Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL3-2.4011.20.2019.2.DJ
z 30 kwietnia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 15 stycznia 2019 r. (data wpływu 21 stycznia 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 5 lutego 2019 r. (data wpływu 11 lutego 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku podatkowego z tytułu odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 stycznia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku podatkowego z tytułu odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości.

W związku z tym, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, pismem z dnia 31 stycznia 2019 r., nr 0112-KDIL3-2.4011.20.2019.1.DJ na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ww. ustawy wezwano Wnioskodawczynię do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Jednocześnie poinformowano Wnioskodawczynię, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ, a uzupełnieniem wniosku nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano w dniu 31 stycznia 2019 r., skutecznie doręczono w dniu 5 lutego 2019 r., natomiast w dniu 11 lutego 2019 r. (data nadania 8 lutego 2019 r.), do tut. organu wpłynęło pismo stanowiące odpowiedź na ww. wezwanie.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Matka Wnioskodawczyni była właścicielką nieruchomości, stanowiącej działkę numer 1/1 (jeden/jeden), o powierzchni 6,1662 ha (sześć hektarów jeden tysiąc sześćset sześćdziesiąt dwa metry kwadratowe), objętej Księgą Wieczystą – w udziale wynoszącym 1/2 (jedną/drugą) części – na podstawie decyzji Wojewody z dnia 9 lutego 2011 r., orzekającej zwrot nieruchomości.

W.J. zmarła dnia xx listopada 2016 r. (szóstego listopada dwa tysiące szesnastego roku), a spadek po niej na podstawie ustawy nabyła w całości córka, tj. Wnioskodawczyni . Następnie dnia 5 maja 2017 r. została zawarta umowa darowizny, na podstawie której Wnioskodawczyni podarowała cały nabyty przez nią w spadku po matce udział w opisanej wyżej nieruchomości do majątku wspólnego jej i jej męża J.F.

Małżonkowie planują dokonać sprzedaży w 2019 r. całego – stanowiącego ich majątek wspólny – udziału wynoszącego połowę w opisanej wyżej nieruchomości.

Prośba o interpretację indywidualną związana jest z wejściem w życie od 1 stycznia tego roku nowej ustawy o całkowitym zwolnieniu od 19% podatku dla spadkobierców w przypadku gdy spadkodawca był właścicielem danej nieruchomości co najmniej 5 lat. A ponieważ zmarła matka Wnioskodawczyni była ułamkową właścicielką nieruchomości więcej niż wymagane 5 lat, bo już od roku 2011, dlatego stosownie do nowej ustawy o podatku dochodowym oraz na podstawie wstępnej informacji w tutejszym urzędzie skarbowym – Wnioskodawczyni jest całkowicie zwolniona z opłaty 19% podatku dochodowego przy ewentualnej sprzedaży nieruchomości.

Do części ułamkowej, którą na podstawie postępowania spadkowego w Kancelarii Notarialnej odziedziczyła Wnioskodawczyni po swojej mamie, w celu powiększenia majątku wspólnego małżonków Wnioskodawczyni dopisała w formie darowizny męża, który jak zaznacza Zainteresowana, jako współwłaściciel na danym majątku od 2011 roku figurował. Zatem według nowej ustawy i posiadanej informacji mąż Wnioskodawczyni również jest zwolniony z opłaty 19% podatku dochodowego przy ewentualnej sprzedaży nieruchomości.

Małżonkowie nie mają pisemnego potwierdzenia prawnego, dotyczącego interpretacji nowej ustawy o zwolnieniu z opłaty 19% podatku dochodowego przy sprzedawanej nieruchomości, dlatego też złożyli dwa wnioski z prośbą o interpretację. I dopiero wówczas, gdy otrzymają pozytywną odpowiedź, bardzo możliwe, że zdecydują się na sprzedaż nieruchomości.

W przypadku, gdyby mimo wszystko, obowiązywał małżonków przepis ze starej ustawy o konieczności zapłaty 19% podatku – to ze sprzedaży najprawdopodobniej zrezygnują, gdyż nie będą w stanie takiego podatku opłacić i będzie to dla małżonków krzywdzące, ponieważ jest to majątek rodzinny, który nie tak dawno, bo w 2011 roku odzyskano jako zwrot z wywłaszczenia, po wielu latach starań, wyrzeczeń i stosownej zapłaty do Urzędu Miasta.

Opisywaną nieruchomość nabyli w części ułamkowej: Wnioskodawczyni, jej mąż i obecnie zmarła mama Wnioskodawczyni W.J. Po śmierci mamy, Wnioskodawczyni jako córka odziedziczyła jej część, do której jak wcześniej wspomniała Zainteresowana dopisała męża, gdzie już figurował w części ułamkowej do całości, we wspólnocie ustawowej.

Obecnie małżonkowie są prawnymi współwłaścicielami przedmiotowej nieruchomości we wspólnocie małżeńskiej. Wnioskodawczyni prosi o pozytywną i w miarę pilną odpowiedź, gdyż od niej zależy ewentualna decyzja o sprzedaży.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy odpłatne zbycie całego udziału wynoszącego połowę we własności przedmiotowej nieruchomości dokonane w 2019 roku, czyli przed upływem 5 lat licząc od końca roku, w którym nastąpiło nabycie przez małżonków do ich majątku wspólnego w drodze darowizny z 2017 r. będzie stanowiło źródło przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych i będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, czy tylko zbycie połowy tego udziału, tj. połowy nabytej przez J.F. w drodze darowizny od żony w 2017 r., a zbycie połowy przysługującej E.F. nie będzie stanowiło źródła przychodu na podstawie art. 10 ust. 5 powołanej wyżej ustawy?

Zdaniem Wnioskodawczyni, z uwagi na to, że udziały małżonków w majątku wspólnym są równe, należy uznać, że połowa prawa przysługującego wspólnie małżonkom, tj. udział 1/4 w tej nieruchomości został nabyty przez Wnioskodawczynię w drodze dziedziczenia po matce w 2016 r., która z kolei była właścicielką od 2011 r., a więc w odniesieniu do 1/4 udziału upłynął już okres 5 lat licząc od końca roku, w którym nastąpiło nabycie przez spadkodawcę i odpłatne zbycie nie będzie stanowiło źródła przychodu na podstawie art. 10 ust. 5 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, a druga połowa, tj. drugi udział 1/4 w tej nieruchomości przysługujący J.F. został nabyty przez niego w drodze darowizny od żony z 2017 r. i jego zbycie w 2019 roku będzie stanowiło źródło przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że niniejsza interpretacja – zgodnie ze wskazaniem Wnioskodawczyni zawartym w uzupełnieniu wniosku – dotyczy wyłącznie skutków podatkowych odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości przez Wnioskodawczynię.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub prawa przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 tej ustawy, a przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Zatem, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma moment i sposób ich nabycia.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że matka Wnioskodawczyni była właścicielką nieruchomości w udziale wynoszącym 1/2 części – na podstawie decyzji Wojewody z dnia 9 lutego 2011 r., orzekającej zwrot wywłaszczonej nieruchomości. Matka Zainteresowanej zmarła dnia xx listopada 2016 r., a spadek po niej na podstawie ustawy nabyła w całości córka, tj. Wnioskodawczyni. Następnie dnia 5 maja 2017 r. została zawarta umowa darowizny, na podstawie której Wnioskodawczyni podarowała cały nabyty przez nią w spadku po matce udział w opisanej wyżej nieruchomości do majątku wspólnego jej i jej męża. Małżonkowie planują dokonać sprzedaży w 2019 r. całego – stanowiącego ich majątek wspólny – udziału wynoszącego połowę w opisanej wyżej nieruchomości.

Wątpliwość Wnioskodawczyni budzi kwestia, czy będzie zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego z rzeczonej sprzedaży.

Aby zatem ustalić, czy w przedmiotowej sprawie sprzedaż przez Wnioskodawczynię udziału w przedmiotowej nieruchomości podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, istotne jest ustalenie, czy odpłatne zbycie udziału w nieruchomości nastąpi po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie przez Wnioskodawczynię tego udziału.

Zgodnie z art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2018 r., poz. 1025, z późn. zm.), spadek stanowią prawa i obowiązki majątkowe zmarłego, które z chwilą jego śmierci przechodzą na jedną lub kilka osób, stosownie do przepisów niniejszej ustawy.

W myśl art. 924 i 925 Kodeksu cywilnego, spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku. Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Z kolei postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku lub akt poświadczenia dziedziczenia potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia (art. 1025 § 1 Kodeksu cywilnego). Istotny zatem dla podatku dochodowego jest dzień otwarcia spadku, czyli data śmierci spadkodawcy.

Jednakże, ustawą z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2159) dodano art. 10 ust. 5, który stosuje się do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2019 r.

Zgodnie z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.

Wobec powyższego uznać należy, że 5-letni okres o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a w związku z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w przypadku Wnioskodawczyni niewątpliwie minął, bowiem – jak wynika z treści wniosku – od daty nabycia udziału w nieruchomości przez matkę Zainteresowanej (spadkodawczynię) do momentu jego sprzedaży przez spadkobierczynię, tj. Wnioskodawczynię upłynęło ponad 5 lat.

Zatem planowane w 2019 roku odpłatne zbycie przez Wnioskodawczynię udziału w nieruchomości nie będzie stanowiło dla niej źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a w związku z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ odpłatne zbycie ww. udziału nastąpi po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jego nabycie przez spadkodawczynię. W konsekwencji, Wnioskodawczyni nie będzie zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego z tytułu rzeczonej sprzedaży ani do złożenia zeznania PIT-39 za 2019 rok.

Końcowo dodać należy, że Wnioskodawczyni we własnym stanowisku w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego wskazała, że: (…) z uwagi na to, że udziały małżonków w majątku wspólnym są równe, należy uznać, że połowa prawa przysługującego wspólnie małżonkom, tj. udział 1/4 w tej nieruchomości został nabyty przez Wnioskodawczynie w drodze dziedziczenia po matce w 2016 r., która z kolei była właścicielką od 2011 r. (…), tymczasem mając na uwadze przepis art. 31 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2017 r., poz. 682, z późn. zm.), z którego można wywieść, że wspólność małżeńska to wspólność bezudziałowa, a więc wynika z tego, że Wnioskodawczyni nie nabyła w tym przypadku nieruchomości we wskazanym przez siebie 1/4 udziale, bowiem jest uprawniona (jest współwłaścicielem) do całości udziałów wniesionych w drodze darowizny do wspólności majątkowej małżeńskiej, ponieważ Wnioskodawczyni przekazując udział w nieruchomości odziedziczony po matce do majątku wspólnego w drodze darowizny nie wyzbyła się prawa do części udziału w tej nieruchomości – jednakże powyższe nie ma wpływu na wydane rozstrzygnięcie.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (zdarzeniem przyszłym) podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.