Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT2-2.4011.20.2019.2.IL
z 27 marca 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 14 stycznia 2019 r. (data wpływu 17 stycznia 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania zwolnienia przedmiotowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 stycznia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania zwolnienia przedmiotowego.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 29 stycznia 2013 r. Wnioskodawca zakupił nieruchomość, której wartość została określona w § 5 aktu notarialnego w wysokości 101.500 zł, natomiast w § 14 tego aktu określono dodatkowe koszty związane z kupnem nieruchomości i suma tych kosztów wynosiła 3.529,90 zł. Wnioskodawca korzystał z usług Biura Pośrednictwa, zawierając umowę w dniu 20 grudnia 2012 r. Wartość usługi łącznie wyniosła 2.496,90 zł. Ww. koszty uiścił Wnioskodawca, jako kupujący, w związku tym wartość nieruchomości łącznie wyniosła 107.526,80 zł. Na dzień zakupu nieruchomości był rozwodnikiem. W dniu 7 czerwca 2018 r. Wnioskodawca zbył ww. nieruchomość za kwotę 125.000 zł. Przy sprzedaży nieruchomości korzystał z usługi pośrednictwa, która wyniosła 3.000 zł. Po pomniejszeniu kosztów usługi pośrednictwa wartość sprzedaży nieruchomości wyniosła 122.000 zł. Na dzień sprzedaży nieruchomości Wnioskodawca pozostawał już w związku małżeńskim. Wnioskodawca wraz z żoną K. M. zamierza kupić działkę rolną z wydanymi warunkami zabudowy i planuje wybudować dom drewniany całoroczny. Działka i dom mają być przeznaczone tylko i wyłącznie na własne cele mieszkaniowe, nie będą przedmiotem wynajmu, czy odsprzedaży osobom trzecim. Z uwagi na posiadane mieszkanie zakupiona nieruchomość (działka oraz dom) będzie przeznaczona w początkowym okresie na mieszkanie w okresie letnim. W związku z tym, iż Wnioskodawca ma córkę H. M., więc w przyszłości zamierza wraz z żoną mieszkać w domu wybudowanym na działce, natomiast posiadane obecnie mieszkanie Wnioskodawca wraz z żoną zamierza przekazać w formie darowizny córce. W przesłanym uzupełnieniu wskazano, że środki uzyskane ze sprzedaży nieruchomości Wnioskodawca przeznaczył na zakup działki rolnej wraz z warunkami zabudowy oraz zamierza przeznaczyć na budowę na niej budynku drewnianego. Zakup działki oraz budowa domu jest i będzie objęta wspólnością majątkową małżeńską. Działka została zakupiona 18 lutego 2019 r., natomiast rozpoczęcie przez Wnioskodawcę budowy domu drewnianego nastąpi w okresie sierpień-wrzesień 2019 r. Warunki zabudowy określają budowę budynku mieszkalnego jednorodzinnego, oraz dopuszczają realizację postawienia pomieszczenia garażowego. Decyzja o warunkach zabudowy została wydana na poprzedniego właściciela działki. Wnioskodawca wskazał, iż zgodnie z przepisami prawa budowlanego w przypadku budowy domu o powierzchni 35 m2 obowiązuje zgłoszenie budowy bez konieczności procedowania budowy, tak jak w przypadku budowy wymagającej pozwolenia na budowę. Wybudowany przez Wnioskodawcę dom będzie posiadał w obrysie 35 m2, w związku z tym Wnioskodawca zgłosi jedynie budowę.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy zasadne jest korzystanie z ulgi zwalniającej od uiszczenia podatku, zgodnie z art. 21 ust.25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w związku ze zbyciem nieruchomości, a w przypadku nie wydatkowania całej kwoty, to odpowiednie pomniejszenie kwoty podatku należnego od zbycia nieruchomości?

Czy i w jaki sposób wpływa stan cywilny Wnioskodawcy podczas zbycia jednej i nabycia drugiej nieruchomości tj. Czy przeznaczenie środków uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości na zakup wspólnej z żoną działki rolnej z wydanymi warunkami zabudowy i budowę domu drewnianego mieszkalnego uprawnia do zwolnienia z podatku określonego w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w całości czy w określonej części?

Zdaniem Wnioskodawcy art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznym, zawiera katalog celów mieszkaniowych uprawniających do zwolnienia, w związku z tym zakup działki rolnej, posiadającej warunki zabudowy oraz budowa domu drewnianego całorocznego spełnia wskazane wymagania. Wnioskodawca uważa, że zasadne jest korzystanie z ulgi podatkowej, ponieważ wydatki na zakup nowej nieruchomości poniesione zostałyby w okresie 2 lat od zbycia nieruchomości a zakup nieruchomości przeznaczony byłby na własne cele mieszkaniowe.

W ocenie wnioskodawcy w przypadku niewydatkowania całej kwoty należny podatek wynosiłby przy założeniu:

Przychód ze sprzedaży pomniejszony o koszty pośrednika 122.000,00 zł

Koszt zakupu nieruchomości po powiększeniu kosztów zakupu 107.526,80 zł

Dochód 14.473,70 zł

Przykład 1

Koszt zakupu nieruchomości (działka oraz dom) 100.000,00 zł

Podatek zwolniony 11.863,28 zł

Podatek należny 495,89 zł

Przykład 2

Koszt zakupu nieruchomości (działka oraz dom) 90.000,00 zł

Podatek zwolniony 10.676,95 zł

Podatek należny 721,29 zł

W związku z pozostawaniem w związku małżeńskim w czasie zbycia nieruchomości oraz zakupu działki i budowy domu drewnianego zdaniem Wnioskodawcy zasadne jest korzystanie z ulgi podatkowej z uwagi na zakup nowej nieruchomości, który ma miejsce w okresie 2 lat od zbycia nieruchomości. Dodatkowo środki na zakup nieruchomości i budowę domu drewnianego przeznaczone są ze środków pieniężnych ze zbycia nieruchomości.

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie dotyczące zasadności korzystania w przedstawionym zdarzeniu przyszłym ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz na pytanie dotyczące wpływu stanu cywilnego Wnioskodawcy podczas zbycia jednej i nabycia drugiej nieruchomości. W kwestii ustalenia podatku w przypadku niewydatkowania przez Wnioskodawcę całej kwoty przychodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 200 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

• jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

W świetle powyższego, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub ww. praw majątkowych następuje przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie i nie zostaje dokonane w wykonaniu działalności gospodarczej stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z treści złożonego wniosku wynika, że w dniu 29 stycznia 2013 r. Wnioskodawca zakupił nieruchomość, której wartość została określona w § 5 aktu notarialnego w wysokości 101.500 zł, natomiast w § 14 tego aktu określono dodatkowe koszty związane z kupnem nieruchomości i suma tych kosztów wynosiła 3.529,90 zł. Wnioskodawca korzystał z usług Biura Pośrednictwa, zawierając umowę w dniu 20 grudnia 2012 r. Wartość usługi łącznie wyniosła 2.496,90 zł. Ww. koszty uiścił Wnioskodawca, jako kupujący, w związku tym wartość nieruchomości łącznie wyniosła 107.526,80 zł. Na dzień zakupu nieruchomości był rozwodnikiem. W dniu 7 czerwca 2018 r. Wnioskodawca zbył ww. nieruchomość za kwotę 125.000 zł. Przy sprzedaży nieruchomości korzystał z usługi pośrednictwa, która wyniosła 3.000 zł. Po pomniejszeniu kosztów usługi pośrednictwa wartość sprzedaży nieruchomości wyniosła 122.000 zł. Na dzień sprzedaży nieruchomości Wnioskodawca pozostawał już w związku małżeńskim. Wnioskodawca wraz z żoną K. M. zamierza kupić działkę rolną z wydanymi warunkami zabudowy i planuje wybudować dom drewniany całoroczny. Działka i dom mają być przeznaczone tylko i wyłącznie na własne cele mieszkaniowe, nie będą przedmiotem wynajmu, czy odsprzedaży osobom trzecim. Z uwagi na posiadane mieszkanie zakupiona nieruchomość (działka oraz dom) będzie przeznaczona w początkowym okresie na mieszkanie w okresie letnim. W związku z tym, iż Wnioskodawca ma córkę H. M., więc w przyszłości zamierza wraz z żoną mieszkać w domu wybudowanym na działce, natomiast posiadane obecnie mieszkanie Wnioskodawca wraz z żoną zamierza przekazać w formie darowizny córce. W przesłanym uzupełnieniu wskazano, że środki uzyskane ze sprzedaży nieruchomości Wnioskodawca przeznaczył na zakup działki rolnej wraz z warunkami zabudowy oraz zamierza przeznaczyć na budowę na niej budynku drewnianego. Zakup działki oraz budowa domu jest i będzie objęta wspólnością majątkową małżeńską. Działka została zakupiona 18 lutego 2019 r., natomiast rozpoczęcie przez Wnioskodawcę budowy domu drewnianego nastąpi w okresie sierpień-wrzesień 2019 r. Warunki zabudowy określają budowę budynku mieszkalnego jednorodzinnego, oraz dopuszczają realizację postawienia pomieszczenia garażowego. Decyzja o warunkach zabudowy została wydana na poprzedniego właściciela działki. Wnioskodawca wskazał, iż zgodnie z przepisami prawa budowlanego w przypadku budowy domu o powierzchni 35 m2 obowiązuje zgłoszenie budowy bez konieczności procedowania budowy, tak jak w przypadku budowy wymagającej pozwolenia na budowę. Wybudowany przez Wnioskodawcę dom będzie posiadał w obrysie 35 m2, w związku z tym Wnioskodawca zgłosi jedynie budowę.

Stosownie do art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych , od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw (art. 30e ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Na mocy art. 30e ust. 4 ww. ustawy, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

1. dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
2. dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.

Natomiast, zgodnie z art. 30e ust. 7 tejże ustawy, w przypadku niewypełnienia warunków określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 podatnik jest obowiązany do złożenia korekty zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, i do zapłaty podatku wraz z odsetkami za zwłokę; odsetki nalicza się od następnego dnia po upływie terminu, o którym mowa w art. 45 ust. 4 pkt 4, do dnia zapłaty podatku włącznie.

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł (art. 30e ust. 5 cytowanej ustawy).

Stosownie do art. 19 ust. 1 przywołanej ustawy, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e cytowanej ustawy).

Nadto, w myśl art. 22 ust. 6f cytowanej ustawy koszty nabycia lub koszty wytworzenia, o których mowa w ust. 6c, są corocznie podwyższane, począwszy od roku następującego po roku, w którym nastąpiło nabycie lub wytworzenie zbywanych rzeczy lub praw majątkowych, do roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym nastąpiło ich zbycie, w stopniu odpowiadającym wskaźnikowi wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych w okresie pierwszych trzech kwartałów roku podatkowego w stosunku do tego samego okresu roku ubiegłego, ogłaszanemu przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski".

Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2018 r., wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Cele mieszkaniowe, których sfinansowanie przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uprawnia do skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania, wymienione zostały w art. 21 ust. 25 cytowanej ustawy.

Stosownie do art. 21 ust. 25 pkt 1 ww. ustawy, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki poniesione na:

1. nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,
2. nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,
3. nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,
4. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,
5. rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego

• położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.

Na podstawie art. 21 ust. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2018 r., przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d) i e), rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach.

Natomiast stosownie do art. 21 ust. 28 za wydatki, o których mowa w ust. 25, nie uważa się wydatków poniesionych na:

1. nabycie gruntu lub udziału w gruncie, prawa wieczystego użytkowania gruntu lub udziału w takim prawie, budynku, jego części lub udziału w budynku, lub
   
2. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę, adaptację lub remont budynku albo jego części

• przeznaczonych na cele rekreacyjne.

Jak wynika z powołanych wyżej przepisów wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy, jeśli nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia danej nieruchomości lub prawa majątkowego zostanie wydatkowany na własne cele mieszkaniowe, do których zaliczamy m.in. nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego oraz budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera wyjaśnienia, co stanowi podstawę do określenia przeznaczenia gruntu. W związku z tym konieczne jest odniesienie się, w tym zakresie, do przepisów zawartych w ustawie z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2018, poz. 1945 z późn. zm.).

W myśl art. 4 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobu zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. Natomiast w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu (art. 4 ust. 2 tej ustawy).

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca wraz z żoną zakupił działkę rolną wraz z warunkami zabudowy na której zamierza wybudować budynek drewniany, w którym zamierza zamieszkać. Warunki zabudowy określają budowę budynku mieszkalnego jednorodzinnego, oraz dopuszczają realizację postawienia pomieszczenia garażowego.

Ustawodawca formułując przedmiotowe zwolnienie w sposób jednoznaczny wskazał cele mieszkaniowe, których realizacja pozwala na zwolnienie z opodatkowania dochodu ze sprzedaży. Przy czym „własne cele mieszkaniowe” należy rozumieć jednoznacznie, zgodnie z wykładnią literalną. Realizacja własnych celów mieszkaniowych powinna polegać na tym, że w nowo wybudowanym budynku mieszkalnym podatnik takie cele będzie realizować, a więc będzie w nim mieszkał. W orzecznictwie przyjmuje się, że cel mieszkaniowy wiąże się z zaspokojeniem potrzeb mieszkaniowych, przy czym chodzi tu o potrzeby mieszkaniowe w sensie obiektywnym, a zatem potrzeby przeciętnego podatnika, który o ulgę się ubiega. Zawsze bowiem centrum życiowe koncentruje się w konkretnym budynku mieszkalnym i ten właśnie budynek służy zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych. Jest to cel nadrzędny, przez pryzmat którego należy interpretować ww. przepis.

Zwolnieniem tym nie są zatem objęte przychody ze sprzedaży nieruchomości i praw przeznaczone na zakup innych nieruchomości lub praw w sytuacji, gdy czynności te wskazują np. na działanie o charakterze zarobkowym, spekulacyjnym, inwestycyjnym lub innym nie wskazującym na działanie ukierunkowane na zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych.

Wydatkowanie przychodu na własne cele mieszkaniowe oznacza, że celem podatnika jest zamieszkanie w tym nowym miejscu. Wyraz „mieszkaniowe” w wyrażeniu „własne cele mieszkaniowe” należy odnosić do zamiaru zamieszkiwania związanego z różnymi sposobami wydatkowania przychodu, a nie do wydatkowania przychodu na nabycie w znaczeniu przedmiotowym. Powyższe wynika wprost z brzmienia przepisu normującego powyższe zwolnienie.

Zatem wydatkowanie przez Wnioskodawcę środków ze sprzedaży nieruchomości na nabycie działki rolnej wraz z warunkami zabudowy i wybudowanie na niej budynku mieszkalnego jednorodzinnego w celu realizacji własnych potrzeb mieszkaniowych mieści się w dyspozycji zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 131 w zw. z art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. c) i d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ponadto w rozpatrywanej sprawie Wnioskodawca powziął wątpliwość, czy jego stan cywilny podczas zbycia jednej i nabycia drugiej nieruchomości wpływa na prawo do zwolnienia tj. czy może przeznaczyć środki, uzyskane ze sprzedaży nieruchomości, stanowiącej jego majątek odrębny, na zakup wraz z żoną działki rolnej wraz z warunkami zabudowy na której zamierza wybudować budynek drewniany oraz jego budowę.

W związku z tym, że prawo własności działki rolnej Wnioskodawca nabył wraz z małżonką w ramach wspólności majątkowej małżeńskiej należy odnieść się do regulacji ustroju wspólności majątkowej małżeńskiej, zawartej w przepisach Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego.

Zgodnie z art. 31 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 682 ze zm.) – z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków. Ustrój wspólności ustawowej obejmujący dorobek obojga małżonków, ukształtowany został przez ustawodawcę jako wspólność łączna, bezudziałowa. Wspólność ta charakteryzuje się tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą zatem rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością – art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. Stosownie natomiast do art. 43 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego – oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.

Zgodnie z art. 33 pkt 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego do majątku osobistego każdego z małżonków należą przedmioty majątkowe nabyte przed powstaniem wspólności ustawowej.

W świetle powyższego wydatkując przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości stanowiącej majątek odrębny Wnioskodawcy, na nabycie wraz z żoną do majątku wspólnego gruntu rolnego, przeznaczonego zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy pod budowę budynku jednorodzinnego, na którym Wnioskodawca zamierza wybudować budynek drewniany i jego budowę, w sytuacji, gdy nastąpiło w celu realizacji własnych potrzeb mieszkaniowych, Wnioskodawca może całość wydatków na te cele uznać za uprawniające do zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 w zw. z art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. c) i d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Końcowo wskazać należy, że organ interpretacyjny nie jest uprawniony do dokonywania obliczenia podstawy opodatkowania oraz zobowiązania podatkowego bądź potwierdzenia prawidłowości dokonanych obliczeń. W polskim systemie prawa podatkowego obowiązuje zasada samoobliczenia podatku. Interpretacja indywidualna w odróżnieniu od aktu administracyjnego nie jest (co do zasady) skierowana wprost na wywołanie skutków prawnych, lecz ocenę stanowiska Wnioskodawcy bądź wskazanie prawidłowego stanowiska, z uzasadnieniem prawnym, przy uwzględnieniu stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego przez zainteresowanego we wniosku o interpretację. Istotą interpretacji indywidualnej jest rozstrzygnięcie, czy Wnioskodawca prawidłowo postrzega, jakie skutki prawne na gruncie określonych przepisów prawa podatkowego wywołuje przedstawiony przez niego stan faktyczny albo zdarzenie przyszłe. Wydanie interpretacji indywidualnej nie zwalnia podatnika z obowiązku obliczenia zobowiązania podatkowego.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a,
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług,
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Stosownie natomiast do treści art. 14na § 2 ww. ustawy, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy 5 o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.