2019.04.12 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT1-2.4012.92.2019.2.RS
z 12 kwietnia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 oraz art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku wspólnym z dnia 6 lutego 2019 r. (data wpływu 13 lutego 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania zbycia wydzielonej części przedsiębiorstwa w postaci Centrum Usług Inwestycyjnych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 lutego 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania zbycia wydzielonej części przedsiębiorstwa w postaci Centrum Usług Inwestycyjnych.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu złożonym przez:

Zainteresowanego będącym stroną postępowania:

…

Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania:

…

przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

1. Charakterystyka Wnioskodawcy

Wnioskodawca („Spółka” lub „Wnioskodawca”) jest spółką akcyjną z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Podlega i w momencie zaistnienia zdarzenia przyszłego będzie podlegać obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób prawnych od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania (nieograniczony obowiązek podatkowy). Wnioskodawca jest także oraz będzie w momencie zaistnienia zdarzenia przyszłego zarejestrowanym podatnikiem od podatku od towarów i usług (VAT) w Polsce.

Spółka jest bankiem, którego działalność gospodarcza podlega nadzorowi Komisji Nadzoru Finansowemu („KNF”) i polega ona na wykonywaniu czynności bankowych, obciążających ryzykiem środki powierzone pod tytułem zwrotnym, w szczególności polegającym na przyjmowaniu wkładów pieniężnych, prowadzeniu rachunków tych wkładów, udzielaniu kredytów, gwarancji bankowych oraz otwieraniu i potwierdzaniu akredytyw, emitowaniu bankowych papierów wartościowych, czy przeprowadzaniu bankowych rozliczeń pieniężnych. Spółka jest również uprawniona do nabywania i zbywania wierzytelności pieniężnych, realizacji transakcji terminowych, czy też pośredniczenia w dokonywaniu przekazów pieniężnych oraz rozliczeń walutowych.

Spółka, w zakresie swojego umocowania, może prowadzić działalność, do której uprawniona jest na podstawie przepisów prawa jednoznacznie dopuszczających prowadzenie tego rodzaju działalności przez banki. Przy czym, wśród rodzajów czynności, niebędących czynnościami bankowymi, które może wykonywać jako bank, świadczy usługi agenta transferowego. Od strony wymogów prawa, agent transferowy jest podmiotem prowadzącym rejestr uczestników funduszy inwestycyjnych. Jego utworzenie nie wymaga zezwolenia KNF. Uregulowania zawarte w ustawie z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi przewidują następujące obowiązki dla podmiotów prowadzących rejestr uczestników:

obowiązek zachowania tajemnicy zawodowej;
obowiązki informacyjne wobec KNF;
obowiązek udostępniania pomieszczeń dla KNF;
obowiązek ponoszenia rocznej opłaty, jeżeli podmiot nie jest domem maklerskim albo bankiem.

Wykaz podmiotów prowadzących rejestr uczestników funduszy inwestycyjnych jest prowadzony przez KNF. W ramach zawartej umowy, usługi agenta transferowego realizowane przez Wnioskodawcę polegają na:

obsłudze zleceń i rejestrów uczestników funduszy,
weryfikacji zleceń i rozpatrywanie zleceń błędnych,
realizacji zleceń składanych przez Internet i telefon za pośrednictwem oznaczonego Towarzystwa Funduszy Inwestycyjnych („TFI”),
obsłudze wpłat bezpośrednich,
obsłudze rejestru dystrybutorów pracowniczych programów emerytalnych („PPE”),
realizacji usług informowania, przyjmowania i rozpatrywania reklamacji,
obsłudze korespondencji seryjnej,
raportowaniu i udzielaniu informacji bieżących,
obsłudze procesów przeciwdziałania praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu,
archiwizacji dokumentów papierowych i elektronicznych,
dostarczeniu oprogramowania lub dostępu do oprogramowania dla dystrybutorów, w tym udostępnieniu środowiska wsparcia produkcji i współpracy w rozwoju oprogramowania,
obsłudze rejestru umów zastawu,
prowadzeniu ewidencji zleceń, w tym zleceń złożonych przez uczestników, dla których TFI świadczy usługi pośrednictwa w zbywaniu i odkupywaniu jednostek uczestnictwa.

Wnioskodawca realizuje usługi agenta transferowego na rzecz TFI, należącego do tej samej grupy kapitałowej, co Spółka oraz funduszy inwestycyjnych, zarządzanych przez TFI. Obsługą objęte są również środki pozyskane przez fundusze w ramach PPE, jak również usługi prowadzenia rejestru uczestników PPE, z uwzględnieniem obsługi rozliczeń w ramach takich programów. Z uwagi na charakter realizowanych działań w ramach świadczenia usług agenta transferowego oraz ich bezpośredni związek z obsługą samych funduszy inwestycyjnych, wskazane czynności, za wyjątkiem usług dostarczania oprogramowania oraz dostępu do oprogramowania, są zwolnione od podatku. Usługi w zakresie udostępnienia systemów IT oraz dostosowania tych systemów do potrzeb TFI oraz innych użytkowników systemu IT, jako czynności wyodrębnione w ramach obowiązującej umowy podlegają opodatkowaniu VAT według stawki podstawowej (obecnie 23%). W rezultacie, Wnioskodawca jako podatnik VAT, w odniesieniu do zakupów usług i towarów bezpośrednio związanych z realizacją usług agenta transferowego nie posiada prawa do odliczenia podatku.

Pierwotne wyodrębnienie w strukturach Spółki jednostki organizacyjnej pełniącej funkcje agenta transferowego jako działu - Centrum Usług Inwestycyjnych („CUI”), nastąpiło już w 2010 roku na mocy Zarządzenia Członka Zarządu Banku i utrzymane zostało w trakcie kolejnych zmian struktury organizacyjnej Spółki. Obecnie funkcjonujące wyodrębnienie organizacyjne CUI w ramach struktur Spółki zostało sformalizowane w ramach zatwierdzonego przez Zarząd Banku Regulaminu Organizacyjnego z dnia 30 maja 2018 r. Wydzielenie organizacyjne jest odzwierciedlone w schemacie organizacyjnym, który to dokument określa również obszary odpowiedzialności i zadań przydzielonych CUI.

Dział CUI posiada dedykowanego dyrektora oraz zespół pracowników (w przeliczeniu na etaty stanowiący około 50 osób), który jest podzielony na następujące jednostki organizacyjne:

zespół obsługi zleceń,
zespół wsparcia systemów i operacji,
zespół obsługi klienta,
zespół zarządzania systemami dystrybucyjnymi,
zespół rozliczeń finansowych.

W ramach kompetencji poszczególnych zespołów wchodzi, m. in.:

całościowa obsługa i przetwarzanie zleceń uczestników funduszy inwestycyjnych, rozwój, utrzymanie i zapewnienie poprawnego funkcjonowania głównej aplikacji rozliczeniowej agenta transferowego („S”) oraz kilku aplikacji IT wspierających (Zespół obsługi zleceń);
analiza biznesowa i zarządzanie zmianą w zakresie funduszy inwestycyjnych oraz obsługa zapytań klientów, rozpatrywanie reklamacji, realizacja procesów wsparcia (Zespół wsparcia systemów i operacji);
obsługa infolinii dla uczestników funduszy inwestycyjnych w zakresie posiadanych przez nich produktów, przyjmowanie zleceń i reklamacji od uczestników przez telefon, a także obsługa infolinii dla pracowników dystrybutorów w zakresie produktów inwestycyjnych i produktów maklerskich (Zespół obsługi klienta);
utrzymanie i rozwój kluczowych aplikacji dystrybucyjnych („D”) oraz raportowanie danych związanych ze sprzedażą funduszy inwestycyjnych (Zespół zarządzania systemami dystrybucyjnymi);
kontrola przepływów pieniężnych na rachunkach funduszy inwestycyjnych oraz wersyfikacja poprawności i kompletności procesowania zleceń, a także obsługa procesów podatkowych w zakresie funduszy inwestycyjnych oraz analiza i raportowanie transakcji podejrzanych w ramach przeciwdziałaniu praniu brudnych pieniędzy (Zespół rozliczeń finansowych).

Pozostałe nieuwzględnione funkcje i zadania realizowane przez CUI w ramach usług agenta transferowego nie są bezpośrednio przypisane do poszczególnych zespołów (najczęściej są realizowane w zespołach multidyscyplinarnych w ramach CUI lub też rotacyjnie przypisane do poszczególnych zespołów).

Żadne inne jednostki organizacyjne w Spółce, poza CUI, nie realizują usług agenta transferowego, ani też nie realizują obsługi rozliczeń uczestników funduszy inwestycyjnych (w zakresie transferów pieniężnych oraz zleceń). Pracownicy pracujący w poszczególnych zespołach CUI posiadają odpowiednie kompetencje i wieloletnie doświadczenie w zakresie prowadzenia usług agenta transferowego, co gwarantuje niezakłóconą pracę CUI.

Funkcję agenta transferowego CUI wypełnia nie tylko posiadając dedykowany, przeszkolony w tym celu, zespół pracowników. Oprócz kompetencji księgowo-finansowych, niezbędne jest posiadanie odpowiednich systemów informatycznych (w szczególności oprogramowania i aplikacji IT) mogących zapewnić sprawną obsługę od strony technicznej, a także umożliwić zapewnienie wiarygodności, prawidłowości odzwierciedlonych w rejestrach transakcji, poufności informacji przetwarzanych, a także bezpieczeństwa przechowywania zgromadzonych danych.

CUI zapewnia kompleksową obsługę informatyczną funduszom i PPE w zakresie przetwarzania danych, prowadzi rejestr uczestników/członków, przelicza otrzymane wpłaty na jednostki rozrachunkowe (jednostki uczestnictwa/składki) oraz realizuje wypłaty transferowe. W tym celu posługuje się systemami informatycznymi:

„S” systemy rozliczeniowe - mające na celu prowadzenie rejestrów uczestnictwa oraz rozliczenie zleceń funduszy inwestycyjnych;
„D” systemy dystrybucyjne - zapewniające prowadzenie dystrybucji jednostek uczestnictwa funduszy inwestycyjnych (głównie w oddziałach Spółki), archiwizację dokumentów, czy realizację testów adekwatności;
platformy dystrybucyjne (front-end i back-end) mające na celu prowadzenie dystrybucji jednostek uczestnictwa funduszy bezpośrednio przez Internet lub poprzez bankowe systemy transakcyjne;
moduły raportowe - które służą do budowy i przechowywania raportów związanych z transferami na jednostkach uczestnictwa funduszy inwestycyjnych, umożliwiają analizę danych;
aplikacja IT do zarządzania użytkownikami i uprawnieniami;
aplikacje techniczne i systemy IT - mające na celu obsługę elektronicznej korespondencji seryjnej (wysyłka świadectw uczestnictwa);
aplikacje IT do przekazywania plików pomiędzy aplikacjami, narzędzie do uruchamiania skryptów;
aplikacje IT wspierające, mające na celu zapewnienie szybszej komunikacji pomiędzy poszczególnymi systemami, aplikacjami, czy też wspierające bezpieczeństwo przesyłu i gromadzenia danych oraz ich backup.

Wskazane powyżej systemy/moduły i aplikacje IT są niezbędne do realizacji usług agenta transferowego przez jednostkę organizacyjną CUI. Części z nich używana jest w głównej mierze lub wyłącznie przez CUI. Systemy te albo są własnością Spółki (posiada prawa majątkowe do poszczególnych modułów/systemów/aplikacji), albo też posiada prawa użytkowania systemów na podstawie ważnych licencji od właścicieli/dostawców tych programów. Ponadto, wykorzystuje inne aplikacje i systemy IT, które służą nie tylko działaniom podejmowanym przez jednostkę CUI. W celu obsługi funduszy inwestycyjnych, Spółka wykorzystuje synergię pomiędzy poszczególnymi systemami IT (lub też funkcjonalnościami obsługiwanymi przez te systemy) w ramach CUI, a głównymi systemami bankowymi. Wspomagająco do realizowanych zadań CUI, Spółka korzysta z programów/aplikacji i systemów IT dedykowanych do obsługi jej całej działalności bankowej. Są to, przede wszystkim, systemy umożliwiające dostęp użytkowników końcowych lub poszczególnych uprawnionych pracowników bankowych do systemów ewidencyjnych, systemy współpracujące umożliwiające wykorzystanie wspólnych baz danych, itd. Częścią CUI są również bazy danych uczestników, rejestry/subrejestry uczestników, dystrybutorów, itd. Prawa majątkowe do baz tworzonych na potrzeby realizacji usług agenta transferowego oraz innych usług wsparcia funduszy inwestycyjnych przynależą do Spółki.

Z uwagi na wydzielenie organizacyjne jednostka CUI ma również przypisany kod księgowy, unikalny dla tej jednostki identyfikator, tzw. Miejsce Powstawania Kosztów („MPK”), umożliwiający identyfikację kosztów i przychodów do CUI oraz w ramach odrębnej ewidencji systemu księgowego przypisanie środków trwałych, wyposażenia i innych składników materialnych i niematerialnych do jednostki. Do CUI przypisane są według unikalnego identyfikatora określone środki trwałe (takie jak komputery stacjonarne, przenośne, komputery serwerowe, drukarki, skanery, itd.), a także inne wyposażenie (w tym wyposażenie biura, w którym mieści się jednostka).

Zespoły działu CUI są ulokowane na jednej powierzchni biurowej, wynajmowanej przez Spółkę. Spółka wydzieliła powierzchnię zajmowaną przez CUI i zainstalowała elektroniczną kontrolę dostępu do wszystkich wejść do jednostki.

MPK wykorzystywany jest, przede wszystkim, do alokacji poszczególnych kosztów i wydatków związanych z funkcjonowaniem jednostki CUI, w sposób umożliwiający podział kosztów pośrednich według określonych kluczy alokacji dla CUI i pozostałych jednostek organizacyjnych Spółki.

W zależności od rodzaju kosztu przypisanego do CUI, Spółka stosuje następujące klucze alokacji:

klucz alokacji w oparciu o liczbę etatów pracowniczych przypisanych do CUI w odniesieniu do całkowitej liczby etatów w Spółce;
klucz alokacji w oparciu o sumę pracochłonności po stronie IT na rzecz CUI;
klucz alokacji w oparciu o liczbę metrów kwadratowych powierzchni użytkowej biura wykorzystywanego przez CUI w odniesieniu do całkowitej powierzchni użytkowej budynku wykorzystywanego przez Spółkę.

Na bazie stosowanego MPK, Spółka jest w stanie wyodrębnić:

koszty bezpośrednie przypisane do CUI, w tym:
1. koszty wynagrodzeń pracowników CUI,
2. koszty powierzchni biurowej i opłat eksploatacyjnych,
3. koszty eksploatacji systemów IT,
4. pozostałe koszty jednostki,
5. część kosztów operacji bankowych, które dotyczą CUI, w tym:
6. kosztów bezpośrednich tworzonych rezerw na premie (proporcjonalnie do liczby osób zatrudnionych w CUI),
7. kosztów bezpośrednich tworzonych rezerw serwisu oprogramowania.
koszty alokowane z jednostek wsparcia wynikające z przyjętego modelu alokacji kosztów:
1. koszty wsparcia IT dla systemów wykorzystywanych przez CUI,
2. koszty pozostałego wsparcia IT (sprzęt IT, aplikacje masowe),
3. koszty zarządzania pionem/obszarem,
4. koszty obsługi HR,
5. pozostałe koszty budynków centralnych nieprzypisane do jednostek (np. koszty remontów budynku, koszty usług portierskich, etc),
6. koszty obsługi prawnej,
7. koszty obsługi księgowej.

Spółka jest w stanie wyodrębnić i przypisać, na podstawie MPK oraz ustalonego algorytmu podziału kosztów, przychody i koszty, jak również ustalić salda należności i zobowiązań związane z działalnością CUI.

Z uwagi na możliwe wyodrębnienie przychodów, uzyskiwanych przez Spółkę z tytułu świadczenia usług agenta transferowego, w ramach obecnie wykorzystywanych systemów finansowych możliwe jest wyodrębnienie finansowe. W ramach prowadzonej ewidencji rachunkowo-księgowej zapisów oraz zdarzeń gospodarczych, jest w stanie na podstawie istniejących budżetów i danych finansowych wyodrębnić przychody i koszty związane z CUI i oddzielić je z działalności gospodarczej Spółki.

Aktualnie Spółka sporządza sprawozdanie finansowe na poziomie całej jednostki, przy czym, to nie wyklucza możliwości przypisania przychodów i kosztów do poszczególnych części jej przedsiębiorstwa. W ramach sprawozdawczości wewnętrznej oznacza to możliwość przygotowania raportów finansowych, w ramach których aktywa i pasywa CUI (wersja skrócona bilansu) oraz przypisane do CUI strumienie przychodowe i kosztowe odzwierciedlają sytuację finansową CUI (uproszczona forma rachunku wyników).

Spółka jest w trakcie procesu zakładania odrębnego rachunku bankowego dedykowanego CUI. Proces ten nie został jeszcze zakończony. Jakkolwiek, CUI nie posiada wyodrębnionego źródła finansowania zewnętrznego, jej potrzeby finansowe w zakresie bieżącej obsługi kosztów są zabezpieczane z nadwyżek finansowych generowanych przez CUI. Spółka ma bowiem możliwość na bieżąco ustalenia, jaka wysokość środków pieniężnych jest właściwa dla CUI. W tym zakresie, służby księgowo-finansowe mogą, w oparciu o raport finansowy określający wynik finansowy CUI, dokonać odpowiednich korekt wyniku o pozycje niepieniężne jak amortyzacja oraz nierozliczone rozrachunki (należności, zobowiązania) przypisane do CUI, celem ustalenia na dany moment wysokości środków pieniężnych przypadających CUI.

2. Planowane działania.

Z racji na fakt, że działalność prowadzona przez Spółkę poprzez jednostkę organizacyjną CUI nie jest działalnością bankową, Spółka oraz Grupa Kapitałowa, do której należy rozważa sprzedaż CUI do podmiotu zewnętrznego (podmiotu niepowiązanego ze Spółką lub innymi podmiotami z Grupy Kapitałowej, do której należy). Spółka planuje skupić się na głównych obszarach jej działalności gospodarczej tj. działalności bankowej.

X Sp. z o.o., („Zainteresowany”) jako inwestor z siedzibą na terytorium Polski, w celu zintensyfikowania swoich działań jako agenta transferowego oraz uzyskania maksymalnego efektu skali, zamierza nabyć jednostkę od Spółki, umożliwiając tym samym uzyskanie dostępu do pełnej obsługi wskazanego TFI i innych towarzystw oraz przynależnych, zarządzanych przez nie funduszy inwestycyjnych, obecnie i w przyszłości obsługiwanych przez Spółkę.

Zainteresowany jest oraz będzie w momencie zaistnienia zdarzenia przyszłego zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług (VAT) w Polsce. Z uwagi na charakter realizowanych działań, usługi agenta transferowego, dotychczas realizowane przez Zainteresowanego dla innych TFI i funduszy inwestycyjnych, podlegają zwolnieniu od podatku. W efekcie, jako podatnik VAT, w odniesieniu do zakupów usług i towarów bezpośrednio związanych z realizacją usług agenta transferowego dla innych towarzystw funduszy inwestycyjnych nie posiada prawa do odliczenia podatku.

Zamiarem Spółki jest przeniesienie na Zainteresowanego działalności agenta transferowego prowadzonej przy użyciu jednostki organizacyjnej CUI jako zorganizowanej części przedsiębiorstwa, pozostałe działy i funkcje, w szczególności, w zakresie działalności stricte bankowej oraz pozostałej będącej pod nadzorem KNF pozostaną w Spółce.

Na moment sprzedaży, składniki majątkowe przedsiębiorstwa funkcjonujące w ramach jednostki CUI, które przejdą na Zainteresowanego, to m. in.:

dokumentacja wraz z procedurami dotyczącymi umów objętych działalnością CUI, w szczególności dokumentację poszczególnych funkcji/profili czy funkcjonalności poszczególnych systemów IT, instrukcje, opisy działań i wymagań, niezbędnych do wykonywania praw i obowiązków wynikających z tych umów;
prawa majątkowe oraz prawa do użytkowania (licencje lub sublicencje) do poszczególnych systemów rozliczeniowych oraz wspierających działalność agenta transferowego CUI oraz modułów i aplikacji IT, pod warunkiem, tam gdzie to jest konieczne, uzyskanie zgody właściciela praw lub autoryzowanego dostawcy oprogramowania;
bazy uczestników, rejestry/subrejestry uczestników, bazy dystrybutorów, bazy kontrahentów;
prawa i obowiązki związane z umową agenta transferowego zawartymi z TFI;
prawa i obowiązki z innych umów wspomagających zawartych na potrzeby działalności CUI;
aktywa trwałe, w postaci sprzętu biurowego i wyposażenia biura (biurka, krzesła, szafy, telefony, itd), związane z działalnością CUI;
należności i zobowiązania z poszczególnymi dostawcami towarów i usług w zakresie związanym z prowadzeniem działalności CUI, wynikające m. in. z zawartych umów wsparcia infrastruktury IT, infrastruktury technicznej, usług archiwizacyjnych (o ile takie rozrachunki wystąpią na moment sprzedaży);
należności i zobowiązania wobec TFI w zakresie objętym działalnością CUI, w tym przede wszystkim należności od TFI w zakresie należnego wynagrodzenia powstałego przed dniem sprzedaży (o ile takie rozrachunki wystąpią na moment sprzedaży);
zobowiązania wobec pracowników CUI, w tym zobowiązania publiczno-prawne związane z obsługą przejętego zakładu pracy;
środki pieniężne przypisane do działalności CUI, niezależnie od otworzenia rachunku bankowego, dedykowanego CUI;
księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej w ramach CUI.

Komputery stacjonarne, komputery przenośne (razem: „stacje robocze”), serwery, które na chwilę obecną stanowią składniki majątkowe CUI, zostaną wydane przez Spółkę lub inny podmiot z grupy do korzystania przez Zainteresowanego na podstawie umowy o współpracy, która wejdzie w życie na moment sprzedaży CUI.

W ramach działań przygotowawczych do sprzedaży, z uwagi na rodzaj podstawowej działalności gospodarczej, którą Spółka wykonuje (działalność bankowa), zidentyfikowała obszary związane z bezpieczeństwem informatycznym, które uniemożliwiają pełne i bez ograniczeń udostępnienie infrastruktury IT podmiotowi trzeciemu nawet w części dotyczącej CUI. Celem zapewnienia kompatybilności systemów informatycznych oraz możliwości niezakłóconej pracy CUI po przejściu wydzielonej części przedsiębiorstwa Spółki na Zainteresowanego, uzgodniono następujący sposób rozdzielenia infrastruktury IT (kategorie):

systemy informatyczne, do których Spółka posiada tytuł własności (autorskie prawa majątkowe do systemów informatycznych, w szczególności podstawowych systemów rozliczeniowych i dystrybucyjnych) lub też prawa do użytkowania na podstawie licencji do systemów wsparcia, przejdą na Zainteresowanego na dzień sprzedaży CUI;
systemy informatyczne, do których prawa własności oraz prawa do użytkowania posiada Spółka, pozostaną w niej, ale Zainteresowany będzie posiadał uprawnienie do ich użytkowania na potrzeby świadczenia usługi agenta transferowego na rzecz TFI, poprzez zmianę dotychczasowych pól eksploatacji w ramach umów licencyjnych, sublicencję do poszczególnych systemów IT;
aplikacje IT, które są rozwiązaniami zintegrowanymi z systemami głównymi Spółki i będą wykorzystywane przez Zainteresowanego do wsparcia procesów dystrybucji funduszy inwestycyjnych (rozwiązania dla końcowego użytkownika), będą używane przez Zainteresowanego po przejęciu CUI na podstawie zawartej umowy o świadczenie usług zawartej ze Spółką lub podmiotem z grupy Spółki;
systemy bankowe, do których prawa majątkowe pozostaną w Spółce, w szczególności kluczowe systemy bankowe, niezbędne do prowadzenia jej całej działalności bankowej, a do których systemy rozliczeniowe i dystrybucyjne wskazane w kategorii 1 będą miały dostęp za pośrednictwem interfejsów, umożliwiających łączenie, współpracę i wymianę danych pomiędzy urządzeniami połączonymi za jego pośrednictwem (te systemy nie są przedmiotem transakcji z Zainteresowanym, przy czym Zainteresowany będzie posiadał do nich ograniczony dostęp za pośrednictwem interfejsów);
systemy i oprogramowanie zainstalowane na stacjach roboczych (komputerach stacjonarnych i komputerach przenośnych) np. ..., ..., pozostaną własnością Spółki przez określony czas po zawarciu transakcji, do których dostęp Zainteresowany będzie posiadał poprzez użytkowanie na zasadach najmu przedmiotowych stacji roboczych (komputerów stacjonarnych i komputerów przenośnych);
oprogramowanie do obsługi infrastruktury IT (np. serwerów) - dostęp Zainteresowanego do tej funkcjonalności będzie zapewniony poprzez udostępnienie przez Spółkę lub podmiot z grupy Spółki na rzecz Zainteresowanego usługi najmu serwerów i świadczenia usług hostingowych dla poszczególnych systemów i rozwiązań infrastrukturalnych przeniesionych w ramach CUI na rzecz Zainteresowanego (kategoria 1).

W sytuacji, w której infrastruktura IT będzie udostępniona Zainteresowanemu przez Spółkę lub podmiot z grupy Spółki, udostępnienie będzie miało charakter odpłatny.

Z uwagi na wielość aplikacji IT, niezbędnych do realizacji usług agenta transferowego, ich złożoność i sposób integracji z głównymi systemami bankowymi Spółki, Spółka jest w trakcie identyfikacji posiadanych przez siebie praw oraz pól eksploatacji w ramach obowiązujących umów. Nie jest wykluczone, że w ramach negocjacji poszczególnych umów i konieczności wdrożenia odpowiednich zmian do tych umów z poszczególnymi dostawcami oprogramowania, końcowy efekt poszczególnych rozwiązań infrastrukturalnych będzie różnił się od założonego, w szczególności w zakresie systemów z kategorii 1, 2 i 3. W odniesieniu do nich i dalszego kontynuowania obsługi, planowanym będzie uzyskanie dostępu w takiej części, jaka jest niezbędna do realizacji zadań agenta transferowego, przez Zainteresowanego, a następnie po okresie przejściowym migracja niektórych ze wskazanych rozwiązań informatycznych na systemy Zainteresowanego.

Nie jest wykluczone, że po dokonaniu zakupu CUI, Zainteresowany dokona działań usprawniających i podejmie czynności umożliwiające dalszą integrację działających systemów rozliczeniowych i dystrybucyjnych oraz systemów wsparcia w ramach CUI z dotychczas posiadanymi przez siebie systemami i rozwiązaniami infrastrukturalnymi IT. W ramach takiej weryfikacji, może dojść do zaniechania używania niektórych z przejmowanych systemów informatycznych, lub też ich używanie wyłącznie w celach odtworzenia danych historycznych. Niniejsze działania będą miały na celu doprowadzenie do najbardziej efektywnego sposobu organizacji architektury IT użytkowanej w ramach prowadzenia działalności przez CUI, już w ramach struktur Zainteresowanego. Wszyscy pracownicy CUI zostaną przeniesieni do struktur organizacyjnych Zainteresowanego. Zgodnie z art. 23(1) Kodeksu pracy, wskutek przejęcia części zakładu pracy stanie się z mocy prawa stroną w dotychczasowych stosunkach pracy z tymi osobami. Nie jest wykluczone, że po dokonaniu zakupu CUI, dokona działań integrujących poszczególne funkcje, w tym mających na celu dostosowanie procesów do zasad panujących obecnie w strukturach Zainteresowanego, co może wiązać się ze zmianami kadrowymi w zakupionej jednostce organizacyjnej (CUI).

Nie jest planowane przenoszenie na Zainteresowanego pracowników żadnego z działów realizujących funkcje pomocnicze, takie jak obsługa administracyjna, wsparcie księgowe, w zakresie kontrolingu, kadrowo-płacowe, czy IT. W tym zakresie, Zainteresowany będzie realizował funkcje pomocnicze przy udziale własnych pracowników lub też zdecyduje się na zakup niektórych usług wsparcia w zakresie funkcji pomocniczych od podmiotów zewnętrznych, w tym od Spółki.

Nie jest wykluczone, że po sprzedaży CUI na rzecz Zainteresowanego i wydzieleniu określonych funkcji poza Spółkę, z uwagi na bezpieczeństwo danych przetwarzanych i dostęp do informacji stanowiących tajemnicę bankową, kluczowi lub wybrani pracownicy Zainteresowanego (w tym możliwe, że niektórzy byli pracownicy Spółki, zatrudnieni w CUI) zostaną ponownie na część etatu zatrudnieni w Spółce. Takie działanie, powszechnie praktykowane w branży bankowej, ma umożliwić w sposób niezakłócony prawidłowe funkcjonowanie operacyjnej części przenoszonego przedsiębiorstwa (CUI), a także obsługę klientów Spółki oraz TFI w ramach realizowanych usług wsparcia. Taki sposób zatrudnienia pracowników nie wpłynie jednak w żaden sposób na możliwość samodzielnego i autonomicznego kontynuowania działalności przez Zainteresowanego w oparciu o zasoby i zespoły ludzkie przejętego CUI.

Po sprzedaży CUI powierzchnia biurowa, na której obecnie funkcjonuje, będzie wykorzystywana przez Zainteresowanego na podstawie umowy podnajmu tej powierzchni zawartej ze Spółką lub podmiotem z grupy Spółki. Umowa ta ma regulować również wszelkie kwestie związane z ponoszeniem przez CUI (już w ramach struktur Zainteresowanego) kosztów eksploatacji tej lokalizacji.

Z uwagi na konieczność zapewnienia niezakłóconej obsługi klientów zewnętrznych w ramach usług agenta transferowego realizowanych na rzecz TFI i poszczególnych funduszy inwestycyjnych zarządzanych przez TFI, Spółka oraz Zainteresowany zawrą szereg umów umożliwiających zacieśnienie współpracy, zarówno w zakresie standardów i warunków wykonywanych usług wsparcia dystrybucji (przez Zainteresowanego na rzecz Spółki), jak również świadczenia usług wsparcia w zakresie udostępnionej infrastruktury technicznej i informatycznej (jak wskazane wyżej umowy najmu sprzętu, podnajmu powierzchni biurowej czy też usług udostępnienia infrastruktury serwerów wraz z usługami hostingu).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w okolicznościach przedstawionych w opisie zdarzenia przyszłego, działalność CUI stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT? W efekcie, czy czynność przeniesienia wydzielonej części przedsiębiorstwa Spółki w postaci działalności CUI stanowić będzie transakcję, do której stosuje się art. 6 ust. 1 ustawy o VAT, tj. która nie podlega opodatkowaniu VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Z kolei, art. 6 pkt 1 ustawy o VAT wskazuje, że z zakresu opodatkowania wyłącza się „transakcje zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.”

Dla rozstrzygnięcia przedmiotowej sprawy, kluczowe znaczenie ma to, czy w ramach planowanej transakcji sprzedaży jednostki organizacyjnej Spółki dojdzie do zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu ustawy o VAT.

Zatem należy rozstrzygnąć, czy działalność CUI, która będzie przenoszona do Zainteresowanego jest zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT. Uznanie bowiem składników majątkowych za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu ustawy o VAT będzie skutkowało brakiem opodatkowania planowanej transakcji sprzedaży jednostki organizacyjnej przez Spółkę na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

Zorganizowana część przedsiębiorstwa (ZCP) - w myśl art. 2 pkt 27e ustawy VAT - stanowi organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Z powołanego wyżej przepisu wynika, że podstawowym warunkiem uznania określonego zespołu składników za zorganizowaną część przedsiębiorstwa jest to, aby wystąpiły w nim zarówno składniki materialne, jak i niematerialne, w tym zobowiązania. Zespół ten powinien umożliwiać prowadzenie na jego bazie niezależnego przedsiębiorstwa samodzielnie realizującego określone zadania. Ponadto powinien być on wydzielony organizacyjnie i finansowo w ramach istniejącego przedsiębiorstwa. Zorganizowana cześć przedsiębiorstwa nie jest zatem jedynie prostą sumą składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań. Istotne jest to, aby te składniki były odpowiednio powiązane i umożliwiały samodzielne prowadzenie działalności gospodarczej.

Dla oceny kwalifikacji części przedsiębiorstwa jako zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu ustawy o VAT kluczowe znaczenie ma to, czy dana część przedsiębiorstwa może stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze.

Aby można było uznać, że mamy do czynienia z ZCP spełnione powinny być zatem następujące

warunki:

zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązania) musi być organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie; o wyodrębnieniu finansowym może świadczyć nie tylko samodzielne sporządzanie bilansu dla danej części przedsiębiorstwa, ale każde wyodrębnienie, na podstawie którego możemy poznać jej sytuację finansową;
wyodrębnione składniki muszą być przeznaczone do realizacji określonych zadań (funkcji) gospodarczych (wyodrębnienie funkcjonalne);
po wyodrębnieniu część przedsiębiorstwa musi być niezależnym przedsiębiorstwem samodzielnie realizującym te zadania.

Definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa występuje wyłącznie na gruncie prawa podatkowego i „wyraża ekonomiczne rozumienie przedsiębiorstwa (jego zorganizowanej części) jako całości gospodarczej, pojmowanej jako aktywa i obciążające je pasywa, w oderwaniu od prawnoformalnych aspektów dokonywania transakcji” (tak Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 15 czerwca 2012 r., sygn. IPPP1/443-322/12-2/PR). Przy czym, zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których można prowadzić odrębną działalność, lecz pewnym zorganizowanym zespołem tych składników (tak np. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej wydanej w dniu 8 stycznia 2014 r. sygn. IPPP1/443-1296/13-2/IGO).

Opierając się na orzeczeniach sądowych, w tym orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej oraz wykładni prowspólnotowej w tym zakresie można uznać, że aby określony zespół składników majątkowych mógł stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa, musi spełniać następujące warunki:

składniki majątkowe muszą być ze sobą funkcjonalnie powiązane, tj. pozostawać we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego;
zespół składników majątkowych musi się odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym; organizacyjne i finansowe wyodrębnienie musi przy tym istnieć już w ramach istniejącego przedsiębiorstwa, a nie dopiero kształtować się po przeniesieniu składników na inny podmiot;
zespół składników składających się na wyodrębnioną część przedsiębiorstwa jest zdolny do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej, w odniesieniu do której nabywca powinien mieć zamiar prowadzenia działalności nabywanej części przedsiębiorstwa oraz możliwość kontynuowania tej działalności gospodarczej w oparciu o nabyty zespół składników.

Ocena wydzielanego zespołu składników majątkowych pod kątem uznania go za zorganizowaną część przedsiębiorstwa powinna być dokonywana pod kątem wyodrębnienia na trzech płaszczyznach:

wyodrębnienia organizacyjnego;
wyodrębnienia finansowego;
wyodrębnienia funkcjonalnego.

Analogicznie, jak w przypadku warunków określonych w art. 4a pkt 4 Ustawy o CIT dla zorganizowanej części przedsiębiorstwa, w ocenie Wnioskodawcy:

działalność CUI posiada przymiot samodzielności finansowej: będzie zdolna do prowadzenia działalności gospodarczej w niezależny sposób, ponosząc określone koszty, ale również osiągając przychody,
działalność CUI posiada przymiot wydzielenia organizacyjnego, tj. posiada zespoły, które mogą w sposób samodzielny realizować określone cele gospodarcze oraz
działalność CUI jest wyodrębniona pod kątem funkcji od pozostałej w Spółce działalności operacyjnej (działalności bankowej).

Działalność CUI jest wyodrębniona z działalności Spółki pod kątem organizacyjnym i funkcjonalnym. W ramach działalności wyodrębniono już w 2010 r. na podstawie aktów wewnętrznych Zarządu Banku - jednostkę organizacyjną, która skupia podstawowe funkcje operacyjne związane z obsługą rozliczeń funduszy inwestycyjnych, w szczególności w ramach funkcji agenta transferowego. CUI działa pod kierownictwem dyrektora, który kieruje pracą dedykowanych jednostce zespołów ludzkich.

Działalność prowadzona przez CUI obejmuje zespół kluczowych funkcji operacyjnych, które są wykonywane wyłącznie w ramach CUI (nie są prowadzone równolegle dla tej samej części przedsiębiorstwa, przez inne jednostki organizacyjne Spółki). Powyższe wyodrębnienie organizacyjne i funkcjonalne znajduje odzwierciedlenie w schemacie organizacyjnym, który to dokument określa również obszary odpowiedzialności i zadań przydzielonych CUI.

Dodatkowo, dla potrzeb samodzielnego i niezależnego funkcjonowania, CUI posiada logicznie i technicznie wyodrębnioną dedykowaną infrastrukturę informatyczną. Infrastruktura ta obejmuje infrastrukturę techniczną, jak również zainstalowane systemy IT, moduły i aplikacje niezbędne do kompleksowej realizacji usług agenta transferowego.

Systemy finansowo-księgowe umożliwiają bezpośrednie przypisanie lub alokację przychodów i kosztów oraz aktywów i zobowiązań do działalności CUI i pozostałej działalności gospodarczej Spółki. Istnieje możliwość dokonania bezpośredniego przypisania przychodów i kosztów do tej działalności, a w przypadku braku bezpośredniego przypisania powyższych pozycji kalkulacyjnych, np. w odniesieniu do tzw. kosztów ogólnych, do podziału stosowane są klucze alokacyjne.

Jakkolwiek, zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa, aktualnie Spółka sporządza sprawozdanie finansowe na poziomie całej Spółki, to możliwość przypisania kosztów i przychodów do poszczególnych części przedsiębiorstwa znajduje odzwierciedlenie w prowadzonej wewnętrznej dokumentacji finansowej. System finansowo-księgowy pozwala również na bezpośrednie przypisanie do przedmiotowej działalności CUI środków trwałych, wartości niematerialnych i prawnych oraz należności i zobowiązań związanych z tą działalnością.

Tym samym, spełnione zostały wszystkie przesłanki decydujące o kwalifikacji działalności CUI jako zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie ulega wątpliwości, że działalność CUI może stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze. Zadania realizowane samodzielnie przez nią pozwalają na kontynuowanie prowadzonej działalności w niezmienionym zakresie, w ramach odrębnego podmiotu prawa (spółki prawa handlowego) bez konieczności podejmowania istotnych dodatkowych działań, jak np. dodatkowe zatrudnienia, dodatkowy zakup istotnych aktywów, czy poszukiwanie nowych kontrahentów.

Powyższego nie zmienia fakt, że funkcje pomocnicze nie są przedmiotem transakcji. Powyższej konkluzji nie zmienia fakt, że Zainteresowany, zgodnie z opisem planowanych działań, nie wyklucza, że po dokonaniu zakupu CUI, dokona działań usprawniających i podejmie czynności umożliwiające dalszą integrację CUI z własnymi rozwiązaniami biznesowymi, kadrowymi i sprzętowymi. Działania takie w realiach rynkowej transakcji nabycia ZCP należy bowiem uznać za typowe i uzasadnione. Nie mogą one ponadto wpływać na ocenę spełnienia przesłanek podatkowej kwalifikacji jako ZCP na dzień sprzedaży.

Reasumując, składniki działalności CUI już teraz stanowią i na moment transakcji sprzedaży będą stanowić organizacyjnie wyodrębnioną i spójną całość, samodzielną w sensie zdolności do odrębnego funkcjonowania i samofinansowania, która natychmiastowo po transakcji będzie gotowa do samodzielnego i autonomicznego kontynuowania działalności gospodarczej.

Uwzględniając powyższe, w okolicznościach przedstawionych w opisie zdarzenia przyszłego, zespół składników przyporządkowany do działalności CUI, który zostanie przeniesiony na Zainteresowanego, stanowić będzie zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu ustawy o VAT, a w konsekwencji sprzedaż tej części wydzielonego przedsiębiorstwa nie będzie podlegała opodatkowaniu, tym samym, nie będzie skutkować obowiązkiem naliczenia VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do postanowień art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się - w myśl dyspozycji art. 7 ust. 1 ww. ustawy - przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W świetle art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Na podstawie art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług, pod pojęciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Podstawowym wymogiem dla uznania, że transakcja dotyczy zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest to, aby stanowiła ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział, itp. Przy czym w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze.

Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne, niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, do realizacji których służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać uznany za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach takich, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia z zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania,
zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,
składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,
zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Zaznaczenia wymaga, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją, m. in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy zaś zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

Zgodnie z art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347, str. 1, z późn. zm.), w przypadku przekazania, odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary, będzie traktowana jako następca prawny przekazującego. W przypadkach gdy odbiorca nie podlega w pełni opodatkowaniu, państwa członkowskie mogą przedsięwziąć środki niezbędne w celu uniknięcia zakłóceń konkurencji. Mogą także przyjąć wszelkie niezbędne środki, aby zapobiec uchylaniu się od opodatkowania lub unikaniu opodatkowania poprzez wykorzystanie przepisów niniejszego artykułu.

Z powyższego przepisu wynika, że wprowadza on, tak samo jak ma to miejsce w ustawie o podatku od towarów i usług, możliwość wyłączenia z zakresu opodatkowania przekazania całości lub części majątku przedsiębiorstwa.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz powołanych regulacji pozwala stwierdzić, że skoro – jak wynika z treści wniosku – zespół składników materialnych i niematerialnych składający się na działalność CUI wyodrębniony jest w Spółce pod względem organizacyjnym i finansowym oraz przeznaczony jest do realizacji określonych zadań gospodarczych, który mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania, należy uznać, że przedmiotem zbycia – w świetle art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług – będzie zorganizowana część przedsiębiorstwa. W konsekwencji powyższego transakcja ta będzie podlegała wyłączeniu z opodatkowania na podstawie art. 6 pkt 1 powołanej ustawy.

Zatem oceniając stanowisko Wnioskodawcy należało uznać je za prawidłowe.

Należy wskazać, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, z którego wynika, że na moment transakcji zespół składników materialnych i niematerialnych będzie wydzielony w Spółce pod względem organizacyjnym i finansowym a nabywca z wykorzystaniem tych składników będzie kontynuował działalność CUI dotychczas prowadzoną przez Spółkę, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, to interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Jednocześnie informuje się, że w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekle prowadzenie postępowania są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin