Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT3.4011.23.2019.2.SK
z 28 lutego 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku złożonego za pośrednictwem platformy ePUAP w dniu 15 stycznia 2019 r. (identyfikator poświadczenia ePUAP …), uzupełniony pismem złożonym za pomocą platformy ePUAP w dniu 3 lutego 2019 r. (identyfikator poświadczenia ePUAP – ….), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie wspólnego rozliczenia z małoletnim dzieckiem otrzymującym rentę półsierocą z Niemiec – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 stycznia 2019 r. do tutejszego Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa m.in. w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 30 stycznia 2019 r., nr 0113 KDIPT3.4011.23.2019.1.SK, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ww. ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano za pomocą platformy ePUAP w dniu 30 stycznia 2019 r. (doręczono za pomocą platformy ePUAP w dniu 30 stycznia 2019 r. – identyfikator poświadczenia ePUAP – ….). Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek pismem złożonym za pomocą platformy ePUAP w dniu 3 lutego 2019 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Na mocy decyzji administracyjnej wydanej w 2018 r. przez Centrum Zdrowia i Opieki Społecznej w Niemczech przyznano małoletniemu dziecku Wnioskodawcy świadczenie pieniężne z tytułu renty rodzinnej po osobie zmarłej (rena dla półsierot). Ww. świadczenie zostało przyznane w związku ze zdarzeniem polegającym na tym, że na terenie Niemiec matka dziecka poniosła śmierć w wyniku przestępstwa. Wysokość ww. świadczenia przyznana została w wielkości niepowodującej powstania obowiązku podatkowego na podstawie niemieckich przepisów podatkowych, tzn. w wysokości najniższej, zwolnionej od podatku. Świadczenie, o którym mowa nie zostało przyznane z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych Niemiec, tylko na podstawie niemieckich przepisów o rekompensacie socjalnej, tj. ustawy o odszkodowaniu dla ofiar przestępstw (OEG) oraz ustawy o rentach dla ofiar wojennych (BVG). Środki pieniężne z ww. tytułu wpłynęły na rachunek bankowy Wnioskodawcy z racji bycia ojcem i jedynym przedstawicielem prawnym dziecka.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną mieszkającą na stałe w Polsce od urodzenia i przez cały rok podatkowy 2018 osiągał dochody ze źródeł położonych na terenie Polski. Centrum interesów życiowych Wnioskodawcy zawsze było i jest umiejscowione na terytorium Polski.

W piśmie złożonym w dniu 3 lutego 2019 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca dodał, że centrum interesów osobistych oraz gospodarczych Jego małoletniego dziecka od chwili urodzenia aż po chwilę obecną i tym samym także w roku 2018, począwszy od dnia 1 stycznia 2018 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., było i jest związane z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca poinformował również, że Jego małoletnie dziecko przebywało w roku 2018 na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w tymże roku podatkowym. Dziecko urodziło się w dniu 12 marca 2009 r. i od chwili urodzenia do chwili obecnej, a co za tym idzie również przez cały rok 2018, przebywało i przebywa oraz zamieszkiwało i zamieszkuje, a także było i jest zameldowane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Ponadto, małoletnie dziecko Wnioskodawcy nie uzyskało w roku 2018 żadnego innego dochodu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy dochody osiągnięte z tytułu przedstawionego w niniejszym wniosku świadczenia pieniężnego od państwa niemieckiego (renty dla półsierot) przyznane małoletniemu dziecku Wnioskodawcy, należy doliczyć do Jego pozostałych (polskich) dochodów osiągniętych w 2018 r. i tym samym wykazać je w zeznaniu podatkowym za 2018 r. oraz uiścić od nich należny podatek dochodowy?

Zdaniem Wnioskodawcy, ostatecznie doprecyzowanym w uzupełnieniu wniosku, podobnie jak w stosunku do Jego osoby, jako podatnika zostało określone przez Niego zajmowane stanowisko w przedmiotowej sprawie, tak również należy odnieść się do osoby Jego małoletniego dziecka, w świetle przepisów prawa podatkowego w poruszanym zagadnieniu. Mianowicie, art. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że przepisy niniejszej ustawy regulują opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodów osób fizycznych. Za osobę fizyczną w świetle przepisów podatkowych uznaje się również małoletnie dziecko posiadające osobowość prawną od momentu urodzenia, jednakże nieposiadające zdolności do czynności prawnych (art. 8 § 1, art. 11 ustawy Kodeks cywilny). Stąd też, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochody małoletnich dzieci dolicza się do dochodów rodziców z wyjątkiem rodzajów dochodów określonych w niniejszym przepisie. Dochód małoletniego dziecka Wnioskodawcy z tytułu świadczenia pieniężnego przedstawionego w niniejszym wniosku, nie mieści się w katalogu rodzajów dochodów objętych ww. wyjątkiem, a zatem podlegałoby doliczeniu do Jego dochodów z racji bycia ojcem dziecka posiadającym pełnię władz rodzicielskich.

W myśl art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy). Ponadto, zgodnie z art. 3 ust. 1a powołanej ustawy, za osobę mającą, miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która posiada centrum interesów życiowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub przebywa na terenie Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w danym roku podatkowym.

Niniejszym należy zaznaczyć, że małoletnie dziecko Wnioskodawcy uzyskało w 2018 r. dochód z tytułu renty sierocej od państwa niemieckiego, a zatem w myśl art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy uwzględnić ustalenia umów międzynarodowych w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. I tak, art. 18 ust. 1 umowy z dnia 14 maja 2005 r. między Rzecząpospolitą Polską, a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku stanowi, że renty otrzymane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie z drugiego Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym pierwszym Państwie. Jednakże, zgodnie z art. 18 ust. 3 wspomnianej już umowy, bez względu na postanowienia art. 18 ust. 1 oraz w oparciu o art. 18 ust. 4, co do którego ma zastosowanie art. 18 ust 3 umowy, świadczenia wypłacone przez Umawiające się Państwo osobie mającej miejsce zamieszkania w drugim Umawiającym się Państwie, jako odszkodowanie z tytułu szkód powstałych w wyniku przestępstwa, podlegają opodatkowaniu tylko w tym pierwszym Państwie. Oznacza to, że świadczenie pieniężne przyznane przez państwo niemieckie małoletniemu dziecku Wnioskodawcy na podstawie przepisów o rekompensacie socjalnej z tytułu renty sierocej, w związku z zaistniałym zdarzeniem opisanym w niniejszym wniosku, podlega opodatkowaniu tylko w państwie źródła, tj. w Niemczech.

Konkludując stwierdzić należy, że wskazane wyżej świadczenie pieniężne będące przedmiotem wniosku uzyskane przez małoletnie dziecko Wnioskodawcy posiadające centrum interesów życiowych na terenie Rzeczypospolitej Polskiej oraz podlegające nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w świetle polskich przepisów podatkowych, wolne jest od obowiązku podatkowego polskiego systemu fiskalnego i należy uznać brak konieczności uwzględniania jego w zeznaniu podatkowym Wnioskodawcy za rok 2018, z racji pełnienia funkcji rodzica posiadającego pełnię władz rodzicielskich oraz praw w zakresie zarządu zwykłego majątkiem dziecka.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509, z późn. zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 3 ust. 1a ww. ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
   
   

Stosownie do art. 4a cyt. ustawy, przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że na mocy decyzji administracyjnej wydanej w 2018 r. przez Centrum Zdrowia i opieki Społecznej w Niemczech przyznano małoletniemu dziecku Wnioskodawcy świadczenie pieniężne z tytułu renty rodzinnej po osobie zmarłej (rena dla półsierot). Ww. świadczenie zostało przyznane w związku ze zdarzeniem polegającym na tym, że na terenie Niemiec matka dziecka poniosła śmierć w wyniku przestępstwa. Wysokość ww. świadczenia przyznana została w wielkości niepowodującej powstania obowiązku podatkowego na podstawie niemieckich przepisów podatkowych, tzn. w wysokości najniższej, zwolnionej od podatku. Świadczenie, o którym mowa nie zostało przyznane z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych Niemiec, tylko na podstawie niemieckich przepisów o rekompensacie socjalnej, tj. ustawy o odszkodowaniu dla ofiar przestępstw (OEG) oraz ustawy o rentach dla ofiar wojennych (BVG). Środki pieniężne z ww. tytułu wpłynęły na rachunek bankowy Wnioskodawcy z racji bycia ojcem i jedynym przedstawicielem prawnym dziecka. Wnioskodawca jest osobą fizyczną mieszkającą na stałe w Polsce od urodzenia i przez cały rok podatkowy 2018 osiągał dochody ze źródeł położonych na terenie Polski. Centrum interesów życiowych Wnioskodawcy zawsze było i jest umiejscowione na terytorium Polski. Centrum interesów osobistych oraz gospodarczych Jego małoletniego dziecka od chwili urodzenia aż po chwilę obecną i tym samym także w roku 2018, począwszy od dnia 1 stycznia 2018 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., było i jest związane z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca poinformował również, że Jego małoletnie dziecko przebywało w roku 2018 na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w tymże roku podatkowym. Dziecko urodziło się w dniu 12 marca 2009 r. i od chwili urodzenia do chwili obecnej, a co za tym idzie również przez cały rok 2018, przebywało i przebywa oraz zamieszkiwało i zamieszkuje, a także było i jest zameldowane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Ponadto, małoletnie dziecko Wnioskodawcy nie uzyskało w roku 2018 żadnego innego dochodu.

Z uwagi na to, że świadczeniobiorca (małoletnie dziecko Wnioskodawcy) ma miejsce zamieszkania w Polsce, a otrzymywana przez Niego renta półsieroca jest wypłacana z Niemiec, zastosowanie w niniejszej sprawie znajdzie Umowa z dnia 14 maja 2003 r. między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku, podpisana w Berlinie dnia 14 maja 2003 r. (Dz. U. z 2005 r., Nr 12, poz. 90; dalej: „Umowa polsko-niemiecka”).

Zgodnie z art. 18 ust. 1 Umowy polsko-niemieckiej, emerytury i podobne świadczenia lub renty, otrzymywane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie (w Polsce) z drugiego Umawiającego się Państwa (z Niemiec), podlegają opodatkowaniu tylko w tym pierwszym Państwie (w Polsce).

Bez względu na postanowienia ustępu 1 niniejszego artykułu płatności otrzymywane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w jednym Umawiającym się Państwie z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych drugiego Umawiającego się Państwa, podlegają opodatkowaniu tylko w tym drugim Państwie (art. 18 ust. 2 ww. Umowy).

Stosownie do art. 18 ust. 3 tej Umowy, bez względu na postanowienia ustępu 1 niniejszego artykułu okresowe lub doraźne świadczenia wypłacane przez Umawiające się Państwo lub jego jednostkę terytorialną osobie mającej miejsce zamieszkania w drugim Umawiającym się Państwie, jako odszkodowanie z tytułu prześladowań politycznych, obrażeń lub szkód, w tym poniesionych w wyniku działań wojennych, mogą podlegać opodatkowaniu tylko w pierwszym wymienionym Państwie.

W myśl art. 18 ust. 4 ww. Umowy, ustęp 3 stosuje się odpowiednio do świadczeń wypłacanych przez Umawiające się Państwo lub jego jednostkę terytorialną osobie mającej miejsce zamieszkania w drugim Umawiającym się Państwie, jako odszkodowanie z tytułu obrażeń lub szkód, powstałych w wyniku służby wojskowej lub zastępczej służby wojskowej, w wyniku zabiegu medycznego, włączając szczepienie, w wyniku przestępstwa bądź podobnych faktów.

Natomiast, zgodnie z art. 18 ust. 6 Umowy polsko-niemieckiej, określenie „renta” oznacza kwotę wypłacaną regularnie w ustalonych terminach, dożywotnio lub przez ściśle określony albo możliwy do określenia czas, w wyniku zobowiązania, które przewiduje takie płatności w zamian za spełnione świadczenie dające się wymierzyć w pieniądzu lub w równoważniku pieniężnym.

Jak wynika z wyżej powołanych przepisów prawa, emerytury i renty otrzymywane z Niemiec, wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Polsce, podlegają co do zasady opodatkowaniu tylko w Polsce. Wyjątek dotyczy jednak sytuacji, gdy świadczenia są wypłacane z niemieckiego obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych (społecznych) Niemiec. Wówczas, stosowanie do art. 18 ust. 2 ww. Umowy, płatności takie podlegają opodatkowaniu tylko w państwie źródła, tj. w Niemczech.

Zauważyć należy, że przepis art. 18 ust. 4 powołanej Umowy polsko-niemieckiej, na który powołuje się we własnym stanowisku Wnioskodawca, nie może mieć zastosowania w niniejszej sprawie, bowiem, jak wynika z opisu stanu faktycznego, nie doszło do wypłaty odszkodowania z tytułu obrażeń lub szkód, powstałych w wyniku przestępstwa bądź podobnych faktów. Doszło natomiast do wypłaty małoletniemu dziecku świadczenia pieniężnego stanowiącego rentę rodzinną dla półsierot w związku ze śmiercią matki poniesioną w wyniku przestępstwa.

Biorąc pod uwagę ww. przepisy oraz przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego, stwierdzić należy, że otrzymywana przez małoletnie dziecko Wnioskodawcy renta rodzinna po zmarłej matce (renta dla półsierot), z uwagi na to, że nie jest wypłacana z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych Niemiec, podlega opodatkowaniu zgodnie z art. 18 ust. 1 ww. Umowy polsko-niemieckiej tylko w Polsce.

Zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania, wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ww. ustawy, dochody małoletnich dzieci własnych i przysposobionych, z wyjątkiem dochodów z ich pracy, stypendiów oraz dochodów z przedmiotów oddanych im do swobodnego użytku, podlegające opodatkowaniu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, dolicza się do dochodów rodziców, chyba że rodzicom nie przysługuje prawo pobierania pożytków ze źródeł przychodów dzieci.

Z zacytowanego przepisu wynika, że tylko dochody małoletniego dziecka z jego pracy, stypendiów oraz dochody z przedmiotów oddanych mu do swobodnego użytku podlegają opodatkowaniu odrębnie przez podatnika – dziecko – w zeznaniu podatkowym składanym na imię i nazwisko tego dziecka, bowiem są one wyłączone z zarządu majątkiem dziecka przez rodziców. Natomiast, inne dochody (w tym renta sieroca i dodatki do renty) – co do zasady podlegają doliczeniu do dochodu rodziców i łącznemu opodatkowaniu z dochodami rodziców.

W myśl art. 45 ust. 1 powołanej ustawy, podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie od dnia 15 lutego do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym. Zeznania złożone przed początkiem terminu uznaje się za złożone w dniu 15 lutego roku następującego po roku podatkowym.

Zatem stwierdzić należy, że na gruncie przedstawionego opisu stanu faktycznego i obowiązującego stanu prawnego, Wnioskodawca, jako przedstawiciel ustawowy małoletniego dziecka, jest zobowiązany do doliczenia jego dochodu z tytułu renty rodzinnej otrzymywanej z Niemiec i podlegającej opodatkowaniu w Polsce, do własnego dochodu za 2018 r. W związku z tym, że ww. dochód małoletniego dziecka podlega łącznemu opodatkowaniu z dochodami Wnioskodawcy, to należy go wykazać na druku PIT/M, stanowiącym załącznik do zeznania o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) – PIT-36 w roku podatkowym 2018.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

Ponadto, mając na uwadze treść przepisu art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), zauważyć należy, że w przedmiotowej sprawie Organ podatkowy wydając interpretację indywidualną przepisów prawa opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę. Do postępowania w sprawie wydania interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego nie mają bowiem zastosowania przepisy o postępowaniu podatkowym, a postępowanie dowodowe jest częścią postępowania podatkowego.

Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.