Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-3.4012.96.2019.3.MK
z 29 kwietnia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 15 lutego 2019 r. (data wpływu 22 lutego 2019 r.), uzupełnionego pismami z dnia 11 kwietnia 2019 r. (data wpływu) oraz z dnia 23 kwietnia 2019 r. (data wpływu) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku możliwości odzyskania w całości lub w części podatku VAT naliczonego w związku z instalacją fotowoltaiczną na budynku świetlicy w P.W., na budynku Szkoły podstawowej w M. oraz na budynku Urzędu Gminy w M. zarówno w trakcie realizacji, jak i po zakończeniu projektu pn. „...” – jest prawidłowe

UZASADNIENIE

W dniu 22 lutego 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odzyskania w całości lub w części podatku VAT naliczonego w związku z instalacją fotowoltaiczną na budynku świetlicy w P.W., na budynku Szkoły podstawowej w M. oraz na budynku Urzędu Gminy w M. zarówno w trakcie realizacji, jak i po zakończeniu projektu pn. „...”.

Ww. wniosek został uzupełniony pismami z dnia 11 kwietnia 2019 r. (data wpływu) oraz z dnia 23 kwietnia 2019 r. (data wpływu) o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku).

Gmina złożyła 19 października 2016 roku, do Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, wniosek o przyznanie pomocy na operację w ramach działania: … Wspieranie wytwarzania i dystrybucji energii pochodzącej ze źródeł odnawialnych, Priorytet Inwestycyjny: Wspieranie wytwarzania i dystrybucji energii pochodzącej ze źródeł odnawialnych, Oś priorytetowa: Efektywność energetyczna …, objętego Regionalnym Programem Operacyjnym Województwa na lata 2014-2020, tytuł projektu: „...” Załącznikiem do wniosku o płatność będzie interpretacja indywidualna dotycząca podatku od towarów i usług VAT. Ponieważ Gmina M., jako Wnioskodawca, chce zaliczyć koszty podatku VAT realizowanej inwestycji do kosztów kwalifikowanych projektu i tym samym otrzymać do nich dofinansowanie, musi wykazać, iż podatek VAT nie będzie mógł być przez Gminę odzyskany w całości lub w części, zarówno podczas realizowania inwestycji jak i po jej zakończeniu. Tylko w takiej sytuacji może zaliczyć podatek VAT, poniesiony na realizację inwestycji, jako wydatek kwalifikowany projektu.

Przedmiotem projektu jest budowa 3 nowych instalacji fotowoltaicznych na budynkach użyteczności publicznej, na terenie Gminy M., powiat …, województwo …. Projektem zostaną objęte następujące budynki: budynek świetlicy w P.W., budynek Szkoły Podstawowej w M. i budynek Urzędu Gminy w M.. Zakłada się podłączenie każdego systemu fotowoltaicznego do sieci - typ instalacji on grid. Parametry techniczne instalacji: instalacja fotowoltaiczna o mocy 14,48 kWh w Szkole Podstawowej w M., instalacja fotowoltaiczna o mocy 14,34 kWh w budynku świetlicy w P.W. i instalacja fotowoltaiczna o mocy 19,2 kWh dla Urzędu Gminy w M.. Głównym celem projektu jest poprawa efektywności energetycznej Gminy M. oraz redukcja emisji CO₂ do atmosfery poprzez budowę instalacji fotowoltaicznych w budynkach użyteczności publicznej. Do celów szczegółowych projektu można zaliczyć: ograniczenie wykorzystania pierwotnej energii elektrycznej przez obiekty użyteczności publicznej, zwiększenie udziału OZE w ogólnym bilansie energetycznym Gminy, podniesienie lokalnego bezpieczeństwa energetycznego oraz zmniejszenie strat przesyłowych, podniesienie komfortu użytkowania budynków gminnych oraz życia mieszkańców regionu, wzrost wykorzystania OZE w finalnym zużyciu energii elektrycznej na terenie gminy, budowa nowej infrastruktury wykorzystującej OZE do produkcji energii, ograniczenie rocznego zużycia energii elektrycznej pierwotnej przez budynki użyteczności publicznej poprzez zastosowanie odnawialnych źródeł energii, uniezależnienie regionu od dostaw energii ze źródeł zewnętrznych, poprawa efektywności energetycznej budynków użyteczności publicznej. Gmina jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług VAT. Faktury dokumentujące poniesione wydatki w związku z realizowaną inwestycją, będą wystawiane na Gminę M.. Nabywane podczas realizacji inwestycji towary i usługi będą służyły do wykonania czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. Gmina realizując projekt, będzie realizowała zadania własne nałożone na JST przepisami ustawy z dnia 8 marca 1990 roku o samorządzie gminnym, a tym samym nie będzie prowadziła sprzedaży opodatkowanej podatkiem VAT, towarów ani usług związanych z tą inwestycją. Gmina nie będzie mogła, więc odzyskać w całości ani w części podatku VAT, zgodnie z ustawą z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. 2016r. poz. 710 tj.) art. 15 ust. 6.

W piśmie z dnia 11 kwietnia 2019 r. Wnioskodawca wskazał, że Budynki użyteczności publicznej Gminy M. objęte realizacją zadania polegającego na budowie instalacji fotowoltaicznych:

1. Budynek świetlicy w P.W..
   1. efekty realizowanego projektu, w tym budynku użyteczności publicznej wraz z instalacjami fotowoltaicznymi, będą służyć Gminie do czynności - niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
      
   2. efekty realizacji projektu (budynku użyteczności publicznej wraz z instalacjami fotowoltaicznymi) Gmina wraz ze swoimi jednostkami organizacyjnymi nie będzie wykorzystywała do celów prowadzonej działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.).
      
   3. Efekty realizacji projektu (w/w budynku użyteczności publicznej wraz z instalacjami fotowoltaicznymi) Gmina wraz ze swoimi jednostkami organizacyjnymi będzie wykorzystywać do celów innych niż działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.
      
   4. W sytuacji, gdy efekty projektu (budynku użyteczności publicznej wraz instalacjami fotowoltaicznymi) wykorzystywane byłyby przez Gminę wraz z jednostkami organizacyjnymi zarówno do celów prowadzonej działalności gospodarczej jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, to jednak nie byłoby możliwości przyporządkowania wydatków w całości do celów wykonywanej przez Gminę działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarowi usług.
      
   5. W sytuacji gdy efekty projektu (budynku użyteczności publicznej wraz z instalacjami fotowoltaicznymi) będą wykorzystywane przez Gminę wraz z jednostkami organizacyjnymi do czynności opodatkowanych i zwolnionych, to jednak nie byłoby możliwości przyporządkowania całości lub części kwot podatku naliczonego do poszczególnych rodzajów czynności.
      
   6. Prewspółczynnik Gminy wyliczony zgodnie ze "sposobem określenia proporcji", o których mowa w art. 86 ust. 2a ustawy o podatku od towarów i usług, wynosi 1,64%.
      
   7. Proporcja Gminy ustalona zgodnie z art. 90 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług, wynosi 93,00%.
      
   8. Zatem prewspółczynnik Gminy nie przekracza 2%, to Gmina uznaje, iż wynosi 0%.

2. Budynek Szkoły Podstawowej w M..
   1. Efekty realizowanego projektu, w tym budynku użyteczności publicznej wraz z instalacjami fotowoltaicznymi, będą służyć Gminie do czynności - niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
      
   2. Efekty realizacji projektu (budynku użyteczności publicznej wraz z instalacjami fotowoltaicznymi) Gmina wraz ze swoimi jednostkami organizacyjnymi nie będzie wykorzystywała do celów prowadzonej działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.).
      
   3. efekty realizacji projektu (w/w budynku użyteczności publicznej wraz z instalacjami fotowoltaicznymi) Gmina wraz ze swoimi jednostkami organizacyjnymi będzie wykorzystywać do celów innych niż działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.
      
   4. W sytuacji, gdy efekty projektu (budynku użyteczności publicznej wraz z instalacjami fotowoltaicznymi) wykorzystywane byłyby przez Gminę wraz z jednostkami organizacyjnymi zarówno do celów prowadzonej działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność, to jednak nie byłoby możliwości przyporządkowania wydatków w całości do celów wykonywanej przez Gminę działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.
      
   5. W sytuacji gdy efekty projektu (budynku użyteczności publicznej wraz z instalacjami fotowoltaicznymi) będą wykorzystywane przez Gminę wraz z jednostkami organizacyjnymi do czynności opodatkowanych i zwolnionych, to jednak nie byłoby możliwości przyporządkowania całości lub części kwot podatku naliczonego do poszczególnych rodzajów czynności.
      
   6. Prewspółczynnik Gminy wyliczony zgodnie ze „sposobem określenia proporcji”, o którym mowa w art. 86 ust. 2a ustawy o podatku od towarów i usług, wynosi 1,64%.
      
   7. Proporcja Gminy ustalona zgodnie z art. 90 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług, wynosi 93,00%.
      
   8. Zatem prewspółczynnik Gminy nie przekracza 2%, to Gmina uznaje, iż wynosi 0%.

3. Budynek Urzędu Gminy w M..
   1. Efekty realizowanego projektu, w tym budynku użyteczności publicznej wraz z instalacjami fotowoltaicznymi, będą służyć Gminie do czynności - niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
      
   2. Efekty realizacji projektu (budynku użyteczności publicznej wraz z instalacjami fotowoltaicznymi) Gmina wraz ze swoimi jednostkami organizacyjnymi nie będzie wykorzystywała do celów prowadzonej działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r„ poz. 1221, z późn. zm.). .
      
   3. efekty realizacji projektu (w/w budynku użyteczności publicznej wraz z instalacjami fotowoltaicznymi) Gmina wraz ze swoimi jednostkami organizacyjnymi będzie wykorzystywać do celów innych niż działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.
      
   4. W sytuacji, gdy efekty projektu (budynku użyteczności publicznej wraz z instalacjami fotowoltaicznymi) wykorzystywane byłyby przez Gminę wraz z jednostkami organizacyjnymi zarówno do celów prowadzonej działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność, to jednak nie byłoby możliwości przyporządkowania wydatków w całości do celów wykonywanej przez Gminę działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.
      
   5. W sytuacji gdy efekty projektu (budynku użyteczności publicznej wraz z instalacjami fotowoltaicznymi) będą wykorzystywane przez Gminę wraz z jednostkami organizacyjnymi do czynności opodatkowanych i zwolnionych, to jednak nie byłoby możliwości przyporządkowania całości lub części kwot podatku naliczonego do poszczególnych rodzajów czynności.
      
   6. Prewspółczynnik Gminy wyliczony zgodnie ze „sposobem określenia proporcji”, o którym mowa w art. 86 ust. 2a ustawy o podatku od towarów i usług, wynosi 1,64%.
      
   7. Proporcja Gminy ustalona zgodnie z art. 90 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług, wynosi 93,00%.
      
   8. Zatem prewspółczynnik Gminy nie przekracza 2%, to Gmina uznaje, iż wynosi 0%.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w odniesieniu do planowanej inwestycji, Gmina M. będzie miała możliwość odzyskania naliczonego podatku VAT w całości lub w części, zarówno w trakcie realizacji, jak i po jaj zakończeniu ?

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z planowaną inwestycją, nie będzie ona miała możliwości odzyskania naliczonego podatku VAT, w całości ani w części, zarówno w trakcie ponoszenia kosztów na inwestycję, jak i po jej zakończeniu, ponieważ inwestycja jest z zakresu zadań własnych gminy oraz Gmina M. nie będzie prowadziła sprzedaży opodatkowanej podatkiem VAT, z wykorzystaniem tej inwestycji. Do zadań własnych Gminy, zgodnie z art. 7, ust. 1, pkt 3 ustawy o samorządzie gminnym z dnia 8 marca 1990 r. (tj. Dz. U. 2018 r., poz. 994 ze zm. ), należy zaspakajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują, zadania w zakresie wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz. Natomiast, zgodnie z art. 86, ust.1 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. ( Dz. U. 2016r. poz. 710 tj.), w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 1, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, o kwotę podatku naliczonego z pewnymi zastrzeżeniami, które nie mają zastosowania w przedmiotowej sprawie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy – kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Na mocy art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika zostały określone w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego, jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na mocy art. 86 ust. 2a ustawy, w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej „sposobem określenia proporcji”. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Stosownie do art. 86 ust. 2b ustawy, sposób określenia proporcji najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć, jeżeli:

1. zapewnia dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane oraz
2. obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadającą odpowiednio na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 - w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.
   
   

W myśl art. 86 ust. 2c ustawy, przy wyborze sposobu określenia proporcji można wykorzystać w szczególności następujące dane:

1. średnioroczną liczbę osób wykonujących wyłącznie prace związane z działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie osób wykonujących prace w ramach działalności gospodarczej i poza tą działalnością;
2. średnioroczną liczbę godzin roboczych przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie godzin roboczych przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą i poza tą działalnością;
3. roczny obrót z działalności gospodarczej w rocznym obrocie podatnika z działalności gospodarczej powiększonym o otrzymane przychody z innej działalności, w tym wartość dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, otrzymanych na sfinansowanie wykonywanej przez tego podatnika działalności innej niż gospodarcza;
4. średnioroczną powierzchnię wykorzystywaną do działalności gospodarczej w ogólnej średniorocznej powierzchni wykorzystywanej do działalności gospodarczej i poza tą działalnością.
   
   

Według art. 86 ust. 2d ustawy, w celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w ust. 2a, przyjmuje się dane za poprzedni rok podatkowy.

Podatnik rozpoczynający w danym roku podatkowym wykonywanie działalności gospodarczej i działalności innej niż działalność gospodarcza, w celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w ust. 2a, przyjmuje dane wyliczone szacunkowo, według prognozy uzgodnionej z naczelnikiem urzędu skarbowego w formie protokołu (art. 86 ust. 2e ustawy).

Stosownie do art. 86 ust. 2f ustawy, przepis ust. 2e stosuje się również, gdy podatnik uzna, że w odniesieniu do wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć dane za poprzedni rok podatkowy byłyby niereprezentatywne.

Zgodnie z art. 86 ust. 2g ustawy, proporcję określa się procentowo w stosunku rocznym. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej. Przepisy art. 90 ust. 5, 6, 9a i 10 stosuje się odpowiednio.

W przypadku gdy podatnik, dla którego sposób określenia proporcji wskazują przepisy wydane na podstawie ust. 22, uzna, że wskazany zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie ust. 22 sposób określenia proporcji nie będzie najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć, może zastosować inny bardziej reprezentatywny sposób określenia proporcji – art. 86 ust. 2h ustawy.

Jak stanowi art. 86 ust. 22 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, określić w przypadku niektórych podatników sposób określenia proporcji uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć oraz wskazać dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem tego sposobu określenia proporcji, uwzględniając specyfikę prowadzenia działalności przez niektórych podatników i uwarunkowania obrotu gospodarczego.

W rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (Dz. U. z 2015 r. poz. 2193), zwanego dalej „sposobem określenia proporcji”, ustawodawca w § 3 ust. 1 wskazał, że w przypadku jednostki samorządu terytorialnego sposób określenia proporcji ustala się odrębnie dla każdej z jednostek organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego. W przepisie § 3 ust. 2, ust. 3 i ust. 4 powołanego rozporządzenia wskazano dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem sposobu określenia proporcji przez urząd obsługujący jednostkę samorządu terytorialnego, jednostkę budżetową i zakład budżetowy.

Powołany wyżej art. 86 ust. 2a ustawy, wprost określa, co stanowi kwotę podatku naliczonego w przypadku nabycia towarów i usług, wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych. Cele prowadzonej działalności gospodarczej należy rozpatrywać w kontekście definicji działalności gospodarczej, określonej w art. 15 ust. 2 i 3 ustawy. W związku z prowadzeniem działalności gospodarczej u podatnika mogą wystąpić działania czy sytuacje, które nie generują opodatkowania VAT. „Towarzyszą” one działalności gospodarczej i nie stanowią obok niej odrębnego przedmiotu działalności podatnika. Nie podlegają one opodatkowaniu VAT, jednakże ich występowanie nie oznacza, że u podatnika występują czynności wykonywane poza działalnością gospodarczą. Za czynności zrównane z czynnościami wykonywanymi w ramach działalności gospodarczej uznaje się także nieodpłatną dostawę towarów lub nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste, w przypadkach o których mowa w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy. Uzasadnia to fakt, że chociaż czynności te z definicji nie mają związku z działalnością gospodarczą, w przypadkach określonych w tych przepisach następuje obowiązek naliczenia VAT. Natomiast przez cele inne, rozumie się sferę działalności danego podmiotu niebędącą działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 i 3 ustawy (przykładowo działalność podmiotu w charakterze organu władzy czy nieodpłatną działalność statutową).

Ponadto należy zauważyć, że w przypadku wykonywania w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług oraz zwolnionych z opodatkowania tym podatkiem, należy mieć na uwadze uregulowania zawarte w art. 90 ustawy.

Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, to – na mocy art. 90 ust. 2 ustawy – podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Na podstawie art. 90 ust. 3 ustawy, proporcję, o której mowa w cyt. wyżej ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Przepis art. 90 ust. 4 ustawy stanowi, że proporcję, o której mowa w ust. 3, określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej.

Stosownie do art. 90 ust. 10 ustawy, w przypadku gdy proporcja określona zgodnie z ust. 2–8:

1. przekroczyła 98% oraz kwota podatku naliczonego niepodlegająca odliczeniu, wynikająca z zastosowania tej proporcji, w skali roku, była mniejsza niż 500 zł – podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 100%;
2. nie przekroczyła 2% – podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 0%.
   
   

Analiza powołanych wyżej przepisów wskazuje zatem, że na podstawie art. 90 ust. 1 ustawy, występuje obowiązek wyodrębnienia podatku naliczonego związanego z czynnościami, w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego oraz kwot podatku naliczonego związanego z czynnościami, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje.

Należy jednak podkreślić, że przepisy dotyczące zasad odliczania częściowego, zawarte w art. 90 ustawy, znajdują zastosowanie wyłącznie w odniesieniu do czynności wykonywanych w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy. A zatem dotyczą czynności podlegających opodatkowaniu (opodatkowanych i zwolnionych).

Na zakres prawa do odliczeń w sposób bezpośredni wpływa również pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej – (Dz. Urz. UE.L. Nr 347 z 11 grudnia 2006 r., s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Tylko w tym zakresie ich czynności mają bowiem charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że Gmina będąc czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT realizuje projekt pn. „...”. Przedmiotem projektu jest budowa 3 nowych instalacji fotowoltaicznych na budynkach użyteczności publicznej, na terenie Gminy M.. Projektem zostaną objęte następujące budynki: budynek świetlicy w P.W., budynek Szkoły Podstawowej w M. i budynek Urzędu Gminy w M.. Efekty realizowanego projektu, budynki świetlicy w P.W., budynek Szkoły Podstawowej w M. i budynek Urzędu Gminy w M. wraz z instalacjami fotowoltaicznymi, będą służyć Gminie do czynności - niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Faktury dokumentujące poniesione wydatki w związku z realizowana inwestycją, będą wystawiane na Gminę.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwości odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją ww. projektu.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia czyli sprzedażą generującą podatek należny.

Jak wskazano wyżej, obniżenie podatku należnego o podatek naliczony może nastąpić jedynie na ściśle określonych przez ustawodawcę zasadach, a jedną z podstawowych przesłanek pozytywnych jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

W pierwszej kolejności należy ustalić, czy towary i usługi nabywane w związku z realizacją ww. projektu będą w jakimkolwiek zakresie związane z czynnościami opodatkowanymi Wnioskodawcy.

W rozpatrywanej sprawie warunki o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy nie będą spełnione, ponieważ Wnioskodawca wskazał, że efekty realizacji projektu polegającego na budowie instalacji fotowoltaicznej, na budynku świetlicy w P.W., budynku Szkoły oraz budynku Urzędu Gminy w M. będą służyć do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Ponadto z opisu sprawy wynika, iż prewspółczynnik Gminy wyliczony zgodnie ze "sposobem określenia proporcji", o których mowa w art. 86 ust. 2a ustawy o podatku od towarów i usług, wynosi 1,64%. Zatem, Gmina uznała że prewspółczynnik wynosi 0%.

Zatem, w odniesieniu do budynku świetlicy w P.W., budynku Szkoły Podstawowej w M. oraz budynku Urzędu Gminy w M. Wnioskodawca nie będzie miał możliwości odzyskania w całości ani w części podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. „...”, zarówno w trakcie, jak i po zakończeniu realizacji projektu.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku – nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Pojęcie „kosztu kwalifikowalnego” nie jest pojęciem podatkowym i organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowalnych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Wnioskodawcy przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowalnym. W związku z powyższym nie zajęto stanowiska w tej sprawie.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.