Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-1.4012.18.2019.2.ICZ
z 20 marca 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a i art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 10 stycznia 2019 r. (data wpływu 11 stycznia 2019 r.), uzupełnionym pismem z 28 lutego 2019 r. (data wpływu 1 marca 2019 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki podatku VAT w wysokości 8% dla usługi wykonania projektu sieci elektroenergetycznej wraz z przeniesieniem autorskich praw majątkowych na nabywcę – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 stycznia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki podatku VAT w wysokości 8% dla usługi wykonania projektu sieci elektroenergetycznej wraz z przeniesieniem autorskich praw majątkowych na nabywcę.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 28 lutego 2019 r. (data wpływu 1 marca 2019 r.), przesłanym w związku z wezwaniem tut. organu z 19 lutego 2019 r. znak: 0111-KDIB3-1.4012.18.2019.1.ICz.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Firma, którą prowadzi Wnioskodawca zatrudnia na chwile obecną 6 osób, w dwóch lokalizacjach posiadamy biuro w C. oraz B. Wnioskodawca realizuje projekty na terenie całego kraju, w realizacji każdego z projektów biorą udział oba biura. Wnioskodawca świadczy usługi projektowe polegające na indywidualnym opracowaniu projektu oświetleniowego dla przestrzeni publicznej na rzecz jednostek Samorządowych (odbiorcami tych projektów w 95% są Jednostki Samorządowe). Przedmiotowe prace polegają na opracowaniu projektu sieci elektroenergetycznej wraz z infrastrukturą oświetleniową dedykowaną konkretnej lokalizacji, drodze ścieżce pieszo rowerowej, przestrzeni użyteczności publicznej. Na końcową formę projektu składają się elementy składowe, takie jak wykonanie: wizji lokalnej w terenie, zamówienie map do celów projektowych, opinii ekspertyz, sporządzenie koncepcji projektowej, uzgodnienie zaproponowanych rozwiązań z gestorami sieci, inwestorem, konserwatorem zabytków, mieszkańcami, pod względem technicznym oraz estetycznym zaproponowanych materiałów, rozwiązania dla każdego projektu są opracowywane indywidualne, a co więcej biorąc pod uwagę proces technologiczny w rozwoju technologii LED (na chwile obecną 100% realizowanych zadań opiera się o oświetlenie w technologii LED), samo dobranie parametrów oświetleniowych jest dedykowane konkretnej lokalizacji. Opracowane rozwiązania są obiektami budowlanymi w brzmieniu Ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t.j. Dz. U. z 2017 r. poz. 1332 z późn. zm.) podlegają z tego tytułu określonej w przepisach ścieżce administracyjnej, która finalnie doprowadza do uzyskania pozwolenia na budowę lub zgłoszenia. W momencie realizacji przez inwestora zamierzenia budowlanego powstaje obiekt budowlany na stałe związany z gruntem w konkretnej lokalizacji. Przy realizacji każdego z projektów pracuje kilka osób, Wnioskodawca jako właściciel firmy bierze udział bezpośredni lub pośredni przy każdym ze realizowanych projektów w celu określenia realizowanych zamierzeń, akceptacji poszczególnych rozwiązań lub wprowadzeniu zmian, bezpośrednio akceptuje poszczególne wizje osób opracowujących projekt jak również opracowuje poszczególne rozwiązania w danym projekcie, bezpośrednio również konsultuje przedstawione rozwiązania z inwestorem oraz jednostkami pośrednimi. Zawarte i zarazem realizowane przez Wnioskodawcę umowy posiadają klauzulę o przeniesieniu praw autorskich zgodnie z Ustawą z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz. U. z 2017 r. poz. 880 z późn. zm.). Realizacja usługi polega na nabyciu przez zamawiającego jednego złożonego świadczenie, taką formą również jest zainteresowana jednostka samorządowa.

Dominującą czynnością w ramach realizacji złożonego świadczenia jest opracowanie projektu, wraz z zaproponowaniem konkretnych rozwiązań technicznych, doboru słupów, fundamentów, opraw co z tym związane bryły fotometrycznej temperatury barwowej, określenie konkretnego koloru, kształtu wraz z określeniem optyki oraz mocy opraw. Czynność ta ma charakter dominujący przesądza o tym stosunek nakładu pracy, 70% roboczo godzin przypada właśnie na ten etap pozostałe prace stanowią prace pomocnicze składa się na to inwentaryzacja w terenie, w celu ustalenia szczegółowego zakresu na potrzeby opracowania map do celów projektowych (które są chronione prawem autorskim), oraz prace administracyjne mające na celu uzyskanie uzgodnień (uzgodnienia polegają na przedstawieniu przedmiotowego projektu oraz uzyskaniu akceptacji przez strony trzecie między innymi konserwatora, inwestora, zarządcę drogi itp.) prace te nie stanowią celu samego w sobie służą tylko i wyłącznie wykonaniu czynności głównej, natomiast są niezbędne i wynikają bezpośrednio z przepisów prawa budowlanego Dz.U.2018.1202 t.j. z dnia 2018.06.22, które odgórnie określają procedurę administracyjną w celu uzyskania pozwolenia na budowę lub zgłoszenia. Wynagrodzenie jest ustalane w jednej kwocie za całość świadczenia. Na realizowane prace Wnioskodawca wystawia jedną FV z jedną pozycją wyniku czego jest ustalona jedna kwota za całość świadczenia. Z tytułu tego, iż Wnioskodawca konkuruje z firmami projektowymi, które niejednokrotnie są zwolnione z podatku VAT, jego usługi przestają być konkurencyjne na rynku.

Pismem z 28 lutego 2019 r. Wnioskodawca uzupełnił opis sprawy i wyjaśnił co następuje:

1. Wnioskodawca jestem czynnym płatnikiem podatku VAT
2. W rozumieniu przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1191) zgodnie z art. 8 ust. 2 jestem twórcą przedmiotowych opracowań. Jak Wnioskodawca wykonuje będące przedmiotem zapytania zadania w rozumieniu przedmiotowej ustawy.
3. Opracowany projekt stanowi utwór w rozumieniu ustawy o prawie autorskim, jest przejawem działalności twórczej o indywidualnym charakterze.
4. Wszystkie prace odbywają się pod nadzorem i według szczegółowych wytycznych Wnioskodawcy. Wnioskodawca pracuje twórczo przy projekcie i podpisuje się na nim jako autor dzieła.
5. Utwór nie jest wykonywany wyłącznie przez pracowników. Pracownik na gotowym dziele widnieje jako osoba współpracująca.
6. Wszystkie umowy z klientami zawiera sam osobiście jako Wnioskodawca. W ramach zawartych umów zobowiązuje się wykonać oraz przekazać klientowi dzieło w postaci projektu wraz z majątkowymi prawami autorskimi. Przedmiotem zawieranych umów jest opracowanie projektu budowlanego, przedmiarów, kosztorysów, specyfikacji technicznej wykonania i odbioru robót, uzyskanie wszelkich niezbędnych opinii i uzgodnień wraz z uzyskaniem prawomocnego pozwolenia na budowę lub zgłoszenia.
7. Zawierane przez Wnioskodawcę umowy przewidują wynagrodzenie za cały przedmiot umowy, bez rozbicia na poszczególne prace. Jednak w przedmiotowych umowach znajduje się zapis że wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych do przedmiotu umowy zostało uwzględnione w wynagrodzeniu za wykonanie przedmiotu umowy.
   
   

W związku z powyższym opisem Wnioskodawca zadał następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca może wystawiać FV z 8% stawką podatku VAT na całość zadania. Przy założeniu, że jest wystawiana FV całościowa z jedną pozycją, a zawarta umowa z inwestorem jednoznacznie wskazuje, iż opracowany projekt jest utworem, o którym mowa w art. 1 ust. 2 pkt 6 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Umowa określa, iż w zamian za zapłacone wynagrodzenie nastąpi przeniesienie na Zamawiającego autorskich praw majątkowych?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Z tytułu tego, iż opracowywane projekty są obarczone prawami autorski co wynika z zapisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz. U. z 2017 r. poz. 880 z późn. zm.). jak również na bazie bezpośrednich zapisów w umowie z Inwestorem następuje przeniesienie praw autorskich a finalnie prace są fakturowane jedną fakturą VAT z jedną pozycją zgodnie z Ustawą z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2017 r. poz. 1221 z późn. zm.). Na podstawie art. 41 ust. 2 w zw. z poz. 181 załącznika nr 3 w zw. z art. 146a pkt 2 ustawy o VAT usługi twórców i artystów wykonawców w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych wynagradzane w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania (bez względu na symbol PKWiU) są opodatkowane obniżoną stawką 8 proc.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.) – zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy – przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Towarami – stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy – są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zarówno jednak w treści wskazanej ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, prawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi.

Na podstawie art. 41 ust. 2 ustawy – dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Jednakże na podstawie art. 146a pkt 1 i pkt 2 ustawy – w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.
   
   

Stosownie do art. 146aa ust. 1 pkt 1 i 2 tej ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż - 6%:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.
   
   

Zastosowanie obniżonych stawek podatku możliwe jest tylko wówczas, gdy wynika to wprost z ustawy lub przepisów wykonawczych do ustawy.

W załączniku nr 3 do ustawy stanowiącym „Wykaz towarów i usług podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT według stawki 8%”, pod poz. 181 wymienione zostały usługi twórców i artystów wykonawców w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych wynagradzane w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania – bez względu na symbol PKWiU.

Powyższe unormowanie odsyła wprost do przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, zatem należy zauważyć, że stosownie do art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1191, z późn. zm.) – przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

Z kolei jak stanowi art. 1 ust. 2 ww. ustawy – w szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory:

1. wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe);
   
2. plastyczne;
   
3. fotograficzne;
   
4. lutnicze;
   
5. wzornictwa przemysłowego;
   
6. architektoniczne, architektoniczno-urbanistyczne i urbanistyczne;
   
7. muzyczne i słowno-muzyczne;
   
8. sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne;
   
9. audiowizualne (w tym filmowe).
   
   

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, prawo autorskie przysługuje twórcy, o ile ustawa nie stanowi inaczej. Domniemywa się, że twórcą jest osoba, której nazwisko w tym charakterze uwidoczniono na egzemplarzach utworu lub której autorstwo podano do publicznej wiadomości w jakikolwiek inny sposób w związku z rozpowszechnianiem utworu (art. 8 ust. 2 ww. ustawy). Z kolei, zgodnie z art. 8 ust. 3 cyt. ustawy, dopóki twórca nie ujawnił swojego autorstwa, w wykonywaniu prawa autorskiego zastępuje go producent lub wydawca, a w razie ich braku – właściwa organizacja zbiorowego zarządzania prawami autorskimi.

Zatem, aby określone dzieło mogło być przedmiotem prawa autorskiego musi posiadać następujące cechy:

1. mieć źródło w pracy człowieka (twórcy),
2. stanowić przejaw działalności twórczej,
3. posiadać indywidualny charakter.
   
   

Zaznaczyć należy, że twórcą w rozumieniu ustawy jest każda osoba prowadząca faktycznie działalność twórczą, czyli działalność, której efektem jest powstanie utworu w myśl ww. art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Natomiast użyte w art. 1 analizowanej ustawy określenie: przejaw działalności twórczej oznacza jakikolwiek uzewnętrzniony rezultat działalności człowieka o charakterze kreacyjnym. Przesłanka ta jest spełniona, gdy mamy do czynienia z subiektywnym nowym wytworem intelektu.

W tym miejscu przywołać należy art. 12 ust. 1 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, zgodnie z którym jeżeli ustawa lub umowa o pracę nie stanowią inaczej, pracodawca, którego pracownik stworzył utwór w wyniku wykonywania obowiązków ze stosunku pracy, nabywa z chwilą przyjęcia utworu autorskie prawa majątkowe w granicach wynikających z celu umowy o pracę i zgodnego zamiaru stron.

Jak stanowi art. 16 ustawy o prawie autorskim, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, autorskie prawa osobiste chronią nieograniczoną w czasie i niepodlegającą zrzeczeniu się lub zbyciu więź twórcy z utworem, a w szczególności prawo do:

1. autorstwa utworu;
2. oznaczenia utworu swoim nazwiskiem lub pseudonimem albo do udostępniania go anonimowo;
3. nienaruszalności treści i formy utworu oraz jego rzetelnego wykorzystania;
4. decydowania o pierwszym udostępnieniu utworu publiczności;
5. nadzoru nad sposobem korzystania z utworu.
   
   

Zatem twórcy przysługują autorskie prawa osobiste obejmujące przede wszystkim prawo autora do wiązania z dziełem jego nazwiska. Prawo to nigdy nie wygasa i jest, z natury rzeczy, niezbywalne, nie można się go zrzec ani przenieść na inną osobę. W ramach ochrony dóbr osobistych autor ma prawo do przedstawienia utworu pod pseudonimem lub anonimowo. Można więc powiedzieć, że autorskie prawa osobiste chronią pewien „intelektualny” związek twórcy z dziełem.

Drugi rodzaj praw autorskich - prawa majątkowe mogą przysługiwać w niektórych sytuacjach również osobom innym niż twórca utworu z mocy ustawy lub z mocy stosownej umowy cywilnoprawnej. Dotyczy to np. autorskich praw majątkowych pracodawcy, którego pracownik stworzył utwór.

Z powyższego wynika zatem, że pierwotne nabycie majątkowych praw autorskich może przysługiwać podmiotowi innemu niż twórca. Jednakże twórcą, w rozumieniu ustawy o prawie autorskich jest osoba lub grupa osób, którzy stworzyli dany projekt. Twórcą może być wyłącznie osoba fizyczna (człowiek) będący autorem utworu w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca świadczy usługi projektowe polegające na indywidualnym opracowaniu projektu oświetleniowego dla przestrzeni publicznej na rzecz jednostek Samorządowych. Przedmiotowe prace polegają na opracowaniu projektu sieci elektroenergetycznej wraz z infrastrukturą oświetleniową dedykowaną konkretnej lokalizacji, drodze ścieżce pieszo rowerowej, przestrzeni użyteczności publicznej.

Wnioskodawca jest twórcą przedmiotowych opracowań w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych zgodnie z art. 8 ust. 2. Opracowany projekt stanowi utwór w rozumieniu ustawy o prawie autorskim, jest przejawem działalności twórczej o indywidualnym charakterze. Wszystkie prace odbywają się pod nadzorem i według szczegółowych wytycznych Wnioskodawcy, który pracuje twórczo przy projekcie i podpisuję się na nim jako autor dzieła. Utwór nie jest wykonywany wyłącznie przez pracowników. Pracownik na gotowym dziele widnieje jako osoba współpracująca. Wszystkie umowy z klientami zawiera Wnioskodawca osobiście. W ramach zawartych umów zobowiązuje się wykonać oraz przekazać klientowi dzieło w postaci projektu wraz z majątkowymi prawami autorskimi. Zawierane przez Wnioskodawcę umowy przewidują wynagrodzenie za cały przedmiot umowy, bez rozbicia na poszczególne prace. Jednak w przedmiotowych umowach znajduje się zapis że wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych do przedmiotu umowy zostało uwzględnione w wynagrodzeniu za wykonanie przedmiotu umowy.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz stan prawny należy stwierdzić, że skoro w przedmiotowej sprawie przedmiotem sprzedaży jest projekt sieci elektroenergetycznej wraz z infrastrukturą oświetleniową, który Wnioskodawca wykonuje jako twórca w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych wraz z przeniesieniem majątkowych praw autorskich do niego i za który otrzymuje wynagrodzenie za cały przedmiot umowy, bez rozbicia na poszczególne prace, to sprzedaż ta będzie opodatkowana według stawki 8% na podstawie na podstawie art. 41 ust. 2 w zw. z art. 146aa ust. 1 pkt 2 oraz w zw. z poz. 181 załącznika nr 3 do ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Jednocześnie należy podkreślić, że analiza przepisów ustawy z dnia 2 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, nie mieści się w ramach określonych przepisem art. 14b § 1 ww. ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej nie jest uprawniony do oceny, czy Wnioskodawca faktycznie działa jako indywidualny twórca.

Końcowo wskazać należy, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Wskazać należy w tym miejscu, że analiza dołączonych do wniosku dokumentów nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej nie jest uprawniony do oceny prawnej załączników dołączonych przez Wnioskodawcę, tym samym nie są one przedmiotem merytorycznej analizy.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…), w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018r., poz. 1302 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.