesłane kontrahentowi w postaci skanu drogą e-mailową są pełnoprawnymi fakturami VAT, które ujmowane się w ewidencji sprzedaży VAT.

W konsekwencji w omawianej sytuacji klient, akceptując regulamin sklepu internetowego wyraża zgodę na zawartą w tym regulaminie możliwość otrzymywania faktur dokumentujących transakcje sprzedaży drogą elektroniczną.

Tym samym, należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że zaprezentowany przez niego sposób ewidencjonowania sprzedaży dla przypadku A (w przypadku faktury), polegający na ewidencji sprzedaży na kasie centralnej w magazynie Spółki, a następnie przesłaniu faktury drogą elektroniczną Klientowi w momencie wysyłki/sprzedaży będzie prawidłowy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 należało uznać jako prawidłowe.

Odnosząc się natomiast do prawidłowości postępowania Wnioskodawcy w odniesieniu do przypadku A w zakresie przesłania skanu paragonu drogą elektroniczną należy wskazać co następuje.

Kwestie dotyczące prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej, w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013 r. regulują przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 marca 2013 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U., poz. 363).

Stosownie do § 2 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących, ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o:

dokumencie fiskalnym – rozumie się przez to paragon fiskalny, fakturę i raport fiskalny (pkt 1);
paragonie fiskalnym – rozumie się wydrukowany przez kasę dla nabywcy w momencie sprzedaży dokument potwierdzający dokonaną transakcję sprzedaży (pkt 12).

Z zapisu § 3 ust. 1 i 2 ww. rozporządzenia wynika, że podatnicy prowadzą ewidencję każdej sprzedaży, w tym sprzedaży zwolnionej, wyłącznie przy użyciu kas, które mają potwierdzenie, że kasa spełnia funkcje wymienione w art. 111 ust. 6a ustawy oraz kryteria i warunki techniczne określone w przepisach wydanych na podstawie art. 111 ust. 9 ustawy. Otrzymanie przed dokonaniem sprzedaży całości lub części należności (zapłaty) podlega ewidencjonowaniu z chwilą jej otrzymania.

Na podstawie § 6 ust. 1 pkt 1, 3 i 7 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących, podatnicy, prowadząc ewidencję:

wydają nabywcy, bez jego żądania, paragon fiskalny (pkt 1);
sporządzają raport fiskalny dobowy po zakończeniu sprzedaży za dany dzień, nie później jednak niż przed dokonaniem pierwszej sprzedaży w dniu następnym (pkt 3);
dokonują wydruku wszystkich emitowanych przez kasę dokumentów i w przypadku kas innych niż z elektronicznym zapisem kopii, kopii tych dokumentów na taśmie papierowej (pkt 7).

Jak wynika z § 8 ust. 1 ww. rozporządzenia, paragon fiskalny zawiera co najmniej:

imię i nazwisko lub nazwę podatnika, adres punktu sprzedaży, a dla sprzedaży prowadzonej w miejscach niestałych – adres siedziby lub miejsca zamieszkania podatnika;
numer identyfikacji podatkowej podatnika (NIP);
numer kolejny wydruku;
datę oraz godzinę i minutę sprzedaży;
oznaczenie „PARAGON FISKALNY”;
nazwę towaru lub usługi pozwalającą na jednoznaczną ich identyfikację;
cenę jednostkową towaru lub usługi;
ilość i wartość sumaryczną sprzedaży danego towaru lub usługi z oznaczeniem literowym przypisanej stawki podatku;
wartość rabatów lub narzutów, o ile występują;
wartość sprzedaży brutto i kwoty podatku według poszczególnych stawek podatku po uwzględnieniu rabatów lub narzutów;
wartość sprzedaży zwolnionej od podatku;
łączną kwotę podatku;
łączną kwotę sprzedaży brutto;
oznaczenie waluty, w której rejestrowana jest sprzedaż, przynajmniej przy łącznej kwocie sprzedaży brutto;
kolejny numer paragonu fiskalnego;
numer kasy i oznaczenie kasjera – przy więcej niż jednym stanowisku kasowym;
numer identyfikacji podatkowej nabywcy (NIP nabywcy) – na żądanie nabywcy;
logo fiskalne i numer unikatowy kasy.

Jak już wskazano powyżej zgodnie z art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy podatnicy prowadzący ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani dokonywać wydruku paragonu fiskalnego lub faktury z każdej sprzedaży oraz wydawać wydrukowany dokument nabywcy.

Zatem z powyższego wynika, że w momencie dokonania sprzedaży rejestrowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej powstaje obowiązek wydania wydrukowanego dokumentu (paragonu) klientowi.

Odnosząc powyższe do przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu sprawy należy stwierdzić, iż stanowisko Wnioskodawcy, wedle którego zaewidencjonowanie sprzedaży w centralnej kasie rejestrującej Wnioskodawcy i przesłanie paragonu – skanu – drogą elektroniczną jest nieprawidłowe. „Skan” paragonu przesłany drogą elektroniczną nie można utożsamiać z „wydaniem” paragonu, o którym wyraźnie mowa w powyższych przepisach.

Przepisy o podatku od towarów i usług nie precyzują pojęcia „wydać”. W celu jego wyjaśnienia należy odwołać się do definicji słownikowej. Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego – „wydać” oznacza tyle co dać, przydzielić komuś. Zatem z treści tego przepisu wynika, że podatnik prowadzący ewidencję sprzedaży przy użyciu kasy rejestrującej obowiązany jest wydać, czyli wydrukować i dostarczyć paragon nabywcy, inaczej mówiąc paragon musi być udostępniony klientowi w oryginalnej formie.

Jedynie w przypadku, gdy nabywca – osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej, zażąda udokumentowania transakcji fakturą VAT, sprzedawca nie będzie zobowiązany do przekazania wystawionego kupującemu paragonu fiskalnego, gdyż w takiej sytuacji zobowiązany jest do udokumentowania dokonanej sprzedaży przez wystawienie faktury i zachowania oryginału paragonu fiskalnego z egzemplarzem faktury pozostającego u sprzedawcy.

Jak wskazano we wniosku Spółka jest zobowiązana do ewidencji sprzedaży za pośrednictwem kas rejestrujących. Oznacza to, że z chwilą dokonania dostawy towarów Spółka zobowiązana jest zaewidencjonować zrealizowaną sprzedaż na kasie rejestrującej. Mając bowiem na względzie konieczność zapewnienia konsumentowi prawa do otrzymania dowodu nabycia towaru, co wprost wynika z powołanego powyżej art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, sprzedaż w systemie wysyłkowym, powinna być ewidencjonowana przy użyciu kasy rejestrującej w taki sposób żeby nabywca mógł otrzymać wystawiony paragon wraz z towarem.

Tym samym, opisany przez Wnioskodawcę sposób działania w przypadku A, kiedy dojdzie do przesłania skanu paragon droga elektroniczną – zamiast wydawania wydrukowanego paragonu klientowi – nie spełnia wymogów ustawy oraz rozporządzenia.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 w części dotyczącej sposobu ewidencjonowania sprzedaży w opisanym przypadku A, gdy zostanie klientowi przesłany skan paragonu drogą elektroniczną, należało uznać jako nieprawidłowe.

Przy sprzedaży Wnioskodawca wskazuje również na rozwiązanie B, kiedy to klient przebywając w sklepie stacjonarnym ma możliwość złożenia zamówienia w systemie sklepu internetowego. W tym przypadku możliwe jest opłacenie zamówienia z góry:

gotówką, kartą płatniczą (kartą debetową/kartą kredytową) przy użyciu terminala,
zapłata może odbyć się przez Internet (poprzez płatności kartą płatniczą (kredytową/kredytową), płatności za pośrednictwem serwisów operatorów płatności typu A, B, C, D).

system sklepu internetowego przekazuje informacje do kasy centralnej o otrzymaniu płatności w chwili jej otrzymania w sklepie stacjonarnym,
ewidencja na (centralnej) kasie fiskalnej następuje w momencie realizacji płatności (system sklepu internetowego natychmiastowo wysyła sygnał do centralnej kasy fiskalnej, przy czym wydruk może nastąpić z opóźnieniem czasowym, jednak na pewno w dniu realizacji zapłaty),
w momencie zapłaty Klientowi nie jest wydawany paragon – wydawany jest natomiast dokument niefiskalny potwierdzający zapłatę za konkretny towar oraz informację o wystawieniu faktury przez Spółkę, a następnie
w przypadku wystawienia faktury (w terminie do 7 dni od realizacji płatności) w momencie realizacji wysyłki i sprzedaży (niezależnie od miejsca obioru towaru) wysłanie (przekazanie) faktury Klientowi drogą mailową, wraz z informacją o wysyłce zamówienia z magazynu (Klient nie otrzymuje paragonu, lecz wystawioną w jego miejsce fakturę) lub
nastąpi wysłanie drogą mailową paragonu.

Wątpliwości Wnioskodawcy w odniesieniu do przypadku B dotyczą sposobu ewidencjonowania sprzedaży, dla którego istnieje obowiązek ewidencjonowania sprzedaży na kasie fiskalnej w przypadku przekazania faktury drogą elektroniczną oraz w przypadku przekazania paragonu – skanu – drogą elektroniczną.

Odnosząc się z kolei do przypadku B, tj. jeżeli klient dokonuje przedpłaty przebywając w sklepie stacjonarnym, czyli dokonuje opłacenia z góry gotówką, kartą płatniczą (kartą debetową/kartą kredytową) przy użyciu terminala, albo też zapłata może odbyć się przez Internet (poprzez płatności kartą płatniczą (kredytową/kredytową), płatności za pośrednictwem serwisów operatorów płatności (typu A, B, C, D) i dopiero później odbiera towar osobiście, należy wskazać na § 3 ust. 2 rozporządzenia z dnia 14 marca 2013 r., zgodnie z którym otrzymanie przed dokonaniem sprzedaży całości lub części należności (zapłaty) podlega ewidencjonowaniu z chwilą jej otrzymania.

Tym samym Wnioskodawca jest obowiązany wystawić dokument sprzedaży w momencie otrzymania zapłaty na konto, a nie wysyłki, czy odbioru. Przepisy podatkowe wskazują bowiem, że należności i zaliczki za towary uzyskane przez niego przed wydaniem towaru powodują powstanie obowiązku podatkowego według daty ich otrzymania.

Na podstawie art. 106b ust. 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;
sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju i sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4.

Z cytowanego przepisu wynika, że dokonanie czynności objętej zakresem opodatkowania VAT na rzecz podatnika podatku VAT rodzi konieczność wystawienia faktury. Dodatkowo, w przypadku otrzymania zaliczki na poczet wykonania takiej czynności, podatnik jest zobowiązany wystawić fakturę dokumentującą otrzymaną od kupującego wpłatę (tzw. faktura zaliczkowa).

W myśl art. 106b ust. 3 ustawy, na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, z wyjątkiem czynności, o których mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4, oraz otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem tych czynności, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów – jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1,
sprzedaż zwolnioną, o której mowa w ust. 2, z zastrzeżeniem art. 117 pkt 1 i art. 118

– jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

Fakturę wystawia się nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru lub wykonano usługę, z zastrzeżeniem ust. 2-8 (art. 106i ust. 1 ustawy).

Jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, fakturę wystawia się nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym otrzymano całość lub część zapłaty od nabywcy (art. 106i ust. 2 ustawy).

W myśl art. 106i ust. 7 ustawy, faktury nie mogą być wystawione wcześniej niż 30. dnia przed:

dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi;
otrzymaniem, przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi, całości lub części zapłaty.

Z powyższych przepisów wynika, ze sprzedaż na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej należy dokumentować przy użyciu kasy rejestrującej, a sprzedawca ma obowiązek wydania dokumentu (paragonu) potwierdzającego sprzedaż. Taki sposób postepowania odnosi się również do zaliczki, Wnioskodawca w momencie otrzymania zapłaty ma obowiązek zaewidencjonować zaliczkę i wydać klientowi paragon dokumentujący tą transakcję. Natomiast w przypadku konieczności wystawienia faktury do takiej sprzedaży klient otrzymuje fakturę, a do drugiego egzemplarza faktury (pozostającego u sprzedawcy) dołącza się paragon.

Jak wynika z opisu sprawy dla przypadku B, klient przebywając w sklepie stacjonarnym ma możliwość złożenia zamówienia w systemie sklepu internetowego, możliwe jest opłacenie zamówienia z góry gotówką, kartą płatniczą (kartą debetową/kartą kredytową) przy użyciu terminala, zapłata może odbyć się przez Internet (poprzez płatności kartą płatniczą (kredytową/kredytową), płatności za pośrednictwem serwisów operatorów płatności typu A, B, C, D). System sklepu internetowego przekazuje informacje do kasy centralnej o otrzymaniu płatności w chwili jej otrzymania w sklepie stacjonarnym, ewidencja na (centralnej) kasie fiskalnej następuje w momencie realizacji płatności (system sklepu internetowego natychmiastowo wysyła sygnał do centralnej kasy fiskalnej, przy czym wydruk może nastąpić z opóźnieniem czasowym, jednak na pewno w dniu realizacji zapłaty). W momencie zapłaty Klientowi nie jest wydawany paragon – wydawany jest natomiast dokument niefiskalny potwierdzający zapłatę za konkretny towar oraz informację o wystawieniu faktury przez Spółkę, a następnie w przypadku wystawienia faktury (w terminie do 7 dni od realizacji płatności) w momencie realizacji wysyłki i sprzedaży (niezależnie od miejsca obioru towaru) wysłanie (przekazanie) faktury Klientowi następuje drogą mailową, wraz z informacją o wysyłce zamówienia z magazynu (Klient nie otrzymuje paragonu, lecz wystawioną w jego miejsce fakturę) lub nastąpi wysłanie drogą mailową paragonu.

Jak już wskazano powyżej, zgodnie z § 3 ust. 2 rozporządzenia z dnia 14 marca 2013 r., otrzymanie przed dokonaniem sprzedaży całości lub części należności (zapłaty) podlega ewidencjonowaniu z chwilą jej otrzymania. Zatem należy stwierdzić, że czas wydania paragonu powinien nastąpić niezwłocznie po dokonaniu transakcji, co jednak uwarunkowane jest okolicznościami konkretnej sprzedaży. Paragon musi być udostępniony klientowi, co oznacza, że w sytuacji, kiedy klient dokonał zapłaty w sklepie, powinien otrzymać wydrukowany paragon albo fakturę, bo to świadczy, że wypełniony został warunek, o którym mowa w cyt. Wyżej art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy oraz § 6 ust. 1 pkt 1 powołanego rozporządzenia Ministra Finansów, tj. wydano nabywcy paragon fiskalny.

Niezgodna natomiast z tymi przepisami jest sytuacja, kiedy to klient płaci za zamówiony towar w sklepie, a dopiero później otrzymuje za pomocą poczty elektronicznej skan paragonu lub fakturę wystawioną w terminie 7 dni od dnia realizacji płatności. Samo wydrukowanie paragonu w kasie centralnej magazynu Wnioskodawcy nie spełnia wymogu „wydania” paragonu. W konsekwencji, sprzedaż zorganizowana w taki sposób jak zaproponował Wnioskodawca nie wypełnia przesłanki wynikającej z art. 111 ust. 3a pkt 1 oraz § 6 ww. rozporządzenia dotyczącej wydania paragonu fiskalnego.

W konsekwencji dla przypadku B zaprezentowany sposób ewidencjonowania sprzedaży – dotyczący sposobu płatności, dla którego istnieje obowiązek ewidencjonowania sprzedaży na kasie fiskalnej, zarówno w przypadku przekazania faktury drogą elektroniczną jak i paragonu – skanu – drogą elektroniczną jest nieprawidłowy, ponieważ Wnioskodawca nie wypełnia przesłanki wynikającej z art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy oraz § 6 ww. rozporządzenia dotyczącej wydania paragonu fiskalnego w związku z zapłaconą zaliczką.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 3 i 4 należało uznać jako nieprawidłowe.

Tut. organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisywanym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym, które nie zostały objęte pytaniem oraz własnym stanowiskiem w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego – nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Należy zaznaczyć, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu ewidencjonowania sprzedaży dla przypadku A w sytuacji przekazania faktury drogą elektroniczną oraz paragonu – skanu – drogą elektroniczną, a także w zakresie sposobu ewidencjonowania sprzedaży dla przypadku B w sytuacji przekazania faktury drogą elektroniczną oraz paragonu – skanu – drogą elektroniczną.

Natomiast wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu ewidencjonowania sprzedaży dla przypadku A oraz B w sytuacji przekazania paragonu elektronicznego (pytanie oznaczone we wniosku nr 2 i 4) zostanie załatwiony odrębnym rozstrzygnięciem.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy:

zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz
zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin