Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT1-2.4012.84.2019.2.KK
z 5 kwietnia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 10 grudnia 2018 r. (data wpływu 14 lutego 2019 r. ) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do wystawienia faktury korygującej upoważniającej do obniżenia podstawy opodatkowania i podatku należnego oraz momentu wystawienia tej faktury - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 lutego 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do wystawienia faktury korygującej upoważniającej do obniżenia podstawy opodatkowania i podatku należnego oraz momentu wystawienia tej faktury.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Od czerwca 2015 r. prowadzi Pani działalność gospodarczą m. in. w zakresie świadczenia usług pomocy drogowej będąc zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym.

Zakres świadczonych usług obejmuje szereg działań podejmowanych w związku ze szkodami komunikacyjnymi, w tym: holowanie samochodów, ich parkowanie oraz wynajem pojazdów zastępczych.

W przypadkach, kiedy uczestnik zdarzenia drogowego ubiega się o pokrycie kosztów szkody przez ubezpieczyciela, zawiera Pani umowę cesji wierzytelności, której stronami są Pani klient, ubezpieczyciel oraz Pani, a której przedmiotem jest odszkodowanie z tytułu kosztów holowania, najmu pojazdu i parkowania.

W takich przypadkach faktury wystawione na nabywców usług (Pani klientów) są przedstawiane przez Panią ubezpieczycielowi w celu uzyskania odszkodowania w kwocie wynikającej z faktury. Z Pani punktu widzenia jest to de facto kwota należna z tytułu wykonanych przez Panią usług, za które - zgodnie z umową ubezpieczenia oraz przelewu wierzytelności - płaci podmiot trzeci (ubezpieczyciel).

Przed wypłatą odszkodowania ubezpieczyciel przeprowadza postępowanie mające na celu weryfikację zasadności zastosowanych przez Panią stawek (ich zgodności ze średnimi cenami rynkowymi) i okresów parkowania samochodów oraz okresów uzasadnionego najmu pojazdów zastępczych (ocena czy wydatki są konieczne i usprawiedliwione).

W niektórych sytuacjach ubezpieczyciel, opierając się na własnych miernikach, kwestionuje stosowane przez Panią stawki bądź okresy parkowania i najmu uznając je za niezasadne lub zawyżone i odmawiając zapłaty.

Zdarza się, że w takich przypadkach kieruje Pani sporną sprawę do rozstrzygnięcia przed sąd. Pozwanym i stroną postępowania jest ubezpieczyciel, nie klient będący nabywcą usługi, na którego została wystawiona faktura.

Możliwe są wówczas dwie sytuacje:

1. sąd ustala zasadność roszczeń oraz określa wysokość należnego odszkodowania (kwoty należnej z tytułu wykonanych przez Panią usług) i rozstrzyga o tym w wyroku sądowym,
2. zawiera Pani ugodę z ubezpieczycielem, w ramach której zostaje zrewidowana wysokość należnego wynagrodzenia z tytułu wyświadczonych przez Panią usług.

W obu przypadkach w efekcie końcowym ustalone ostatecznie wynagrodzenie może być niższe od pierwotnie przez Panią zafakturowanego.

Obowiązek podatkowy w podatku VAT rozpoznaje Pani w dacie wykonania usługi określonej w fakturze (art. 19a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy w przypadku wyroku sądowego określającego wysokość należnego odszkodowania w kwocie niższej niż wynikająca z pierwotnej faktury albo zawarcia ugody ustalającej wynagrodzenie niższe niż wynikające z pierwotnej faktury, ma Pani prawo wystawić fakturę korygującą obniżającą podstawę opodatkowania VAT i kwotę podatku należnego?
2. Jeśli odpowiedź na pytanie 1. jest pozytywna, jaki jest najwcześniejszy możliwy moment wystawienia faktury korygującej?

Ad. 1.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 29a. ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług podstawą opodatkowania jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Należy przy tym zauważyć, że jest to definicja zbieżna z art. 73 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej.

W odniesieniu do dostaw towarów i świadczenia usług innych niż te, o których mowa w art. 74-77, podstawa opodatkowania obejmuje wszystko, co stanowi zapłatę otrzymaną lub którą dostawca lub usługodawca otrzyma w zamian za dostawę towarów lub świadczenie usług, od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takiej dostawy lub świadczenia.

Tak ustaloną podstawę opodatkowania obniża się m. in. o kwoty udzielonych po dokonaniu sprzedaży opustów i obniżek cen, wartość zwróconych towarów i opakowań, zwróconą nabywcy całość lub część zapłaty otrzymaną przed dokonaniem sprzedaży, jeżeli do niej nie doszło (art. 29a ust. 10).

Jeżeli zatem po wystawieniu faktury VAT wystąpią zdarzenia mające wpływ na treść wystawionej faktury lub okaże się, że wystawiona faktura zawiera błędy, podatnik wystawia fakturę korygującą w celu podania właściwych, prawidłowych i zgodnych z rzeczywistością kwot i innych danych, decydujących o rzetelności wystawionego dokumentu.

W Pani sytuacji prawomocny wyrok sądu lub ugoda zawarta z ubezpieczycielem stanowi podstawę do wystawienia faktury korygującej zgodnie z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług w celu rzetelnego udokumentowania danej transakcji, tj. doprowadzenia danych wykazanych w pierwotnej fakturze do poziomu kwot należnych określonych przez sąd/ustalonych przez strony w ugodzie oraz zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy (czyli nie więcej niż wszystko, co stanowi zapłatę, którą ma Pani prawo otrzymać z tytułu wykonanych usług).

Faktura korygująca powinna być wystawiona zgodnie z art. 106j, natomiast obniżenia podstawy opodatkowania, w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze z wykazanym podatkiem może Pani dokonać w terminie i na zasadach określonych w art. 29a ust. 13 - 16 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. zasadniczo pod warunkiem posiadania przez Panią, potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez usługobiorcę, dla którego wystawiła Pani fakturę pierwotną.

Ad. 2.

W ustawie o podatku od towarów i usług brak jest terminu na wystawienie faktury korygującej, tym niemniej skoro to sąd uznaje część kwot wynikających z faktur za kwoty nienależne, to podstawą do wystawienia faktury korygującej jest wyrok sądu.

Analogicznie w przypadku zawieranej ugody: skoro strony zgodnie określają nową, zweryfikowaną kwotę należnego wynagrodzenia, to podstawą do wystawienia faktury jest ugoda.

Należałoby więc uznać, że najwcześniejszym możliwym terminem do wystawienia faktury korygującej jest moment:

• uprawomocnienia się wyroku sądowego w przypadku wskazanym w pkt 1. opisu stanu faktycznego,
• podpisania przez strony ugody, w przypadku wskazanym w pkt 2. opisu stanu faktycznego.

Natomiast maksymalny termin, w jakim dopuszczalne jest wystawienie faktury korygującej, wyznacza upływ terminu przedawnienia się zobowiązania podatkowego wynikającego z faktury pierwotnej, określony w art. 70 § 1 ordynacji podatkowej, tj. przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.