Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-1.4011.91.2019.2.RK
z 30 kwietnia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy – przedstawione we wniosku z dnia 11 lutego 2019 r. (data wpływu 21 lutego 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 3 kwietnia 2019 r. (data wpływu 8 kwietnia 2019 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia obowiązku podatkowego w Polsce w 2019 r. i w 2020 r. – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 lutego 2019 r. do tutejszego Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia obowiązku podatkowego w Polsce.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 22 marca 2019 r., Nr 0113-KDIPT2-1.4011.91.2019.1.RK, na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 i § 2 w zw. z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano za pośrednictwem platformy ePUAP - w dniu 22 marca 2019 r. - identyfikator poświadczenia doręczenia UPD … (data doręczenia 27 marca 2019 r.). Wnioskodawca uzupełnił powyższy wniosek pismem nadanym za pośrednictwem operatora pocztowego w dniu 3 kwietnia 2019 r., które wpłynęło w dniu 8 kwietnia 2019 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest obywatelem Rzeczypospolitej Polskiej. W roku 2018 i w latach poprzednich podlegał w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Z końcem 2018 r. Wnioskodawca podjął decyzję o wyprowadzce na Cypr. Wnioskodawca już w poprzednich latach przebywał na Cyprze w związku z prowadzonymi tam interesami oraz coraz większym rozwojem życia publicznego i towarzyskiego. Ostatecznie Wnioskodawca postanowił przenieść ośrodek swoich interesów życiowych i gospodarczych na Cypr. Wnioskodawca jest udziałowcem trzech cypryjskich spółek. W najbliższym czasie Wnioskodawca planuje założyć na terenie Cypru kolejną spółkę. Ponadto, Wnioskodawca jest zatrudniony na Cyprze na podstawie umowy o pracę na stanowisku menadżera. Wnioskodawca wynajmuje na Cyprze mieszkanie, posiada skrytkę pocztową oraz ma podpisane umowy na TV, Internet i telefon. Wnioskodawca założył rachunek bankowy na Cyprze, na który przelał zdecydowaną większość środków pieniężnych zgromadzonych na polskich rachunkach bankowych (pozostała na polskich rachunkach kwota służyć ma umożliwieniu pokrycia bieżących wydatków na utrzymanie podczas ewentualnych pobytów w Polsce). Wnioskodawca uzyskał Yellow Slip, który jest cypryjskim dokumentem niezbędnym m.in. dla medical card lub zarejestrowania na Cyprze samochodu. Wnioskodawca podlega cypryjskiemu ubezpieczeniu społecznemu. Wnioskodawca planuje również zakup samochodu i nieruchomości gruntowej na Cyprze, co wskazuje na zamiar dalszego trwałego pobytu na terytorium tego kraju. Wnioskodawca posiada na Cyprze znajomych i wiąże realizację swoich celów osobistych z Cyprem. Na Cyprze Wnioskodawca aktywnie spędza swój czas. Co szczególnie istotne, Wnioskodawca będzie przebywał na terenie Cypru dłużej niż 183 dni w ciągu roku. W Polsce Wnioskodawca posiada dwa mieszkania, które nie mogą zaspokajać potrzeb mieszkaniowych Wnioskodawcy, ponieważ zostały oddane do użytku na rzecz osób trzecich na podstawie umów najmu. Wnioskodawca nie uczestniczy w Polsce w życiu kulturalnym i politycznym. Nie należy do żadnych organizacji ani stowarzyszeń. Wnioskodawca posiada rachunek bankowy w polskim banku, który jak wspomniano, służy pokryciu wydatków związanych z krótkotrwałymi pobytami w Polsce. Wnioskodawca pełni funkcję prezesa oraz prokurenta w polskiej spółce, jednakże nie otrzymuje z tego żadnego wynagrodzenia. Wnioskodawca jest bezpośrednim udziałowcem jednej spółki prowadzącej działalność na terenie Polski. W Polsce mieszka siostra i matka Wnioskodawcy, które Wnioskodawca będzie okazjonalnie odwiedzał. Przy tym, ze względu na zmianę miejsca zamieszkania siostra i matka będą odwiedzały Wnioskodawcę na Cyprze.

W piśmie z dnia 3 kwietnia 2019 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca wskazał, że prawidłowy adres zamieszkania Wnioskodawcy to …, Cypr. Wnioskodawca w grudniu 2018 r. zawarł umowę najmu lokalu, w którym zamieszkuje, na okres roku. Po zakończeniu obowiązywania obecnej umowy najmu Wnioskodawca planuje przedłużyć ją albo zamieszkać w innym lokalu na Cyprze.

Wnioskodawca jest właścicielem dwóch mieszkań w Polsce (w tym wskazanego pierwotnie w ORD-IN mieszkania przy ul. P…), jednak w mieszkaniach tych Wnioskodawca nie może zamieszkiwać, ponieważ wynajmuje je osobom trzecim.

W ocenie Wnioskodawcy, jest On rezydentem podatkowym Cypru od 1 stycznia 2019 r. Z uwagi na powyższe centrum Jego interesów życiowych i gospodarczych od stycznia 2019 r. znajduje się na Cyprze. Wnioskodawca nie ma w Polsce żony oraz dzieci. Jego jedyną najbliższą rodziną jest siostra oraz matka, które ze względu na miejsce zamieszkania Wnioskodawcy, odwiedzać Go będą na Cyprze. Wnioskodawca ma na Cyprze znajomych i wiąże z tym krajem realizację swoich celów osobistych oraz aktywnie spędza tam czas.

Centrum interesów gospodarczych Wnioskodawcy również znajduje się w Jego ocenie na Cyprze. Wnioskodawca ma w tym kraju rachunek bankowy i osiąga tam dochody. Wnioskodawca jest jedynym, czyli 100% udziałowcem w 4 cypryjskich spółkach oraz pełni rolę menadżera na podstawie umowy o pracę, za co pobiera wynagrodzenie. W Polsce Wnioskodawca pełni jedynie funkcję prezesa zarządu i prokurenta w polskiej spółce, co zasadniczo nie wymaga od Wnioskodawcy stałej obecności w Polsce. Jednocześnie Wnioskodawca nie otrzymuje z tego tytułu wynagrodzenia. Wnioskodawca posiada także 50% udziałów w spółce kapitałowej oraz uzyskuje dochody z najmu wskazanych powyżej dwóch mieszkań.

Wnioskodawca zaznacza, że opisane przez Niego we wniosku okoliczności związane z miejscem Jego interesów życiowych i gospodarczych dotyczą na pewno roku 2019, a także kolejnego roku podatkowego - 2020 i być może również lat kolejnych, gdyż Wnioskodawca przeprowadził się na Cypr w grudniu 2018 r. i obecnie nie ma planów na ponowną przeprowadzkę do Polski, ani na zmianę opisanych we wniosku okoliczności, które mogłyby skutkować zwiększeniem Jego związków z Polską.

Zdaniem Wnioskodawcy podlega On nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na Cyprze od stycznia 2019 r. W grudniu 2018 r. Wnioskodawca uzyskał na Cyprze dokument Yellow Slip. Wnioskodawca posiada również certyfikat potwierdzający Jego unikalny numer rejestracyjny TAXISnet (czyli jest zarejestrowany dla celów podatku dochodowego na Cyprze).

Wnioskodawca przeprowadził się na Cypr 27 grudnia 2018 r. - wprowadził się wtedy do wynajętego mieszkania, podpisał umowy na telewizję, Internet, telefon oraz wynajął samochód. Wnioskodawca będzie przebywać na Cyprze dłużej niż 183 dni od 2019 r. (Wnioskodawca przewiduje, że podobnie będzie w kolejnych latach).

Od 2019 r. Wnioskodawca będzie osiągał dochód jedynie z najmu wspomnianych wcześniej mieszkań. Wnioskodawca będzie również pełnił rolę prezesa i prokurenta w jednej ze spółek, nie będzie jednak osiągał z tych tytułów dochodów. Dodatkowo ponieważ Wnioskodawca jest udziałowcem jednej Spółki kapitałowej, możliwe jest, że w przyszłości otrzyma dywidendę z tego tytułu. Wnioskodawca nie będzie świadczył pracy ani prowadził działalności na terenie Polski.

Wnioskodawca ma zamiar dokonać rozliczenia podatkowego dochodów uzyskanych w 2019 r. na Cyprze. Wyjątek stanowią dochody z najmu mieszkań, które zamierza rozliczyć w Polsce. Wnioskodawca wynajmuje mieszkanie przy ulicy P…, od stycznia 2019 r., czyli rozpoczął wynajem tuż po wyprowadzce. Drugie posiadanie mieszkanie Wnioskodawca wynajmuje od wielu lat.

W przypadku obu mieszkań jest to najem prywatny, którego rozliczenia Wnioskodawca zamierza dokonać w Polsce. Nie jest to przychód z działalności Wnioskodawcy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku):

Czy w przedstawionym opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego Wnioskodawca w roku podatkowym 2019 oraz również w kolejnym - 2020 (przy założeniu, że okoliczności opisane we wniosku nie ulegną zmianie) nie będzie polskim rezydentem podatkowym (czyli nie będzie osobą mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 1a ustawy o PIT) i w konsekwencji nie będzie w tym okresie podlegał w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, lecz ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa art. 3 ust. 2a.

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z faktem, że przez większość roku będzie mieszkać na Cyprze i tam też pozostaje ośrodek Jego interesów życiowych i gospodarczych, Wnioskodawca jest cypryjskim rezydentem podatkowym i podlega na terenie Polski wyłącznie ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - dalej jako ustawa o PIT (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509, z późn. zm.) - osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 3 ust. 1a. ww. ustawy - za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
   
   

Natomiast stosownie do art. 3 ust. 2a ww. ustawy - osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Według art. 3 ust. 2b ustawy o PIT - za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się w szczególności m.in. dochody (przychody) z:

1. pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia;
2. działalności wykonywanej osobiście na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia;
3. działalności gospodarczej prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład;
4. położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości lub praw do takiej nieruchomości, w tym ze zbycia jej w całości albo w części lub zbycia jakichkolwiek praw do takiej nieruchomości;
5. papierów wartościowych oraz pochodnych instrumentów finansowych niebędących papierami wartościowymi, dopuszczonych do publicznego obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w ramach regulowanego rynku giełdowego, w tym uzyskane ze zbycia tych papierów albo instrumentów oraz z realizacji praw z nich wynikających;
6. tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji) w spółce, ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną lub tytułów uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym, instytucji wspólnego inwestowania lub innej osobie prawnej lub z tytułu należności będących następstwem posiadania tych udziałów (akcji), ogółu praw i obowiązków lub tytułów uczestnictwa - jeżeli co najmniej 50% wartości aktywów takiej spółki, spółki niebędącej osobą prawną, funduszu inwestycyjnego, instytucji wspólnego inwestowania lub osoby prawnej, bezpośrednio lub pośrednio, stanowią nieruchomości położone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa do takich nieruchomości;
7. tytułu należności regulowanych, w tym stawianych do dyspozycji, wypłacanych lub potrącanych, przez osoby fizyczne, osoby prawne albo jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, mające miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, niezależnie od miejsca zawarcia umowy i wykonania świadczenia;
8. niezrealizowanych zysków, o których mowa w art. 30da.
   
   

W związku z powyższym w przedmiotowej sprawie decydujące znaczenie ma ustalenie miejsca zamieszkania Wnioskodawcy.

Przepis art. 3 ust. 1a ustawy o PIT wskazuje na dwa warunki, od spełnienia których uzależnia się kwalifikację danej osoby jako mającej miejsce zamieszkania w Polsce. Ze względu na fakt rozdzielania tych przesłanek spójnikiem „lub”, uznać należy, że wystarczy spełnienie którejkolwiek z nich, aby uznać, że osoba posiada miejsce zamieszkania w Polsce, czyli podlega w kraju opodatkowaniu od wszystkich osiąganych dochodów.

Pierwszym z warunków, który pozwala uznać, że dana osoba ma miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jest posiadanie centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych).

Przez „centrum interesów osobistych” należy rozumieć wszelkie powiązania rodzinne, tzn. ognisko domowe, aktywność społeczna, polityczna, kulturalna, obywatelska, przynależność do organizacji/klubów, uprawiane hobby itp. Z kolei „centrum interesów gospodarczych” to przede wszystkim miejsce prowadzenia działalności zarobkowej, źródła dochodów, posiadane inwestycje, majątek nieruchomy i ruchomy, polisy ubezpieczeniowe, zaciągnięte kredyty, konta bankowe itd.

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej uważa się również osobę fizyczną, która przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym. W świetle art. 3 ust. 1a ustawy o PIT, warunek ten stanowi samodzielną podstawę do uznawania określonej kategorii osób za rezydentów, niezależną od omówionego powyżej posiadania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów życiowych bądź gospodarczych.

Przy tym, uznanie osoby fizycznej za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w rozumieniu art. 3 ust. 1a ustawy o PIT, nie przesądza o uznaniu tej osoby za podlegającą w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się bowiem z uwzględnieniem umów w sprawie zapobiegania podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ustawy o PIT). Dlatego też ocena, czy podatnik podlega w Polsce ograniczonemu, czy nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu powinna być dokonana w każdym przypadku indywidualnie, z uwzględnieniem postanowień umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

W przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdzie Umowa między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Cypru w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzona w Warszawie dnia 4 czerwca 1992 r. (dalej: jako Umowa).

Zgodnie z art. 4 ust. 1 Umowy, określenie „osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Polski” oznacza każdą osobę, która zgodnie z ustawodawstwem podlega tam opodatkowaniu z uwagi na jej miejsce zamieszkania, miejsce stałego pobytu, siedzibę zarządu lub miejsce, w którym faktycznie wykonywany jest zarząd, siedzibę prawną albo z uwagi na inne kryteria o podobnym charakterze. Jednakże określenie to nie obejmuje żadnej osoby, która podlega opodatkowaniu w Polsce w zakresie dochodu osiąganego tylko w Polsce lub z tytułu majątku położonego w Polsce.

Zgodnie z art. 4 ust. 2 Umowy, jeżeli stosownie do postanowień art. 4 ust. 1 Umowy, osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania w obydwu Umawiających się Państwach, to jej status określa się według następujących zasad:

1. osobę uważa się za mającą miejsce zamieszkania w tym Państwie, w którym posiada ona stałe miejsce zamieszkania,
2. jeżeli posiada ona stałe miejsce zamieszkania w obu Państwach, to uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania w tym Państwie, w którym ma ona silniejsze powiązania osobiste i gospodarcze (ośrodek interesów życiowych),
3. jeżeli nie można ustalić, w którym Państwie osoba ma ośrodek interesów życiowych lub jeżeli nie posiada ona stałego miejsca zamieszkania w żadnym z Państw, to uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania w tym Państwie, w którym zwykle przebywa,
4. jeżeli przebywa ona zazwyczaj w obu Państwach lub nie przebywa w żadnym z nich, to uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania w tym Państwie, którego jest obywatelem,
5. jeżeli miejsca zamieszkania nie można ustalić zgodnie z postanowieniami liter od a) do d), to właściwe władze Umawiających się Państw rozstrzygną sprawę w drodze wzajemnego porozumienia.
   
   

Wiele umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, które zawarła Polska z innymi krajami, zostało sporządzonych w zgodzie z postanowieniami Modelowej Konwencji OECD.

Według Komentarza do Modelowej Konwencji OECD, istotnym czynnikiem jest trwałość zamieszkania, dbałość o ognisko domowe, co należy rozumieć, że osoba zainteresowana czyni wszystko, co jest niezbędne, aby mieć to mieszkanie do własnej dyspozycji w każdym czasie, w sposób ciągły, a nie od czasu do czasu, na pobyt, który z różnych względów może mieć charakter krótkotrwały.

Jeżeli osoba fizyczna posiada ognisko domowe w obu Umawiających się państwach, wówczas pierwszeństwo ma państwo, z którym osobiste i ekonomiczne powiązania danej osoby są ściślejsze. Przez takie powiązania, Komentarz nakazuje rozumieć ośrodek interesów życiowych, przy ustalaniu którego należy wziąć pod uwagę stosunki rodzinne i towarzyskie, zatrudnienie, działalność polityczną, kulturalną i wszelką inną, miejsce działalności gospodarczej i miejsce, z którego zarządza swoim mieniem. Wszystkie te okoliczności należy rozważyć w całości, uwzględniając indywidualne postępowanie danej osoby. Jeśli miejsca zamieszkania nie można ustalić na podstawie tego kryterium, należy ustalić je biorąc pod uwagę przede wszystkim miejsce, w którym osoba fizyczna zwykle przebywa, a następnie obywatelstwo danej osoby.

Dodatkowo, w przypadku braku możliwość ustalenia ośrodka interesów życiowych i gospodarczych, decydujące znaczenie ma okoliczność, gdzie dana osoba zwykle przebywa. Odnosząc tę przesłankę do analizowanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, wskazać należy, że Wnioskodawca przebywać będzie na Cyprze dłużej niż 183 dni w roku.

Ustalenie miejsca zamieszkania Wnioskodawcy dla celów podatkowych, skutkować będzie decyzją w zakresie ciążącego na Nim obowiązku podatkowego.

Wnioskodawca ma na Cyprze aktualne centrum swoich interesów życiowych i gospodarczych, co przejawia się m.in. poprzez to, że Wnioskodawca:

• wynajmuje mieszkanie na Cyprze,
  

• posiada na Cyprze umowy na telefon, TV i Internet,
  

• posiada cypryjski rachunek bankowy,
  

• uzyskał Yellow Slip,
  

• podlega cypryjskiemu ubezpieczeniu społecznemu,
  

• wystąpił o wydanie medical card,
  

• wynajmuje samochód,
  

• planuje zakup samochodu zarejestrowanego na Cyprze,
  

• planuje zakup nieruchomości gruntowych na Cyprze.
  
  

Dodatkowo, należy mieć na uwadze, że:

• nie zamierza przebywać w Polsce powyżej 183 dni w roku;
  

• wyzbył się posiadanego w Polsce majątku ruchomego;
  

• nie posiada w Polsce majątku nieruchomego, który mógłby Mu zapewnić zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych.
  
  

Wnioskodawca przebywa na terytorium Cypru dłużej niż 183 dni w ciągu roku. Ponadto, Wnioskodawca uczestniczy w tamtejszym życiu publicznym i towarzyskim, co powoduje że aktualnie na Cyprze znajduje się ośrodek interesów życiowych i gospodarczych Wnioskodawcy.

Zdaniem Wnioskodawcy, wskazane wyżej okoliczności przesądzają o utracie statusu polskiego rezydenta podatkowego i braku podlegania w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Stwierdza, że od momentu przyjazdu na Cypr i przeniesienia ośrodka interesów życiowych, posiada miejsce zamieszkania dla celów podatkowych na Cyprze. Z tym krajem wiążą Go ściślejsze związki gospodarcze i osobiste. Zatem, od tego momentu, Wnioskodawca podlega na Cyprze nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, tj. podlega opodatkowaniu od całości uzyskanych przez siebie dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów, z uwzględnieniem Umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Reasumując, ponieważ z całokształtu opisanych okoliczności wynika że w roku 2019 i kolejnym 2020, przez większość roku Wnioskodawca będzie mieszkać na Cyprze i tam też pozostaje ośrodek Jego interesów życiowych i gospodarczych, to (przy założeniu, że okoliczności opisane we wniosku nie ulegną zmianie) prawidłowym będzie uznanie, że Wnioskodawca nie będzie w tym okresie polskim rezydentem podatkowym (czyli nie będzie osobą mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 1a ustawy o PIT) i w konsekwencji nie będzie w tym okresie podlegał nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce, o którym mowa w art. 3 ust. 1, lecz jako cypryjski rezydent będzie podlegał w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa art. 3 ust. 2a.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Końcowo należy zaznaczyć, że przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Tym samym, jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny, bądź zdarzenie przyszłe będą się różnić się od stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny, bądź zdarzenia przyszłe będą zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji indywidualnej.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n ww. ustawy, nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w…, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.