Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-1.4012.182.2019.1.AM
z 4 czerwca 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1, art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku wspólnym z dnia 14 marca 2019 r. (data wpływu 9 kwietnia 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy działki gruntowej oraz prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego przez jej Nabywcę - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 kwietnia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy działki gruntowej oraz prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego przez jej Nabywcę.

We wniosku wspólnym przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Sp. z o.o. (dalej również jako Nabywca, Wnioskodawca) jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Na potrzeby rozwoju swojej działalności Nabywca wyszukuje i kupuje grunty, które są atrakcyjne z punktu widzenia prowadzonych inwestycji. Nabywca zainteresował się gruntem stanowiącym współwłasność małżonków - (dalej zwani: Sprzedającymi).

Sprzedający są współwłaścicielami nieruchomości niezabudowanej nr 1, o obszarze 1,81 ha (działka zawiera użytki rolne o symbolu RIHb, RIVa, RIVb i RV). Nabycie wspólnie nieruchomości przez ww. osoby nastąpiło na podstawie umowy przekazania posiadania i własności gospodarstwa rolnego z dnia 30 lipca 1980 r. (zawartej z rodzicami męża). Działka stanowi majątek wspólny Sprzedających (w ramach ustroju ustawowej wspólności majątkowej małżeńskiej).

Działka od momentu nabycia była i jest wykorzystywana rolniczo. Obecnie jest przedmiotem najmu dla sąsiadującego rolnika i jest wykorzystywana rolniczo. Nieruchomość jest objęta obowiązującym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, przyjętym uchwałą rady Gminy z dnia 14 września 2009 r. i przeznaczona jest na działalność usługową.

Sprzedający już wcześniej dokonywali nabycia działek od Skarbu Państwa (w dniu 22 stycznia 1982 r. działki nr 2, o pow 0,91 ha i działka nr 3, o pow. 1,55 ha a w dniu 24 listopada 1989 r. działki nr 4 o pow. 0,04 ha). Małżonkowie dokonywali też sprzedaży działek: w dniu 29 lipca 1994 r., sprzedali działkę nr 2, o pow. 0,91 ha, w dniu 29 listopada 1994 r. działkę nr 5, o pow. 3,04 ha, w dniu 31 października 1997 r. działkę nr 6, o pow. 1 ha w dniu 5 października 2004 r. działki nr 7 i 8, o pow. 1 ha.

W dniu 8 czerwca 2016 r. Małżonkowie zawarli przedwstępną umowę sprzedaży (akt notarialny) działki nr 1 na rzecz D. Spółka komandytowo-akcyjna (dalej jako: Spółka), w której ustalono, że sprzedaż nastąpi do 23 października 2017 r., w dacie wskazanej przez kupującą Spółkę po spełnieniu warunków wskazanych w umowie przedwstępnej, w tym po:

• przeprowadzeniu przez kupującego procesu analizy stanu prawnego ww. nieruchomości i uznaniu przez kupującego, według jego oceny, wyników tej analizy za satysfakcjonujące,
  

• uzyskaniu przez kupującego na jego koszt i jego staraniem ustaleń, z których wynikałoby, że PO warunki glebowe-środowiskowe nieruchomości umożliwiają realizację zamierzonej przez kupującego inwestycji, to jest budowy zespołu budynków magazynowo-logistyczno-produkcyjnych, obsługiwanych między innymi przez samochody ciężarowe o nacisku do 10 ton na oś,
  

• potwierdzeniu przez kupującego na jego koszt i jego staraniem, że warunki techniczne (zaopatrzenie w media: wodę, energię elektryczną, gaz oraz odprowadzenie wód deszczowych i roztopowych) umożliwiają realizację zamierzonej inwestycji na nieruchomości,
  

• potwierdzeniu, że nieruchomości posiadają dostęp do drogi publicznej,
  

• uzyskaniu przez kupującego ostatecznej decyzji potwierdzającej, że nieruchomość została wyłączona z produkcji rolniczej albo zaświadczenia potwierdzającego, że może ona zostać wyłączona z produkcji rolniczej bez konieczności wydawania decyzji zezwalającej na takie wyłączenie,
  

• uzyskaniu przez kupującego na jego koszt i jego staraniem prawomocnego pozwolenia na budowę zjazdu dla samochodów ciężarowych i osobowych z nieruchomości na drogę publiczną w relacji prawo i lewo skrętu, najpóźniej do daty zawarcia umowy sprzedaży (wcześniej bowiem nie występowano o takie decyzje),
  

• uzyskaniu przez kupującego ostatecznej decyzji zatwierdzającej projekt budowlany i udzielającej pozwolenia na budowę, dotyczącej nieruchomości i zezwalającej na realizację m.in. na nim inwestycji polegającej na wybudowaniu zespołu budynków magazynowo-logistyczno-produkcyjnych, najpóźniej do daty zawarcia umowy sprzedaży (wcześniej bowiem nie występowano o takie decyzje),
  

• objęcie nieruchomości miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego (możliwa zmiana obowiązującego planu zagospodarowania przestrzennego), zezwalającym na realizację m.in. na niej budynków magazynowo-biurowych oraz związanych z lekką produkcją, wraz z częściami biurowymi i towarzyszącą infrastrukturą,
  

• interpretacji podatkowej Ministra Finansów w sprawie podatku od towarów i usług, dotyczącej transakcji sprzedaży ww. nieruchomości.
  
  
  

Strony postanowiły, że warunki zawarcia umowy sprzedaży mają takie znaczenie, że kupujący ma prawo żądać zawarcia umowy sprzedaży pomimo nieziszczenia się któregokolwiek z warunków zawarcia umowy sprzedaży pod warunkiem złożenia sprzedającemu przez kupującego, najpóźniej w dacie zawarcia ostatecznej umowy sprzedaży, oświadczenia o zrzeczeniu się prawa żądania spełnienia któregokolwiek z warunków zawarcia umowy.

Spółka podjęła czynności wymienione we wniosku na podstawie udzielonych przez Sprzedających. Ponadto, w umowie przedwstępnej Sprzedający upoważnili Spółkę (oraz p. Jakuba W.) do:

• uzyskania warunków technicznych przyłączenia ww. nieruchomości do infrastruktury technicznej,
  

• uzyskania decyzji o wyłączeniu gruntów z produkcji rolniczej, zmiany klasyfikacji gruntów, oraz uzyskania decyzji dotyczącej gospodarowania masami ziemi podlegającymi ochronie,
  

• uzyskania decyzji o wycince drzew i krzewów oraz uzyskania decyzji o nasadzeniach zastępczych,
  

• uzyskania decyzji na lokalizację zjazdu z ww. nieruchomości oraz zgody wydanej przez zarządcę drogi na włączenie się do ruchu aut obsługujących zamierzoną przez kupującego inwestycję.
  
  
  

Przy czym, wszystkie koszty oraz opłaty przyłączeniowe w tym zakresie będą obciążały kupującego.

W umowie notarialnej zawartej 8 kwietnia 2016 r., wskazano, że przyrzeczona umowa sprzedaży zostanie zawarta w dacie wskazanej przez Spółkę z co najmniej 7-dniowym wyprzedzeniem, ale nie później niż w terminie do dnia 9 października 2017 r.

W umowie przedwstępnej Sprzedający wyrazili zgodę na przeniesienie na podstawie jednej lub kilku czynności prawnych wszelkich praw i obowiązków wynikających z umowy udokumentowanej ww. aktem notarialnym, dokonane przez Spółkę na rzecz spółki mającej siedzibę w Rzeczypospolitej Polskiej i przejęcie przez cesjonariusza obowiązków wynikających z umowy udokumentowanej tym aktem notarialnym. Po dokonaniu zawiadomienia Sprzedający będą obowiązani do zawarcia z cesjonariuszem umów sprzedaży, w związku z czym cesjonariusz stanie się kupującym w rozumieniu postanowień ww. umowy przedwstępnej.

W dniu 18 września 2018 r. podpisany został aneks do ww. umowy przedwstępnej, w którym ustalono, że przyrzeczona umowa sprzedaży zostanie zawarta w dacie wskazanej przez Spółkę z co najmniej 7-dniowym wyprzedzeniem, ale nie później niż w terminie do 31 grudnia 2019 r.

Sprzedający (Mąż) prowadzi działalność gospodarczą od 15 stycznia 2018 r. polegającą na wynajmie pokoi. Przy czym, działalność ta podlega zwolnieniu z podatku od towarów i usług ze względu na niską wartość obrotów (mieszczącą się w limicie ustawowym).

Warto zaznaczyć, że Sprzedający uzyskali interpretacje indywidualne dotyczące sprzedaży ww. nieruchomości na rzecz Spółki, z którą została zawarta umowa przedwstępna. W interpretacjach tych organ podatkowy ustalił, że sprzedaż nieruchomości wskazanej w mowie przedwstępnej na rzecz Spółki będzie podlegać stawce 23% VAT .

Interpretacje te dotyczyły sprzedaży na rzecz Spółki, jednak sytuacja ta uległa zmianie. Obecnie planowane jest dokonanie cesji praw i obowiązków z umowy przedwstępnej na Sp. z o. o. Na podstawie umowy cesji Spółka przeniesie na Nabywcę wszelkie prawa i obowiązki wynikające z umowy przedwstępnej sprzedaży działek. W związku z tym, umowa przyrzeczona sprzedaży działki nr 1 zostanie zawarta między Sprzedającymi i Nabywcą.

W chwili sprzedaży nieruchomość zbywana przez Sprzedających będzie stanowić grunt niezabudowany.

W związku z powyższym zaistniała konieczność ustalenia skutków podatkowych w podatku od towarów i usług w zakresie transakcji sprzedaży, które zostaną zrealizowane pomiędzy Sprzedającymi i Nabywcą.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy sprzedaż działki przez Sprzedających na rzecz Nabywcy będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług?
2. Czy Nabywcy będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu zakupu ww. działki?
   
   

Zdaniem Zainteresowanych:

Ad 1

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 u.p.t.u, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 u.p.t.u. przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 u.p.t.u.). Dostawa towaru mieści się w definicji sprzedaży określonej w art. 2 pkt 22 u.p.t.u., zgodnie, z którym przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zakres opodatkowania podatkiem VAT wyznacza nie tylko czynnik przedmiotowy - opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług, ale także czynnik podmiotowy - czynności muszą być wykonywane przez podatnika.

Nie każda zatem czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 u.p.t.u., podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 u.p.t.u., podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Ustęp 2 tego przepisu definiuje działalność gospodarczą jako wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Brzmienie przywołanych przepisów wskazuje na to, że dostawa towarów, podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy czynność podlegającą opodatkowaniu wykona podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Jednocześnie okoliczności dokonania tej czynności powinny nosić znamiona działalności gospodarczej, o której mowa w u.p.t.u. Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega zatem wyłącznie profesjonalny obrót nieruchomościami, tj. taki, który jest dokonywany przez podmioty prowadzące działalność gospodarczą w tym zakresie - podatników podatku od towarów i usług. Działalność gospodarcza w rozumieniu u.p.t.u. powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania.

Co istotne, dla ustalenia charakteru działań Sprzedawcy ważny jest stopień jego aktywności w zakresie obrotu nieruchomościami, który wskazuje, czy angażuje on środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w ramach prowadzenia działalności gospodarczej w danym zakresie (wyrok NSA z dnia 10 listopada 2011 r., I FSK 1668/11). W niniejszym zdarzeniu przyszłym nie sposób przyjąć, że Sprzedawca angażował w planowanej operacji sprzedaży środki typowe dla podmiotów „profesjonalnych”, tj. producentów, handlowców lub usługodawców w rozumieniu u.p.t.u. Kwestia ta natomiast jest wręcz kluczowa dla oceny transakcji, a jej znaczenie bezpośrednio wynika z wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: TSUE) z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby (C-180/10) Emilian Kuć, Halina Jeziorska-Kuć (C-181/10). W wyroku tym TSUE wskazał, że „w przypadku sprzedaży działek powstałych wskutek podziału nie ma znaczenia długość okresu, w jakim te transakcje następowały, ani wysokość osiągniętych z nich przychodów. Zdaniem Trybunału inaczej jest natomiast w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi dyrektywy VAT. TSUE w powołanym powyżej wyroku wskazał w jakich przypadkach zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców. Zdaniem Trybunału takie aktywne działania mogą polegać na przykład na uzbrojeniu terenu albo na działaniach marketingowych.

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego, Sprzedający upoważnili kupującego do podjęcia w ich imieniu różnorakich czynności urzędowych związanych z planowaną inwestycją, w tym do uzyskania przez kupującego:

• ostatecznej decyzji potwierdzającej, że nieruchomość została wyłączona z produkcji rolniczej albo zaświadczenia potwierdzającego, że może ona zostać wyłączona z produkcji rolniczej bez konieczności wydawania decyzji zezwalającej na takie wyłączenie,
  

• prawomocnego pozwolenia na budowę zjazdu dla samochodów ciężarowych i osobowych z nieruchomości na drogę publiczną w relacji prawo i lewo skrętu, najpóźniej do daty zawarcia umowy sprzedaży,
  

• ostatecznej decyzji zatwierdzającej projekt budowlany i udzielającej pozwolenia na budowę, dotyczącej nieruchomości i zezwalającej na realizację m.in. na nim inwestycji polegającej na wybudowaniu zespołu budynków magazynowo logistyczno produkcyjnych, najpóźniej do daty zawarcia umowy sprzedaży.
  
  
  

Ponadto, w umowie przedwstępnej Sprzedający upoważnili Spółkę do:

• uzyskania warunków technicznych przyłączenia ww. nieruchomości do infrastruktury technicznej,
  

• uzyskania decyzji o wyłączeniu gruntów z produkcji rolniczej, zmiany klasyfikacji gruntów, oraz uzyskania decyzji dotyczącej gospodarowania masami ziemi podlegającymi ochronie,
  

• uzyskania decyzji o wycince drzew i krzewów oraz uzyskania decyzji o nasadzeniach zastępczych,
  

• uzyskania decyzji na lokalizację zjazdu z ww. nieruchomości oraz zgody wydanej przez zarządcę drogi na włączenie się do ruchu aut obsługujących zamierzoną przez kupującego inwestycję.
  
  
  

Podejmowanie tego typu działań nosi znamiona wykonywania działalności typowej dla handlowca, przygotowującego nieruchomość do zbycia w ramach prowadzonej działalności gospodarczej (zgodnie z ww. wytycznymi TSUE). W analizowanym przypadku Sprzedający wykonują tego typu działania poprzez upoważniony podmiot. Powyższe nie wpływa jednak na zmianę charakteru tych czynności jako realizowanych w ramach zorganizowanej działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 1 u.p.t.u. Skoro zatem w analizowanej sprawie sprzedaż niezabudowanych gruntów przez Sprzedających wykracza poza zakres zarządu majątkiem prywatnym, należałoby uznać te podmioty za podatników VAT działających w takim charakterze w związki z planowanymi transakcjami sprzedaży nieruchomości na rzecz Nabywcy.

Dlatego też w okolicznościach wskazanych w opisie sprawy, planowane zbycie działek przez Sprzedających na rzecz Nabywcy będzie stanowiło dostawy towarów dokonywanych w ramach działalności gospodarczej, podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z art. 7 ust. 1 w zw. z art. 15 ust. 1 u.p.t.u.

Należy nadto wskazać, że co do zasady dostawa gruntu podlega opodatkowaniu według stawki podstawowej (23%, zgodnie z art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 u.p.t.u.).

Dostawa gruntów nie zawsze jednak wiąże się z opodatkowaniem podatkiem od towarów i usług. W niektórych wypadkach zastosowanie może mieć zwolnienie przedmiotowe.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 u.p.t.u. zwalnia się z podatku dostawy terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane. Z kolei w myśl art. 2 pkt 33 u.p.t.u. ilekroć w ustawie jest mowa o terenach budowlanych rozumie się przez to grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Należy przy tym zauważyć, że przedmiotem sprzedaży, która zostanie dokonana przez Sprzedających na rzecz Nabywcy będą grunty niezabudowane. Niemniej, nieruchomości te przeznaczone są zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania pod działalność usługową. Tym samym, brak jest podstaw do uznania tych działek za tereny inne niż tereny budowlane, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT. Dostawa ww. działek przez Sprzedających na rzecz Nabywcy będzie więc opodatkowana stawką podstawową 23% VAT.

Ad 2

Zgodnie z art. 86 ust. 1 u.p.t.u. w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Na podstawie tego przepisu stwierdza się zatem, iż jeśli zakup gruntu będzie służył działalności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług, to możliwe jest odliczenie od tego zakupu podatku VAT.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wyraźnie wynika, że Nabywca, który wstąpi w prawa i obowiązki wynikające z umowy przedwstępnej, będzie wykorzystywał opisaną działkę gruntu do wykonywania czynności opodatkowanych. Jak wskazano wyżej, Nabywca zamierza realizować na ww. nieruchomości inwestycję w postaci hali magazynowo logistyczno produkcyjnej, która to inwestycja związana jest z wykonywaną przez Nabywcę działalnością gospodarczą (opodatkowaną VAT). W związku z tym spełniona jest podstawowa przesłanka warunkująca prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony. Nabywca będzie mógł zatem odliczyć podatek naliczony z tytułu zakupu działki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Ponadto, należy wskazać, że obecnie obowiązuje ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174 z późn. zm.).

W świetle art. 146aa ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6% stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Ponadto należy wskazać, że w przedmiotowej sprawie nie znajdzie również zastosowania art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT w myśl którego, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z opisu sprawy wynika, że nabycie nieruchomości przez Sprzedających nastąpiło na podstawie umowy przekazania posiadania i własności gospodarstwa rolnego z dnia 30 lipca 1980 r. (zawartej z rodzicami męża). Działka od momentu nabycia była i jest wykorzystywana rolniczo.

NSA w wyroku z dnia 28 lutego 2013 r., sygn. akt I FSK 627/12 wskazał, że „zwolnienie, o którym mowa w art. 136 lit. b) dyrektywy 2006/112/WE, a więc również wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 2 u.p.t.u., przysługuje tylko wtedy gdy podatnik nie ma prawa do odliczenia podatku na skutek ograniczeń i zakazów przewidzianych przepisami dyrektywy lub u.p.t.u., co wynika np. ze związku ze sprzedażą zwolnioną od podatku (por. art. 86 i art. 88 ustawy), a więc nie ma zastosowania, gdy brak odliczenia podatku w poprzedniej fazie obrotu wynika z faktu, że dana czynność w ogóle nie podlegała opodatkowaniu (por. wyrok ETS z dnia 8 grudnia 2005 r. w sprawie C-280/04 Jyske Finanse A/S) oraz gdy podatnik, mając prawo do odliczenia podatku naliczonego, z uprawnienia tego nie skorzystał.”

W wyroku, na który powołuje się Naczelny Sąd Administracyjny, Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej stwierdził, że ze zwolnienia z VAT nie będzie korzystać dostawa towarów, w stosunku do których podatnik nie odliczył VAT naliczonego z powodów innych niż ściśle określone w art. 136 Dyrektywy 2006/112/WE. Tym samym, przepis art. 136 Dyrektywy 2006/112/WE wskazuje zatem, że w przypadkach, w których przy nabyciu towaru VAT w ogóle nie wystąpił, nie można uznać, że mamy do czynienia z brakiem prawa do odliczenia VAT.

Jak wynika z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy nie może mieć zastosowania do zbycia towaru przez podatnika, jeżeli transakcja sprzedaży, w wyniku której nabył on wcześniej ten towar nie była opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

Zatem w przedmiotowej sprawie do dostawy opisanej we wniosku działki nr 1 nie znajdzie zastosowania również zwolnienie od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu zawartego w opisie sprawy przedstawionym we wniosku, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Zainteresowanych i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
   
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.