2019.03.06 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-1.4012.76.2019.1.ICz
z 6 marca 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 5 lutego 2019r. (data wpływu 7 lutego 2019r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania czy w związku z otrzymaniem przez Gminę środków unijnych, w ramach realizacji opisanego Projektu, otrzymane dofinansowanie będzie stanowiło podstawę opodatkowania w myśl art. 29a ust. 1 ustawy i będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 lutego 2019 r. został złożony ww. wniosek, o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania czy w związku z otrzymaniem przez Gminę środków unijnych, w ramach realizacji opisanego Projektu, otrzymane dofinansowanie będzie stanowiło podstawę opodatkowania w myśl art. 29a ust. 1 ustawy i będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono zdarzenie przyszłe:

Gmina jest czynnym podatnikiem VAT, będzie realizowała w latach 2019-2020 projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach RPO Województwa (…). Działanie 4.1. Odnawialne źródła energii pn. (…). Na etapie składania wniosku Gmina wykazała podatek VAT naliczony od wydatków na przedmiotową inwestycję jako wydatek kwalifikowany. Gmina nie będzie miała możliwości odzyskania podatku VAT.

Przedmiotem projektu grantowego jest dofinansowanie zakupu i montażu nowych instalacji fotowoltaicznych do produkcji energii elektrycznej na własne potrzeby w budynkach indywidualnych gospodarstw stale zamieszkałych, położonych na terenie Gminy (instalacje prosumenckie z możliwością oddawania energii do sieci i uzyskania opustów w cenie energii).

Instalacja paneli fotowoltaicznych wykorzystuje zjawisko fotoelektrycznej konwersji energii słonecznej, jaka dokonuje się w panelach fotowoltaicznych o mocy w przedziale 2 do 5 kWp. O doborze odpowiedniej instalacji decyduje projektant Grantobiorcy.

Inwestycja polega na budowie nowych instalacji wykorzystujących OZE. W projekcie przewidziane będą instalacje fotowoltaiczne, których głównym przeznaczeniem będzie wykorzystanie wyprodukowanej energii na własne potrzeby indywidualnych gospodarstw domowych. Przeciętnie w systemach fotowoltaicznych dobieranych na podstawie rocznego zużycia energii przyjmuje się wielkość instalacji w proporcji 1 kW mocy zainstalowanej dla 100 kWh zużywanej energii rocznie. Przy tak dobranych systemach, możliwość zużycia wyprodukowanej przez panele energii elektrycznej dla bieżących potrzeb gospodarstwa domowego wynosi 25-30%. Energia produktywna w momencie braku odbioru będzie eksportowana do sieci poprzez dwukierunkowy licznik i rozliczana z operatorem na bazie obecnej ustawy o OZE, a gospodarstwo domowe będzie prosumentem. Każda instalacja będzie działać w systemie on-grid.

Na podstawie danych z ankiet dla 170 obiektów dobrano zestawy w zależności od przyporządkowanej mocy instalacji (2 do 5 kWP), która jest pochodną dostępnej powierzchni montażowej oraz zużycia rocznego energii.

Łączna moc instalacji fotowoltaicznych 660,47 kW = 0,66047 MWe.

Projekt spełnia założenia „Programu ochrony powietrza dla terenu województwa (…)” dla strefy xxxx, dzięki zastosowaniu technologii paneli fotowoltaicznych zostanie ograniczona emisja PM 10 i C02, a także pozyskana energia elektryczna ze źródeł odnawialnych.

Projekt wpisuje się w założenia ograniczenia produkcji energii ze źródeł konwencjonalnych. Efektywność technologiczna i ekologiczna, w zakresie przyjętych w projekcie rozwiązań w zakresie produkcji i wykorzystania energii. W projekcie nie zastosowano technologii innowacyjnych. Rozwiązanie polega na zastosowaniu sprawdzonych zestawów fotowoltaicznych o łącznej mocy 0,66047 MWe.

Projekt będzie realizowany przez Gminę jedynie w przypadku otrzymania dofinansowania z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego.

Ostateczna kwalifikacja uczestników do projektu będzie mieć miejsce na podstawie regulaminu, przyjętego stosowną uchwałą Rady Miasta.

Uczestnikiem projektu może być Grantobiorca, który spełnia następujące warunki:

posiada tytuł prawny do nieruchomości, na której będzie realizowany projekt; umowę kompleksową na sprzedaż i dostawy energii; pisemną zgodę wszystkich współwłaścicieli (do dostarczenia do dnia podpisania umowy o powierzenie grantu)
w przypadku budynków nowych potwierdzi uzyskanie pozwolenia na użytkowanie
wykorzysta instalacje fotowoltaiczną jedynie na potrzeby socjalno-bytowe grantobiorcy i jego domowników
nie posiada na nieruchomości, instalacji fotowoltaicznej, pracującej na potrzeby tego samego budynku mieszkalnego
złoży w terminie deklarację uczestnictwa i ankietę
nie prowadzi w budynku; działalności gospodarczej
nie jest wykluczony z możliwości otrzymania dofinansowania na zasadach określonych w ustawie o finansach publicznych
zobowiąże się do zawarcia umowy o powierzenie grantu oraz dołączy oświadczenia wszystkich współwłaścicieli nieruchomości wyrażeniu zgody na realizację projektu;
zobowiąże do eksploatacji instalacji zgodnie z jej przeznaczeniem przez okres trwałości projektu oraz zgadza się na umieszczenie na nieruchomości objętej projektem tablicy informacyjno- pamiątkowej o dofinansowaniu projektu
wykona instalację po dacie podpisania umowy o powierzenie.

W ramach projektu Grantobiorca (wybrani mieszkańcy Gminy) otrzymują granty na koszty robót i materiałów budowlanych oraz dokumentacji projektowej dla poszczególnych inwestycji fotowoltaicznych.

Struktura finansowa grantu dzieli się na 2 części:

5% wydatków ponosi mieszkaniec (użytkownik poszczególnej instalacji fotowoltaicznej)
95% wydatków dofinansowane jest z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego ale nie więcej niż 4.000,00 zł brutto dla 1 kWp tj. nie więcej niż 20.000,00 zł brutto dla instalacji o mocy maksymalnie dopuszczalnej w naborze czyli 5 kWp.

Procedura finansowania polega na tym, że najpierw mieszkaniec ponosi 100% kosztów montażu instalacji, a następnie składa wniosek o rozliczenie grantu i Gmina przelewa mu (po rozliczeniu projektu) refundację w formie dotacji celowej z EFRR, tj. 95% wydatków kwalifikowanych.

Mieszkaniec/podmiot będzie występował do Gminy o zrefundowanie części poniesionych wydatków. Zgodnie z procedurą realizacji projektu, najpierw Gmina ogłasza konkurs dla mieszkańców, mieszkańcy składają wnioski podlegające weryfikacji i kwalifikują się do projektu bądź nie. Zakwalifikowani mieszkańcy zlecają wybranym przez siebie firmom wykonanie projektu oraz podpisują warunkową umowę wykonania instalacji definiującą koszt inwestycji, a następnie podpisują umowę z Gminą o przekazanie Grantu dotacji w trybie art. 403 ust. 5 i ust. 6 Ustawy z dn. 27 kwietnia 2001 r. Prawo Ochrony Środowiska i wiedzą, że część poniesionych przez nich wydatków zostanie zrefundowana (o ile zrealizują projekt zgodnie z warunkami umowy). Mieszkańcy ponoszą koszty wykonania zadania i przedstawiają do weryfikacji dowody księgowe oraz protokoły odbioru (składają wniosek o płatność). Po weryfikacji Gmina przelewa na konto mieszkańca kwotę odpowiadającą określonej wysokości dofinansowania.

Obok wyżej przedstawionych wydatków w projekcie przewidziano także wydatki tzw. okołoprojektowe - są to koszty organizacji konkursu, przygotowanie dokumentacji do złożenia wniosku o dofinansowanie, koszty zarządzania projektem, koszty weryfikacji technicznej zgłoszonych do projektu lokalizacji, koszty inspektora nadzoru itp. wydatki te zostaną sfinansowane przez Gminę i nie są one w żadnej części ponoszone przez mieszkańców. Wydatki te są również dofinansowane z EFRR.

Poza kosztami okołoprojetowymi ponoszonymi do końca realizacji projektu, projekt nie ma generować innych kosztów dla wnioskodawcy.

Każdy mieszkaniec będzie miał możliwość dokonania zakupu towarów i usług w ramach OZE u dowolnego dostawcy zgodnie z poniższymi wytycznymi do realizacji projektów Grantowych konkursu: „Grantobiorca zobowiązany jest przestrzegania zapisów Wytycznych w zakresie kwalifikowalności wydatków w ramach Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego oraz Funduszu Spójności na lata 2014-2020, podrozdziału 6.20. Na podstawie zapisów przywołanego podrozdziału Grantobiorca zobowiązany jest do wykazania (w stosunku do Grantodawcy), iż dokonane wydatki kwalifikowane zostały przez niego poniesione w sposób oszczędny, tzn. niezawyżony w stosunku do średnich cen i stawek rynkowych i spełniający wymogi uzyskiwania najlepszych efektów z danych nakładów.

W celu spełnienia ww. wymagań Grantobiorca zobowiązuje się co najmniej do bezpośredniego skierowania zapytania ofertowego dotyczącego realizowanego wydatku do potencjalnych wykonawców lub przeprowadzenia badania rynku poprzez analizę stron www lub drogą telefoniczną w celu pozyskania porównania i wyboru najkorzystniejszej oferty rynkowej. Grantobiorca zobowiązuje się do udokumentowania przeprowadzonej procedury poprzez zgromadzenie i archiwizację stosownej dokumentacji (np. zapytań ofertowych, pisemnych ofert, zrzutów ekranowych, sporządzonego pisemnego oświadczenia dotyczącego przeprowadzonego rozeznania rynku)”.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w związku z otrzymaniem przez Gminę środków unijnych, w ramach realizacji opisanego w zdarzeniu przyszłym Projektu, otrzymane dofinansowanie będzie stanowiło podstawę opodatkowania w myśl art. 29a ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 2174 ze zm., dalej: ustawa o VAT) i będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT?

Stanowisko Wnioskodawcy:

W ocenie Gminy, nie wystąpi konieczność odprowadzenia podatku VAT należnego z tytułu otrzymanej dotacji z UE w ramach omawianego Projektu przez Gminę, bowiem otrzymane dofinansowanie nie będzie stanowiło podstawy opodatkowania w myśl art. 29a ust. 1 z uwzględnieniem art. 29a ust. 6 ustawy o VAT.

Powyższe Gmina argumentuje tym, że nie wystąpi świadczenie usług/dostawa towarów na rzecz mieszkańca ze strony Gminy, które podlegałoby opodatkowaniu VAT zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT. Gmina uważa, że jedynie w sytuacji, gdy to Gmina dokonywałaby świadczenia usług na rzecz mieszkańca, który to płaciłby Gminie za wymianę źródła ciepła wystąpiłaby konieczność opodatkowania nie tylko ceny, którą musiałby Gminie zapłacić mieszkaniec, lecz także dofinansowania otrzymanego z UE, dzięki któremu wymiana źródła ciepła stała się tańsza dla mieszkańca. Powyższe wynika z brzmienia art. 29a ust. 1 ustawy o VAT w zw. z art. 403 ustawy Prawo ochrony środowiska.

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika (tu: przez Gminę).

Na podstawie zaś art. 403 ust. 2 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (t.j. Dz. U. z 2017 r., poz. 519 ze zm.), do zadań własnych gmin należy finansowanie ochrony środowiska w zakresie określonym w art. 400a ust. 1 pkt 2, 5, 8, 9, 15, 16, 21-25, 29, 31, 32 i 38-42 w wysokości nie mniejszej niż kwota wpływów z tytułu opłat i kar, o których mowa w art. 402 ust. 4, 5 i 6, stanowiących dochody budżetów gmin, pomniejszona o nadwyżkę z tytułu tych dochodów przekazywaną do wojewódzkich funduszy.

Finansowanie ochrony środowiska i gospodarki wodnej na podstawie ww. regulacji odbywa się w trybie określonym w przepisach odrębnych, przy czym finansowanie to może polegać na udzielaniu dotacji celowej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych z budżetu gminy lub budżetu powiatu na finansowanie lub dofinansowanie kosztów inwestycji:

podmiotów niezaliczonych do sektora finansów publicznych, w szczególności:
1. osób fizycznych,
2. wspólnot mieszkaniowych,
osób prawnych,
1. przedsiębiorców;
2. jednostek sektora finansów publicznych będących gminnymi lub powiatowymi osobami prawnymi.

Zasady udzielania dotacji celowej, o której mowa wyżej, obejmujące w szczególności kryteria wyboru inwestycji do finansowania lub dofinansowania oraz tryb postępowania w sprawie udzielania dotacji i sposób jej rozliczania określa rada gminy.

Gmina zakłada zatem, że udzielenie dotacji celowej mieszkańcowi (osobie fizycznej) nastąpi na podstawie umowy. Zaznacza także, że w przypadku, gdy dotacja stanowi pomoc publiczną lub pomoc de minimis jej udzielenie następuje z uwzględnieniem warunków dopuszczalności tej pomocy określonych w przepisach prawa Unii Europejskiej.

Przenosząc powyższe na grunt ustawy o VAT Gmina wskazuje, że sama okoliczność otrzymania środków finansowych przez mieszkańca od Gminy nie generuje skutków podatkowych w VAT ani dla Gminy, ani dla osoby fizycznej. Mieszkaniec ten otrzyma refundację poniesionych wydatków wymiany źródła ciepła u prywatnego przedsiębiorcy, który to wystawi imienną fakturę na osobę fizyczną. Wysokość dotacji udzielonej przez UE na rzecz Gminy pozostaje tym samym bez związku przyczynowo-skutkowego dla zastosowanej przez podmiot trzeci ceny, którą płaci mieszkaniec.

Należy podkreślić, że na gruncie ustawy o VAT dla uznania danego dofinansowania (dotacji/subwencji/innej dopłaty) za kwotę należną z tytułu sprzedaży przesądzające znaczenie ma fakt, czy dofinansowanie to ma bezpośredni wpływ na konkretną, ustaloną dla danej czynności cenę, jaką ma zapłacić otrzymujący towar/usługę. Z orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej wynika, że bezpośredni związek dopłaty z ceną (a więc cenotwórczy charakter tej dopłaty) występuje jedynie w przypadku, gdy w sposób jednoznaczny można określić jej wpływ na poziom ceny konkretnego towaru/usługi. Np. w wyroku C-184/00 Trybunał stwierdził, że pojęcie subwencji (dotacji) bezpośrednio związanych z ceną należy interpretować jako obejmujące wyłącznie subwencję, które stanowią całość lub część wynagrodzenia za dostawę towarów lub świadczenie usług, a które są wypłacane przez podmiot trzeci w stosunku do sprzedawcy lub świadczącego.

Dla określenia, czy dane dotacje mają, czy też nie bezpośredni wpływ na cenę świadczonych usług, a co za tym idzie czy podlegają opodatkowaniu istotne są szczegółowe warunki ich przyznawania, określające cele realizowanego w określonej formie dofinansowania. Jak wcześniej wskazano, jeżeli otrzymana dotacja jest w sposób zindywidualizowany i policzalny związana z ceną danego świadczenia, taka dotacja podlega VAT. Z kolei, jeśli związek tego rodzaju nie występuje i równocześnie dotacja nie jest elementem wynagrodzenia związanego z danymi dostawami towarów lub usług, wówczas można - i należy - potraktować ją jako płatność niepodlegającą podatkowi VAT.

Z uwagi na przedstawione okoliczności sprawy należy stwierdzić, że jeżeli:

to mieszkaniec Gminy sam wybiera wykonawcę instalacji OZE i zawiera z nim umowę,
faktura jest wystawiana przez przedsiębiorcę dokonującego montażu instalacji na mieszkańca Gminy,
mieszkaniec jest właścicielem ww. instalacji,
Gmina nie angażuje się w realizację przedmiotowej inwestycji w żaden sposób, poza wydatkami okołoprojektowymi,
pomiędzy stronami, tj. Gminą i mieszkańcami, nie ma żadnych innych płatności ani świadczeń,

to pomiędzy Gminą (Grantodawcą) a jej mieszkańcami (Grantobiorcami) dochodzi jedynie do zwrotu części kosztów nabycia instalacji OZE poniesionych przez mieszkańców Gminy. Zatem nie będziemy mieli do czynienia - w stosunku do tej części dofinansowania ze środków unijnych, która będzie «przekazywana przez Gminę mieszkańcom w ramach dotacji celowej związanej z zakupem instalacji OZE - z czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT, a przekazywanych środków finansowych nie będzie można uznać za wynagrodzenie z tytułu świadczonej usługi/dokonanej dostawy towarów na rzecz mieszkańców.

W konsekwencji dofinasowanie, które Gmina otrzyma w związku z realizacją opisanego Projektu, nie będzie stanowiło dotacji, subwencji lub innej dopłaty o podobnym charakterze mającej bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, gdyż w przedmiotowej sytuacji Gmina nie będzie nabywać towarów ani usług i nie będzie odsprzedawać ich dalej na rzecz Grantobiorcy.

Zatem nie dojdzie po stronie Gminy do odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług. Oznacza to, że przedmiotowe dofinansowanie nie będzie mieć na celu sfinansowania ceny sprzedaży. Tym samym otrzymane dofinansowanie z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego na realizację Projektu będącego przedmiotem wniosku, nie zwiększy podstawy opodatkowania w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy o VAT, a tym samym nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast jak stanowi art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zatem opodatkowane podatkiem VAT są odpłatna dostawa towarów lub odpłatna usługa. Sam fakt otrzymania dotacji nie stanowi czynności opodatkowanej i nie kreuje obowiązku zapłaty podatku.

Stosownie do art. 29a ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Cytowany przepis stanowi odzwierciedlenie art. 73 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, str. 1 ze zm.), z treści którego wynika, że w odniesieniu do dostaw towarów i świadczenia usług innych niż te, o których mowa w art. 74-77, podstawa opodatkowania obejmuje wszystko, co stanowi zapłatę otrzymaną lub którą dostawca lub usługodawca otrzyma w zamian za dostawę towarów lub świadczenie usług, od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takiej dostawy lub świadczenia.

Związane jest to z tym, że podstawa opodatkowania stanowi wartość faktycznie uzyskaną przez sprzedawcę z tytułu danej opodatkowanej czynności. Należy jednocześnie wskazać, że nie ma tu znaczenia status podmiotu wypłacającego dofinansowanie ani pochodzenie środków, z których to dofinansowanie jest wypłacane.

Z treści powołanych przepisów wynika, że w sytuacji, gdy podatnik, w związku z konkretną dostawą towarów lub świadczeniem usług, otrzymuje dofinansowanie (dotację, subwencję), stanowiące dopłatę do ceny towaru lub usługi, tego rodzaju dofinansowanie stanowi obok ceny, uzupełniający element podstawy opodatkowania z tytułu danej dostawy lub świadczenia. Kryterium uznania dofinansowania za stanowiące podstawę opodatkowania jest zatem stwierdzenie, że dofinansowanie dokonywane jest w celu sfinansowania konkretnej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Natomiast dofinansowanie niedające się powiązać z konkretnymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nie stanowią podstawy opodatkowania w rozumieniu przepisu art. 29a ust. 1 ustawy.

Nie ma przy tym znaczenia, od kogo dostawca towaru lub świadczący usługę otrzymuje zapłatę – czy od nabywcy czy od osoby trzeciej, ważne jest, aby było to wynagrodzenie za daną konkretną usługę lub za daną konkretną dostawę.

W świetle orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, do podstawy opodatkowania VAT zalicza się, w przypadkach, które określa art. 73 Dyrektywy 2006/112/WE Rady, m.in. przyznane podatnikom subwencje bezpośrednio związane z ceną dostawy lub świadczenia. Przepis ten zmierza do obciążenia VAT całej wartości towarów lub usług, a przez to do uniknięcia zmniejszenia przychodu z podatku na skutek przyznania subwencji (zob. np. pkt 26 wyroku w sprawie C-144/02). TSUE wskazywał wielokrotnie, że aby subwencja była uznana za bezpośrednio związaną z ceną danej transakcji, powinna ona być przyznawana konkretnie podmiotowi subwencjonowanemu po to, by dostarczał on określony towar lub wykonywał określoną usługę. Jedynie w tym przypadku subwencja może być uznana za świadczenie wzajemne względem dostawy towaru lub świadczonej usługi, a w związku z tym podlegać opodatkowaniu (zob. np. pkt 28 ww. wyroku C-144/02).

Ponadto, subwencje związane bezpośrednio z ceną interpretuje się jako obejmujące jedynie subwencje, które stanowią całość lub część wynagrodzenia za dostawę towarów lub świadczenie usług i które są płacone przez stronę trzecią sprzedawcy lub dostawcy (zob. np. wyrok w sprawie C-184/00 pkt 18). Niezbędne jest, by cena, którą ma zapłacić nabywca lub usługobiorca, była ustalona w taki sposób, by zmniejszała się w stosunku odpowiadającym subwencji przyznanej sprzedawcy towarów lub świadczącemu usługi, która stanowiłaby zatem element determinujący cenę, jakiej ten ostatni żąda (zob. pkt 29 wyroku C-144/02).

Należy zauważyć, że otrzymanie dofinansowania (dotacji, dopłaty) nie stanowi samo w sobie żadnej czynności, ani też zdarzenia opodatkowanego. Dotacje (dopłaty) podlegają bowiem opodatkowaniu jako składnik ceny czynności, z którą są związane. Dotacje, które stanowią dopłatę do ceny sprzedawanych towarów, czy świadczonych usług, są ściśle związane z daną usługą, czy towarem i podlegają opodatkowaniu.

Odnosząc się do powyższego należy stwierdzić, że aby dana czynność (dostawa lub usługa) podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym, pomiędzy dokonywaną dostawą towarów lub świadczoną usługą a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za dokonaną dostawę towarów lub wyodrębnioną usługę świadczoną w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia. Wynagrodzenie musi być należne za wykonanie tego świadczenia.

Z opisu sprawy wynika, że Gmina będzie realizowała w latach 2019-2020 projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego. Przedmiotem projektu grantowego jest dofinansowanie zakupu i montażu nowych instalacji fotowoltaicznych do produkcji energii elektrycznej na własne potrzeby w budynkach indywidualnych gospodarstw stale zamieszkałych, położonych na terenie Gminy (instalacje prosumenckie z możliwością oddawania energii do sieci i uzyskania opustów w cenie energii).

Uczestnikiem projektu może być Grantobiorca, który spełnia odpowiednie warunki. W ramach projektu Grantobiorca (wybrani mieszkańcy Gminy) otrzymują granty na koszty robót i materiałów budowlanych oraz dokumentacji projektowej dla poszczególnych inwestycji fotowoltaicznych.

Mieszkaniec/podmiot będzie występował do Gminy o zrefundowanie części poniesionych wydatków. Mieszkańcy ponoszą koszty wykonania zadania i przedstawiają do weryfikacji dowody księgowe oraz protokoły odbioru (składają wniosek o płatność). Po weryfikacji Gmina przelewa na konto mieszkańca kwotę odpowiadającą określonej wysokości dofinansowania.

Analiza przedstawionego opisu sprawy, treści cytowanych przepisów prawa podatkowego oraz orzecznictwa TSUE prowadzi do wniosku, że udzielone dotacje celowe z Unii Europejskiej inwestorom w postaci zwrotu kosztów do indywidualnej budowy systemów fotowoltaicznych nie będą stanowić dopłaty do ceny systemu fotowoltaicznego, gdyż Gmina nie weszła w rolę inwestora, co za tym idzie – nie świadczy usług ani nie dostarcza towaru na rzecz osób fizycznych.

Należy uznać, że czynność przekazania środków w formie pieniężnej jako zwrot kosztów robót i materiałów budowalnych oraz dokumentacji projektowej inwestycji fotowoltaicznej nie stanowi świadczenia usług. Przedstawione we wniosku okoliczności sprawy wskazują, że Gmina nie świadczy na rzecz osób fizycznych biorących udział w projekcie jakichkolwiek czynności. To inwestor zleca wybranym przez siebie firmom wykonanie projektu oraz podpisuje warunkową umowę wykonania instalacji definiującą koszt inwestycji, a następnie podpisuje umowę z Gminą o przekazanie Grantu dotacji. Mieszkańcy ponoszą koszty wykonania zadania i przedstawiają do weryfikacji dowody księgowe oraz protokoły odbioru (składają wniosek o płatność). Po weryfikacji Gmina przelewa na konto mieszkańca kwotę odpowiadającą określonej wysokości dofinansowania. Przedstawione okoliczności sprawy wskazują zatem, że Gmina jest grantodawcą i w żaden sposób nie angażuje się w realizację inwestycji OZE.

Zatem jeżeli faktycznie – tak jak wynika to z przedstawionego zdarzenia przyszłego – przedmiotem umowy zawartej przez Beneficjenta (Gminę) z Grantobiorcą (Mieszkańcem) będzie jedynie zwrot kosztów i operacji tej nie będą towarzyszyły żadne inne świadczenia pomiędzy Gmina a Mieszkańcem, to zwrot kosztów budowy systemu fotowoltaicznego na rzecz Grantobiorcy (mieszkańca) nie będzie stanowił czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT (nie rodzi obowiązku podatkowego). Przekazywanych środków pieniężnych Mieszkańcowi (inwestorowi) nie można uznać za wynagrodzenie za świadczoną usługę lub dopłatę do ceny (brak świadczenia usługi i dostawy towaru).

W konsekwencji, stwierdzić należy, że otrzymana przez Gminę dotacja na odnawialne źródła energii pn. (…), nie będzie dotacją bezpośrednio wpływającą na wartość świadczonych usług lub dostaw towarów, nie będzie stanowić wynagrodzenia za świadczone usługi lub dokonane dostawy towarów i nie będzie zwiększać podstawy opodatkowania, o której mowa w art. 29a ust. 1 ustawy o VAT.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018r., poz. 1302 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin