Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP2-2.4010.76.2019.1.PP
z 4 kwietnia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 11 lutego 2019 r. (data wpływu 13 luty 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy Wnioskodawca posiada status małego podatnika i może stosować obniżoną stawkę w wysokości 9% opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 lutego 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy Wnioskodawca posiada status małego podatnika i może stosować obniżoną stawkę w wysokości 9% opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka w roku 2018 rozliczała się jako mały podatnik w podatku dochodowym od osób prawnych.
Spółka prowadzi działalność operacyjną polegającą na obsłudze logistyczno-magazynowej firmy (…). Świadczy również usługi w zakresie przechowywania towarów i wynajmu pomieszczeń firmy.

W roku 2018 spółka uzyskała przychód netto ze sprzedaży usług w wysokości 4 119 000 złotych. Sprzedaż w całości opodatkowana jest stawką 23% vat, czyli łączny przychód brutto wyniósł 5 066 000 złotych.

Ponadto w roku 2018 spółka dokonała wykupu z leasingu samochodu osobowego, który następnie sprzedała. W działalności spółki była to jednorazowa, okazjonalna transakcja jednak na znaczną kwotę.

Przychód z transakcji wyniósł 400 000 złotych brutto – kwota netto 325 200 złotych została zaliczona do przychodów ze sprzedaży towarów, ponieważ samochód nie był używany ponad rok.

Łącznie przychody brutto (z podatkiem vat) wyniosły 5 466 000 złotych.

Do spółki nie mają zastosowania okoliczności wymienione w art. 19 ust. 1a, 1b,1c.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy spółka w roku 2019 w dalszym ciągu ma status małego podatnika i może zastosować obniżoną stawkę 9% podatku dochodowego od osób prawnych, o ile w roku bieżącym jej przychody nie przekroczą kwoty 1 200 000 euro?

Stanowisko Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 4a pkt 10 ustawy PDOP mały podatnik – to podatnik, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1 200 000 euro; przeliczenia kwot wyrażonych w euro dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł. Limit przychodów zgodnie z powyższą definicją wynosi 5 135 000 zł.

Spółka w ramach osiągania przychodów ze swojej podstawowej działalności operacyjnej nie przekroczyła zdefiniowanej powyżej kwoty; nastąpiło to w wyniku dokonania jednorazowej, okazjonalnej transakcji na znaczną kwotę stanowiącą nieomal 8% limitu rocznego.

Spółka stoi na stanowisku, że dokonując weryfikacji swojego statusu uprawniającego ją do zastosowania obniżonej stawki podatku dochodowego w roku 2019 może pominąć opisaną powyżej transakcję i brać pod uwagę jedynie efekty stałej, systematycznej działalności operacyjnej.

Według Spółki (Wnioskodawcy), jej wartością przychodu ze sprzedaży, która decyduje o statusie małego podatnika jest wyłącznie wartość sprzedaży zaewidencjonowana na podstawie wystawionych faktur VAT na koncie „Sprzedaż usług” powiększona o kwotę należnego podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 19 ust. 1 pkt 2 spółka może za rok 2019 rozliczać się stawką 9% podstawy opodatkowania od przychodów (dochodów) innych niż z zysków kapitałowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Z przedstawionego wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność operacyjną polegającą na obsłudze logistyczno-magazynowej oraz świadczy usługi w zakresie przechowywania towarów i wynajmu pomieszczeń.

Spółka wskazała, że w 2018 r. uzyskała przychód netto ze sprzedaży usług w wysokości 4 119 000 zł, natomiast przychód brutto wyniósł 5 066 000 zł.

W 2018 r. Wnioskodawca dokonał wykupu z leasingu samochodu osobowego, który następnie został sprzedany. Przychód z ww. transakcji wyniósł 400 000 zł, natomiast kwota netto w wysokości 325 200 została zaliczona do przychodów ze sprzedaży towarów. Łączne przychody brutto wyniosły 5 466 000 zł.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi fakt czy mieści się on w kategorii małego podatnika w 2019 roku oraz czy może stosować obniżoną stawkę w wysokości 9% opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1036, z późn. zm., dalej: „updop”), przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Zgodnie z treścią art. 19 ust. 1 updop w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2019 r., podatek, z zastrzeżeniem art. 21, art. 22, art. 24a, art. 24b, art. 24d i art. 24f, wynosi:

1. 19% podstawy opodatkowania;
2. 9% podstawy opodatkowania od przychodów (dochodów) innych niż z zysków kapitałowych – w przypadku podatników, u których przychody osiągnięte w roku podatkowym nie przekroczyły wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1 200 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł.
   
   

W myśl art. 4a pkt 10 updop małym podatnikiem jest podatnik, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1 200 000 euro, przy czym przeliczenia tej kwoty dla danego roku podatkowego dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł.

Należy również zwrócić uwagę, iż art. 4a pkt 10 updop, który wprowadza definicję małego podatnika, zawiera sformułowanie „wartość przychodu ze sprzedaży”, które nie zostało zdefiniowane w updop. Trzeba również wskazać, że nie należy tego pojęcia utożsamiać z pojęciem przychodu podatkowego.

Dokonując zatem literalnej wykładni tego pojęcia – przy obliczaniu powyższego limitu należy uwzględnić wszelkie przychody ze sprzedaży danego podatnika, w tym także zwolnione od podatku dochodowego, z wyłączeniem przychodów osiąganych z innego tytułu niż sprzedaż.

Taka wykładnia sformułowania „przychodu ze sprzedaży” koreluje z tożsamą regulacją zawartą w art. 2 pkt 25 lit. a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), w myśl której, przez małego podatnika rozumie się podatnika od towarów i usług, u którego wartość sprzedaży (wraz z kwotą podatku) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1 200 000 euro.

Ustalając więc status małego podatnika, uprawniający do zastosowania 9% stawki podatku dochodowego od osób prawnych, przy obliczaniu limitu na podstawie art. 4a pkt 10 ww. ustawy, należy uwzględnić wszelkie przychody ze sprzedaży danego podatnika, w tym także zwolnione od podatku dochodowego, z wyłączeniem przychodów osiąganych z innego tytułu niż sprzedaż.

Sprzedażą jest odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów (art. 2 pkt 22 ustawy o podatku od towarów i usług). Zauważyć jednakże należy, że odwołanie się do definicji „sprzedaży” zawartej w ustawie o podatku od towarów i usług, dla potrzeb ustalenia „wartości przychodów ze sprzedaży” w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawsze jest uzasadnione.

Wskazać bowiem należy na możliwe istotne rozbieżności, które mogą powstać pomiędzy wartością sprzedaży ustaloną na podstawie ustawy o podatku od towarów i usług, a przychodem ze sprzedaży wg ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Istnieją bowiem sytuacje, w których określona sprzedaż nie podlega podatkowi VAT (np. sprzedaż usług poza terytorium kraju), a podlega podatkowi dochodowemu od osób prawnych i odwrotnie sprzedaż, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

W art. 19 ust. 1a updop w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2019 r., ustawodawca przewiduje ograniczenie możliwości stosowania stawki 9% dla podatników rozpoczynających działalność, którzy powstali w wyniku szeregu wskazanych w nim operacji restrukturyzacyjnych.

W myśl tego przepisu podatnik, który został utworzony:

1. w wyniku przekształcenia, połączenia lub podziału podatników, z wyjątkiem przekształcenia spółki w inną spółkę, albo
   
2. wyniku przekształcenia przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną wykonującą we własnym imieniu działalność gospodarczą lub spółki niebędącej osobą prawną, albo
   
3. przez osoby prawne, osoby fizyczne albo jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które wniosły na poczet kapitału podatnika uprzednio prowadzone przez siebie przedsiębiorstwo, zorganizowaną część przedsiębiorstwa albo składniki majątku tego przedsiębiorstwa o wartości przekraczającej łącznie równowartość w złotych kwoty co najmniej 10 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym wniesiono te składniki majątku, w zaokrągleniu do 1000 zł, przy czym wartość tych składników oblicza się, stosując odpowiednio przepisy art. 14, albo
   
4. przez osoby prawne, osoby fizyczne albo jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej wnoszące, tytułem wkładów niepieniężnych na poczet kapitału podatnika, składniki majątku uzyskane przez te osoby albo jednostki w wyniku likwidacji innych podatników, jeżeli te osoby albo jednostki posiadały udziały (akcje) tych innych likwidowanych podatników, albo
   
5. przez osoby prawne, osoby fizyczne albo jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, jeżeli w roku podatkowym, w którym podatnik został utworzony, oraz w roku podatkowym bezpośrednio po nim następującym, zostało do niego wniesione na poczet kapitału uprzednio prowadzone przedsiębiorstwo, zorganizowana część przedsiębiorstwa albo składniki majątku tego przedsiębiorstwa o wartości przekraczającej łącznie równowartość w złotych kwoty 10 000 euro ogłaszanego przez narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym wniesiono te składniki majątku, w zaokrągleniu do 1000 zł, przy czym wartość tych składników oblicza się, stosując odpowiednio przepisy art. 14
   

- nie stosuje się przepisu ust. 1 pkt 2 w roku podatkowym, w którym rozpoczął działalność, oraz w roku podatkowym bezpośrednio po nim następującym.

Podsumowując, należy wskazać, że Wnioskodawca nie mieści się w kryterium małego podatnika, o którym mowa w art. 4a pkt 10 updop i w związku z tym nie może korzystać ze stawki podatkowej 9% tj. stawki wymienionej w art. 19 ust. 1 pkt 2.

W związku z powyższym , stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.