2019.02.18 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-3.4012.721.2018.5.KB
z 18 lutego 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 22 listopada 2018 r. (data wpływu 26 listopada 2018 r.) uzupełnionym pismem z dnia 16 stycznia 2019 r. (data wpływu 18 stycznia 2019 r.) oraz pismem z dnia 11 lutego 2019 r. (data wpływu 13 lutego 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku opłaty pobieranej w okresie zawieszenia, zapewniającej trwałość stosunku, zachowanie miejsca, możliwość korzystania ze świadczeń innych niż treningi, zwolnienia od podatku opłaty wpisowej, warunkującej członkostwo w klubie i możliwość korzystania z systemu treningów i metodologii szkoleniowej, w tym możliwość udziału w zajęciach sportowych klubu, uprawniająca do otrzymania akcesoriów sportowych, poradnika, zwolnienia od podatku odpłatnego udostępniania opiekunom zawodników strojów sportowych uprzednio nabytych w tym celu przez klub oraz zwolnienia od podatku opłaty transferowej oraz ekwiwalentu za wyszkolenie zawodnika w związku ze zmianą przynależności klubowej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 listopada 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku opłaty pobieranej w okresie zawieszenia, zapewniającej trwałość stosunku, zachowanie miejsca, możliwość korzystania ze świadczeń innych niż treningi, zwolnienia od podatku opłaty wpisowej, warunkującej członkostwo w klubie i możliwość korzystania z systemu treningów i metodologii szkoleniowej, w tym możliwość udziału w zajęciach sportowych klubu, uprawniająca do otrzymania akcesoriów sportowych, poradnika, zwolnienia od podatku odpłatnego udostępniania opiekunom zawodników strojów sportowych uprzednio nabytych w tym celu przez klub oraz zwolnienia od podatku opłaty transferowej oraz ekwiwalentu za wyszkolenie zawodnika w związku ze zmianą przynależności klubowej. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 16 stycznia 2019 r. (data wpływu 18 stycznia 2019 r.) oraz pismem z dnia 11 lutego 2019 r. (data wpływu 13 lutego 2019 r.) o przedstawienie opisu sprawy oraz własnego stanowiska, a także pełnomocnictwo.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe (ostatecznie przedstawione w piśmie z dnia 11 lutego 2019 r.).

Wnioskodawca (dalej: klub) został utworzony i zarejestrowany w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, z obligatoryjnym wpisem do rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego. Klub działa jako klub sportowy w rozumieniu ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie (Dz. U. z 2017 r., poz. 1463 ze zm., dalej: usp).

Wedle art. 2 usp sportem są wszelkie formy aktywności fizycznej, które przez uczestnictwo doraźne lub zorganizowane wpływają na wypracowanie lub poprawienie kondycji fizycznej i psychicznej, rozwój stosunków społecznych lub osiągnięcie wyników sportowych na wszelkich poziomach. Zgodnie z art. 3 usp, działalność sportowa jest prowadzona w szczególności w formie klubu sportowego, a klub sportowy działa jako osoba prawna – w tym spółka kapitałowa, tj. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością. Kodeks spółek handlowych w art. 151 przewiduje możliwość utworzenia spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w każdym celu prawnie dopuszczalnym, bez ograniczenia, więc nie tylko w celu gospodarczym, ale także w celu pozagospodarczym lub niemającym celu zarobkowego, np. sportowym.

Powyższe potwierdzone zostało stosownymi postanowieniami umowy spółki (klubu) wskazującymi na sposób i formę działania (klub sportowy, § 4a ust. 1 umowy spółki). Poprzez prowadzenie działalności w sposób nie dążący do osiągnięcia zysku, wyłączono prawa wspólników do udziału w ewentualnym zysku, który to przekazywany jest na kapitał rezerwowy i przeznaczany na działalność klubu sportowego (§ 4a ust. 2 oraz § 17a umowy spółki). Ewentualny wypracowany dochód nie ma zatem charakteru gospodarczego. Wspólnicy nie uzyskują dywidendy z ewentualnego zysku ze względu na wyłączenie takiej możliwości. Ewentualny wypracowany zysk przeznaczany jest w całości na finansowanie działalności bieżącej klubu oraz działalność w zakresie rozwoju i upowszechniania sportu wśród dzieci i młodzieży, w tym na rozwój szkółek piłkarskich.

Z ostrożności należy wyjaśnić, że mimo braku określenia „klub sportowy” w nazwie klubu, skoro celem statutowym klubu, wynikającym z umowy spółki klubu, jest działalność sportowa, a na skutek wpisania do odpowiedniego rejestru nabył on osobowość prawną, brak jest podstaw ku temu, aby odmawiać mu przymiotu klubu sportowego.

Celem klubu, jako klubu sportowego, jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu, popularyzacja kultury fizycznej wśród dzieci i młodzieży, prowadzenie wieloletniego, ustawicznego szkolenia poszczególnych grup wiekowych zawodników, a nie osiąganie zysku. Klub prowadzi działalność polegającą na świadczeniu usług szkoleniowych i edukacyjnych w zakresie sportu na rzecz dzieci i młodzieży. Klub jest zarejestrowany jako czynny podatnik VAT.

W ramach prowadzonej działalność klub organizuje zajęcia sportowe: regularne treningi piłkarskie dla dzieci i młodzieży w ramach prowadzonych szkółek piłkarskich, opracowuje i wdraża metodologię szkolenia dzieci i młodzieży w zakresie piłki nożnej, organizuje uczestnictwo w: turniejach, wypoczynku i konkursach.

Klub umożliwia zawodnikom objętym umowami o udział w treningach i korzystanie z dodatkowych form szkolenia rozumianego jako wypoczynek – zgodnie z ustawą z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2017 r., poz. 2198 ze zm., dalej: uso). Należy przez to rozumieć wypoczynek organizowany dla dzieci i młodzieży w celach rekreacyjnych lub regeneracji sił fizycznych i psychicznych, połączony ze szkoleniem lub pogłębianiem wiedzy, rozwijaniem zainteresowań, uzdolnień lub kompetencji społecznych dzieci i młodzieży, trwający nieprzerwanie co najmniej 2 dni, w czasie ferii letnich i zimowych oraz wiosennej i zimowej przerwy świątecznej, w kraju lub za granicą, w szczególności w formie: kolonii, półkolonii, zimowiska, obozu lub biwaku. Zgodnie z art. 92c ust. 1 pkt 3 lit. a uso organizatorami wypoczynku mogą być osoby fizyczne, osoby prawne i jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, inne niż wymienione w pkt 1 i 2 (szkoły i placówki); przedsiębiorcy wpisani do rejestru organizatorów turystyki i pośredników turystycznych, o których mowa w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o usługach turystycznych (Dz. U. z 2017 r., poz. 1553 ze zm., dalej: uut), organizujący wypoczynek w celu niezarobkowym. Klub organizuje wypoczynek odpłatny, jednak w celu niezarobkowym.

Klub zatrudnia wykwalifikowanych trenerów prowadzących zajęcia sportowe z dziećmi i młodzieżą, jak również współpracuje z podmiotami służby zdrowia, umożliwiając przeprowadzenie badań wstępnych osobom zainteresowanym uczestnictwem w treningach oraz bieżącą opiekę profilaktyczną i rehabilitacyjną.

Klub przeznacza uiszczone opłaty za uczestnictwo dzieci (zawodników) w szkoleniu i współzawodnictwie na rzecz wynagrodzeń trenerów, koordynatorów lokalizacji, pracowników i innych osób wspierających klub w zakresie logistyczno-administracyjnego zabezpieczenia prowadzonej działalności, opłat związanych z korzystaniem z boisk i hal sportowych, nabycia sprzętu sportowego.

Klub na potrzeby prowadzenia zajęć sportowych wynajmuje boiska i hale sportowe lub korzysta nieodpłatnie z takich obiektów. Obiekty w większości należą do: jednostek samorządu terytorialnego, jednostek budżetowych (np. szkoły, domy kultury), innych klubów sportowych.

Klub pozwala korzystać uczestnikom zajęć z wyposażenia niezbędnego do uprawiania sportu, w szczególności: piłki, bramki, pachołki, znaczniki.

Wszystkie usługi świadczone przez klub w ramach jego sportowego przedmiotu działalności świadczone są wyłącznie na rzecz osób uprawiających sport, w tym w szczególności na rzecz dzieci i młodzieży uczestniczących w treningach gry w piłkę nożną oraz ogólnorozwojowych zajęciach sportowych, a pośrednio – przez wzgląd na okoliczność małoletności dzieci i młodzieży – ich opiekunów prawnych, zwłaszcza rodziców, którzy są stronami zawieranych umów obejmujących możliwość uczestniczenia w treningach przez dzieci i młodzież, z tym uwzględnieniem, że opiekunowie prawni nie są uprawnieni do uczestniczenia w treningach, a wyłącznie pozostają formalną stroną umowy z klubem.

Dzięki prowadzonej działalności klub wykształcił strukturę zawodników przyporządkowanych do wielu grup wiekowych (od lat 3), uczestniczących w zajęciach sportowych, a w okresie późniejszym także we współzawodnictwie sportowym – rozgrywkach i zawodach sportowych organizowanych wewnątrz klubu oraz poza klubem. Klub jest członkiem struktur Polskiego Związku Piłki Nożnej (dalej: PZPN). Zgodnie z art. 15 § 6 statutu PZPN kluby posiadające sekcje piłki nożnej, mające formy organizacyjno-prawne zgodne z prawem polskim są członkami PZPN i równocześnie wojewódzkich związków piłki nożnej oraz okręgowych związków piłki nożnej (dalej: OZPN). Dzięki uczestnictwie w ramach struktur PZPN dzieci i młodzież trenująca w klubie może być uprawniona do gry w rozgrywkach piłki nożnej organizowanych przez PZPN w celu dalszego rozwoju umiejętności zawodników.

Niekiedy wykonywane są transfery zawodników na rzecz innych klubów sportowych zajmujących się działalnością sportową lub z takich klubów. Zmiana przynależności klubowej zawodników jest nieodłącznym elementem funkcjonowania klubu. Istotą transferu zawodników jest umożliwienie dalszego rozwoju zawodnikowi, optymalizacja wyników drużyny, pozyskanie środków na rozwój klubu i popularyzację dyscypliny. Uzyskane w ten sposób przychody w całości przeznaczone są na działalność statutową związaną ściśle ze sportem. Opłaty transferowe oraz ekwiwalent za wyszkolenie zawodników należne są do rozliczenia na podstawie przepisów regulujących uprawianie dyscypliny sportu piłki nożnej, są więc ściśle związane z uprawianiem sportu – piłka nożna w strukturach PZPN.

Wysokość ekwiwalentu za szkolenie jest w pełni determinowana wewnętrznymi regulacjami PZPN i zależy od liczby lat szkolenia oraz szczebla rozgrywkowego klubu pozyskującego. Natomiast opłata transferowa jest wypłacana w przypadku, gdy dochodzi do zmiany klubu zawodnika, z którym został zwarty kontrakt profesjonalny (od 15. roku życia) i jest ona uznaniowa.

Uczestnictwo w strukturze szkółki piłkarskiej, w szczególności możliwość uczestniczenia w treningach jest odpłatne. Opłaty wnoszone są przez opiekunów prawnych zawodników (dzieci i młodzieży) uczestniczących w treningach, którzy formalnoprawnie są stroną umowy z klubem, uprawniającej do korzystania ze świadczeń klubu. Opłaty ponoszone są okresowo, najczęściej w okresach miesięcznych.

Umowa z opiekunem dopuszcza zawieszenie uczestnictwa zawodnika w treningach. W okresie zawieszenia zawodnik nie uczestniczy w treningach, ma jednak możliwość korzystania z innych usług świadczonych przez klub, np. uczestnictwo w turniejach, uczestnictwo w wypoczynku, uczestnictwo w konkursach, dostęp do systemu komputerowego. W okresie zawieszenia klub utrzymuje miejsce dla zawodnika na pierwotnej lokalizacji zajęć. Opiekun może w każdym czasie zakończyć zawieszenie, co skutkuje uprawnieniem dziecka (zawodnika) do powrotu do treningów w dotychczasowej grupie, na dotychczasowej lokalizacji. Za powyższe w okresie zawieszenia klubowi należy się okresowa zapłata w wysokości stanowiącej część (około 1/4-1/5) opłaty pełnej.

Usługi świadczone przez klub są ściśle związane ze sportem i wychowaniem fizycznym. Świadczone są one przez klub sportowy w rozumieniu ustawy o sporcie i statutu klubu. Świadczenie usług jest konieczne do organizowania i uprawiania sportu lub organizowania wychowania fizycznego i uczestniczenia w nim. Usługi świadczone dla zawodników nie są związane z działalnością marketingową oraz reklamowo-promocyjną, wstępem na imprezy sportowe, nie stanowią usług odpłatnego prowadzenia statków przeznaczonych do uprawiania sportu i rekreacji, usług odpłatnego zakwaterowania związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym oraz nie stanowią usług wynajmu sprzętu sportowego i obiektów sportowych za odpłatnością.

Klub przygotowuje się do wprowadzenia opłaty wpisowej w klubie (jednorazowej albo płatnej w nie więcej niż czterech częściach), warunkującej członkostwo w klubie i możliwość korzystania z systemu treningów i metodologii szkoleniowej, w tym możliwość udziału w zajęciach sportowych klubu. W ramach opłaty zawodnik otrzyma akcesoria sportowe oraz poradnik dotyczący metodologii szkolenia. Opłata przeznaczona będzie na pokrycie kosztów działalności statutowej klubu.

Klub przygotowuje się do nabywania strojów sportowych, tj. koszulek, spodenek, getrów od podmiotu zewnętrznego, a następnie:

wprowadzenia możliwości zawarcia z klubem umowy o udział w treningach dziecka (zawodnika), na podstawie której dziecko (zawodnik), poza możliwością uczestnictwa w treningach, otrzyma klubowy strój sportowy, tj. koszulkę, spodenki, getry (w ramach opłaty wpisowej);
wprowadzenia możliwości nabycia tytułem opłaty dodatkowej (jednorazowej albo płatnej w nie więcej niż czterech częściach) klubowego stroju sportowego, tj. koszulki, spodenek, getrów dla dziecka (zawodnika).

Stroje sportowe opatrzone będą oznaczeniami klubu. Stroje będą nowe. Ewentualny zysk (różnica między kosztem nabycia, a kwotą uzyskaną z udostępnienia zawodnikowi) przeznaczany będzie wyłącznie na statutową działalność klubu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy opłata pobierana w okresie zawieszenia, zapewniająca trwałość stosunku, zachowanie miejsca, możliwość korzystania ze świadczeń innych niż treningi, zwolniona jest od podatku od towarów i usług wg art. 43 ust. 1 pkt 32 uVAT?
Czy opłata wpisowa, warunkująca członkostwo w klubie i możliwość korzystania z systemu treningów i metodologii szkoleniowej, w tym możliwość udziału w zajęciach sportowych klubu, uprawniająca do otrzymania akcesoriów sportowych, poradnika, zwolniona jest od podatku od towarów i usług wg art. 43 ust. 1 pkt 32 uVAT?
Czy odpłatne udostępnianie opiekunom zawodników strojów sportowych, uprzednio nabytych w tym celu przez klub, zwolnione jest od podatku od towarów i usług wg art. 43 ust. 1 pkt 32 uVAT?
Czy opłata transferowa oraz ekwiwalent za wyszkolenie zawodnika w związku ze zmianą przynależności klubowej zwolnione jest od podatku od towarów i usług wg art. 43 ust. 1 pkt 32 uVAT?

Zdaniem Wnioskodawcy (stanowisko ostatecznie przedstawione w piśmie z dnia 11 lutego 2019 r.).

Ad. 1

Tak, opłata pobierana w okresie zawieszenia, zapewniająca trwałość stosunku, zachowanie miejsca, możliwość korzystania ze świadczeń innych niż treningi, jest zwolniona od podatku od towarów i usług.

Ad. 2

Tak, opłata wpisowa, warunkująca członkostwo w klubie i możliwość korzystania z systemu treningów i metodologii szkoleniowej, w tym możliwość udziału w zajęciach sportowych klubu, uprawniająca do otrzymania akcesoriów sportowych, poradnika, jest zwolniona od podatku od towarów i usług.

Ad. 3

Tak, odpłatne udostępnianie opiekunom zawodników strojów sportowych, uprzednio nabytych w tym celu przez klub, jest zwolnione od podatku od towarów i usług.

Ad. 4

Tak, opłata transferowa oraz ekwiwalent za wyszkolenie zawodnika w związku ze zmianą przynależności klubowej są zwolnione od podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.) – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast jak stanowi art. 8 ust. 1 ustawy – przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Definicja świadczenia usług ma charakter dopełniający definicję dostawy towarów i jest wyrazem realizacji powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatnika w ramach działalności gospodarczej.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że każde świadczenie niebędące dostawą towarów polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania stanowi, co do zasady, usługę w rozumieniu ustawy. Niemniej muszą być przy tym spełnione następujące warunki:

w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (wierzyciel/nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,
świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).

Podstawowa stawka podatku – na mocy art. 41 ust. 1 ustawy – wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do art. 146a pkt 1 ustawy – w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Natomiast zgodnie z art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy – w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6% stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku. Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy.

Według art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy – zwalnia się od podatku usługi ściśle związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym świadczone przez kluby sportowe, związki sportowe oraz związki stowarzyszeń i innych osób prawnych, których celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu, pod warunkiem że:

są one konieczne do organizowania i uprawiania sportu lub organizowania wychowania fizycznego i uczestniczenia w nim,
świadczący te usługi nie są nastawieni na osiąganie zysków,
są one świadczone na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym

‒ z wyłączeniem usług związanych z działalnością marketingową oraz reklamowo-promocyjną, wstępu na imprezy sportowe, usług odpłatnego prowadzenia statków przeznaczonych do uprawiania sportu i rekreacji, usług odpłatnego zakwaterowania związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym oraz usług wynajmu sprzętu sportowego i obiektów sportowych za odpłatnością.

Powołany powyżej art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy stanowi odzwierciedlenie regulacji zawartych w art. 132 ust. 1 lit. m dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.) – zwanej dalej dyrektywą – zgodnie z którym państwa członkowskie zwalniają świadczenie niektórych usług ściśle związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym, przez organizacje nienastawione na osiąganie zysku na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym.

Na mocy art. 43 ust. 17 ustawy – zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub
ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.

Zgodnie z art. 43 ust. 18 ustawy – zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 31, 32 i 33 lit. a, stosuje się, pod warunkiem że podmioty wykonujące czynności, o których mowa w tych przepisach, nie osiągają w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a w przypadku ich osiągnięcia są one przeznaczane w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług.

Zauważyć należy, że stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie, podatnik uprawniony jest do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter dokonywanych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Mając powyższe na uwadze należy wskazać, że pojęcia używane do oznaczenia zwolnień, o których mowa w art. 43 ustawy oraz przepisach wykonawczych do niej należy interpretować ściśle, zważywszy, że zwolnienia te stanowią odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatek od towarów i usług pobierany jest od każdej dostawy towaru i świadczonej usługi dokonanej odpłatnie przez podatnika.

Należy stwierdzić zatem, że ze zwolnienia od podatku mogą korzystać usługi ściśle związane ze sportem świadczone przez kluby sportowe, związki sportowe oraz związki stowarzyszeń i innych osób prawnych, których celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu, jeżeli są one konieczne do organizowania i uprawiania sportu, świadczący te usługi nie jest nastawiony na osiąganie zysków oraz usługi świadczone są na rzecz osób uprawiających sport. Przy czym z niniejszego zwolnienia wyłączone są usługi związane z działalnością marketingową oraz reklamowo-promocyjną, wstępu na imprezy sportowe, usługi odpłatnego prowadzenia statków przeznaczonych do uprawiania sportu i rekreacji, usługi odpłatnego zakwaterowania związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym oraz usługi wynajmu sprzętu sportowego i obiektów sportowych za odpłatnością.

Niespełnienie chociażby jednej z wymienionych przesłanek (podmiotowej lub przedmiotowej) powoduje, że świadczenie usług nie korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie omawianej regulacji.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca działa jako klub sportowy w rozumieniu ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie.

Postanowienia umowy spółki (Wnioskodawca) wskazują na sposób i formę działania (klub sportowy, § 4a ust. 1 umowy spółki). Poprzez prowadzenie działalności w sposób nie dążący do osiągnięcia zysku, wyłączono prawa wspólników do udziału w ewentualnym zysku, który to przekazywany jest na kapitał rezerwowy i przeznaczany na działalność klubu sportowego (§ 4a ust. 2 oraz § 17a umowy spółki). Ewentualny wypracowany dochód nie ma zatem charakteru gospodarczego. Wspólnicy nie uzyskują dywidendy z ewentualnego zysku ze względu na wyłączenie takiej możliwości. Ewentualny wypracowany zysk przeznaczany jest w całości na finansowanie działalności bieżącej Wnioskodawcy oraz działalność w zakresie rozwoju i upowszechniania sportu wśród dzieci i młodzieży, w tym na rozwój szkółek piłkarskich.

Celem Wnioskodawcy, jako klubu sportowego, jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu, popularyzacja kultury fizycznej wśród dzieci i młodzieży, prowadzenie wieloletniego, ustawicznego szkolenia poszczególnych grup wiekowych zawodników, a nie osiąganie zysku. Wnioskodawca prowadzi działalność polegającą na świadczeniu usług szkoleniowych i edukacyjnych w zakresie sportu na rzecz dzieci i młodzieży. Wnioskodawca jest zarejestrowany jako czynny podatnik VAT.

W ramach prowadzonej działalność Wnioskodawca organizuje zajęcia sportowe: regularne treningi piłkarskie dla dzieci i młodzieży w ramach prowadzonych szkółek piłkarskich, opracowuje i wdraża metodologię szkolenia dzieci i młodzieży w zakresie piłki nożnej, organizuje uczestnictwo w: turniejach, wypoczynku i konkursach.

Wnioskodawca przeznacza uiszczone opłaty za uczestnictwo dzieci (zawodników) w szkoleniu i współzawodnictwie na rzecz wynagrodzeń trenerów, koordynatorów lokalizacji, pracowników i innych osób wspierających klub w zakresie logistyczno-administracyjnego zabezpieczenia prowadzonej działalności, opłat związanych z korzystaniem z boisk i hal sportowych, nabycia sprzętu sportowego.

Wszystkie usługi świadczone przez Wnioskodawcę w ramach jego sportowego przedmiotu działalności świadczone są wyłącznie na rzecz osób uprawiających sport, w tym w szczególności na rzecz dzieci i młodzieży uczestniczących w treningach gry w piłkę nożną oraz ogólnorozwojowych zajęciach sportowych, a pośrednio – przez wzgląd na okoliczność małoletności dzieci i młodzieży – ich opiekunów prawnych, zwłaszcza rodziców, którzy są stronami zawieranych umów obejmujących możliwość uczestniczenia w treningach przez dzieci i młodzież, z tym uwzględnieniem, że opiekunowie prawni nie są uprawnieni do uczestniczenia w treningach, a wyłącznie pozostają formalną stroną umowy z Wnioskodawcą.

Dzięki prowadzonej działalności Wnioskodawca wykształcił strukturę zawodników przyporządkowanych do wielu grup wiekowych (od lat 3), uczestniczących w zajęciach sportowych, a w okresie późniejszym także we współzawodnictwie sportowym – rozgrywkach i zawodach sportowych organizowanych wewnątrz klubu oraz poza klubem. Wnioskodawca jest członkiem struktur Polskiego Związku Piłki Nożnej (dalej: PZPN). Zgodnie z art. 15 § 6 statutu PZPN kluby posiadające sekcje piłki nożnej, mające formy organizacyjno-prawne zgodne z prawem polskim są członkami PZPN i równocześnie wojewódzkich związków piłki nożnej oraz okręgowych związków piłki nożnej (dalej: OZPN). Dzięki uczestnictwie w ramach struktur PZPN dzieci i młodzież trenująca w klubie może być uprawniona do gry w rozgrywkach piłki nożnej organizowanych przez PZPN w celu dalszego rozwoju umiejętności zawodników.

Uczestnictwo w strukturze szkółki piłkarskiej, w szczególności możliwość uczestniczenia w treningach jest odpłatne. Opłaty wnoszone są przez opiekunów prawnych zawodników (dzieci i młodzieży) uczestniczących w treningach, którzy formalnoprawnie są stroną umowy z Wnioskodawcą, uprawniającej do korzystania z jego świadczeń. Opłaty ponoszone są okresowo, najczęściej w okresach miesięcznych.

Umowa z opiekunem dopuszcza zawieszenie uczestnictwa zawodnika w treningach. W okresie zawieszenia zawodnik nie uczestniczy w treningach, ma jednak możliwość korzystania z innych usług świadczonych przez Wnioskodawcę, np. uczestnictwo w turniejach, uczestnictwo w wypoczynku, uczestnictwo w konkursach, dostęp do systemu komputerowego. W okresie zawieszenia Wnioskodawca utrzymuje miejsce dla zawodnika na pierwotnej lokalizacji zajęć. Opiekun może w każdym czasie zakończyć zawieszenie, co skutkuje uprawnieniem dziecka (zawodnika) do powrotu do treningów w dotychczasowej grupie, na dotychczasowej lokalizacji. Za powyższe w okresie zawieszenia klubowi należy się okresowa zapłata w wysokości stanowiącej część (około 1/4-1/5) opłaty pełnej.

Usługi świadczone przez Wnioskodawcę są ściśle związane ze sportem i wychowaniem fizycznym. Świadczone są one przez klub sportowy w rozumieniu ustawy o sporcie i statutu klubu. Świadczenie usług jest konieczne do organizowania i uprawiania sportu lub organizowania wychowania fizycznego i uczestniczenia w nim. Usługi świadczone dla zawodników nie są związane z działalnością marketingową oraz reklamowo-promocyjną, wstępem na imprezy sportowe, nie stanowią usług odpłatnego prowadzenia statków przeznaczonych do uprawiania sportu i rekreacji, usług odpłatnego zakwaterowania związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym oraz nie stanowią usług wynajmu sprzętu sportowego i obiektów sportowych za odpłatnością.

Wnioskodawca przygotowuje się do wprowadzenia opłaty wpisowej w klubie (jednorazowej albo płatnej w nie więcej niż czterech częściach), warunkującej członkostwo w klubie i możliwość korzystania z systemu treningów i metodologii szkoleniowej, w tym możliwość udziału w zajęciach sportowych klubu. W ramach opłaty zawodnik otrzyma akcesoria sportowe oraz poradnik dotyczący metodologii szkolenia. Opłata przeznaczona będzie na pokrycie kosztów działalności statutowej Wnioskodawcy.

Wnioskodawca przygotowuje się do nabywania strojów sportowych, tj. koszulek, spodenek, getrów od podmiotu zewnętrznego, a następnie:

wprowadzenia możliwości zawarcia z Wnioskodawcą umowy o udział w treningach dziecka (zawodnika), na podstawie której dziecko (zawodnik), poza możliwością uczestnictwa w treningach, otrzyma klubowy strój sportowy, tj. koszulkę, spodenki, getry (w ramach opłaty wpisowej);
wprowadzenia możliwości nabycia tytułem opłaty dodatkowej (jednorazowej albo płatnej w nie więcej niż czterech częściach) klubowego stroju sportowego, tj. koszulki, spodenek, getrów, dla dziecka (zawodnika).

Na tle wyżej przedstawionego opisu sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą zwolnienia od podatku, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy, świadczonych przez niego usług.

W celu ustalenia powyższego, konieczne jest przeanalizowanie czy w przedmiotowej sprawie spełnione są wszystkie warunki konieczne do zastosowania zwolnienia od podatku, o którym mowa w ww. przepisie.

Zarówno ustawa, jak i przepisy wykonawcze do niej nie zawierają definicji klubu sportowego oraz definicji sportu. Zatem w celu ustalenia prawidłowego rozumienia tych pojęć należy odnieść się do regulacji zawartych w ustawie z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie (Dz. U. z 2018 r., poz. 1263, z późn. zm.), która reguluje działalność m.in. klubów sportowych.

Stosownie do art. 3 ust. 1 i 2 oraz art. 6 ust. 1 i 2 tej ustawy – działalność sportowa jest prowadzona w szczególności w formie klubu sportowego. Klub sportowy działa jako osoba prawna. Kluby sportowe, w liczbie co najmniej 3, mogą tworzyć związki sportowe. Związek sportowy działa w formie stowarzyszenia lub związku stowarzyszeń.

Natomiast zgodnie z brzmieniem art. 2 ust. 1 tej ustawy – sportem są wszelkie formy aktywności fizycznej, które przez uczestnictwo doraźne lub zorganizowane wpływają na wypracowanie lub poprawienie kondycji fizycznej i psychicznej, rozwój stosunków społecznych lub osiągnięcie wyników sportowych na wszelkich poziomach. Na podstawie ust. 2 tego artykułu, sport wraz z wychowaniem fizycznym i rehabilitacją ruchową składają się na kulturę fizyczną.

Jak wynika z opisu sprawy, Wnioskodawca jest klubem sportowym i prowadzi działalność w sposób nie dążący do osiągnięcia zysku, którego celem jest m.in. działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu. Zatem spełnia on kryterium podmiotowe, niezbędne do korzystania ze zwolnienia od podatku VAT na mocy art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy.

Natomiast przesłanka o charakterze przedmiotowym odnosi się do charakterystyki usług świadczonych przez podmioty wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy – są to usługi ściśle związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym, konieczne do organizowania i uprawiania sportu lub organizowania wychowania fizycznego i uczestniczenia w nim i są świadczone na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym.

W analizowanej sprawie należy podkreślić, że zgodnie z brzmieniem ustawy, zwolnieniu podlegają usługi „ściśle” związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym. Przepisy ustawy nie zawierają definicji „ścisłego” związku usług ze sportem lub wychowaniem fizycznym.

Zatem w odniesieniu do kwestii uznania, czy świadczone przez Wnioskodawcę usługi stanowią usługi ściśle związane ze sportem należy w pierwszej kolejności odnieść się do wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 26 października 2017 r. w sprawie C-90/16, w którym Trybunał uznał, że „Wobec braku w dyrektywie 2006/112 jakiejkolwiek definicji pojęcia »sportu«, określenia znaczenia i zakresu tego wyrazu należy w myśl utrwalonego orzecznictwa Trybunału dokonać zgodnie z jego zwykłym znaczeniem w języku potocznym, przy jednoczesnym uwzględnieniu kontekstu, w którym został on użyty, i celów uregulowania, którego jest częścią (zob. podobnie wyroki: z dnia 3 września 2014 r., Deckmyn i Vrijheidsfonds, C 201/13, EU:C:2014:2132, pkt 19 i przytoczone tam orzecznictwo; a także z dnia 26 maja 2016 r., Envirotec Denmark, C 550/14, EU:C:2016:354, pkt 27).

W odniesieniu najpierw do znaczenia pojęcia »sportu« w języku potocznym, pojęcie to określa zwykle, jak zauważył rzecznik generalny w pkt 23 opinii, aktywność o charakterze fizycznym lub, innymi słowy, aktywność cechującą się niepozbawionym znaczenia elementem fizycznym.

Jeśli chodzi następnie o systematykę dyrektywy 2006/112, z przytoczonego orzecznictwa Trybunału wynika, że wyrażenia użyte dla określenia zwolnień przewidzianych w art. 132 tej dyrektywy powinny być interpretowane w sposób ścisły, jako że stanowią one odstępstwa od ogólnej zasady, według której VAT jest pobierany od każdego odpłatnego świadczenia zrealizowanego przez podatnika. Niemniej zasada ścisłej wykładni nie oznacza, że terminy użyte do zdefiniowania wskazanych zwolnień powinny być interpretowane w sposób, który pozbawiałby je skuteczności (zob. podobnie wyroki: z dnia 18 listopada 2004 r., Temco Europe, C 284/03, EU:C:2004:730, pkt 17; a także z dnia 25 lutego 2016 r., Komisja/Niderlandy, C 22/15, niepublikowany, EU:C:2016:118, pkt 20 i przytoczone tam orzecznictwo).

Ponadto, chociaż, jak wskazuje tytuł rozdziału, w ramach którego mieści się omawiany artykuł, zwolnienia przewidziane w tym artykule mają na celu uprzywilejowanie niektórych rodzajów działalności w interesie publicznym, to jednak zwolnienia te nie dotyczą wszystkich rodzajów działalności wykonywanej w interesie publicznym, lecz jedynie tej działalności, która została w tym przepisie wymieniona i opisana w bardzo szczegółowy sposób (zob. podobnie wyrok z dnia 21 lutego 2013 r., Žamberk, C 18/12, EU:C:2013:95, pkt 18 i przytoczone tam orzecznictwo; a także z dnia 26 lutego 2015 r., VDP Dental Laboratory i in., C 144/13, C 154/13 i C 160/13, EU:C:2015:116, pkt 45).

Analiza kontekstu art. 132 ust. 1 lit. m) dyrektywy 2006/112 przemawia zatem za wykładnią, zgodnie z którą znajdujące się w tym przepisie pojęcie »sportu« ogranicza się do aktywności odpowiadających zwykłemu znaczeniu wyrazu »sport«, które cechują się niepozbawionym znaczenia elementem fizycznym, i nie obejmuje wszystkich aktywności mogących w ten bądź inny sposób wiązać się z tym pojęciem”.

W opinii Rzecznika Generalnego przedstawionej w dniu 15 czerwca 2017 r. do sprawy C-90/16 w pkt 18 wskazał on, iż „Po trzecie, Trybunał wypowiadał się w kwestii, jakie rodzaje aktywności mogą być uznane za sport. W sprawie Žamberk(9) uznał, że niezorganizowana, niesystematyczna i niemająca na celu udziału w zawodach aktywność sportowa jest objęta zwolnieniem. W sprawie Komisja/Niderlandy(10) orzekł, że wynajem łodzi rekreacyjnych nie może być traktowany jako aktywność sportowa, ponieważ łodzie te mogą być wykorzystywane w celach czysto rekreacyjnych(11). Sprawa ta nie dotyczyła jednak definicji sportu jako takiej, ponieważ nie kwestionowano w niej, że żeglarstwo może być uznane za sport”.

Należy również odnieść się do wyroku TSUE z dnia 21 lutego 2013 r. C-18/12, w którym Trybunał wskazał, że: „W odniesieniu do art. 132 ust. 1 lit. m dyrektywy VAT należy stwierdzić, że przepis ten, według jego brzmienia, dotyczy uprawiania sportu i wychowania fizycznego w ogóle. Mając na względzie owo brzmienie, intencją rzeczonego przepisu nie jest przyznanie zwolnienia jedynie niektórym dziedzinom sportu (zob. podobnie ww. wyrok w sprawie Canterbury Hockey Club i Canterbury Ladies Hockey Club, pkt 27).

Podobnie art. 132 ust. 1 lit. m) dyrektywy VAT w celu jego stosowania nie wymaga, aby aktywność sportowa była podejmowana na określonym poziomie, na przykład zawodowym, ani też, aby ta aktywność była podejmowana w określony sposób, tj. regularnie lub w sposób zorganizowany bądź w celu uczestniczenia w zawodach sportowych, o ile jednak podejmowanie tej aktywności nie wpisuje się w ramy czystego wypoczynku i rozrywki”.

Biorąc zatem pod uwagę powyższe oraz to, że Wnioskodawca w złożonym wniosku wskazał, że:

jest klubem sportowym w rozumieniu ustawy o sporcie;
jego celem, jako klubu sportowego, jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu, popularyzacja kultury fizycznej wśród dzieci i młodzieży, prowadzenie wieloletniego, ustawicznego szkolenia poszczególnych grup wiekowych zawodników – prowadzi on działalność polegającą na świadczeniu usług szkoleniowych i edukacyjnych w zakresie sportu na rzecz dzieci i młodzieży;
otrzymywane opłaty (wynagrodzenie za świadczone usługi) przeznaczone są na działalność statutową (na pokrycie kosztów działalności statutowej) Wnioskodawcy, ściśle związaną ze sportem. Zgodnie ze statutem, Wnioskodawca prowadzi działalność w sposób nie dążący do osiągnięcia zysku, wyłączone jest prawo wspólników do udziału w ewentualnym zysku, który to przekazywany jest na kapitał rezerwowy. Ewentualny wypracowany zysk przeznaczany jest w całości na finansowanie działalności bieżącej Wnioskodawcy oraz działalność w zakresie rozwoju i upowszechniania sportu wśród dzieci i młodzieży, w tym na rozwój szkółek piłkarskich;
świadczone usługi są konieczne do organizowania i uprawiania sportu lub organizowania wychowania fizycznego i uczestniczenia w nim;
usługi świadczone są na rzecz osób uprawiających sport, w tym w szczególności na rzecz dzieci i młodzieży uczestniczących w treningach gry w piłkę nożną oraz ogólnorozwojowych zajęciach sportowych, a pośrednio – przez wzgląd na okoliczność małoletności dzieci i młodzieży – ich opiekunów prawnych, jak również innych klubów sportowych zajmujących się działalnością sportową (w zakresie dotyczącym transferu zawodników)

należy stwierdzić, że świadczone przez Wnioskodawcę usługi, za które pobiera on opłatę w okresie zawieszenia, zapewniającą trwałość stosunku, zachowanie miejsca, możliwość korzystania ze świadczeń innych niż treningi oraz opłatę wpisową, warunkującą członkostwo w klubie i możliwość korzystania z systemu treningów i metodologii szkoleniowej, w tym możliwość udziału w zajęciach sportowych klubu, uprawniająca do otrzymania akcesoriów sportowych, poradnika, usługi odpłatnego udostępniania opiekunom zawodników strojów sportowych, uprzednio nabytych w tym celu przez Wnioskodawcę, a także usługę, za którą pobiera on opłatę transferową oraz ekwiwalent za wyszkolenie zawodnika w związku ze zmianą przynależności klubowej, stanowią usługi ściśle związane ze sportem.

Zatem biorąc pod uwagę przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że spełnione zostały obie przesłanki (podmiotowa i przedmiotowa) wskazane w art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy, co uprawnia Wnioskodawcę do zastosowania zwolnienia od podatku dla świadczonych przez niego usług na podstawie tego przepisu ustawy.

Podsumowując należy stwierdzić, że:

opłata pobierana w okresie zawieszenia, zapewniająca trwałość stosunku, zachowanie miejsca, możliwość korzystania ze świadczeń innych niż treningi, zwolniona jest od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy,
opłata wpisowa, warunkująca członkostwo w klubie i możliwość korzystania z systemu treningów i metodologii szkoleniowej, w tym możliwość udziału w zajęciach sportowych klubu, uprawniająca do otrzymania akcesoriów sportowych, poradnika, zwolniona będzie od podatku od towarów na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy,
odpłatne udostępnianie opiekunom zawodników strojów sportowych, uprzednio nabytych w tym celu przez Wnioskodawcę, zwolnione będzie od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy,
opłata transferowa oraz ekwiwalent za wyszkolenie zawodnika w związku ze zmianą przynależności klubowej zwolnione jest od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym oraz opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Tutejszy organ informuje, że w niniejszej interpretacji rozpatrzono wniosek dotyczący podatku od towarów i usług. Natomiast wniosek dotyczący podatku dochodowego od osób prawnych zostanie rozstrzygnięty odrębnym pismem.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy:

zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia;
zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin