Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-3.4011.172.2019.2.RR
z 24 maja 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 8 marca 2019 r. (data wpływu 14 marca 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 16 maja 2019 r. (data wpływu 21 maja 2019 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 marca 2019 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900), w związku z powyższym pismem z dnia 8 maja 2019 r., nr 0113-KDIPT2-3.4011.172.2019.1.RR, Organ podatkowy na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, wezwał Wnioskodawcę do usunięcia braków wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłano w dniu 8 maja 2019 r. (skutecznie doręczone w dniu 14 maja 2019 r.), zaś w dniu 21 maja 2019 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku (nadane w dniu 17 maja 2019 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie (po uzupełnieniu wniosku):

Wnioskodawca (jednostka budżetowa) tworzy obowiązkowo Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych, posiada regulamin ZFŚS.

Wnioskodawca planuje organizację wycieczki krajoznawczo-turystycznej dofinansowanej z ZFŚS dla pracowników oraz spotkanie kulturalno-artystyczne połączone z konsumpcją w całości sfinansowane z ZFŚS. Oferta udziału będzie skierowana do wszystkich pracowników szkoły. O planowanych wydarzeniach Dyrekcja powiadomi pracowników na spotkaniu. Wnioskodawca sporządzi listy uczestników wraz z kwotami dofinansowania z ZFŚS. Znany będzie koszt uczestnictwa poszczególnych pracowników w wycieczce oraz w spotkaniu. Dofinansowanie wycieczki będzie uzależnione od kryterium: materialnego, życiowego i rodzinnego. Udział pracowników na zasadzie dobrowolności, gdyż są to wycieczki z ZFŚS.

Wnioskodawca planuje organizację spotkania o charakterze kulturalnym lub artystycznym połączonego z poczęstunkiem zorganizowanym w formie cateringu, na które zostaną zaproszeni wszyscy pracownicy. Ze względu na fakt, że konsumpcja będzie zorganizowana w formie cateringu, nie będzie możliwe określenie kwoty uczestnictwa poszczególnych osób i przypisania pracownikom kwot za uczestnictwo w spotkaniu.

Spotkanie będzie w całości sfinansowane ze środków ZFŚS. Pracownicy będą mogli wziąć w nim udział na zasadzie dobrowolności. Spotkanie jest planowane na zamku w (...). Charakter spotkania kulturalno-artystycznego uzależniony będzie od oferty w tym zakresie, jaką będzie posiadał w tym okresie zamek.

Wnioskodawca planuje zakup paczek dla dzieci pracowników z okazji Dnia Dziecka. Środki mają pochodzić z ZFŚS. Znany będzie koszt paczek, paczki zostaną przyznane w zależności od ilości dzieci. Odbiór paczek będą kwitowali podpisem na liście. Obok nazwiska pracownika będzie widniała kwota wartości paczek wręczonych dzieciom pracowników. Paczki zostaną przyznane w oparciu o kryteria ZFŚS: życiowe, rodzinne i materialne.

Wnioskodawca wskazuje, że ustawa o ZFŚS nie precyzuje i nie przewiduje interesu pracodawcy przy organizacji wycieczki dofinansowanej z ZFŚS lub spotkania o charakterze kulturalnym lub artystycznym połączonego z poczęstunkiem w formie cateringu sfinansowanego w całości z ZFŚS. Nie można jednoznacznie wykluczyć lub stwierdzić, czy udział pracowników w wycieczce lub spotkaniu wpłynie na poprawę efektywności pracy oraz wzajemne relacje służbowe i integrację pracowników.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (po uzupełnieniu wniosku):

1. Czy w związku z organizacją przez Wnioskodawcę wycieczki i spotkania kulturalno -artystycznego połączonego z konsumpcją, gdzie znany jest koszt uczestnictwa pracowników i kwoty finansowania lub dofinansowania z ZFŚS, po stronie pracowników powstanie przychód podlegający opodatkowaniu z uwzględnieniem zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym płatnik, czyli Wnioskodawca będzie zobowiązany pobrać i przekazać zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych do właściwego urzędu skarbowego?
2. Czy udział w spotkaniu kulturalno-artystycznym połączonym z cateringiem sfinansowanym z ZFŚS spowoduje przychód po stronie pracowników, podlegający opodatkowaniu z uwzględnieniem zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym płatnik, czyli Wnioskodawca będzie zobowiązany pobrać i przekazać zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych do urzędu skarbowego?
3. Czy wartość paczek dla dzieci pracowników jest przychodem pracowników podlegającym opodatkowaniu z uwzględnieniem zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym płatnik, czyli Wnioskodawca jest zobowiązany pobrać i przekazać zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych do urzędu skarbowego?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy,

Ad. 1

Wartość dofinansowania wycieczki lub sfinansowania spotkania kulturalno -artystycznego połączonego z konsumpcją, opłaconych ze środków ZFŚS Wnioskodawcy, gdzie znany jest koszt uczestnictwa pracowników, jest przychodem tych pracowników i podlega opodatkowaniu z uwzględnieniem zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym płatnik, czyli Wnioskodawca, jest zobowiązany pobrać i przekazać zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych do właściwego urzędu skarbowego.

Ad. 2

Udział w spotkaniu o charakterze kulturalnym lub artystycznym połączonym z cateringiem nie będzie przychodem pracowników, którzy wzięli w nim udział, gdyż nie sposób ustalić kosztu uczestnictwa poszczególnych pracowników w tej formie spotkania (catering) sfinansowanego w całości ze środków ZFŚS Wnioskodawcy, skierowanego w formie zaproszenia do pracowników szkoły. Wnioskodawca opłaci w całości fakturę i jako płatnik nie odprowadzi zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Ad. 3

Wartość paczek wręczonych dzieciom pracowników Wnioskodawcy z okazji Dnia Dziecka i sfinansowanym w całości ze środków ZFŚS stanowi przychód pracownika i podlega opodatkowaniu z uwzględnieniem zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ze względu na fakt, że pracownicy pokwitowali odbiór paczek na liście i znany jest koszt paczek, w związku z tym płatnik, czyli Wnioskodawca jest zobowiązany pobrać i przekazać zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych do właściwego urzędu skarbowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest zasada powszechności opodatkowania. W myśl tej zasady, wyrażonej w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1509, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, źródłami przychodów są stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem ust. 2c oraz art. 12 ust. 2-2c, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania – art. 11 ust. 2 ww. ustawy.

Na podstawie art. 11 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

1. jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia – według cen stosowanych wobec innych odbiorców;
2. jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione – według cen zakupu;
3. jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku – według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku;
4. w pozostałych przypadkach - na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.
   
   

Art. 11 ust. 2b ww. ustawy stanowi, że jeżeli świadczenia są częściowo odpłatne, przychodem podatnika jest różnica pomiędzy wartością tych świadczeń, ustaloną według zasad określonych w ust. 2 lub 2a, a odpłatnością ponoszoną przez podatnika.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiują pojęcia nieodpłatne świadczenie. W uchwałach Składu Siedmiu Sędziów NSA z dnia 18 listopada 2002 r., sygn. akt FPS 9/02 oraz z dnia 16 października 2006 r., sygn. akt II FPS 1/06 ustalono znaczenie terminu nieodpłatne świadczenie na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Stwierdzono bowiem, że ma ono szerszy zakres niż w prawie cywilnym, ponieważ obejmuje wszelkie zjawiska o charakterze gospodarczym i zdarzenia prawne, których konsekwencją jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu lub te wszystkie zdarzenia prawne oraz gospodarcze w działalności osób prawnych, których następstwem jest nieodpłatne, czyli niezwiązane z kosztami lub inną formą świadczenia przysporzenie majątku tej osobie, mające wyraźny finansowy wymiar. W uchwale z dnia 24 maja 2010 r., sygn. akt II FPS 1/10 potwierdzono, że powyższe stanowisko ma zastosowanie także odnośnie podatku dochodowego od osób fizycznych w stosunku do sytuacji wynikających z art. 11 ust. 1 w związku z art. 12 ust. 1 i 3 tej ustawy.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ww. ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Użyty powyżej zwrot „w szczególności” oznacza, że wymienione kategorie przychodów stanowią katalog otwarty. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym. Ponadto, treść tego przepisu wskazuje, że do przychodów pracownika zaliczyć należy nie tylko wynagrodzenia, czyli świadczenia wprost wynikające z zawartej umowy o pracę, ale również wszystkie inne przychody (świadczenia), niezależnie od podstawy ich wypłaty, jeżeli w jakikolwiek sposób wiążą się z faktem wykonywania pracy. Oznacza to, że do przychodów pracownika ustawodawca zaliczył nie tylko pieniądze, ale także wartość świadczeń w naturze, czy świadczeń nieodpłatnych otrzymanych od pracodawcy.

Wartość pieniężną świadczeń w naturze przysługujących pracownikom na podstawie odrębnych przepisów ustala się według przeciętnych cen stosowanych wobec innych odbiorców – jeżeli przedmiotem świadczenia są rzeczy lub usługi wchodzące w zakres działalności pracodawcy – art. 12 ust. 2 ww. ustawy.

Stosownie do art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych ustala się według zasad określonych w art. 11 ust. 2-2b.

W świetle art. 21 ust. 1 pkt 67 ww. ustawy, wolna od podatku dochodowego jest wartość otrzymanych przez pracownika w związku z finansowaniem działalności socjalnej, o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, rzeczowych świadczeń oraz otrzymanych przez niego w tym zakresie świadczeń pieniężnych, sfinansowanych w całości ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych, łącznie do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 1 000 zł; rzeczowymi świadczeniami nie są bony, talony i inne znaki, uprawniające do ich wymiany na towary lub usługi.

Zgodnie z art. 31 ww. ustawy osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej „zakładami pracy”, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Stosownie do art. 38 ust. 1 ww. ustawy, płatnicy, o których mowa w art. 31 i art. 33-35, przekazują, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a, kwoty pobranych zaliczek na podatek w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki, na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jeżeli między kwotą potrąconego podatku a kwotą wpłaconego podatku występuje różnica, należy ją wyjaśnić w deklaracji, o której mowa w ust. 1a.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca planuje organizację wycieczki krajoznawczo-turystycznej dofinansowanej z ZFŚS dla pracowników oraz spotkanie kulturalno-artystyczne połączone z konsumpcją w całości sfinansowane z ZFŚS. Oferta udziału będzie skierowana do wszystkich pracowników szkoły. Wnioskodawca sporządzi listy uczestników wraz z kwotami dofinansowania z ZFŚS. Znany będzie koszt uczestnictwa poszczególnych pracowników w wycieczce oraz w spotkaniu. Udział pracowników na zasadzie dobrowolności, gdyż są to wycieczki z ZFŚS. Wnioskodawca planuje także organizację spotkania o charakterze kulturalnym lub artystycznym połączonego z poczęstunkiem zorganizowanym w formie cateringu, na które zostaną zaproszeni wszyscy pracownicy. Ze względu na fakt, że konsumpcja będzie zorganizowana w formie cateringu, nie będzie możliwe określenie kwoty uczestnictwa poszczególnych osób i przypisania pracownikom kwot za uczestnictwo w spotkaniu. Spotkanie będzie w całości sfinansowane ze środków ZFŚS. Pracownicy będą mogli wziąć w nim udział na zasadzie dobrowolności. Wnioskodawca planuje zakup paczek dla dzieci pracowników z okazji Dnia Dziecka. Środki mają pochodzić z ZFŚS. Znany będzie koszt paczek, paczki zostaną przyznane w zależności od ilości dzieci. Paczki zostaną przyznane w oparciu o kryteria ZFŚS: życiowe, rodzinne i materialne. Wnioskodawca wskazał, że nie można jednoznacznie wykluczyć lub stwierdzić, czy udział pracowników w wycieczce lub spotkaniu wpłynie na poprawę efektywności pracy oraz wzajemne relacje służbowe i integrację pracowników.

Podkreślenia wymaga, że kwestia zakwalifikowania danego świadczenia pracodawcy na rzecz pracownika jako przychodu z nieodpłatnych świadczeń w ramach stosunku pracy była przedmiotem rozstrzygnięcia wydanego przez Trybunał Konstytucyjny. Z wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 8 lipca 2014 r., sygn. akt K 7/13 (Dz. U. z 2014 r., poz. 947) wynika, że za przychody pracownika, o których mowa w art. 12 ust. 1 i art. 11 ust. 1 ww. ustawy, mogą być uznane takie świadczenia, które:

• po pierwsze, zostały spełnione za zgodą pracownika (skorzystał z nich w pełni dobrowolnie),
  

• po drugie, zostały spełnione w jego interesie (a nie w interesie pracodawcy) i przyniosły mu korzyść w postaci powiększenia aktywów lub uniknięcia wydatku, który musiałby ponieść,
  

• po trzecie, korzyść ta jest wymierna (również w postaci zaoszczędzenia wydatku) i przypisana indywidualnemu pracownikowi (nie jest dostępna w sposób ogólny dla wszystkich podmiotów).
  
  

W ocenie Trybunału Konstytucyjnego, obiektywne kryterium – wystąpienia po stronie pracownika przysporzenia majątkowego (korzyści) – nie jest natomiast spełnione, gdy pracodawca proponuje swoim pracownikom udział w spotkaniach integracyjnych, choćby organizowanych poza miejscem pracy (imprezy wyjazdowe). W tym przypadku, nawet jeśli pracownik uczestniczy w spotkaniu dobrowolnie to po jego stronie nie pojawia się żadna korzyść, choćby w postaci zaoszczędzenia wydatku.

Natomiast, bez elementu realnego w postaci otrzymania korzyści przez pracownika nie uzyskuje on przychodu. Nie występuje zdarzenie, z którym ustawa wiąże powstanie obowiązku podatkowego. Tym bardziej, bez skonkretyzowanego i indywidualnie przypisanego świadczenia, brak jest podstaw do określenia jego wysokości. Tak więc, udział w spotkaniu integracyjnym zaoferowanym przez pracodawcę pracownikom, nie oznacza uzyskania przychodu przez pracownika, gdyż brak jest podstaw, by świadczenie adresowane do wszystkich przypisać indywidualnym uczestnikom, jako ich wymierną korzyść.

W myśl postanowień art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1316, z późn. zm.), przyznawanie ulgowych usług i świadczeń oraz wysokość dopłat z Funduszu uzależnia się od sytuacji życiowej, rodzinnej i materialnej osoby uprawnionej do korzystania z Funduszu.

Zasady i warunki korzystania z usług i świadczeń finansowanych z Funduszu, z uwzględnieniem ust. 1-1b, oraz zasady przeznaczania środków Funduszu na poszczególne cele i rodzaje działalności socjalnej określa pracodawca w regulaminie ustalanym zgodnie z art. 27 ust. 1 albo art. 30 ust. 6 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych (Dz. U. z 2019 r. poz. 263). Pracodawca, u którego nie działa zakładowa organizacja związkowa, uzgadnia regulamin z pracownikiem wybranym przez załogę do reprezentowania jej interesów. (art. 8 ust. 2 cyt. ustawy).

Stosownie do postanowień art. 2 pkt 1 ww. ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, działalność socjalna to usługi świadczone przez pracodawców na rzecz różnych form wypoczynku, działalności kulturalno-oświatowej, sportowo-rekreacyjnej, opieki nad dziećmi w żłobkach, klubach dziecięcych, sprawowanej przez dziennego opiekuna lub nianię, w przedszkolach oraz innych formach wychowania przedszkolnego, udzielanie pomocy materialnej – rzeczowej lub finansowej, a także zwrotnej lub bezzwrotnej pomocy na cele mieszkaniowe na warunkach określonych umową.

Należy podkreślić, że zwolnienie przedmiotowe określone w art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych obejmuje wyłącznie świadczenia rzeczowe i pieniężne.

Biorąc pod uwagę, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęcia „rzeczy”, ani też pojęcia „świadczenia rzeczowego” dla ich ustalenia należy odwołać się do definicji zawartej w innych aktach prawnych.

Definicję rzeczy wprowadza ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2018 r., poz. 1025, z późn. zm.). Zgodnie z art. 45 tej ustawy, rzeczami w rozumieniu niniejszego kodeksu są tylko przedmioty materialne.

Generalnie uznaje się, że wartość świadczenia rzeczowego, np. w postaci paczek dla dzieci, o ile są one finansowane z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych w związku z działalnością socjalną pracodawcy – podlega zwolnieniu od podatku dochodowego do kwoty 1 000 zł w roku podatkowym.

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku oraz jego uzupełnieniu opis zdarzenia przyszłego a także powołane przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, iż przyjmując za Wnioskodawcą, że uczestnictwo pracowników w wycieczce krajoznawczo-turystycznej oraz spotkaniu kulturalno-artystycznym połączonym z konsumpcją sfinansowanym ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych (dalej: „ZFŚS”) nie będzie miało charakteru integracyjnego (nie będzie leżało w interesie pracodawcy), uczestnicy z wycieczki i spotkania skorzystają w pełni dobrowolnie i uzyskają wymierną korzyść o indywidualnym charakterze (przypisaną danemu pracownikowi), to należy stwierdzić, że zostaną spełnione wszystkie trzy przesłanki do wystąpienia u pracowników przychodu z tytułu nieodpłatnych (częściowo odpłatnych) świadczeń.

W konsekwencji wartość dofinansowania wycieczki oraz sfinansowania spotkania kulturalno -artystycznego ze środków ZFŚS będzie stanowić dla pracowników przychód ze stosunku pracy w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który będzie korzystał ze zwolnienia od podatku dochodowego do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym wartości 1 000 zł, zgodnie z brzmieniem art. 21 ust. 1 pkt 67 ww. ustawy. Oznacza to, że dopiero po przekroczeniu tej kwoty na Wnioskodawcy będzie ciążył obowiązek obliczenia, pobrania i przekazania zaliczki na podatek dochodowy stosownie do art. 31 i art. 38 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W przypadku sfinansowania przez Wnioskodawcę ze środków ZFŚS spotkania o charakterze kulturalnym lub artystycznym połączonego z poczęstunkiem zorganizowanym w formie cateringu należy stwierdzić, że po stronie pracowników Wnioskodawcy nie powstanie przychód z tytułu nieodpłatnych świadczeń w ramach stosunku pracy, gdyż nie uzyskają oni wymiernej korzyści o indywidualnym charakterze (przypisanej danemu pracownikowi).

Natomiast w odniesieniu do przekazania pracownikom świadczeń rzeczowych w postaci paczek dla dzieci z okazji Dnia Dziecka sfinansowanych w całości ze środków ZFŚS, należy stwierdzić, że wartość tych paczek będzie stanowić dla pracowników przychód ze stosunku pracy w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który będzie korzystał ze zwolnienia od podatku dochodowego do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym wartości 1 000 zł, zgodnie z brzmieniem art. 21 ust. 1 pkt 67 ww. ustawy.

Oznacza to, że dopiero po przekroczeniu kwoty 1 000 zł w odniesieniu do wszystkich świadczeń rzeczowych i świadczeń pieniężnych otrzymanych przez pracownika w roku podatkowym w ramach ZFŚS na Wnioskodawcy będzie ciążył obowiązek obliczenia, pobrania i przekazania zaliczki na podatek dochodowy stosownie do art. 31 i art. 38 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji indywidualnej.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (opis zdarzenia przyszłego) będzie zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.