INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 20 września 2011 r. (data wpływu 15 grudnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie ulgi z tytułu wychowywania dziecka – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 grudnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi z tytułu wychowywania dziecka.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych. Rozlicza się według skali podatkowej z dochodu uzyskiwanego z tytułu renty inwalidzkiej. Wnioskodawca ma pełnoletniego syna urodzonego 7 maja 1986 r. Syn posiada orzeczenie lekarza orzecznika ZUS że jest całkowicie niezdolny do pracy Całkowita niezdolność do pracy powstała przed ukończeniem 18 roku życia. Syn Wnioskodawcy przez cały 2010 r. pobierał rentę socjalną –. Syn za 2010 r. uzyskał przychód z tytułu renty w wysokości xxx zł i był zatrudniony również na podstawie umowy o pracę. Z tego tytułu za 2010 r. uzyskał przychód w wysokości xxx zł. Syn jest kawalerem. Razem z rodzicami zamieszkuje od urodzenia do chwili obecnej i wspólnie prowadzą gospodarstwo domowe. Na Wnioskodawcy ciąży obowiązek alimentacyjny wobec niepełnosprawnego syna. Biorąc powyższe pod uwagę Wnioskodawca uznał, że za 2010 r. przysługuje Jemu ulga w podatku na wychowywanie niepełnosprawnego syna w wysokości 1.112,04 zł. Wnioskodawca w marcu 2011 r. złożył w urzędzie skarbowym PIT-37 i taką ulgę odliczył. Urząd skarbowy przy weryfikacji zeznania Wnioskodawcy zakwestionował odliczenie ze względu na dochód syna. W wyniku tego Wnioskodawca złożył PIT korygujący bez odliczenia ulgi prorodzinnej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy zgodnie z opisanym stanem faktycznym przysługuje Wnioskodawcy w rozliczeniu podatku dochodowego od osób fizycznych za 2010 r. odpis na wychowanie niepełnosprawnego syna, który pobierał rentę socjalną oraz uzyskał dochód z tytułu zatrudnienia..

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z tym, że osiągnął za 2010 r. dochody opodatkowane podatkiem dochodowym od osób fizycznych według skali podatkowej, utrzymuje syna, który pobiera rentę socjalną, a obowiązek alimentacyjny ciąży na Nim, przysługuje Jemu prawo do odpisu ulgi na wychowanie dziecka za 2010 r. bez względu na wysokość dochodu uzyskiwanego przez syna z tytułu zatrudnienia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zasady korzystania z podatkowej ulgi z tytułu wychowywania dzieci określa art. 27f ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307, ze zm.).

W myśl art. 27f ust. 1 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2009 r., od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:

1. wykonywał władzę rodzicielską,
2. pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało,
3. sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą.
   
   

Stosownie do art. 27f ust. 2 ww. ustawy, odliczeniu podlega kwota stanowiąca 1/6 kwoty zmniejszającej podatek określonej w pierwszym przedziale skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, za każdy miesiąc kalendarzowy, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1.

Odliczenie nie przysługuje, poczynając od miesiąca kalendarzowego, w którym dziecko:

1. na podstawie orzeczenia sądu zostało umieszczone w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie w rozumieniu przepisów o świadczeniach rodzinnych,
2. wstąpiło w związek małżeński.
   
   

W myśl art. 27f ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej.

Stosownie do art. 27f ust. 5 cytowanej ustawy, odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, podając liczbę dzieci i ich numery PESEL, a w przypadku braku tych numerów - imiona, nazwiska oraz daty urodzenia dzieci. Na żądanie organów podatkowych lub organów kontroli skarbowej, podatnik jest obowiązany przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:

1. odpis aktu urodzenia dziecka,
2. zaświadczenie sądu rodzinnego o ustaleniu opiekuna prawnego dziecka,
3. odpis orzeczenia sądu o ustaleniu rodziny zastępczej lub umowę zawartą między rodziną zastępczą a starostą,
4. zaświadczenie o uczęszczaniu pełnoletniego dziecka do szkoły.
   
   

Ustawodawca w art. 27f ust. 6 ww. ustawy – rozszerzył zakres podmiotowy ulgi na podatników utrzymujących pełnoletnie dzieci, o których mowa w art. 6 ust. 4 pkt 2 i 3, w związku z wykonywaniem przez tych podatników ciążącego na nich obowiązku alimentacyjnego oraz w związku ze sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej.

Uprawnienie do ulgi związane jest zatem z utrzymywaniem pełnoletnich dzieci, o których mowa w art. 6 ust. 4 pkt 2 i 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a więc:

• dzieci, bez względu na ich wiek które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną (pkt 2);

• dzieci do ukończenia 25 roku życia uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe, obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie, jeżeli w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek oraz stawki podatku, określonych w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1 z wyjątkiem renty rodzinnej (pkt 3)

• pod warunkiem jednak, że dzieci te pozostawały na utrzymaniu podatników w związku z wykonywaniem przez nich ciążącego na nich obowiązku alimentacyjnego oraz w związku ze sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej.
  
  

Przy czym warunkiem do skorzystania z ulgi z tytułu wychowywania dziecka jest również brak zastosowania w stosunku do dziecka przepisów:

• art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

• ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, z wyjątkiem najmu prywatnego,

• ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym.
  
  

Podkreślenia wymaga fakt, iż korzystanie z każdej preferencji podatkowej, w tym ulgi przewidzianej w art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uzależnione jest od spełnienia wszystkich ustawowych przesłanek wymaganych do jej zastosowania.

Zgodnie z art. 133 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. Nr 9, poz. 59 ze zm.), rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania.

Zakres obowiązku alimentacyjnego rodziców wobec dzieci precyzuje zaś art. 135 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. Zależy on od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego.

Wykonanie obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie albo wobec osoby niepełnosprawnej może polegać w całości lub w części na osobistych staraniach o utrzymanie lub o wychowanie; w takim wypadku świadczenie alimentacyjne pozostałych zobowiązanych polega na pokrywaniu w całości lub w części kosztów utrzymania lub wychowania uprawnionego.

Oznacza to, że osoby, które zgodnie z Kodeksem rodzinnym i opiekuńczym, wykonują obowiązek alimentacyjny względem dziecka legitymującego się orzeczeniem o niepełnosprawności łącznie z zapewnieniem stałej lub długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji oraz stałym współudziałem na co dzień opiekuna dziecka w procesie jego leczenia, rehabilitacji i edukacji uprawnione są do skorzystania z ulgi z tytułu wychowywania dzieci.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca ma na utrzymaniu pełnoletniego syna, który jest niepełnosprawny. Syn posiada orzeczenie lekarza orzecznika, że jest całkowicie niezdolny do pracy. Całkowita niezdolność do pracy powstała przed ukończeniem 18 roku życia. Syn Wnioskodawcy przez cały 2010 r. pobierał rentę socjalną. Syn za 2010 r. uzyskał przychód z tytułu renty w wysokości xxx zł i był zatrudniony również na podstawie umowy o pracę. Z tego tytułu za 2010 r. uzyskał przychód w wysokości xxx zł. Syn jest kawalerem. Razem z rodzicami zamieszkuje od urodzenia do chwili obecnej i wspólnie prowadzą gospodarstwo domowe. Na Wnioskodawcy ciąży obowiązek alimentacyjny wobec niepełnosprawnego syna.

Przenosząc powyższe uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, iż Wnioskodawcy za 2010 r. - jako rodzicowi – przysługuje ulga z tytułu wychowywania niepełnosprawnego dziecka (bez względu na wiek tego dziecka), stosownie do art. 27f ust.1 i ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, pod warunkiem że spełnione zostaną wszystkie przesłanki określone w art. 27f cyt. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Powyższe wynika z faktu, iż przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie wprowadzają – dla osób chcących skorzystać z ulgi prorodzinnej - ograniczenia dochodów uzyskiwanych przez dzieci małoletnie, bądź niepełnosprawne.

Końcowo należy zauważyć, że jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Jednocześnie tut. Organ zaznacza, iż z uwagi na fakt, że wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej stosowania przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych został złożony przez jednego z rodziców - interpretacja nie wywiera skutku prawnego dla drugiego z nich, tj. małżonki Wnioskodawcy, która chcąc uzyskać interpretację indywidualną powinna wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej udzielenie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.