Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-2.4011.103.2019.3.KK
z 9 kwietnia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 lutego 2019 r. (data wpływu 12 lutego 2019 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zbycia nieruchomości lokalowej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 lutego 2019 r. wpłynął do Organu podatkowego ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zbycia nieruchomości lokalowej.

Załączone do wniosku pełnomocnictwo nie spełniało wymogów określonych w obowiązujących przepisach, w związku z tym, pismem Nr 0113-KDIPT2-2.4011.103.2019.2.KK z dnia 26 marca 2019 r., na podstawie art. 13 § 2a w związku z art. 169 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), wezwano do uzupełnienia pełnomocnictwa w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłane zostało w dniu 26 marca 2019 r. (skutecznie doręczone w dniu 27 marca 2019 r.). W dniu 2 kwietnia 2019 r. (nadano w dniu 28 marca 2019 r.) wpłynęło uzupełnienie wniosku z dnia 28 marca 2019 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym. W dniu 12 czerwca 2018 r. zmarł ojciec Wnioskodawcy, którego Wnioskodawca był jedynym spadkobiercą ustawowym. Nabycie spadku przez Wnioskodawcę po zmarłym zostało stwierdzone aktem poświadczenia dziedziczenia zarejestrowanym w dniu 24 lipca 2018 r. przez notariusza. Zgodnie ze wskazanym dokumentem, Wnioskodawca nabył całość spadku po zmarłym. W dniu 6 sierpnia 2018 r. Wnioskodawca złożył do Pierwszego Urzędu Skarbowego zgłoszenie nabycia własności rzeczy lub praw majątkowych na formularzu SD-Z2. Zaświadczeniem z dnia 14 sierpnia 2018 r. Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego stwierdził, że od dziedziczenia własności rzeczy i praw majątkowych przez Wnioskodawcę nie należy się podatek od spadków i darowizn, z uwagi na objęcie zwolnieniem przewidzianym w art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn. W skład spadku po zmarłym wchodzi m.in. prawo własności do nieruchomości lokalowej o pow. 46 m², dla której Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą. Wartość rynkowa nieruchomości wynosi ok. 180 000 zł. Zmarły nabył prawo własności wskazanej nieruchomości w dniu 10 sierpnia 2006 r. Wskazana nieruchomość jest obciążona hipoteką na rzecz Banku na kwotę 181 500 zł. Do spłaty pozostaje także większość kredytu hipotecznego (ok. 110 000 zł), którego spłatę zabezpiecza wskazana hipoteka. Nieruchomość ma charakter prywatny (mieszkalny). Ani ojciec Wnioskodawcy, ani też sam Wnioskodawca, nie prowadzili i nie prowadzą w nieruchomości działalności gospodarczej. W najbliższym czasie Wnioskodawca planuje sprzedaż wskazanej nieruchomości lokalowej, przeznaczając większość uzyskanej ceny sprzedaży na spłatę kredytu, stanowiącego dług spadkowy po zmarłym ojcu. Wnioskodawca zakłada, że różnica między ceną sprzedaży, a spłatą kredytu wyniesie ok. 70 000 zł. Sprzedaż nastąpi przed upływem pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym Wnioskodawca nabył nieruchomość.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, odpłatne zbycie przez Wnioskodawcę odziedziczonej nieruchomości będzie skutkowało powstaniem po stronie Wnioskodawcy przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości, wskazanego w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, odpłatne zbycie przez Wnioskodawcę odziedziczonej nieruchomości nie spowoduje powstania po stronie Wnioskodawcy przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości. Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodu jest m.in. odpłatne zbycie nieruchomości, jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie. W przedstawionym zdarzeniu przyszłym, Wnioskodawca sprzeda nieruchomość przed upływem wskazanego w tym przepisie okresu. Wnioskodawca wskazuje, że trzeba mieć jednak na uwadze treść art. 10 ust. 5 ww. ustawy, który stanowi, że w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości nabytej w drodze spadku, okres, o którym mowa art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ww. ustawy, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości przez spadkodawcę. Wskazany przepis wszedł w życie z dniem 1 stycznia 2019 r. Powyższe oznacza, że dla Wnioskodawcy pięcioletni okres, po którym może sprzedać nieruchomość bez powstania obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych, należy liczyć od końca roku podatkowego, w którym doszło do nabycia tej nieruchomości przez zmarłego ojca Wnioskodawcy, tj. od dnia 10 sierpnia 2006 r. To z kolei oznacza, że wskazany okres już upłynął, a sprzedaż odziedziczonej nieruchomości przez Wnioskodawcę nie spowoduje powstania po jego stronie przychodu.

Zdaniem Wnioskodawcy, pewne wątpliwości może jedynie budzić fakt, że nabycie prawa własności nieruchomości przez Wnioskodawcę nastąpiło w 2018 r., tj. jeszcze przed wejściem w życie przepisu art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie ma to jednak w niniejszej sprawie większego znaczenia. Dla stosowania przepisów miarodajna jest bowiem data powstania przychodu, a nie data innych okoliczności, nawet takich, od których zależy powstanie obowiązku podatkowego. Wskazana zasada została wprost potwierdzona w przepisach wprowadzających ustawę dodającą art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z art. 16 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2159), przepisy ustaw zmienianych w art. 1-3, w brzmieniu nadanym tą ustawą, stosuje się do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2019 r. Datą uzyskania przychodu przez Wnioskodawcę będzie dzień sprzedaży nieruchomości. Zatem, do tego przychodu znajdzie zastosowanie art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji, sprzedaż odziedziczonego mieszkania przez Wnioskodawcę nie spowoduje powstania po Jego stronie przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 9 ust. 1a ww. ustawy, jeżeli podatnik uzyskuje dochody z więcej niż jednego źródła, przedmiotem opodatkowania w danym roku podatkowym jest, z zastrzeżeniem art. 25e, art. 29-30cb, art. 30da-30f oraz art. 44 ust. 7e i 7f, suma dochodów z wszystkich źródeł przychodów.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

‒jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Zatem, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw następuje po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany z odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Ustawą z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2159) dodano art. 10 ust. 5, który stosuje się do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2019 r.

Zgodnie z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę. Dodany przepis art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że w przypadku zbycia nieruchomości nabytych w drodze spadku, 5-letni okres liczony będzie od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycia nieruchomości lub praw majątkowych przez spadkodawcę.

Zatem, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma forma prawna ich nabycia oraz moment nabycia.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym. W dniu 12 czerwca 2018 r. zmarł ojciec Wnioskodawcy, którego Wnioskodawca był jedynym spadkobiercą ustawowym. Nabycie spadku przez Wnioskodawcę po zmarłym zostało stwierdzone aktem poświadczenia dziedziczenia zarejestrowanym w dniu 24 lipca 2018 r. Zgodnie ze wskazanym dokumentem, Wnioskodawca nabył całość spadku po zmarłym ojcu. W skład spadku po zmarłym wchodzi m.in. prawo własności do nieruchomości lokalowej. Wartość rynkowa nieruchomości wynosi ok. 180 000 zł. Zmarły ojciec nabył prawo własności wskazanej nieruchomości w dniu 10 sierpnia 2006 r. Wskazana nieruchomość jest obciążona hipoteką na rzecz Banku, na kwotę 181 500 zł. Do spłaty pozostaje także większość kredytu hipotecznego (ok. 110 000 zł), którego spłatę zabezpiecza wskazana hipoteka. Nieruchomość ma charakter prywatny (mieszkalny). Ani ojciec Wnioskodawcy, ani też sam Wnioskodawca, nie prowadzili i nie prowadzą w nieruchomości działalności gospodarczej. W najbliższym czasie Wnioskodawca planuje sprzedaż wskazanej nieruchomości lokalowej, przeznaczając większość uzyskanej ceny sprzedaży na spłatę kredytu, stanowiącego dług spadkowy po zmarłym ojcu. Wnioskodawca zakłada, że różnica między ceną sprzedaży, a spłatą kredytu wyniesie ok. 70 000 zł. Sprzedaż nastąpi przed upływem pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym Wnioskodawca nabył nieruchomość.

Zgodnie z art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2018 r., poz. 1025, z późn. zm.), spadek stanowią prawa i obowiązki majątkowe zmarłego, które z chwilą jego śmierci przechodzą na jedną lub kilka osób, stosownie do przepisów niniejszej ustawy. W myśl art. 924 i 925 Kodeksu cywilnego, spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku. Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Z kolei postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku lub akt poświadczenia dziedziczenia potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia (art. 1025 § 1 Kodeksu cywilnego).

W przedmiotowej sprawie datą nabycia nieruchomości lokalowej przez spadkodawcę, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest dzień 10 sierpnia 2006 r. Wobec powyższego wskazać należy, że 5-letni okres od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie przez spadkodawcę przewidziany w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) w związku z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, upłynął w dniu 31 grudnia 2011 r.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy prawa oraz przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego, stwierdzić należy, że planowane przez Wnioskodawcę odpłatne zbycie nieruchomości lokalowej nie będzie stanowić źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) w związku z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ jej odpłatne zbycie nastąpi po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie przez spadkodawcę.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.