2019.06.04 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL3-3.4011.87.2019.4.DS
z 4 czerwca 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 lutego 2019 r. (data wpływu 8 marca 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania zbycia nieruchomości gruntowej (pytanie oznaczone we wniosku nr 3) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 marca 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek – uzupełniony pismem z 16 maja 2019 r. (data wpływu 21 maja 2019 r.) – o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania zbycia nieruchomości gruntowej (pytanie oznaczone we wniosku nr 3).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca 8 października 1991 r. otrzymał wraz z Małżonką (na majątek wspólny) w drodze darowizny własność nieruchomości rolnej niezabudowanej, stanowiącej działki nr A, B, C. Darczyńca – ojciec Małżonki w związku z zaprzestaniem działalności rolniczej darował wskazane nieruchomości Małżonkom, którzy przyjęli darowiznę na cele rolnicze.

Część działki C była już przed darowizną samowolnie zajęta przez podmiot – dalej jako X.

Chcąc uregulować kwestie związane tą działką – wydzielona została powierzchnia zajęta w ramach działki C i powstały działki o numerach D i E. Działka D została sprzedana X w 1996 r. wraz z wzniesionym tam samowolnie obiektem (…).

Aktem notarialnym w 2001 r. Wnioskodawca zawarł z Małżonką majątkową umowę małżeńską o podział majątku wspólnego, w wyniku której wyłączona została wspólność małżeńska, a nieruchomości stanowiące działki A, B, E. W 2003 r. przywrócono ustrój wspólności majątkowej i działki numer A, B, E ponownie znalazły się w majątku wspólnym Małżonków. Od 1999 r. Wnioskodawca wraz z Małżonką użytkowali rolniczo ziemię. Najpierw założyli tzw. matecznik (30 arów), stopniowo zwiększając areał plantacji do powierzchni ok 3,5 ha. Wnioskodawca miał podpisaną umowę kontraktacyjną z chłodnią na dostawę. Wnioskodawca uczestniczył w systemie produkcyjnym, który pozwala na uzyskanie, a następnie wprowadzenie do obrotu wysokiej jakości produktów rolnych, uzyskanych przez wykorzystanie w sposób zrównoważony postępu technicznego i biologicznego w uprawie, ochronie i nawożeniu roślin, mając w szczególnej pieczy ochronę ludzi i środowiska.

Pozostała część ziemi była również uprawiana, w zależności od potrzeb. Dnia 18 marca 2004 r., na podstawie art. 13 ust. 2 ustawy z dnia 18 grudnia 2003 r. o krajowym systemie ewidencji producentów, ewidencji gospodarstw rolnych oraz ewidencji wniosków o wpis o przyznanie płatności (Dz.U. z 2004 r. Nr 10 poz. 76), po rozpatrzeniu wniosku o wpis do ewidencji producentów, Wnioskodawcy nadano numer identyfikacyjny. W latach 2005-2010 Wnioskodawca realizował program, w ramach którego otrzymywał wsparcie finansowe. Małżonkowie prowadzili działalność rolniczą, która nie stanowiła działów specjalnych produkcji rolnej w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od fizycznych (dalej: „ustawa PIT”). Zainteresowany nie prowadził we własnym imieniu w sposób zorganizowany i ciągły działalności zarobkowej wytwórczej, budowlanej, handlowej, usługowej, związanej z pozyskiwaniem kopalin ze złóż lub polegającej na wykorzystywaniu rzeczy lub wartości niematerialnych i prawnych. W szczególności, Wnioskodawca nie prowadził działalności gospodarczej w zakresie nabywania i zbywania nieruchomości bądź pośrednictwa w tym zakresie. Reasumując, Wnioskodawca nie prowadził działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy PIT.

Działalność rolniczą Wnioskodawca wraz z Małżonką zakończyli około 2010 r. z uwagi na ogólną nieopłacalność – wysokie koszty utrzymania plantacji, niesprzyjające warunki pogodowe, braki kadrowe – brak ludzi do pracy. Do tego czasu Wnioskodawca utrzymywał się w głównej mierze z działalności rolniczej.

Nieruchomości wykorzystywane były wyłącznie do celów rolnych. Nigdy nie były przedmiotem najmu, dzierżawy lub innej czynności zarobkowej. Działka E została sprzedana w 2007 r. (jako ziemia rolna, niezabudowana, przy zbyciu której Agencja była uprawniona do pierwokupu z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 11 kwietnia 2003 r. o kształtowaniu ustroju rolnego, ale z niego nie skorzystała). Ponadto z uwagi na problemy finansowe działka A została wyłączona z uprawy około 2008 r., podzielona na mniejsze działki (w tym jedna celem poszerzenia drogi gminnej) i do 2009 r. działki zostały sprzedane. Środki finansowe pozyskane ze sprzedaży Wnioskodawca przeznaczył w głównej mierze na remont rodzinnego domu, w którym mieszka do dziś wraz z innymi członkami rodziny. Dom wymagał kapitalnego remontu, a w ramach prac zaadaptowano pomieszczenia gospodarcze na mieszkalne.

We wrześniu 2017 r. Wnioskodawca założył działalność gospodarczą (…). Z działalnością Wnioskodawcy nigdy nie były jednak związane opisane powyżej nieruchomości. Działalność gospodarcza została zawieszona od czerwca 2018 r.

Z uwagi na zły stan zdrowia Wnioskodawcy ((…); do dziś trwa leczenie), Wnioskodawca w porozumieniu z Małżonką postanowili pozyskać środki finansowe na sfinansowanie kosztowej terapii, sprzedając swój majątek. Działka B, którą otrzymał Wnioskodawca wraz z Małżonką w ramach ojcowizny na cele rolnicze, była jednak zbyt duża by uzyskać korzystną cenę i aby w miarę szybko ją sprzedać. Gdyby nie sytuacja życiowa i finansowa Małżonków – nie zdecydowaliby się na sprzedaż działki. Z uwagi na sentyment, chcą pozostawić sobie część ziemi i wybudować tam dom, zaś część pozostawić w rodzinie.

Z uwagi na powyższe, działkę numer B (o pow. 5,5191 ha) podzielono na mniejsze działki o numerach ewidencyjnych B/1-B/4. W ramach podziału działka o numerze B/1 przez kształt i położenie nie może być wykorzystywana na cele rolne i stanowi drogę wewnętrzną (zapewnienie dostępu do pozostałych działek, bez jej wydzielenia nie byłby możliwy taki podział).

Dnia 18 stycznia 2018 r. została wydana decyzja o warunkach zabudowy, ustalająca warunki zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie 18 budynków mieszkalnych jednorodzinnych oraz drogi wewnętrznej wraz z urządzeniami budowlanymi na terenie części działek o numerze geodezyjnym B/1 i B/4, zaś dnia 24 kwietnia 2018 r. została wydana decyzja o warunkach zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie 16 budynków mieszkalnych jednorodzinnych oraz drogi wewnętrznej wraz z urządzeniami budowlanymi na terenie części działek o numerze geodezyjnym B/3 oraz na terenie części działek o numerze geodezyjnym B/1 i B/4. Dla działki gruntu numer B/2 dnia 20 lipca 2018 r. wydana została decyzja o warunkach zabudowy ustalająca warunki zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie (…) budynków mieszkalnych jednorodzinnych wraz z urządzeniami budowlanymi.

Działka numer B/4 uległa podziałowi geodezyjnemu na działki gruntu numer B/5-B/22, co zostało zatwierdzone decyzją ostateczną. Działka gruntu numer B/2 uległa podziałowi geodezyjnemu na działki gruntu numer B/23-B/41, co zostało zatwierdzone decyzją ostateczną. Dla działki B/3, postanowieniem z dnia 15 listopada 2018 r., Burmistrz zaopiniował pozytywnie proponowany projekt podziału działki. W postanowieniu stwierdzono, że projekt podziału działki B/3 jest zgodny z warunkami określonymi w decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu z 24 kwietnia 2018 r. Dopiero po przeprowadzeniu podziału działki będą wystawione na sprzedaż (bądź pozostaną w majątku rodziny Wnioskodawcy).

Dla działki B/21 Wnioskodawca wystąpił z wnioskiem o ustalenie warunków zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie budynku mieszkalnego jednorodzinnego wraz z urządzeniami budowlanymi i 19 listopada 2018 r. Burmistrz wydał decyzję o warunkach zabudowy. Na tej działce Wnioskodawca chce się, o ile środki finansowe i zdrowie pozwolą, w przyszłości budować i pozostawić ją (i budynek) w majątku rodzinnym. Niewykluczone, że kilka innych działek również zostanie w majątku rodzinnym. Wnioskodawca nie zamierza przeprowadzić tzw. uzbrojenia wszystkich działek budowlanych przeznaczonych na sprzedaż.

Wnioskodawca nie zamierza ponosić innych, dodatkowych nakładów finansowych związanych z przygotowaniem działki do sprzedaży. Nie zamieszczał (i nie będzie tego robić) również ogłoszeń w mediach, intrenecie i prasie z zamiarem chęci sprzedaży nieruchomości.

Ani dla działki B, ani dla działek powstałych z jej podziału nie istnieje plan zagospodarowania przestrzennego. Po podziale działki, aby móc na nowopowstałej działce budować, wymagane będzie wystąpienie o kolejne warunki zabudowy. Działki po podziale nie są bowiem objęte decyzjami o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, dla działek tych nie wydano również decyzji o ustaleniu warunków zabudowy sprzed podziału. Podział nieruchomości prowadzi do takiego skutku, że przestaje istnieć przedmiot decyzji o warunkach zabudowy wydanej dla poprzedniej nieruchomości. Przedmiotowe działki widnieją w ewidencji działek rolnych i tak są sklasyfikowane. Działki przez cały czas były i są niezabudowane.

Z uwagi na kłopoty finansowe Wnioskodawca sprzedał już w 2018 r. i nadal sprzedaje kilka działek powstałych w wyniku podziału działki B. Nie jest wykluczone, że w latach kolejnych sprzedawane będą kolejne działki. Kwoty uzyskane z tytułu sprzedaży przeznaczane będą przede wszystkim na leczenie i pokrycie kosztów budowy własnego domu. Jedynym celem planowanych transakcji jest wyzbycie się – i to jak najkorzystniejsze ekonomicznie – wydzielonych geodezyjnie działek. Wnioskodawca nie zajmuje się obecnie (ani na pewno nie będzie zajmował się w przyszłości) działalnością związaną z zakupem i sprzedażą nieruchomości. Nie jest w tej materii profesjonalistą – w przeciwieństwie do branży rolniczej – a planowane czynności wynikają z zamiaru wyzbycia się części majątku prywatnego na najkorzystniejszych warunkach dla Wnioskodawcy.

Wnioskodawca uzupełnił powyższy opis sprawy w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych, udzielając odpowiedzi na tak wystosowaną prośbę Organu:

Podanie numerów działek będących przedmiotem sprzedaży, o których mowa w pytaniu nr 3
Działka o numerze B uległa podziałowi na działki B/1-B/4. Następnie działki te częściowo uległy podziałowi na działki B/5-41 i w części trwała procedura podziału (na dzień składania wniosku jeszcze trwała ta procedura; na dzień składania niniejszego uzupełnienia została zakończona). Przedmiotem sprzedaży będą działki powstałe w wyniku podziału działki B, o numerach ewidencyjnych B/5 i kolejne. Ponadto należy podkreślić, że Wnioskodawca wskazywał we wniosku „dla działki B/21 Wnioskodawca wystąpił z wnioskiem o ustalenie warunków zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie budynku mieszkalnego jednorodzinnego wraz z urządzeniami budowlanymi i 19 listopada 2018 r. Burmistrz wydał decyzję o warunkach zabudowy. Na tej działce Wnioskodawca chce się, o ile środki finansowe i zdrowie pozwolą, w przyszłości budować i pozostawić ją (i budynek) w majątku rodzinnym. Niewykluczone, że kilka innych działek również zostanie w majątku rodzinnym”. Jedna z działek o numerze B/22 jest dalej działką rolną gdyż ma powierzchnię 0,4049 ha. Działka B/1 (jako droga dojazdowa) będzie sprzedawana w udziałach nowym nabywcom działek.
Tak więc Wnioskodawca w konsekwencji procedury podziałowej posiada działki o numerach B/1 oraz od B/5 do B/41, przy czym liczbami stosowanymi do oznaczenia działek po znaku „/” są kolejne liczby naturalne nieprzekraczające 41, przy czym przedmiotem niniejszego wniosku nie są działki o numerach B/21 oraz B/22. Działki B/2, B/3, B/4 na dzień uzupełnienia wniosku uległy podziałowi i przestały istnieć.
Czy sprzedaż działek jest/będzie prowadzona w sposób zorganizowany i ciągły, czyli w sposób stały, nieokazjonalny, profesjonalny, metodyczny, systematyczny i uporządkowany, który wiąże się z planowanym charakterem działań i realizacją poszczególnych działań/zamierzeń, czy też okazjonalnie, incydentalnie w sposób przypadkowy, nieregularny?
Wnioskodawca nie prowadzi we własnym imieniu w sposób zorganizowany i ciągły działalności zarobkowej wytwórczej, budowlanej, handlowej, usługowej, związanej z pozyskiwaniem kopalin ze złóż lub polegającej na wykorzystywaniu rzeczy lub wartości niematerialnych i prawnych w zakresie nabywania i zbywania nieruchomości, bądź pośrednictwa w tym zakresie (we wrześniu 2017 r. Wnioskodawca założył działalność gospodarczą (…), którą zawiesił od czerwca 2018 r.).
Wnioskodawca planuje sprzedać działki, aby pozyskać środki pieniężne celem przeznaczenia ich na leczenie oraz o ile zdrowie i środki finansowe pozwolą, budowę rodzinnego domu. Wnioskodawca nie podejmuje (i nie będzie podejmował) aktywnych działań by sprzedaż działek była prowadzona w sposób zorganizowany i ciągły, stały, nieokazjonalny, profesjonalny, metodyczny, systematyczny i uporządkowany. Wnioskodawca nie jest w stanie przewidzieć, czy sprzedaż działek nastąpi w regularnych odstępach czasu, bowiem to zależy od zainteresowania stron zakupem. Z uwagi na sprawy osobiste Wnioskodawcy zależy na jak najszybszym uzyskaniu środków finansowych. Być może w tym roku zostanie sprzedanych 20 działek, a być może tylko 5. W znaczeniu słownikowym nie będzie to działalność regularna, bowiem Wnioskodawca nie sądzi, że sprzedaż działek odbywać się będzie zawsze w jednakowych odstępach czasu. Wnioskodawca ogranicza się tylko do sprzedaży majątku prywatnego.
Po wyczerpaniu się zasobu prywatnego nie ma zamiaru prowadzenia jakiejkolwiek działalności związanej z obrotem nieruchomościami. Działki będą sprzedawane okazjonalnie, incydentalnie, w sposób przypadkowy i nieregularny, jednakże do sprzedaży przeznaczona jest większość posiadanych działek. Nie znaczy to jednak, że Wnioskodawca chce je wszystkie sprzedać. Potencjalni nabywcy mogą spośród nich wybierać. Jednakże zamiarem Wnioskodawcy jest sprzedaż finansująca przede wszystkim jego potrzeby finansowe związane z chorobą i zabezpieczeniem starości. Wnioskodawca nie chce i nie ma zamiaru prowadzić żadnej działalności gospodarczej związanej z obrotem nieruchomościami ze względu na zły stan zdrowia i zagrożenie utraty życia.
Jakie działania podejmuje Wnioskodawca, żeby sprzedać działkę?
Wnioskodawca nie podejmuje żadnych działań marketingowych, żeby sprzedać działkę, nie ogłasza się w prasie, nie ogłasza się w Internecie ani w innych mediach, nie umieścił przykładowo tablicy reklamowej – informacyjnej na posesjach, nie korzysta z biur pośrednictwa nieruchomościami. Z uwagi na fakt, że w sąsiedztwie działki istnieją oraz budują się nowe budynki, zainteresowani kupnem działki w okolicy sami się zgłaszają do Wnioskodawcy z pytaniem, czy ma na sprzedaż jakąś działkę. Jednocześnie informacja o chorobie Wnioskodawcy i o przeznaczeniu jego działek do sprzedaży jest znana mieszkańcom (…) i okolic.
(…) jest małą miejscowością i można powiedzieć, że „jeden o drugim wszystko wie” – w ten sposób rozchodzą się informacje, te o działkach również – „poczta pantoflowa”. Wnioskodawca, aby sprzedać działki wystąpił z wnioskiem o dokonanie podziału oraz współpracował w tym zakresie z geodetami, bowiem działka B była zbyt duża, aby móc ją szybko i korzystnie sprzedać (uzyskując jak najwięcej środków finansowych m.in. na leczenie).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Czy w związku ze sprzedażą omawianych działek powstanie po stronie Wnioskodawcy przychód ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 u.p.d.o.f.? (pytanie oznaczone we wniosku nr 3)

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2018 r., poz. 1509; dalej: ustawa PIT), źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
prawa wieczystego użytkowania gruntów,
innych rzeczy,

– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Zatem przychód z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości lub jej części oraz udziału w nieruchomości nie powstanie, jeżeli spełnione są łącznie dwa warunki:

odpłatne zbycie nieruchomości nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej (nie stanowi przedmiotu działalności gospodarczej) oraz
zostało dokonane po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie.

Z kolei przez pozarolniczą działalność gospodarczą należy rozumieć – na gruncie ustawy PIT – działalność zarobkową:

wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

– powadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do przychodów z pozostałych źródeł przychodów wymienionych w ustawie.

Aby uznać określone działania za wykonywane w ramach działalności gospodarczej, spełnione winny zostać określone przesłanki, konstytuujące jej charakter. Ustawodawca wymaga bowiem, aby działalność taka miała:

charakter zarobkowy, tj. jest zdolna do potencjalnego generowania zysku, a jej przeznaczeniem jest zapewnienie określonego dochodu. Działalność musi być tak prowadzona i ukierunkowana na faktyczne uzyskanie zysku. Definicja ta wskazuje na zawodowy charakter prowadzonej działalności. Ponadto, oceniając zakres tego pojęcia, nie można abstrahować od zamiaru podmiotu podejmującego poszczególne czynności. Działalność musi mieć charakter zarobkowy. Zarobkowego charakteru nie mają czynności, których wyłącznym celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby podejmującej określone czynności;
charakter zorganizowany wykonywanych czynności. Omawiana cecha sprowadza się do pojmowania działalności gospodarczej jako kategorii obiektywnej, niezależnie od tego, jak działalność tę ocenia sam prowadzący ją podmiot i jak ją nazywa oraz czy dopełnia ciążących na nim obowiązków z działalnością tą związanych;
charakter ciągły wykonywanej działalności. Co do kryterium ciągłości w wykonywaniu działalności gospodarczej, to jego wprowadzenie przez ustawodawcę miało na celu wyeliminowanie z pojęcia działalności gospodarczej przedsięwzięć o charakterze incydentalnym i sporadycznym. Ciągłość w wykonywaniu działalności gospodarczej oznacza względnie stały zamiar jej wykonywania. Do zachowania ciągłości wystarczające jest, aby z całokształtu okoliczności sprawy wynikał zamiar powtarzania określonego zespołu konkretnych działań w celu osiągnięcia efektu w postaci zarobku. Mając na uwadze definicję działalności gospodarczej oraz stan faktyczny, tj. sprzedaż działek, które stanowią majątek własny, nie można przyjąć, iż Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą handlową polegającą na sprzedaży nieruchomości. Zatem, dokonując sprzedaży, Wnioskodawca korzysta z przysługującego mu prawa dotyczącego rozporządzania własnym majątkiem, które to czynności oznaczają działanie w sferze prywatnej, dla której przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych posiadają odrębne uregulowania (m.in. art. 10 ust. pkt 8 ww. ustawy).

Zauważyć należy, iż działalność gospodarcza powinna cechować się stałością i powtarzalnością jej wykonywania, bowiem jest związana z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą. Dodać należy, iż sprzedaż majątku własnego – zwłaszcza podyktowana w jakiejś mierze okolicznościami losowymi (konieczność zdobycia środków finansowych na terapię) – nie jest działaniem tworzącym przesłanki wskazujące na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy i zorganizowany, polega jedynie na wykorzystaniu posiadanych składników majątku osobistego w sposób pozwalający na korzystne ich upłynnienie.

NSA wyraził w wyroku z dnia 3 lipca 2013 r. sygn. akt: II FSK 2110/11, LEX nr 1342090, postawił tezę, że „w przypadku zbycia nieruchomości na stwierdzenie, czy dana transakcja jest dokonywana w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawa PIT), czy też jest odpłatnym zbyciem, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawa PIT, wpływać będzie całokształt okoliczności poprzedzających i towarzyszących zbyciu nieruchomości”.

Podobny pogląd został wyrażony w wyroku z dnia 30 stycznia 2014 r. (II FSK 667/12, LEX nr 1450380) „Proste zestawienie unormowań zawartych w art. 10 ust. 1 pkt 3 oraz pkt 8, z regulacją art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie pozwala na skonkretyzowanie uniwersalnego wzorca zachowań podatnika, pozwalającego na jednoznaczne oddzielenie tych z nich, które rozpoznawać należy jako sprzedaż związaną z wykonywaniem pozarolniczej działalności gospodarczej (pkt 3) od zwykłego odpłatnego zbycia (pkt 8)”.

Z kolei w wyroku z 4 marca 2015 r. sygn. akt II FSK 855/14 Naczelny Sąd Administracyjny wskazał, że „brak podstaw kwalifikowania do pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 u.p.d.o.f., podejmowanych przez podatnika czynności mieszczących się w zwykłym zarządzie własnym majątkiem, tzn. mających na celu prawidłowe gospodarowanie tym majątkiem oraz zaspokajanie potrzeb rodziny. Działań z zachowaniem – normalnych w takich przypadkach – reguł gospodarności nie należy z gruntu utożsamiać z działalnością gospodarczą. W efekcie działania podatnika, w stosunku do stanowiących jego własność składników majątkowych (w tym mienia nieruchomego), wykazują cechy zorganizowania i ciągłości, w rozumieniu art. 5a pkt 6 u.p.d.o.f., gdy podejmowane przez niego czynności, związane z zagospodarowaniem tego mienia i jego rozporządzaniem, będą istotnie odbiegały od normalnego wykonywania prawa własności, a nadto podatnik z operacji tych uczyni sobie lub ma zamiar uczynienia stałego (nie okazjonalnego) źródła zarobkowania”.

Z treści art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy PIT wprost wynika, że jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej, to stanowi ono odrębne od działalności gospodarczej źródło przychodu. Przy czym przychód ten powstaje, jeżeli zbycie nieruchomości nastąpiło przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości.

W wyroku z dnia 7 czerwca 2017 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim sygn. akt I SA/Go 156/17 uznał, że „o ile zatem w związku z nieruchomością nie były podejmowane przez podatnika czynności o charakterze kwalifikowanym (charakterystyczne np. dla działalności deweloperskiej czy też z zakresu obrotu nieruchomościami), z pojęciem działalności gospodarczej nie powinny być identyfikowane jedynie transakcje odpłatnego zbycia nieruchomości, w związku z zaniechaniem realizacji celu, dla którego została ona uprzednio nabyta. Istotne znaczenie ma wyłączenie z opodatkowania przewidziane w art. 10 ust. 1 pkt 8 in fine, a związane z upływem 5 lat między nabyciem, a sprzedażą nieruchomości. Wymieniony okres traktować można jako przyjętą przez ustawodawcę klauzulę czasową, której ziszczenie powoduje brak możliwości kwalifikowania dokonanej sprzedaży nieruchomości (co do której oczywiście nie były podejmowane czynności przekraczające zwykły zarząd) do transakcji spekulacyjnych”.

Sprzedaż, nawet wielokrotna, przedmiotów z majątku prywatnego osoby fizycznej, które nie są związane z działalnością gospodarczą oraz nie były nabyte w celu ich odsprzedaży, nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Stwierdzić należy, że skoro odpłatne zbycie udziału w nieruchomości (działek budowlanych), stanowiącej własność Wnioskodawcy będzie miało miejsce po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie i nie zostanie dokonane w ramach działalności gospodarczej, nie będzie stanowiło dla Wnioskodawcy źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Oznacza to, że przychód uzyskany z ich odpłatnego zbycia nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Konkludując, Wnioskodawca zaznaczył, że powyższe znajduje odzwierciedlenie w interpretacjach indywidualnych, m.in. w:

interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 4 lipca 2014 r. znak sprawy: IPTPB2/415-216/14-4/KR;
interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 9 października 2015 r. znak sprawy: IPPB1/4511-977/15-3/AM.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Ponadto należy wskazać, że powołane w treści wniosku orzeczenia sądów administracyjnych nie mogą wpłynąć na ocenę prawidłowości niniejszej kwestii. Nie negując tych orzeczeń, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego, należy stwierdzić, że – zdaniem Organu – tezy badanych rozstrzygnięć nie mają zastosowania w tym postępowaniu. W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji należy stwierdzić, że zapadły one w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego niniejszą interpretację.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy:

zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz
zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Końcowo informuje się, że w przedmiocie podatku od towarów i usług zostały wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin