2019.05.14 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-1.4012.79.2019.2.SS
z 14 maja 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia – brak daty (data wpływu 6 marca 2019 r.), uzupełnionym pismami z dnia: 16 kwietnia 2019 r. (data wpływu 24 kwietnia 2019 r.) oraz 7 maja 2019 r. (data wpływu 13 maja 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

stawki podatku do rozliczeń kwartalnych z Gminą A za prowadzenie Punktu Selektywnego Zbioru Odpadów Komunalnych oraz
stawki podatku do rozliczeń z Gminą B i Gminą C za prowadzenie Punktu Selektywnego Zbioru Odpadów Komunalnych

– jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 marca 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w powyższych zakresach. Wniosek uzupełniono w dniu 24 kwietnia 2019 r. i 13 maja 2019 r. poprzez doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Przedsiębiorstwo Gospodarki Komunalnej „D” spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) prowadzi działalność gospodarczą m.in. w zakresie gospodarki komunalnej, tj.: obróbki i usuwania odpadów innych niż niebezpieczne (PKD 38.21.Z), przetwarzania unieszkodliwiania odpadów niebezpiecznych (PKD 38.22.Z) oraz zbierania odpadów niebezpiecznych (PKD 38.12.Z) i innych niż niebezpieczne (PKD 38.11.Z).

Właścicielami Spółki są: Gmina Miasto A (72% udziałów) oraz Gmina E (28% udziałów). Wnioskodawca posiada podpisaną umowę „Na świadczenie usług publicznych w zakresie gospodarki komunalnej w rozumieniu wytycznych MRR i Decyzji KE” pomiędzy Spółką a Gminą A. Zgodnie z tą umową i Uchwałą Rady Miasta nr (…), Gmina A powierza Spółce zagospodarowanie odpadów komunalnych przez utworzenie i prowadzenie Punktu Selektywnej Zbiórki Odpadów Komunalnych (dalej: PSZOK). Wnioskodawcy za te usługi przysługuje rekompensata, która zgodnie z umową może być w dowolnej formie (np. dotacja, zwolnienie podatkowe, wynagrodzenie, w tym wynagrodzenie otrzymane na podstawie umowy o świadczenie usług publicznych) wraz z rozsądnym zyskiem. Wnioskodawca na podstawie ww. umowy wystawia faktury miesięczne tytułem „zaliczka” oraz faktury kwartalne tytułem „rozliczenie faktycznie poniesionych kosztów + 3% zysku” ze stawką VAT 23%.

Spółka na utworzenie PSZOK otrzymała dotację z Unii Europejskiej.

Zgodnie z Regulaminem Punktu Selektywnego Zbierania Odpadów Komunalnych w A Wnioskodawca przyjmuje nieodpłatnie 15 frakcji odpadów od właścicieli nieruchomości zamieszkałych na terenie miasta po przedstawieniu przez dostarczającego odpady potwierdzenia uiszczenia opłaty na rzecz Urzędu Miasta A za gospodarowanie odpadami komunalnymi. W ramach nieodpłatnie przyjętych odpadów, Spółka rozlicza się z Gminą A na warunkach umownych opisanych powyżej. Odpady przekazywane są podmiotom posiadającym zezwolenie właściwego organu na prowadzenie działalności w zakresie odzysku lub unieszkodliwiania odpadów. W ramach tej działalności Wnioskodawca również przyjmuje odpłatnie odpady od osób niezamieszkałych na terenie Miasta oraz od Przedsiębiorców. Za odpady przyjęte odpłatnie Spółka wystawia fakturę VAT zgodnie z obowiązującym w Spółce cennikiem, z 8% podatkiem od towarów i usług.

Wnioskodawca posiada również inne Punkty Selektywnego Zbierania Odpadów Komunalnych zlokalizowane w C na składowisku „(…)”. W tym punkcie obsługiwane są na podstawie umowy dwie Gminy: Gmina C i Gmina B. Przedmiotem umowy jest usługa organizacji i prowadzenia PSZOK. W tych przypadkach, w umowie wskazano, że w PSZOK będą przyjmowane nieodpłatnie odpady od mieszkańców Gmin po sprawdzeniu, czy dana osoba na pewno należy do danej Gminy. Spółka, jako wykonawca umowy, zobowiązana jest również do zagospodarowania odpadów oraz do prowadzenia odzysku zebranych odpadów. Za te usługi Spółka wystawia faktury VAT z 23% podatkiem. Wysokość wynagrodzenia ustalona została jako ryczałt miesięczny ewentualnie powiększony o koszty zagospodarowania przyjętych odpadów (według cennika).

Wniosek uzupełniono w dniu 24 kwietnia 2019 r. o następującą informację:

Symbol PKWiU dla usług świadczonych przez Przedsiębiorstwo Gospodarki Komunalnej „D” Sp. z o.o. zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług z roku 2008 (Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 29.10.2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług Dz. U. z 2008 r., Nr 207, poz. 1293, z późniejszymi zmianami) to:

38.12.1;
38.11.1;
38.11.2.

Natomiast pismem z dnia 7 maja 2019 r. Wnioskodawca doprecyzował opis sprawy o informację, że symbol PKWiU dla usług świadczonych przez Przedsiębiorstwo Gospodarki Komunalnej „D” Sp. z o.o., na rzecz Gminy A, Gminy B oraz Gminy C, zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług z roku 2008 (Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 29.10.2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług Dz. U. z 2008 r., Nr 207, poz. 1293, z późniejszymi zmianami) to:

38.12.1;
38.11.1;
38.11.2.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy na tle prezentowanego stanu faktycznego, Spółka ma prawo zastosować stawkę VAT 8% do rozliczeń kwartalnych z Gminą A za prowadzenie Punktu Selektywnego Zbioru Odpadów Komunalnych?
Czy na tle prezentowanego stanu faktycznego, Spółka ma prawo zastosować stawkę VAT 8% do rozliczeń z Gminą B i z Gminą C za prowadzenie Punktu Selektywnego Zbioru Odpadów Komunalnych?

Zdaniem Wnioskodawcy, usługi objęte umową pomiędzy: Spółką a Gminą A; Spółką i Gminą B oraz Spółką i Gminą C co do zasady związane są ze zbieraniem odpadów (PKWiU: 38.11.1; 38.11.2; 38.11.6; 38.12.1 oraz 38.12.30.0) i winny być objęte podatkiem od towarów i usług zgodnie z załącznikiem nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług (tj. 8%).

Swoje stanowisko Wnioskodawca opiera na następujących przesłankach.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej: „ustawa” lub „ustawa o VAT”), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają: odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w tym również:

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Z tak szeroko sformułowanej definicji wynika, że przez świadczenie usług należy przede wszystkim rozumieć określone zachowanie podatnika na rzecz odrębnego podmiotu, które zasadniczo wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywcą usługi), jak również podmiotu świadczącego usługę.

Należy zauważyć, iż generalnie – poza wyjątkami wskazanymi w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust 2 ustawy – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają czynności odpłatne.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonane usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nie wynagrodzeniem.

Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Nie każda czynność stanowiąca świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy VAT – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa u ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust.6 ustawy – nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie umów cywilnoprawnych.

Na tle powyższego, Wnioskodawca wskazuje, że jest podatnikiem zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT. Wykonywanie usług odbywa się na podstawie umowy „Na świadczenie usług publicznych w zakresie gospodarki komunalnej w rozumieniu wytycznych MRR i Decyzji KE” oraz umowy „na organizację i obsługę Punktu Selektywnej Zbiórki Odpadów Komunalnych” – w związku z tym, Wnioskodawca nie podlega wykluczeniu jako podatnik na mocy art. 15 ust. 6 ustawy, ponieważ działa na podstawie umowy cywilnoprawnej. Ww. umowa określa zarówno strony umowy (ich prawa i obowiązki), jak i wynagrodzenie wraz z zyskiem dla Spółki.

Usługi świadczone na rzecz Gminy A, Gminy B i Gminy C błędnie zostały zakwalifikowane jako PKWiU 82.99.1 „pozostałe usługi wspomagające prowadzenie działalności gospodarczej gdzie indziej niesklasyfikowane”. W umowach wymieniono zadania: utworzenie i prowadzenie Punktu Selektywnego Zbierania Odpadów Komunalnych. Tak nazwane świadczenia należy rozpatrywać w szerszym zakresie, wymienionym między innymi w regulaminie działania PSZOK, gdzie jasno wynika, że głównym zadaniem jest zbieranie i usuwanie odpadów. Prawidłowym PKWiU dla tego typu usług jest 38.11.1, 38.11.2, 38.11.6, 38.12.1 co zostało potwierdzone przez Urząd Statystyczny (załączamy kopię pisma z Urzędu Statystycznego). Co za tym idzie, właściwą stawką podatku od towarów i usług jest 8%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na wstępie należy zauważyć, że przy określaniu prawidłowej stawki podatku od towarów i usług dla danej czynności, której miejsce świadczenia lub dostawy znajduje się na terytorium kraju, istotne jest prawidłowe jej zaklasyfikowanie wg symbolu PKWiU. Tym samym wydając przedmiotową interpretację organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie sprawy, tj. na podanej przez Wnioskodawcę klasyfikacji.

Zauważyć należy, że zgodnie z poz. 7.3 Zasad Metodycznych Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług zawartych w załączniku do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) – dalej: „PKWiU”, zaliczanie danego produktu do odpowiedniego grupowania jest obowiązkiem producenta (względnie usługodawcy). Wynika to z faktu, że właśnie producent (usługodawca) posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia produktu do odpowiedniego grupowania PKWiU, tj. informacje dotyczące rodzaju użytego surowca, technologii wytwarzania, konstrukcji i przeznaczenia wyrobu lub charakteru usługi.

Należy jednak podkreślić, że dokonana przez producenta (usługodawcę) klasyfikacja nie może naruszać zasad budowy i logiki struktury PKWiU. W razie trudności przy zaliczaniu wyrobu (towaru) lub usługi do odpowiedniego grupowania PKWiU można wystąpić w tej sprawie do organów statystycznych. Procedury udzielania informacji w sprawie standardów klasyfikacyjnych (w tym Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług) określa Komunikat Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych.

Tut. Organ nie jest uprawniony do przyporządkowywania formalnego towarów i usług do określonego grupowania klasyfikacyjnego. Podkreślić należy, że kwestie dotyczące zaklasyfikowania towaru lub usługi do właściwego grupowania statystycznego nie mieszczą się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Tak więc niniejszą interpretację wydano w oparciu o grupowania PKWiU wskazane przez Wnioskodawcę we wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów opisanego stanu faktycznego (w szczególności w przypadku błędnej klasyfikacji PKWiU wymienionych we wniosku czynności) lub zmiany stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z przepisem art. 5a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Jak stanowi art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Z cytowanych wyżej przepisów ustawy wynika, że przez usługę należy rozumieć każde świadczenie na rzecz danego podmiotu niebędące dostawą towarów.

Zauważyć należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

Nie każda czynność, która stanowi dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ustawy, bądź świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Określona czynność będzie opodatkowana podatkiem VAT, jeśli zostanie wykonana przez podatnika, a więc osobę prowadzącą działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku, bądź zwolnienie od podatku.

W myśl art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Stosownie do treści art. 146a ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%,
stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy wynosi 8%.

Jak stanowi art. 146aa ust. 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%:

stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%,
stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Na mocy art. 41 ust. 13 ustawy, towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, niewymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej podlegają opodatkowaniu stawką w wysokości 22%, z wyjątkiem tych, dla których w ustawie lub przepisach wykonawczych określono inną stawkę.

Z powyższych przepisów wynika, że w przypadku, gdy ani ustawa, ani przepisy wykonawcze nie przewidują dla danego świadczenia obniżonej stawki bądź zwolnienia, należy je opodatkować według 23% stawki podatku.

Należy zaznaczyć, że jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, zastosowanie obniżonej stawki podatku lub zwolnienia od podatku od towarów i usług możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ustawie, oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

W załączniku nr 3 do ustawy, stanowiącym „Wykaz towarów i usług podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT według stawki 7%”, wymienione zostały następujące usługi podlegające opodatkowaniu obniżoną stawką, wynoszącą obecnie 8%, mieszczące się w grupowaniu PKWiU 38.1:

w poz. 143 „usługi związane ze zbieraniem odpadów innych niż niebezpieczne nadających się do recyklingu” – PKWiU 38.11.1,
w poz. 144 „usługi związane ze zbieraniem odpadów innych niż niebezpieczne nienadających się do recyklingu” – PKWiU 38.11.2,
w poz. 146 „usługi związane ze zbieraniem odpadów niebezpiecznych” – PKWiU 38.12.1.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka prowadzi działalność gospodarczą m.in. w zakresie gospodarki komunalnej, tj.: obróbki i usuwania odpadów innych niż niebezpieczne (PKD 38.21.Z), przetwarzania unieszkodliwiania odpadów niebezpiecznych (PKD 38.22.Z) oraz zbierania odpadów niebezpiecznych (PKD 38.12.Z) i innych niż niebezpieczne (PKD 38.11.Z). Właścicielami Spółki są: Gmina A (72% udziałów) oraz Gmina E (28% udziałów). Wnioskodawca posiada podpisaną umowę „Na świadczenie usług publicznych w zakresie gospodarki komunalnej w rozumieniu wytycznych MRR i Decyzji KE” pomiędzy Spółką a Gminą A. Zgodnie z tą umową i Uchwałą Rady Miasta A, Gmina A powierza Spółce zagospodarowanie odpadów komunalnych przez utworzenie i prowadzenie Punktu Selektywnej Zbiórki Odpadów Komunalnych. Wnioskodawcy za te usługi przysługuje rekompensata, która zgodnie z umową może być w dowolnej formie (np. dotacja, zwolnienie podatkowe, wynagrodzenie, w tym wynagrodzenie otrzymane na podstawie umowy o świadczenie usług publicznych) wraz z rozsądnym zyskiem. Wnioskodawca na podstawie ww. umowy wystawia faktury miesięczne tytułem „zaliczka” oraz faktury kwartalne tytułem „rozliczenie faktycznie poniesionych kosztów + 3% zysku” ze stawką VAT 23%. Spółka na utworzenie PSZOK otrzymała dotację z Unii Europejskiej. Zgodnie z Regulaminem Punktu Selektywnego Zbierania Odpadów Komunalnych w A Wnioskodawca przyjmuje nieodpłatnie 15 frakcji odpadów od właścicieli nieruchomości zamieszkałych na terenie miasta po przedstawieniu przez dostarczającego odpady potwierdzenia uiszczenia opłaty na rzecz Urzędu Miasta A za gospodarowanie odpadami komunalnymi. W ramach nieodpłatnie przyjętych odpadów, Spółka rozlicza się z Gminą A na warunkach umownych opisanych powyżej. Odpady przekazywane są podmiotom posiadającym zezwolenie właściwego organu na prowadzenie działalności w zakresie odzysku lub unieszkodliwiania odpadów. W ramach tej działalności Wnioskodawca również przyjmuje odpłatnie odpady od osób niezamieszkałych na terenie Miasta A oraz od Przedsiębiorców. Za odpady przyjęte odpłatnie Spółka wystawia fakturę VAT zgodnie z obowiązującym w Spółce cennikiem, z 8% podatkiem od towarów i usług. Wnioskodawca posiada również inne Punkty Selektywnego Zbierania Odpadów Komunalnych zlokalizowane w C na składowisku „(…)”. W tym punkcie obsługiwane są na podstawie umowy dwie Gminy: Gmina C i Gmina B. Przedmiotem umowy jest usługa organizacji i prowadzenia PSZOK. W tych przypadkach, w umowie wskazano, że w PSZOK będą przyjmowane nieodpłatnie odpady od mieszkańców Gmin po sprawdzeniu, czy dana osoba na pewno należy do danej Gminy. Spółka, jako wykonawca umowy, zobowiązana jest również do zagospodarowania odpadów oraz do prowadzenia odzysku zebranych odpadów. Za te usługi Spółka wystawia faktury VAT z 23% podatkiem. Wysokość wynagrodzenia ustalona została jako ryczałt miesięczny ewentualnie powiększony o koszty zagospodarowania przyjętych odpadów (według cennika). Symbol PKWiU dla usług świadczonych przez Spółkę na rzecz Gminy A, Gminy B oraz Gminy C, zgodnie z Polską Kwalifikacją Wyborów i Usług, to: 38.12.1, 38.11.1, 38.11.2.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii ustalenia, czy Spółka ma prawo zastosować stawkę VAT 8% do rozliczeń kwartalnych z Gminą A oraz do rozliczeń z Gminą B i Gminą C za prowadzenie Punktu Selektywnego Zbioru Odpadów Komunalnych.

Mając na uwadze powołane przepisy oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że Wnioskodawca świadcząc usługi związane ze zbieraniem odpadów innych niż niebezpieczne nadających się do recyklingu (PKWiU 38.11.1), usługi związane ze zbieraniem odpadów innych niż niebezpieczne nienadających się do recyklingu (PKWiU 38.11.2) oraz usługi związane ze zbieraniem odpadów niebezpiecznych (PKWiU 38.12.1) ma prawo zastosować stawkę podatku VAT w wysokości 8% do rozliczeń kwartalnych z Gminą A oraz rozliczeń z Gminą B i Gminą C za prowadzenie Punktu Selektywnego Zbioru Odpadów Komunalnych, na podstawie art. 41 ust. 2 i art. 146aa ust. 1 pkt 2, w związku z poz. 143, 144 i 146 załącznika nr 3 do ustawy.

Z powyższych względów stanowisko przedstawione we wniosku należało uznać za prawidłowe.

Jednocześnie podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach zdarzenia przyszłego podanego przez Wnioskodawcę. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego zdarzenia przyszłego.

Końcowo należy jeszcze raz podkreślić, że tut. Organ nie jest uprawniony do przyporządkowywania formalnego towarów i usług do określonego grupowania klasyfikacyjnego. Kwestie dotyczące zaklasyfikowania towaru lub usługi do właściwego grupowania statystycznego nie mieszczą się w ramach określonych w art. 14b § 1 ww. ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Tak więc, niniejszą interpretację wydano w oparciu o grupowanie PKWiU wskazane przez Zainteresowanego we wniosku.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty opis sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin