Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT3.4011.174.2019.1.ES
z 16 maja 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 21 kwietnia 2019 r. (data wpływu) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości opodatkowania przychodów z najmu w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 kwietnia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości opodatkowania przychodów z najmu w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni jest osobą fizyczną, nieprowadzącą działalności gospodarczej, zatrudnioną obecnie na umowę o pracę. Wnioskodawczyni posiada 24m² mieszkanie w G., które otrzymała w darowiźnie od matki w styczniu 2010 roku. Mieszkanie to jest składnikiem majątku osobistego. Mieszkanie od marca 2011 roku wynajmowane jest na okresy długoterminowe (umowy podpisywane są najczęściej na rok) w celach mieszkaniowych. Najem nie ma charakteru profesjonalnego i zorganizowanego, a działania Wnioskodawczyni ograniczają się jedynie do podpisania umowy najmu oraz pobierania z tego tytułu czynszu i kosztów zużytych mediów. W trakcie trwania umowy nie podejmowane są żadne dodatkowe działania ani nie są oferowane dodatkowe usługi związane z przedmiotem najmu – aktywność Wnioskodawczyni ogranicza się jedynie do poszukiwania nowych najemców. Z chwilą zakończenia/rozwiązania umowy najmu, nowi najemcy pozyskiwani są poprzez zamieszczenie przez Wnioskodawczynię prywatnego ogłoszenia w Internecie (Wnioskodawczyni nie korzysta z usług pośredników, ani wyspecjalizowanych biur). W okresach najmu występowały i mogą występować okazjonalne przerwy. Podatek od najmu Wnioskodawczyni rozlicza ryczałtem ewidencjonowanym 8,5%. W sierpniu 2017 r. Wnioskodawczyni sprzedała działkę, którą otrzymała w spadku po babci w 2009 r. Kupca na działkę Wnioskodawczyni nie szukała - sam się do niej zgłosił, sprzedaż nie była planowana. W związku z niskim oprocentowaniem lokat bankowych w ostatnich latach, pieniądze ze sprzedaży działki Wnioskodawczyni postanowiła ulokować w nieruchomość, w celu zabezpieczenia otrzymanego majątku rodzinnego, przed spadkiem jego wartości (w ramach zwykłego zarządu majątkiem osobistym). W związku z powyższym w sierpniu 2018 r. Wnioskodawczyni zakupiła od dewelopera 45m² mieszkanie w centrum G. Decyzja o zakupie tej nieruchomości związana była również z myślą o rodzicach męża Wnioskodawczyni, którzy są już w wieku emerytalnym i niebawem mogą wymagać opieki. W chwili obecnej mieszkają oni na wsi, w starym bloku bez windy. Jeśli doszłoby do pogorszenia się ich stanu zdrowia, Wnioskodawczyni wraz z mężem chciałaby mieć możliwość zaopiekowania się nimi i zapewnienia im komfortowych warunków życia. Wnioskodawczyni wraz z mężem pracują obecnie w G., więc mieliby blisko do rodziców. Do czasu, kiedy rodzice nie opadną z sił (zatem na chwilę obecną, trudno powiedzieć, jak długo to będzie) mieszkanie to Wnioskodawczyni chciałaby wynajmować na okresy długoterminowe (około roku lub dłużej), w celach mieszkaniowych, na takich samych zasadach, jak mieszkanie w G., aby nie stało ono puste i nie generowało kosztów utrzymania. Lokal w G. ma zostać oddany do użytku w III kwartale 2019 r., a wynajem Wnioskodawczyni planuje rozpocząć w roku 2020, z chwilą uzyskania praw własności do wyżej wymienionej nieruchomości. Przychód z wynajmu obydwu mieszkań nie przekroczy kwoty 100 000 zł rocznie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy w okolicznościach przedstawionych powyżej Wnioskodawczyni będzie mogła, w stosunku do osiągniętych przychodów z tytułu najmu obydwu mieszkań, zastosować formę ich opodatkowania w postaci ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych w wysokości 8,5%, o którym mowa w ustawie z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne?
2. Czy w przypadku utraty źródła dochodu z tytułu umowy o pracę, Wnioskodawczyni będzie mogła rozliczać przychody z tytułu najmu wyżej wymienionych mieszkań według 8,5% stawki ryczałtu ewidencjonowanego?
3. Czy jako osoba fizyczna rozliczająca się na zasadach ryczałtu ewidencjonowanego według stawki 8,5%, Wnioskodawczyni będzie mogła wynająć mieszkanie firmie, na cele mieszkaniowe pracowników tejże firmy?

Zdaniem Wnioskodawczyni, w zakresie pytania pierwszego, będzie mogła w przyszłości również korzystać ze zryczałtowanej formy opodatkowania według stawki 8,5% przy wynajmie powyżej opisanych mieszkań, gdyż prowadzony przez Nią sposób najmu nieruchomości nie stanowi działalności gospodarczej o której mowa w art. 5a pkt 6 o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ nie spełnia określonych w tym przepisie przesłanek umożliwiających uznanie konkretnej działalności za działalność gospodarczą. Istniejące regulacje prawne dopuszczają możliwość osiągania przychodów z tytułu zawartych umów najmu w ramach najmu prywatnego. Na to, iż prowadzony przez Nią najem ma charakter najmu prywatnego wskazują chociażby, że obydwa mieszkania są składnikiem majątku prywatnego Wnioskodawczyni i pochodzą z darowizny (mieszkanie w G.) oraz ze spadku (mieszkanie w G. zakupione ze sprzedaży działki), najem prowadzony jest i będzie w ramach zwykłego zarządu majątkiem osobistym i będzie miał na celu prawidłowe gospodarowanie tym majątkiem, najem nie ma i nie będzie miał charakteru profesjonalnego ani zorganizowanego – działania Wnioskodawczyni ograniczają się jedynie do podpisania umowy najmu oraz pobierania z tego tytułu czynszu i kosztów zużytych mediów. Wnioskodawczyni nie korzysta oraz nie zamierza korzystać z usług pośredników, biur nieruchomości czy też firm zarządzających najmem podczas poszukiwania najemców oraz w trakcie trwania najmu, w okresach najmu występowały oraz występować będą okazjonalne przerwy. Nie jest Wnioskodawczyni znany, ani też z góry określony okres czasu przez jaki mieszkanie w G. będzie wynajmowane, gdyż uzależnione jest to od stanu zdrowotnego rodziców męża Wnioskodawczyni.

W zakresie pytania drugiego, zdaniem Wnioskodawczyni, ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych, wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł. Stosownie do przepisów tej ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10 ust.1 pkt 1, 3 i 6:

• Stosunek służbowy, stosunek pracy (...),
• Pozarolnicza działalność gospodarcza,
• Najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze (...).

W związku z powyższym najem jest traktowany jako odrębne źródło przychodów niezależnych od umowy o pracę oraz działalności gospodarczej, dlatego też Wnioskodawczyni uważa, iż w przypadku utraty dochodów z tytułu umowy o pracę, będzie mogła rozliczać prowadzony najem na zasadach zryczałtowanej formy opodatkowania wg stawki 8,5% jako osoba fizyczna. W zakresie pytania trzeciego, Wnioskodawczyni uważa, że może wynająć mieszkanie, jako osoba fizyczna firmie i korzystać ze zryczałtowanej formy opodatkowania 8,5%, ponieważ mieszkanie będzie wykorzystywane na cele mieszkaniowe pracowników tejże firmy, a nie w związku z prowadzoną przez firmę działalnością gospodarczą.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

W myśl art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1025 ze zm.) – przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

W ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2018 r., poz. 1509 ze zm.) wskazane zostały poszczególne źródła przychodów oraz sposoby opodatkowania dochodów z każdego z tych źródeł. Według przepisów tej ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są, określone w art. 10 ust. 1:

• pozarolnicza działalność gospodarcza (wskazana w pkt 3)
• najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą (wskazane w pkt 6).

Pojęcie działalności gospodarczej zostało zdefiniowane w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z tym przepisem za pozarolniczą działalność gospodarczą uważa się działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9 ustawy.

Z powyższych przepisów wynika, że aby dane przychody zostały zaliczone do źródła, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, muszą być łącznie spełnione trzy podstawowe warunki:

• zaistniały przesłanki pozytywne, o których mowa w art. 5a pkt 6 powoływanej ustawy pozwalające na stwierdzenie, że mamy do czynienia z działalnością gospodarczą,
• nie wystąpiły przesłanki negatywne, o których mowa w art. 5b ust. 1 ustawy oraz,
• wykluczono, że uzyskane przychody są zaliczane do jednego z pozostałych źródeł przychodów wymienionych w art. 10 ust. 1 ustawy podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przy czym, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz z innych umów o podobnym charakterze, składników majątku związanych z działalnością gospodarczą (art. 14 ust. 2 pkt 11 ww. ustawy).

Z cytowanych powyżej przepisów wynika, że najem dla celów podatkowych może być traktowany jako pozarolnicza działalność gospodarcza albo jako odrębne źródło przychodów (tzw. najem prywatny). Jeśli najem faktycznie spełnia obiektywne przesłanki uznania go za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 5a pkt 6 przywołanej ustawy lub jego przedmiotem są składniki majątku związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, to powinien zostać rozliczony na zasadach właściwych dla tej działalności, niezależnie od tego, czy podatnik dokonał jej rejestracji.

Jak wskazano wyżej, aby daną działalność uznać działalność gospodarczą, musi ona być prowadzona we własnym imieniu i łącznie spełniać warunki:

• celu zarobkowego,
• ciągłości,
• zorganizowanego charakteru.

Działalność zarobkowa to działalność taka, która daje możliwość wygenerowania zysku i ma na celu zapewnienie określonego dochodu. Jednak nawet ewentualna strata będąca wynikiem działalności nastawionej na zysk nie pozbawia jej takiego charakteru, gdyż istotny jest tu sam zamiar osiągnięcia dochodu. Zarobkowego charakteru nie mają natomiast czynności nastawione wyłącznie na zaspokojenie własnych potrzeb osoby, która je podejmuje.

Ciągłość w wykonywaniu działalności gospodarczej oznacza względnie stały zamiar jej wykonywania. Wiąże się z planowym charakterem działań i realizacją w sposób ciągły zamierzeń ukierunkowanych na osiąganie i zwiększanie zysków. Przesłanki ciągłości nie należy rozumieć jako konieczności wykonywania działalności bez przerwy – do jej zachowania wystarczające jest, aby z całokształtu okoliczności sprawy wynikała intencja powtarzania określonego zespołu konkretnych czynności w celu osiągnięcia efektu w postaci zarobku.

Prowadzenie działalności w sposób zorganizowany oznacza działanie metodyczne, systematyczne, uporządkowane, przebiegające według planu, przy udziale specjalnie dobranych środków, służących uzyskaniu dochodu. O takim zorganizowaniu mogą świadczyć (chociaż nie są decydujące) także niektóre czynności, jak na przykład wyodrębnienie pewnych składników materialnych lub niematerialnych służących danej działalności, dopełnienie obowiązków formalnych w zakresie zarejestrowania przedsiębiorcy, współpraca z podmiotami profesjonalnymi, świadczenie dodatkowych usług.

Należy przy tym podkreślić, że nie ma podstaw, aby kwalifikować do pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 powoływanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podejmowanych przez podatnika czynności, które mieszczą się w zwykłym zarządzie własnym majątkiem, tzn. mają na celu zwyczajowe gospodarowanie tym majątkiem oraz zaspokajanie potrzeb osobistych podatnika lub jego rodziny. Działań z zachowaniem normalnych, zwyczajowo przyjętych w takich przypadkach reguł gospodarności nie należy utożsamiać z działalnością gospodarczą.

Wskazane wyżej przesłanki w każdym przypadku należy rozważyć indywidualnie, mając na względzie całokształt okoliczności faktycznych danej sprawy, a więc wszystkie działania podejmowane przez podatnika, a nie tylko poszczególne czynności, pojedyncze elementy stanu faktycznego. Przy tym decydującego znaczenia nie ma tu subiektywne przekonanie podatnika o właściwej, jego zdaniem, kwalifikacji przychodów do danego źródła, ale to, czy w okolicznościach faktycznych danej sprawy omawiane kryteria zostały rzeczywiście spełnione.

Zgodnie z art. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (t. j. Dz. U. z 2019 r., poz. 43), ustawa reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych – o czym stanowi art. 2 ust. 1a tej ustawy.

Jednocześnie w myśl art. 6 ust. 1a ww. ustawy, opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają również otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze.

Stosownie do treści art. 9 ust. 4 ww. ustawy, w przypadku osiągania przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a, za równoznaczne z dokonaniem wyboru opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych na dany rok podatkowy uznaje się pierwszą w roku podatkowym wpłatę na ryczałt od przychodów ewidencjonowanych z tego tytułu, a jeżeli pierwszy taki przychód podatnik osiągnął w grudniu roku podatkowego – złożenie zeznania, o którym mowa w art. 21 ust. 2 pkt 2.

Przepis art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a ww. ustawy stanowi, że ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 8,5% przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a, do kwoty 100.000 zł; od nadwyżki ponad tę kwotę ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 12,5% przychodów.

W treści wniosku wskazano, że Wnioskodawczyni jest osobą fizyczną, nieprowadzącą działalności gospodarczej, zatrudnioną obecnie na umowę o pracę. Wnioskodawczyni posiada 24m² mieszkanie w G., które otrzymała w darowiźnie od matki w styczniu 2010 roku. Mieszkanie to jest składnikiem majątku osobistego. Mieszkanie od marca 2011 roku wynajmowane jest na okresy długoterminowe (umowy podpisywane są najczęściej na rok) w celach mieszkaniowych. Najem nie ma charakteru profesjonalnego i zorganizowanego, a działania Wnioskodawczyni ograniczają się jedynie do podpisania umowy najmu oraz pobierania z tego tytułu czynszu i kosztów zużytych mediów. W trakcie trwania umowy nie podejmowane są żadne dodatkowe działania ani nie są oferowane dodatkowe usługi związane z przedmiotem najmu – aktywność Wnioskodawczyni ogranicza się jedynie do poszukiwania nowych najemców. Z chwilą zakończenia/rozwiązania umowy najmu, nowi najemcy pozyskiwani są poprzez zamieszczenie przez Wnioskodawczynię prywatnego ogłoszenia w Internecie (Wnioskodawczyni nie korzysta z usług pośredników, ani wyspecjalizowanych biur). W okresach najmu występowały i mogą występować okazjonalne przerwy. Podatek od najmu Wnioskodawczyni rozlicza ryczałtem ewidencjonowanym 8,5%. W sierpniu 2017 r. Wnioskodawczyni sprzedała działkę, którą otrzymała w spadku po babci w 2009 r. Kupca na działkę Wnioskodawczyni nie szukała - sam się do niej zgłosił, sprzedaż nie była planowana. W związku z niskim oprocentowaniem lokat bankowych w ostatnich latach, pieniądze ze sprzedaży działki Wnioskodawczyni postanowiła ulokować w nieruchomość, w celu zabezpieczenia otrzymanego majątku rodzinnego, przed spadkiem jego wartości (w ramach zwykłego zarządu majątkiem osobistym). W związku z powyższym w sierpniu 2018 r. Wnioskodawczyni zakupiła od dewelopera 45m² mieszkanie w centrum G. Decyzja o zakupie tej nieruchomości związana była również z myślą o rodzicach męża Wnioskodawczyni, którzy są już w wieku emerytalnym i niebawem mogą wymagać opieki. W chwili obecnej mieszkają oni na wsi, w starym bloku bez windy. Jeśli doszłoby do pogorszenia się ich stanu zdrowia, Wnioskodawczyni wraz z mężem chciałaby mieć możliwość zaopiekowania się nimi i zapewnienia im komfortowych warunków życia. Wnioskodawczyni wraz z mężem pracują obecnie w G., więc mieliby blisko do rodziców. Do czasu, kiedy rodzice nie opadną z sił (zatem na chwilę obecną, trudno powiedzieć, jak długo to będzie) mieszkanie to Wnioskodawczyni chciałaby wynajmować na okresy długoterminowe (około roku lub dłużej), w celach mieszkaniowych, na takich samych zasadach, jak mieszkanie w G., aby nie stało ono puste i nie generowało kosztów utrzymania. Lokal w G. ma zostać oddany do użytku w III kwartale 2019 r., a wynajem Wnioskodawczyni planuje rozpocząć w roku 2020, z chwilą uzyskania praw własności do wyżej wymienionej nieruchomości. Przychód z wynajmu obydwu mieszkań nie przekroczy kwoty 100 000 zł rocznie.

Odnosząc przedstawione uregulowania prawne do rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, że nie zachodzą okoliczności wyłączające możliwość opodatkowania przychodów uzyskiwanych z najmu obu mieszkań w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. Jak wynika z wniosku wynajem będzie amatorski, okazjonalny i nieplanowany, co oznacza że nie można przypisać mu cech profesjonalizmu czy zorganizowania. Przepisy powołanych ustaw nie regulują kwestii związanych z ilością nieruchomości, które mogą być przedmiotem tzw. najmu prywatnego. Liczba i rodzaj wynajmowanych nieruchomości nie przesądzają o zakwalifikowaniu przychodów z najmu do określonego źródła przychodów. Istotny w tym zakresie jest charakter zawartych umów najmu składników majątku nie związanych z działalnością gospodarczą oraz sposób wykonywania tego najmu.

Ze względu na to, że najem ten – co podkreśla Wnioskodawczyni – nie jest wykonywany w sposób zorganizowany i ciągły i nie jest prowadzony w ramach działalności gospodarczej, to przychody Wnioskodawczyni osiągane z tego najmu należy zakwalifikować do przychodów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i mogą być opodatkowane w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Odnosząc się do pytania drugiego, zawartego we wniosku, wskazać należy, że przepisy powołanych ustaw nie przewidują, by uzyskiwanie, bądź nie, przychodów z umowy o pracę miało wpływać na możliwość opodatkowania przychodów z najmu w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych i zastosowania stawki ryczałtu w wysokości 8,5%. Utrata stałego źródła przychodu z tytułu umowy o pracę nie spowoduje konieczności zmiany sposobu opodatkowania najmu prywatnego, bowiem najem jest odrębnym źródłem przychodów.

Ponadto, skoro Wnioskodawczyni nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie najmu, a najem mieszkania nie jest wykonywany w sposób określony w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to również przychody z tytułu umowy najmu lokalu mieszkalnego zawartej z firmą (na cele mieszkaniowe pracowników tejże firmy), mogą być opodatkowane przez Wnioskodawczynię zryczałtowanym podatkiem dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Należy zastrzec, iż przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Jeżeli w wyniku ewentualnego postępowania podatkowego lub kontrolnego organy podatkowe ustalą, że przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe różni się od rzeczywistego, to Wnioskodawczyni nie będzie mogła powołać się na niniejszą interpretację indywidualną.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.