2019.07.01 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT3.4011.172.2019.2.JŁ
z 1 lipca 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1, art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Zainteresowanych przedstawione we wniosku wspólnym z dnia 3 kwietnia 2019 r. (data wpływu 18 kwietnia 2019 r.), uzupełnionym w dniu 14 czerwca 2019 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych nabytych w drodze darowizny – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 kwietnia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych nabytych w drodze darowizny.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Zainteresowani to osoby fizyczne będące wspólnikami (komandytariuszami) spółki komandytowej (dalej również jako: „Spółka”). Komplementariuszem w tej Spółce jest osoba prawna – spółka z o.o.

W grudniu 2016 r. Spółka otrzymała w formie darowizny składniki majątku, które z dniem 28 grudnia 2016 r. zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Amortyzację przedmiotowych składników majątku rozpoczęto od stycznia 2017 r.

Część otrzymanych przez Spółkę środków trwałych była amortyzowana przez ich poprzedniego właściciela.

Darowizna ta nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.

Od 2018 r., z uwagi na nowelizację przepisów dotyczących amortyzacji, tj. art. 23 ust. 1 pkt 45a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych Spółka zaprzestała zaliczania do kosztów uzyskania przychodu odpisów amortyzacyjnych od otrzymanych składników majątku. Zainteresowani sądzili bowiem, że znowelizowany przepis dotyczy również składników majątku otrzymanych w formie darowizny przed 2018 r. Jednakże, z uwagi na dodany w lipcu 2018 r. art. 23 ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uprawniający do kontynuacji amortyzacji środków trwałych rozpoczętej przez darczyńcę Spółka dokonała korekty kosztów uzyskania przychodu (począwszy od stycznia 2018 r.), na skutek której kontynuowała przyjętą przez poprzednika amortyzację środków trwałych. Zgodnie z dyspozycją tego przepisu, dokonując ww. korekty jako wartość początkową środków trwałych przyjęto wartość określoną w ewidencji darczyńcy, uwzględniono dokonane przez niego odpisy amortyzacyjne oraz kontynuowano metodę amortyzacji przyjętą przez darczyńcę.

Korekta ta dotyczyła jedynie tych środków trwałych, które były amortyzowane przez darczyńcę.

Odpisy amortyzacyjne pozostałych środków trwałych, z uwagi na treść znowelizowanego art. 23 ust. 1 pkt 45a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nadal nie były uznawane przez Spółkę za koszty podatkowe.

Po lekturze opublikowanego w sierpniu 2018 r. na stronie wydawnictwa podatkowego artykułu dotyczącego nowelizacji art. 23 ust. 1 pkt 45a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych Zainteresowani nabrali wątpliwości, czy w świetle obowiązujących przepisów prawa Spółce (mimo dokonania w dniu korekty, o której mowa powyżej) przysługuje prawo do zaliczania do kosztów uzyskania przychodu odpisów amortyzacyjnych od wszystkich otrzymanych w grudniu 2016 r. składników majątku, według zasad obowiązujących przed 2018 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (przeformułowane w uzupełnieniu wniosku).

Czy w przedstawionym stanie faktycznym Zainteresowani mają prawo do zaliczania w koszty uzyskania przychodu odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od składników majątku otrzymanych przez Spółkę w formie darowizny według zasad obowiązujących przed nowelizacją art. 23 ust. 1 pkt 45a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, która weszła w życie 1 stycznia 2018 r.?

Zdaniem Zainteresowanych, w przedstawionym stanie faktycznym mają Oni prawo do zaliczania w koszty uzyskania przychodu odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od składników majątku otrzymanych przez Spółkę w formie darowizny według zasad obowiązujących przed nowelizacją art. 23 ust 1 pkt 45a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, która weszła w życie 1 stycznia 2018 r.

Art. 23 ust. 1 pkt 45a lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2018 r.) stanowi, iż nie uważa sią za koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych nieodpłatnie, z wyjątkiem nabytych nieodpłatnie, jeżeli:

nabycie to nie stanowi przychodu z tytułu nieodpłatnego otrzymania rzeczy lub praw lub
dochód z tego tytułu jest zwolniony od podatku dochodowego, lub
nabycie to korzysta ze zwolnienia od podatku od spadków i darowizn, lub
nabycie to stanowi dochód, od którego na podstawie odrębnych przepisów zaniechano poboru podatku.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego po lekturze opublikowanego w sierpniu na stronie wydawnictwa podatkowego artykułu dotyczącego ww. przepisu Zainteresowani nabrali wątpliwości w zakresie prawa do zaliczania do kosztów uzyskania przychodu odpisów amortyzacyjnych środków trwałych, o których mowa w opisie stanu faktycznego. W omawianym artykule wskazano bowiem, że „(...) z uwagi na konstytucyjną zasadą ochrony praw nabytych, nowe rozwiązania nie znajdują zastosowania do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych przyjętych do używania przed dniem 1 stycznia 2018 r. Składniki majątku przyjęte do używania przed tą datą podlegają amortyzacji na dotychczasowych zasadach, tj. obowiązujących przed dniem 1 stycznia 2018 r.”.

Z powyższym stanowiskiem Zainteresowani w całości się zgadzają i wskazują, że zgodnie z konstytucyjną zasadą ochrany praw nabytych powinni mieć prawo do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu odpisów amortyzacyjnych od składników majątku nabytych przez Spółkę przed 2018 r.

W tym miejscu Zainteresowani wskazują, że zgodnie z prezentowanym w literaturze przedmiotu stanowiskiem „Zasada ochrony praw nabytych jest de lega lata normą konstytucyjną o charakterze zasadniczym. (...) W świetle doktryny oraz orzecznictwa Trybunału Konstytucyjnego zasada ochrony praw nabytych jest jedną z podstawowych i fundamentalnych zasad demokratycznego państwa prawnego” (zob. B. Cudowski. J. Iwulski, Z aktualnych zagadnień prawa pracy i ubezpieczenie społecznego. Księga jubileuszowa Profesora Waleriana Sanetry, Białystok 2013). Ponadto zgodnie z utrwaloną linią orzeczniczą Trybunału Konstytucyjnego, iż „pozostaje w sprzeczności z zasadą ochrony praw nabytych i zasadą ochrony interesów w toku, wyrażonymi w art. 2 Konstytucji, pozbawienie podatnika prawa osiągnięcia celu amortyzacji, jakim jest zaliczenie w koszty podatkowe całości wartości początkowej) środka trwałego lub wartości niematerialnych i prawnych rozłożonych w czasie. (...) ustawodawca nie powinien w trakcie amortyzacji zmieniać zasad polegających na wykluczeniu z obiektów podlegających amortyzacji składnika majątku, którego amortyzację rozpoczęto, ale przed tymi zmianami nie zakończono. Zmiana prawa dotychczas obowiązującego, która pociąga za sobą niekorzystne skutki dla sytuacji prawnej podmiotów, powinna być więc dokonywana z zastosowaniem techniki przepisów przejściowych. Sytuacja prawna tych jednostek powinna być regulowana przez przepisy przejściowe w taki sposób, by mogły mieć czas na dokończenie przedsięwziąć, podjętych na podstawie wcześniejszej regulacji w przeświadczeniu, że będzie ona miała charakter stabilny.” (zob. wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 10 lutego 2015 r., sygn. akt P10/11).

Mając na uwadze powyższe jednoznacznie stwierdzić należy, iż zgodnie z konstytucyjną zasadą ochrony praw nabytych podatnik nie może zostać pozbawiony uprzednio przysługujących mu praw.

Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy należy wskazać, iż Zainteresowani nabyli prawo do zaliczenia w koszty uzyskania przychodu odpisów amortyzacyjnych od wszystkich otrzymanych w formie darowizny środków trwałych otrzymanych przez Spółkę od stycznia 2017 r. (od tego roku bowiem rozpoczęto amortyzację przedmiotowych składników majątku). Zatem w wyniku nowelizacji przepisów ustawy z 2018 r. zgodnie z konstytucyjną ochroną praw nabytych, Zainteresowani nie mogą zostać pozbawieni wcześniej przysługującego Im prawa.

Reasumując stwierdzić należy, że Zainteresowani mają prawo do zaliczania w koszty uzyskania przychodu odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od składników majątku otrzymanych przez Spółkę w formie darowizny według zasad obowiązujących przed nowelizacją art. 23 ust. 1 pkt 45a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, która weszła w życie 1 stycznia 2018 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Zainteresowanych w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 4 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2019 r., poz. 505 ze zm.) spółka osobowa to – spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa i spółka komandytowo-akcyjna.

W myśl art. 102 ww. ustawy, spółka komandytowa jest spółką osobową, mającą na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a odpowiedzialność co najmniej jednego wspólnika (komandytariusza) jest ograniczona. W sprawach nieuregulowanych w dziale III Kodeksu spółek handlowych do spółki komandytowej stosuje się odpowiednio przepisy o spółce jawnej, chyba że ustawa stanowi inaczej (art. 103 ww. Kodeksu).

Stosownie do treści art. 8 § 1 Kodeksu spółek handlowych, spółka osobowa może we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana.

Spółka komandytowa jako osobowa spółka prawa handlowego nie posiada osobowości prawnej. Posiada jednak podmiotowość prawną, co oznacza, że może we własnym imieniu nabywać prawa i zaciągać zobowiązania. Może także posiadać własny majątek, odrębny od majątków jej wspólników. Jednocześnie pamiętać należy, że spółka komandytowa nie jest samodzielnym podatnikiem podatku dochodowego, a dochody tej spółki nie stanowią odrębnego przedmiotu opodatkowania. Opodatkowaniu podlegają natomiast dochody poszczególnych wspólników spółki komandytowej. Sposób opodatkowania dochodu z udziału w spółce komandytowej uzależniony jest od cywilnoprawnego statusu danego wspólnika. Jeżeli wspólnikiem takiej spółki jest osoba fizyczna, to dochód z udziału w tej spółce będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 5a pkt 26 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509 ze zm.) ilekroć w ustawie jest mowa o spółce niebędącej osobą prawną – oznacza to spółkę inną niż określona w pkt 28.

Zgodnie z art. 5a pkt 28 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o spółce – oznacza to:

spółkę posiadającą osobowość prawną, w tym także spółkę zawiązaną na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 2157/2001 z dnia 8 października 2001 r. w sprawie statutu spółki europejskiej (SE) (Dz. Urz. WE L 294 z 10.11.2001, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 6, t. 4, str. 251),
spółkę kapitałową w organizacji,
spółkę komandytowo-akcyjną mającą siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
spółkę niemającą osobowości prawnej mającą siedzibę lub zarząd w innym państwie, jeżeli zgodnie z przepisami prawa podatkowego tego innego państwa jest traktowana jak osoba prawna i podlega w tym państwie opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Zgodnie natomiast z art. 8 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat.

W związku z powyższym, przychody i koszty związane z działalnością spółki komandytowej, wspólnicy powinni określać proporcjonalnie do posiadanego udziału w zysku spółki. W konsekwencji każdy ze wspólników oblicza odrębnie dochód z udziału w spółce i każdy samodzielnie od tego dochodu oblicza podatek dochodowy.

Stosownie do przepisu art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Jednakże, aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, podatnik musi wykazać jego związek z prowadzoną działalnością oraz to, że poniesienie tego wydatku miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu, ewentualnie na zachowanie lub zabezpieczenie źródła tego przychodu.

Zgodnie z art. 22 ust. 8 ww. ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

W myśl art. 22a ust. 1 ww. ustawy amortyzacji podlegają z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
maszyny, urządzenia i środki transportu,
inne przedmioty

o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Stosownie do art. 22c ww. ustawy amortyzacji nie podlegają:

grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów,
budynki mieszkalne wraz ze znajdującymi się w nich dźwigami lub lokale mieszkalne, służące prowadzonej działalności gospodarczej lub wydzierżawiane albo wynajmowane na podstawie umowy, jeżeli podatnik nie podejmie decyzji o ich amortyzowaniu,
dzieła sztuki i eksponaty muzealne,
wartość firmy, jeżeli wartość ta powstała w inny sposób niż określony w art. 22b ust. 2 pkt 1 i 1a,
składniki majątku, które nie są używane na skutek zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej na podstawie przepisów dotyczących zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej albo zaprzestania działalności, w której te składniki były używane; w tym przypadku składniki te nie podlegają amortyzacji od miesiąca następującego po miesiącu, w którym zawieszono albo zaprzestano tej działalności

zwane odpowiednio środkami trwałymi lub wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 45a lit. a ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2017 r., za koszty uzyskania przychodów nie uważa się odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych nieodpłatnie, z wyjątkiem nabytych w drodze spadku lub darowizny, jeżeli:

nabycie to nie stanowi przychodu z tytułu nieodpłatnego otrzymania rzeczy lub praw lub
dochód z tego tytułu jest zwolniony od podatku dochodowego, lub
nabycie to stanowi dochód, od którego na podstawie odrębnych przepisów zaniechano poboru podatku.

Zatem do końca 2017 r. odpisy amortyzacyjne dokonywane od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych w drodze spadku lub darowizny, mogły być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów.

Ustawą z dnia 27 października 2017 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2017 r., poz. 2175) zmieniono m.in. art. 23 ust. 1 pkt 45 lit. a.

Zgodnie z jego nowym brzmieniem obowiązującym od 1 stycznia 2018 r., nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych nieodpłatnie, jeżeli:

nabycie to nie stanowi przychodu z tytułu nieodpłatnego otrzymania rzeczy lub praw lub
dochód z tego tytułu jest zwolniony od podatku dochodowego, lub
nabycie to korzysta ze zwolnienia od podatku od spadków i darowizn, lub
nabycie to stanowi dochód, od którego na podstawie odrębnych przepisów zaniechano poboru podatku.

Od dnia 1 stycznia 2018 r. odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nabytych w drodze spadku lub darowizny, jeżeli nabycie to korzysta ze zwolnienia od podatku od spadków i darowizn, nie są zaliczane do kosztów uzyskania przychodów.

Obowiązujące od dnia 1 stycznia 2018 r. rozwiązania w zakresie zaliczania do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od składników majątku nabytych w spadku lub darowiźnie, zmodyfikowała następnie ustawa z dnia 15 czerwca 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2018 r. poz. 1291). W przypadku nabycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w drodze darowizny, ustawa przewiduje kontynuację przez obdarowanego amortyzacji na zasadach przyjętych przez darczyńcę.

I tak zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 45a lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za koszty uzyskania przychodów nie uważa się odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych nieodpłatnie, z wyjątkiem nabytych w drodze spadku, jeżeli:

nabycie to nie stanowi przychodu z tytułu nieodpłatnego otrzymania rzeczy lub praw lub
dochód z tego tytułu jest zwolniony od podatku dochodowego, lub
nabycie to korzysta ze zwolnienia od podatku od spadków i darowizn, lub
nabycie to stanowi dochód, od którego na podstawie odrębnych przepisów zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 23 ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisu ust. 1 pkt 45a lit. a nie stosuje się do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nabytych w drodze darowizny, jeżeli darczyńca dokonywał odpisów amortyzacyjnych od tych składników. W tym przypadku stosuje się odpowiednio przepisy art. 22g ust. 12 oraz art. 22h ust. 3 i nie stosuje się przepisu art. 22g ust. 15.

Na podstawie art. 4 pkt 1 powołanej ustawy zmieniającej z dnia 15 czerwca 2018 r., przepis art. 23 ust. 1 pkt 45a lit. a stosuje się do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia
1 stycznia 2018 r.

Zatem, z uwagi na konstytucyjną zasadę ochrony praw nabytych, nowe rozwiązania nie znajdują zastosowania do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych przyjętych do używania przed dniem 1 stycznia 2018 r. Składniki majątku przyjęte do używania przed tą datą, podlegają amortyzacji na dotychczasowych zasadach, tj. obowiązujących przed dniem 1 stycznia 2018 r.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Zainteresowani to osoby fizyczne będący wspólnikami spółki komandytowej (komandytariuszami). W grudniu 2016 r. Spółka ta otrzymała w formie darowizny składniki majątku, które z dniem 28 grudnia 2016 r. zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Amortyzację przedmiotowych składników majątku rozpoczęto od stycznia 2017 r. Część otrzymanych przez Spółkę środków trwałych była amortyzowana przez ich poprzedniego właściciela. Darowizna ta nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn. Od 2018 r., z uwagi na nowelizację przepisów dotyczących amortyzacji, tj. art. 23 ust. 1 pkt 45a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zaprzestano zaliczania do kosztów uzyskania przychodu odpisów amortyzacyjnych od otrzymanych składników majątku. Z uwagi na dodany w lipcu 2018 r. art. 23 ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uprawniający do kontynuacji amortyzacji środków trwałych rozpoczętej przez darczyńcę dokonano korekty kosztów uzyskania przychodu (począwszy od stycznia 2018 r.), na skutek której kontynuowano przyjętą przez poprzednika amortyzację środków trwałych. Zgodnie z dyspozycją ww. przepisu, dokonując tej korekty jako wartość początkową środków trwałych przyjęto wartość określoną w ewidencji darczyńcy, uwzględniono dokonane przez niego odpisy amortyzacyjne oraz kontynuowano metodę amortyzacji przyjęta przez darczyńcę. Korekta dotyczyła jedynie tych środków trwałych, które były amortyzowane przez darczyńcę. Odpisy amortyzacyjne pozostałych środków trwałych, z uwagi na treść znowelizowanego art. 23 ust. 1 pkt 45a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nadal nie były uznawane przez Zainteresowanych za koszty podatkowe.

Mając na uwadze powołane regulacje prawne oraz opisany stan faktyczny stwierdzić należy, że skoro darowizna środków trwałych miała miejsce w 2016 r., składniki majątku zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych, czyli zostały przyjęte do używania w grudniu 2017 r., to Spółka miała prawo dokonywać odpisów amortyzacyjnych w 2018 r. zgodnie z zasadami obowiązującymi do 31 grudnia 2017 r.

Z uwagi na konstytucyjną zasadę ochrony praw nabytych, nowe rozwiązania nie znajdują zastosowania do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych przyjętych do używania przed dniem 1 stycznia 2018 r. Składniki majątku przyjęte do używania przed tą datą, podlegają amortyzacji na dotychczasowych zasadach, tj. obowiązujących przed dniem 1 stycznia 2018 r.

Zatem należy przyjąć, iż do składników majątku przyjętych do używania przed 1 stycznia 2018 r. nie miały zastosowania przepisy nowelizacji zawartej w ustawie z dnia 15 czerwca 2018 r. (Dz. U. z 2018 r. poz. 1291) jak i wcześniejszej nowelizacji zawartej w ustawie z dnia 27 października 2017 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz.U.2017.2175).

Reasumując, w świetle obowiązujących przepisów prawa możliwe było kontynuowanie w 2018 r. odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej składników majątku otrzymanych przez Spółkę w formie darowizny, zgodnie z zasadami obowiązującymi do 31 grudnia 2017 r. Zatem Zainteresowani jako wspólnicy spółki komandytowej są uprawnieni do zaliczania odpisów amortyzacyjnych od składników majątku dokonywanych po 1 stycznia 2018 r. do kosztów uzyskania przychodów dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych.

W związku z powyższym, stanowisko Zainteresowanych należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Zainteresowanych w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin