Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-3.4012.118.2019.2.JG
z 13 maja 2019 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 marca 2019 r. (data wpływu 1 kwietnia 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 24 kwietnia 2019 r. (data wpływu 26 kwietnia 2019 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 11 kwietnia 2019 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.118.2019.1.JG (doręczone Stronie w dniu 17 kwietnia 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży Nieruchomości - jest prawidłowe

UZASADNIENIE

W dniu 1 kwietnia 2019 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży Nieruchomości. Złożony wniosek został uzupełniony pismem z dnia 24 kwietnia 2019 r. (data wpływu 26 kwietnia 2019 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 11 kwietnia 2019 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.118.2019.1.JG.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca dalej też jako: „Spółka” lub „Podmiot Zainteresowany” jest podmiotem zarejestrowanym w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, działającym na terytorium Polski. Przedmiotem przeważającej działalności Spółki jest zgodnie z odpisem KRS kod PKD 32.13.Z tj. produkcja sztucznej biżuterii i wyrobów podobnych.

W związku z zawarciem w dniu 23 sierpnia 2018 r. umowy dotyczącej zbycia udziałów w spółce pod firmą zwanej: „Spółką” o łącznej wartości nominalnej 11.000.000,00 zł za cenę w kwocie 2.700.000,00 zł, na mocy której Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, dalej jako: „Dłużnik”, nabyła od Wierzyciela dalej jako „Wierzyciel”, ww. udziały za wskazaną wyżej cenę, strony umowy sprzedaży udziałów ustaliły, że zapłata ceny udziałów nastąpi na konto Wierzyciela części ceny, tj. 600.000,00 zł do dnia 23 września 2018 r.; pozostałej części ceny, tj. 2.100.000,00 zł do dnia 30 października 2018 r.

W dniu 23 sierpnia 2018 r. Nadzwyczajne Zgromadzenie Wspólników spółki podjęło decyzję o przystąpieniu do długu spółki Sp. z o.o. (100% udziałowca Spółki) wobec Wierzyciela do kwoty 2.700.000,00 zł. Spółka zawarła w dniu 23 sierpnia 2018 r. umowę przewłaszczenia nieruchomości. W związku z powyższym, Strony ustaliły przeniesienie nieruchomości gruntowych na rzecz Wierzyciela oraz określiły wartość rynkową nieruchomości nr 1 oraz nr 2 na poziomie odpowiednio 2.200.000,00 oraz 600.000,00 zł.

Spółka, w związku ze spłatą przez nią długu swojego udziałowca poprzez przeniesienie własności nieruchomości Spółki na rzecz Wierzyciela przewidziało również sposób rozliczenia, tj. zwrot uiszczonej spłaty dokonanej przez Spółkę. Spółka zawarła umowę pożyczki na kwotę 2.700,000 zł, ale już z nowym właścicielem udziałów Spółki.

W dniu 14 października 2018 r. nowym udziałowcem Spółki stał się bowiem Pan X. Spółka zawarła w dniu 12 grudnia 2018 r. z Panem X umowę pożyczki, zgodnie z którą Pan X zobowiązał się nie pobierać dywidendy przez 10 lat do momentu spłaty zadłużenia względem Spółki, która spłaciła zobowiązanie zaciągnięte przez spółkę do czasu spłaty całej kwoty pożyczki.

W związku z niespłaceniem długu przez Dłużnika w określonym terminie i przeniesieniem przez Spółkę własności nieruchomości Spółka wystawiła w dniu 11 grudnia 2018 r. fakturę na rzecz Wierzyciela z tytułu przeniesienia przedmiotowych nieruchomości.

W opinii Spółki, cena za jaką dokonała przeniesienia nieruchomości na rzecz Wierzyciela, została określona w wartości rynkowej, tj. kumulatywnie 2.800.000,00 zł netto powiększonej o podatek VAT.

Prawidłowość wystawionej przez Spółkę faktury zakwestionował wierzyciel, który skierował do Spółki pismo z dnia 9 stycznia 2019 r., w którym zażądał skorygowania faktury.

Spółka zwróciła się o opinię prawną i podatkową do Instytutu Studiów Podatkowych. Na podstawie wydanej opinii w oparciu o przepisy dyrektywy 112 których interpretacji dokonał ETS w wyroku C-308/16, spółka dokonała korekty wystawionej faktury uznając, że przedmiotowa dostawa będzie korzystała ze zwolnienia od opodatkowania.

W celu ustalenia stawki na dostawę przedmiotowych nieruchomości należy w szczególności wskazać, że istotnym jest sposób nabycia nieruchomości przez Spółkę, tj. fakt, że zostały wniesione aportem w ramach ZCP, przedmiotowy grunt zabudowany był wykorzystywany przez poprzedniego właściciela po wybudowaniu do własnej działalności gospodarczej i poczynione nakłady nie przekroczyły 30 % wartości początkowej.

W myśl art. 43 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. zwalnia się z podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane (pkt 9).

Zgodnie natomiast z art. 43. ust. l pkt 10 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

  1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
  2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Jednocześnie w świetle definicji zawartej w art. 2 pkt 14 ustawy, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

  1. wybudowaniu lub
  2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

W odniesieniu do ustalenia prawidłowej stawki podatku VAT od dostawy gruntu niezabudowanego, należy wskazać, że zwalnia się z podatku od towarów i usług dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane, przy czym za tereny budowlane ustawa uznaje grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Ponieważ przedmiotowa działka spełnia powyższe wymagania dokonano korekty faktury VAT z dnia 11 grudnia 2018 roku.


Ponadto w uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca wskazał, że jest czynnym podatnikiem VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT. Nabycie przedmiotowych Nieruchomości nie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Na rzecz Wnioskodawcy w związku z przedmiotowym nabyciem, nie wystawiono również faktury VAT. Wnioskodawcy nie przysługiwało również prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego z tytułu ich nabycia. Spółka wykorzystywała Nieruchomości do działalności produkcyjnej (operacyjnej) tj. do czynności opodatkowanych. Nieruchomości zostały uzyskane w wyniku wniesienia aportem do Spółki Zorganizowanej Części Przedsiębiorstwa na podstawie aktu notarialnego w dniu 24 listopada 2017 r. (rozpoczęcie korzystania przez Spółkę z Nieruchomości) w rozumieniu art. 55 Kodeksu Cywilnego tj. jako zespołu składników materialnych i niematerialnych, organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie wyodrębnionych w istniejącym przedsiębiorstwie prowadzonym pod firmą, w skład którego wchodziły m.in. przedmiotowe Nieruchomości tj.:


I. Nieruchomość gruntowa, stanowiąca działkę ewidencyjną nr 517 zabudowana budynkiem biurowo - magazynowo -produkcyjnym o pow. zabudowy 435,1 m2 wraz z budowlami

Podmiot Zainteresowany nie występował o warunki zabudowy i zagospodarowania terenu. Dla przedmiotowej nieruchomości obowiązują zapisy Decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu Prezydenta Miasta z dnia 20 września 1999 r. Warunki zabudowy wynikają z ustaleń Miejscowego Planu Ogólnego Zagospodarowania Przestrzennego Miasta dla strefy magazynowo - składowej.

Przeznaczenie nieruchomości: tereny pod obiekty baz, składów, magazynów, handlu hurtowego, konfekcjonowania i przygotowania do sprzedaży detalicznej, baz transportowych, baz przeładunkowych itp. Dopuszcza się lokalizowanie obiektów produkcji, uciążliwych usług i rzemiosła, hoteli, moteli, obiektów gastronomicznych, handlu detalicznego, kultury, sportu, obiekty mieszkaniowe mogą być zlokalizowane tylko w wyznaczonych obszarach strefy.

Nieruchomość została nabyta pierwotnie bez zabudowań. Po uzyskaniu Decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowaniu terenu Prezydenta Miasta z dnia 20 września 1999 r. dokonano budowy budynku biurowo - magazynowo - produkcyjnego wraz z infrastrukturą techniczną tj. placem manewrowym, wiatami magazynowymi, przyłączami oraz ogrodzeniami (dalej jako: „budowle”) zgodnie z pozwoleniem na budowę z dnia 22 stycznia 1998 r. Użytkownikiem, jak również właścicielem nieruchomości od dnia uzyskania decyzji z dnia 26 sierpnia 1999 r. dotyczącej zezwolenia na użytkowanie nieruchomości był Wierzyciel, korzystający z niej do celów prowadzenia działalności produkcyjnej tj. do czynności opodatkowanych. W związku z wniesieniem aportem przez Wierzyciela Zorganizowanej Części Przedsiębiorstwa w dniu 24 listopada 2017 r., budynek biurowo - magazynowo - produkcyjny wraz z budowlami został przeniesiony do majątku Wnioskodawcy. Spółka nie poniosła również nakładów wynoszących co najmniej 30 % wartości początkowej budynku biurowo - magazynowo - produkcyjnego, jak również budowli lub ich części, które były przedmiotem istotnych zmian przeprowadzanych w celu zmiany wykorzystania budynku, budowli lub ich części lub w celu znaczącej zmiany warunków jego zasiedlenia.

Budynek biurowo - magazynowo - produkcyjny wraz z infrastrukturą techniczną znajdujący się na nieruchomości był przedmiotem umowy najmu z dnia 23 sierpnia 2018 r. pomiędzy Wynajmującym, a Najemcą w związku z podjęciem w dniu 23 sierpnia 2018 r. przez Nadzwyczajne Zgromadzenie Wspólników decyzji o przystąpieniu do długu spółki (posiadającej w tamtym okresie 100 % udziałów Spółki) wobec Wierzyciela do kwoty 2.700.000,00 zł. W związku z zawartą umową najmu, Wnioskodawca mógł kontynuować prowadzoną działalność gospodarczą.


II. Nieruchomość gruntowa niezabudowana, stanowiąca działkę ewidencyjną nr 640

Wnioskodawca nie występował o warunki zabudowy i zagospodarowania terenu, jak również dla przedmiotowej nieruchomości nie występuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego.


W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy prawidłowe jest zastosowanie przez Spółkę zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy nieruchomości zabudowanej w sytuacji opisanej stanem faktycznym?

Zdaniem Wnioskodawcy:

W ocenie Spółki przedmiotowa nieruchomość zabudowana była w całości przeznaczona do własnej działalności gospodarczej byłego właściciela jako podatnika VAT (w okresie dłuższym niż 2 lata) i faktycznie nie doszło do ulepszeń nieruchomości, które byłyby wyższe niż 30% wartości początkowej obiektu. Spółka ma prawo bezpośrednio zastosować przepisy Dyrektywy 112, których interpretacji dokonał ETS w wyroku C-308/16, tj. uznać, że przedmiotowa dostawa będzie korzystała ze zwolnienia od opodatkowania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przy czym towarami – w myśl art. 2 pkt 6 ustawy – są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W świetle powołanego przepisu art. 7 ust. 1 ustawy, odpłatna dostawa gruntu stanowi dostawę towarów.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy – stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż - 6%, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych towarów i czynności stawkami preferencyjnymi oraz zwolnienie od podatku.


Zgodnie z przepisem art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, dostawa budynków, budowli i ich części jest zwolniona z VAT, chyba, że:

  1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
  2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Jednocześnie, w świetle definicji zawartej w art. 2 pkt 14 ustawy, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

  1. wybudowaniu lub
  2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Należy zauważyć, że w kwestii rozumienia definicji pierwszego zasiedlenia wypowiedział się NSA w wyroku z dnia 14 maja 2014 r. sygn. I FSK 382/14, na który powołał się Wnioskodawca. Sąd w wyroku tym stwierdził, że „Wykładnia językowa, systematyczna i celowościowa dyrektywy 112 wskazuje wyraźnie, że ww. pojęcie należy rozumieć szeroko jako „pierwsze zajęcie, używanie budynku po jego wybudowaniu”. Zatem w taki sposób powinna być odczytywana definicja przewidziana w treści art. 2 pkt 14 ustawy o VAT.

Ponadto w wyroku z dnia 16 listopada 2017 r. w sprawie C-308/16 Kozuba Premium Selection sp. z o.o. przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie TSUE stwierdził, że „artykuł 12 ust. 1 i 2 oraz art. 135 ust. 1 lit. j) dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej należy interpretować w ten sposób, że sprzeciwiają się one przepisom krajowym, takim jak będące przedmiotem postępowania głównego, które uzależniają zwolnienie z podatku od wartości dodanej w związku z dostawą budynków od spełnienia warunku, zgodnie z którym pierwsze zasiedlenie tych budynków następuje w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu. Wskazane przepisy tejże dyrektywy należy interpretować w ten sposób, że nie sprzeciwiają się one, aby takie przepisy krajowe uzależniały owo zwolnienie od warunku, zgodnie z którym w wypadku „ulepszenia” istniejącego budynku poniesione wydatki nie mogą przekroczyć 30% początkowej wartości tego budynku, o ile rzeczone pojęcie „ulepszenia” jest interpretowane w taki sam sposób jak pojęcie „przebudowy” zawarte w art. 12 ust. 2 dyrektywy 2006/112, to znaczy tak, że odnośny budynek powinien być przedmiotem istotnych zmian przeprowadzonych w celu zmiany jego wykorzystania lub w celu znaczącej zmiany warunków jego zasiedlenia”.

Podsumowując ww. orzeczenie z dnia 16 listopada 2017 r. w sprawie C-308/16 należy wskazać, iż TSUE uznał, że pierwsze zasiedlenie nie musi być związane z czynnością opodatkowaną, gdyż takie stanowisko nie znajduje oparcia w treści przepisów Dyrektywy 2006/112/WE. TSUE wyjaśnił w szczególności, że państwa członkowskie nie są w szczególności upoważnione do uzależnienia zwolnienia z VAT w zakresie dostaw budynków następujących po ich pierwszym zasiedleniu od warunku, który nie został przewidziany w dyrektywie VAT, a zgodnie z którym takie pierwsze zasiedlenie ma nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu.

Zgodnie z treścią ww. orzeczenia TSUE art. 12 ust. 1 i 2 oraz art. 135 ust. 1 lit. j) Dyrektywy VAT sprzeciwia się uregulowaniom krajowym, które uzależniają zwolnienie z podatku VAT w związku z dostawą budynków od spełnienia warunku, zgodnie z którym pierwsze zasiedlenie tych budynków następuje w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu.

Zatem w ślad za TSUE należałoby uznać, że użytkowanie budynku przez właściciela przez co najmniej dwa lata powinno być zrównane z pierwszą dostawą i jego późniejsza sprzedaż powinna być zwolniona z VAT.

Jak wynika z powyższych uregulowań, zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków, budowli, jeżeli w stosunku do nich powstało pierwsze zasiedlenie, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej 2 lata.

Jednocześnie należy zwrócić uwagę, że zwolnienie uregulowane w przepisie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy VAT ma charakter zwolnienia fakultatywnego, gdyż w myśl art. 43 ust. 10 ustawy podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

  1. są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
  2. złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Zgodnie z art. 43 ust. 11 ustawy oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

  1. imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;
  2. planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;
  3. adres budynku, budowli lub ich części.

Tak więc ustawodawca daje podatnikom, dokonującym dostawy budynków, budowli lub ich części spełniających przesłanki do korzystania ze zwolnienia od podatku wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy po spełnieniu określonych warunków – możliwość rezygnacji ze zwolnienia i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych. Niniejsze prawo zostało zawężone tylko do rezygnacji ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Należy ponadto wskazać, że kwestie opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki, budowle rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy, zgodnie z którym w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W świetle tego przepisu przy sprzedaży budynków, budowli lub ich części, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny tych obiektów w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony. Wskazany przepis obejmuje swoim zakresem także grunty będące w użytkowaniu wieczystym.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest podmiotem zarejestrowanym w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, działającym na terytorium Polski. Przedmiotem przeważającej działalności Spółki jest produkcja sztucznej biżuterii i wyrobów podobnych.

Wnioskodawca przystąpił do długu spółki Sp. z o.o. (100% udziałowca Spółki). Spółka zawarła w dniu 23 sierpnia 2018 r. umowę przewłaszczenia nieruchomości. W związku z powyższym, Strony ustaliły przeniesienie nieruchomości gruntowych działki nr 517 oraz działki nr 640 na rzecz Wierzyciela.

W związku z niespłaceniem długu przez Dłużnika w określonym terminie i przeniesieniem przez Spółkę własności nieruchomości Spółka wystawiła w dniu 11 grudnia 2018 r. fakturę na rzecz Wierzyciela z tytułu przeniesienia przedmiotowych nieruchomości.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT. Nabycie przedmiotowych Nieruchomości nie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Na rzecz Wnioskodawcy w związku z przedmiotowym nabyciem, nie wystawiono również faktury VAT. Wnioskodawcy nie przysługiwało również prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego z tytułu ich nabycia. Spółka wykorzystywała Nieruchomości do działalności produkcyjnej (operacyjnej) tj. do czynności opodatkowanych. Nieruchomości zostały uzyskane w wyniku wniesienia aportem do Spółki Zorganizowanej Części Przedsiębiorstwa. W skład przedsiębiorstwa wchodzi Nieruchomość gruntowa, stanowiąca działkę ewidencyjną nr 517 zabudowana budynkiem biurowo - magazynowo - produkcyjnym wraz z budowlami.

Nieruchomość została nabyta pierwotnie bez zabudowań. Po uzyskaniu Decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowaniu terenu dokonano budowy budynku biurowo - magazynowo - produkcyjnego wraz z infrastrukturą techniczną tj. placem manewrowym, wiatami magazynowymi, przyłączami oraz ogrodzeniami (dalej jako: „budowle”) zgodnie z pozwoleniem na budowę z dnia 22 stycznia 1998 r. Użytkownikiem, jak również właścicielem nieruchomości od dnia uzyskania decyzji z dnia 26 sierpnia 1999 r. dotyczącej zezwolenia na użytkowanie nieruchomości był Wierzyciel, korzystający z niej do celów prowadzenia działalności produkcyjnej tj. do czynności opodatkowanych. W związku z wniesieniem aportem przez Wierzyciela Zorganizowanej Części Przedsiębiorstwa w dniu 24 listopada 2017 r., budynek biurowo - magazynowo - produkcyjny wraz z budowlami został przeniesiony do majątku Wnioskodawcy. Zarówno poprzedni właściciel jak i Spółka nie poniosła nakładów wynoszących co najmniej 30 % wartości początkowej budynku biurowo - magazynowo - produkcyjnego, jak również budowli lub ich części, które byłyby przedmiotem istotnych zmian przeprowadzanych w celu zmiany wykorzystania budynku, budowli lub ich części lub w celu znaczącej zmiany warunków jego zasiedlenia.

Budynek biurowo - magazynowo - produkcyjny wraz z infrastrukturą techniczną znajdujący się na nieruchomości był przedmiotem umowy najmu z dnia 23 sierpnia 2018 r. pomiędzy Wynajmującym, a Najemcą tj. Spółką w związku z podjęciem w dniu 23 sierpnia 2018 r. przez Nadzwyczajne Zgromadzenie Wspólników Spółki decyzji o przystąpieniu do długu spółki Sp. z o.o. (posiadającej w tamtym okresie 100 % udziałów Spółki) wobec Wierzyciela. W związku z zawartą umową najmu, Wnioskodawca mógł kontynuować prowadzoną działalność gospodarczą.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą tego, czy dostawa nieruchomości zabudowanej budynkiem biurowo - magazynowo - produkcyjnym wraz z infrastrukturą techniczną i budowlami korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

W celu ustalenia czy w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdzie zwolnienie z opodatkowania, czy też opodatkowanie właściwą stawką należy w pierwszej kolejności rozstrzygnąć czy względem posadowionego na przedmiotowej nieruchomości budynku nastąpiło pierwsze zasiedlenie.

Mając na uwadze przedstawione okoliczności sprawy oraz obowiązujące przepisy prawa należy stwierdzić, że w odniesieniu do budynku biurowo - magazynowo - produkcyjnego wraz z infrastrukturą techniczną tj. placem manewrowym, wiatami magazynowymi, przyłączami oraz ogrodzeniami doszło do pierwszego zasiedlenia i od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży miną co najmniej 2 lata. Jak wskazał Wnioskodawca budowy budynku biurowo - magazynowo - produkcyjnego wraz z infrastrukturą techniczną dokonano w 1999 r. Obiekty te zostały oddane do użytkowania decyzją z dnia 26 sierpnia 1999. Budynek był wykorzystywany przez poprzedniego właściciela do celów prowadzenia działalności produkcyjnej opodatkowanej VAT. W związku z wniesieniem aportem Zorganizowanej Części Przedsiębiorstwa w dniu 24 listopada 2017 r., budynek biurowo - magazynowo - produkcyjny wraz z budowlami został przeniesiony do majątku Wnioskodawcy. Ponadto jak z wniosku wynika Spółka nie ponosiła nakładów stanowiących co najmniej 30 % wartości początkowej budynku biurowo - magazynowo - produkcyjnego, jak również budowli lub ich części.

Tym samym sprzedaż znajdujących się na nieruchomości nr 517 budynku biurowo - magazynowo - produkcyjnego wraz z infrastrukturą techniczną i budowlami, tj. placem manewrowym, wiatami magazynowymi, przyłączami oraz ogrodzeniami korzysta ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Przy czym należy wskazać, że jeżeli obie strony transakcji spełniły warunki wynikające z art. 43 ust. 10 i art. 43 ust. 11 ustawy, to do dostawy tej nieruchomości można zastosować właściwą stawkę podatku VAT.

Ponieważ, zgodnie z cytowanym wcześniej art. 29a ust. 8 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu, to sprzedaż dotycząca gruntu, na którym znajdują się przedmiotowy budynek i budowle również będzie opodatkowana stawką podatku na podstawie tych samych przepisów co sprzedaż budynku i budowli.

Zatem w przedstawionych we wniosku okolicznościach w przypadku, gdy strony transakcji, po spełnieniu warunków, o których mowa w art. 43 ust. 10 i 11 ustawy opodatkują transakcję sprzedaży budynku i budowli właściwą stawką podatku VAT, wówczas dostawa gruntu również będzie opodatkowana taką samą stawką. Jeżeli natomiast strony transakcji nie skorzystały z tzw. opcji opodatkowania VAT zgodnie z art. 43 ust. 10 i ust. 11 wówczas dostawa gruntu korzysta ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 w związku z art. 29a ust. 8 ustawy.


Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

W zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług dostawy niezabudowanej działki nr 640 zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
  3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Stosownie do § 2 ww. artykułu przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj