2019.02.05 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-2.4012.808.2018.1.AZ
z 5 lutego 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 listopada 2018 r. (data wpływu 7 grudnia 2018 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie podstawy opodatkowania dla transakcji zamiany nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 grudnia 2018 r. do Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie podstawy opodatkowania dla transakcji zamiany nieruchomości oraz ustalenia ceny dla sprzedaży działki.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Gmina jest zrejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W oparciu o art. 3 ustawy z dnia 5 września 2016 r. o szczególnych zasadach rozliczeń podatku od towarów i usług oraz dokonywania zwrotu środków publicznych przeznaczonych na realizację projektów finansowanych z udziałem środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej lub od państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu przez jednostki samorządu terytorialnego (t.j. Dz. U. z 2018 r. poz. 280), Gmina dokonała centralizacji rozliczeń VAT i od stycznia 2017 r. rozlicza się dla potrzeb VAT wspólnie ze swoimi jednostkami organizacyjnymi.

W związku z realizacją przez Gminę inwestycji w ramach zadania pn. „…”, zaistniała potrzeba uregulowania stanu prawnego gruntu faktycznie zajętego pod ww. drogę w B., stanowiącego współwłasność osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej – zwanych w dalszej części wniosku osobami fizycznymi i gruntu gminnego zaużytkowanego przez te osoby fizyczne.

Na podstawie poczynionych uzgodnień z osobami fizycznymi, Gmina uzyskała zgodę od tych osób fizycznych na wykonanie prac projektowych oraz robót budowlanych związanych z realizacją budowy ul. S. w B., w obrębie nieruchomości stanowiącej ich współwłasność.

Wobec powyższego, Gmina podjęła działania mające na celu uregulowanie stanu prawnego gruntu zajętego pod drogę wewnętrzną ul. S., będącego współwłasnością osób fizycznych – działki nr 69/20 o pow. 0,0171 ha oraz stanu prawnego gruntu gminnego zaużytkowanego przez te osoby fizyczne – działki nr 1150/5 o pow. 0,0161 ha, poprzez dokonanie ich zamiany w oparciu o art. 15 ust. 1 oraz art. 37 ust. 2 pkt 4 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t.j. Dz. U. z 2018 r. poz. 121 z późn. zm.), na podstawie umowy zamiany.

Działka gminna nr 1150/5 położona jest na terenie płaskim, jest niezabudowana, nieogrodzona, zagospodarowana jako ogródek przydomowy zarośnięty samosiejkami. W zasięgu działki znajdują się następujące sieci infrastruktury technicznej: sieć wodociągowa, gazowa i energetyczna. Działka posiada bezpośredni dostęp do drogi publicznej.

Niniejsza działka znajduje się na terenie obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego części zachodniej obszaru gminy, zatwierdzonego uchwałą Rady Miejskiej Nr … z dnia … r., na obszarze oznaczonym symbolem planu: B/MN7 – tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej. W dniu 20 lutego 2018 r. Rada Miejska podjęła uchwałę nr … w sprawie wyrażenia zgody na zamianę przedmiotowych działek.

Zgodnie ze sporządzonymi przez rzeczoznawcę majątkowego operatami szacunkowymi, wartości rynkowe zamienianych działek wynoszą:

8 134,00 zł dla działki nr 69/20 będącej własnością osób fizycznych,
9 646,00 zł dla działki 1150/5 stanowiącej własność Gminy.

Rzeczoznawca, przy określeniu wartości rynkowej nieruchomości gruntowych zastosował ceny transakcyjne sprzedaży nieruchomości gruntowych niezabudowanych jako przedmiotu prawa własności. Dla potrzeb wyceny określono wartość rynkową prawa własności nieruchomości gruntu, dla aktualnego sposobu użytkowania według stanu na dzień 20 grudnia 2016 r. i cen na dzień 21 marca 2017 r.

W operatach szacunkowych rzeczoznawca zapisał, iż wartość dla aktualnego sposobu użytkowania oznacza wartość rynkową (rozumianą wedle definicji – art. 151 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami – wartość rynkową stanowi szacunkowa kwota, jaką w dniu wyceny można uzyskać za nieruchomość w transakcji sprzedaży zawieranej na warunkach rynkowych pomiędzy kupującym a sprzedającym, którzy mają stanowczy zamiar zawarcia umowy, działają z rozeznaniem i postępują rozważnie oraz nie znajdują się w sytuacji przymusowej), przy przyjęciu dodatkowego założenia, że nieruchomość będzie nadal wykorzystywana zgodnie z aktualnym sposobem użytkowania. Wartość rynkowa dla aktualnego sposobu użytkowania wyklucza element spodziewanej wartości dla alternatywnego sposobu użytkowania i możliwy wzrost wartości związany ze specjalnymi inwestycjami.

W oparciu o powyższe, do wartości rynkowej określonej przez rzeczoznawcę dla działki nr 1150/5 (przyjętej jako wartość netto) Gmina doliczy podatek VAT w wysokości 23%, co stanowi kwotę 2 218,58 zł, gdyż działka spełnia definicję terenu budowlanego przeznaczonego pod zabudowę, o której mowa w art. 2 pkt 33 ustawy o VAT, natomiast do wartości działki nr 69/20 osoby fizyczne nie doliczą podatku VAT, gdyż nie są podatnikami podatku VAT.

Wartość działki gminnej opiewała będzie na kwotę 11 864,58 zł brutto, natomiast wartość działki stanowiącej współwłasność osób fizycznych wynosić będzie 8 134 zł brutto. Kwota dopłaty na rzecz Gminy różnicy wartości przedmiotów zamiany stanowić będzie 3 730,58 zł.

W wyniku przeprowadzonej transakcji zamiany nieruchomości, Gmina otrzyma zapłatę, którą będzie suma: wartości działki wydanej przez osoby fizyczne (działka nr 69/20) i dokonana przez te osoby dopłata różnicy wartości przedmiotów zamiany.

Gmina nie wnosi o interpretację w zakresie ustalenia właściwej stawki podatku VAT dla dostawy działki nr 1150/5 będącej przedmiotem zamiany.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (oznaczone we wniosku nr 1):

Co stanowić będzie dla Gminy podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług dla transakcji zamiany nieruchomości?

Stanowisko Wnioskodawcy (oznaczone we wniosku nr 1):

W myśl art. 603 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz. U. z 2018 r. poz. 1025 z późn. zm.), przez umowę zamiany każda ze stron zobowiązuje się przenieść na drugą stronę własność rzeczy w zamian za zobowiązanie się do przeniesienia własności innej rzeczy.

Na podstawie art. 604 k.c. do zamiany stosuje się odpowiednio przepisy o sprzedaży.

Umowa zamiany jest umową wzajemną i skutkuje przeniesieniem prawa do rozporządzania zamienianymi nieruchomościami jak właściciel.

Biorąc powyższe pod uwagę, zamianę nieruchomości w świetle ustawy o podatku od towarów i usług traktuje się jako odpłatną dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Stosownie do treści art. 29a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Jak stanowi art. 29a ust. 6 pkt 1 ww. ustawy, podstawa opodatkowania obejmuje podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku. W oparciu o cyt. wyżej przepisy, należy stwierdzić, że podstawę opodatkowania dla transakcji zamiany nieruchomości pomiędzy Gminą, a osobami fizycznymi, stanowić będzie dla Gminy suma: wartości działki wydanej Gminie przez osoby fizyczne (działka nr 69/20) oraz kwota dopłaty będąca częścią wynagrodzenia wynikającą z różnicy wartości zamienianych nieruchomości, wpłacona na rachunek Gminy przez osoby fizyczne, pomniejszona o kwotę podatku należnego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie podstawy opodatkowania dla transakcji zamiany działek jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na mocy art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że w sytuacji, gdy przedmiotem dostawy są towary w rozumieniu powołanego wyżej przepisu i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z dostawą w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zakres opodatkowania podatkiem VAT wyznacza nie tylko czynnik przedmiotowy – opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług, ale także czynnik podmiotowy – czynności muszą być wykonywane przez podatnika.

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności.

Jak wynika natomiast z art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jak stanowi art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Zatem, aby wyłączenie organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy z kategorii podatników miało miejsce, muszą zostać spełnione dwa warunki:

dotyczy wyłącznie organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy,
odnosi się tylko do tych czynności, które związane są z realizacją zadań nałożonych na te podmioty przepisami prawa i do realizacji których zostały one powołane.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Tylko bowiem w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że Gmina podjęła działania mające na celu uregulowanie stanu prawnego gruntu zajętego pod drogę wewnętrzną, będącego współwłasnością osób fizycznych – działki nr 69/20 o pow. 0,0171 ha oraz stanu prawnego gruntu gminnego zaużytkowanego przez te osoby fizyczne – działki nr 1150/5 o pow. 0,0161 ha, poprzez dokonanie ich zamiany w oparciu o art. 15 ust. 1 oraz art. 37 ust. 2 pkt 4 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t.j. Dz. U. z 2018 r. poz. 121 z późn. zm.), na podstawie umowy zamiany. Zgodnie ze sporządzonymi przez rzeczoznawcę majątkowego operatami szacunkowymi, wartości rynkowe zamienianych działek wynoszą:

8 134,00 zł dla działki nr 69/20 będącej własnością osób fizycznych,
9 646,00 zł dla działki 1150/5 stanowiącej własność Gminy.

Rzeczoznawca majątkowy w operatach szacunkowych, w których określił ww. wartości rynkowe zapisał, że wartości te nie uwzględniają wysokości podatków – w tym podatku VAT i opłat, jakie potencjalny nabywca będzie zobowiązany zapłacić w związku z jej nabyciem. Na tej podstawie, do wartości rynkowej określonej przez rzeczoznawcę dla działki nr 1150/5 (przyjętej jako wartość netto) Gmina doliczy podatek VAT w wysokości 23%, co stanowi kwotę 2 218,58 zł, gdyż działka spełnia definicję terenu budowlanego przeznaczonego pod zabudowę, o której mowa w art. 2 pkt 33 ustawy o VAT, natomiast do wartości działki nr 69/20 osoby fizyczne nie doliczą podatku VAT, gdyż nie są podatnikami podatku VAT. Kwota dopłaty na rzecz Gminy różnicy wartości przedmiotów zamiany stanowić będzie 3 730,58 zł. W wyniku przeprowadzonej transakcji zamiany nieruchomości, Gmina otrzyma zapłatę, którą będzie suma: wartości działki wydanej przez osoby fizyczne (działka nr 69/20) i dokonana przez te osoby dopłata różnicy wartości przedmiotów zamiany.

Wątpliwości Wnioskodawcy w pierwszej kolejności dotyczą ustalenia podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług dla transakcji zamiany nieruchomości.

Z przytoczonych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że – co do zasady – opodatkowaniu podlegają czynności odpłatne, przy czym nie wynika z nich, że odpłatność za czynności dostawy towarów lub świadczenia usług musi mieć postać pieniężną. Odpłatność jako świadczenie wzajemne może również przybrać postać rzeczową – zapłata w innym towarze lub usłudze albo mieszana – zapłata w części pieniężna i w części rzeczowa. Innymi słowy, dla uznania czynności za odpłatną, wystarczające jest, by istniała możliwość określenia ceny wyrażonej w pieniądzu w stosunku do świadczenia wzajemnego stanowiącego wynagrodzenie za tę czynność.

W myśl art. 603 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2018 r. poz. 1025, z późn. zm.) – przez umowę zamiany każda ze stron zobowiązuje się przenieść na drugą stronę własność rzeczy w zamian za zobowiązanie się do przeniesienia własności innej rzeczy.

Zatem w przypadku zamiany obie strony przenoszą na siebie wzajemnie własność rzeczy, występując zarówno w charakterze dostawcy, jak i w charakterze nabywcy.

Przepis art. 604 Kodeksu cywilnego daje dyspozycje odpowiedniego stosowania do zamiany przepisów o sprzedaży.

Umowa zamiany jest umową wzajemną, bardzo zbliżoną do umowy sprzedaży. Różnica w stosunku do umowy sprzedaży polega na tym, że w miejsce ceny świadczenia pojawia się obowiązek drugiej strony przeniesienia własności rzeczy. Ze względu na wzajemny charakter umowy, wartość świadczonych rzeczy powinna być ekwiwalentna. Zamiana nieruchomości skutkuje przeniesieniem prawa do rozporządzania zamienianymi nieruchomościami jak właściciel.

Tym samym, opisana we wniosku czynność będzie stanowiła dla Gminy odpłatną dostawę towarów, która na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1, w związku z art. 7 ust. 1, będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W myśl art. 29a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Jak stanowi art. 29a ust. 6 ustawy, podstawa opodatkowania obejmuje:

podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

Należy zauważyć, iż uregulowanie wynikające z art. 29a ust. 1 ustawy, stanowi odpowiednik art. 73 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej. Przepis ten stanowi, że w odniesieniu do dostaw towarów i świadczenia usług innych niż te, o których mowa w art. 74-77, podstawa opodatkowania obejmuje wszystko, co stanowi zapłatę otrzymaną lub którą dostawca lub usługodawca otrzyma w zamian za dostawę towarów lub świadczenie usług, od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takiej dostawy lub świadczenia.

Jak wynika z utrwalonego orzecznictwa TSUE, podstawą opodatkowania dostawy towarów lub świadczenia usług jest wynagrodzenie rzeczywiście otrzymane z tego tytułu. Owo wynagrodzenie jest zatem wartością subiektywną, czyli rzeczywiście otrzymaną, a nie wartością oszacowaną według kryteriów obiektywnych. Ponadto wynagrodzenie musi być wyrażalne w pieniądzu (zob. wyrok z dnia z dnia 19 grudnia 2012 r. w sprawie C-549/11, z dnia 29 lipca 2010 r. w sprawie C-40/09).

Jeżeli wartość ta nie jest kwotą pieniędzy uzgodnioną między stronami, powinna ona, jako wartość subiektywna, odpowiadać wartości, jaką dla odbiorcy ma usługa będąca wynagrodzeniem za dostawę towarów, oraz kwocie, jaką byłby on skłonny za tę usługę zapłacić (wyrok z dnia 2 czerwca 1994 r. w sprawie C-33/93).

Wobec powyższego w przypadku zamiany towarów za podstawę opodatkowania należy uznać, zgodnie z ogólnymi zasadami wynikającymi z art. 29a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, wynagrodzenie rzeczywiście otrzymane z tytułu dostawy towaru, które stanowi wartość subiektywną stanowiącą odzwierciedlenie wartości, jaką dla odbiorcy ma towar będący wynagrodzeniem za dostawę towaru (kwota, jaką byłby on skłonny zapłacić).

Podstawą opodatkowania przy przeniesieniu prawa własności nieruchomości dokonywanego w ramach umowy zamiany zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy pomniejszone o kwotę podatku.

W konsekwencji, stwierdzić należy, że podstawą opodatkowania w przypadku zamiany nieruchomości będzie dla Gminy suma wartości działki stanowiącej własność osób fizycznych (działka nr 69/20) i dopłaty wynikającej z różnicy wartości zamienianych nieruchomości, pomniejszona o podatek należny.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, w myśl którego, podstawę opodatkowania dla transakcji zamiany nieruchomości pomiędzy Gminą, a osobami fizycznymi, stanowić będzie dla Gminy suma: wartości działki wydanej Gminie przez osoby fizyczne (działka nr 69/20) oraz kwota dopłaty będąca częścią wynagrodzenia wynikającą z różnicy wartości zamienianych nieruchomości, wpłacona na rachunek Gminy przez osoby fizyczne, pomniejszona o kwotę podatku należnego, jest prawidłowe.

Ponadto informuje się, że niniejszą interpretacją załatwiono wniosek w zakresie podstawy opodatkowania dla transakcji zamiany nieruchomości (pytanie nr 1). Natomiast wniosek w pozostałej części, tj. w zakresie ustalenia ceny dla działki nr 1150/5 (pytanie nr 2), zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – ¬ Dz. U. z 2018 r. poz. 1302 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin