Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-3.4011.255.2019.1.PR
z 23 kwietnia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 22 lutego 2019 r. (data wpływu 5 marca 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku organizowanymi przez Wnioskodawcę akcjami promocyjnymi (pytanie oznaczone we wniosku nr 2) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 marca 2019 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest Bankiem realizującym w ramach prowadzonej działalności czynności bankowe określone w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo Bankowe (Dz. U. z 1997 r., Nr 140, poz. 939, z późn. zm.). Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT oraz VAT-UE w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm., dalej: UVAT) oraz podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce w rozumieniu art. 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2017 r., poz. 2369, z późn. zm., dalej: UCIT).

W celu pozyskania nowych klientów oraz podtrzymania pozytywnych relacji z obecnymi, Wnioskodawca organizuje różnego rodzaju konkursy, sprzedaże premiowe i akcje promocyjne. Uczestnicy i zwycięzcy tych przedsięwzięć otrzymują od Banku nagrody oraz inne nieodpłatne świadczenia. Inicjowane przez Wnioskodawcę akcje są kierowane do osób, które jako klienci indywidualni, z wyłączeniem klientów indywidualnych będących przedsiębiorcami (dalej: klienci, klienci indywidualni), weszli bądź wejdą w posiadanie produktów bankowych znajdujących się w ofercie Wnioskodawcy. Prowadzone programy mają na celu uatrakcyjnienie oferty Banku. Mają także pozytywnie wpłynąć na Jego wizerunek co przekładać się będzie na wzrost lojalności klientów.

Innym skutkiem organizowania akcji promocyjnych jest zwiększenie poziomu satysfakcji klientów ze współpracy z Bankiem. Niemniej jednak, nadrzędnym celem prowadzonych przez Wnioskodawcę akcji jest aktywizacja i wzrost zaangażowania klientów, poprzez zmotywowanie ich za pomocą różnego rodzaju „zachęt” do aktywnego korzystania z oferty produktowej Banku lub stania się bankiem pierwszego wyboru.

Szczegóły organizowanych przez Wnioskodawcę akcji promocyjnych obejmujących konkursy i sprzedaże premiowe są każdorazowo określane w odrębnych regulaminach. Regulamin każdego konkursu oraz każdej sprzedaży premiowej zawiera informacje takie jak: nazwa akcji i organizatora, określenie, kto może być uczestnikiem, wyszczególnienie przewidywanych nagród lub premii (łącznie zwane: nagrodami), zasady wyboru zwycięzców itp. Inicjowane przez Wnioskodawcę konkursy i sprzedaże premiowe polegają na podjęciu rywalizacji i wykonaniu określonego zadania konkursowego bądź też spełnieniu określonego w regulaminie danej akcji warunku. W przypadku konkursów istotnym elementem jest wprowadzanie elementów współzawodnictwa pomiędzy poszczególnymi uczestnikami. Przykładem organizowanego przez Bank konkursu może być: konkurs na najładniejszą widokówkę czy konkurs na najlepsze hasło reklamowe. Z kolei wśród przykładów akcji opartych na sprzedaży premiowej wyróżnić można: premie pieniężne/cashbacki, zwrot określonej liczby/części raty kredytowej przy skorzystaniu z usług kredytowych, bony towarowe, które Wnioskodawca przekazuje w związku ze skorzystaniem z danej usługi/zakupem danego produktu bankowego.

Inną grupą akcji organizowanych przez Wnioskodawcę są przedsięwzięcia związane z wydawaniem klientom dóbr będących w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nieodpłatnymi świadczeniami. Przykładem takich akcji promocyjnych jest wręczanie drobnych gadżetów reklamowych, których otrzymanie nie musi się wiązać ze spełnieniem żadnych konkretnych warunków. Wydawane przez Bank gadżety stanowią dobra o niskiej wartości, dla przykładu są to: długopisy, parasolki, plecaki, pamięci USB opatrzone logo Banku, których nadrzędnym celem jest budowanie pozytywnego wizerunku Banku.

Organizowane przez Bank akcje nie są grami losowymi, zakładami wzajemnymi ani innymi grami wyszczególnionymi w ustawie z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (Dz. U. z 2009 r., Nr 201, poz. 1540, z późn. zm ).

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy nagrody przyznawane Klientom w związku organizowanymi przez Wnioskodawcę konkursami bądź sprzedażami premiowymi objęte są na podstawie art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych 10% zryczałtowanym podatkiem dochodowym z zastosowaniem zwolnienia wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 68 ww. ustawy?
2. Czy nieodpłatne świadczenia, o których mowa w art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przyznawane Klientom w związku organizowanymi przez Wnioskodawcę akcjami promocyjnymi niebędącymi konkursami ani sprzedażami premiowymi objęte są na podstawie art. 30 ust. 1 pkt 4b ww. ustawy 19% zryczałtowanym podatkiem dochodowym z zastosowaniem zwolnienia wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
3. Czy w przypadku nagród wydawanych Klientom będącym jednocześnie pracownikami Wnioskodawcy w związku z organizowanymi przez Bank konkursami lub sprzedażami premiowymi ma zastosowanie zwolnienie wynikające z art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a nagrody niekorzystające ze zwolnienia należy opodatkować 10% zryczałtowanym podatkiem dochodowym wynikającym z art. 30 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, czy też na mocy art. 30 ust. 1 pkt 4b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych bez względu na wartość przyznanej nagrody należy zastosować 19% stawkę zryczałtowanego podatku dochodowego?
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie oznaczone we wniosku nr 2 dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych. W pozostałym zakresie zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy, wartość nieodpłatnych świadczeń otrzymywanych przez Klientów w związku z przeprowadzanymi akcjami promocyjnymi podlega na mocy art. 30 ust. 1 pkt 4b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu 19% zryczałtowanym podatkiem dochodowym, z zastrzeżeniem sytuacji, gdy wartość świadczenia nie przekracza 200 PLN, kiedy to zastosowanie znajduje zwolnienie z podatku dochodowego zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na mocy art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wartość nieodpłatnych świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1 ww. ustawy, otrzymanych od świadczeniodawcy w związku z jego promocją lub reklamą – jeżeli jednorazowa wartość tych świadczeń nie przekracza 200 PLN jest wolna od podatku dochodowego.

Jednocześnie zaznaczyć trzeba, że zwolnienie to nie ma zastosowania, jeżeli świadczenie jest dokonywane na rzecz pracownika świadczeniodawcy lub osoby pozostającej ze świadczeniodawcą w stosunku cywilnoprawnym.

Jak wskazuje art. 30 ust. 1 pkt 4b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodów z tytułu świadczeń otrzymanych od banków, spółdzielczych kas oszczędnościowo-kredytowych lub instytucji finansowych w rozumieniu odrębnych przepisów, w związku z promocjami oferowanymi przez te podmioty pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy w wysokości 19% świadczenia.

W związku z brakiem legalnej definicji sformułowania „nieodpłatne świadczenie”, zdaniem Wnioskodawcy, należy posłużyć się wykładnią językową. Zgodnie z wyjaśnieniem zawartym w Nowym Słowniku Języka Polskiego PWN z 2003 r. „nieodpłatne świadczenie” to: „niewymagające opłaty, takie za które się nie płaci, bezpłatne”.

Przytoczone powyżej przepisy prawa podatkowego wskazują, że aby ustalić, czy w danej sytuacji mamy do czynienia z nieodpłatnym świadczeniem w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i czy w związku z tym, można zastosować zwolnienie z podatku dochodowego wynikające z art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy rozważyć czy:

1. świadczenie to jest związane z promocją lub reklamą;
2. świadczenie jest nieodpłatne;
3. świadczenie nie jest przekazywane na rzecz pracowników Wnioskodawcy lub osób pozostających z Wnioskodawcą w stosunku cywilnoprawnym;
4. jednorazowa wartość tego świadczenia nie przekracza 200 PLN.
   
   

W polskim prawie nie istnieje także jednoznaczna definicja „promocji i reklamy”, o których mowa w przytoczonym wcześniej art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Internetowy Słownik Języka Polskiego PWN podaje, że przez „promocję” rozumieć należy:

1. działania zmierzające do zwiększenia popularności jakiegoś produktu lub przedsięwzięcia; też: każde z tych działań;
2. prawo ucznia do przejścia do następnej klasy;
3. przyznanie komuś tytułu naukowego lub stopnia oficerskiego; też: ceremonia takiej nominacji;
4. zamiana pionka na figurę w szachach lub na damę w warcabach.
   
   

W przypadku interpretacji „promocji” w kontekście ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych Wnioskodawca posługiwał się będzie pierwszym znaczeniem przytoczonej wyżej definicji.

W przypadku reklamy Internetowy Słownik Języka Polskiego PWN podaje, że jest to:

1. działanie mające na celu zachęcenie potencjalnych klientów do zakupu konkretnych towarów lub do skorzystania z określonych usług;
2. plakat, napis, ogłoszenie, krótki film, itp. służące temu celowi.
   
   

W przypadku słowa „reklama” w niniejszej sprawie Bank także będzie posługiwał się pierwszym z wymienionych w Słowniku znaczeń.

Zatem stosując wykładnię językową, użyte w art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wyrażenie „promocja i reklama”, w ocenie Wnioskodawcy, oznaczać będzie czynności zmierzające do zwiększenia popularności produktów oferowanych przez Bank i zachęcenie potencjalnych klientów do ich zakup bądź też do skorzystania z nich. Przekazywanie nieodpłatnych świadczeń np. w formie drobnych gadżetów reklamowych klientom odwiedzającym placówki Banku bez wątpienia przyczynia się do zwiększenia popularności zarówno samego Wnioskodawcy, jak też oferowanych przez Niego produktów i usług.

Bank zaznacza, że za wspomniane wyżej świadczenia nie będzie pobierał żadnych opłat oraz ich przekazanie w ramach promocji i reklamy będzie dotyczyło klientów, niebędących jednocześnie jego pracownikami.

Zatem, spełnione zostają 3 z 4 warunków pozwalających zastosować zwolnienie wynikające z art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ostatni punkt dotyczy wartości nieodpłatnego świadczenia. Jeżeli wartość ta nie będzie przekraczać 200 PLN, spełnione zostają wszystkie opisane wyżej warunki. W takiej sytuacji, w opinii Wnioskodawcy, zastosowanie znajdzie zwolnienie z podatku dochodowego a Bank jako płatnik nie będzie zobowiązany do pobrania podatku.

Natomiast w przypadku, gdy wartość przekazywanych nieodpłatnych świadczeń przekroczy limit zwolnienia w wysokości 200 PLN, określony w art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Bank będzie zobowiązany do pobrania zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 4b ww. ustawy 19% zryczałtowanego podatku dochodowego.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie zastosowania 19% stawki opodatkowania wynikającej z art. 30 ust. 1 pkt 4b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z zachowaniem zwolnienia z podatku dochodowego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 68a ww. ustawy znajduje potwierdzenie w orzecznictwie organów podatkowych i sądów administracyjnych.

Wnioskodawca wskazuje, że przykładem takiego podejścia jest:

• wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 5 czerwca 2018 r., sygn. II FSK 1335/16;
  

• wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 12 września 2018 r., sygn. I SA/Gd 721/18;
  

• interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 15 grudnia 2017 r., sygn. 0114-KDIP3-2.4011.311.2017.1.AK;
  

• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 17 lipca 2015 r., sygn. IPPB4/4511-684/15-2/MP;
  

• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 8 stycznia 2015 r., sygn. IBPBII/1/415-840/14/AŻ.
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa). Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego …., w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.