Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-3.4010.115.2019.1.MO
z 22 maja 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 900), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 15 marca 2019 r. (data wpływu do tut. Organu 25 marca 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia:

• czy Bank może dokonać odliczenia na podstawie art. 18d ust. 1 ustawy o PDOP, w związku z art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o PDOP, Kosztów Wynagrodzeń Pracowników B+R w części dotyczącej realizacji działalności Działalność B+R Banku zgodnie z przedstawionym opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego (pytanie oznaczone we wniosku nr 1)
• czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym Bank przez ogólny czas pracy dla potrzeb określenia Kosztów Wynagrodzeń na podstawie art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o PDOP rozumie czas pracy, w jakim pracownik pozostaje do dyspozycji pracodawcy, tj. Banku, zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa pracy? (pytanie oznaczone we wniosku nr 2)

–jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 marca 2019 r., wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ulgi badawczo-rozwojowej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe.

Bank S.A. (dalej: „Bank” lub „Wnioskodawca”) jest podmiotem świadczącym usługi bankowe dla klientów indywidualnych, organizacji pozarządowych, podmiotów z sektora finansów publicznych, a także oferuje wyspecjalizowane usługi dla branży rolniczej. Przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest przede wszystkim oferowanie produktów i usług w zakresie bankowości elektronicznej, kredytów, kont bankowych, kart oraz inwestycji.

W ramach swojej działalności, Bank realizuje czynności mające na celu tworzenie nowych i znaczące ulepszanie dotychczasowych produktów, usług oraz procesów. Tym samym, Bank realizuje działalność badawczo-rozwojową, tworząc innowacyjne produkty, usługi lub procesy bankowe, które regularnie zdobywają nagrody i wyróżnienia niezależnych ekspertów branży finansowej, a także znacząco usprawnia wewnętrzne procesy i narzędzia wykorzystywane przez pracowników Banku („Działalność B+R”). Działalność B+R prowadzona przez Bank stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 865, dalej: „ustawa o PDOP”).

Specyfika działalności Banku powoduje, że Działalność B+R realizowana jest zarówno na potrzeby wewnętrzne, jak i zewnętrzne Banku. Także ukierunkowanie prac badawczo-rozwojowych wynika z rosnących potrzeb klientów oraz zmieniających się wymogów rynku, w tym także regulacji prawnych.

Działalność B+R Banku skupia się przede wszystkim na opracowywaniu zarówno nowych rozwiązań (w tym procesów, technologii, produktów i usług), jak i rozwoju lub znaczącym ulepszaniu dotychczasowych rozwiązań stosowanych w Banku.

W celu realizacji Działalności B+R Bank zatrudnia pracowników na podstawie umów o pracę (dalej: „Pracownicy B+R”). W związku z tym, Bank ponosi na rzecz poszczególnych Pracowników B+R koszty należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz koszty sfinansowanych przez Bank składek z tytułu tych należności określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (dalej łącznie: „Koszty Wynagrodzeń”), obejmujące: wynagrodzenie zasadnicze wynikające z umowy o pracę, wynagrodzenie wynikające z przepracowanych godzin nadliczbowych (nadgodziny), nagrody uznaniowe (tj. premie okresowe/nagrody/bonusy) oraz składki z tytułu powyższych należności, w części finansowanej przez Bank jako płatnika składek, tj.: składki na ubezpieczenie emerytalne, składki na ubezpieczenie rentowe, składki na ubezpieczenie wypadkowe, z wyłączeniem Funduszu Pracy oraz Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych.

Wnioskodawca zamierza skorzystać z odliczenia, o którym mowa w art. 18d ustawy o PDOP (dalej: „Ulga B+R”). W szczególności, Bank zamierza w odniesieniu do ponoszonych Kosztów Wynagrodzeń skorzystać z odliczenia zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o PDOP. Na tej podstawie Bank zamierza odliczyć Koszty Wynagrodzeń poniesione na rzecz danego Pracownika B+R za dany miesiąc w takiej części, w jakiej czas danego Pracownika B+R przeznaczony na faktyczną realizację Działalności B+R (w tym na czynności kierownicze i administracyjne, a także szkolenia i delegacje z nią związane) pozostaje w ogólnym czasie pracy tego Pracownika B+R w miesiącu, za który Bank jest zobowiązany wypłacić wynagrodzenie zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa pracy (tj. po wyłączeniu Kosztów Wynagrodzeń niezwiązanych z Działalnością B+R Banku).

Przez ogólny czas pracy pracownika w danym miesiącu wskazany w art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o PDOP służący określeniu wysokości Kosztów Wynagrodzeń Wnioskodawca rozumie czas pracy, w jakim Pracownik B+R pozostaje w danym miesiącu do dyspozycji pracodawcy (tj. Banku) zgodnie zobowiązującymi przepisami prawa pracy. W celu dokonania odliczenia Bank zbiera informację o miesięcznym zaangażowaniu czasowym poszczególnych Pracowników B+R w Działalność B+R.

Wnioskodawca zamierza dokonać odliczenia zgodnie z art. 18d oraz 18e ustawy o PDOP, a w szczególności zaznacza, że:

• prowadzona Działalność B+R nie stanowi i nie będzie stanowić badań podstawowych w rozumieniu art. 4a pkt 27 lit. a ustawy o PDOP,
• w ewidencji rachunkowej Bank wyodrębnia koszty kwalifikowane związane z realizacją Działalności B+R i zostaną one wykazane w zeznaniach podatkowych za lata podatkowe, w których Działalność B+R jest i będzie realizowana zgodnie z art. 9 ust. 1b ustawy o PDOP,
• mając na uwadze, iż Bank uzyskał w 2018 r., a także będzie uzyskiwał w latach następnych przychody z zysków kapitałowych, to odliczeń z tytułu Ulgi B+R Bank zamierza dokonywać tak, iż kwota odliczenia od podstawy opodatkowania kosztów kwalifikowanych w danym roku podatkowym zgodnie z art. 18d ust. 1 ustawy o PDOP nie przekroczy kwoty dochodu uzyskanego przez Bank z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych, tj. odliczenie zostanie dokonane wyłącznie do wysokości dochodów uzyskanych przez Bank z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych,
• Bank nie prowadzi działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia lub decyzji o wsparciu, i nie korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 bądź pkt 34a ustawy o PDOP,
• Bank zamierza dokonać odliczenia w ramach Ulgi B+R kosztów kwalifikowanych zgodnie z art. 18d ust. 5 i 5a ustawy o PDOP,
• Bank zamierza dokonać odliczenia z tytułu Ulgi B+R zgodnie z limitami wskazanymi w art. 18d ust. 7 ustawy o PDOP,
• Bank nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego.
  
  

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie:

1. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym Bank może dokonać odliczenia na podstawie art. 18d ust. 1 ustawy o PDOP, w związku z art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o PDOP, Kosztów Wynagrodzeń Pracowników B+R w części dotyczącej realizacji działalności Działalność B+R Banku zgodnie z przedstawionym opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego? (pytanie oznaczone we wniosku nr 1)
2. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym Bank przez ogólny czas pracy dla potrzeb określenia Kosztów Wynagrodzeń na podstawie art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o PDOP rozumie czas pracy, w jakim pracownik pozostaje do dyspozycji pracodawcy, tj. Banku, zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa pracy? (pytanie oznaczone we wniosku nr 2)
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 4a pkt 26 ustawy o PDOP, działalność badawczo-rozwojowa oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Badania naukowe w rozumieniu art. 4a pkt 27 ustawy o PDOP w brzmieniu obowiązującym do 30 września 2018 r. oznaczały:

1. badania podstawowe - oryginalne prace badawcze, eksperymentalne lub teoretyczne podejmowane przede wszystkim w celu zdobywania nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne,
2. badania stosowane - prace badawcze podejmowane w celu zdobycia nowej wiedzy, zorientowane przede wszystkim na zastosowanie w praktyce,
3. badania przemysłowe - badania mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności w celu opracowywania nowych produktów, procesów i usług lub wprowadzania znaczących ulepszeń do istniejących produktów, procesów i usług; badania te uwzględniają tworzenie elementów składowych systemów złożonych, budowę prototypów w środowisku laboratoryjnym lub w środowisku symulującym istniejące systemy, szczególnie do oceny przydatności danych rodzajów technologii, a także budowę niezbędnych w tych badaniach linii pilotażowych, w tym do uzyskania dowodu w przypadku technologii generycznych.
   
   

Natomiast, w myśl art. 4a pkt 28 ustawy o PDOP w brzmieniu obowiązującym do 30 września 2018 r., przez prace rozwojowe należało rozumieć nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do planowania produkcji oraz tworzenia i projektowania nowych, zmienionych lub ulepszonych produktów, procesów i usług, z wyłączeniem prac obejmujących rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych, istniejących usług oraz innych operacji w toku, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń, w szczególności:

1. opracowywanie prototypów i projektów pilotażowych oraz demonstracje, testowanie i walidację nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług w otoczeniu stanowiącym model warunków rzeczywistego funkcjonowania, których głównym celem jest dalsze udoskonalenie techniczne produktów, procesów lub usług, których ostateczny kształt nie został określony,
2. opracowywanie prototypów i projektów pilotażowych, które można wykorzystać do celów komercyjnych, w przypadku gdy prototyp lub projekt pilotażowy stanowi produkt końcowy gotowy do wykorzystania komercyjnego, a jego produkcja wyłącznie do celów demonstracyjnych i walidacyjnych jest zbyt kosztowna.
   
   

Natomiast, zgodnie z nowelizacją art. 4a pkt 27 oraz 28 ustawy o PDOP, która weszła w życie z dniem 1 października 2018 r. w związku z wejściem w życie ustawy z dnia 3 lipca 2018 r. - Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (t.j. Dz.U. 2018 r., poz. 1669), badania naukowe definiowane w art. 4a pkt 27 ustawy o PDOP jako badania podstawowe i badania aplikacyjne należy rozumieć odpowiednio zgodnie z art. 4 ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz.U. 2018 r., poz. 1668, dalej: „Prawo o SWiN”). W konsekwencji, na gruncie znowelizowanego art. 4a pkt 27 ustawy o PDOP, badania naukowe to:

• badania podstawowe - rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne,
• badania aplikacyjne - rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzenie do nich znaczących ulepszeń.
  
  

Z kolei, w myśl art. 4a pkt 28 ustawy o PDOP znowelizowanego razem z art. 4a pkt 27 ustawy o PDOP, prace rozwojowe oznaczają prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 Prawa o SWiN. Tym samym, prace rozwojowe na gruncie ustawy o PDOP oznaczają działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zgodnie z art. 18d ust. 1 ustawy o PDOP, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2018 r., podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej „kosztami kwalifikowanymi”. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

Zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o PDOP w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2018 r. stanowi, że za koszty kwalifikowane uznaje się poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o PDOF, oraz składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w części w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu.

Ad. 1

Bank może dokonać odliczenia na podstawie art. 18d ust. 1 ustawy o PDOP, w związku z art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o PDOP, Kosztów Wynagrodzeń Pracowników B+R w części dotyczącej realizacji działalności Działalność B+R Banku zgodnie z przedstawionym opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego.

Zgodnie z przedstawionym opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego prowadzona przez Wnioskodawcę Działalność B+R stanowi i będzie stanowić również w przyszłości działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy o PDOP. Jak zostało wskazane, Działalność B+R nie stanowi i nie będzie stanowić badań podstawowych w rozumieniu art. 4a pkt 27 lit. a ustawy o PDOP, a ponadto Bank spełnia wymogi wskazane w art. 18d ust. 4-8 oraz 18e ustawy o PDOP. W związku z tym, w ocenie Wnioskodawcy Bank jest i będzie uprawniony do odliczenia od podstawy opodatkowania kosztów kwalifikowanych wskazanych w art. 18d ust. 2 oraz ust. 3 ustawy o PDOP poniesionych na Działalność B+R.

Zgodnie z przedstawionym opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego Koszty Wynagrodzeń obejmują wynagrodzenie zasadnicze wynikające z umowy o pracę, wynagrodzenie wynikające z przepracowanych godzin nadliczbowych (nadgodzin), nagrody uznaniowe (tj. premie okresowe/nagrody/bonusy) oraz składki z tytułu powyższych należności, w części finansowanej przez Bank jako płatnika składek, tj.: składki na ubezpieczenie emerytalne, składki na ubezpieczenie rentowe, składki na ubezpieczenie wypadkowe, z wyłączeniem Funduszu Pracy oraz Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych. Jednocześnie, zgodnie z przedstawionym opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego Koszty Wynagrodzeń stanowią należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o PDOF oraz koszty sfinansowanych przez Bank składek z tytułu tych należności określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych.

Zgodnie z przywołanym art. 18d ust. 1 pkt 1 ustawy o PDOP, podatnik może odliczyć należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o PDOF oraz kosztów sfinansowanych przez podatnika składek z tytułu tych należności określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, jedynie w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu.

Zgodnie z przedstawionym opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, Bank zamierza zaliczać do kosztów kwalifikowanych wskazanych w art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o PDOP jedynie tę część Kosztów Wynagrodzeń Pracowników B+R, jaka odpowiada ich faktycznemu uczestnictwu czasowemu w Działalności B+R w ich ogólnym czasie pracy w danym miesiącu.

W konsekwencji, w ocenie Wnioskodawcy, Bank będzie uprawniony do odliczenia kosztów ponoszonych w związku z zatrudnieniem Pracowników B+R zgodnie z ich faktycznym zaangażowaniem w Działalność B+R.

Jednocześnie, zgodnie z przedstawionym opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego Bank zamierza odliczać w Uldze B+R Koszty Wynagrodzeń obejmujące dodatki z tytułu nadgodzin dotyczące wyłącznie Działalności B+R, jak również premie okresowe/nagrody/bonusy dotyczące wyłącznie Działalności B+R w całości.

Zdaniem Wnioskodawcy, Ulga B+R umożliwia odliczenie jedynie kosztów faktycznie ponoszonych w związku z prowadzeniem działalności badawczo-rozwojowej przez podatników. Wydatki ponoszone przez podatników na działalność niezwiązaną z działalnością badawczo-rozwojową nie podlegają zaś odliczeniu w ramach Ulgi B+R. W konsekwencji, jeśli ponoszone wydatki dotyczą w całości działalności badawczo-rozwojowej, to w całości podlegają odliczeniu w ramach Ulgi B+R (pozostała ich część powinna zaś zostać wyłączona w celu niedokonania nieuzasadnionego odliczenia).

Tym samym, zdaniem Wnioskodawcy, Bank jest i będzie uprawniony do odliczenia całości Kosztów Wynagrodzeń obejmujących dodatki z tytułu nadgodzin dotyczące wyłącznie Działalności B+R, jak również premie okresowe/nagrody/bonusy dotyczące wyłącznie Działalności B+R, ponieważ wówczas Bank odliczy w Uldze B+R wyłącznie koszty związane z Działalnością B+R. Zdaniem Wnioskodawcy, w tej sytuacji nie dojdzie do odliczenia kosztów kwalifikowanych niedotyczących Działalności B+R, w związku z czym Bank skorzysta z Ulgi B+R wyłącznie w odniesieniu do tych kosztów, które faktycznie dotyczą Działalności B+R. W ocenie Banku, brak jest więc podstawy do wyłączenia danej części Premii B+R z Ulgi B+R. Należy bowiem zauważyć, że gdyby przyjąć, że Bank powinien wyłączyć daną część Premii B+R z odliczenia w Uldze B+R, to z art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o PDOP nie wynika jaki należałoby przyjąć stosunek czasu przeznaczonego na realizację działalności badawczo- rozwojowej w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu.

W ocenie Wnioskodawcy, przedstawione podejście jest również zgodne z celem nowelizacji art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o PDOP, mającej na celu doprecyzowanie tego przepisu. W jej wyniku od 1 stycznia 2018 r. art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o PDOP, pozwala na odliczenie wyłącznie tych kosztów kwalifikowanych, które faktycznie dotyczą działalności badawczo-rozwojowej.

Wnioskodawca zauważa, że zaproponowane podejście jest zgodne ze stanowiskiem wielokrotnie potwierdzonym w wydanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej interpretacjach indywidualnych, por. m.in.:

• interpretacja z 8 listopada 2018 r., sygn. 0114-KDIP2-1.4010.322.2018.3.JS,
• interpretacja z 5 listopada 2018 r., sygn. 0114-KDIP2-1.4010.346.2018.2.JS.
  
  

Bank również wskazuje, że możliwość odliczania w Uldze B+R premii w momencie ich faktycznej wypłaty została potwierdzona m.in. przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z 18 lipca 2018 r. (sygn. 0114-KDIP2-1.4010.202.2018.JS).

W tym kontekście, w ocenie Wnioskodawcy, prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym Bank może dokonać odliczenia na podstawie art. 18d ust. 1 ustawy o PDOP, w związku z art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o PDOP, Kosztów Wynagrodzeń Pracowników B+R w części dotyczącej realizacji działalności Działalność B+R Banku zgodnie z przedstawionym opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego.

Ad.2

Bank przez ogólny czas pracy dla potrzeb określenia Kosztów Wynagrodzeń na podstawie art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o PDOP rozumie czas pracy, w jakim pracownik pozostaje do dyspozycji pracodawcy, tj. Banku, zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa pracy.

Termin „ogólny czas pracy” nie został zdefiniowany ani w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych, ani ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy, dla potrzeb prawidłowego ustalenia wysokości kosztów kwalifikowanych na podstawie art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o PDOP w celu skorzystania z Ulgi B+R należy odwołać się do art. 128 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 917, z późn. zm.). W myśl przywołanego artykułu, czasem pracy jest czas, w którym pracownik pozostaje w dyspozycji pracodawcy w zakładzie pracy lub w innym miejscu wyznaczonym do wykonywania pracy.

Jak wynika z powyższego przepisu, czasem pracy jest czas, w jakim pracownik wykonuje zadania zlecone przez pracodawcę. Oznacza to, że nie może być czasem pracy czas, w którym pracownik jest poza dyspozycją pracodawcy. W związku z tym, urlop lub inna usprawiedliwiona nieobecność nie mogą być zaliczane do czasu, w którym pracownik jest do dyspozycji pracodawcy, ponieważ w tym czasie, pracownik nie pozostaje w dyspozycji pracodawcy w zakładzie pracy lub w innym miejscu wyznaczonym do wykonywania pracy.

Mając na względzie powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o PDOP, powinien być rozumiany jako przepis uprawniający Bank do zaliczenia do kosztów kwalifikowanych i na tej podstawie odliczenia w Uldze B+R tej części Kosztów Wynagrodzeń Pracowników B+R oraz należnych od nich składek za dany miesiąc, która dotyczy realizacji Działalności B+R przez danego Pracownika B+R w tym miesiącu w czasie w jakim pozostawał do dyspozycji pracodawcy - tj. w części proporcjonalnie odpowiadającej stosunkowi czasu poświęconego realizacji Działalności B+R do pozostawania do dyspozycji pracodawcy (tj. Banku), czyli czasu nieobejmującego urlopu oraz innych usprawiedliwionych nieobecności.

W tym kontekście, w ocenie Wnioskodawcy prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym Bank przez ogólny czas pracy dla potrzeb określenia Kosztów Wynagrodzeń na podstawie art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o PDOP rozumie czas pracy, w jakim pracownik pozostaje do dyspozycji pracodawcy, tj. Banku, zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa pracy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2018 r., poz. 1302 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.