UZASADNIENIE

W dniu 17 stycznia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku na usługi wykonywane dla osób fizycznych w budynkach mieszkalnych oraz stawki podatku na usługi wykonywane dla dewelopera wykonywane w lokalach mieszkalnych i przeznaczonych na działalność gospodarczą oraz sposobu dokumentowania potwierdzenia wykonania usługi dla osób fizycznych. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 26 marca 2019 r. (data wpływu 29 marca 2019 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy i podpisy osób upoważnionych do reprezentowania Wnioskodawcy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (S.C.) w zakresie swojej działalności ma wykonywanie instalacji wodno -kanalizacyjnych, cieplnych, gazowych i klimatyzacyjnych oraz usługi polegające na przebudowie, remoncie, rozbiórce i budowie obiektów budowlanych w tym także budynków z elementów prefabrykowanych. W zakresie prowadzonych usług mogą być wykonywane drobne prace ziemne z wykorzystaniem posiadanego sprzętu budowlanego (załącznik – wyciąg z CEiDG).

W chwili obecnej w przeważającej części wykonywane są instalacje sanitarne i cieplne, konserwacje istniejących instalacji, serwis urządzeń grzewczych, wykańczanie wnętrz (tynkowanie, malowanie, układanie, układanie podłóg) w budynkach mieszkalnych i niemieszkalnych.

Materiały i urządzenia potrzebne do wykonywania usług zakupywane są na Firmę i całością usług (usługi + materiały) obciążani są zamawiający. Roboty wykonywane są dla osób fizycznych, firm deweloperskich oraz jako podwykonawcy firm.

Od dnia 1 stycznia 2019 r. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT.

W uzupełnieniu Zainteresowany wskazał, że:

• na rzecz osób fizycznych będzie on wykonywał instalacje wodno-kanalizacyjne, cieplne, gazowe i klimatyzacyjne, a także będzie wykonywał ich okresowe przeglądy w budynkach mieszkalnych; usługi wykonywane dla dewelopera to instalacje wodno-kanalizacyjne, cieplne, gazowe i klimatyzacyjne oraz budowa budynków z elementów prefabrykowanych.
• wykonywane przez Wnioskodawcę usługi dla osób fizycznych i firm deweloperskich wykonywane będą w ramach czynności wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, tj. w ramach dostawy, budowy, remontu, modernizacji termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.
• świadczone przez Wnioskodawcę usługi dla osób fizycznych i firm deweloperskich wykonywane będą w bryle budynku mieszkalnego; poza bryłą budynków wykonywane będą tylko roboty ziemne związane z kopaniem rowów i wykopów oraz przemieszczaniem ziemi.
• budynki i lokale w których Wnioskodawca będzie wykonywał instalacje sanitarne, cieplne, klimatyzacyjne, konserwacje istniejących instalacji, serwis urządzeń grzewczych, zaliczane są do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, o którym mowa w art. 2 pkt 12 oraz art. 41 ust. 12a ustawy o VAT.
• powierzchnia budynków mieszkalnych nie będzie przekraczać pow. 300m² a powierzchnia lokali mieszkalnych 150m².
• klasyfikacja obiektów budowlanych PKOB to 1110, 1121, 1122.
• usługi konserwacji istniejących instalacji stanowić będą roboty mające na celu utrzymanie sprawności technicznej elementów budynku lub jego części inne niż remont.
• wartość towarów netto wchodzących w podstawę opodatkowania świadczonych usług w jednych przypadkach przekroczy 50% tej podstawy ale w innych będzie dużo niższa niż 50%.
• klasyfikacja statystyczna usług wykonywanych przez Wnioskodawcę: PKWiU 43.22.12.0, 43.22.20.0, 43.22.11.0, 43.33.10.0, 43.12.12.0.
  
  

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Jaką stawką VAT będą opodatkowane wykonywane usługi dla osób fizycznych w budynkach mieszkalnych i w jaki sposób należy udokumentować potwierdzenie wykonania usługi dla osób fizycznych, a jaką stawką VAT będą opodatkowane usługi dla dewelopera wykonywane w lokalach mieszkalnych i przeznaczonych na działalność gospodarczą?

Zdaniem Wnioskodawcy, wszystkie usługi budowlane, remontowo-budowlane, konserwacyjne wykonywane przez Wnioskodawcę dla osób fizycznych w budynkach mieszkalnych jednorodzinnych o pow. do 300 m², w lokalach mieszkalnych do 150 m² opodatkowane są stawką 8%.

Usługi dla dewelopera wykonywane w lokalach mieszkalnych do 150 m² i w budynkach mieszkalnych do 300 m² opodatkowane są 8% stawką VAT. Natomiast roboty w lokalach przeznaczonych na działalność gospodarczą opodatkowane będą stawką 23% VAT.

Dla potwierdzenia wykonywania usługi dla budownictwa mieszkaniowego należy posiadać oświadczenia właściciela nieruchomości o wielkości powierzchni użytkowej budynku jednorodzinnego lub lokalu mieszkalnego.

Do prawidłowego wystawienia faktury za wykonaną usługę dla osoby fizycznej z 8% stawką VAT potrzebujemy oświadczenia osoby fizycznej (dla której była wykonywana usługa) o przeznaczeniu budynku na cele mieszkalne i wielkości powierzchni użytkowej budynku mieszkalnego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego przyszłego w zakresie:

• stawki podatku na usługi wykonywane dla osób fizycznych w budynkach mieszkalnych oraz stawki podatku na usługi wykonywane dla dewelopera wykonywane w lokalach mieszkalnych i przeznaczonych na działalność gospodarczą – jest prawidłowe,
• sposobu dokumentowania potwierdzenia wykonania usługi dla osób fizycznych – jest nieprawidłowe.
  
  

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postaci energii.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast, jak stanowi art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż - 6%, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zauważyć jednak należy, że stosowanie obniżonych stawek podatku lub zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast wychodzenie poza wykładnię literalną jest niedopuszczalne. W efekcie podatnik uprawniony będzie do zastosowania ww. preferencji jedynie, gdy charakter czynności świadczonych przez niego w sposób jednoznaczny i nie budzący wątpliwości wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania stawki obniżonej czy zwolnienia od podatku od towarów i usług.

W myśl art. 41 ust. 12 ustawy, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Na podstawie art. 41 ust. 12a ustawy, przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Zgodnie z art. 41 ust. 12b ustawy, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

1. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²;
2. lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².
   
   

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej (art. 41 ust. 12c ustawy).

Przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11 (art. 2 pkt 12 ustawy).

Dla celów podatku od towarów i usług stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316, z późn. zm.), stanowiącego usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych.

Zgodnie z § 3 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2013 r. w sprawie towarów i usług, dla których obniża się stawkę podatku od towarów i usług, oraz warunków stosowania stawek obniżonych (Dz. U. z 2018 r., poz. 2350), stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, zwaną dalej „ustawą”, obniża się do wysokości 8% dla:

1. towarów i usług wymienionych w załączniku do rozporządzenia;
2. robót konserwacyjnych dotyczących budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym;
3. robót konserwacyjnych dotyczących:
   1. obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych,
   2. lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12
   − w zakresie, w jakim wymienione roboty nie są objęte tą stawką na podstawie pkt 2.
   
   

W myśl § 3 ust. 2 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2013 r. przez roboty konserwacyjne, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i 3, rozumie się roboty mające na celu utrzymanie sprawności technicznej elementów budynku lub jego części inne niż remont.

Z kolei stosownie do § 3 ust. 3, ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2013 r., przepisu ust. 1 pkt 3 nie stosuje się, jeżeli wartość towarów bez podatku wchodzących w podstawę opodatkowania świadczenia robót konserwacyjnych przekracza 50% tej podstawy.

Zgodnie z powołaną wyżej definicją zawartą w § 3 ust. 2 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2013 r., przez roboty konserwacyjne rozumie się roboty mające na celu utrzymanie sprawności technicznej elementów budynku lub jego części inne niż remont. W tym miejscu wskazać należy, że ww. definicję ustawodawca wprowadził w celu odróżnienia robót konserwacyjnych od remontu. Przez roboty konserwacyjne rozumie się bowiem roboty, które nie polegają na odtworzeniu stanu pierwotnego, ale mają na celu utrzymanie instalacji w dobrym stanie, w celu zabezpieczenia przed szybkim zużyciem się czy też zniszczeniem i dla utrzymania jej w celu użytkowania w stanie zgodnym z przeznaczeniem. Tak więc konserwacją będą prace wykonywane na bieżąco w węższym zakresie niż roboty budowlane określone jako remont.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęć wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy, dlatego też w tym zakresie należy odwołać się do rozumienia tych terminów przyjętego w języku potocznym.

Według Słownika języka polskiego (Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa 2005, str. 70, kol. 2), przez budowę należy rozumieć m.in. wznoszenie budowli, budowanie (…). Natomiast „budować” to znaczy wznosić budowle, pomieszczenia, ich części lub zespoły. Pojęcie „modernizacja” oznacza unowocześnienie i usprawnienie czegoś, natomiast „termomodernizacja” to modernizacja dotycząca ocieplenia budynku (pierwszy człon wyrazu wskazuje na związek z ciepłem tego, co oznacza człon drugi) – według internetowego słownika języka polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN S.A.).

Ponadto należy wskazać, że również w uchwale z dnia 24 czerwca 2013 r., sygn. akt I FPS 2/13 Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził że „czynności wymienione w art. 41 ust. 12 ustawy, w tym pojęcie modernizacji, zostały wprowadzone do tej ustawy w rozumieniu przyjętym w języku powszechnym. W takim znaczeniu modernizacja oznacza unowocześnienie, ulepszenie, udoskonalenie, podniesienie standardu obiektu budowlanego lub jego części”.

Natomiast „przebudowa” – zgodnie z ww. Słownikiem języka polskiego (str. 770, kol. 1) – to zmiana istniejącego stanu czegoś na inny; ulepszenie, poprawienie czegoś.

Budowa, modernizacja, przebudowa, podobnie jak w przypadku innych wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy czynności, powinny zatem dotyczyć elementów konstrukcyjnych obiektów lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

W znaczeniu słownikowym („Współczesny słownik języka polskiego”, red. Bogusław Dunaj, wyd. Langenscheidt Polska Sp. z o.o.), „remont” oznacza zespół czynności, w których wyniku przywraca się sprawność, wartość użytkową jakiegoś obiektu, urządzenia.

„Montaż” – wg powyższego słownika – to „składanie maszyn, urządzeń z gotowych części; zakładanie instalacji, łączenie oddzielnych części w jedną artystyczną, kompozycyjną całość”. W związku z przytoczoną definicją należy stwierdzić, że pojęcie „montaż” odnosi się do takiego sposobu działania, w efekcie którego z niezależnie od siebie istniejących części powstaje wytwór będący zupełnie nową całością.

Natomiast w świetle art. 2 pkt 2 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów (Dz. U. z 2018 r., poz. 966), przez przedsięwzięcie termomodernizacyjne rozumie się przedsięwzięcie, którego przedmiotem jest:

1. ulepszenie, w wyniku którego następuje zmniejszenie zapotrzebowania na energię dostarczaną na potrzeby ogrzewania i podgrzewania wody użytkowej oraz ogrzewania do budynków mieszkalnych, budynków zbiorowego zamieszkania oraz budynków stanowiących własność jednostek samorządu terytorialnego służących do wykonywania przez nie zadań publicznych,
2. ulepszenie, w wyniku którego następuje zmniejszenie strat energii pierwotnej w lokalnych sieciach ciepłowniczych oraz zasilających je lokalnych źródłach ciepła, jeżeli budynki wymienione w lit. a, do których dostarczana jest z tych sieci energia, spełniają wymagania w zakresie oszczędności energii, określone w przepisach prawa budowlanego, lub zostały podjęte działania mające na celu zmniejszenie zużycia energii dostarczanej do tych budynków,
3. wykonanie przyłącza technicznego do scentralizowanego źródła ciepła, w związku z likwidacją lokalnego źródła ciepła, w wyniku czego następuje zmniejszenie kosztów pozyskania ciepła dostarczanego do budynków wymienionych w lit. a,
4. całkowita lub częściowa zamiana źródeł energii na źródła odnawialne lub zastosowanie wysokosprawnej kogeneracji.
   
   

Należy stwierdzić, że w powyższej definicji budynku nie mieszczą się elementy infrastruktury towarzyszącej budownictwu mieszkaniowemu. Oznacza to, że stawka preferencyjna, przewidziana ww. przepisami art. 41 ust. 12 w zw. z art. 41 ust. 2 i art. 146aa ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy czynności tam wymienionych, wykonywanych wyłącznie w budynkach, rozumianych jako obiekty budowlane wraz z wbudowanymi w bryle budynku instalacjami i urządzeniami technicznymi. Stawki tej ustawodawca nie przewidział dla ww. czynności wykonywanych poza tymi obiektami, w tym również dotyczących elementów infrastruktury budowlanej. W konsekwencji, do pozostałych usług wykonywanych poza bryłą budynku zastosowanie ma stawka podatku w wysokości 23%.

Analiza powołanych wyżej przepisów prowadzi do wniosku, że warunkiem zastosowania 8% stawki, na podstawie art. 41 ust. 12 ustawy o podatku od towarów i usług, jest spełnienie dwóch przesłanek. Po pierwsze zakres wykonywanych czynności musi dotyczyć budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy budynków lub ich części. Po drugie, budynki lub ich części, których dotyczą ww. czynności, muszą być zaliczane do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Niespełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, że transakcja nie może korzystać z preferencyjnej, 8% stawki podatku.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca od dnia 1 stycznia 2019 r. jest czynnym podatnikiem VAT. Zainteresowany w przeważającej części wykonuje instalacje sanitarne i cieplne, konserwacje istniejących instalacji, serwis urządzeń grzewczych, wykańczanie wnętrz (tynkowanie, malowanie, układanie, układanie podłóg) w budynkach mieszkalnych i niemieszkalnych.

Materiały i urządzenia potrzebne do wykonywania usług zakupywane są na Wnioskodawcę całością usług (usługi + materiały) obciążani są zamawiający. Roboty wykonywane są dla osób fizycznych, firm deweloperskich oraz jako podwykonawca firm.

Zainteresowany wskazał, że:

• na rzecz osób fizycznych będzie wykonywał instalacje wodno-kanalizacyjne, cieplne, gazowe i klimatyzacyjne, a także będzie wykonywał ich okresowe przeglądy w budynkach mieszkalnych; usługi wykonywane dla dewelopera to instalacje wodno-kanalizacyjne, cieplne, gazowe i klimatyzacyjne oraz budowa budynków z elementów prefabrykowanych.
• wykonywane przez Wnioskodawcę usługi dla osób fizycznych i firm deweloperskich wykonywane będą w ramach czynności wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, tj. w ramach dostawy, budowy, remontu, modernizacji termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.
• świadczone przez Wnioskodawcę usługi dla osób fizycznych i firm deweloperskich wykonywane będą w bryle budynku mieszkalnego; poza bryłą budynków wykonywane będą tylko roboty ziemne związane z kopaniem rowów i wykopów oraz przemieszczaniem ziemi.
• budynki i lokale w których Wnioskodawca będzie wykonywał instalacje sanitarne, cieplne, klimatyzacyjne, konserwacje istniejących instalacji, serwis urządzeń grzewczych, zaliczane są do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, o którym mowa w art. 2 pkt 12 oraz art. 41 ust. 12a ustawy o VAT.
• powierzchnia budynków mieszkalnych nie będzie przekraczać pow. 300 m² a powierzchnia lokali mieszkalnych 150 m².
• klasyfikacja obiektów budowlanych PKOB to 1110, 1121, 1122.
• usługi konserwacji istniejących instalacji stanowić będą roboty mające na celu utrzymanie sprawności technicznej elementów budynku lub jego części inne niż remont.
• wartość towarów netto wchodzących w podstawę opodatkowania świadczonych usług w jednych przypadkach przekroczy 50% tej podstawy ale w innych będzie dużo niższa niż 50%.
  
  

W przedmiotowej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą stawki jaką należy opodatkować wykonywane usługi dla osób fizycznych w budynkach mieszkalnych i w jaki sposób należy udokumentować potwierdzenie wykonania usługi dla osób fizycznych, a jaką stawką VAT będą opodatkowane usługi dla dewelopera wykonywane w lokalach mieszkalnych i przeznaczonych na działalność gospodarczą.

W odniesieniu do powyższego należy stwierdzić, że stawka preferencyjna, przewidziana ww. przepisami art. 41 ust. 12 w związku z art. 41 ust. 2 i art. 146aa pkt 2 ustawy, dotyczy czynności tam wymienionych wykonywanych wyłącznie w budynkach, rozumianych jako obiekty budowlane wraz z wbudowanymi w budynku instalacjami i urządzeniami technicznymi, w tym na konstrukcji umieszczonej na dachu budynku lub jego ścianach. Stawki tej ustawodawca nie przewidział dla ww. czynności wykonywanych poza tymi obiektami. Do pozostałych usług, wykonywanych poza obiektem budowlanym zastosowanie ma podstawowa stawka podatku w wysokości 23%.

Kwestię traktowania tego rodzaju robót w odniesieniu do podatku od towarów i usług rozstrzygnął Naczelny Sąd Administracyjny w dniu 3 czerwca 2013 r. sygn. akt I FPS 7/12 podejmując uchwałę, w której stwierdził, że obniżona stawka podatku od towarów i usług, o której mowa w art. 41 ust. 12 ustawy o podatku od towarów i usług oraz § 6 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336) i w § 37 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799, z późn. zm.), nie może mieć zastosowania do robót dotyczących obiektów budownictwa mieszkaniowego wykonywanych poza budynkiem.

Zgodnie z art. 106b ust. 3 ustawy, na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1. czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, z wyjątkiem czynności, o których mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4, oraz otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem tych czynności, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów - jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1,
2. sprzedaż zwolnioną, o której mowa w ust. 2, z zastrzeżeniem art. 117 pkt 1 i art. 118

− jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

Wskazać należy, że w zakresie zastosowania właściwej stawki opodatkowania to na podatniku ciąży odpowiedzialność w zakresie udowodnienia wystąpienia okoliczności uzasadniających zastosowanie stawki podatku innej niż stawka podstawowa, tj. w tym przypadku 8%. Ustawodawca oczekuje, aby to podatnik wykazał, że świadczone przez niego usługi są związane z budownictwem mieszkaniowym oraz, że powierzchnie użytkowe są odpowiednie. Powyższe ma wynikać z materiału dowodowego jakim dysponuje podatnik. Ustawa o podatku od towarów i usług oraz rozporządzenia wykonawcze wydane na jej podstawie nie określają rodzaju i formy dokumentów, jednakże podatnik powinien posiadać w swojej dokumentacji dowody wiarygodne, które formalnie i w sposób niebudzący wątpliwości potwierdzać będą powierzchnię użytkową, rozumianą zgodnie z powołanymi powyżej przepisami w tym zakresie, np. kserokopia dokumentacji budowlanej, na podstawie której taką powierzchnię można obliczyć, akt notarialny, w którym wymieniona byłaby powierzchnia mieszkania lub budynku, przydział ze spółdzielni z wymienionymi powierzchniami poszczególnych pomieszczeń mieszkalnych, itp.

Zatem do prawidłowego wystawienia faktury za wykonaną usługę dla osoby fizycznej, z 8% stawką podatku VAT, samo oświadczenie osoby fizycznej (dla której była wykonana usługa) o przeznaczeniu budynku na cele mieszkalne i wielkości powierzchni użytkowej budynku nie jest wystarczające do zastosowania preferencyjnej stawki podatku VAT. Jak wskazano bowiem powyżej, dokumenty uprawniające do obniżenia stawki podatku powinny być wiarygodne i w sposób niebudzący wątpliwości powinny potwierdzać związek wykonanych robót z budownictwem mieszkaniowym. Samo oświadczenie nabywcy usług nie jest jednak dowodem wystarczającym.

Podsumowując, należy stwierdzić, że stawka podatku w wysokości 8% będzie miała zastosowanie dla usług:

• instalacji wodno-kanalizacyjnych, cieplnych, gazowych i klimatyzacyjnych świadczonych na rzecz osób fizycznych i dewelopera w budynkach mieszkalnych i lokalach mieszkalnych (art. 41 ust. 2 w zw. z art. 41 ust. 12 oraz art. 146aa ust. 1 pkt 2 ustawy)
• konserwacji istniejących instalacji i serwisów urządzeń grzewczych świadczonych na rzecz osób fizycznych w budownictwie objętym społecznym programem mieszkaniowym (§ 3 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2013 r. w sprawie towarów i usług, dla których obniża się stawkę podatku od towarów i usług, oraz warunków stosowania stawek obniżonych).

Natomiast usługi instalacji wodno-kanalizacyjnych, cieplnych, gazowych i klimatyzacyjnych świadczone na rzecz dewelopera w lokalach użytkowych oraz usługi kopania rowów (poza bryłą budynku) będą opodatkowane stawka podstawową w wysokości 23%.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.