Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-1.4012.25.2019.2.WN
z 20 marca 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 7 listopada 2018 r. (data wpływu 11 stycznia 2019 r.), uzupełnionym pismem z 28 lutego 2019 r. (data wpływu 1 marca 2019 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla świadczonych przez Wnioskodawcę usług opracowania audytu wraz z przeniesieniem autorskich praw majątkowych na nabywcę – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 stycznia 2019 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla świadczonych przez Wnioskodawcę usług opracowania audytu wraz z przeniesieniem autorskich praw majątkowych na nabywcę.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 28 lutego 2019 r. (data wpływu 1 marca 2019 r.), przesłanym w związku z wezwaniem tut. organu z 19 lutego 2019 r. znak: 0111-KDIB3-1.4012.25.2019.1.WN.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej również Firma) zatrudnia na chwile obecną 6 osób, w dwóch lokalizacjach, realizuje projekty na terenie całego kraju w realizacji każdego z projektów biorą udział oba biura. Firma wykonuje autorskie opracowania Audytów infrastruktury oświetleniowej, w tym przypadku zakres prac opiera się na inwentaryzacji istniejącej infrastruktury w terenie oraz opracowaniu indywidualnego Audytu, podczas realizacji przedmiotowych prac uczestniczy kilka osób. Sama inwentaryzacja nie nosi cech utworu, polega ona na zebraniu danych z terenu, które w późniejszym etapie służą do opracowania Audytu. Formą ostateczną jest opracowaniem autorskiej dokumentacji dedykowanej konkretnej lokalizacji na terenie zurbanizowanym zawierającej, indywidualne wytyczne do przyszłych realizacji oraz indywidualne opracowania oraz obliczenia prace opierają się na rozwiązaniach autorskich między innymi na zbudowaniu unikatowej bazy danych pod względem struktury jak i przedstawianych informacji wykonaniu niezbędnych obliczeń. Realizowane umowy w tym zakresie posiadają zapis o przeniesieniu praw autorski zgodnie z Ustawą z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz. U. z 2017 r. poz. 880 z późn. zm.). Finalnie Wnioskodawca wystawia jedną FV z jedną pozycją, w której mieszczą się wszystkie składowe. Jednostka samorządowa na rzecz, której Wnioskodawca wykonuje zlecenie jest zainteresowana nabyciem jednego złożonego świadczenia, stanowiącego integralną całość. Dominującą czynnością jest, opracowanie konkretnych rozwiązań, które pozwolą osiągnąć jednostce samorządowej cel, którym jest oszczędność energii elektrycznej, a co za tym idzie redukcja gazów cieplarnianych. Na tym polega autorskie opracowanie, aby wskazać indywidualne rozwiązania zbieżne z daną sytuacją jest to też czynność główna (dominująca), świadczy o tym ilość jednostek czasowych potrzebna do wykonania inwentaryzacji jako czynności pomocniczej a ilość jednostek potrzebna do pełnego opracowania audytu wraz ze wszystkimi obliczeniami wytycznymi. Podział wygląda następująco inwentaryzacja zajmuje około 30% czasu, 70% to czas potrzebny do opracowani pełnego AUDYTU. Co najważniejsze za całość świadczenia jest ustalane wynagrodzenie w jednej kwocie. Zawarte i zarazem realizowane przez Wnioskodawcę umowy posiadają klauzulę o przeniesieniu praw autorskich zgodnie z Ustawą z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz. U. z 2017 r. poz. 880 z późn. zm.). Realizacja usługi polega na nabyciu przez zamawiającego jednego złożonego świadczenie, taką formą również jest zainteresowana jednostka samorządowa.

Dodatkowo Wnioskodawca pismem z 28 lutego 2019 r. uzupełnił opis sprawy odnosząc się do pytań tut. Organu w następujący sposób:

1. Czy Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT?
   
ODP: Tak jako Wnioskodawca jestem czynnym płatnikiem podatku VAT

2. Czy Wnioskodawca wykonuje - będące przedmiotem zapytania - zadanie, jako twórca w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1191)?
   
ODP: W rozumieniu przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1191) zgodnie z art. 8 ust. 2 jestem twórcą przedmiotowych opracowań.

3. Czy wykonywane opracowania stanowią utwory, w rozumieniu przepisów ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych?
   
ODP: Tak opracowany projekt stanowi utwór w rozumieniu ustawy o prawie autorskim, jest przejawem działalności twórczej o indywidualnym charakterze.

4. Czy Wnioskodawca za realizacje usługi będzie wynagradzany w formie honorarium, czy też w innej formie, proszę wskazać w jakiej?
   
ODP: Zawierane przez moją osobę umowy przewidują wynagrodzenie za cały przedmiot umowy, bez rozbicia na poszczególne prace. Jednak w przedmiotowych umowach znajduje się zapis, że wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych do przedmiotu umowy zostało uwzględnione w wynagrodzeniu za wykonanie przedmiotu umowy, bez wskazania jego części. 

5. Czy opracowania są wykonywane przez pracowników Wnioskodawcy czy przez Wnioskodawcę?
   
ODP: Wszystkie prace odbywają się pod nadzorem i według szczegółowych wytycznych mojej osoby (Wnioskodawcy) pracuję twórczo przy projekcie i podpisuję się na nim jako autor dzieła.

6. Kogo nazwisko widnieje na wykonanym opracowaniu, Wnioskodawcy czy pracownika zatrudnionego przez Wnioskodawcę?
   
Na wykonywanym opracowaniu widnieje moje nazwisko jako twórcy dzieła oraz zatrudnionych pracowników jako osób współpracujących.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy firma Wnioskodawcy może wystawiać FV z 8% stawką podatku VAT na całość zadania, przy założeniu, że jest wystawiana FV całościowa z jedną pozycją, a zawarta umowa z inwestorem jednoznacznie wskazuje, iż opracowanie jest utworem, o którym mowa w art. 1 ust. 2 pkt 6 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych? Umowa określa, iż w zamian za zapłacone wynagrodzenie nastąpi przeniesienie na Zamawiającego autorskich praw majątkowych.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Z tytułu tego, iż opracowywane audyty są obarczone prawami autorski co wynika z zapisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz. U. z 2017 r. poz. 880 z późn. zm.), jak również na bazie bezpośrednich zapisów w umowie z Inwestorem następuje przeniesienie praw autorskich, a finalnie prace są fakturowane jedną fakturą VAT z jedną pozycją zgodnie z ustawą z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2017 r. poz. 1221 z późn. zm.). Na podstawie art. 41 ust. 2 w zw. z poz. 181 załącznika nr 3 w zw. z art. 146a pkt 2 ustawy o VAT usługi twórców i artystów wykonawców w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych wynagradzane w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania (bez względu na symbol PKWiU) są opodatkowane obniżoną stawką 8 proc.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawa o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

W myśl art. 5a ustawy – towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Według art. 41 ust. 1 ustawy – stawka podatku, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Na mocy art. 41 ust. 2 ustawy – dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Jednakże, stosownie do treści art. 146a pkt 1 i 2 ustawy, od 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.
   
   

Należy w tym miejscu wskazać, że w myśl art. 146aa ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż - 6%:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.
   
   

W poz. 181 załącznika nr 3 do ustawy, zawierającego wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%, wymienione zostały (bez względu na symbol PKWiU) usługi twórców i artystów wykonawców w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych wynagradzane w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania.

W myśl przepisu art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1191 z późn. zm.) – przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

Stosownie do postanowień art. 1 ust. 2 ww. ustawy – w szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory:

1. wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe);
   
2. plastyczne;
   
3. fotograficzne;
   
4. lutnicze;
   
5. wzornictwa przemysłowego;
   
6. architektoniczne, architektoniczno-urbanistyczne i urbanistyczne;
   
7. muzyczne i słowno-muzyczne;
   
8. sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne;
   
9. audiowizualne (w tym filmowe).
   
   

Zgodnie z art. 2 ust. 1 cyt. ustawy – opracowanie cudzego utworu, w szczególności tłumaczenie, przeróbka, adaptacja, jest przedmiotem prawa autorskiego bez uszczerbku dla prawa z utworu pierwotnego.

Zatem, aby określone dzieło mogło być przedmiotem prawa autorskiego musi posiadać następujące cechy:

1. mieć źródło w pracy człowieka (twórcy),
2. stanowić przejaw działalności twórczej,
3. posiadać indywidualny charakter.
   
   

W myśl art. 8 ust. 1 powołanej ustawy – prawo autorskie przysługuje twórcy, o ile ustawa nie stanowi inaczej. Według art. 8 ust. 2 niniejszej ustawy – domniemywa się, że twórcą jest osoba, której nazwisko w tym charakterze uwidoczniono na egzemplarzach utworu lub której autorstwo podano do publicznej wiadomości w jakikolwiek inny sposób w związku z rozpowszechnianiem utworu.

Jak wynika z powyższego, twórcą w rozumieniu tej ustawy jest każda osoba prowadząca faktycznie działalność twórczą, czyli działalność, której efektem jest powstanie utworu w myśl art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Natomiast użyte w art. 1 analizowanej ustawy określenie „przejaw działalności twórczej” oznacza jakikolwiek uzewnętrzniony rezultat działalności człowieka o charakterze kreacyjnym. Przesłanka ta jest spełniona, gdy mamy do czynienia z subiektywnym nowym wytworem intelektu.

Użycie w art. 1 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych określenia „utwory” wskazuje, że dla zakwalifikowania określonego rezultatu działalności jako przedmiotu prawa autorskiego konieczne jest spełnienie przesłanek utworu określonych w art. 1 ust. 1 tej ustawy, tzn. aby był on przejawem działalności twórczej oraz miał indywidualny charakter. Tylko w razie spełnienia tych przesłanek przysługują twórcy zarówno autorskie prawa osobiste, jak i autorskie prawa majątkowe, w szczególności zaś wynagrodzenie za korzystanie z utworu. Cecha indywidualności przejawia się w samym procesie twórczym i oznacza oryginalność, niepowtarzalność.

Jednocześnie wskazać należy, że w myśl postanowień rozdziału 5 cyt. ustawy, autorskie prawa majątkowe do utworu mogą przejść na inne osoby na podstawie umowy o przeniesieniu autorskich praw majątkowych lub na podstawie umowy o korzystaniu z utworu, zwanej licencją.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 pkt 1 i 2 ww. ustawy, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej:

1. autorskie prawa majątkowe mogą przejść na inne osoby w drodze dziedziczenia lub na podstawie umowy;
2. nabywca autorskich praw majątkowych może przenieść je na inne osoby, chyba że umowa stanowi inaczej.

Umowa o przeniesienie autorskich praw majątkowych lub umowa o korzystanie z utworu, zwana dalej „licencją”, obejmuje pola eksploatacji wyraźnie w niej wymienione (art. 41 ust. 2 tej ustawy).

W tym miejscu przywołać należy art. 12 ust. 1 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, zgodnie z którym jeżeli ustawa lub umowa o pracę nie stanowią inaczej, pracodawca, którego pracownik stworzył utwór w wyniku wykonywania obowiązków ze stosunku pracy, nabywa z chwilą przyjęcia utworu autorskie prawa majątkowe w granicach wynikających z celu umowy o pracę i zgodnego zamiaru stron.

Twórcy, zgodnie z przepisem art. 16 ustawy o prawie autorskim przysługują autorskie prawa osobiste obejmujące przede wszystkim prawo autora do wiązania z dziełem jego nazwiska. Prawo to nigdy nie wygasa i jest, z natury rzeczy, niezbywalne, nie można się go zrzec ani przenieść na inną osobę. W ramach ochrony dóbr osobistych autor ma prawo do przedstawienia utworu pod pseudonimem lub anonimowo. Można więc powiedzieć, że autorskie prawa osobiste chronią pewien „intelektualny” związek twórcy z dziełem.

Drugi rodzaj praw autorskich – prawa majątkowe mogą przysługiwać w niektórych sytuacjach również osobom innym niż twórca utworu z mocy ustawy lub z mocy stosownej umowy cywilnoprawnej. Dotyczy to np. autorskich praw majątkowych pracodawcy, którego pracownik stworzył utwór.

Z powyższego wynika zatem, że pierwotne nabycie majątkowych praw autorskich może przysługiwać podmiotowi innemu niż twórca. Jednakże twórcą, w rozumieniu ustawy o prawie autorskich jest osoba lub grupa osób, którzy stworzyli dany projekt. Twórcą może być wyłącznie osoba fizyczna (człowiek) będący autorem utworu w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca wykonuje autorskie opracowania Audytów infrastruktury oświetleniowej, a zakres prac opiera się na inwentaryzacji istniejącej infrastruktury w terenie oraz opracowaniu indywidualnego Audytu. Sama inwentaryzacja nie nosi cech utworu polega ona na zebraniu danych z terenu, które w późniejszym etapie służą do opracowania Audyt. Formą ostateczną jest opracowaniem autorskiej dokumentacji dedykowanej konkretnej lokalizacji na terenie zurbanizowanym zawierającej, indywidualne wytyczne do przyszłych realizacji oraz indywidualne opracowania oraz obliczenia prace opierają się na rozwiązaniach autorskich między innymi na zbudowaniu unikatowej bazy danych pod względem struktury jak i przedstawianych informacji wykonaniu niezbędnych obliczeń. Realizowane umowy w tym zakresie posiadają zapis o przeniesieniu praw autorski zgodnie z ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Finalnie Wnioskodawca wystawia jedną FV z jedną pozycją, w której mieszczą się wszystkie składowe. Jednostka samorządowa na rzecz, której Wnioskodawca wykonuje zlecenie jest zainteresowana nabyciem jednego złożonego świadczenia, stanowiącego integralną całość. Dominującą czynnością jest, opracowanie konkretnych rozwiązań, które pozwolą osiągnąć jednostce samorządowej cel, którym jest oszczędność energii elektrycznej a co za tym idzie redukcja gazów cieplarnianych. Na tym polega autorskie opracowanie, aby wskazać indywidualne rozwiązania zbieżne z daną sytuacją jest to też czynność główna (dominująca) świadczy o tym ilość jednostek czasowych potrzebna do wykonania inwentaryzacji jako czynności pomocniczej a ilość jednostek potrzebna do pełnego opracowani audytu wraz ze wszystkimi obliczeniami wytycznymi. Za całość świadczenia jest ustalane wynagrodzenie w jednej kwocie. Zawarte i zarazem realizowane przez Wnioskodawcę umowy posiadają klauzulę o przeniesieniu praw autorskich. Realizacja usługi polega na nabyciu przez zamawiającego jednego złożonego świadczenie, taką formą również jest zainteresowana jednostka samorządowa.

W rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych zgodnie z art. 8 ust. 2 Wnioskodawca jest twórcą przedmiotowych opracowań. Opracowany projekt stanowi utwór w rozumieniu ustawy o prawie autorskim, jest przejawem działalności twórczej o indywidualnym charakterze. Zawierane przez Wnioskodawcę umowy przewidują wynagrodzenie za cały przedmiot umowy, bez rozbicia na poszczególne prace. Jednak w przedmiotowych umowach znajduje się zapis, że wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych do przedmiotu umowy zostało uwzględnione w wynagrodzeniu za wykonanie przedmiotu umowy, bez wskazania jego części. 

Mając na uwadze powołane wyżej regulacje prawne oraz opis sprawy należy stwierdzić, że skoro ww. opracowania Wnioskodawca wykonuje jako twórca w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, a przedmiotem sprzedaży są ww. opracowania wraz z przeniesieniem autorskich praw do nich w celu realizacji tych projektów na konkretnej lokalizacji na terenie zurbanizowanym, za które Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie za cały przedmiot umowy, bez rozbicia na poszczególne prace, to czynność ta będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wg stawki 8% na podstawie art. 41 ust. 2 w powiązaniu z art. 146aa ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług oraz w związku z poz. 181 załącznika nr 3 do tej ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Jednocześnie należy podkreślić, że analiza przepisów ustawy z dnia 2 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, nie mieści się w ramach określonych przepisem art. 14b § 1 ww. ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej nie jest uprawniony do oceny, czy Wnioskodawca faktycznie działa jako indywidualny twórca.

Końcowo wskazać należy, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Wskazać należy w tym miejscu, że analiza dołączonych do wniosku dokumentów nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej nie jest uprawniony do oceny prawnej załączników dołączonych przez Wnioskodawcę, tym samym nie są one przedmiotem merytorycznej analizy.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018r., poz. 1302 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.