Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL3-1.4011.448.2018.3.AG
z 1 lutego 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 14 grudnia 2018 r. (data wpływu 19 grudnia 2018 r.), uzupełnionym w dniu 24 stycznia 2019 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

• skutków podatkowych planowanej sprzedaży składników majątku związanych z prowadzoną działalnością – jest nieprawidłowe,
• skutków podatkowych planowanej darowizny składników majątku związanych z prowadzoną działalnością – jest prawidłowe,
• skutków podatkowych planowanego pozostawienia części składników majątku związanych z prowadzoną działalnością do dyspozycji Wnioskodawcy – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 19 grudnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych planowanej sprzedaży składników majątku związanych z prowadzoną działalnością, skutków podatkowych planowanej darowizny składników majątku związanych z prowadzoną działalnością oraz skutków podatkowych planowanego pozostawienia części składników majątku związanych z prowadzoną działalnością do dyspozycji Wnioskodawcy.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, w związku z czym pismem z dnia 15 stycznia 2019 r., znak 0112-KDIL3-1.4011.448.2018.2.AG, 0111-KDIB1-1.4010.540.2018.3.ŚS na podstawie art. 169 § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 18 stycznia 2019 r., a w dniu 24 stycznia 2019 r. wniosek uzupełniono (nadano w polskiej placówce pocztowej w dniu 22 stycznia 2019 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Jako osoba fizyczna Wnioskodawca jest organem prowadzącym Niepubliczne Gimnazjum. Jednocześnie Wnioskodawca pełni funkcję dyrektora tej szkoły. Zainteresowany nie jest płatnikiem podatku VAT.

Zgodnie z zapisami statutu, Wnioskodawca kieruje działalnością szkoły i reprezentuje ją na zewnątrz, jest odpowiedzialny za realizację zadań statutowych i podnoszenie jakości pracy szkoły. Jako dyrektor m.in. dysponuje środkami finansowymi szkoły, podejmuje decyzje dotyczące mienia szkoły, zatrudnia i zwalnia nauczycieli oraz innych pracowników szkoły, wykonuje inne zadania wynikające z przepisów szczególnych.

Źródłem finansowania działalności szkoły jest dotacja udzielana przez Urząd Gminy. Marginalne znaczenie mają inne wpływy, np. za wydanie duplikatów legitymacji szkolnych. Szkoła działa od września 2015 roku, a w związku z wygaszaniem gimnazjów, ulegnie likwidacji w sierpniu 2019 roku. Podczas jej funkcjonowania dokonywane były zakupy sprzętu i wyposażenia (m.in. meble, sprzęt elektroniczny, oprogramowanie, książki, tablice, tablice multimedialne itp.) oraz pomocy naukowych niezbędnych do funkcjonowania placówki. Środki na ich zakup pochodziły z dotacji udzielonej przez Urząd Gminy na prowadzenie szkoły.

Zmniejszenie wysokości dotacji związane ze zmniejszeniem się ilości uczniów, a także perspektywa likwidacji szkoły skłaniają Wnioskodawcę do sprzedaży sprzętu, wyposażenia oraz pomocy naukowych zakupionych przez placówkę. Środki ze sprzedaży będą przeznaczone na działalność statutową szkoły, a w szczególności na opłacenie poborów pracowników, a także inne wydatki związane z bieżącym funkcjonowaniem szkoły. Wszystkie składniki majątku przeznaczonego do zbycia zostały zakupione wcześniej niż 6 miesięcy przed planowanym czasem ich sprzedaży.

Wnioskodawca planuje również, że w momencie likwidacji szkoły zakupiony wcześniej sprzęt, wyposażenie oraz pomoce naukowe pozostające nadal w dyspozycji szkoły, przekazać w formie darowizny istniejącej publicznej Szkole Podstawowej lub Urzędowi Gminy z przeznaczeniem dla tej szkoły, lub, w niewielkiej części, pozostaną one do dyspozycji Wnioskodawcy.

W uzupełnieniu wniosku wskazano (w części A.1 Rodzaj sprawy), że dotyczy on podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku dochodowego od osób prawnych, nie wskazując przy tym żadnych innych podatków.

W uzupełnieniu tym przedstawiono poniższe informacje.

Szkołę Wnioskodawca prowadzi jako osoba fizyczna, nie jest zarejestrowany w CEiDG. Podstawą formalną jest wpis do ewidencji szkół i placówek niepublicznych prowadzonej przez Wójta Gminy, gdzie szkoła wpisana jest pod numerem (…) (zaświadczenie nr (…)).

W składanym przez Wnioskodawcę zeznaniu PIT-36 uzyskiwany przez niego dochód wpisany jest w pozycję zatytułowaną „pozarolnicza działalność gospodarcza”. Jednocześnie zgodnie z art. 170 ust. 1 ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. Prawo oświatowe (Dz. U. z 2018 r. poz. 996, 1000, 1290, 1669 i 2245) prowadzenie szkoły nie jest działalnością gospodarczą.

Wnioskodawca planuje, że majątek dotychczasowego gimnazjum w przeważającej części zostanie sprzedany szkole publicznej lub urzędowi gminy bądź osobom fizycznym. Pozostała część zostanie przekazana szkole publicznej bądź urzędowi gminy w formie darowizny lub pozostanie do dyspozycji Wnioskodawcy.

Zakupiony z dotacji sprzęt i wyposażenie oraz pomoce naukowe w przeważającej części stanowią składniki majątku o wartości nieprzekraczającej kwoty 3.500 złotych. Jedynym wyjątkiem jest pianino elektroniczne będące pomocą naukową, którego cena zakupu przekraczała kwotę 3.500 zł. Składniki majątku to m.in.: meble, sprzęt komputerowy, tablice, tablice multimedialne, sprzęt nagłaśniający, wyposażenie biblioteki (książki, regały, stoliki, krzesła), pomoce naukowe (np. mikroskopy i zestawy edukacyjne), oprogramowanie komputerowe (programy biurowe i edukacyjne) itp.

Sprzedaż majątku nastąpi przed likwidacją szkoły.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych.

1. Czy w związku ze sprzedażą sprzętu i wyposażenia oraz pomocy naukowych spoczywa na Wnioskodawcy obowiązek opłacenia podatku dochodowego?
2. Czy w przypadku przekazania części majątku szkoły na rzecz szkoły publicznej lub urzędu gminy spoczywają na Wnioskodawcy obowiązki podatkowe?
3. Czy w przypadku pozostawienia części majątku do dyspozycji Wnioskodawcy, po likwidacji szkoły, powstanie zobowiązanie podatkowe wobec Wnioskodawcy?
   
   

W uzupełnieniu wniosku Zainteresowany wskazał, że podtrzymuje zadane pytania dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, ad. 1, w związku ze sprzedażą sprzętu, wyposażenia oraz pomocy naukowych nie wystąpi konieczność zapłacenia podatku dochodowego.

Zdaniem Wnioskodawcy, ad. 2, w przypadku dokonania darowizny, o której mowa powyżej nie wystąpi konieczność zapłacenia podatku dochodowego.

Zdaniem Wnioskodawcy, ad. 3, w przypadku pozostawienia części mienia szkoły do dyspozycji Wnioskodawcy nie wystąpi konieczność opłacenia podatku dochodowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego dotyczącego podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

• skutków podatkowych planowanej sprzedaży składników majątku związanych z prowadzoną działalnością – jest nieprawidłowe,
• skutków podatkowych planowanej darowizny składników majątku związanych z prowadzoną działalnością – jest prawidłowe,
• skutków podatkowych planowanego pozostawienia części składników majątku związanych z prowadzoną działalnością do dyspozycji Wnioskodawcy – jest prawidłowe.
  
  

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Jak stanowi art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Definicja działalności gospodarczej została zawarta w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w myśl którego ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

− prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie zaś do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;
2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności;
3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.
   
   

Aby zatem określoną działalność uznać za działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, musi ona mieć charakter zarobkowy. Działalność ma charakter zarobkowy wówczas, gdy jej przeznaczeniem jest zapewnienie określonego dochodu. Zarobkowego charakteru nie mają działania, których wyłącznym celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby podejmującej określone czynności. Definicja działalności gospodarczej wymaga również, aby działalność taka wykonywana była w sposób zorganizowany i ciągły. Ciągłość w wykonywaniu działalności gospodarczej oznacza względnie stały zamiar jej wykonywania, powtarzania określonego zespołu konkretnych działań o charakterze incydentalnym i sporadycznym.

W świetle cytowanej powyżej definicji działalności gospodarczej, zawartej w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, prowadzenie niepublicznej szkoły, placówki, zespołu szkół lub przedszkola, o których mowa w ustawie o systemie oświaty, jest rodzajem aktywności określonej jako działalność podjęta w celu zarobkowym, wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły.

Działalność polegająca na prowadzeniu niepublicznej szkoły, placówki, zespołu szkół lub przedszkola ma charakter odpłatnego świadczenia usług, a zatem jest nastawiona na osiągnięcie zysku. Ponadto ma ona charakter zorganizowany, ponieważ prowadzenie powyższych placówek edukacyjnych wymaga od prowadzącego lub jego pracowników posiadania określonego wykształcenia, uprawnień i zezwoleń właściwych organów. Wreszcie działalność taka jest prowadzona w sposób ciągły, gdyż jest prowadzona stale, nie ma charakteru okazjonalnego. Nie ma zatem żadnych wątpliwości, że w świetle definicji działalności gospodarczej, określonej w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby prowadzące niepubliczne szkoły, placówki, zespoły szkół lub przedszkola należałoby zaliczyć do grona podmiotów prowadzących działalność gospodarczą.

W konsekwencji na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychody z prowadzenia przez osobę fizyczną niepublicznej szkoły, placówki, zespołu szkół lub przedszkola stanowią przychody ze źródła wskazanego w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 126 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2017 r., poz. 2077, z późn. zm), dotacje są to podlegające szczególnym zasadom rozliczania środki z budżetu państwa, budżetu jednostek samorządu terytorialnego oraz z państwowych funduszy celowych przeznaczone na podstawie niniejszej ustawy, odrębnych ustaw lub umów międzynarodowych, na finansowanie lub dofinansowanie realizacji zadań publicznych.

Natomiast z treści art. 218 tej ustawy wynika, że z budżetu jednostki samorządu terytorialnego mogą być udzielane dotacje podmiotowe, o ile odrębne ustawy tak stanowią.

Stosownie do art. 26 ust. 1 ustawy z dnia 27 października 2017 r. o finansowaniu zadań oświatowych (Dz. U. z 2017 r., poz. 2203), niepubliczne szkoły, w których jest realizowany obowiązek szkolny lub obowiązek nauki, otrzymują na każdego ucznia dotację z budżetu jednostki samorządu terytorialnego będącej dla tych szkół organem rejestrującym, w wysokości równej kwocie przewidzianej na takiego ucznia w części oświatowej subwencji ogólnej dla jednostki samorządu terytorialnego.

Z kolei w myśl art. 32 ust. 2 ustawy o finansowaniu zadań oświatowych, niepubliczne szkoły nieposiadające uprawnień szkoły publicznej oraz niepubliczne placówki, o których mowa w art. 2 pkt 3, 6 i 10 ustawy - Prawo oświatowe, mogą otrzymywać dotacje z budżetu powiatu w wysokości i na zasadach ustalonych przez radę powiatu.

Zatem, dotacje z budżetów jednostek samorządu terytorialnego – przyznane osobom fizycznym prowadzącym niepubliczne szkoły na podstawie przepisów ustawy o systemie oświaty, oraz przepisów ustawy o finansowaniu zadań publicznych – przeznaczone na działalność oświatową, są dotacjami w rozumieniu ustawy o finansach publicznych.

W myśl art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

W myśl art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:

1. środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,
2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1500 zł,
3. składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,
4. składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych

− wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Natomiast w myśl art. 14 ust. 2c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do przychodów, o których mowa w ust. 2 pkt 1, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie. Przepis art. 30e stosuje się odpowiednio.

Stosownie natomiast do treści art. 14 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również dotacje, subwencje, dopłaty, z zastrzeżeniem ust. 3 pkt 13, i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków, z wyjątkiem gdy przychody te są związane z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których, zgodnie z art. 22a-22o, dokonuje się odpisów amortyzacyjnych.

Mając na uwadze treść powyższego przepisu należy stwierdzić, że ustawodawca różnicuje skutki podatkowe otrzymanych dotacji i innych nieodpłatnych świadczeń w zależności od celu, na jaki zostały one przeznaczone, tj.:

• dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na cele inne niż nabycie lub wytworzenie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych – zaliczane są do przychodów z działalności gospodarczej,
• ww. świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków poniesionych przez podatnika na zakup lub wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których dokonuje się odpisów amortyzacyjnych – nie stanowią przychodu z działalności gospodarczej.
  
  

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jako osoba fizyczna jest organem prowadzącym Niepubliczne Gimnazjum, gdzie pełni funkcję dyrektora tej szkoły. Źródłem finansowania działalności szkoły jest dotacja udzielana przez Urząd Gminy. Szkoła działa od września 2015 roku, a w związku z wygaszaniem gimnazjów, ulegnie likwidacji w sierpniu 2019 roku. Podczas jej funkcjonowania dokonywane były zakupy sprzętu i wyposażenia (m.in. meble, sprzęt elektroniczny, oprogramowanie, książki, tablice, tablice multimedialne itp.) oraz pomocy naukowych niezbędnych do funkcjonowania placówki. Środki na ich zakup pochodziły z dotacji udzielonej przez Urząd Gminy na prowadzenie szkoły. Zakupiony z dotacji sprzęt i wyposażenie oraz pomoce naukowe w przeważającej części stanowią składniki majątku o wartości nieprzekraczającej kwoty 3.500 złotych. Jedynym wyjątkiem jest pianino elektroniczne będące pomocą naukową, którego cena zakupu przekraczała kwotę 3.500 zł.

Wnioskodawca planuje, że majątek dotychczasowego gimnazjum w przeważającej części zostanie sprzedany szkole publicznej lub urzędowi gminy bądź osobom fizycznym. Pozostała część zostanie przekazana szkole publicznej bądź urzędowi gminy w formie darowizny lub pozostanie do dyspozycji Wnioskodawcy. Sprzedaż majątku nastąpi przed likwidacją szkoły.

Wnioskodawca w niniejszej sprawie powziął wątpliwość dotyczącą skutków podatkowych pozostawienia części składników majątku szkoły niepublicznej do swojej dyspozycji oraz darowizny części składników szkole publicznej lub urzędowi gminy. Ponadto wątpliwości Wnioskodawcy dotyczącą skutków podatkowych odpłatnego zbycia składników majątku szkoły niepublicznej dokonanego przed likwidacją szkoły.

Podsumowując powyższe wywody należy uznać – jak wynika z treści przytoczonych przepisów – że przychodami z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników majątku, do których odnosi się art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Żaden przepis ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie wyłącza spod opodatkowania sprzedaży składników majątku zakupionych za środki pochodzące z dotacji.

W związku z powyższym - w zakresie pytania oznaczonego nr 1 – należy uznać, że sprzedaż sprzętu i wyposażenia oraz pomocy naukowych stanowiących środki trwałe o wartości przewyższającej kwotę 1.500 zł, dokonana przed likwidacją działalności, spowoduje obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych ze źródła pozarolnicza działalność gospodarcza (art. 14 ust. 2 pkt 1 cyt. ustawy). W przedmiotowej sprawie wyjaśniono bowiem, że osoba fizyczna prowadząca szkołę niepubliczną jest – w myśl ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – uznana za osobę prowadzącą pozarolniczą działalność gospodarczą.

Natomiast sprzedaż składników majątku o wartości poniżej 1.500 zł nie spowoduje konieczności zapłaty ww. podatku ze źródła pozarolnicza działalność gospodarcza (art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. b) ww. ustawy). Przychody z tego tytułu zaliczane będą bowiem do źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 7 lub pkt 8 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w zależności od rodzaju sprzedawanego składnika majątku, tj. czy będzie to prawo majątkowe, czy też inna rzecz (z zastrzeżeniem terminu zbycia, o jakim mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 dotyczącym lit. d).

W myśl bowiem art. 10 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy, źródłem przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c.

Natomiast zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) powołanej ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, innych rzeczy - jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy uznające, że w związku ze sprzedażą sprzętu, wyposażenia oraz pomocy naukowych nie wystąpi konieczność zapłacenia podatku dochodowego, uznano za nieprawidłowe.

W tym miejscu – odnosząc się do zapytania oznaczonego nr 2 – należy zaznaczyć, że zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów podlegających przepisom o podatku od spadków i darowizn.

W myśl art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz.U. z 2018 r., poz. 664), podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, m.in. tytułem darowizny.

Z powyższych przepisów wynika zatem, że co do zasady, darowizna dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podlega przepisom ustawy o podatku od spadków i darowizn, co wyklucza możliwość jej opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Zauważyć jednakże należy, że na mocy art. 3 pkt 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn, przepisy tej ustawy nie mają zastosowania do darowizn składników majątku w nim wymienionych, tj. praw autorskich i praw pokrewnych, praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych oraz wierzytelności wynikających z nabycia tych praw. Powyższe oznacza, że jeśli przedmiotem darowizny są składniki majątku wskazane w powyższym przepisie, które na mocy ustawy nie podlegają przepisom ustawy o podatku od spadków i darowizn to nie stosuje się do nich wyłączenia, określnego w art. 2 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednocześnie zaznaczyć należy, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęcia „darowizna”, dlatego należy w tym zakresie odwołać się do odpowiednich przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 2018 r., poz. 1025).

Zgodnie z art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego, przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Natomiast z treści art. 890 § 1 Kodeksu cywilnego wynika, że oświadczenie darczyńcy powinno być złożone w formie aktu notarialnego. Jednakże umowa darowizny zawarta bez zachowania tej formy staje się ważna, jeżeli przyrzeczone świadczenie zostało spełnione.

Z powyższego wynika zatem, że podstawowym elementem darowizny – niezbędnym do uznania, że dane świadczenie jest darowizną – jest jej nieodpłatność. Świadczenie jest nieodpłatne wówczas, gdy otrzymujący świadczenie nie świadczy nic w zamian, ani też nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w przyszłości. Jedynym celem, jaki leży u podstaw darowizny, jest chęć przysporzenia majątkowego na rzecz drugiej strony.

Biorąc pod uwagę przytoczone przepisy prawne oraz przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe – odnosząc się do pytania oznaczonego nr 2 – należy stwierdzić, że planowane przekazanie w formie darowizny części majątku szkoły na rzecz szkoły publicznej lub urzędu gminy, nie nosi w istocie cech odpłatnego zbycia. Zatem, przekazanie to nie spowoduje powstania po stronie Wnioskodawcy przychodu w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Czynność ta nie wiąże się bowiem z odpłatnym zbyciem środka trwałego, o którym mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym, po stronie Wnioskodawcy nie dojdzie do powstania przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zatem, odpowiadając wprost na pytanie Wnioskodawcy – oznaczone nr 2 – w przypadku przekazania w formie darowizny części majątku szkoły na rzecz szkoły publicznej lub urzędu gminy, na Wnioskodawcy nie spoczywają obowiązki podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ponadto podobnie wygląda kwestia poruszona w pytaniu oznaczonym nr 3, dotycząca pozostawienia części mienia szkoły do dyspozycji Wnioskodawcy.

Przekazanie części mienia szkoły (nieodpłatnie) na rzecz Wnioskodawcy (dyrektora szkoły, osoby prowadzącej działalność), nie rodzi żadnych skutków podatkowych na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bowiem w wyniku tej czynności Wnioskodawca nie uzyska żadnego przysporzenia majątkowego. Przekazanie to nie nosi w istocie cech odpłatnego zbycia, zatem nie spowoduje u Wnioskodawcy powstania przychodu w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Udzielając odpowiedzi na pytanie oznaczone nr 3 należy wskazać, że pozostawienie części majątku do dyspozycji Wnioskodawcy, po likwidacji szkoły, nie spowoduje powstania zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych wobec Wnioskodawcy.

Końcowo tut. organ informuje, że wniosek w części dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych podlega odrębnemu rozstrzygnięciu.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.