INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 9 stycznia 2012 r. (data wpływu 10.01.2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania obniżonej stawki podatku VAT przy sprzedaży roztworu mocznika, sklasyfikowanego w grupowaniu PKWiU ex 20.15.3 – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 stycznia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania obniżonej stawki podatku VAT przy sprzedaży roztworu mocznika, sklasyfikowanego w grupowaniu PKWiU ex 20.15.3.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawca jest stacją paliw, której podstawową formą działalności jest dystrybucja paliw silnikowych, gazu oraz AdBlue. Dystrybuowany 32,5% roztwór mocznika to substancja, która jest źródłem amoniaku i znajduje zastosowanie w technologii oczyszczania spalin w silnikach Diesla, powodując redukcję tlenków azotu w spalinach samochodów ciężarowych.

32,5% roztwór mocznika, zgodnie z informacją producenta może być stosowany dla celów rolniczych, gdyż zawiera 46,6% azotu w suchej masie.

Towar jest sklasyfikowany w grupowaniu 20.15.31.0 zgodnie z PKWiU wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29.10.2008 r. (Dz. U. nr 207, poz. 1293 z późn.zm.)

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy dla towaru o nazwie AdBlue lub Air 1,sklasyfikowanego w grupowaniu PKWiU ex 20.15.3, Wnioskodawca ma prawo przy sprzedaży stosować obniżoną do 8% stawkę podatku od towarów i usług na podstawie art. 41 ust. 2 oraz art. 146a pkt 2 i poz. 59 Załącznika nr 3 do ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535/2004 z późn.zm.)...

Zdaniem Wnioskodawcy, AdBlue, zawierający 32,5% roztwór mocznika, powinien być opodatkowany obniżoną do 8% stawka podatku VAT, przewidzianą dla towarów o symbolu PKWiU 20.15.3, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, nawet wtedy gdy nie jest stosowany jako nawóz.

W poz. 59 załącznika nr 3 do ustawy jako jedyne wyłączenie z preferencyjnie opodatkowanego grupowania 20.15.3 jest wymieniony cyjanamid wapnia. Według zasad metodycznych Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług i wskazanego sposobu zaliczania produktów do poszczególnych grupowań (pkt 7,3): „Zaliczenie określonego produktu do właściwego grupowania PKWiU należy do obowiązków producenta tego produktu. Wynika to z faktu, że właśnie producent posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia produktu do odpowiedniego grupowania PKWiU, tj. informacje dotyczące rodzaju użytego surowca, technologii wytwarzania, konstrukcji i przeznaczenia wyrobu lub charakteru usługi.

W przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania, do którego należy zaliczyć produkt, producent może zwrócić się o pomoc do właściwego terytorialnie urzędu statystycznego lub do Głównego Urzędu Statystycznego. Również do tych jednostek należy zwracać się w przypadkach sporów wynikłych w tym zakresie między producentem a organami państwowymi. Względnie innymi zainteresowanymi jednostkami (pkt 8)”.

Dostawca towaru, a jednocześnie producent towaru dystrybuowanego przez Wnioskodawcę wskazuje jako prawidłowe zakwalifikowanie towaru do grupowania PKWiU 20.15.3, w oparciu o pismo z urzędu statystycznego. Znalazło to potwierdzenie w indywidualnej interpretacji nr IPPP3/443-1115/10-2/KT z dnia 7 lutego 2011 r., wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług ( t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Zgodnie z obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. art. 5a ustawy o VAT, towary lub usługi, będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Przepis art. 2 pkt 6 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. stanowi, iż przez towary rozumie się rzeczy ruchome oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do zapisów § 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) – (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 ze zm.), obowiązującego od 1 stycznia 2009 r. wprowadza się do stosowania w statystyce, ewidencji i dokumentacji oraz rachunkowości, a także w urzędowych rejestrach i systemach informacyjnych administracji publicznej Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU) stanowiącą załącznik do rozporządzenia. Natomiast w myśl § 3 ww. rozporządzenia do celów m. in. opodatkowania podatkiem od towarów i usług do dnia 31 grudnia 2010 r. stosowało się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) – (Dz. U. Nr 42, poz. 264 ze zm.). Zatem z dniem 1 stycznia 2011 r. dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług z roku 2008.

W myśl pkt 4.1 Zasad metodycznych Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług – zakres rzeczowy PKWiU, Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług jest klasyfikacją produktów pochodzenia krajowego oraz z importu, przy czym:

• pod pojęciem produktów rozumie się wyroby i usługi;

• pod pojęciem wyrobów rozumie się surowce, półfabrykaty, wyroby finalne oraz zespoły i części wyrobów – o ile występują w obrocie;

• pod pojęciem usług rozumie się:
  • wszelkie czynności świadczone na rzecz jednostek gospodarczych rowadzących
  • działalność o charakterze produkcyjnym, tzn. usługi dla celów produkcji nietworzące
  • bezpośrednio nowych dóbr materialnych;
  • wszelkie czynności świadczone na rzecz jednostek gospodarki narodowej oraz na rzecz ludności, przeznaczone dla celów konsumpcji indywidualnej, zbiorowej i ogólnospołecznej.
  
  
  

W związku z nowelizacją przepisów ustawy, zgodnie z art. 146a ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f ustawy, tzw. podstawowa stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110 wynosi 23 %, natomiast stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8 %.

Wspomniany wyżej załącznik nr 3 do ustawy stanowi wykaz towarów i usług, opodatkowanych stawką podatku w wysokości 7%, a w okresie od 01.01.2011 r. do 31.12.2013 opodatkowanych stawką 8%, na podstawie art. 146 a pkt 2 ustawy. Pod pozycją 59 ww. załącznika nr 3 znajduje się grupa towarów o symbolu PKWiU 2008 - ex 20.15.3 o nazwie: nawozy azotowe mineralne, z wyłączeniem cyjanamidu wapnia. Zgodnie z art. 2 ust. 30 ustawy, przez PKWiU ex – rozumie się zakres wyrobów lub usług węższy niż określony w danym grupowaniu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

Tak więc umieszczenie tego dopisku przy danym symbolu statystycznym oznacza zawężenie stosowania zwolnienia lub obniżonej stawki podatku VAT tylko do towarów należących do wymienionego grupowania statystycznego i spełniającego warunki sprecyzowane przez ustawodawcę w rubryce „nazwa towaru”. Zatem, wynikająca z konkretnego załącznika stawka podatku VAT lub zwolnienie z podatku dotyczy wyłącznie danego towaru, o podanej w danej pozycji nazwie i podanym grupowaniu.

Z opisu zaistniałego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca sprzedaje produkt o nazwie AdBleu, będący 32,5 procentowym roztworem mocznika, stosowany do oczyszczania spalin w silnikach samochodów ciężarowych.

Zainteresowany stanął na stanowisku, iż do sprzedaży ww. produktu jest możliwe zastosowanie stawki podatku VAT w wysokości 8%.

Biorąc pod uwagę powołane przepisy prawa podatkowego oraz przedstawiony opis sprawy, w szczególności wskazaną klasyfikację stosowaną przez Wnioskodawcę do towaru, będącego przedmiotem zapytania, stwierdzić należy, że sprzedaż produktu mieszczącego się w grupowaniu 20.15.3 PKWiU (mocznik), jako wymienionego pod pozycją 59 załącznika nr 3 do ustawy – podlega opodatkowaniu obniżoną stawką podatku VAT w wysokości 8%. Zgodnie z opisem towarów sklasyfikowanych pod ww. symbolem PKWiU wykluczeniu z prawa do zastosowania obniżonej stawki podlega jedynie cyjanamid wapnia.

Jednocześnie podkreślić należy, że analiza prawidłowości dokonanej przez Wnioskodawcę we wniosku klasyfikacji towarów do właściwego grupowania statystycznego, nie mieści się w ramach określonych przepisem art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa. Minister Finansów nie jest uprawniony do zajmowania stanowiska w zakresie prawidłowości przyporządkowania formalnego towarów i usług do grupowania klasyfikacyjnego, w związku z czym niniejszej odpowiedzi udzielono wyłącznie w oparciu o grupowania wskazane w złożonym wniosku.

Zgodnie bowiem z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 roku w sprawie trybu udzielania, informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1 poz. 11) zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej i to jego obciążają ewentualne negatywne konsekwencje z tytułu błędnego zaklasyfikowania towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.