Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT1-3.4012.285.2019.1.APR
z 24 czerwca 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 16 kwietnia 2019 r. (data wpływu 30 kwietnia 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży samodzielnych lokali mieszkalnych wraz z udziałami w gruncie i częściach wspólnych, znajdujących się na nieruchomości położonej w miejscowości K – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 kwietnia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży samodzielnych lokali mieszkalnych wraz z udziałami w gruncie i częściach wspólnych, znajdujących się na nieruchomości położonej w miejscowości K.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Zabudowana działka nr 172/7 położona obecnie w miejscowości K, stała się własnością Województwa, co potwierdziła ostateczna Decyzja Wojewody nr ….z dnia 28 czerwca 2005 r. Zgodnie z operatem szacunkowym z dnia 18 grudnia 2018 r.:

• budynek mieszkalny o powierzchni użytkowej 137,90 m² - wybudowany w 1997 r., ogólny stan techniczny tego budynku jest średni, zużycie poszczególnych elementów adekwatne do wieku. Na elewacji widoczne ubytki i odchodzenie od muru tynku wyrównującego; nieszczelność dachu - źle wykonane obróbki blacharskie - zwłaszcza przy kominie powodujące przemakanie stropu oraz wadliwie osadzone okna połaciowe. Stolarka okienna również wykazuje problemy ze swobodnym otwieraniem i zamykaniem. Budynek wyposażony w instalacje: elektryczną, wodociągową (z sieci gminnej), kanalizację (szambo), ogrzewanie etażowe (każdy lokal osobny piec), odgromową, wentylacji grawitacyjnej.
• budynek gospodarczy o powierzchni użytkowej 121,80 m² wybudowany w 1997 r.,
• lokal mieszkalny nr 1 wyposażony jest w instalacje: elektryczną, wodociągową (z sieci), kanalizację (szambo), ogrzewanie (piec etażowy, grzejniki płytowe),
• lokal mieszkalny nr 2 wyposażony jest w instalacje: elektryczną, wodociągową (z sieci), kanalizację (szambo), ogrzewanie (piec etażowy). Obecnie instalacje odłączone.

Ww. działka nr 172/2 leży w sąsiedztwie Kanału, ogrodzona jest siatką powlekaną na słupkach stalowych, zabudowana jest ww. budynkami, na działce rośnie kilka drzew owocowych i iglastych, w południowo - wschodnim narożniku znajduje się wykonana przez najemcę nietrwale związana z gruntem (bez fundamentu posadowiona na utwardzeniu z kostki betonowej) szopa na opał - obiekt gospodarczy (nie przedstawia żadnej wartości), do budynku gospodarczego od strony północno - zachodniej dostawiony jest prowizoryczny drewniano - murowany obiekt pełniący funkcję kurnika (nietrwale związany z gruntem, bez fundamentu, wykonany przez najemcę, nie przedstawia żadnej wartości, jest w złym stanie technicznym i przewidziany jest do rozbiórki). Wjazd na podwórze i częściowo podwórze, utwardzone ażurowymi płytami drogowymi yomb. Na terenie działki znajdują się następujące sieci uzbrojenia terenu: energia elektryczna (właściciel i gestor …S.A.), wodociąg (właściciel i gestor Województwo), zbiornik bezodpływowy na ścieki (szambo) - właściciel Województwo.

Lokal nr 1 o pow. użytkowej 92,20 m² wraz z przynależnym pomieszczeniem strychu w budynku mieszkalnym oraz garażem i 2 pomieszczeniami gospodarczymi w budynku gospodarczym wraz z udziałem w gruncie i częściach wspólnych w wysokości 2224/2786. Pierwsza umowa najmu tego lokalu z obecnymi najemcami zawarta w dniu 12 listopada 1997 r.

Lokal nr 2 o pow. użytkowej 45,70 m² wraz z przynależnym pomieszczeniem gospodarczym w budynku gospodarczym wraz z udziałem w gruncie i częściach wspólnych w wysokości 562/2786. Obecnie lokal pozostaje wolny. Pierwsza umowa najmu tego lokalu z poprzednim najemcą zawarta w dniu 1 grudnia 1997 r.

Z zaświadczenia Starosty wynika, że ww. lokale mieszkalne wraz z pomieszczeniami przynależnymi są samodzielne.

Zgodnie z pismem nr …Zarządu z dnia 26 lipca 2017 r., na tej nieruchomości nie poniesiono żadnych nakładów finansowych na ulepszenie działki i znajdujących się na niej budynkach i budowlach lub jej częściach w związku z art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a oraz w związku z art. 2 pkt 14 lit b ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004r. W okresie najmu na budynek mieszkalny oraz pomieszczenia przynależne ww. Zarząd nie poniósł wydatków na ich ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które stanowiłyby co najmniej 30% wartości początkowej. Zgodnie z tym pismem wszelkie wydatki poniesione na tej nieruchomości były wydatkami remontowymi i miały charakter odtworzeniowy i nie służy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Nieruchomość ta została przeznaczona na cele mieszkaniowe i zasiedlona przed wejściem w życie ustawy o podatku od towarów i usług tj. przed 5 lipca 1993 r. Budynki, budowle lub ich części nie były wykorzystywane przez ww. Zarząd w okresie od 01.01.1999 r. do 03.07.2017 r. do czynności opodatkowanych przez okres co najmniej 5 lat. Województwo nie ponosiło nakładów na ulepszenie przedmiotowej nieruchomości w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, aczkolwiek z posiadanych informacji wynika, że od dnia protokolarnego przejęcia tej nieruchomości tj. od 28.12.2017 r. wykonano na niej: montaż wkładu kominowego (cena 4000 zł, data: 10.12.2018r.) i remont części spadowych dachu (cena: 8100 zł, data: 18.12.2018r.).

Zarząd został objęty tzw. centralizacją rozliczeń VAT w jednostkach samorządu terytorialnego, zgodnie z ustawą z dnia 5 września 2016 roku o szczególnych zasadach rozliczeń podatku od towarów i usług oraz dokonywania zwrotu środków publicznych przeznaczonych na realizację projektów finansowanych z udziałem środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej lub od państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu przez jednostki samorządu terytorialnego.

Dodać należy, że z dniem 31 grudnia 2017 r. Zarząd uległ likwidacji, w związku z wejściem w życie z dniem 1 stycznia 2018 r. ustawy z dnia 20 lipca 2017 r. Prawo wodne. Skutkiem uregulowań tej ustawy jest przejście wszystkich kompetencji marszałka województwa wynikających z tej ustawy do nowo tworzonego podmiotu, jakim jest Państwowe…., które m.in. wstępuje w prawa i obowiązki wynikające z umów i porozumień zawartych przez marszałków województw lub jednostki organizacyjne samorządu województwa w zakresie utrzymania wód oraz prowadzenia inwestycji w gospodarce wodnej.

Zgodnie z ww. Decyzją Wojewody nr …z dnia 28 czerwca 2005 r., z dniem 1 stycznia 1999 r. ww. nieruchomość stanowiąca własność Skarbu Państwa stała się z mocy prawa własnością Województwa (w trybie art. 60 ust. 1 i 3 oraz art. 25 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 13.10.1998 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną). Zgodnie z uzasadnieniem tej decyzji w związku z reformą ustrojową państwa, mienie Skarbu państwa będące we władaniu instytucji państwowych jednostek organizacyjnych z dniem 1 stycznia 1999 r. staje się z mocy prawa mieniem właściwych jednostek samorządu terytorialnego. Stosownie do przepisu art. 25 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy z dniem 1 stycznia 1999 r. samorząd województwa przejmuje mające siedzibę na obszarze województwa, państwowe jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej - zarządy melioracji i urządzeń wodnych.

Z dniem 28 grudnia 2017 r. ww. nieruchomość została przejęta od Zarządu do zasobu nieruchomości stanowiących własność Województwa będących w ewidencji Urzędu Marszałkowskiego. Do tego czasu Zarząd ten użytkował i administrował tą nieruchomością.

Przedmiotowe samodzielne lokale planowane są do sprzedaży (wraz z udziałami w gruncie i częściach wspólnych budynku), przy czym lokal nr 1 na rzecz najemców w trybie bezprzetargowym, a lokal nr 2 w przetargu.

Ww. lokale mieszkalne w ww. budynku w rozumieniu art. 41 ust. 12a i 12b ustawy o VAT nie są w naszej opinii objęte społecznym programem mieszkaniowym.

Województwo jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż przedmiotowych lokali mieszkalnych będzie zwolniona z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług?

Stanowisko Wnioskodawcy.

Województwo jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem od towarów i usług.

Zgodnie z art. 47 ust. 1 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa mieniem województwa jest własność i inne prawa majątkowe nabyte przez województwo lub inne wojewódzkie osoby prawne.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Zgodnie z art. 29 ust. 5 ustawy o VAT, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale związanych z gruntem albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, zwolnieniu z podatku VAT podlega dostawa budynków, budowli lub ich części z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Definicja pierwszego zasiedlenia została zawarta w art. 2 pkt 14 ustawy, zgodnie z którą pierwsze zasiedlenie to oddanie do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Należy zauważyć, że w kwestii rozumienia definicji pierwszego zasiedlenia wypowiedział się Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 14 maja 2015r. o sygn. I FSK 382/14 twierdząc, że: „definicja pierwszego zasiedlenia (zajęcia) zawarta w dyrektywie 112 ma charakter autonomiczny. Zatem nie było konieczne jej definiowanie w ustawie o VAT, poza przypadkami wskazanymi w treści art. 12 ust. 2 zdanie drugie dyrektywy 112 czyli przebudowy budynku. Z powyższego wynika, że polski ustawodawca nie miał uprawnienia do precyzowania warunków zastosowania kryterium pierwszego zasiedlenia w odniesieniu do sytuacji zaistniałych po wybudowaniu budynku. Polski ustawodawca zdecydował się na doprecyzowanie ww. pojęcia celem wyjaśnienia zakresu zwolnienia z VAT. Porównując zakresy definicji "pierwszego zasiedlenia" wynikające z ustawy o VAT i dyrektywy 112 należy stwierdzić, ze ustawodawca polski dokonał zawężenia ww. definicji w porównaniu do definicji unijnej. Wykładnia językowa, systematyczna i celowościowa dyrektywy 112 wskazuje wyraźnie, że ww. pojęcie należy rozumieć szeroko jako "pierwsze zajęcie budynku, używanie". Zatem w taki sposób powinna być odczytywana definicja przewidziana w treści art. 2 pkt 14 ustawy o VAT.”

Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z dnia 16.11.2017 r. sygn. akt C-308/16 stwierdził, że ww. przepis uzależniający zastosowanie zwolnienia z VAT w przypadku dostawy budynków od spełniania warunku, zgodnie z którym pierwsze zasiedlenie tych budynków następuje w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, są niezgodne z przepisami prawa unijnego.

Województwu przy przekazywaniu z mocy prawa ww. nieruchomości nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, nie poniesiono również żadnych nakładów finansowych na ulepszenie działki i na znajdujące się na niej budynki i budowle lub ich części, w związku z art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a oraz w związku z art. 2 pkt 14 lit. b) ustawy o VAT z dnia 11 marca 2004 r., a tym samym nie przekroczyły one 30% wartości początkowej tych obiektów. Wszelkie wydatki poniesione na rzecz tej nieruchomości były wydatkami remontowymi, miały charakter odtworzeniowy i nie służyło od nich prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Biorąc powyższe pod uwagę, Województwo stoi na stanowisku, że sprzedaż ww. lokali będzie korzystać ze zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. z uwagi na fakt, że dostawa nieruchomości będzie dokonana po pierwszym zasiedleniu, a między pierwszym zasiedleniem a planowaną datą sprzedaży nieruchomości upłynął okres dwóch lat. Ponadto z tytułu nabycia nieruchomości Województwu nie przysługiwało (w całości lub w części) prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 cyt. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stawka podatku – zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług – wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże w świetle art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy – w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6% stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych wydanych na jej podstawie, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

Według art. 43 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

W art. 2 pkt 14 ustawy, ustawodawca określił co należy rozumieć pod pojęciem pierwszego zasiedlenia. Zgodnie z tym przepisem, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Należy zwrócić uwagę, że przepisy Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 str. 1 z późn. zm.), posługują się pojęciem „pierwszego zasiedlenia”, jednakże nie definiują tego pojęcia oraz nie wprowadzają dodatkowych warunków go określających.

W konsekwencji zarówno zgodnie z przepisami Dyrektywy 2006/112/WE oraz w świetle utrwalonego w tej materii orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej pierwsze zasiedlenie budynku należy rozumieć szeroko jako „pierwsze zajęcie budynku, używanie”. W efekcie, aby w tej sytuacji można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do zajęcia budynku, jego używania, w tym również na potrzeby własnej działalności gospodarczej.

Zgodnie jednak z art. 12 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE, państwa członkowskie mogą uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie dokonuje transakcji związanej z działalnością, o której mowa w art. 9 ust. 1 akapit drugi, w szczególności jednej z następujących transakcji:

1. dostawa budynku lub części budynku oraz związanego z nim gruntu, przed pierwszym zasiedleniem;
2. dostawa terenu budowlanego.

Jak stanowi art. 12 ust. 2 zdanie drugie Dyrektywy 2006/112/WE, państwa członkowskie mogą określić szczegółowe zasady stosowania kryterium, o którym mowa w ust. 1 lit. a), do przebudowy budynków oraz zdefiniować pojęcie „gruntu związanego z budynkiem”.

Tym samym państwa członkowskie mają możliwość określenia szczegółowych zasad stosowania kryterium pierwszego zasiedlenia jedynie w odniesieniu do sprecyzowanej kategorii czynności, tj. przebudowy budynków.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10 pod warunkiem, że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Stosownie do art. 43 ust. 7a ustawy, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Według art. 29a ust. 8 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W świetle tego przepisu przy sprzedaży budynków lub budowli, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Z przedstawionych we wniosku okoliczności wynika, że Wnioskodawca będący czynnym podatnikiem VAT, jest właścicielem działki nr 172/7 położonej w miejscowości K., na której posadowione są następujące obiekty:

• budynek mieszkalny, w którym znajdują się dwa samodzielne lokale mieszkalne (nr 1 i nr 2),
• budynek gospodarczy,
• szopa na opał
• kurnik.

Województwo planuje sprzedaż:

• lokalu nr 1 o pow. użytkowej 92,20 m² wraz z przynależnym pomieszczeniem strychu w budynku mieszkalnym oraz garażem i 2 pomieszczeniami gospodarczymi w budynku gospodarczym wraz z udziałem w gruncie i częściach wspólnych w wysokości 2224/2786. Pierwsza umowa najmu tego lokalu z obecnymi najemcami zawarta w dniu 12 listopada 1997 r. (sprzedaż w trybie bezprzetargowym na rzecz najemców).
• lokalu nr 2 o pow. użytkowej 45,70 m² wraz z przynależnym pomieszczeniem gospodarczym w budynku gospodarczym wraz z udziałem w gruncie i częściach wspólnych w wysokości 562/2786. Obecnie lokal pozostaje wolny. Pierwsza umowa najmu tego lokalu z poprzednim najemcą zawarta w dniu 1 grudnia 1997 r. (sprzedaż w przetargu).

Zgodnie z pismem Zarządu, który użytkował i administrował przedmiotową nieruchomością do dnia 27 grudnia 2017 r., na tej nieruchomości nie poniesiono żadnych nakładów finansowych na ulepszenie działki i znajdujących się na niej budynkach i budowlach lub jej częściach. W okresie najmu na budynek mieszkalny oraz pomieszczenia przynależne ww. Zarząd nie poniósł wydatków na ich ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które stanowiłyby co najmniej 30% wartości początkowej. Zgodnie z tym pismem, wszelkie wydatki poniesione na tej nieruchomości były wydatkami remontowymi i miały charakter odtworzeniowy i nie służyło prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Nieruchomość ta została przeznaczona na cele mieszkaniowe i zasiedlona przed wejściem w życie ustawy o podatku od towarów i usług tj. przed 5 lipca 1993 r. Budynki, budowle lub ich części nie były wykorzystywane przez ww. Zarząd w okresie od 01.01.1999 r. do 03.07.2017 r. do czynności opodatkowanych przez okres co najmniej 5 lat. Województwo nie ponosiło nakładów na ulepszenie przedmiotowej nieruchomości w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym. Od dnia przejęcia tej nieruchomości tj. od 28.12.2017 r. wykonano na niej: montaż wkładu kominowego (cena 4000 zł, data: 10.12.2018r.) i remont części spadowych dachu (cena: 8100 zł, data: 18.12.2018r.).

Zgodnie z Decyzją Wojewody z dnia 28 czerwca 2005 r., z dniem 1 stycznia 1999 r. ww. nieruchomość stanowiąca własność Skarbu Państwa stała się z mocy prawa własnością Województwa.

Przedmiotowe lokale są samodzielne (wraz z udziałami w gruncie i częściach wspólnych budynku). Ww. lokale mieszkalne nie są objęte społecznym programem mieszkaniowym w rozumieniu art. 41 ust. 12a i 12b ustawy o VAT.

Analiza przedstawionego opisu sprawy w świetle przywołanych regulacji prawnych prowadzi do stwierdzenia, że transakcja sprzedaży przedmiotowych lokali mieszkalnych nr 1 i nr 2 wraz z udziałami w gruncie i częściach wspólnych budynku, będzie zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Sprzedaż zostanie bowiem dokonana po upływie 2 lat od ich pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy (jak wskazano we wniosku - nieruchomość została zasiedlona przed wejściem w życie ustawy o VAT, ponadto była przedmiotem najmu od 1997 r., a po wynajęciu nie poniesiono wydatków na jej ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym), co wypełnia warunki do skorzystania ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT. Jednocześnie stosownie do art. 29a ust. 8 ustawy, zwolnienie obejmie również przynależne lokalom udziały w gruncie.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Podkreślić należy, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.