Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-2.4012.314.2019.1.MN
z 27 czerwca 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 22 maja 2019 r. (data wpływu 28 maja 2019 r.) uzupełnionym pismem z 4 czerwca 2019 r. (data wpływu 12 czerwca 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony i zwrotu podatku VAT w związku z realizacją projektu pn. „…” –jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 maja 2019 r. wpłynął ww. wniosek, o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony i zwrotu podatku VAT w związku z realizacją projektu pn. „…”. Wniosek uzupełniono pismem z 4 czerwca 2019 r. (data wpływu 12 czerwca 2019 r.).

W przedmiotowym wniosku, uzupełnionym pismem z 4 czerwca 2019 r., przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

W budżecie na 2019 rok Gmina zaplanowała środki na realizację projektu pn.: „…” dofinansowanego w części ze środków Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 w ramach poddziałania „Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność”.

Projekt ma być realizowany w ramach zadań własnych gminy, zgodnie z ustawą o samorządzie gminnym. W wyniku realizacji projektu zostanie zagospodarowana przestrzeń publiczna poprzez utworzenie infrastruktury rekreacyjnej w miejscowościach D. M., N. – przysiółek W., W. P. – przysiółek N., W. P. – przysiółek Z. Uzupełnienie powstałej infrastruktury stanowić będą obiekty małej architektury.

W miejscowości D.M. oraz w miejscowości W. P. – przysiółek N. jak i przysiółek Z. w ramach projektu zostanie wybudowany plac zabaw z elementami małej infrastruktury, powstanie nawierzchnia piaskowa, na której rozmieszczone zostaną urządzenia zabawowe i zamontowana zostanie tablica informacyjna z regulaminem użytkowania powstałego placu zabaw.

Wszystkie powstałe elementy ww. miejscowościach zostaną zamontowane na działkach gminnych, na których znajdującą się również Domy Ludowe pełniące funkcje domów użyteczności publicznej.

Z kolei w miejscowości N. – przysiółek W. na nawierzchni żwirowej wybudowana zostanie wiata przystankowo – turystyczna wyposażona w ławki i stół, kosz na śmieci, stojak na rowery i dwie tablice informacyjne (w tym jedna z mapą Gminy) Zaprojektowane elementy zamontowane zostaną na działce gminnej znajdującej się przy rozległym obszarze leśnym. Wiata przystankowa z elementami małej architektury na placu rekreacyjnym służyć będzie jako schronienie dla rowerzystów i odwiedzających Gminę turystów.

Termin zakończenia projektu planowany jest na grudzień 2019 r.

Faktury za nabyte towary i usługi (roboty budowlane) będą wystawiane na Gminę. Gmina jest jednostką samorządu terytorialnego, osobą prawną zarejestrowaną jako czynny podatnik VAT, posiada numer NIP.

Powstałe w wyniku realizacji elementy małej infrastruktury, powstałe place zabaw czy też powstała w miejscowości N. wiata będą zarządzane przez Gminę oraz wykorzystywane zgodnie z swoim przeznaczeniem, regulaminem określającym zasady korzystania, będą ogólnodostępne dla mieszkańców i odwiedzających Gminę turystów, służące rozwoju aktywności turystycznej oraz rekreacyjnej oferty spędzania wolnego czasu jako przeciwdziałanie patologiom społecznym wśród dzieci, młodzieży i dorosłych mieszkańców jak i odwiedzających Gminę turystów.

W uzupełnieniu do wniosku wskazano, że wszystkie powstałe produkty w wyniku realizacji projektu pn. „…” będą wykorzystywane wyłącznie do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.

Towary i usługi nabyte w związku z realizacją projektu nie będą miały związku ze sprzedażą opodatkowaną, tak jak wyżej wskazano powstałe produkty będą wykorzystywane do czynności nieopodatkowanych, powstała infrastruktura będzie infrastrukturą ogólnodostępną.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Gminie będzie przysługiwać prawo do odliczenia i zwrotu podatku VAT naliczonego przy nabywaniu towarów i usług w ramach realizacji zadania pn.: „…” współfinansowanego ze środków Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Podstawową zasadą odliczenia podatku od towarów i usług jest ich związek z działalnością opodatkowaną, ta podstawowa zasada dotycząca odliczania podatku naliczonego została sformułowana w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. W myśl tego przepisu w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 12. Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego. Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT lub/i niepodlegających temu podatkowi.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania, podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez „podatników” w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza – według art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że art. 15 ust. 6 ustawy o VAT mówi o tym, że nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 1515 ze zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, nie zastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. O publicznym charakterze działania gminy przesądza to, że wykonywanie zadań publicznych odbywa się na podstawie przepisów powszechnie obowiązujących i że przez te działania zaspokajane są zbiorowe potrzeby wspólnoty samorządowej.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Gmina posiada osobowość prawną, NIP i jest zarejestrowana jako podatnik czynny od podatku od towarów i usług. A zatem posiada prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przesłanki że nabyte towary czy usługi będą wykorzystywane do działalności opodatkowanej.

W przypadku realizacji inwestycji pn.: „…” Gmina takiego prawa nie nabędzie, bowiem nie wystąpią przesłanki dające prawo odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących poniesione wydatki w ramach realizacji ww. projektu. Po zakończeniu realizacji projektu powstałe elementy małej infrastruktury jak i wybudowane place zabaw czy też w m. N. wybudowana wiata przystankowo-turystyczna będą ogólnodostępne dla mieszkańców i odwiedzających Gminę turystów, służące rozwoju aktywności turystycznej w przypadku wybudowanej wiaty oraz rekreacyjnej oferty spędzania wolnego czasu jako przeciwdziałanie patologiom społecznym wśród dzieci, młodzieży i dorosłych.

A zatem efekty zrealizowanej operacji, o której mowa we wniosku będą wykorzystywane przez Gminę wyłącznie do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W szczególności ww. efekty nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych VAT oraz zwolnionych z opodatkowania VAT.

Reasumując, Gminie nie będzie przysługiwać prawo do odliczenia i zwrotu podatku VAT naliczonego przy nabywaniu towarów i usług w ramach realizacji zadania pn.: „…” współfinansowanego ze środków Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174 ze zm.), zwanej dalej ustawą. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Zgodnie z art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy, warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Zatem tylko podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powołanych przepisów wynika, że organy władzy publicznej nie są podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają z tego tytułu należności, opłaty lub składki. Organy te są natomiast podatnikami podatku od towarów i usług w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z przepisem art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 r. poz. 506 ze zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność, w związku z czym przyznano jej na podstawie ust. 2 powołanego przepisu osobowość prawną. Stosownie do art. 6 ust. 1 tej ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty.

W szczególności zadania własne obejmują sprawy w zakresie kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych (art. 7 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy o samorządzie gminnym).

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Gmina planuje realizację projektu pn.: „…”. W wyniku realizacji projektu zostanie zagospodarowana przestrzeń publiczna poprzez utworzenie infrastruktury rekreacyjnej w miejscowościach D. M., N. – przysiółek W., W. P. – przysiółek N. oraz w miejscowości W. P. – przysiółek Z. Uzupełnienie powstałej infrastruktury stanowić będą obiekty małej architektury.

W miejscowości D. M. oraz w miejscowości W. P.– przysiółek N. jak i przysiółek Z. w ramach projektu zostanie wybudowany plac zabaw z elementami małej infrastruktury, powstanie nawierzchnia piaskowa, na której rozmieszczone zostaną urządzenia zabawowe i zamontowana zostanie tablica informacyjna z regulaminem użytkowania powstałego placu zabaw. Wszystkie powstałe elementy ww. miejscowościach zostaną zamontowane na działkach gminnych, na których znajdującą się również Domy Ludowe pełniące funkcje domów użyteczności publicznej. Z kolei w miejscowości N. – przysiółek W. na nawierzchni żwirowej wybudowana zostanie wiata przystankowo – turystyczna wyposażona w ławki i stół, kosz na śmieci, stojak na rowery i dwie tablice informacyjne (w tym jedna z mapą Gminy) Zaprojektowane elementy zamontowane zostaną na działce gminnej znajdującej się przy rozległym obszarze leśnym. Wiata przystankowa z elementami małej architektury na placu rekreacyjnym służyć będzie jako schronienie dla rowerzystów i odwiedzających Gminę turystów. Termin zakończenia projektu planowany jest na grudzień 2019 r. Faktury za nabyte towary i usługi (roboty budowlane) będą wystawiane na Gminę. Gmina jest jednostką samorządu terytorialnego, osobą prawną zarejestrowaną jako czynny podatnik VAT, posiada numer NIP. Wszystkie powstałe produkty w wyniku realizacji projektu pn. „…” będą wykorzystywane wyłącznie do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. Towary i usługi nabyte w związku z realizacją projektu nie będą miały związku ze sprzedażą opodatkowaną, tak jak wyżej wskazano powstałe produkty będą wykorzystywane do czynności nieopodatkowanych, powstała infrastruktura będzie infrastrukturą ogólnodostępną.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą przysługującego gminie prawa do odliczenia podatku naliczonego i zwrotu podatku VAT z faktur dokumentujących wydatki poniesione w związku z realizacją przedmiotowej inwestycji.

Jak wskazano na wstępie, podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny.

W omawianej sprawie związek taki nie występuje. Wnioskodawca w treści wniosku wskazał, że wszystkie produkty powstałe w wyniku realizacji projektu pn. „…” będą wykorzystywane wyłącznie do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. Gmina jednoznacznie podała, że także towary i usługi nabyte w celu realizacji projektu nie będą miały związku ze sprzedażą opodatkowaną. Powstała infrastruktura będzie infrastrukturą ogólnodostępną.

W konsekwencji, ze względu na niespełnienie podstawowej pozytywnej przesłanki warunkującej prawo do odliczenia podatku naliczonego, jaką jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki poniesione w związku z realizacją ww. inwestycji. W sprawie nie znajdzie także zastosowania przepis art. 87 ust. 1 ustawy o VAT.

Zatem stanowisko Gminy, jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.