2019.07.01 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-2.4012.214.2019.2.TK
z 1 lipca 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 24 kwietnia 2019 r. (data wpływu 25 kwietnia 2019 r.) uzupełnionym pismem z dnia 21 czerwca 2019 r. (data wpływu 21 czerwca 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. „(…)” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 kwietnia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. „(…)”. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 21 czerwca 2019 r. (data wpływu 21 czerwca 2019 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (Gmina) jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Z dniem 1 stycznia 2017 r. Zainteresowany podjął łączne (scentralizowane) rozliczenia VAT wraz ze wszystkimi swoimi jednostkami budżetowymi i zakładami budżetowymi, jednocześnie dokonał wstecznej centralizacji rozliczeń podatku VAT począwszy od dnia 1 stycznia 2011 r. Oznacza to, że jedynym czynnym podatnikiem VAT jest Gmina, a jej rozliczenia VAT obejmować będą wszystkie transakcje sprzedaży i zakupu realizowane przez wszystkie jednostki organizacyjne Gminy. Jednostki te nie przestały jednak istnieć, zmienił się natomiast ich status na gruncie ustawy VAT, gdyż przestały one być traktowane jako odrębni od Gminy podatnicy VAT, lecz z punktu widzenia VAT stały się częścią jednego podatnika, tj. Gminy.

Odpowiadając na konkurs, ogłoszony przez Instytucję Zarządzającą Regionalnym Programem Operacyjnym Województwa na lata 2014-2020, Gmina złożyła wniosek o dofinansowanie projektu pn. „(…)”. W dniu 29 czerwca 2017 r. zawarta została umowa o dofinansowanie projektu nr (…). Przedmiotem projektu jest zagospodarowanie terenu pomiędzy (…) w ramach rewitalizacji obszaru zdegradowanego w celu wyprowadzenia go ze stanu kryzysowego, zgodnie z Miejskim Planem Rewitalizacji.

Zaplanowano budowę ulic wraz z uzbrojeniem terenu (sieciami: wodociągową, kanalizacji sanitarnej, kanalizacji deszczowej, przebudową sieci cieplnej i telekomunikacyjnej). Powstanie też parking i miejsca postojowe przy budynku dawnej Zajezdni, zaś przy Muzeum – plac projektowany w tonie korespondującym z istniejącym Parkiem. Koresponduje także z przestrzenią, zaplanowaną przy budynku. Głównym założeniem placu jest utrzymanie drożności przewidywanych ciągów komunikacyjnych przy zachowaniu prostej i atrakcyjnej przestrzeni. Jego serce stanowi fontanna typu dry-plaza. Trzy rzędy dysz z podświetleniem będą dawały pionowe strumienie wodne o różnej wysokości i konfiguracji. Centrum placu to przestrzeń dająca możliwość przeprowadzania wszelkiego rodzaju plenerowych wydarzeń rekreacyjnych i kulturalnych. Projekt zakłada montaż elementów małej architektury – latarni, ławek, krzeseł, podestów drewnianych, śmietników, krat na drzewa, podestów, stojaków na rowery. Zostanie wykonane nowe oświetlenie oraz nasadzenia zieleni. Projekt wypełnia istniejącą lukę w infrastrukturze publicznej na tym obszarze, a dzięki bezpośredniemu sąsiedztwu z układem Starego Miasta i Śródmieścia, stanowi ich kontynuację i uzupełnienie. Projekt dotyczy zagospodarowania zdegradowanego obszaru miejskiego, ukierunkowany jest na podniesienie atrakcyjności społecznej oraz nadanie przestrzeni publicznej walorów estetycznych i funkcjonalnych (w tym wypoczynkowych i rekreacyjnych) z uwzględnieniem jej regionalnej tożsamości. Poprawi jakość życia lokalnej społeczności.

Beneficjentem dofinansowania i realizatorem projektu jest Gmina. Właścicielem projektu po zakończeniu jego realizacji będzie też Gmina, która zapewni środki finansowe na utrzymanie powstałej infrastruktury w okresie trwałości. Środki te będą corocznie zabezpieczane w budżecie miasta. Zarządzać infrastrukturą będzie Zarząd Dróg, który wykonuje zadania związane z zarządzaniem ruchem na drogach publicznych Gminy, organizowaniem publicznego transportu zbiorowego na terenie Gminy i gmin ościennych, zarządzaniem terenami zieleni miejskiej, placami oraz lasami miejskimi.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 r., poz. 506), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Wskazany do realizacji projekt pn. „(…)” należy do zadań własnych Gminy, którego efektem będzie zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty.

Przedmiotowy projekt ma na celu przywrócenie obszarowi funkcji społecznych (kulturalnych, gospodarczych i rekreacyjnych) oraz podniesienie atrakcyjności funkcjonalnej i estetycznej, z zachowaniem jego regionalnej tożsamości.

Powstała infrastruktura (związana z realizacją projektu pn. „(…)”) zostanie udostępniona społeczności nieodpłatnie i nie będzie generowała dochodów dla Gminy. W projekcie podatek od towarów i usług został uznany za wydatek kwalifikowalny.

W złożonym przy aplikowaniu o środki pomocowe oświadczeniu o podatku VAT Gmina zaświadczyła, że produkty projektu nie będą wykorzystywane do działalności opodatkowanej podatkiem VAT.

Wartość projektu: (…) PLN.

Wydatki kwalifikowane: (…) PLN.

Dofinansowanie (85% kosztów kwalifikowanych): (...) PLN.

Projekt jest współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju oraz Budżetu państwa w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020, Oś priorytetowa (…).

Data rozpoczęcia realizacji projektu: 28 lipca 2016 r.

Data rozpoczęcia rzeczowej realizacji projektu: 15 czerwca 2018 r.

Data finansowego zakończenie realizacji projektu: 30 czerwca 2019 r.

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca wskazał, że:

Gmina planuje utworzenie strefy płatnego parkowania na obszarze objętym projektem, w związku z czym wybudowany parking i miejsca postojowe przy budynku dawnej Zajezdni zostaną objęte strefą płatnego parkowania.
Strefa płatnego parkowania jest zadaniem Gminy nałożonym przez ustawę o drogach publicznych. Opłata parkingowa za postój na drogach publicznych stanowi dochód gminy i mieści się w dochodach własnych, o których mowa w art. 5 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 869 j.t.).
Gmina uzyskując dochód z pobranych opłat za parkowanie pojazdów strefie płatnego parkowania realizuje cele publiczne, a zatem stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy o VAT nie jest w tym zakresie podatnikiem podatku od towarów i usług.
Wybudowana sieć wodociągowa zasila fontannę, budynek Wydziału Komunikacji, budynek Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej (MOPS), Zarządu Dróg (ZDZiT), budynek Zajezdni i hydranty ppoż.
Ponadto kanalizacja sanitarna odprowadza ścieki z budynku Zajezdni, Muzeum, Wydziału komunikacji, MOPS i ZDZiT oraz hoteliku. Sieć wodociągowa oraz kanalizacja sanitarna zostanie nieodpłatnie przekazana do Przedsiębiorstwa Wodociągów i Kanalizacji – jednoosobowej spółki Gminy.
Natomiast kanalizacja deszczowa odprowadza wody opadowe z dróg, placów i parkingów. Budowa kanalizacji deszczowej jest zadaniem własnym Gminy. Gmina nie pobiera opłat w tym zakresie.
Sieć ciepłownicza ze względu na kolizję związaną z zagospodarowaniem terenu stanowiącego otoczenie Muzeum została przebudowana przy budynku gazowni, budynku MOPS i ZDZiT.
Sieć telekomunikacyjna ze względu na kolizję związaną z zagospodarowaniem terenu stanowiącego otoczenie Muzeum została przebudowana przy wjeździe głównym i przy budynku Wydziału Komunikacji.
W ramach kolizji przywrócono istniejące już sieci. Kolizje są inwestycjami towarzyszącymi projektowi i służą do jego realizacji. Bez tej fazy prac nie było możliwe ukończenie inwestycji. Prace budowlane obejmujące kolizje stanowią jeden projekt i jako całość służyć będą czynnościom nieopodatkowanym. Z tytułu przebudowy powyższych sieci dla Gminy nie będzie generowany żaden dochód. Właścicielami tych sieci dalej pozostają Miejskie Przedsiębiorstwo Energetyki Cieplnej oraz firma telekomunikacyjna.
Towary i usługi nabywane w związku z realizowanym projektem będą wykorzystywane przez Gminę do wykonywania czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
W związku z realizacją projektu Gmina realizuje zadania zapisane w art. 7 ust. 1 pkt 1, tj. sprawy ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej oraz pkt 2, tj. sprawy gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 r., poz. 506).
Gmina, realizując projekt, nie będzie realizować innych działań niż zadania własne.
Faktury za towary i usługi związane z realizacją projektu, wystawiane są na Gminę.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gminie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT w związku z realizacją projektu pn. „(…)”?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie przysługuje mu prawo do odliczenia podatku VAT w związku z realizacją przedmiotowej inwestycji. Zgodnie z brzmieniem art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje tylko czynnym podatnikom podatku od towarów i usług w przypadku, gdy dokonywane zakupy mają związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z zakupem towarów i usług, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Zgodnie z ust. 6 tego artykułu, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powstała infrastruktura (związana z realizacją projektu pn. „(…)”) zostanie udostępniona społeczności nieodpłatnie i nie będzie generowała dochodów dla Gminy.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że z uwagi na niespełnienie podstawowej przesłanki warunkującej prawo do odliczenia podatku naliczonego, jaką jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, Gmina nie ma możliwości obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu wydatków związanych z realizacją przedmiotowego projektu.

Wnioskodawca wskazał, że strefy płatnego parkowania w zostały zlokalizowane i wyodrębnione w części pasa drogowego. Opłaty za postój pobierane są zgodnie z Uchwałą nr (…) Rady Miasta, zmieniającej uchwałę nr (…) Rady Miasta z dnia, w sprawie ustalenia strefy płatnego parkowania w, zasad jej funkcjonowania oraz wysokości stawek opłat i opłaty dodatkowej oraz sposobu ich pobierania (Dz. Urz. Województwa z 2019 r., poz. 706).

Stosownie do art. 13 ust. 1 pkt 1 ustawy o drogach publicznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1693 j.t.), korzystający z dróg publicznych są obowiązani do ponoszenia opłat za postój pojazdów samochodowych na drogach publicznych w strefie płatnego parkowania. Opłatę tę pobiera się zgodnie z art. 13b ust. 1 ustawy o drogach publicznych za postój pojazdów samochodowych w strefie płatnego parkowania, w wyznaczonym miejscu, w określone dni robocze, w określonych godzinach lub całodobowo.

Z kolei art. 13b ust. 3 i 4 ustawy o drogach publicznych nakłada na radę gminy (radę miasta) obowiązek ustalenia stref płatnego parkowania, ustalenia wysokości opłaty za parkowanie w wyznaczonych strefach oraz trybu poboru tej opłaty. Dodatkowo należy zaznaczyć, że opłata parkingowa za postój na drogach publicznych stanowi dochód gminy i mieści się w dochodach własnych, o których mowa w art. 5 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 869 j.t.).

Z powyższego wynika, że pobór opłat, w strefach płatnego parkowania wyznaczonych w pasie drogowym, jest zadaniem Gminy nałożonym przez ustawę o drogach publicznych.

Warunkiem uznania, że działania gminy nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jest ustalenie czy podjęte działania (w omawianym przypadku pobieranie opłat za parkowanie w strefie płatnego parkowania) są realizowane w celu sprawowania władzy publicznej do realizacji, których zostały one powołane.

Celem ustalenia powyższego niezbędne jest wskazanie w tym miejscu kilku regulacji prawnych. Przepis art. 2a ust. 2 ustawy o drogach publicznych stanowi, że drogi wojewódzkie, powiatowe i gminne stanowią własność właściwego samorządu województwa, powiatu lub gminy. Natomiast art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy o samorządzie gminnym oraz art. 13 ust. 1 pkt 1, art. 13b i art. 13f ustawy o drogach publicznych dają kompetencję radzie gminy do regulowania kwestii odpłatności za korzystanie z dróg publicznych. Jednocześnie art. 19 ust. 5 ustawy o drogach publicznych stanowi, że w granicach miast na prawach powiatu zarządcą wszystkich dróg publicznych, z wyjątkiem autostrad i dróg ekspresowych, jest prezydent miasta.

W świetle wymienionych przepisów pobieranie przez gminę opłat za korzystanie z dróg publicznych jest formą sprawowania władztwa publicznego.

Gmina wprowadzając opłatę za parkowanie w strefie płatnego parkowania działa na innych zasadach niż podmiot prywatny. Pobierana opłata ma charakter daniny publicznej, wprowadzanej w sposób określony w ustawie. Organy gminy dysponują przy tym prawem ściągania ich w drodze egzekucji administracyjnej.

Istotnym elementem pobieranej opłaty jest również to, że dochód uzyskany z poboru opłat przeznaczany jest na cele publiczne lub związane są z realizacją takich celów. Gmina uzyskując dochód z pobranych opłat za parkowanie pojazdów w strefie płatnego parkowania realizuje cele publiczne, a zatem stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, nie jest w tym zakresie podatnikiem podatku od towarów i usług.

Źródło: wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 25 maja 2010 r. sygnatura: I FSK 761/09.

Sieć ciepłownicza oraz sieć telekomunikacyjna zostały przebudowane ze względu na kolizje. Kolizje są inwestycjami towarzyszącymi projektowi i służą do jego realizacji. Bez tej fazy prac nie było możliwe ukończenie inwestycji. Prace budowlane obejmujące kolizje stanowią jeden projekt i jako całość służyć będą czynnościom nieopodatkowanym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.) – zwanej dalej ustawą – w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy – kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Na mocy art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika zostały określone w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

Z powyższych regulacji wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Według art. 88 ust. 4 ustawy – obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z ww. regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – według art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Natomiast stosownie do treści art. 15 ust. 6 ustawy – nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter podmiotowo-przedmiotowy.

W świetle wskazanych unormowań, jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwoistym charakterze:

podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz
podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp. umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Ponieważ tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 r., poz. 506) – gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym – do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym – zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy: ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej; gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego (pkt 1 i pkt 2).

Z opisu sprawy wynika, że Gmina jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Gmina złożyła wniosek o dofinansowanie projektu pn. „(…)”. Wskazany do realizacji projekt należy do zadań własnych Gminy, którego efektem będzie zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty.

Wnioskodawca wskazał, że udostępni społeczności nieodpłatnie wykonane w ramach projektu plac projektowany w tonie korespondującym z istniejącym Parkiem i przestrzenią zaplanowaną przy budynku Zajezdni przy Muzeum oraz fontannę typu dry-plaza i elementy małej architektury – latarnie, ławki, krzesła, podesty drewniane, śmietniki, kraty na drzewa, podesty i stojaki na rowery.

Zainteresowany dokonał, ze względu na kolizję związaną z zagospodarowaniem terenu stanowiącego otoczeniem Muzeum, przebudowy sieci ciepłowniczej i sieci telekomunikacyjnej, gdyż bez tej fazy prac niebyło by możliwe ukończenie inwestycji.

Prace budowlane obejmujące kolizje stanowią jeden projekt i jako całość służyć będą czynnościom nieopodatkowanym.

Z kolei wybudowana sieć wodociągowa, zasila fontannę, budynek Wydziału Komunikacji, budynek Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej (MOPS), Zarządu Dróg (ZDZiT), budynek Zajezdni i hydranty ppoż. Kanalizacja sanitarna odprowadza ścieki z budynku Zajezdni, Muzeum, Wydziału komunikacji, MOPS i ZDZiT oraz hoteliku.

Sieć wodociągowa oraz kanalizacja sanitarna zostanie nieodpłatnie przekazana do Przedsiębiorstwa Wodociągów i Kanalizacji – jednoosobowej spółki Gminy.

Natomiast kanalizacja deszczowa odprowadza wody opadowe z dróg, placów i parkingów. Budowa kanalizacji deszczowej jest zadaniem własnym Gminy. Gmina nie pobiera opłat w tym zakresie. Sieć wodociągowa oraz kanalizacja sanitarna zostanie nieodpłatnie przekazana do Przedsiębiorstwa Wodociągów i Kanalizacji – jednoosobowej spółki Gminy.

Gmina wskazała również, że planuje utworzenie strefy płatnego parkowania na obszarze objętym projektem, w związku z czym wybudowany parking i miejsca postojowe przy budynku dawnej Zajezdni zostaną objęte strefą płatnego parkowania.

Strefa płatnego parkowania jest zadaniem Gminy nałożonym przez ustawę o drogach publicznych. Opłata parkingowa za postój na drogach publicznych stanowi dochód gminy i mieści się w dochodach własnych, o których mowa w art. 5 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych.

Gmina uzyskując dochód z pobranych opłat za parkowanie pojazdów strefie płatnego parkowania realizuje cele publiczne, i nie jest w tym zakresie podatnikiem podatku od towarów i usług.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do odliczenia podatku VAT w związku z realizacją projektu pn. „(…)”.

Jak wynika z powołanych powyżej przepisów prawa, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny.

W omawianej sprawie związek taki nie wystąpi. Bowiem w ramach realizowanego projektu Gmina nie będzie dokonywać zakupów towarów i usług w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a tym samym nie będzie działać w charakterze podatnika VAT.

Nabyte towary i usługi w związku z realizowanym projektem będą wykorzystywane przez Gminę do wykonywania wyłącznie czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Należy bowiem zauważyć, że realizacja projektu ma na celu przywrócenie obszarowi funkcji społecznych (kulturalnych, gospodarczych i rekreacyjnych) oraz podniesienie atrakcyjności funkcjonalnej i estetycznej, z zachowaniem jego regionalnej tożsamości. W trakcie jego realizacji Gmina nie działa jako czynny podatnik lecz realizuje zadania własne.

Równocześnie wyjaśnić należy, że zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 2068, z późn. zm.), organ administracji rządowej lub jednostki samorządu terytorialnego, do którego właściwości należą sprawy z zakresu planowania, budowy, przebudowy, remontu, utrzymania i ochrony dróg, jest zarządcą drogi.

Jak stanowi art. 19 ust. 2 ww. ustawy – zarządcami dróg, z zastrzeżeniem ust. 3, 5 i 8, są dla dróg:

krajowych – Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad;
wojewódzkich – zarząd województwa;
powiatowych – zarząd powiatu;
gminnych – wójt (burmistrz, prezydent miasta).

Zgodnie z art. 13 ust. 1 pkt 1 ustawy o drogach publicznych, korzystający z dróg publicznych są obowiązani do ponoszenia opłat za postój pojazdów samochodowych na drogach publicznych w strefie płatnego parkowania.

Pobór opłat, w strefach płatnego parkowania wyznaczonych na drogach publicznych, jest zadaniem gminy nałożonym przez ustawę o drogach publicznych. Opłatę, o której mowa w art. 13 ust. 1 pkt 1, pobiera zarząd drogi, a w przypadku jego braku – zarządca drogi (art. 13b ust. 7 ustawy o drogach publicznych).

Jak wynika z art. 13b ust. 3 ustawy o drogach publicznych, wyznaczenie strefy płatnego parkowania i ustalenie wysokości opłat należy do kompetencji rady gminy. Działania zarządców dróg mieszczą się zatem w zakresie czynności o charakterze publicznoprawnym i wynikają z wykonywania przez jednostki państwowe władztwa publicznoprawnego.

Opłata parkingowa za parkowanie na drogach publicznych stanowi dochód gminy i mieści się w dochodach własnych, o których mowa w art. 5 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 869). Dochodami publicznymi są daniny publiczne, do których zalicza się: podatki, składki, opłaty, wpłaty z zysku przedsiębiorstw państwowych i jednoosobowych spółek Skarbu Państwa, a także inne świadczenia pieniężne, których obowiązek ponoszenia na rzecz państwa, jednostek samorządu terytorialnego, państwowych funduszy celowych oraz innych jednostek sektora finansów publicznych wynika z odrębnych ustaw.

Należy podkreślić, iż przepisy cytowanej ustawy o drogach publicznych dotyczą wyłącznie stref płatnego parkowania wyznaczonych na drogach publicznych, tj. zlokalizowanych w pasie drogowym.

Zatem pobierane przez gminę opłaty za parkowanie w strefie płatnego parkowania znajdującej się w pasie dróg publicznych mieszczą się w zakresie wykonywania zadań własnych gminy. W konsekwencji pobierane ww. opłaty za parkowanie, jako daniny publiczne nie podlegają przepisom ustawy a Gminie nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z poniesionymi wydatkami.

W analizowanej sprawie warunki wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy, uprawniające do odliczenia nie będą więc spełnione. Wnioskodawca realizując opisaną inwestycję nie będzie działał w charakterze podatnika VAT, a nabyte towary i usługi związane z realizacją zadania nie będą wykorzystywane do czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.

Podsumowując, Wnioskodawca nie będzie miał prawa do odliczenia podatku VAT w związku z realizacją projektu pn. „(…)”.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanego przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin