Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-3.4011.99.2019.1.KS
z 25 marca 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 stycznia 2019 r. (data wpływu 11 lutego 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika:

• w części dotyczącej określenia źródła przychodów – jest prawidłowe,

• w części dotyczącej obowiązku wystawienia informacji PIT-8C – jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 11 lutego 2019 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Stowarzyszenie jest organizacją pozarządową, która działa m.in. w oparciu o ustawę z dnia 20 lutego 2015 r. o rozwoju lokalnym z udziałem lokalnej społeczności.

Wnioskodawca realizuje Lokalną Strategię Rozwoju, która objęta została dofinansowaniem ze środków Unii Europejskiej w ramach programów: Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020, Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa X na lata 2014-2020 ze środków funduszy: Europejskiego Funduszu Społecznego, Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego oraz Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich.

W ramach powyższej strategii Wnioskodawca ogłasza nabory wniosków o dofinansowanie i wybiera je do dofinansowania. W ramach Stowarzyszenia powołana została Rada, do której wyłącznej właściwości należy wybór operacji (wybór wniosków o dofinansowanie), zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1303/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r.

Rada wybierana jest przez Walne Zebranie Członków, z tym że członek Rady nie może być równocześnie członkiem organu kontroli wewnętrznej Stowarzyszenia ani Jego Zarządu. Zgodnie z obowiązującym Regulaminem pracy Rady Stowarzyszenia, przyjętym przez Walne Zebranie Członków – członkom Rady w okresie sprawowania ich funkcji przysługuje dieta za udział w posiedzeniach Rady dotyczących oceny i wyboru operacji, które mają być realizowane w ramach opracowanej Lokalnej Strategii Rozwoju. Wysokość diety ustala Walne Zebranie Członków.

Rada otrzymuje diety za posiedzenie w wysokości: Przewodniczący – 340 zł brutto, pozostali członkowie – 170 zł brutto. Kwota nie jest określana w wysokości miesięcznej, tylko za posiedzenie. Ponadto z członkiem Rady nie zawarto żadnej umowy cywilnoprawnej ani innej umowy.

Zgodnie z art. 13 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z działalności wykonywanej osobiście uznaje się m.in. przychody osób niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu Zarządów, Rad Nadzorczych, Komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych.

Zgodnie z dokumentami rejestrowymi Stowarzyszenia: statutem, KRS, Rada Stowarzyszenia nie jest organem stanowiącym osoby prawnej, jest nią Walne Zebranie Członków. Forma organu Stowarzyszenia, jaką jest Rada Stowarzyszenia, nie jest także tożsama z innym organem wymienionym w art. 13 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie jest też Radą Nadzorczą, bowiem Rada Nadzorcza występuje w spółkach kapitałowych. Rada Stowarzyszenia zgodnie ze statutem jest organem decyzyjnym tylko w zakresie wyborów i oceny określonych projektów – operacji składanych przez beneficjentów środków unijnych. Rada nie ma natomiast wpływu na stanowienie w sprawach Stowarzyszenia. Te kompetencje posiada Walne Zebranie Członków, Zarząd, Komisja Rewizyjna.

W związku z powyższym, diety członków Rady Stowarzyszenia nie podlegają art. 13 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż Rada Stowarzyszenia nie jest organem stanowiącym ani innym wymienionym w tym przepisie. W związku z tym, dieta w wysokości 340 zł lub 170 zł za posiedzenie członka Rady Stowarzyszenia stanowi inne źródło przychodów i należy w całości wypłacić kwotę diety członkowi Rady za posiedzenie, a takie posiedzenia odbywają się wciągu roku kilka lub kilkanaście razy. Po zakończeniu roku podatkowego należy wystawić członkowi Rady informację PIT-8C.

Podatnik ma w takim wypadku obowiązek sam rozliczyć i zapłacić podatek dochodowy w zeznaniu rocznym.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

W jaki sposób opodatkować podatkiem dochodowym od osób fizycznych diety otrzymywane przez członków Rady Stowarzyszenia? Czy należy traktować je jako przychody z innych źródeł określone w art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych? Jeżeli tak, to czy należy wypłacić dietę w całości, tj. w wysokości 340 zł i 170 zł brutto, a po zakończonym roku podatkowym wystawić informację PIT-8C dla każdego członka Rady i każdy z nich dokona rozliczenia i następnie zapłaty podatku w zeznaniu rocznym?

Zdaniem Wnioskodawcy, kwoty – diety wypłacane członkom Rady Stowarzyszenia należy zaliczyć do przychodów z innych źródeł (art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Nie stanowią one bowiem przychodów otrzymywanych przez osoby należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych (art. 13 pkt 7 tej ustawy). Rada Stowarzyszenia nie jest organem stanowiącym ani innym organem wymienionym w art. 13 ust. 7 ww. ustawy. Świadczenia z tego tytułu należy więc rozpoznawać jako inne świadczenia na rzecz członków Stowarzyszenia.

Kwoty diet powinny być więc opodatkowane według skali, przy czym ustawa nie przewidziała możliwości zastosowania koszów uzyskania przychodu (art. 20 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Od przychodów z innych źródeł płatnicy nie są jednak obowiązani pobierać zaliczki, jedynym ich obowiązkiem jest wystawienie informacji PIT-8C (art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Kwoty diet należy więc członkom rady przekazać w całości, opodatkowania dokonają oni samodzielnie w zeznaniu rocznym.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z treści art. 10 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy wynika, że źródłem przychodów jest działalność wykonywana osobiście.

Jak stanowi art. 13 pkt 7 ww. ustawy, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych.

Z treści art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy wynika, że źródłem przychodów są również inne źródła. Zgodnie z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Użyte w ww. przepisie sformułowanie „w szczególności”, świadczy o tym, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter przykładowy i otwarty, zatem do tej kategorii należy zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ww. ustawy.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Rada Stowarzyszenia otrzymuje diety za posiedzenie w wysokości 340 zł lub 170 zł brutto. Z członkiem Rady Stowarzyszenia nie zawarto żadnej umowy cywilnoprawnej ani innej umowy, a przyznane diety za posiedzenie dla członka Rady wynikają z Regulaminu Rady zatwierdzonego przez organ stanowiący stowarzyszenia, tj. Walne Zebranie Członków oraz uchwałę Walnego Zebrania Członków, o wysokości diet dla członków Rady. Zgodnie z dokumentami rejestrowymi Stowarzyszenia: statutem, KRS-em, Rada Stowarzyszenia nie jest organem stanowiącym osoby prawnej (jest nim Walne Zebranie). Forma organu Stowarzyszenia, jaką jest Rada Stowarzyszenia, nie jest także tożsama z innym organem wymienionym w art. 13 pkt 7, nie jest bowiem też Radą Nadzorczą, bowiem Rada Nadzorcza występuje w spółkach kapitałowych. Rada Stowarzyszenia, zgodnie ze statutem jest organem decyzyjnym tylko w zakresie wyborów i oceny określonych projektów – operacji składanych przez beneficjentów środków unijnych. Rada nie ma natomiast wpływu na stanowienie w sprawach Stowarzyszenia. Te kompetencje posiada Walne Zebranie, Zarząd, Komisja Rewizyjna.

Rada Stowarzyszenia nie jest organem stanowiącym ani innym wymienionym w tym przepisie. Przychody członków Rady Stowarzyszenia z tytułu pełnionych funkcji, byłyby przychodami ze źródła określonego w art. 13 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyby Rada Stowarzyszenia była organem stanowiącym osoby prawnej.

Z zawartych we wniosku informacji wynika, że Rada Stowarzyszenia nie jest organem stanowiącym Stowarzyszenia. Oznacza to, że brak jest przesłanek prawnych do zaliczenia przedmiotowych przychodów do kategorii określonej w art. 13 pkt 7 ww. ustawy.

Przychody z tego źródła nie mieszczą się również w zakresie żadnej innej kategorii przychodów z działalności wykonywanej osobiście.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie obowiązków płatnika:

• jest prawidłowe – w części dotyczącej określenia źródła przychodów,
  

• jest nieprawidłowe – w części dotyczącej obowiązku wystawienia informacji PIT-8C.
  
  

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1509, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów ustawy Ordynacja podatkowa zaniechano poboru podatku.

Na podstawie art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Katalog źródeł przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych zawiera art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 2 i pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłami przychodów są odpowiednio:

• działalność wykonywana osobiście;
  

• inne źródła.
  
  

W myśl art. 13 pkt 7 ww. ustawy, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych.

Zgodnie z art. 20 ust. 1 ww. ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Użycie w powyższym przepisie sformułowania „w szczególności” wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 tej ustawy. W związku z tym, każde świadczenie mające realną korzyść finansową, o ile nie stanowi konkretnej kategorii przychodu zaliczanego do jednego ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8 ww. ustawy, jest dla świadczeniobiorcy przychodem z innych źródeł.

W brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2018 r., art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowił, że osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego, z zastrzeżeniem art. 45ba ust. 4, przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

Stosownie do art. 42a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2019 r., osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest stowarzyszeniem, które działa m.in. w oparciu o ustawę z dnia 20 lutego 2015 r. o rozwoju lokalnym z udziałem lokalnej społeczności. W ramach Stowarzyszenia powołana została Rada, do której wyłącznej właściwości należy wybór operacji (wybór wniosków o dofinansowanie). Rada wybierana jest przez Walne Zebranie Członków, z tym że członek Rady nie może być równocześnie członkiem organu kontroli wewnętrznej Stowarzyszenia ani Jego Zarządu. Zgodnie z obowiązującym Regulaminem pracy Rady Stowarzyszenia, przyjętym przez Walne Zebranie Członków – członkom Rady w okresie sprawowania ich funkcji przysługuje dieta za udział w posiedzeniach Rady dotyczących oceny i wyboru operacji, które mają być realizowane w ramach opracowanej Lokalnej Strategii Rozwoju. Wysokość diety ustala Walne Zebranie Członków. Rada otrzymuje diety za posiedzenie w wysokości: Przewodniczący – 340 zł brutto, pozostali członkowie 170 zł brutto. Posiedzenia Rady Stowarzyszenia odbywają się w ciągu roku kilka lub kilkanaście razy. Ponadto z członkiem Rady nie zawarto żadnej umowy cywilnoprawnej ani innej umowy. Zgodnie z dokumentami rejestrowymi Stowarzyszenia, Rada Stowarzyszenia nie jest organem stanowiącym osoby prawnej, nie jest też Radą Nadzorczą. Rada Stowarzyszenia zgodnie ze statutem jest organem decyzyjnym tylko w zakresie wyborów i oceny określonych projektów – operacji składanych przez beneficjentów środków unijnych. Rada nie ma natomiast wpływu na stanowienie w sprawach Stowarzyszenia.

Mając na uwadze opisany stan faktyczny – w szczególności wskazanie, że Rada Stowarzyszenia nie jest organem stanowiącym osoby prawnej, o którym mowa w art. 13 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – stwierdzić należy, że diety otrzymywane przez członków Rady Stowarzyszenia nie stanowią przychów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 tej ustawy. Przychody członków Rady Stowarzyszenia należy zaliczyć do innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w związku z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego, na Wnioskodawcy nie ciążą obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych, wypłata diety następuje więc w kwocie brutto, zaś podatnik sam dokonuje rozliczenia powyższych dochodów w zeznaniu podatkowym i zapłaty podatku.

Należy zauważyć, że z dniem 1 stycznia 2019 r. weszło w życie rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 22 listopada 2018 r. w sprawie określenia niektórych wzorów oświadczeń, deklaracji i informacji podatkowych obowiązujących w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 2237).

Na podstawie § 2 ust. 1 tego rozporządzenia, wzory, o których mowa w § 1, stosuje się do przychodów, dochodów (strat) uzyskanych (poniesionych) od dnia 1 stycznia 2018 r.

Przepisu ust. 1 nie stosuje się, jeżeli przed dniem wejścia w życie rozporządzenia oświadczenia, deklaracje i informacje podatkowe zostały złożone na formularzach dotychczasowych (§ 2 ust. 2 ww. rozporządzenia).

Zgodnie z ustalonym w rozporządzeniu wzorem informacji PIT-8C, dotyczy ona wyłącznie niektórych dochodów z kapitałów pieniężnych. Natomiast w przypadku podlegających opodatkowaniu należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, właściwym jest ujęcie tych przychodów w Informacji o przychodach z innych źródeł oraz o dochodach i pobranych zaliczkach na podatek dochodowy w danym roku podatkowym PIT-11.

Z powyższego wynika, że w stosunku do diet otrzymywanych przez członków Rady Stowarzyszenia na Wnioskodawcy nie spoczywa obowiązek wystawienia informacji PIT-8C. Stosownie do treści art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2019 r., Wnioskodawca w tym zakresie jest zobowiązany do wystawienia Informacji o przychodach z innych źródeł oraz o dochodach i pobranych zaliczkach na podatek dochodowy w danym roku podatkowym PIT-11.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy w zakresie określenia źródła przychodów należało uznać za prawidłowe, natomiast w zakresie obowiązku wystawienia informacji PIT-8C należało uznać za nieprawidłowe.

W tym miejscu wyjaśnić należy, że przedstawiając opis stanu faktycznego oraz własne stanowisko Wnioskodawca przywołał art. 13 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, natomiast w ww. ustawie brak jest takiego przepisu – właściwym przepisem jest art. 13 pkt 7, którego treść Wnioskodawca przytoczył we własnym stanowisku wskazując również jego właściwe oznaczenie. Powyższe nie ma wpływu na treść rozstrzygnięcia.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa). Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.