2019.04.12 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT2-2.4011.47.2019.2.HD
z 12 kwietnia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 21 stycznia 2018 r. (data wpływu 25 stycznia 2019 r.), uzupełnionym w dniu 3 kwietnia 2019 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

nieopodatkowania renty socjalnej wypłacanej z Holandii – jest nieprawidłowe;
możliwości odliczenia od podatku w Polsce kwoty podatku od dochodu zapłaconego w Holandii – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 stycznia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 3 kwietnia 2019 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania renty socjalnej wypłacanej z Holandii.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

W 2018 r. Wnioskodawczyni posiadała na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jedyne centrum interesów osobistych i gospodarczych oraz posiadała miejsce zamieszkania dla celów podatkowych wyłącznie w Polsce. Wnioskodawczyni nie posiadała miejsca zamieszkania dla celów podatkowych w innym kraju.

W dniu 24 kwietnia 2017 r. zmarł mąż Wnioskodawczyni, który na stałe pracował w Holandii.

W związku z tym mężowi Wnioskodawczyni przysługiwały uprawnienia socjalne, a co za tym idzie w dniu 18 marca 2018 r. Wnioskodawczym otrzymała od holenderskich organów prawo do renty socjalnej z tytułu opieki nad wspólnymi dziećmi. Renta socjalna otrzymywana z Holandii stanowi świadczenie wypłacane według przepisów systemu ubezpieczeń społecznych Holandii.

Niniejsza renta będzie wypłacana na rachunek bankowy Wnioskodawczyni tak długo, jak długo dzieci nie ukończą 18 roku życia.

Od przyznanego świadczenia zarówno holenderskie organy, jak i polscy płatnicy (tj. bank) potrącają co miesiąc podatek dochodowy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy w związku z pobieraniem przez zagraniczny organ świadczeń społecznych podatku dochodowego od przyznanej Wnioskodawczyni renty socjalnej, renta ta powinna zostać ponownie opodatkowana w Polsce?
W przypadku odpowiedzi twierdzącej na pierwsze pytanie – czy podatnik ma prawo potrącić z podatku, który jest obowiązany zapłacić w Polsce, podatek, jaki zapłacił w państwie, z którego te świadczenia pochodzą?

Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Z kolei w myśl art. 4a ww. ustawy przepis art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Zauważyć ponadto należy, że podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest zasada powszechności opodatkowania. W myśl tej zasady, wyrażonej w treści art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Wyrazem jej praktycznej realizacji jest art. 11 ust. 1 ww. ustawy, z którego treści wynika, że przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do art. 18 ust. 1 Konwencji z dnia 13 lutego 2002 r. między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Niderlandów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu z uwzględnieniem postanowień artykułu 19 ustęp 2 emerytury i inne podobne świadczenia wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie w związku z wcześniejszym zatrudnieniem, jak i renty wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie (Polsce), podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie (Polsce).

Stosownie do art. 18 ust. 2 ww. Konwencji bez względu na postanowienia ustępu 1 emerytura lub inne podobne świadczenie albo renta może być również opodatkowana w tym Umawiającym się Państwie, z którego jest ona uzyskiwana, zgodnie z prawem tego Państwa:

jeżeli, i o ile, tytuł do takiej emerytury lub innego podobnego świadczenia albo renty w Umawiającym się Państwie, z którego jest uzyskiwana, jest zwolniony z opodatkowania, lub składki związane z emeryturą lub innym podobnym świadczeniem albo rentą dokonywane na rzecz funduszu emerytalnego lub firmy ubezpieczeniowej były odpisywane w przeszłości przy obliczaniu dochodu podlegającego opodatkowaniu w tym Państwie lub kwalifikowały się do innych ulg podatkowych w tym Państwie; i
jeżeli, i o ile, taka emerytura lub inne podobne świadczenie albo renta nie jest opodatkowana w Umawiającym się Państwie, w którym odbiorca ma miejsce zamieszkania, według powszechnie stosowanej stawki od dochodu z pracy najemnej, lub jest opodatkowana od mniej niż 90% kwoty brutto emerytury lub innego podobnego świadczenia albo renty; i
jeżeli łączna kwota brutto emerytur i innych podobnych świadczeń oraz rent, a także emerytura lub inne wypłaty, dokonane na podstawie przepisów o systemie ubezpieczeń społecznych Państwa, w jakimkolwiek roku kalendarzowym przekroczy kwotę 20.000 euro.

W myśl art. 18 ust. 5 ww. Konwencji wszelkie emerytury i inne płatności wypłacane według przepisów systemu ubezpieczeń społecznych Umawiającego się Państwa osobie mającej miejsce zamieszkania w drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w tym pierwszym wymienionym Umawiającym się Państwie.

W związku z powyższym wobec faktu, że przyznane Wnioskodawczyni świadczenie zostało już opodatkowane w państwie źródła, nie ma podstaw do kolejnego opodatkowania go podatkiem dochodowym w Polsce, a zatem renta ta nie powinna zostać ponownie opodatkowana w Polsce.

Niezależnie od powyższego oraz w przypadku przyjęcia odmiennego poglądu przez organy podatkowe należy wskazać, że płatnikiem zaliczek na podatek dochodowy są osoby prawne i ich jednostki organizacyjne (oddziały), które dokonują wypłaty emerytur i rent z zagranicy. W tym przypadku dochodami, które podlegają zaliczce, są wypłacane emerytury i renty zagraniczne. Jednakże renta, którą otrzymuje Wnioskodawczyni jest podwójnie opodatkowana, najpierw w Holandii, a następnie w Polsce.

Mając na uwadze treść art. 35 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do rent i emerytur zagranicznych stosuje się postanowienia umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, zawartej z państwem, z którego pochodzą te emerytury i renty. Co oznacza, że jeżeli w umowie o unikaniu podwójnego opodatkowania określone są niższe stawki podatkowe, wówczas znajdą one zastosowanie. Jeśli natomiast niższe stawki podatkowe określone są w przedmiotowej ustawie, dochód zostanie opodatkowany według stawek ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (tak Adam Bartosiewicz, Ryszard Kubacki, Komentarz do art. 35 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

W zaistniałym stanie faktycznym przyznana renta została opodatkowana zarówno w Holandii, jak również i Polsce.

W związku z powyższym nadmiernie obciążona została podatkiem wypłata świadczenia rentowego po zmarłym mężu Wnioskodawczyni. Przy takim stanie faktycznym, zgodnie z literą prawa w odniesieniu do emerytur i rent z zagranicy, nie zostały zastosowane postanowienia umowy w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu zawartej z krajem, z którego pochodzą te emerytury i renty.

Zgodnie bowiem ze stanowiskiem doktryny (tak Adam Bartosiewicz, Ryszard Kubacki, Komentarz do art. 35 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), jeżeli według umowy międzynarodowej emerytury i renty podlegają opodatkowaniu w obu państwach stronach umowy, to podatnik ma prawo potrącić z podatku, który jest obowiązany zapłacić w Polsce, podatek, jaki zapłacił w państwie, z którego te świadczenia pochodzą co nie miało miejsca w niniejszym stanie faktycznym.

Metodę odliczenia proporcjonalnego przewidują bowiem umowy zawarte m.in. z: Austrią, Belgią, Danią, Finlandią czy Holandią.

Zgodnie z tą metodą dochód osiągnięty za granicą podlega opodatkowaniu w Polsce, ale od należnego podatku odlicza się podatek zapłacony za granicą. Odliczenie to nie może jednak przekroczyć wysokości podatku przypadającego proporcjonalnie na dochód osiągnięty za granicą.

Stosownie do art. 23 ust. 5 lit. a ww. Konwencji polsko-holenderskiej, jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód, który zgodnie z postanowieniami niniejszej konwencji może być opodatkowany w Niderlandach, to Rzeczpospolita Polska zezwoli na odliczenie od podatku od dochodu tej osoby kwoty równej podatkowi od dochodu zapłaconemu w Niderlandach.

Jednakże takie odliczenie nie może przekroczyć tej części podatku od dochodu, jaka została obliczona przed dokonaniem odliczenia i która odpowiada tej części dochodu, która może być opodatkowana w Niderlandach.

Powyższa metoda unikania podwójnego podatkowania znajduje odzwierciedlenie w przepisie art. 27 ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym, jeżeli podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, osiąga również dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania nie stanowi o zastosowaniu metody określonej w ust. 8, lub z państwem, w którym dochody są osiągane, Rzeczpospolita Polska nie zawarta umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, dochody te łączy się z dochodami ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W tym przypadku od podatku obliczonego od łącznej sumy dochodów odlicza się kwotę równą podatkowi dochodowemu zapłaconemu w obcym państwie.

W związku z powyższym w ocenie Wnioskodawczyni ma ona prawo do potrącenia z podatku, który jest obowiązana zapłacić w Polsce, podatek, jaki zapłaciła w państwie, z którego te świadczenia pochodzą.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe – w części dotyczącej nieopodatkowania renty socjalnej wypłacanej z Holandii oraz prawidłowe – w części dotyczącej możliwości odliczenia od podatku w Polsce kwoty podatku od dochodu zapłaconego w Holandii.

Zgodnie z przepisem art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509, z późn. zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 3 ust. 1a ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Natomiast stosownie do art. 3 ust. 2a ww. ustawy – osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Zgodnie z art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest zasada powszechności opodatkowania. W myśl tej zasady – wyrażonej w treści art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Wyrazem jej praktycznej realizacji jest art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z którego treści wynika, że przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń (w brzmieniu obowiązującym w 2018 r.).

Z wniosku wynika, że w 2018 r. Wnioskodawczyni posiadała na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jedyne centrum interesów osobistych i gospodarczych oraz posiadała miejsce zamieszkania dla celów podatkowych wyłącznie w Polsce. Wnioskodawczyni nie posiadała miejsca zamieszkania dla celów podatkowych w innym kraju. W dniu 24 kwietnia 2017 r. zmarł mąż Wnioskodawczyni, który na stałe pracował w Holandii. W związku z tym mężowi Wnioskodawczyni przysługiwały uprawnienia socjalne, a co za tym idzie w dniu 18 marca 2018 r. Wnioskodawczyni otrzymała od holenderskich organów prawo do renty socjalnej z tytułu opieki nad wspólnymi dziećmi. Renta socjalna otrzymywana z Holandii stanowi świadczenie wypłacane według przepisów systemu ubezpieczeń społecznych Holandii. Niniejsza renta będzie wypłacana na rachunek bankowy Wnioskodawczyni tak długo, jak długo dzieci nie ukończą 18 roku życia. Od przyznanego świadczenia zarówno holenderskie organy, jak i polscy płatnicy (tj. bank) potrącają co miesiąc podatek dochodowy.

W związku z tym, że świadczenie rentowe jest otrzymywane z Holandii w omawianej sprawie zastosowanie będzie miała umowa w sprawie unikania podwójnego opodatkowania zawarta między Polską a Holandią.

Stosownie do art. 18 ust. 1 Konwencji z dnia 13 lutego 2002 r. między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Niderlandów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu (Dz. U. z 2003 r., Nr 216, poz. 2120) z uwzględnieniem postanowień artykułu 19 ustęp 2 emerytury i inne podobne świadczenia wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie w związku z wcześniejszym zatrudnieniem, jak i renty wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie (Polsce), podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie (Polsce).

jeżeli, i o ile, tytuł do takiej emerytury lub innego podobnego świadczenia albo renty w Umawiającym się Państwie, z którego jest uzyskiwana, jest zwolniony z opodatkowania, lub składki związane z emeryturą lub innym podobnym świadczeniem albo rentą dokonywane na rzecz funduszu emerytalnego lub firmy ubezpieczeniowej były odpisywane w przeszłości przy obliczaniu dochodu podlegającego opodatkowaniu w tym Państwie lub kwalifikowały się do innych ulg podatkowych w tym Państwie; i
jeżeli, i o ile, taka emerytura lub inne podobne świadczenie albo renta nie jest opodatkowana w Umawiającym się Państwie, w którym odbiorca ma miejsce zamieszkania, według powszechnie stosowanej stawki od dochodu z pracy najemnej, lub jest opodatkowana od mniej niż 90% kwoty brutto emerytury lub innego podobnego świadczenia albo renty; i
jeżeli łączna kwota brutto emerytur i innych podobnych świadczeń oraz rent, a także emerytura lub inne wypłaty, dokonane na podstawie przepisów o systemie ubezpieczeń społecznych Państwa, w jakimkolwiek roku kalendarzowym przekroczy kwotę 20 000 euro.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że renta socjalna, stanowiąca płatność z holenderskiego systemu ubezpieczeń społecznych, na podstawie art. 18 ust. 5 ww. Konwencji podlega opodatkowaniu zarówno w państwie źródła, jak i w państwie rezydencji. Postanowienie w umowie, że danego rodzaju dochód „może podlegać” opodatkowaniu w jednym z państw (najczęściej w państwie źródła) wskazuje bowiem, że państwo źródła ma prawo opodatkować dany dochód, bez względu na to, czy dochód ten podlegać będzie opodatkowaniu w drugim państwie (państwie rezydencji). Przypisanie prawa do opodatkowania nie ma tutaj charakteru wyłączności. Zatem renta uzyskana z Holandii podlega opodatkowaniu zarówno w Holandii jak i w Polsce. Jednocześnie, w celu zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu tego dochodu w Polsce należy zastosować określoną w Konwencji metodę unikania podwójnego opodatkowania.

Stosownie do art. 23 ust. 5 lit. a ww. Konwencji polsko-holenderskiej w odniesieniu do osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce podwójnego opodatkowania unikać się będzie w następujący sposób – jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód, który zgodnie z postanowieniami niniejszej konwencji może być opodatkowany w Niderlandach, to Rzeczpospolita Polska zezwoli na odliczenie od podatku od dochodu tej osoby kwoty równej podatkowi od dochodu zapłaconemu w Niderlandach. Jednakże takie odliczenie nie może przekroczyć tej części podatku od dochodu, jaka została obliczona przed dokonaniem odliczenia i która odpowiada tej części dochodu, która może być opodatkowana w Niderlandach.

Zgodnie z art. 27 ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, osiąga również dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania nie stanowi o zastosowaniu metody określonej w ust. 8, lub z państwem, w którym dochody są osiągane, Rzeczpospolita Polska nie zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, dochody te łączy się z dochodami ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W tym przypadku od podatku obliczonego od łącznej sumy dochodów odlicza się kwotę równą podatkowi dochodowemu zapłaconemu w obcym państwie. Odliczenie to nie może jednak przekroczyć tej części podatku obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany w państwie obcym.

Stosownie do art. 27 ust. 9a ustawy, w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 1, uzyskującego wyłącznie dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, które nie są zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub z państwem, w którym dochody są osiągane, Rzeczpospolita Polska nie zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, zasady określone w ust. 9 stosuje się odpowiednio.

Wobec powyższego, wypłacana według przepisów systemu ubezpieczeń społecznych Holandii renta – wbrew twierdzeniu Wnioskodawczyni – podlega opodatkowaniu zarówno w państwie źródła, tj. Holandii, jak i w państwie miejsca zamieszkania, tj. w Polsce. Podstawą prawną ww. twierdzenia jest cytowany wyżej art. 18 ust. 5 Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Niderlandów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu. Zatem w tym przypadku znajduje zastosowanie ww. metoda unikania podwójnego opodatkowania, tj. tzw. metoda proporcjonalnego zaliczenia (odliczenia podatku zapłaconego za granicą). W tej sytuacji dochodzi bowiem do podwójnego opodatkowania, którego należy unikać stosownie do przywołanych wyżej przepisów (art. 23 ust. 5 lit. a ww. Konwencji oraz art. 27 ust. 9 i ust. 9a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Zatem można odliczyć od podatku od łącznego dochodu w Polsce kwotę podatku od dochodu zapłaconego w Holandii, jednakże takie odliczenie nie może przekroczyć tej części podatku od dochodu, jaka została obliczona przed dokonaniem odliczenia i która odpowiada tej części dochodu, która może być opodatkowana w Holandii.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe w części dotyczącej nieopodatkowania renty socjalnej wypłacanej z Holandii oraz prawidłowe – w części dotyczącej możliwości odliczenia od podatku w Polsce kwoty podatku od dochodu zapłaconego w Holandii.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin