Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT1-1.4012.891.2018.2.RH
z 5 lutego 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy – przedstawione we wniosku z dnia 11 grudnia 2018 r. (data wpływu), uzupełnionym w dniu 31 grudnia 2018 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu opodatkowania świadczonych usług oraz braku obowiązku ich ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 grudnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu, uzupełniony w dniu 31 grudnia 2018 r. ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu opodatkowania świadczonych usług oraz braku obowiązku ich ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Dnia …… zarejestrowała Pani jednoosobową działalność gospodarczą pod nazwą ……….. Przeważający kod PKD to 73.11.Z (Działalność agencji reklamowych), ale wśród kodów jest także 74.20.Z (Działalność fotograficzna - zajmuje się Pani animacją poklatkową, a animacja składa się ze zdjęć). Jest Pani czynnym „płatnikiem” podatku VAT. Działalność prowadzi samodzielnie. Nie posiada Pani kasy fiskalnej, bo do tej pory świadczyła Pani usługi tylko i wyłącznie na rzecz firm, a nie na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych. Do tej pory zajmowała się Pani tworzeniem materiałów kreatywnych przeznaczonych do internetu, ale obecnie rozszerza Pani zakres świadczonych usług o sesje fotograficzne. Stworzyła Pani witrynę internetową i zaczyna promocję swoich usług. Do dnia złożenia wniosku o wydanie interpretacji wystawiła Pani jedną fakturę za usługi fotograficzne z podatkiem VAT w wysokości 23% na rzecz osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej. Pani działalność fotograficzna będzie opierała się na sesjach plenerowych, głównie rodzinnych i dla par, lifestylowych, noworodkowych w domu klienta, a z czasem także w studio lub dowolnie ustalonym miejscu. Nie będzie Pani wykonywać zdjęć takich jak paszportowe, czy do dowodu. Będzie świadczyć usługi osobom fizycznym lub prawnym. Zdjęcia będące produktami sesji będą za każdym razem przejawem działalności twórczej. Będą unikalne, niepowtarzalne i będą wynikiem Pani wizji i umiejętności. Każde zdjęcie dostarczone klientowi poddaje Pani wcześniej autorskiej obróbce w programie graficznym, nie korzysta Pani z gotowych, możliwych do zakupu ustawień (tzw. presetów), wypracowała Pani własny styl pracy i obróbki zdjęć. Każde ujęcie jest także wynikiem Pani wizji jako artysty fotografa. Fotografuje Pani tylko w trybie w pełni manualnym, to Pani decyduje każdorazowo o kadrze, głębi ostrości, rodzaju oświetlenia i wszystkich parametrach niezbędnych do wykonania zdjęcia. Będzie Pani doradzać klientom odnośnie ubioru, makijażu, stylu, dekoracji i wszystkiego, co zawiera się na zdjęciu. Nie będzie Pani udostępniać klientom surowych plików RAW (zdjęcia bezpośrednio z aparatu, niepoddane żadnej obróbce) a jedynie poddane autorskiej obróbce pliki w formacie JPG lub TIFF. Będzie Pani je dostarczać za pośrednictwem internetu (udostępnianie do pobrania) lub na nośniku danych typu pendrive. Na życzenie klienta będzie Pani także świadczyć usługę zaprojektowania fotoksiążki lub fotoalbumu. Projekt wykona Pani samodzielnie z wykonanych i przygotowanych przez Panią wcześniej zdjęć, jedynie druk zleci Pani laboratorium czy drukarni. Przed wykonaniem sesji z klientem będzie zawarta umowa określająca takie kwestie jak: ilość zdjęć, czas trwania sesji czy wynagrodzenie. W umowie będzie także zawarta informacja o przekazaniu praw lub udzieleniu licencji do praw autorskich, lub praw do artystycznego wykonania. Świadcząc usługi fotograficzne (w postaci sesji zdjęciowych) będzie Pani działać jako indywidualny twórca/artysta w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Efektem Pani działalności w zakresie sesji zdjęciowych będzie powstanie utworu w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Za wykonanie usługi w postaci sesji fotograficznej otrzyma Pani honorarium, które będzie stanowiło wynagrodzenie za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania. Przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania nastąpi w każdym przypadku, gdy efektem działalności będzie powstanie utworu w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych oraz gdy będzie to przejawem działalności twórczej. Wszystkie informacje dotyczące przekazania lub udzielenia licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania będą widniały na umowie zawartej z klientem. Honorarium za wykonaną usługę będzie Pani otrzymywać w całości za pośrednictwem poczty lub banku (rachunek bankowy), a z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie będzie wynikało, jakiej konkretnie czynności dotyczyła. Zdjęcia, które przekaże Pani klientowi w postaci plików JPG lub TIFF lub w postaci fotoksiążki będą nieodłącznie związane z wykonywaną usługą sesji fotograficznej i będą finalnym efektem tej usługi. Nośniki, na których w niektórych przypadkach (droższe pakiety sesji fotograficznej) będzie Pani dostarczać zdjęcia klientom, będzie nabywać we własnym zakresie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy do usług fotograficznych 74.20.Z oraz projektowych 74.10.Z może Pani zastosować obniżoną stawkę VAT w wysokości 8% na podstawie załącznika nr 3 do ustawy o VAT poz. 181 (usługi twórców i artystów, wykonawców w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych wynagradzane w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania) wykazu towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8% do ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku oraz korzystać ze zwolnienia podmiotowego z obowiązku ewidencjonowania świadczonych usług fotograficznych za pomocą kasy rejestrującej, jako że honorarium w całości będzie otrzymywać przelewem na konto bankowe z opisem jasno wskazującym, czego dotyczy wpłata. Jednocześnie nośniki z zapisanymi zdjęciami, które w niektórych przypadkach będzie Pani dostarczać klientom, będą częścią usługi i będą jedynie formą przekazania klientowi ostatecznego produktu usługi, czyli zapisanych zdjęć?

Zdaniem Wnioskodawcy, Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 ustawy. W myśl art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1. Stosownie do art. 146a pkt 1 i 2 ww. ustawy o VAT w okresie od 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f: stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%; stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8% (...)” W załączniku Nr 3 do ustawy zawierającego wykaz towarów i usług, opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%, pod poz. 181 wskazano, że stawką tą objęte są, bez względu na symbol PKWiU „usługi twórców i artystów wykonawców w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych wynagradzane w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania”. Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz.U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 ze zm.) - przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór). W szczególności przedmiotem prawa autorskiego w myśl art. 1 ust. 2 tej ustawy są m.in. utwory fotograficzne i audiowizualne (w tym filmowe). Biorąc pod uwagę powyższe, kiedy jako artysta przekazuje Pani klientom wykonane fotografie wraz z przekazaniem lub udzieleniem licencji, za co otrzymuje honorarium, ma Pani prawo do zastosowania w odniesieniu do tych usług stawki 8%. Jeśli nie udziela lub nie przekazuje licencji do praw autorskich, ma Pani obowiązek stosować stawkę podstawową. W myśl rozporządzenia w sprawie zwolnień z kas fiskalnych może także Pani skorzystać ze zwolnienia z kasy fiskalnej pod warunkiem, że całość honorarium za usługę na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej otrzyma za pośrednictwem poczty lub banku (na Pani firmowy rachunek bankowy), a z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyło. Jednocześnie nośniki z zapisanymi zdjęciami, które w niektórych przypadkach będzie Pani dostarczać klientom, będą częścią usługi i będą jedynie formą przekazania klientowi ostatecznego produktu usługi, czyli zapisanych zdjęć.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast, w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Natomiast stosownie do art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6% stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

W świetle art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Jednakże – w myśl art. 146a pkt 2 ustawy – w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

W załączniku nr 3 do ustawy zawierającego wykaz towarów i usług, opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%, pod poz. 181 wskazano, bez względu na symbol PKWiU „Usługi twórców i artystów wykonawców w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych wynagradzane w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania”.

W myśl przepisu art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1191 z późn. zm.) – przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

Stosownie do postanowień art. 1 ust. 2 ww. ustawy – w szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory:

1. wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe);
   
2. plastyczne;
   
3. fotograficzne;
   
4. lutnicze;
   
5. wzornictwa przemysłowego;
   
6. architektoniczne, architektoniczno-urbanistyczne i urbanistyczne;
   
7. muzyczne i słowno-muzyczne;
   
8. sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne;
   
9. audiowizualne (w tym filmowe).

Zgodnie z art. 2 ust. 1 cyt. ustawy – opracowanie cudzego utworu, w szczególności tłumaczenie, przeróbka, adaptacja, jest przedmiotem prawa autorskiego bez uszczerbku dla prawa z utworu pierwotnego.

Zatem, aby określone dzieło mogło być przedmiotem prawa autorskiego musi posiadać następujące cechy:

1. mieć źródło w pracy człowieka (twórcy),
2. stanowić przejaw działalności twórczej,
3. posiadać indywidualny charakter.

W myśl art. 8 ust. 1 powołanej ustawy – prawo autorskie przysługuje twórcy, o ile ustawa nie stanowi inaczej. Według art. 8 ust. 2 niniejszej ustawy – domniemywa się, że twórcą jest osoba, której nazwisko w tym charakterze uwidoczniono na egzemplarzach utworu lub której autorstwo podano do publicznej wiadomości w jakikolwiek inny sposób w związku z rozpowszechnianiem utworu.

Jak wynika z powyższego, twórcą w rozumieniu tej ustawy jest każda osoba prowadząca faktycznie działalność twórczą, czyli działalność, której efektem jest powstanie utworu w myśl art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Natomiast użyte w art. 1 analizowanej ustawy określenie „przejaw działalności twórczej” oznacza jakikolwiek uzewnętrzniony rezultat działalności człowieka o charakterze kreacyjnym. Przesłanka ta jest spełniona, gdy mamy do czynienia z subiektywnym nowym wytworem intelektu.

Użycie w art. 1 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych określenia „utwory” wskazuje, że dla zakwalifikowania określonego rezultatu działalności jako przedmiotu prawa autorskiego konieczne jest spełnienie przesłanek utworu określonych w art. 1 ust. 1 tej ustawy, tzn. aby był on przejawem działalności twórczej oraz miał indywidualny charakter. Tylko w razie spełnienia tych przesłanek przysługują twórcy zarówno autorskie prawa osobiste, jak i autorskie prawa majątkowe, w szczególności zaś wynagrodzenie za korzystanie z utworu. Cecha indywidualności przejawia się w samym procesie twórczym i oznacza oryginalność, niepowtarzalność.

Jednocześnie wskazać należy, że w myśl postanowień rozdziału 5 cyt. ustawy, autorskie prawa majątkowe do utworu mogą przejść na inne osoby na podstawie umowy o przeniesieniu autorskich praw majątkowych lub na podstawie umowy o korzystaniu z utworu, zwanej licencją.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 pkt 1 i 2 i ust. 2 ww. ustawy – jeżeli ustawa nie stanowi inaczej:

1. autorskie prawa majątkowe mogą przejść na inne osoby w drodze dziedziczenia lub na podstawie umowy;
2. nabywca autorskich praw majątkowych może przenieść je na inne osoby, chyba że umowa stanowi inaczej.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że zamierza Pani rozszerzyć działalność gospodarczą o świadczenie usług fotograficznych polegających na wykonywaniu sesji zdjęciowych. Za wykonanie przedmiotowej usługi otrzyma Pani honorarium, które będzie stanowiło wynagrodzenie za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania. Produkt sesji będą stanowić zarówno same zdjęcia, jak i wykonane na ich podstawie projekty fotoksiążki oraz fotoalbumu. W umowie z klientem będzie zawarta informacja o przekazaniu praw lub udzieleniu licencji do praw autorskich, lub praw do artystycznego wykonania.

Przedmiotem Pani wątpliwości jest kwestia, możliwości zastosowania do ww. usług obniżonej stawki VAT w wysokości 8%.

Twórcą w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych jest każda osoba prowadząca faktycznie działalność twórczą, czyli działalność, której efektem jest powstanie utworu w myśl art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Natomiast użyte w art. 1 analizowanej ustawy określenie: przejaw działalności twórczej oznacza jakikolwiek uzewnętrzniony rezultat działalności człowieka o charakterze kreacyjnym. Przesłanka ta jest spełniona, gdy mamy do czynienia z subiektywnym i nowym wytworem intelektu. Tylko w razie spełnienia tych przesłanek przysługują twórcy zarówno autorskie prawa osobiste, jak i autorskie prawa majątkowe, w szczególności zaś wynagrodzenie za korzystanie z utworu. Cecha indywidualności przejawia się w samym procesie twórczym i oznacza oryginalność, niepowtarzalność. Sam „przejaw działalności twórczej” nie jest warunkiem wystarczającym do zakwalifikowania określonego wytworu jako przedmiotu prawa autorskiego. Konieczne jest bowiem, by wytwór taki miał indywidualny charakter, tzn. żeby cechował się indywidualnością. Muszą zatem cechować go dostatecznie doniosłe różnice w porównaniu z uprzednio wytworzonymi produktami intelektualnymi. Zatem dla zakwalifikowania określonego rezultatu działalności projektanta (np. projektu wystroju wnętrz) jako przedmiotu prawa autorskiego, konieczne jest spełnienie przesłanek utworu określonych w art. 1 ust. 1 tej ustawy.

Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy należy zauważyć, że przedmiotem prawa autorskiego jest utwór, którym może być również np. utwór fotograficzny, w postaci sesji fotograficznej, posiadający indywidualny charakter własnego pomysłu. Jak wynika z powołanych przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej, ustalony w jakiejkolwiek postaci. Przejawem działalności twórczej jest uzewnętrzniony rezultat działalności twórcy.

Jak wskazano na wstępie na podstawie art. 41 ust. 2 w związku z poz. 181 załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług, usługi twórców w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych wynagradzane w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania, korzystają z obniżonej stawki podatku VAT w wysokości 8%.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz opis sprawy stwierdzić należy, że o ile faktycznie – jak wskazano we wniosku – będzie Pani świadczyć jako twórca, usługi których efektem będą indywidualne i niepowtarzalne sesje fotograficzne oraz stworzone na ich podstawie projekty wraz z przeniesieniem praw autorskich do wykonanego utworu w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych oraz udzielenie licencji do projektu, wynagradzanych w formie honorarium, to usługi te będą opodatkowane stawką podatku od towarów i usług w wysokości 8% na podstawie art. 41 ust. 2 w zw. z art. 146a pkt 2 i poz. 181 załącznika nr 3 do ustawy.

Zatem Pani stanowisko należało uznać za prawidłowe.

Wątpliwości Pani dotyczą również kwestii możliwości korzystania ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania świadczonych usług fotograficznych za pomocą kasy rejestrującej, w sytuacji gdy, honorarium w całości będzie otrzymywać za pośrednictwem banku (przelewem na konto bankowe) lub poczty z opisem jasno wskazującym, czego dotyczy dokonana wpłata.

Jak wynika z art. 111 ust. 1 ustawy o VAT podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Kwestie dotyczące między innymi zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących oraz terminów rozpoczęcia prowadzenia tej ewidencji, ustawodawca reguluje na mocy wydawanych rozporządzeń w tym zakresie.

Do dnia 31 grudnia 2018 r. powyższa kwestia była uregulowana w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2017 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2017 r., poz. 2454).

W stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 stycznia 2019 r. w powyższym zakresie obowiązuje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2018 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2018 r., poz. 2519).

Stosownie do treści § 3 ust. 1 pkt 2 ww. rozporządzenia zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2021 r.: podatników rozpoczynających po dniu 31 grudnia 2018 r. dostawę towarów lub świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli przewidywany przez podatnika obrót z tego tytułu nie przekroczy, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności w danym roku podatkowym, kwoty 20 000 zł;

Zgodnie z § 5 ust. 2 cyt. rozporządzenia w przypadku podatników korzystających ze zwolnienia, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 2, zwolnienie to traci moc po upływie dwóch miesięcy następujących po miesiącu, w którym podatnik przekroczył obrót realizowany na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych w kwocie 20 000 zł.

Stosownie natomiast do zapisu § 4 ust. 1 pkt 1 lit. l ww. rozporządzenia, zwolnień z obowiązku ewidencjonowania, o których mowa w § 2 i § 3, nie stosuje się, w przypadku dostaw płyt CD, DVD, kaset magnetofonowych, taśm magnetycznych (w tym kaset wideo), dyskietek, kart pamięci, kartridżów i innych analogowych lub cyfrowych nośników danych zawierających zapisane dane lub zapisane pakiety oprogramowania komputerowego, w tym również sprzedawanych łącznie z licencją na użytkowanie.

Z opisu sprawy wynika, że ma Pani zamiar rozszerzyć prowadzoną działalność gospodarczą, o świadczenie usług, których przedmiotem będą usługi fotograficzne. Przedmiotowe usługi będzie Pani świadczyć m.in. na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej.

Ma Pani zamiar w niektórych przypadkach przekazywać klientowi efekt świadczonych usług fotograficznych tj. zdjęcia w postaci plików graficznych jpg lub tiff zapisanych na nośniku pendrive. Przekazanie klientowi zdjęcia w postaci plików jpg lub tiff na nośniku będą nierozerwalnie związane z wykonywaną przez Panią usługą w zakresie sesji fotograficznych i będą stanowiły efekt końcowy tej usługi.

Uwzględniając treść przytoczonych przepisów oraz opis sprawy stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie nie ma zastosowania wyłączenie ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania, o którym mowa w § 4 ust. 1 pkt 1 lit. l powołanego rozporządzenia, gdyż wynika to z faktu, że dotyczy ono dostawy towaru, natomiast przedmiotem prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej jest kompleksowa usług fotograficzna, której efektem końcowym będą zdjęcia zapisane na nośnikach danych typu np. pendrive.

Jednocześnie wskazuje Pani, że honorarium za wykonaną usługę, w tym na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej będzie otrzymywać w całości za pośrednictwem poczty lub banku (rachunek bankowy), a z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie będzie wynikało, jakiej konkretnie czynności będzie dotyczyła wpłata.

Stosownie do treści § 2 w powiązaniu z poz. 37 załącznika do ww. rozporządzenia zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2021 r., świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli świadczący usługę otrzyma w całości zapłatę za wykonaną czynność za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem), a z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła.

W analogicznym brzmieniu, w stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2018 r. zwolnienie to uregulowane było pod poz. 39 załącznika do rozporządzenia.

Wobec tego, mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa należy stwierdzić, że – wyłącznie pod warunkiem, że całość zapłaty za wykonaną usługę zostanie dokonana za pośrednictwem poczty lub banku, a z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła – może Pani korzystać z tego zwolnienia nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2021 r. na podstawie § 2 ust. 1 i 2 w powiązaniu z poz. 37 załącznika do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2018 r.

W związku z powyższym Pani stanowisko w tym zakresie należało uznać za prawidłowe.

Jednocześnie należy podkreślić, że analiza przepisów ustawy z dnia 2 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, nie mieści się w ramach określonych przepisem art. 14b § 1 ww. ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej nie jest uprawniony do oceny, czy Wnioskodawca faktycznie działa jako indywidualny twórca i artysta wykonawca.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.