Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL4.4012.55.2019.1.JK
z 11 marca 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 1 lutego 2019 r. (data wpływu 7 lutego 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków inwestycyjnych związanych z realizacją projektu pn. „Rozwój infrastruktury turystycznej, kulturalnej i rekreacyjnej w gminie (…)” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 lutego 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków inwestycyjnych związanych z realizacją projektu pn. „Rozwój infrastruktury turystycznej, kulturalnej i rekreacyjnej w gminie (…)”.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina (zwana dalej: Gmina lub Wnioskodawca), jako jednostka samorządu terytorialnego, zamierza uzyskać pomoc finansową ze środków Unii Europejskiej w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020, na poddziałanie 19.2 „Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność”. Wniosek dotyczy projektu pn. „Rozwój infrastruktury turystycznej, kulturalnej i rekreacyjnej w gminie (…)”.

Gmina jako wnioskodawca o fundusze unijne chcąc zaliczyć planowane koszty podatku VAT przewidzianej do realizacji ww. inwestycji – do kosztów kwalifikowanych projektu unijnego i tym samych chcąc otrzymać na nie dofinansowanie, musi wykazać, że podatek VAT nie będzie mógł być przez Wnioskodawcę odzyskany w całości lub w części zarówno podczas realizacji inwestycji ani po jej zakończeniu.

Tylko w takiej sytuacji Gmina może zaliczyć podatek VAT poniesiony na realizację inwestycji jako wydatek kwalifikowany projektu.

Przedmiotem projektu jest wykonanie dwóch zadań inwestycyjnych:

1. „Budowa (…)”.
   Planowane prace budowlane polegać będą m.in. na:
   • wykonaniu placu publicznego z kostki brukowej,
   • wykonaniu wiaty drewnianej wypoczynkowej stylizowanej na architekturę i zdobnictwo (…),
   • przeniesieniu witacza – tzw. (…),
   • wykonaniu oświetlenia parkowego wzdłuż ul. (…) prowadzącego do (…),
   • wykonaniu siedziska z kamienia.
   Budowa (…) wraz z całą infrastrukturą towarzyszącą wykorzystywać będzie elementy lokalnego dziedzictwa kulturowego, historycznego i przyrodniczego.
   Obiekt zlokalizowany będzie na tzw. „wjeździe” do miejscowości i stanowić będzie dla osób odwiedzających, przejeżdżających przez teren Gminy samą w sobie informację turystyczną, wskazówkę, że właśnie znajdują się w pięknej, malowniczej krainie jaką jest (…) – lokalne dziedzictwo kulturowe.
2. „Budowa publicznego placu zabaw (…)”.
   Do wykonania przewidziano plac zabaw o nawierzchni amortyzującej z piasku płukanego wokół wszystkich urządzeń w strefach funkcjonowania. Plac będzie wyposażony w następujące urządzenia do zabawy.
   1. Huśtawka na słupach tzw. „Bocianie gniazdo”.
   2. Huśtawka na słupach tzw. „Koszyk” z siedziskiem gumowym.
   3. Huśtawka na słupach prosta bez oparcia z siedziskiem gumowym.
   4. Bujak sprężynowy, dwuosobowy z konstrukcji stalowej.
   5. Karuzela słupowa z zawiesiami – karuzela trójstanowiskowa z trzema elastycznymi uchwytami.
   6. Zestaw zabawowy dla młodszych dzieci ze zjeżdżalnią zawierający m.in.: siatkę wspinaczkową min. 2 szt., min. 1 szt. drabinkę linową, zestawy do podciągania drabinka podniebna falowana itp.
   7. Linarium.
   8. Zjazd linowy.
   9. Zestaw sprawnościowy zawierający m.in.: liny wspinaczkowe, rurę strażacką, podest, m.in. wejście na podest, drabinkę linową, przeplotnię poziomą, linę z drążkiem wspinaczkowym, kamienie wspinaczkowe mocowane na jednym słupie nośnym, itp.
      a także urządzenia towarzyszące tj.:
   10. Ławki stałe z oparciem,
   11. Kosze na śmieci.
   
   

Budowa placu zabaw wpłynie pozytywnie na sytuację grupy defaworyzowanej – wyłączonej czasowo z życia zawodowego – tj. na matki przebywające na urlopach macierzyńskich i wychowawczych, na matki samotnie wychowujące dzieci, a także na osoby powyżej 50 roku życia. Po kompleksowym zagospodarowaniu placu zabaw zarówno osoby dorosłe (babcie i dziadkowie z wnuczkami, matki i ojcowie z dziećmi), jak również dzieci i młodzież będą miały ciekawe, wielofunkcyjne miejsce na spotkania, integrację połączoną z wypoczynkiem, rekreacją i aktywnością fizyczną. Realizacja całej operacji z pewnością przyczyni się do wzrostu standardu życia mieszkańców Gminy i komfortu osób wizytujących Gminę.

Projektowane przedsięwzięcia usytuowane są na działkach geodezyjnych stanowiących własność Gminy. Gmina jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Faktury dokumentujące poniesione wydatki w związku z realizowaną inwestycją będą wystawione na Gminę. Nabywane podczas realizacji inwestycji towary i usługi będą służyły do wykonywania czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gminie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego w całości lub w części od wydatków inwestycyjnych na projekt budowy (…) oraz publicznego placu zabaw zarówno w trakcie prowadzenia inwestycji, jak po jej zakończeniu?

Zdaniem Wnioskodawcy, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174 ze zm.) uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT, jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny. Gmina realizując projekt będzie wykonywała zadania własne nałożone na jst przepisami ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2018 r., poz. 994 ze zm.) – art. 7 ust. 1 pkt 10 i 18 ustawy, a tym samym nie będzie prowadziła sprzedaży opodatkowanej podatkiem VAT towarów ani usług związanych z realizowaną inwestycją.

Zatem, w analizowanej sprawie warunki uprawniające do odliczenia nie będą spełnione, gdyż towary i usługi nabywane w ramach realizowanej inwestycji nie będą służyć czynnościom opodatkowanym podatkiem od towarów i usług, a Gmina realizując przedmiotową inwestycję nie będzie działać w charakterze podatnika VAT.

Podsumowując, Gminie nie będzie przysługiwać prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego w całości lub w części od wydatków inwestycyjnych na projekt budowy (…) oraz publicznego placu zabaw zarówno w trakcie prowadzenia inwestycji jak i po jej zakończeniu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. W świetle tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Natomiast na podstawie przepisu art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – w myśl art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter podmiotowo-przedmiotowy.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itp. umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Tylko w tym zakresie ich czynności mają bowiem charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2018 r., poz. 994, z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Jak stanowi art. 6 ust. 1 powołanej ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ww. ustawy, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują m. in. sprawy kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych oraz promocji gminy (art. 7 ust. 1 pkt 10 i pkt 18 cyt. ustawy).

Z opisu sprawy wynika, że Gmina, jako jednostka samorządu terytorialnego, zamierza uzyskać pomoc finansową ze środków Unii Europejskiej w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020, na poddziałanie 19.2 „Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność”. Wniosek dotyczy projektu pn. „Rozwój infrastruktury turystycznej, kulturalnej i rekreacyjnej w gminie (…)”.

Przedmiotem projektu jest wykonanie dwóch zadań inwestycyjnych, tj. „Budowa (…)” oraz „Budowa publicznego placu zabaw (…)”.

Budowa (…) wraz z całą infrastrukturą towarzyszącą wykorzystywać będzie elementy lokalnego dziedzictwa kulturowego, historycznego i przyrodniczego. Obiekt zlokalizowany będzie na tzw. „wjeździe” do miejscowości i stanowić będzie dla osób odwiedzających, przejeżdżających przez teren Gminy samą w sobie informację turystyczną, wskazówkę, że właśnie znajdują się w pięknej, malowniczej krainie jaką jest (…) – lokalne dziedzictwo kulturowe.

Natomiast budowa placu zabaw wpłynie pozytywnie na sytuację grupy defaworyzowanej – wyłączonej czasowo z życia zawodowego – tj. na matki przebywające na urlopach macierzyńskich i wychowawczych, na matki samotnie wychowujące dzieci, a także na osoby powyżej 50 roku życia. Po kompleksowym zagospodarowaniu placu zabaw zarówno osoby dorosłe (babcie i dziadkowie z wnuczkami, matki i ojcowie z dziećmi), jak również dzieci i młodzież będą miały ciekawe, wielofunkcyjne miejsce na spotkania, integrację połączoną z wypoczynkiem, rekreacją i aktywnością fizyczną. Realizacja całej operacji z pewnością przyczyni się do wzrostu standardu życia mieszkańców Gminy i komfortu osób wizytujących Gminę.

Projektowane przedsięwzięcia usytuowane są na działkach geodezyjnych stanowiących własność Gminy. Wnioskodawca jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Faktury dokumentujące poniesione wydatki w związku z realizowaną inwestycją będą wystawione na Gminę. Nabywane podczas realizacji inwestycji towary i usługi będą służyły do wykonywania czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy Gminie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego w całości lub w części od wydatków inwestycyjnych na projekt budowy (…) oraz publicznego placu zabaw zarówno w trakcie prowadzenia inwestycji, jak po jej zakończeniu.

Jak wynika z powołanych powyżej przepisów prawa, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny. W analizowanej sprawie związek taki nie występuje. Z opisu sprawy wynika bowiem, że nabywane podczas realizacji inwestycji towary i usługi będą służyły do wykonywania czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług

W konsekwencji, Wnioskodawca – na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy – nie będzie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących zakup towarów i usług związanych z realizacją projektu pn. „Rozwój infrastruktury turystycznej, kulturalnej i rekreacyjnej w gminie (…)”.

Podsumowując, Gminie nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego w całości lub w części od wydatków inwestycyjnych na projekt budowy (…) oraz publicznego placu zabaw zarówno w trakcie prowadzenia inwestycji, jak po jej zakończeniu.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Tut. Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (oraz z opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

W tym miejscu należy nadmienić, że kryterium kwalifikowalności wydatków w ramach rozliczeń dotyczących wykorzystywanych środków pomocowych Unii Europejskiej (w tym kwalifikowalności podatku od towarów i usług), nie jest zagadnieniem regulowanym przez przepisy prawa podatkowego. Określenie kryteriów kwalifikowalności wydatków objętych dofinansowaniem w ramach programu operacyjnego, zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju (Dz. U. z 2018 r., poz. 1307, z późn. zm.), należy do zadań instytucji zarządzającej, która na podstawie art. 25 ust. 1 ww. ustawy, odpowiada za prawidłową realizację programu operacyjnego.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.