Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB4.4015.5.2019.4.MCZ
z 11 marca 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2018 r., poz. 800, ze zm.) – Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 19 grudnia 2018 r. (data wpływu – 8 stycznia 2019 r.), uzupełnionym 13 lutego 2019 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy darowizny:

• w części dotyczącej opodatkowania prawa majątkowego będącego przedmiotem darowizny – jest prawidłowe,
• w części dotyczącej opodatkowania środków pieniężnych wypłaconych w wyniku ww. umowy darowizny – jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 8 stycznia 2019 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy darowizny.

Z uwagi na fakt, iż wniosek nie spełniał wymogów formalnych, w piśmie z 25 stycznia 2019 r. znak: 0111-KDIB4.4015.5.2019.2.MCZ i 0114-KDIP3-2.4011.13.2019.2.MZ wezwano Wnioskodawcę o jego uzupełnienie. Wniosek uzupełniono 13 lutego 2019 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca będący osobą fizyczną otrzyma od osoby, która zalicza się do I lub II grupy podatkowej w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od spadków i darowizn, tytułem darowizny sporządzonej w formie aktu notarialnego przysługujące temu Darczyńcy prawo majątkowe wynikające z zawartej przed Sądem ugody.

Odszkodowanie, będące wspomnianym wyżej prawem majątkowym w kwocie 1.040.000,00 zł, wynika z ugody zawartej na rozprawie cywilnej przed Sądem 19 kwietnia 2018 r. Przysługiwało ono Darczyńcy z tytułu bezumownego korzystania ze znaku towarowego. Na mocy zawartej przed sądem ugody Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością zobowiązała się do zapłaty odszkodowania w kwocie 1.040.000.00 zł (jeden milion czterdzieści tysięcy złotych,00/100) z tytułu bezumownego korzystania ze znaku towarowego.

Zapłata nastąpić ma w sposób ratalny, z czego ostatnia część odszkodowania płatna będzie do 31 maja 2023 r. Od ww. kwoty, zgodnie z ugodą w razie uchybienia w płatności którejkolwiek rat, przysługiwać będą ustawowe odsetki za opóźnienie.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że:

1. Tytułem darowizny otrzyma prawo majątkowe w postaci roszczenia o wypłatę odszkodowania wynikającego z ugody sądowej. Żadne środki pieniężnie będące przedmiotem ugody do dnia dzisiejszego nie zostały wypłacone przez zobowiązanego.
2. Darczyńcą jest ojcem Wnioskodawcy.
3. Po dokonaniu darowizny, w wyniku której Wnioskodawca otrzyma prawo majątkowe w postaci roszczenia o wypłatę odszkodowania wynikającego z ugody sądowej, środki pieniężne zostaną przekazane Wnioskodawcy (Obdarowanemu).
4. Po darowiźnie prawa majątkowego w formie aktu notarialnego Darczyńca poinformuje zobowiązaną spółkę o fakcie przejścia prawa majątkowego na Wnioskodawcę, w wyniku czego Wnioskodawca uprawniony będzie do realizacji prawa majątkowego, a tym samym wypłacone raty odszkodowania będą przekazywane na rachunek bankowy Wnioskodawcy.
5. Przedmiotem darowizny nie są środki pieniężne, a jedynie prawo majątkowe. Zobowiązana Spółka w ugodzie sądowej zadeklarowała chęć spłaty w sposób ratalny, lecz pomimo upływu terminu zapłaty dwóch rat, nie zostały one uregulowane.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy środki pieniężne otrzymywane przez Wnioskodawcę od zobowiązanej spółki z tytułu umowy darowizny prawa majątkowego w postaci roszczenia o wypłatę odszkodowania wynikającego z ugody sądowej, w momencie ich uiszczenia przez zobowiązaną do tego Spółkę. podlegać będą podatkowi od spadków i darowizn stosownie do ustawy o podatku od spadków i darowizny i podlegać będą zwolnieniu na podstawie art. 4a ust 1 pkt 1 tej ustawy? (pytanie oznaczone we wniosku nr 1).

Zdaniem Wnioskodawcy, do kwalifikacji prawno-podatkowej przychodów z tytułu praw majątkowych nabytych w drodze darowizny stosuje się wyłącznie przepisy ustawy o podatku od spadków i darowizny. Realizacja opisanego zdarzenia przyszłego ze względu na osobę Darczyńcy jak i formę aktu notarialnego skutkuje zwolnieniem od podatku od spadków i darowizn.

Z uwagi na zakres niniejszej interpretacji przywołano powyżej tylko tę część stanowiska Zainteresowanych, która odnosi się do zagadnienia dotyczącego podatku od spadków i darowizn.

W świetle obowiązującego stanu prawnego, stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest w części prawidłowe a w części nieprawidłowe.

Na wstępie należy wskazać, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest wyłącznie ocena stanowiska Wnioskodawcy zajęta na gruncie podatku od spadków i darowizn. W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz.U. z 2018 r., poz. 644, ze zm.) – podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem:

1. dziedziczenia, zapisu zwykłego, dalszego zapisu, zapisu windykacyjnego, polecenia testamentowego;
2. darowizny, polecenia darczyńcy;
3. zasiedzenia;
4. nieodpłatnego zniesienia współwłasności;
5. zachowku, jeżeli uprawniony nie uzyskał go w postaci uczynionej przez spadkodawcę darowizny lub w drodze dziedziczenia albo w postaci zapisu;
6. nieodpłatnej: renty, użytkowania oraz służebności.
   
   

Podatkowi podlega również nabycie praw do wkładu oszczędnościowego na podstawie dyspozycji wkładem na wypadek śmierci oraz nabycie jednostek uczestnictwa na podstawie dyspozycji uczestnika funduszu inwestycyjnego otwartego albo specjalistycznego funduszu inwestycyjnego otwartego na wypadek jego śmierci (art. 1 ust. 2 ustawy).

Jak z powyższego wynika, ustawa o podatku od spadków i darowizn ściśle określa granice przedmiotu opodatkowania, tj. nabycie według określonych tytułów, wyczerpująco wymieniając tytuły, na podstawie których nabycie podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn. Powyższy katalog czynności ma charakter zamknięty. Zatem opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn podlega tylko takie nabycie, które zostało w nim wymienione w sposób wyraźny.

Definicja darowizny została zawarta w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 2018 r., poz. 1025, ze zm.). Zgodnie z art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego – przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swojego majątku.

Darowizna należy do czynności, których celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego bez ekwiwalentu i polega najczęściej na przesunięciu jakiegoś dobra majątkowego z majątku darczyńcy do majątku obdarowanego. Świadczenie ma charakter nieodpłatny, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę.

Do zawarcia umowy darowizny, podobnie jak każdej innej umowy, niezbędne jest zgodne oświadczenie woli złożone przez obie strony umowy. Umowa darowizny dochodzi do skutku dopiero z chwilą złożenia oświadczenia woli przez obdarowanego o przyjęciu darowizny.

Stosownie do art. 5 ww. ustawy o podatku od spadków i darowizn obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych.

W myśl art. 6 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy obowiązek podatkowy powstaje – przy nabyciu w drodze darowizny – z chwilą złożenia przez darczyńcę oświadczenia w formie aktu notarialnego, a w razie zawarcia umowy bez zachowania przewidzianej formy – z chwilą spełnienia przyrzeczonego świadczenia; jeżeli ze względu na przedmiot darowizny przepisy wymagają szczególnej formy dla oświadczeń obu stron, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą złożenia takich oświadczeń.

Natomiast zgodnie z art. 4a ust. 1 ustawy o podatku do spadków i darowizn, zwalnia się od podatku nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych przez małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, rodzeństwo, ojczyma i macochę, jeżeli:

1. zgłoszą nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego powstałego na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 2-5, 7 i 8 oraz ust. 2, a w przypadku nabycia w drodze dziedziczenia – w terminie 6 miesięcy od dnia uprawomocnienia się orzeczenia sądu stwierdzającego nabycie spadku, z zastrzeżeniem ust. 2 i 4, oraz
2. w przypadku gdy przedmiotem nabycia tytułem darowizny lub polecenia darczyńcy są środki pieniężne, a wartość majątku nabytego łącznie od tej samej osoby w okresie 5 lat poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie, doliczona do wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych, przekracza kwotę określoną w art. 9 ust. 1 pkt 1 – udokumentują ich otrzymanie dowodem przekazania na rachunek płatniczy nabywcy, na jego rachunek, inny niż płatniczy, w banku lub spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej lub przekazem pocztowym.
   
   

Zgłoszenie o nabyciu własności rzeczy i praw majątkowych winno być dokonane na formularzu SD-Z2 zgodnie z rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 20 listopada 2015 r. w sprawie wzoru zgłoszenia o nabyciu własności rzeczy i praw majątkowych (Dz. U. z 2015 r., poz. 2060).

W przypadku niespełnienia warunków, o których mowa w ust. 1 i 2, nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych podlega opodatkowaniu na zasadach określonych dla nabywców zaliczonych do I grupy podatkowej (art. 4a ust. 3 cyt. ustawy).

Na podstawie art. 4a ust. 4 ww. ustawy obowiązek zgłoszenia nie obejmuje przypadków, gdy:

1. wartość majątku nabytego łącznie od tej samej osoby lub po tej samej osobie w okresie 5 lat, poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie doliczona do wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych, nie przekracza kwoty określonej w art. 9 ust. 1 pkt 1 lub
2. nabycie następuje na podstawie umowy zawartej w formie aktu notarialnego albo w tej formie zostało złożone oświadczenie woli jednej ze stron.
   
   

Wyżej wymienione zwolnienie stosuje się, jeżeli w chwili nabycia nabywca posiadał obywatelstwo polskie lub obywatelstwo jednego z państw członkowskich Unii Europejskiej lub państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub miał miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub na terytorium takiego państwa (art. 4 ust. 4 ww. ustawy).

Z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca otrzyma od ojca tytułem darowizny prawo majątkowe w postaci roszczenia o wypłatę odszkodowania wynikającego z ugody sądowej. Umowa darowizny przybierze formę aktu notarialnego. W wyniku realizacji nabytego prawa majątkowego, będą wypłacone raty odszkodowania, które przekazywane będą na rachunek bankowy Wnioskodawcy. Do dnia złożenia wniosku Wnioskodawcy nie zostały wypłacone przez zobowiązanego żadne środki pieniężnie będące przedmiotem ugody.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że do kwalifikacji prawno-podatkowej przychodów z tytułu praw majątkowych nabytych w drodze darowizny stosuje się wyłącznie przepisy ustawy o podatku od spadków i darowizny. Realizacja opisanego zdarzenia przyszłego ze względu na osobę Darczyńcy jak i formę aktu notarialnego skutkuje zwolnieniem od podatku od spadków i darowizn.

Mając na uwadze treść wniosku i jego uzupełnienia oraz przytoczone wyżej przepisy należy stwierdzić, że do nabycia praw majątkowych tytułem darowizny w postaci roszczenia o wypłatę odszkodowania wynikającego z ugody sądowej istotnie stosuje się przepisy ustawy o podatków i darowizn.

Ustawodawca dla umów zawartych w formie aktu notarialnego określił moment powstania obowiązku podatkowego na moment sporządzenia tej umowy.

Ponieważ w analizowanej sprawie umowa darowizny zostanie zawarta w formie aktu notarialnego, to w momencie zawarcia tej umowy obdarowany (Wnioskodawca) nabywa całość przedmiotu umowy darowizny (prawo majątkowe).

Z racji tego, że prawo majątkowe, zostanie nabyte przez Wnioskodawcę od jego ojca, korzystać będzie ze zwolnienia, o którym mowa w art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Mając powyższe na uwadze wskazać należy, że tylko i wyłącznie prawo majątkowe zostanie objęte tym zwolnieniem, o którym mowa w art. 4a ww. ustawy, gdyż przedmiotem darowizny jest właśnie prawo majątkowe (roszczenie o wypłatę środków pieniężnych określonych ugodą). To oznacza, że późniejsze wypłacenie/otrzymanie odszkodowania – jako że nie zostało nabyte w drodze darowizny (w drodze darowizny nabyto prawo majątkowe) w ogóle nie podlega obowiązkowi podatkowemu w podatku od spadków i darowizn.

W związku z powyższym, nie można uznać za prawidłowe stanowiska Wnioskodawcy, że wypłacenie/otrzymanie odszkodowania ze względu na osobę darczyńcy jak i formę aktu notarialnego skutkuje zwolnieniem od podatku od spadków i darowizn. Zwolnienia tego do wypłaty środków pieniężnych (realizacji roszczenia) nie można stosować, gdyż otrzymanie środków (ich wypłata) nie podlega regulacjom ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie opodatkowania prawa majątkowego opisanego we wniosku, nabytego tytułem darowizny jest prawidłowe.

Natomiast w zakresie skutków podatkowych otrzymania środków pieniężnych stanowisko jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.