Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP4.4012.91.2019.1.KS
z 4 marca 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 5 lutego 2019 r. (data wpływu 11 lutego 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków na zakup sprzętu muzycznego oraz strojów ludowych nieodpłatnie udostępnianych zespołom folklorystycznym – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 lutego 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków na zakup sprzętu muzycznego oraz strojów ludowych nieodpłatnie udostępnianych zespołom folklorystycznym.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Dom Kultury (dalej: DK lub Wnioskodawca) jest samorządową instytucją kultury, wpisaną do Rejestru Instytucji Kultury, działającą w szczególności na podstawie:

• ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1983 ze zm.), dalej: Ustawa o działalności kulturalnej,
• ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 994 ze zm.), dalej: Ustawa o samorządzie gminnym,
• statutu nadanego uchwałą Rady Miasta z dnia 29 listopada 2002 r. (dalej: Statut).
  
  

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: VAT).

Do podstawowych zadań Wnioskodawcy należą w szczególności:

1. edukacja i wychowanie przez sztukę,
2. tworzenie warunków dla rozwoju folkloru, a także rękodzieła artystycznego i ludowego,
3. tworzenie warunków dla rozwoju amatorskiego ruchu artystycznego oraz zainteresowania wiedzą i sztuką,
4. rozpoznawanie, rozbudzanie i zaspokajanie potrzeb oraz zainteresowań kulturalnych społeczeństwa,
5. gromadzenie, dokumentowanie, tworzenie, ochrona i udostępnianie dóbr kultury,
6. zaspokajanie potrzeb kulturalnych osób niepełnosprawnych,
7. popularyzacja tradycji historycznych i kulturalnych miasta,
8. tworzenie warunków dla upowszechniania i rozwoju kultury mniejszości narodowych.
   
   

Powyższe zadania DK realizuje poprzez:

1. organizację imprez masowych i kameralnych o charakterze kulturalnych i rozrywkowym,
2. prowadzenie merytorycznej opieki i pomocy zespołom amatorskiego ruchu artystycznego na terenie Miasta formie konsultacji doboru repertuaru, instruktażu itp.,
3. prezentacje dorobku artystycznego w ramach organizowanych przeglądów, konkursów, festiwali i innych imprez,
4. prowadzenie działalności oświatowej poprzez popularyzację wiedzy o sztuce, regionie, świecie współczesnym i Unii Europejskiej,
5. organizację kursów językowych, komputerowych i innych.
   
   

Wnioskodawca może również podejmować inne działania wynikające z potrzeb środowiska, w tym także prowadzić działalność gospodarczą, z której dochód jest w całości przeznaczany na realizację celów statutowych.

W świetle powyższego w ramach prowadzonej działalności DK wykonuje (i) czynności opodatkowane VAT np. wynajem sal, (ii) czynności zwolnione z VAT np. odpłatne zajęcia i warsztaty dla dzieci oraz (iii) czynności niepodlegające VAT w postaci prowadzenia nieodpłatnej działalności statutowej. DK zakłada, iż rodzaj opisanych czynności wykonywanych przez Wnioskodawcę w ramach działalności oraz sposób ich traktowania na gruncie VAT nie ulegną zmianie w przyszłości.

Na terenie Miasta funkcjonują liczne zespoły folklorystyczne, m.in. Zespół Pieśni DK - dalej oba wymienione zespoły jako: Zespoły folklorystyczne, które to Zespoły folklorystyczne działają w ramach DK.

DK planuje zrealizować projekt pt. „Promocja niematerialnego dziedzictwa kulturowego obszaru LGD dzięki inwestycji realizowanej przez Dom Kultury”, który będzie dofinansowany ze środków europejskich w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa P. na lata 2014-2020 (dalej: Projekt).

W ramach Projektu Wnioskodawca zakupi:

1. sprzęt muzyczny, tj. m.in. mikser cyfrowy ze skrzynią transportową cyfrowy, mikrofony bezprzewodowe, dynamiczne, odsłuchowe, statywy kolumnowe i mikrofonowe oraz
2. 50 kompletów stroi ludowych

(dalej łącznie: Wyposażenie DK lub Nabyte Środki Trwałe).

Nabyte Środki Trwałe będą nieodpłatnie udostępniane Zespołom folklorystycznym, które to zespoły będą wykorzystywać Wyposażenie DK podczas darmowych imprez kulturalno-rekreacyjnych. Stworzy to nie tylko możliwość dotarcia do większego grona odbiorców, jak również wpłynie pozytywnie na jakość organizowanych wydarzeń oraz pozwoli na rozszerzenie oferty DK o organizację warsztatów muzyczno-tanecznych dla dzieci i młodzieży we współpracy z Zespołami folklorystycznymi.

Konsekwentnie nabyte w ramach Projektu Wyposażenie DK nie będzie służyło czynnościom opodatkowanym. Działania przy pomocy i z wykorzystaniem Wyposażenia DK mają służyć szeroko pojętym celom promowania i zachowania potencjału kulturowego LGD w tym zasobów niematerialnego dziedzictwa kulturowego, poprzez doposażenie DK.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy DK będzie przysługiwać prawo do odliczenia VAT od wydatków na zakup Wyposażenia DK?

Zdaniem Wnioskodawcy, DK nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia VAT od wydatków na zakup Wyposażenia DK.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 Ustawy VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Natomiast w myśl ust. 2 pkt 1 lit. a) tego artykułu, kwotę podatku naliczonego stanowi m.in. suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług. Z kolei w art. 88 Ustawy VAT wskazano przypadki, w których prawo do odliczenia jest ex lege wyłączone.

Z przytoczonych wyżej przepisów wynika, iż prawo do odliczenia przysługuje, gdy są spełnione tzw. pozytywne przesłanki odliczenia tj. odliczenia dokonuje podatnik VAT oraz towary lub usługi, z tytułu nabycia których podatek został naliczony, będą wykorzystywane przez tego podatnika do czynności opodatkowanych oraz gdy nie zachodzą żadne przesłanki wyłączające prawo do odliczenia wskazane w art. 88 Ustawy VAT (tzw. negatywne przesłanki odliczenia).

Podatnikiem zgodnie z art. 15 ust. 1 Ustawy VAT są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza w myśl art. 15 ust. 2 Ustawy VAT obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Natomiast w myśl art. 15 ust. 6 Ustawy VAT nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

W tym kontekście wskazać należy, iż stosownie do art. 2 ust. 1 Ustawy o samorządzie gminnym gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 Ustawy o samorządzie gminnym, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują m.in. sprawy w zakresie kultury, w tym bibliotek gminnych i innych instytucji kultury oraz ochrony zabytków i opieki nad zabytkami (art. 7 ust. 1 pkt 9 Ustawy o samorządzie gminnym).

Na podstawie art. 9 ust. 1 w zw. z art. 10a pkt 2 Ustawy o samorządzie gminnym, Gmina Miejska (dalej: Gmina) realizuje zadania z zakresu kultury za pośrednictwem Wnioskodawcy.

Powyższe oznacza, iż organ władzy publicznej jest podatnikiem VAT w tych przypadkach, w których: (i) wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach zadań własnych lub (ii) wykonuje czynności mieszczące się wprawdzie w ramach zadań własnych, gdy mają on swoje źródło w stosunku cywilnoprawnym, tj. są realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Tylko w tym zakresie wykonywane przez Gminę czynności mogą zatem mieć przymiot działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 Ustawy VAT.

Ponadto, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a Ustawy VAT, zwalnia się od podatku usługi kulturalne świadczone przez podmioty prawa publicznego lub inne podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym lub wpisane do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną.

Jednocześnie, powołane wyżej przepisy Ustawy VAT wskazują, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje, gdy zostaną spełnione łącznie następujące warunki: (i) odliczenia dokonuje podatnik VAT oraz (ii) wystąpi związek między nabywanymi towarami lub usługami z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 Ustawy VAT, a następnie - w ramach tej działalności - związek ze sprzedażą opodatkowaną VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy w rozpatrywanych okolicznościach nie zostaną spełnione wskazane wyżej warunki do odliczenia VAT naliczonego od wydatków, które zostaną poniesione na realizację Projektu, ponieważ: (i) DK nie będzie w tym przypadku występować/ponosić wydatków jako podatnik VAT oraz, w konsekwencji (ii) wydatki te nie będą wykorzystywane przez DK do czynności podlegających VAT, w tym opodatkowanych.

W pierwszej kolejności należy wskazać, iż Projekt będzie realizowany z założeniem, że po jego zakończeniu Wyposażenie DK będzie wykorzystywane przez Wnioskodawcę wyłącznie do działalności/czynności statutowych, wynikających z Ustawy o samorządzie gminnym tj. m.in. w zakresie kultury. Ergo, DK będzie działać w tym zakresie w ramach reżimu publicznoprawnego. Tym samym Wnioskodawca w związku z realizacją Projektu będzie występować jako organ władzy publicznej, w ramach i w celu realizacji zadań własnych, nałożonych nań odrębnymi przepisami prawa, a nie na podstawie i w celu wykonania zobowiązań wynikających z umów cywilnoprawnych. A zatem, na podstawie art. 15 ust. 6 Ustawy VAT, DK nie będzie tu działać w charakterze podatnika VAT.

Po drugie, po realizacji Projektu Wnioskodawca nie będzie wykorzystywać Nabytych Środków Trwałych do czynności odpłatnych, tj. wykonywania czynności podlegających VAT, w tym opodatkowanych, np. odpłatnego najmu zakupionego Wyposażenia DK. Jak zostało wskazane w okolicznościach zdarzenia przyszłego Nabyte Środki Trwałe będą bowiem nieodpłatnie udostępniane Zespołom folklorystycznym, które to zespoły będą wykorzystywać Wyposażenie DK podczas darmowych imprez kulturalno-rekreacyjnych. Wyposażenie DK nie będzie zatem wykazywać związku z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy, o której mowa w art. 15 ust. 2 Ustawy VAT.

Prawidłowość stanowiska DK w przypadkach zbliżonych do sytuacji Wnioskodawcy została potwierdzona m.in w interpretacjach Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 27 września 2018 r., nr 0111-KDIB3-2.4012.516.2018.2.MD oraz z 2 stycznia 2019 r., nr 0112-KDIL1- 1.4012.84.2018.1.SJ.

Reasumując, w ocenie Wnioskodawcy, DK nie będzie miał prawa do odliczenia VAT od wydatków na zakup Wyposażenia DK, gdyż nie zostaną spełnione przesłanki zarówno wskazane w art. 15 ust. 1 i nast. Ustawy VAT, jak i wskazane w art. 86 ust. 1 tej ustawy. W szczególności, w świetle aktualnych założeń (na moment ponoszenia wydatków) Nabyte Środki Trwałe nie będą służyć Wnioskodawcy do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zatem, ustawa definiuje podatnika jako każdy podmiot, niezależnie od jego formy organizacyjno-prawnej, który samodzielnie prowadzi działalność gospodarczą, bez względu na cel oraz rezultat takiej działalności. Powyższa definicja ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem podatnika tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz. U. z 2018 r., poz. 1983, z późn. zm.), działalność kulturalna w rozumieniu niniejszej ustawy polega na tworzeniu, upowszechnianiu i ochronie kultury.

W myśl art. 2 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, formami organizacyjnymi działalności kulturalnej są w szczególności: teatry, opery, operetki, filharmonie, orkiestry, instytucje filmowe, kina, muzea, biblioteki, domy kultury, ogniska artystyczne, galerie sztuki oraz ośrodki badań i dokumentacji w różnych dziedzinach kultury.

W świetle art. 9 ust. 1 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, jednostki samorządu terytorialnego organizują działalność kulturalną, tworząc samorządowe instytucje kultury, dla których prowadzenie takiej działalności jest podstawowym celem statutowym.

Instytucje kultury działają na podstawie aktu o ich utworzeniu oraz statutu nadanego przez organizatora (art. 13 ust. 1 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej).

Artykuł 14 ust. 1 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej stanowi, że instytucje kultury uzyskują osobowość prawną i mogą rozpocząć działalność z chwilą wpisu do rejestru prowadzonego przez organizatora.

Stosownie do art. 28 ust. 1 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej instytucja kultury pokrywa koszty bieżącej działalności i zobowiązania z uzyskiwanych przychodów. Natomiast przepisy art. 28 ust. 2 i 3 stanowią, że przychodami instytucji kultury są przychody z prowadzonej działalności, w tym ze sprzedaży składników majątku ruchomego, przychody z najmu i dzierżawy składników majątkowych, dotacje podmiotowe i celowe z budżetu państwa lub jednostki samorządu terytorialnego, środki otrzymane od osób fizycznych i prawnych oraz z innych źródeł. Organizator przekazuje instytucji kultury środki finansowe w formie dotacji:

1. podmiotowej na dofinansowanie działalności bieżącej w zakresie realizowanych zadań statutowych, w tym na utrzymanie i remonty obiektów;
2. celowej na finansowanie lub dofinansowanie kosztów realizacji inwestycji;
3. celowej na realizację wskazanych zadań i programów.
   
   

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

W świetle art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje tylko zarejestrowanym czynnym podatnikom podatku od towarów i usług oraz jedynie w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają związek z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tj. takimi, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że Wnioskodawca – Dom Kultury jest samorządową instytucją kultury, wpisaną do Rejestru Instytucji Kultury. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W ramach prowadzonej działalności wykonuje (i) czynności opodatkowane VAT np. wynajem sal, (ii) czynności zwolnione z VAT np. odpłatne zajęcia i warsztaty dla dzieci oraz (iii) czynności niepodlegające VAT w postaci prowadzenia nieodpłatnej działalności statutowej.

Wnioskodawca planuje zrealizować projekt pt. „Promocja niematerialnego dziedzictwa kulturowego obszaru LGD dzięki inwestycji realizowanej przez Dom Kultury”, który będzie dofinansowany ze środków europejskich w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa P. na lata 2014-2020 (dalej: Projekt).

W ramach Projektu Wnioskodawca zakupi:

1. sprzęt muzyczny, tj. m.in. mikser cyfrowy ze skrzynią transportową cyfrowy, mikrofony bezprzewodowe, dynamiczne, odsłuchowe, statywy kolumnowe i mikrofonowe oraz
2. 50 kompletów strojów ludowych
   
   

Nabyty sprzęt muzyczny oraz stroje ludowe będą nieodpłatnie udostępniane zespołom folklorystycznym. Zespoły folklorystyczne będą wykorzystywać sprzęt muzyczny oraz stroje ludowe podczas darmowych imprez kulturalno-rekreacyjnych. Konsekwentnie nabyty w ramach Projektu sprzęt muzyczny oraz stroje ludowe nie będą służyły czynnościom opodatkowanym.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy, wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków, które będą ponoszone w ramach ww. Projektu.

Jak wynika z powołanych powyżej przepisów prawa, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W konsekwencji z uwagi na opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że Wnioskodawca nie będzie miał możliwości odliczenia podatku naliczonego od wydatków, które będą ponoszone w ramach ww. Projektu. Powyższe wynika z tego, że w analizowanym przypadku nie zostaną spełnione – wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy – przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego. Warunki uprawniające do odliczenia nie są spełnione, ponieważ – jak wynika z opisu sprawy – nabyte w ramach Projektu towary nie będą służyły do wykonania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Wobec powyższego Wnioskodawcy nie będzie przysługiwać prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego dotyczącego wydatków poniesionych w związku z realizacją ww. Projektu.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.