2019.06.17 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT2-2.4011.139.2019.2.MM
z 17 czerwca 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 marca 2019 r. (wpływ do tutejszego organu 8 kwietnia 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 28 maja 2019 r. (wpływ do tutejszego organu dnia 3 czerwca 2019 r.) oraz z dnia 4 czerwca 2019 r. (wpływ do tutejszego organu dnia 11 czerwca 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z rozliczenia dochodów uzyskanych w 2018 r. w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko oraz skorzystania z odliczeń w ramach ulgi prorodzinnej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 kwietnia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej możliwości skorzystania z rozliczenia dochodów uzyskanych w 2018 r. w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko oraz skorzystania z odliczeń w ramach ulgi prorodzinnej.

Z uwagi, iż wniosek nie spełniał wymogów formalnych, pismem znak 0115-KDIT2-2.4011.139.2019.1.MM z dnia 15 maja 2019 r. wezwano Wnioskodawcę do usunięcia stwierdzonych braków formalnych. Ww. wniosek uzupełniony został pismem z dnia 28 maja 2019 r. (wpływ do tutejszego organu dnia 3 czerwca 2019 r.) oraz pismem z dnia 4 czerwca 2019 r. (wpływ do tutejszego organu dnia 11 czerwca 2019 r.).

We wniosku oraz w pismach uzupełniających przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną wychowującą i opiekującą się 11-letnim synem. Władzę rodzicielską Wnioskodawca sprawuje na podstawie wyroku z dnia 3 lutego 2015 r., w którym Sąd powierzył Wnioskodawcy i jego eks-małżonce wykonywanie władzy rodzicielskiej nad małoletnim dzieckiem, urodzonym 11 maja 2007 r. Każdego dnia Wnioskodawca wychowuje i opiekuje się synem poprzez spędzanie z nim wolnego czasu, tj. zabiera syna na „…”, gra z nim w piłkę i inne dyscypliny sportowe, gra z synem w domu oraz bierze udział w innych zabawach, a także prowadzi z synem rozmowy. Wnioskodawca pomaga również synowi przy odrabianiu lekcji, wychodzi z nim na basen, itp. Ponadto syn wyjeżdża z Wnioskodawcą na wakacje, do dziadków w innym mieście, itp. Są to wyjazdy od kilku do 14 dni i odbywają się one wielokrotnie każdego roku, w tym również za granicę RP. Syn również nocuje u Wnioskodawcy, a prawa rodzicielskie Wnioskodawcy nie są sądownie w żaden sposób ograniczone, nie ma żadnych ograniczeń co do częstotliwości i czasu spędzonego z synem.

W 2018 r. Wnioskodawca uzyskiwał dochody opodatkowane według skali podatkowej i wykonywał władzę rodzicielską tylko w stosunku do jednego małoletniego dziecka.

W 2018 r. Wnioskodawca był osobą niepozostającą w związku małżeńskim i wychowującą dziecko, a jego dochody wyniosły 74.111 zł 34 gr.

Byłej żonie Wnioskodawcy przysługiwało prawo odliczenia od podatku – w ramach ulgi prorodzinnej – ale w wyniku wspólnego porozumienia w tej sprawie, była żona nie ma możliwości odliczenia tej ulgi i dlatego zrzeka się jej na rzecz Wnioskodawcy. Dlatego też całość ulgi przypada Wnioskodawcy.

Podatek Wnioskodawcy w 2018 r. wyniósł 7.604 zł i przewyższa on kwotę ulgi prorodzinnej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy Wnioskodawca ma prawo do odliczeń ulgi prorodzinnej w całości – na zasadach określonych w art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - w sytuacji, gdy eks-małżonka nie korzysta z takiego odliczenia?
Czy Wnioskodawcy przysługuje prawa do opodatkowania w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko?

Zdaniem Wnioskodawcy ma on prawo do odliczeń w ramach ulgi prorodzinnej, albowiem każdego dnia zajmuje się wychowywaniem dziecka, odrabia z nim prace domowe i sprawdza te prace, uprawia z nim sport, syn spędza z nim dużo czasu, nocuje u Wnioskodawcy, dużo z nim wyjeżdża (np. na wakacje). Z matką dziecka Wnioskodawca utrzymuje dobre relacje, nie korzysta ona z ulgi prorodzinnej i akceptuje przyznanie całości ww. ulgi Wnioskodawcy, gdyż Wnioskodawca przekaże te pieniądze na obóz wakacyjny syna.

W świetle przytoczonych okoliczności, a także posiłkując się interpelacją poselską nr 20584 z dnia 4 kwietnia 2018 r. Wnioskodawca uważa, że ma również prawo do opodatkowania w sposób przewidziany dla osób samotnie wychowującej dziecko. Cały wolny czas dostosowuje do dziecka i w opinii wielu osób jest osobą, która wyjątkowo dużo czasu poświęca wychowaniu i opiece nad dzieckiem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 6 ust. 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2018 r., poz. 1509 z późn. zm.), od dochodów rodzica lub opiekuna prawnego, podlegającego obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, będącego panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem albo osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów, lub osobą pozostającą w związku małżeńskim, jeżeli jej małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności, jeżeli ten rodzic lub opiekun w roku podatkowym samotnie wychowuje dzieci:

małoletnie,
bez względu na ich wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną,
do ukończenia 25 roku życia uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym i nauce lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie, jeżeli w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b, w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek określonej w art. 27 ust. 1b pkt 1 oraz stawki podatku, określonej w pierwszym przedziale skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej

podatek może być określony, z zastrzeżeniem ust. 8, na wniosek wyrażony w rocznym zeznaniu podatkowym, w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy dochodów osoby samotnie wychowującej dzieci, z uwzględnieniem art. 7, z tym że do sumy tych dochodów nie wlicza się dochodów (przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany na zasadach określonych w tej ustawie.

W myśl art. 6 ust. 8 ww. ustawy, sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania w sytuacji, gdy chociażby do jednego z małżonków, osoby samotnie wychowującej dzieci lub do jej dziecka mają zastosowanie przepisy art. 30c, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

Stosownie do art. 6 ust. 9 powołanej ustawy, zasada określona w ust. 8 nie dotyczy osób, o których mowa w art. 1 pkt 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, niekorzystających jednocześnie z opodatkowania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub z działów specjalnych produkcji rolnej na zasadach określonych w art. 30c, w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym, w ustawie z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym albo w ustawie z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

Z powyższego wynika, że ustawodawca uzależnił prawo do skorzystania z preferencyjnych zasad obliczania podatku dochodowego dla osób samotnie wychowujących dzieci od spełnienia łącznie następujących warunków:

posiadania statusu osoby samotnie wychowującej dziecko,
wychowywania samotnie w roku podatkowym dzieci (dziecka),
nie uzyskiwania przez rodzica i dziecko (dzieci) przychodów/dochodów, do których zastosowanie mają przepisy art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych,
nie uzyskiwania przez pełnoletnie dzieci (dziecko) dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b, w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek określonej w art. 27 ust. 1b pkt 1 oraz stawki podatku, określonej w pierwszym przedziale skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej.

Z istoty pojęcia „osoby samotnie wychowującej dziecko” wynika, że jest to osoba, która w określonej sytuacji, w określonym czasie zupełnie sama (bez udziału drugiej osoby) zajmuje się wychowywaniem dziecka, stale troszczy się o jego byt materialny i rozwój emocjonalny. Przepis art. 6 ust. 4 ustawy wymienia enumeratywnie osoby, którym przysługuje status osób samotnie wychowujących dzieci, odwołując się zarówno do statusu cywilnoprawnego osoby wychowującej dzieci (panna, kawaler, wdowa, wdowiec, rozwódka, rozwodnik), jak również do tego, że osoba ta musi faktycznie wychowywać dzieci samotnie, tj. bez wsparcia drugiego z rodziców. Jest to więc taka osoba, która stale troszczy się o byt materialny i rozwój emocjonalny dziecka, bez udziału (wsparcia) drugiej osoby.

Jednocześnie przepisy powyższej ustawy nie uzależniają prawa podatnika do preferencyjnego opodatkowania jego dochodów od tego, czy przez cały rok był osobą samotnie wychowującą dziecko. Wystarczające jest zatem, aby taki stan zaistniał w ciągu roku, a nie trwał przez cały rok.

Przystępując do oceny możliwości rozliczania dochodów Wnioskodawcy uzyskanych w 2018 r. w sposób przewidziany dla osób samotnie wychowujących dziecko zaznaczyć należy, że każda preferencja podatkowa stanowi wyjątek od zasady równości i powszechności opodatkowania. W konsekwencji, podatnikowi przysługuje prawo do jej zastosowania, jeśli spełni warunki dla niej określone, a w szczególności, jeśli w trakcie roku podatkowego faktycznie samotnie, tj. bez wsparcia drugiego z rodziców, wychowywał dziecko.

Zauważyć należy, że Wnioskodawca w opisie stanu faktycznego wskazał, że jest osobą fizyczną wychowującą i opiekującą się 11-letnim synem. Władzę rodzicielską sprawuje na podstawie wyroku z dnia 3 lutego 2015 r., w którym Sąd powierzył Wnioskodawcy i jego eks-małżonce wykonywanie władzy rodzicielskiej nad małoletnim dzieckiem, urodzonym 11 maja 2007 r. Każdego dnia Wnioskodawca wychowuje i opiekuje się synem poprzez spędzanie z nim wolnego czasu, tj. zabiera syna na „…”, gra z nim w piłkę i inne dyscypliny sportowe, gra z synem w domu oraz uczestniczy z synem w innych zabawach oraz prowadzi z synem rozmowy. Wnioskodawca pomaga także synowi przy odrabianiu lekcji, wychodzi z nim na basen, itp. Ponadto syn wyjeżdża z Wnioskodawcą na wakacje, do dziadków w innym mieście, itp. Są to wyjazdy od kilku do 14 dni i odbywają się one wielokrotnie każdego roku, w tym również za granicę RP. Syn również nocuje u Wnioskodawcy, a prawa rodzicielskie Wnioskodawcy nie są sądownie w żaden sposób ograniczone, nie ma żadnych ograniczeń co do częstotliwości i czasu spędzonego z synem.

Skoro zatem Sąd powierzył obojgu rodzicom (tj. Wnioskodawcy i jego eks-małżonce) wykonywanie władzy rodzicielskiej i Wnioskodawca współuczestniczy w wychowywaniu syna nie sposób uznać go za osobę samotnie wychowującą dziecko w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wychowanie dziecka można bowiem określić jako kształtowanie osobowości dziecka poprzez kształtowanie jego samodzielności, obowiązkowości, rozwijanie predyspozycji intelektualnych i umiejętności praktycznych, kształtowanie światopoglądu oraz systemu wartości oraz postaw emocjonalnych. Natomiast w tym konkretnym przypadku fakt współdziałania Wnioskodawcy w wychowywaniu dziecka, poprzez spędzanie z nim wolnego czasu (Wnioskodawca zabiera bowiem syna na „…”, gra z nim w piłkę i inne dyscypliny sportowe, bierze udział w grach w domu i uczestniczy z nim w innych zabawach, prowadzi z synem rozmowy, pomaga mu przy odrabianiu lekcji, wychodzi z nim na basen, wyjeżdża z nim na wakacje i do dziadków w innym mieście) nie oznacza, że proces wychowawczy dziecka prowadzony jest tylko i wyłącznie przez Wnioskodawcę. Nie sposób bowiem uznać, że w przedstawionym przez Wnioskodawcę stanie faktycznym – w sytuacji, gdy Wnioskodawca nie ma żadnych ograniczeń co do częstotliwości i czasu spędzanego z synem - zachodzą dwa odrębne procesy wychowania, tj. osobny samotny proces przeprowadza matka, gdy dziecko u niej zamieszkuje, a zupełnie inny proces wychowywania zachodzi podczas, gdy dziecko przebywa ze swoim ojcem. Wychowania dziecka nie da się „podzielić”, bowiem jest to ciągły i długotrwały rozwój, na który w tym przypadku składa się wspólna praca obojga rodziców.

Wskazać również należy, że podczas sprawowania opieki przez rodziców stanu wolnego (podobnie jak rodziców pozostających w związku małżeńskim) zawsze, w którymś momencie tygodnia, miesiąca, czy roku, jeden z rodziców pozostaje sam na sam z dzieckiem - nie oznacza to jednak, że rodzice ci samotnie wychowują dziecko.

Mając na uwadze zacytowane przepisy prawa oraz opisany stan faktyczny - nie kwestionując przy tym zaangażowania Wnioskodawcy w proces wychowawczy dziecka - nie można uznać Wnioskodawcy za osobę samotnie wychowującą dziecko, a zatem Wnioskodawcy nie przysługuje uprawnienie do preferencyjnego rozliczania się z podatku dochodowego od osób fizycznych.

Odnosząc się natomiast do powołanej przez Wnioskodawcę interpelacji nr 20584 wskazać należy, że Minister Finansów udzielając na nią odpowiedzi pismem z dnia 4 kwietnia 2018 r., znak DD3.054.18.2018 również podkreślił, że przez samotne wychowywanie, o którym mowa w art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy rozumieć wychowywanie w pojedynkę, tj. bez udziału drugiego rodzica w procesie wychowawczym. (…) Odmienna wykładnia mogłaby w praktyce prowadzić do niepożądanych (z punktu widzenia ustawodawcy) sytuacji, w których z preferencyjnego rozliczenia, o którym mowa w art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, korzystać będą oboje rozwiedzeni rodzice lub rodzice żyjący w konkubinacie, o ile w jakimkolwiek momencie roku podatkowego samotnie zajmowali się ich wspólnym dzieckiem (odebrali z zajęć pozalekcyjnych, poszli do kina, czy pozostali z dzieckiem sam na sam z uwagi na czasową nieobecność drugiego rodzica wynikającą z charakteru jego pracy czy problemów zdrowotnych).

Przechodząc natomiast do możliwości skorzystania przez Wnioskodawcę z odliczenia w ramach ulgi prorodzinnej należy odwołać się do art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:

wykonywał władzę rodzicielską;
pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało;
sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą.

Stosownie natomiast do art. 27f ust. 2 ustawy odliczeniu podlega za każdy miesiąc kalendarzowy roku podatkowego, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do:

jednego małoletniego dziecka - kwota 92,67 zł, jeżeli dochody podatnika:
1. pozostającego przez cały rok podatkowy w związku małżeńskim i jego małżonka, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 112 000 zł,
2. niepozostającego w związku małżeńskim, w tym również przez część roku podatkowego, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 56 000 zł, za wyjątkiem podatnika samotnie wychowującego małoletnie dziecko wymienionego w art. 6 ust. 4, do którego ma zastosowanie kwota dochodu określona w lit. a;
dwojga małoletnich dzieci - kwota 92,67 zł na każde dziecko;
trojga i więcej małoletnich dzieci - kwota:
1. 92,67 zł odpowiednio na pierwsze i drugie dziecko,
2. 166,67 zł na trzecie dziecko,
3. 225 zł na czwarte i każde kolejne dziecko.

Zgodnie z art. 27f ust. 2a ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za dochody, o których mowa w ust. 2 pkt 1, uważa się dochody uzyskane łącznie w danym roku podatkowym, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30b i art. 30c, pomniejszone o kwotę składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 i 2a.

Na mocy art. 27f ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej.

Na podstawie art. 27f ust. 5 ww. ustawy odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, podając liczbę dzieci i ich numery PESEL, a w przypadku braku tych numerów - imiona, nazwiska oraz daty urodzenia dzieci. Na żądanie organów podatkowych, podatnik jest obowiązany przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:

odpis aktu urodzenia dziecka;
zaświadczenie sądu rodzinnego o ustaleniu opiekuna prawnego dziecka;
odpis orzeczenia sądu o ustaleniu rodziny zastępczej lub umowę zawartą między rodziną zastępczą a starostą;
zaświadczenie o uczęszczaniu pełnoletniego dziecka do szkoły.

Podkreślić należy, że z art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że ulga na małoletnie dzieci przysługuje rodzicom, jeżeli wykonują władzę rodzicielską i w myśl art. 27 ust. 4 kwotę przysługującej ulgi mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej, jednakże - w art. 27f ust. 2 pkt 1 lit. b) ww. ustawy – ustawodawca uzależnił możliwość skorzystania z ww. ulgi prorodzinnej w związku z wykonywaniem władzy rodzicielskiej w stosunku do jednego dziecka od wysokości dochodu uzyskanego przez rodzica (opiekuna prawnego) w danym roku podatkowym. W przypadku gdy dana osoba nie pozostaje w związku małżeńskim i wykonuje władzę rodzicielską w stosunku do jednego dziecka ma prawo do odliczeń w ramach ww. ulgi, tylko wówczas gdy jej dochód w roku podatkowym nie przekroczył 56.000 zł, zaś gdy jest osobą samotnie wychowującą jedno dziecko - gdy jej dochód nie przekroczył w roku podatkowym 112.000 zł.

Skoro zatem – jak wskazał Wnioskodawca – w roku podatkowym 2018 był osobą niepozostającą w związku małżeńskim i wychowującą jedno małoletnie dziecko, a jego dochody wyniosły 74.111 zł 34 gr, to uznać należy, że nie przysługuje mu prawo do odliczeń w ramach ww. ulgi prorodzinnej, albowiem nie spełnił jednego z niezbędnych warunków dla jej zastosowania, tj. jego dochody w 2018 r. przekroczyły kwotę 56.000 zł.

Reasumując, Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do rozliczenia dochodów uzyskanych w 2018 r. w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko, jak również prawo dokonywania odliczeń w ramach tzw. ulgi prorodzinnej.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP:/KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin