2019.02.19 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL4.4012.683.2018.2.TKU
z 19 lutego 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 20 grudnia 2018 r. (data wpływu 27 grudnia 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia 29 stycznia 2019 r. (data wpływu 5 lutego 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla świadczonych usług fotograficznych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 grudnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla świadczonych usług fotograficznych. Wniosek uzupełniono w dniu 5 lutego 2019 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą pod firmą. Z wpisu do CEiDG wynika, że w ramach prowadzonej przez niego działalności świadczy między innymi usługi wyszczególnione pod kodem 74.20.Z PKD. Podklasa ta obejmuje usługi fotograficzne w zakresie: fotografii portretowej, zdjęć paszportowych, zdjęć do legitymacji, zdjęć z uroczystości ślubnych itp., fotografii komercyjnej, dla wydawców, dla potrzeb kreatorów mody, dla agentów handlu nieruchomościami lub dla celów turystyki, fotografii lotniczej, fotografii obiektów w ruchu, takiej jak: nagrywanie wideokaset z wydarzeń, takich jak: śluby, spotkania, pokazy mody itp.; obróbkę materiałów fotograficznych, taką jak: wywoływanie klisz, wykonywanie odbitek zdjęć, drukowanie i powiększanie z negatywów i taśm filmowych przyjętych od klienta, wywoływanie i wykonywanie odbitek zdjęć przez laboratoria fotograficzne, wywoływanie zdjęć (w godzinę) przez punkty zajmujące się ich ekspresowym wywoływaniem, z wyłączeniem sklepów sprzedających sprzęt fotograficzny; oprawianie slajdów, kopiowanie, restaurowanie i retuszowanie fotografii, działalność fotoreporterów, mikrofilmowanie dokumentów.

Wnioskodawca świadczy usługi na rzecz osób fizycznych oraz osób prawnych. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Usługi wyszczególnione pod kodem 74.202 PKD Zainteresowany wykonuje samodzielnie nie zatrudniając pracowników.

Podejmując się wykonania usług fotograficznych na rzecz klientów, Wnioskodawca podpisuje z nimi umowy, na mocy których zobowiązuje się, w ramach usług związanych z utrwalaniem ślubów: do wykonania reportażu dla pary młodej od momentu tzw. przygotowań, poprzez ślub w kościele lub USC i wesela, jak również sesji narzeczeńskich i ślubnych (w plenerze i studiu fotograficznym). Z kolei przy zleceniach portretowych, czy rodzinnych, przedmiotem fotografii są konkretne osoby, przez które lub dla których usługa została wykupiona. Następnie zdjęcia stanowiące materialny substrat zlecenia są przekazywane klientom na nośnikach cyfrowych lub przetransferowane do galerii internetowej, skąd mogą zostać pobrane. Zarówno wykonywanie zdjęć, ich selekcja i obróbka stanowią wynik samodzielnej pracy Wnioskodawcy, który nie zleca tych prac osobom trzecim.

Za wyżej wymienione czynności Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie ryczałtowe, w którym poza wykonawstwem mieści się również udzielenie licencji na wykorzystywanie zdjęć na wszystkich precyzyjnie określonych w umowie polach eksploatacji, tj. do wykorzystywania materiałów w celach niekomercyjnych (na potrzeby własne), w tym do utrwalania i zwielokrotniania zdjęć (wywoływanie, drukowanie lub kopiowanie zdjęć), publicznego wystawiania czy udostępnienia w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i czasie przez siebie wybranym (w tym, publikowanie w internecie), przy czym ostatnie z pól eksploatacji obwarowane jest wymogiem wskazania Wnioskodawcy jako ich autora poprzez powołanie adresu strony internetowej.

W dniu 5 lutego 2019 r. uzupełniono wniosek o następujące informacje:

Efekty działań Wnioskodawcy (zdjęcia) winny zostać uznane za utwory w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. 2018.1191, t.j. z dnia 2018.06.21). Wnioskodawca zaś, jako osoba wykonująca te zdjęcia, a następnie dokonująca ich selekcji, retuszu i odpowiedniego przygotowania do wywołania i oprawienia, jest w jej rozumieniu twórcą.
Przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór), w tym przejaw działalności fotograficznej. Wynik działalności Wnioskodawcy będzie więc objęty prawem autorskim, natomiast samo świadczenie usługi w sensie procedury wykonania zdjęć – nie.
Wnioskodawca za świadczoną usługę otrzymuje wynagrodzenie ryczałtowe, w którym mieści się zarówno wykonawstwo, jak i udzielenie licencji na wykorzystanie zdjęć.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w przypadku świadczenia opisanych usług fotograficznych, Wnioskodawca może zastosować stawkę VAT w wysokości 8% na podstawie poz. 181 załącznika numer 3 do ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r.?

Zdaniem Wnioskodawcy, jeżeli świadczone przez niego usługi fotograficzne będą wykonywane samodzielnie i na warunkach opisanych powyżej, to wynagrodzenie za tą czynność otrzymane po wystawieniu faktury lub w formie zaliczki na poczet przyszłych usług, będzie podlegało opodatkowaniu stawką VAT 8%.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, zwanej dalej ustawą VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Podstawowa stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy VAT wynosi 22%. Jednocześnie należy zaznaczyć, że zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r. z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku wynosi 23%.

Ustawa VAT oprócz stawki podstawowej przewiduje opodatkowanie wybranych czynności stawkami obniżonymi.

W świetle art. 41 ust. 2 ustawy VAT, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy VAT, stawka podatku wynosi 7%. Jednocześnie należy zaznaczyć, że zgodnie z art. 146a pkt 2 ustawy VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r. z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

W załączniku nr 3 do ustawy VAT pod poz. 181 zawarte zostały, bez względu na symbol PKWiU, usługi twórców i artystów wykonawców w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych wynagradzane w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania.

Z przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca świadczy usługi fotograficzne samodzielnie. Wszystkie wykonywane przez Wnioskodawcę zdjęcia mają twórczy charakter. Zarówno bowiem przy wykonywaniu portretów lub zdjęć rodzinnych, jak również w przypadku sesji komercyjnych, a zwłaszcza sesji ślubnych, osiągnięcie zamierzonego efektu uzależnione jest od czynników mieszczących się w szeroko pojętej koncepcji twórczej autora zdjęć. Należy zauważyć, że fotografowane obiekty lub ludzie, utrwalani są w zapewnionej lub wcześniej przemyślanej i zaproponowanej przez fotografa scenerii, a samo wykonanie zdjęcia zasadza się na stworzonej przez autora koncepcji. Co więcej, wykonanie zdjęcia wymaga poinstruowania fotografowanych co do przyjęcia odpowiednich póz, odegrania zgodnej ze scenariuszem roli, a także ustawienia aparatu fotograficznego w sposób korespondujący z warunkami oświetleniowymi oraz efektem, jaki dana fotografia ma osiągnąć u jej odbiorcy. Podobnie zresztą w przypadku sesji komercyjnych, fotografia ma spełniać określoną funkcję, jaką w tym przypadku jest wzbudzenie w oglądającym ją pożądanych emocji, np. wywołania w oglądającym przeświadczenia o profesjonalizmie fotografowanego, wzbudzenie zaufania czy zachwytu nad prezentowanym obiektem reklamowym o charakterze nieożywionym. Czas i zaangażowanie autora zdjęcia, konieczność zmian parametrów ustawień aparatów, którymi posługuje się fotograf oraz korzystanie z dodatkowych akcesoriów, takich jak lampy błyskowe, stelaże, filtry, światłomierze, statywy czy choćby kalibratory kolorów sprawiają, że wynik tej pracy bez wątpienia stanowi wynik indywidualnych kwalifikacji i predyspozycji zawodowych autora. Nie bez znaczenia jest również okoliczność, iż wykonywane przez Wnioskodawcę zdjęcia nie mają charakteru dokumentowego w tym sensie, że nie służą do celów administracyjnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, wykonywane zdjęcia w ramach umów zawartych z klientami spełniają wymogi utworu zawarte w art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych ponieważ stanowią przejaw działalności człowieka, działalności twórczej oraz mają indywidualny charakter. Zdanie Wnioskodawcy zostało potwierdzone w otrzymanej opinii prawnej, w której to czytamy:

„Konkludując uznać należy, że charakter zdjęć wykonywanych przez (Zainteresowanego), w szczególności zaś okoliczność, iż ich wykonanie poprzedzone jest planowaniem scenerii, wyborem odpowiedniego oświetlenia i parametrów ustawień aparatu, ale przede wszystkim przebiega według opracowanego i wymyślonego przez niego konkretnego scenariusza sprawia, że winny zostać uznane za utwory w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U. 2018.1191 t.j. z dnia 2018.06.21). (Zainteresowany) zaś, jako osoba wykonująca te zdjęcia, a następnie dokonująca ich selekcji, retuszu i odpowiedniego przygotowania do wywołania i oprawienia, jest w jej rozumieniu twórcą.”

Zdaniem Wnioskodawcy, jeżeli świadczone przez niego usługi fotograficzne będą wykonywane samodzielnie i za wynagrodzeniem, w którym poza wykonawstwem mieści się również udzielenie licencji na wszystkich precyzyjnie określonych w umowie polach eksploatacji, to wynagrodzenie za tą czynność otrzymane po wystawieniu faktury lub w formie zaliczki na poczet przyszłych usług będzie podlegało opodatkowaniu stawką VAT 8%.

Wyżej wymienione czynniki dają bowiem podstawę do zastosowania stawki VAT 8% zgodnie z poz. 181 załącznika nr 3 ustawy VAT, jako usługi twórców i artystów wykonawców w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych wynagradzane w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania.

Dotychczasowa linia interpretacyjna organów podatkowych:

Na potwierdzenie poprawności wykładni dokonanej przez Wnioskodawcę w ramach niniejszego wniosku, Wnioskodawca pragnie wskazać, że pogląd, zgodnie z którym fotograf, który wykonuje sesje samodzielnie i udziela licencji na wykorzystywanie zdjęć ma prawo do zastosowania stawki VAT 8% na te usługi znajduje uznanie w linii interpretacyjnej organów podatkowych:

Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 8 maja 2015 r. – IBPP3/4512-180/15/UH;
Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 7 kwietnia 2016 r. – IBPP3/4512-84/16/UH;
Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 21 stycznia 2016 r. – IPPP2/4512-1094/15-4/KOM;
Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 30 sierpnia 2017 r. – 0113-KDIPT1-2. 4012.292.2017.2.WL;
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 9 lipca 2018 r. – 0115-KDIT1-1.4012.378. 2018.1.JP.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się – w świetle art. 8 ust. 1 ustawy – każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy (…).

Jak stanowi art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Stosownie do treści art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast, zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Przy czym, stosownie do art. 146a pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Na podstawie art. 146aa ust. 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%:

stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

W załączniku nr 3 do ustawy, zawierającym wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%, pod poz. 181 wskazano, że stawką tą objęte są, bez względu na symbol PKWiU, „Usługi twórców i artystów wykonawców w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych wynagradzane w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania”.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca (będący czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług) prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą i samodzielnie świadczy usługi wyszczególnione pod kodem 74.202 PKD, na rzecz osób fizycznych oraz osób prawnych. Podejmując się wykonania usług fotograficznych na rzecz klientów, Wnioskodawca podpisuje z nimi umowy, na mocy których zobowiązuje się, w ramach usług związanych z utrwalaniem ślubów: do wykonania reportażu dla pary młodej od momentu tzw. przygotowań, poprzez ślub w kościele lub USC i wesela, jak również sesji narzeczeńskich i ślubnych (w plenerze i studiu fotograficznym). Z kolei przy zleceniach portretowych, czy rodzinnych, przedmiotem fotografii są konkretne osoby, przez które lub dla których usługa została wykupiona. Następnie zdjęcia stanowiące materialny substrat zlecenia są przekazywane klientom na nośnikach cyfrowych lub przetransferowane do galerii internetowej, skąd mogą zostać pobrane. Zarówno wykonywanie zdjęć, ich selekcja i obróbka stanowią wynik samodzielnej pracy Wnioskodawcy, który nie zleca tych prac osobom trzecim.

W umowie wskazano, że w licencji nie mieści się przerabianie zdjęć poprzez nakładanie na nie filtrów, zmianę ich kolorystyki, kadrowanie, naklejanie na nie innych grafik lub symboli, przerabianie ich w programie do obróbki graficznej itp., a ewentualne przeróbki wymagają zgody Wnioskodawcy. Podobnie, wykorzystanie zdjęć do celów komercyjnych, takich jak reklamowanie, promowanie, działania marketingowe własnych usług i opakowania jakiegokolwiek produktu, sprzedaży itp. wymagają zgody Wnioskodawcy wyrażonej na piśmie, jak i przekazania zdjęć firmom obsługującym ślub i wesele, takim jak: hotel, właściciel hotelu/sali weselnej, konsultantom ślubnym, salonom sukien ślubnych, firmom realizującym film ślubny, kamerzystom, obsłudze sali weselnej, obsłudze hotelu, cateringowi, florystom, wizażystom itd. Efekty działań Wnioskodawcy (zdjęcia) są utworami w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, a Zainteresowany jako osoba wykonująca te zdjęcia, a następnie dokonująca ich selekcji, retuszu i odpowiedniego przygotowania do wywołania i oprawienia, jest w jej rozumieniu twórcą. Wynik działalności Wnioskodawcy będzie objęty prawem autorskim.

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest kwestia zastosowania do ww. usług fotograficznych obniżonej stawki podatku VAT w wysokości 8%, na podstawie poz. 181 z zał. nr 3 do ustawy.

W tym miejscu należy zauważyć, że zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1191, z późn. zm.), przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

W szczególności, przedmiotem prawa autorskiego – w myśl art. 1 ust. 2 ww. ustawy – są utwory:

wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe);
plastyczne;
fotograficzne;
lutnicze;
wzornictwa przemysłowego;
architektoniczne, architektoniczno-urbanistyczne i urbanistyczne;
muzyczne i słowno-muzyczne;
sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne;
audiowizualne (w tym filmowe).

Na podstawie art. 8 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, domniemywa się, że twórcą jest osoba, której nazwisko w tym charakterze uwidoczniono na egzemplarzach utworu lub której autorstwo podano do publicznej wiadomości w jakikolwiek inny sposób w związku z rozpowszechnianiem utworu.

Ustawodawca posłużył się syntetyczną definicją utworu, określając w sposób generalny cechy konieczne, wyróżniające utwór od innych rezultatów działalności człowieka. Utwór musi zatem wykazywać łącznie trzy cechy:

stanowić przejaw działalności człowieka (twórcy);
stanowić przejaw działalności twórczej;
mieć indywidualny charakter.

O ile sens pierwszej z cech nie budzi wątpliwości, dwie pozostałe mają charakter ocenny. Jednakże stwierdzenie, że utwór to przejaw działalności twórczej uwypukla fakt, że utwór powinien stanowić rezultat działalności o charakterze kreacyjnym. Przesłanka ta, niekiedy określana przesłanką „oryginalności” utworu, kładzie nacisk na aspekt przedmiotowy, tj. odnoszący się do samego wytworu ludzkiego umysłu. Spełniona zostaje, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Nie może natomiast być uznany za utwór i objęty ochroną prawa autorskiego taki przejaw ludzkiej aktywności umysłowej, który jest rutynowy, standardowy lub typowy. Podkreśla to konieczność łącznego traktowania obu z wymienionych w pkt 2 i pkt 3 cech. Sam „przejaw działalności twórczej” nie jest warunkiem wystarczającym do zakwalifikowania określonego wytworu jako przedmiotu prawa autorskiego. Konieczne jest, by wytwór taki miał indywidualny charakter, tzn. żeby cechował się indywidualnością. Muszą zatem charakteryzować go dostatecznie doniosłe różnice w porównaniu z uprzednio wytworzonymi produktami intelektualnymi.

Jednocześnie wskazać należy, że w myśl postanowień rozdziału 5 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, autorskie prawa majątkowe do utworu mogą przejść na inne osoby na podstawie umowy o przeniesienie autorskich praw majątkowych lub na podstawie umowy o korzystanie z utworu, zwanej licencją.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 pkt 1 i 2 i ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych – jeżeli ustawa nie stanowi inaczej:

autorskie prawa majątkowe mogą przejść na inne osoby w drodze dziedziczenia lub na podstawie umowy;
nabywca autorskich praw majątkowych może przenieść je na inne osoby, chyba że umowa stanowi inaczej.

Umowa o przeniesienie autorskich praw majątkowych lub umowa o korzystanie z utworu, zwana dalej „licencją”, obejmuje pola eksploatacji wyraźnie w niej wymienione.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie zawiera definicji pojęcia „honorarium”, zatem można wyjaśnić jego znaczenie posługując się Słownikiem Języka Polskiego (Słownik Współczesnego Języka Polskiego, Wydawnictwo Wilga, Warszawa 1996, str. 309), według którego „honorarium to wynagrodzenie za pracę w wolnych zawodach”; ustawa ta nie definiuje także pojęcia „wolnego zawodu”. Nie oznacza to jednak, że wynagrodzenie otrzymane z tytułu udzielenia licencji do utworu, nie stanowi wynagrodzenia za pracę w wolnym zawodzie o charakterze honorarium, a wynagrodzenia za wykonaną pracę nie można utożsamiać z zapłatą za usługę wykonaną w ramach działalności gospodarczej.

Jak wskazano na wstępie, na podstawie art. 41 ust. 2 ustawy, w zw. z poz. 181 załącznika nr 3 do ustawy, usługi twórców w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych wynagradzane w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania, korzystają z obniżonej stawki podatku VAT w wysokości 8%.

W rozpatrywanej sprawie efekty działań Zainteresowanego (zdjęcia) są utworami w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, a Wnioskodawca jako osoba wykonująca te zdjęcia, a następnie dokonująca ich selekcji, retuszu i odpowiedniego przygotowania do wywołania i oprawienia, jest w jej rozumieniu twórcą. Wynik działalności Zainteresowanego jest objęty prawem autorskim, a za ww. czynności Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie ryczałtowe, w którym poza wykonawstwem mieści się również udzielenie licencji na wykorzystywanie zdjęć na wszystkich precyzyjnie określonych w umowie polach eksploatacji, tj. do wykorzystywania materiałów w celach niekomercyjnych (na potrzeby własne).

W sytuacji więc, gdy usługi fotograficzne są wykonane przez artystę/twórcę w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, i stanowią przedmiot autorskich praw majątkowych, który zgodnie z umową zostaje przeniesiony na klienta, a wynagrodzenie za te prawa wypłacane jest artyście/twórcy w formie honorarium, to z uwagi na nierozerwalność powyższych czynności, tj. sprzedaży usługi fotograficznej oraz udzielaniu licencji, czynność ta jest/będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług według stawki 8%, na podstawie art. 41 ust. 2 ustawy oraz art. 146aa ust. 1 pkt 2, w zw. z poz. 181 załącznika nr 3 do ustawy.

W konsekwencji, mając na uwadze powołane regulacje prawne oraz opis sprawy należy stwierdzić, że świadczenie przez Zainteresowanego opisanych usług fotograficznych jako twórca oraz otrzymanie przez Wnioskodawcę wynagrodzenia w postaci honorarium za udzielenie licencji, jest/będzie opodatkowane 8% stawką podatku na podstawie art. 41 ust. 2 oraz art. 146aa ust. 1 pkt 2 ustawy w związku z poz. 181 załącznika numer 3 do ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (oraz z opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

W sprawie będącej przedmiotem wniosku należy podkreślić, że analiza załączników dołączonych do wniosku nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym załączone do wniosku dokumenty nie były przedmiotem merytorycznej analizy.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy:

zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia,
zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin