Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-1.4011.94.2019.1.MM
z 16 kwietnia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy – przedstawione we wniosku z dnia 25 lutego 2019 r. (data wpływu za pośrednictwem platformy ePUAP 25 lutego 2019 r.; identyfikator poświadczenia przedłożenia …) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie wyboru formy opodatkowania po likwidacji działalności gospodarczej jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 lutego 2019 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą (kod PKD: 74.30.Z - Działalność związana z tłumaczeniami), która jest opodatkowana na zasadach ogólnych według skali podatkowej. Jednocześnie jest zatrudniony w innej firmie na podstawie umowy o pracę i otrzymuje wynagrodzenie ze stosunku pracy. Wnioskodawca rozlicza się z urzędem skarbowym wspólnie z małżonką, zgodnie z art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Małżonka jest zatrudniona w innej firmie na podstawie umowy o pracę i otrzymuje wynagrodzenie ze stosunku pracy. Wnioskodawca chciałby zlikwidować obecną działalność gospodarczą w 2019 r. i w tym samym roku ponownie rozpocząć nową działalność gospodarczą (z tym samym kodem PKD i pod tym samym adresem, co poprzednia działalność gospodarcza), przy czym wybrać sposób opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. podatkiem liniowym wg stawki 19%.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Jeżeli Wnioskodawca w ciągu roku podatkowego 2019 zlikwiduje obecną działalność gospodarczą, opodatkowaną na zasadach ogólnych według skali podatkowej, a następnie w tym samym roku podatkowym 2019 ponownie rozpocznie nową działalność gospodarczą (z tym samym kodem PKD i pod tym samym adresem, co poprzednia działalność gospodarcza), czy będzie mógł wybrać sposób opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. podatkiem liniowym wg stawki 19%?

Zdaniem Wnioskodawcy, jeżeli w ciągu roku podatkowego 2019 zlikwiduje On obecną działalność gospodarczą, a następnie w tym samym roku podatkowym 2019 ponownie rozpocznie nową działalność gospodarczą, nie ma przeszkód, co do wyboru formy opodatkowania, czyli w tym wypadku opodatkowania jej podatkiem liniowym. Zgodnie z art. 9a ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy mogą wybrać sposób opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c. W tym przypadku są zobowiązani do złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemnego oświadczenia o wyborze tego sposobu opodatkowania do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym został osiągnięty pierwszy przychód z tego tytułu w roku podatkowym, albo do końca roku podatkowego, jeżeli pierwszy taki przychód został osiągnięty w grudniu tego roku podatkowego. Takie stanowisko również zawarto na stronie Ministerstwa Finansów (informacja 80731/K) oraz jest ono zgodne z linią interpretacyjną Ministra Finansów - przykładowe interpretacje indywidualne:

• z dnia 31 maja 2016 r., Nr IBPB-1-1/4511-169/WRz,
  

• z dnia 9 listopada 2012 r., Nr ILPB1/415-771/12-4/AMN,
  

• z dnia 2 września 2015 r., Nr IBPB-1-1/4511-263/15/WRz.
  
  

Ponadto, w interpretacji z dnia 9 listopada 2012 r., Nr ILPB1/415-771/12-4/AMN, można przeczytać: „(...) w sytuacji, gdy w ciągu roku podatnik w sposób trwały zlikwidował pozarolniczą działalność gospodarczą i o tym fakcie zawiadomił naczelnika urzędu skarbowego, dokonał wykreślenia z ewidencji działalności gospodarczej, sporządził spis pozostałych na dzień likwidacji towarów handlowych, materiałów (surowców) itp., a następnie w tym samym roku podatkowym ponownie rozpoczął po uzyskaniu wpisu do ewidencji prowadzenie działalności gospodarczej, nie ma przeszkód co do wyboru przez ten podmiot formy opodatkowania. Nie ma znaczenia, że rozpoczęcie „nowej” działalności ma miejsce w tym samym roku, co likwidacja poprzedniej. Skoro podatnik zawiadomił wcześniej organ podatkowy o likwidacji prowadzonej działalności gospodarczej ze wszelkimi konsekwencjami wynikającymi z przepisów prawnych, to gdy rozpocznie on ponownie działalność, nie ma podstaw, aby odmówić statusu podatnika rozpoczynającego prowadzenie działalności gospodarczej w trakcie roku podatkowego”.

Jeśli Wnioskodawca zlikwiduje obecną działalność gospodarczą i w tym samym roku, tj. w 2019 r., rozpocznie prowadzenie nowej działalności gospodarczej, może złożyć, zgodnie z art. 9a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, oświadczenie o wyborze formy opodatkowania i nie ma podstaw, aby odmówić Mu statusu podatnika rozpoczynającego prowadzenie działalności gospodarczej w trakcie roku podatkowego. W związku z rozpoczęciem działalności gospodarczej podatnik ma prawo dokonać wyboru formy opodatkowania, zgodnie z cytowanymi przepisami.

Tym samym Wnioskodawca, jako osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą, która dokona jej zamknięcia na podstawie ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, może w tym samym roku podatkowym otworzyć nową działalność gospodarczą w myśl wyżej wymienionej ustawy i złożyć stosowne oświadczenie na podstawie art. 9a ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 9a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochody osiągnięte przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, są opodatkowane na zasadach określonych w art. 27, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemny wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym. Wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym podatnicy mogą złożyć na podstawie przepisów ustawy o CEIDG.

W myśl art. 9a ust. 2 ww. ustawy, podatnicy mogą wybrać sposób opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c. W tym przypadku są obowiązani do złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemnego oświadczenia o wyborze tego sposobu opodatkowania do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym został osiągnięty pierwszy przychód z tego tytułu w roku podatkowym, albo do końca roku podatkowego, jeżeli pierwszy taki przychód został osiągnięty w grudniu tego roku podatkowego.

Z brzmienia przytoczonego powyżej przepisu art. 9a ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że ustawodawca przewidział możliwość wyboru sposobu opodatkowania podatkiem dochodowym według stawki 19% także w ciągu roku podatkowego. Prawo to ograniczone jest jednak do określonej grupy podatników, do której należą podatnicy rozpoczynający w trakcie roku podatkowego prowadzenie działalności gospodarczej.

Należy przy tym zauważyć, że powyższy przepis ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie wyklucza sytuacji rozpoczęcia działalności w trakcie roku, po zamknięciu dotychczasowej działalności gospodarczej. Jego treść wskazuje ponadto, że wybór danej formy opodatkowania dochodów z działalności gospodarczej nie jest wiążący dla stosowania zasad opodatkowania od rozpoczęcia działalności, aż do końca roku podatkowego. Istotnym jest bowiem, że wyboru formy (lub sposobu) opodatkowania dochodów podatnik dokonuje na dany rok podatkowy tylko, jeżeli nie została zgłoszona w trakcie tego roku podatkowego likwidacja działalności gospodarczej. Natomiast w sytuacji, gdy w ciągu roku podatnik w sposób trwały zlikwidował pozarolniczą działalność gospodarczą i o tym zawiadomił Naczelnika Urzędu Skarbowego, dokonał wykreślenia tej działalności gospodarczej z Ewidencji Działalności Gospodarczej, sporządził spis pozostałych na dzień likwidacji towarów handlowych, materiałów (surowców), itp., a następnie w tym samym roku podatkowym ponownie rozpoczął (po uzyskaniu wpisu do ewidencji) prowadzenie działalności gospodarczej, nie ma podstaw, aby odmówić mu statusu podatnika rozpoczynającego prowadzenie działalności gospodarczej w trakcie roku podatkowego, nie ma też przeszkód dla wyboru przez ten podmiot formy opodatkowania przewidzianej w art. 9a ust. 2 ww. ustawy. Dla celów podatkowych bowiem podatnik pozostaje przedsiębiorcą od dnia rozpoczęcia działalności do jej zakończenia (likwidacji) ze wszelkimi konsekwencjami wynikającymi z przepisów prawnych. W przypadku zatem, jeżeli podatnik zgłosił likwidację działalności, to nie można uznać, że dla celów podatkowych jest ona kontynuowana.

W konsekwencji, w świetle powołanych wyżej przepisów nie ma bowiem znaczenia, kiedy nowa działalność zostanie rozpoczęta. Istotne jest jedynie to, aby było to rozpoczęcie prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej w trakcie roku podatkowego, przy założeniu, że działalność gospodarcza opodatkowana na zasadach ogólnych zostanie w prawidłowy sposób zlikwidowana, oraz aby oświadczenie o wyborze opodatkowania na zasadzie podatku liniowego zostało złożone nie później niż do dnia 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym został osiągnięty pierwszy przychód z tego tytułu w roku podatkowym, albo do końca roku podatkowego, jeżeli pierwszy taki przychód został osiągnięty w grudniu tego roku podatkowego. Inne stanowisko nie dawałoby się pogodzić z zasadą wolności prowadzenia działalności gospodarczej oraz zasadą równości obywateli (podmiotów gospodarczych) wobec prawa.

Gdyby ustawodawca za podatnika rozpoczynającego działalność gospodarczą w danym roku uznawał tylko taką osobę, która wcześniej w tymże roku nie prowadziła jakiejkolwiek działalności gospodarczej, a także nie prowadziła jej w roku poprzednim, dałby temu wyraz w przepisie art. 9a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tak jak przykładowo wskazał w art. 9a ust. 3 ww. ustawy stwierdzając, że prawo do opodatkowania stawką 19% tracą podatnicy prowadzący działalność gospodarczą i uzyskujący przychody ze świadczenia usług na rzecz byłego pracodawcy. Przyjęcie stanowiska przeciwnego, stanowiłoby nieuprawnione, niewynikające z przepisów prawa podatkowego, zawężenie uprawnienia podatnika do skorzystania z możliwości liniowego opodatkowania dochodów z działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 30c ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek dochodowy od dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej uzyskanych przez podatników, o których mowa w art. 9a ust. 2 lub 7, z zastrzeżeniem art. 29, 30 i 30d, wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, która jest opodatkowana na zasadach ogólnych według skali podatkowej. Jednocześnie jest zatrudniony w innej firmie na podstawie umowy o pracę i otrzymuje wynagrodzenie ze stosunku pracy. Wnioskodawca chciałby zlikwidować obecną działalność gospodarczą w 2019 r., i w tym samym roku ponownie rozpocząć nową działalność gospodarczą (z tym samym kodem PKD i pod tym samym adresem, co poprzednia działalność gospodarcza), przy czym wybrać sposób opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. podatkiem liniowym wg stawki 19%.

Mając na uwadze przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe oraz powołane wyżej przepisy prawa stwierdzić należy, że jeśli w ciągu roku podatkowego Wnioskodawca w sposób trwały zlikwiduje pozarolniczą działalność gospodarczą (dokona wykreślenia z ewidencji działalności gospodarczej), a następnie w tym samym roku podatkowym ponownie rozpocznie (po uzyskaniu wpisu do ewidencji) prowadzenie działalności gospodarczej, to w świetle art. 9a ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie ma podstaw, aby odmówić Mu statusu podatnika rozpoczynającego prowadzenie działalności gospodarczej w trakcie roku podatkowego.

Stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe, pomimo że wskazał On, że dokona likwidacji działalności gospodarczej na podstawie ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. Tutejszy Organ wyjaśnia, że Wnioskodawca powołał się na nieobowiązującą już ustawę z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, jednakże powyższe nie ma wpływu na rozstrzygnięcie przedmiotowej interpretacji indywidualnej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji indywidualnej.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n ww. ustawy, nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.