Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-1.4012.788.2018.2.AM
z 12 lutego 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 10 grudnia 2018 r. (data wpływu 19 grudnia 2018 r.), uzupełnionym pismem Strony z dnia 24 stycznia 2019 r. (data wpływu 4 lutego 2019 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 15 stycznia 2019 r. znak sprawy 0114 KDIP1 1.4012.788.2018.1.AM (skutecznie doręczone 22 stycznia 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT czynności sprzedaży licytacyjnej nieruchomości w sprawie egzekucyjnej– jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 grudnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT czynności sprzedaży licytacyjnej nieruchomości w sprawie egzekucyjnej.

Niniejszy wniosek został uzupełniony pismem Strony z dnia 24 stycznia 2019 r. (data wpływu 4 lutego 2019 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 15 stycznia 2019 r. znak sprawy 0114 KDIP1 1.4012.788.2018.1.AM (skutecznie doręczone 22 stycznia 2019 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

W Kancelarii Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym prowadzone jest postępowanie egzekucyjne przeciwko Dłużnikowi z nieruchomości niezabudowanej stanowiącej działkę geodezyjną nr 1, dla której Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą.

Biegły Sądowy w operacie szacunkowym nieruchomości wskazał, że około 45% działki nr 1 znajduje się na terenie, dla którego plan zagospodarowania przestrzennego przewiduje funkcję produkcyjno-usługową wraz z drogą, dla pozostałej części działki, plan zagospodarowania przestrzennego przewiduje funkcje terenów rolnych. Podstawą ustalenia funkcji zagospodarowania przestrzennego terenu, na którym znajduje się przedmiotowa nieruchomość był:

1. Plan Zagospodarowania Przestrzennego Gminy zatwierdzony Uchwałą Rady Gminy z dnia 15 marca 2013 r. (nowy Plan Zagospodarowania Przestrzennego dotyczący części działki nr 1).
2. Plan Zagospodarowania Przestrzennego Gminy zatwierdzony Uchwałą Rady Gminy z dnia 30 lipca 1997 r. (obowiązujący Plan Zagospodarowania Przestrzennego dotyczący części działki nr 1).
   
   

Według Planu Zagospodarowania Przestrzennego opisanego w ustępie 1 punktu 7 niniejszego opracowania przedmiotowa część działki gruntu nr 1 znajduje się na obszarze, dla którego przewidziano następujące funkcje podstawowe: AZUE – tereny przedsięwzięć usługowo produkcyjnych (przeznaczenie podstawowe – usługi komercyjne oraz przemysł i obsługę techniczną rolnictwa, jako dopuszczalne ustala się funkcję usług hotelarskich, gastronomii, rozrywki, bankowości, wymiany walut i innych usług nieuciążliwych oraz administracji)/ AZO.1 KDW - drogi wewnętrzne.

Według Planu Zagospodarowania Przestrzennego opisanego w ustępie 2 punktu 7 niniejszego opracowania, przedmiotowa część działki gruntu nr 1 znajduje się na obszarze, dla którego przewidziano następujące funkcje podstawowe: RZ – tereny upraw rolniczych i ogrodniczych (przeznaczenie uzupełniające i dopuszczalne: dopuszcza się przeznaczenie części terenów pod zadrzewienie i zakrzewienie, lokalizację stawów i zbiorników oraz ich ochronę, lokalizację sieci infrastruktury komunalnej obejmujących ujęcia wody, przepompownie, zakłady uzdatniania wody, stacje redukcyjno-pomiarowe gazu i stacje transformatorowe, wyklucza się zabudowę, w tym zabudowę mieszkaniową i zagrodową oraz związaną z produkcją rolną i inną działalność gospodarczą).

Przez działkę przebiega linia energetyczna wysokiego napięcia ze strefą ochronną oraz gazociąg wysokiego ciśnienia ze strefą ochronną.

W toku postępowania egzekucyjnego ustalono, że Dłużnik nie jest czynnym podatnikiem podatku VAT (odp. Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia 29 października 2018 r.).

Dodatkowo w piśmie z dnia 24 stycznia 2019 r., Wnioskodawca uzupełnił informacje zawarte we wniosku zgodnie z oświadczeniem Dłużnika:

1. Na pytanie Organu: „Czy Dłużnik był podatnikiem VAT czynnym? (Proszę podanie daty w jakim okresie)”
   Wnioskodawca odpowiedział: „odp. dłużnika: Nie”
   
2. Na pytanie Organu „Czy działka nr 1, dla której prowadzone jest postępowanie egzekucyjne została nabyta przez Dłużnika w ramach czynności opodatkowanej, czy zwolnionej od podatku VAT lub niepodlegającej temu podatkowi? (Proszę o wskazanie daty tego nabycia).”
   
   Wnioskodawca odpowiedział: „odp. dłużnika: Nie (darowizna)”
   
3. Na pytanie Organu: „Czy Dłużnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia działki nr 1?”
   Wnioskodawca odpowiedział: „odp. dłużnika: Nie”
   
4. Na pytanie Organu: „W jaki sposób działka nr 1 była wykorzystywana przez Dłużnika po jej nabyciu, czy była wykorzystywana do działalności opodatkowanej podatkiem VAT, zwolnionej od podatku czy niepodlegającej temu podatkowi? (Proszę o wskazanie dat wykorzystania działki na poszczególne cele).”
   Wnioskodawca odpowiedział: „odp. dłużnika: Po otrzymaniu darowizny uprawa rolna.”
   
5. Na pytanie Organu: „Czy działka nr 1 była przedmiotem najmu dzierżawy lub innej odpłatnej umowy o podobnym charakterze? (Proszę o wskazanie dat kiedy zostały zawarte te umowy i w jakim okresie obowiązywały).”
   
   Wnioskodawca odpowiedział: „odp. dłużnika: Nie”
   
6. Na pytanie Organu: „Czy przebiegające przez działkę nr 1 linia energetyczna wysokiego napięcia ze strefą ochronną oraz gazociąg wysokiego ciśnienia ze strefą ochronną będą również przedmiotem sprzedaży?”
   Wnioskodawca odpowiedział: „odp. dłużnika: Nie wiem, odp. wnioskodawcy: Art. 49 Kodeku Cywilnego stanowi: urządzenia służące do doprowadzania lub odprowadzania prądu elektrycznego nie należą do części składowych gruntu lub budynku, jeśli wchodzą w skład przedsiębiorstwa lub zakładu. Ponadto Art. 191 KC stanowi, że własność nieruchomości rozciąga się na rzecz ruchomą, która została połączona z nieruchomością w taki sposób, że stała się jej częścią składową. Zatem z chwilą podłączenia wymienionych urządzeń do sieci należącej do zakładu lub przedsiębiorstwa urządzenia te wchodzą w skład przedsiębiorstwa lub zakładu. W rezultacie urządzenia te przestają być częścią składową nieruchomości, na której zostały zbudowane i nie stanowią na podstawie art. 191 KC własności właściciela tej nieruchomości. Z chwilą połączenia ich w sposób trwały z przedsiębiorstwem w taki sposób, że nie mogą być od niego odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo przedmiotu odłączonego, stają się częścią składową tego przedsiębiorstwa. Z chwilą połączenia w sposób trwały z siecią urządzeń przedsiębiorstwa, wymienione w art. 49 KC urządzenia, jako jego części składowe, stają się przedmiotem tej osoby, która jest właścicielem przedsiębiorstwa.
   Analogicznie można powyższe odnieść do gazociągu, gdyż art. 49 KC stanowi: urządzenia służące do doprowadzania i odprowadzania płynów, pary, gazu, energii elektrycznej oraz inne urządzenia podobne nie należą do części składowych nieruchomości, jeżeli wchodzą w skład przedsiębiorstwa.
   Reasumując powyższe rozważania i odpowiadając na pytanie. Linia wysokiego napięcia oraz gazociąg przebiegające przez działkę nr 1 nie są przedmiotem sprzedaży, gdyż stanowią odrębny od działki nr 1 przedmiot własności. Właściciel może zwrócić się do właścicieli sieci (energetycznej i gazowej) o odszkodowanie, bądź ustanowienie służebności przesyłu.”
   
7. Na pytanie Organu: „Czy Dłużnik jest właścicielem przebiegających przez działkę nr 1 linii energetycznej wysokiego napięcia ze strefą ochronną oraz gazociągu wysokiego ciśnienia ze strefą ochronną?”
   
   Wnioskodawca odpowiedział: „odp. dłużnika: Nie, odp. wnioskodawcy: Odpowiedź na to pytanie została zawarta w odpowiedzi na pytanie nr 6. Skoro właścicielem przedmiotowych linii: energetycznej i gazowej jest właściciel przedsiębiorstwa, do których zostały podłączone, to nie może być ich właścicielem właściciel działki nr 1.”
   
8. Na pytanie Organu: „Czy przebiegające przez działkę nr 1 linia energetyczna wysokiego napięcia ze strefą ochronną oraz gazociąg wysokiego ciśnienia ze strefą ochronną są budowlami w myśl ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2018 r. poz. 1202 z późn. zm)?”
   Wnioskodawca odpowiedział: „odp. dłużnika: Nie wiem, odp. wnioskodawcy: Prawo budowlane nie podaje jednoznacznej definicji budowli. Budowla to obiekt budowlany niebędący budynkiem ani obiektem małej architektury. Budowlą może być również urządzenie budowlane zapewniające możliwość korzystania z obiektu budowlanego do jakiego należy zgodnie z jego przeznaczeniem. Zatem prawo budowlane potwierdza, że budowlą jest każda konstrukcja budowlana, która nie jest budynkiem lub elementem małej architektury. Ustawodawca wymienia jako przykład budowli m. in. sieci techniczne. Przebiegające linie: energetyczna i gazowa przez przedmiotową działkę są „uciążliwością” ograniczającą swobodne zagospodarowanie nieruchomości, co może mieć wpływ na wartość nieruchomości.”
9. Na pytanie Organu: „Jeśli linia energetyczna wysokiego napięcia ze strefą ochronną oraz gazociąg wysokiego ciśnienia ze strefą ochronną są budowlami, proszę o wskazanie:
   1. Czy ww. linia energetyczna i gazociąg wysokiego ciśnienia znajdowały się na działce nr 1 w momencie jej nabycia przez Dłużnika, czy też zostały wybudowane przez Dłużnika?”
      Wnioskodawca odpowiedział: „odp. dłużnika: W momencie darowizny linie energetyczne i gazowe były już na nieruchomości.”
      
   2. Na pytanie Organu: „Czy Dłużnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia bądź wybudowania ww. linii energetycznej i gazociągu?”
      
      Wnioskodawca odpowiedział: „odp. dłużnika: Nie”
      
   3. Na pytanie Organu: „W jaki sposób były użytkowane: ww. linia energetyczna i gazociąg wysokiego ciśnienia od momentu oddania ich do użytkowania, czy były wykorzystywane do działalności opodatkowanej, zwolnionej czy niepodlegającej temu podatkowi (proszę o podanie dat ich wykorzystania na poszczególne cele)? Czy były w całości bądź w części przedmiotem najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze (kiedy zawarte zostały te umowy i na jaki okres)?”
      Wnioskodawca odpowiedział: „odp. dłużnika: Nie”
      
   4. Na pytanie Organu: „Czy poniesiono nakłady na ulepszenie ww. linii energetycznej i gazociągu wysokiego ciśnienia, a jeśli tak, to czy przekroczyły one 30% ich wartości początkowej?”
      
      Wnioskodawca odpowiedział: „odp. dłużnika: Nie”
   5. Na pytanie Organu: „Jeśli poniesiono nakłady na każdą z ww. budowli (tj. linię energetyczną i gazociąg wysokiego ciśnienia) przekraczające 30% ich wartości początkowej, proszę o wskazanie, czy mogą one stanowić „przebudowę” rozumianą jako dokonanie istotnych zmian przeprowadzonych w celu zmiany ich wykorzystania lub w celu znaczącej zmiany warunków ich zasiedlenia?”
      
      Wnioskodawca odpowiedział: „odp. dłużnika: Nie”
      
   6. Na pytanie Organu: „Proszę o wskazanie daty kiedy poniesiono ostatnie nakłady przekraczające 30% wartości początkowej ww. linii energetycznej i gazociągu wysokiego ciśnienia oraz sposób ich wykorzystania po poniesieniu tych nakładów?”
      
      Wnioskodawca odpowiedział: „odp. dłużnika: Nie ponosiłem nakładów”
      
   7. Na pytanie Organu: „Czy po poniesieniu nakładów wynoszących co najmniej 30% ich wartości początkowej ww. linia energetyczna i gazociąg wysokiego ciśnienia w stanie ulepszonym były oddane do użytkowania? Należy wskazać do jakiej działalności były one wykorzystywane i w jakim okresie tj. czy był wykorzystywane do działalności opodatkowanej czy zwolnionej lub np. oddane w odpłatny najem lub dzierżawę? (Proszę o podanie dat tego wykorzystywania).”
      
      Wnioskodawca odpowiedział: „odp. dłużnika: Nie ponosiłem nakładów”
   
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy sprzedaż ww. nieruchomości podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jeśli tak to w jakiej wysokości?
2. W przypadku twierdzącej odpowiedzi na pytanie nr 1, czy sprzedaż ta będzie korzystała ze zwolnienia z podatku VAT?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Sprzedaż nieruchomości wskazanej w poz. 74 nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w wysokości 23%. Komornik jest płatnikiem podatku VAT jeśli dłużnik jest podatnikiem tego podatku. W przeciwnym wypadku nie ma obowiązku obliczenia i odprowadzenia VAT-u od egzekucyjnej sprzedaży nieruchomości, co oznacza brak podstaw do uwzględnienia VAT-u w planie podziału.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na podstawie uregulowania zawartego w art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174 z późn. zm.), organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2018 r., poz. 1314, 1356, 1499 i 1629) oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.

Definicja płatnika została zawarta w art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) zgodnie z którym, płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami - w myśl art. 2 pkt 6 powołanej ustawy - są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Artykuł 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W świetle zapisów art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - zgodnie z ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług - w świetle powyższych przepisów - jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze, czynność powinna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - musi być dokonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Należy mieć też na uwadze, że dla uznania danego majątku za prywatny istotny jest sposób jego wykorzystania i charakter działań podejmowanych w odniesieniu do niego w całym okresie posiadania przez dany podmiot. Aby majątek uznać za prywatny musi być on w całym okresie posiadania wykorzystywany wyłącznie do celów prywatnych. Potwierdził to Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w orzeczeniu w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen V. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej wyłącznie do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej.

Jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku osobistego, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza to prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Z treści wniosku wynika, że w Kancelarii Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym prowadzone jest postepowanie egzekucyjne przeciwko Dłużnikowi z nieruchomości niezabudowanej stanowiącej działkę geodezyjną nr 1, dla której Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą.

W toku postępowania egzekucyjnego ustalono, że Dłużnik nie był i nie jest czynnym podatnikiem podatku VAT (odp. Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia 29 października 2018 r.).

Działka nr 1 została nabyta przez Dłużnika w drodze darowizny. Po nabyciu ww. działki Dłużnik wykorzystywał ją pod uprawy rolne. Dla działki tej nie zawierano umów najmu, dzierżawy lub innych umów odpłatnych o podobnym charakterze.

Ad 1

Wnioskodawca ma wątpliwości, czy sprzedaż ww. nieruchomości podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jeśli tak to w jakiej wysokości.

Analiza przedstawionego opisu sprawy oraz treści powołanych uregulowań prawnych prowadzi do stwierdzenia, że dostawa nieruchomości należącej do Dłużnika, o której mowa we wniosku, w drodze postępowania egzekucyjnego nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż stanowi ona majątek prywatny, a Dłużnik nie wykorzystywał tej nieruchomości do prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zatem, dostawa tej nieruchomości tj. działki nr 1 nie tylko nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT w wysokości 23%, ale dostawa ta nie będzie objęta przepisami ustawy o podatku od towarów i usług.

W opisanej sytuacji Dłużnik nie występuje dla tej czynności w charakterze podatnika, tym samym sprzedaż licytacyjna jest sprzedażą majątku osobistego Dłużnika, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie znajdą zastosowania. Zatem również Wnioskodawca (Komornik Sądowy) nie jest zobowiązany do naliczenia i odprowadzenia podatku od towarów i usług od dokonanej dostawy w zakresie sprzedaży licytacyjnej opisanej we wniosku nieruchomości Dłużnika.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 należało uznać za prawidłowe.

Ad 2

Wnioskodawca ma także wątpliwości, czy w przypadku uznania, że dostawa działki nr 1 podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, czy będzie ona korzystała ze zwolnienia z podatku VAT.

Z uwagi na uznanie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie przedstawionego we wniosku pytania nr 1 za prawidłowe, Organ odstąpił od udzielenia odpowiedzi na pytanie nr 2, gdyż Wnioskodawca oczekiwał na nie odpowiedzi wyłącznie w sytuacji uznania, że do sprzedaży będą miały zastosowanie przepisy ustawy o VAT.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniami nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu zawartego w opisie sprawy przedstawionym we wniosku, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
   
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
   
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78-79, 50-126 Wrocław, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.