2019.07.02 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-1.4010.189.2019.1.MG
z 2 lipca 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 24 kwietnia 2019 r. (data wpływu 6 maja 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy przychody z tytułu udostępnienia podmiotom z Grupy Materiałów Promocyjnych, powinny zostać zakwalifikowane jako przychód z zysków kapitałowych w rozumieniu art. 7b ustawy o CIT w przypadku, gdy:

stanowią po stronie Wnioskodawcy Wartość Niematerialną i Prawną a majątkowe prawa autorskie do Materiałów promocyjnych udostępniane są przez Spółkę na podstawie:
umowy przenoszącej całość majątkowych praw autorskich do Materiałów promocyjnych,
umowy przenoszącej część majątkowych praw autorskich do Materiałów promocyjnych
lub umowy o korzystanie z utworu

-jest nieprawidłowe,

oraz

nie stanowią Wartości Niematerialnej i Prawnej a majątkowe prawa autorskie do Materiałów promocyjnych udostępniane są przez Spółkę na podstawie:

umowy przenoszącej całość majątkowych praw autorskich do Materiałów promocyjnych,
umowy przenoszącej część majątkowych praw autorskich do Materiałów promocyjnych lub
umowy o korzystanie z utworu

-jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 maja 2019 r. do Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy przychody z tytułu udostępnienia podmiotom z Grupy Materiałów Promocyjnych, powinny zostać zakwalifikowane jako przychód z zysków kapitałowych w rozumieniu art. 7b ustawy o CIT.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

Spółka A. Sp. z o.o. (dalej jako: „Wnioskodawca” lub „Spółka”) jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych. Spółka działa w międzynarodowej grupie A. (dalej jako: „Grupa A.” lub „Grupa”), której działalność polega na prowadzeniu restauracji oraz placówek gastronomicznych sygnowanych znanymi międzynarodowymi markami oraz sprzedaży produktów spożywczych/gastronomicznych. Zdecydowaną większość klientów Spółki stanowią konsumenci, tj. osoby fizyczne. Choć Spółka nie prowadzi w tym zakresie żadnych statystyk praktyka pokazuje, że spory odsetek klientów Spółki stanowią obcokrajowcy. Wybór przez takie osoby restauracji prowadzonych przez Spółkę w większości przypadków powodowana jest ich dotychczasowymi pozytywnymi doświadczeniami zdobytymi w swoim państwie ojczystym oraz przekonaniem o wysokiej jakości oferowanych przez Spółkę produktów. W celu ciągłego zachęcania konsumentów do korzystania z placówek prowadzonych przez Spółkę, w ramach przyjętego w Grupie modelu biznesowego, Spółka zleca wyspecjalizowanym agencjom reklamowym/agencjom graficznym przygotowywanie różnego rodzaju materiałów promujących produkty sprzedawane przez Spółkę i Grupę, lub też materiałów promujących wizerunek Spółki lub Grupy.

Materiały te mogą przybrać m.in. formę filmów promocyjnych, spotów reklamowych, plakatów, ulotek lub innych materiałów informacyjnych (dalej łącznie jako: Materiały promocyjne). Działania Spółki w ww. zakresie mają na celu zwiększenie sprzedaży Spółki, Grupową promocję produktów poszczególnych marek, a także utrwalenie wizerunku Grupy wśród międzynarodowych klientów.

W związku z powyższym Spółka ponosi koszty związane z nabyciem majątkowych praw autorskich do Materiałów promocyjnych. Tak nabywane przez Spółkę prawa autorskie do Materiałów promocyjnych, w zależności od dalszych uwarunkowań, po stornie Spółki:

stanowią Wartość Niematerialną i Prawną, o której mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4 lub 5 ustawy o CIT,
nie stanowią Wartości Niematerialnej i Prawnej, o której mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4 lub 5 ustawy o CIT.

Ponieważ nabywane przez Spółkę Materiały promocyjne (z uwagi na tożsamość sprzedawanych produktów i spójny model biznesowy) nierzadko mogą być wykorzystywane nie tylko przez Spółkę, ale i przez inne podmioty z Grupy, Spółka udostępnia tak nabyte Materiały promocyjne także innych podmiotom z Grupy. W takich przypadkach Spółka przenosi na takie podmioty, w określonych proporcjach, związane z tym koszty.

Powyższe powodowane jest po pierwsze chęcią zwiększenia wolumenu sprzedaży tak Spółki, jak i Grupy, promocją produktów sprzedawanych przez każdą markę działającą w ramach Grupy, jak również chęcią utrwalenia wizerunku Grupy wśród międzynarodowych klientów. Spółka nabywa tym samym majątkowe prawa autorskie do Materiałów promocyjnych, aby unifikować promocje na poziomie całej Grupy. Co za tym idzie, Spółka nie nabywa Materiałów promocyjnych wyłącznie w celu przeniesienia do nich praw autorskich na rzecz innych podmiotów z Grupy.

Udostępnienie podmiotom z Grupy Materiałów promocyjnych, w zależności od dalszych uwarunkowań, odbywa się w drodze:

umowy przenoszącej całość majątkowych praw autorskich do Materiałów promocyjnych,
umowy przenoszącej część majątkowych praw autorskich do Materiałów promocyjnych,
umowy o korzystanie z utworu.

Materiały promocyjne spełniają przesłanki uznania ich za utwory w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Nabywając Materiały promocyjne Spółka nabywa również do nich majątkowe prawa autorskie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy przychody uzyskiwane przez Spółkę z tytułu udostępnienia podmiotom z Grupy Materiałów Promocyjnych, w przypadku, gdy Materiały promocyjne stanowią po stronie Spółki Wartość Niematerialną i Prawną, o której mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4 lub 5 ustawy o CIT oraz w przypadku, gdy takiej Wartości Niematerialnej i Prawnej nie stanowią, jak również w przypadku, gdy majątkowe prawa autorskie do Materiałów promocyjnych udostępniane są przez Spółkę na podstawie umowy przenoszącej całość majątkowych praw autorskich do Materiałów promocyjnych, umowy przenoszącej część majątkowych praw autorskich do Materiałów promocyjnych lub umowy o korzystanie z utworu, powinny zostać zakwalifikowane jako przychód z zysków kapitałowych w rozumieniu art. 7b ustawy o CIT?

Zdaniem Wnioskodawcy, przychody uzyskiwane przez Spółkę z tytułu udostępnienia podmiotom z Grupy Materiałów Promocyjnych, niezależnie od tego czy Materiały promocyjne stanowią po stronie Spółki Wartość Niematerialną i Prawną, o której mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4 lub 5 ustawy o CIT czy takiej Wartości Niematerialnej i Prawnej nie stanowią, jak również niezależnie od tego czy majątkowe prawa autorskie do Materiałów promocyjnych udostępniane są przez Spółkę na podstawie umowy przenoszącej całość majątkowych praw autorskich do Materiałów promocyjnych, umowy przenoszącej część majątkowych praw autorskich do Materiałów promocyjnych lub umowy o korzystanie z utworu, nie powinny zostać zakwalifikowane jako przychód z zysków kapitałowych w rozumieniu art. 7b ustawy o CIT.

Uzasadnienie:

W pierwszej kolejności zwrócić należy uwagę na treść art. 7b ust. 1 pkt 6 lit. a i c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: „ustawa o CIT”), zgodnie z którymi za przychody z zysków kapitałowych, co do zasady, uważa się przychody z praw majątkowych, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4-7 ustawy o CIT oraz przychody ze zbycia praw, o których mowa powyżej.

W art. 16b ust. 1 pkt 4-7 ww. ustawy mowa jest z kolei o nabytych od innego podmiotu, nadających się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania:

autorskich lub pokrewnych prawach majątkowych,
licencjach,
prawach określonych w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej,
wartości stanowiącej równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzę w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how)

-o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywanych przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy leasingu.

Z zestawienia powyższych przepisów, w ocenie Wnioskodawcy, wywieść tym samym należy wniosek, że do przychodów z zysków kapitałowych zaliczyć należy te przychody, które łącznie spełniają następujące warunki:

u podstaw danego przychodu leżą prawa majątkowe wymienione w art. 16b ust. 1 pkt 4-7 ustawy o CIT,
prawa majątkowe generujące dane przychody zostały nabyte od innego podmiotu,
prawa majątkowe generujące dane przychody nadają się do gospodarczego wykorzystania,
okres używania danych praw majątkowych wynosi dłużej niż rok.

Co jednak niezwykle istotne, art. 7b ust. 1 pkt 6 lit. a in fine ustawy o CIT stanowi, że za przychody z zysków kapitałowych uważa się przychody z praw majątkowych, o których mowa powyżej, ale z wyłączeniem przychodów z licencji bezpośrednio związanych z uzyskaniem przychodów niezaliczanych do zysków kapitałowych.

Przychodem z zysków kapitałowych nie jest tym samym przychód, u podstaw którego leżą licencje jeżeli są one bezpośrednio związane z uzyskiwaniem dochodów z tzw. innych źródeł.

Przez licencje, zgodnie z art. 42 ust. 2 ustawy Prawo autorskie i prawa pokrewne, rozumie się z kolei umowę o przeniesienie autorskich praw majątkowych lub umowę o korzystanie z utworu. W drugiej kolejności zwrócić należy uwagę na uzasadnienie do ustawy wprowadzającej przepis art. 7b do polskiego porządku prawnego, w którym stwierdzono, że w celu „ograniczenia fiskalnych skutków związanych z (...) sztucznymi operacjami gospodarczymi (...) przyjmuje się rozwiązanie polegające na rozgraniczeniu (...) źródeł przychodów i odrębnym określaniu przez podatnika uzyskanego z tych źródeł wyniku podatkowego - dochodu bądź straty”.

W kontekście powyższego, zdaniem Wnioskodawcy, przychodem z zysków kapitałowych nie jest przychód, u podstaw którego leżą umowy o przeniesienie autorskich prawa majątkowych lub o korzystanie z utworu jeżeli są one bezpośrednio związane z uzyskiwaniem dochodów z tzw. innych źródeł oraz przychód ten nie stanowi efektu „sztucznej operacji gospodarczej” nieznajdującej uzasadnienia biznesowego.

Przenosząc powyższe na grunt zapytania Spółki, na szczególną uwagę zasługuje fakt, że:

podstawowym powodem, dla którego Spółka nabywa Materiały promocyjne jest chęć zwiększenia sprzedaży produktów Spółki, promocja produktów poszczególnych marek oraz utrwalenie wizerunku produktów wśród międzynarodowych klientów - z uwagi na globalny zakres prowadzonej przez Grupę A. działalności oraz z uwagi na dużą transgraniczną mobilność zwłaszcza młodych ludzi, bezsprzecznym jest fakt, że wpływ działań marketingowych na zachowania konsumentów ma dziś zupełnie inny wymiar i raz zareklamowany gdziekolwiek produkt pozostaje w pamięci danej osoby, która - o ile dana rzecz spełnia jej oczekiwania - równie chętnie sięgnie po niego niezależnie od miejsca/kraju, w którym aktualnie przebywa,
unifikacja procesów marketingowych (zarówno w branży gastronomicznej, jak i w ogóle w odniesieniu do globalnych marek) stanowi powszechną praktykę biznesową, która wprost przekłada się na zwiększenie tożsamości marki w oczach potencjalnych klientów.

W kontekście powyższego stwierdzić należy, że uzyskiwany przez Spółkę przychód z tytułu przenoszenia na inne podmioty z Grupy majątkowych praw autorskich do Materiałów promocyjnych/udostępniania Materiałów promocyjnych nie jest sposobem na kreowanie dodatkowego źródła przychodu po stronie Spółki, ale stanowi narzędzie do budowania podstawowego biznesu Spółki jakim jest sprzedaż produktów spożywczych/gastronomicznych.

Co za tym idzie, zdaniem Wnioskodawcy, zasadnym jest twierdzenie, że osiągany przez Spółkę przychód z udostępniania Materiałów promocyjnych związany jest z uzyskiwaniem przez Spółkę przychodów niezaliczanych do zysków kapitałowych.

Udostępnienie innym podmiotom z Grupy Materiałów promocyjnych, w oparciu o które prowadzone są różnego rodzaju akcje marketingowe bezsprzecznie i wymiernie wpływa na przychody z podstawowej działalności operacyjnej Spółki. Przeprowadzane przez inne podmioty z Grupy, w oparciu o udostępnione im Materiały promocyjne, akcje marketingowe przełożą się bowiem na przychód generowany przez Spółkę z tytułu prowadzenia restauracji i placówek gastronomicznych.

Podejście tożsame do zaprezentowanego przez Spółkę zostało podzielone przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej przykładowo w interpretacji z dnia 12 października 2018 r. (sygn. 0111-KDIB1-1.4010.235.2018.2.SG), w której organ stwierdził, że „z opisu sprawy wynika, że przedmiotem wykonywanej przez Spółkę działalności gospodarczej jest produkcja i handel napojami spożywczymi, w szczególności piwem. W ramach prowadzonej działalności, na podstawie zawartych umów (dalej: „Umowy licencyjne”) Spółka udziela podmiotom powiązanym z Wnioskodawcą w rozumieniu art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, należącym do tej samej grupy kapitałowej co Wnioskodawca m.in. Licencje na prawo do korzystania na określonym terytorium z Praw własności intelektualnej dotyczących Produktów w celu promocji, reklamy oraz sprzedaży tych Produktów (dalej: „Licencje Znakowe”) oraz Licencje obejmujące oba wskazane powyżej rodzaje licencji (dalej: „Licencje Kompleksowe”). Zatem przychody z ww. Licencji stanowią przychody bezpośrednio, to jest w sposób integralny związane z uzyskiwaniem przychodów z tytułu sprzedaży wyprodukowanych lub nabytych przez Spółkę napojów spożywczych w tym piwa, bowiem przez promowanie i reklamę wyrobów i towarów Wnioskodawcy stają się bardziej rozpowszechnione w różnych krajach i z pewnością wpływają w sposób bezpośredni na zwiększenie przychodów z głównej działalności Wnioskodawcy jakim jest produkcja i handel napojami spożywczymi. Potwierdza to również fakt, że jak sam Wnioskodawca wskazał, uzyskuje on m.in. przychody z tytułu zwiększonej sprzedaży swoich produktów na innych rynkach, wynikającej z większej rozpoznawalności marek piwa produkowanych przez Spółkę, jak i dodatkowych dostaw swoich Produktów na rzecz licencjobiorców. W konsekwencji w odniesieniu do Praw własności intelektualnej dotyczących Produktów w celu promocji, reklamy oraz sprzedaży tych Produktów (Licencje Znakowe) oraz w odniesieniu do Licencji Znakowych i Licencji Produkcyjnych (Licencje Kompleksowe) w części, w której obejmują prawo do korzystania na określonym terytorium z Praw własności intelektualnej dotyczących Produktów w celu promocji, reklamy oraz sprzedaży tych Produktów, które zostały przez Wnioskodawcę nabyte od innych podmiotów do których licencji udziela Wnioskodawca Podmiotom Powiązanym znajdzie zastosowanie wyłączenie zawarte w art. 7b ust. 1 pkt 6 lit. a updop, gdyż w tym przypadku przychody z licencji są bezpośrednio związane z uzyskaniem przychodów niezaliczanych do zysków kapitałowych, a będą zaliczane do przychodów z innych źródeł.”

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, przychody uzyskiwane przez Spółkę z tytułu udostępnienia podmiotom z Grupy Materiałów Promocyjnych, niezależnie od tego czy Materiały promocyjne stanowią po stronie Spółki Wartość Niematerialną i Prawną, o której mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4 lub 5 ustawy o CIT czy takiej Wartości Niematerialnej i Prawnej nie stanowią, jak również niezależnie od tego czy majątkowe prawa autorskie do Materiałów promocyjnych udostępniane są przez Spółkę na podstawie umowy przenoszącej całość majątkowych praw autorskich do Materiałów promocyjnych, umowy przenoszącej część majątkowych praw autorskich do Materiałów promocyjnych lub umowy o korzystanie z utworu, nie powinny zostać zakwalifikowane jako przychód z zysków kapitałowych w rozumieniu art. 7b ustawy o CIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego jest częściowo prawidłowe, a częściowo nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 865, dalej: „ustawa o CIT”), przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Należy nadmienić, że 1 stycznia 2018 r. weszła w życie ustawa z dnia 27 października 2017 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz.U., poz. 2175), dalej: „ustawa zmieniająca”. W ustawie tej wyodrębniono źródło przychodów w postaci zysków kapitałowych oraz rozdzielono dochody uzyskiwane z tego źródła od pozostałych dochodów uzyskiwanych przez podatnika podatku dochodowego od osób prawnych.

Istotą wprowadzonych zmian jest wyodrębnienie źródła przychodów w postaci zysków kapitałowych i oddzielenie dochodów uzyskiwanych z tego tytułu od pozostałych dochodów uzyskiwanych przez podatników podatku dochodowego od osób prawnych.

Wydzielając odrębne źródło przychodów – z zysków kapitałowych na gruncie ustawy o CIT, ustawodawca zamieścił w ustawie katalog, w którym określił listę przychodów zaliczanych do tego źródła. Katalog ten został zawarty w art. 7b ustawy o CIT.

Przepis art. 7b ust. 1 ustawy o CIT zawiera zamknięty katalog przychodów, które należy zakwalifikować do przychodów z zysków kapitałowych. Wskazane zostały w nim konkretne transakcje gospodarcze kreujące przychód podatkowy z zysków kapitałowych co oznacza, że wszelkie inne przychody niewymienione w tym przepisie nie będą zaliczane do tej kategorii przychodów. Zgodnie z art. 7b ust. 1 pkt 6 ustawy o CIT, za przychody z zysków kapitałowych uważa się przychody:

z praw majątkowych, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4–7, z wyłączeniem przychodów z licencji bezpośrednio związanych z uzyskaniem przychodów niezaliczanych do zysków kapitałowych oraz praw wytworzonych przez podatnika,
z papierów wartościowych i pochodnych instrumentów finansowych, z wyłączeniem pochodnych instrumentów finansowych służących zabezpieczeniu przychodów albo kosztów, niezaliczanych do zysków kapitałowych,
z tytułu uczestnictwa w funduszach inwestycyjnych lub instytucjach wspólnego inwestowania,
z najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnych charakterze dotyczącej praw, o których mowa w lit. a–c,
ze zbycia praw, o których mowa w lit. a–c,
z wymiany waluty wirtualnej na środek płatniczy, towar, usługę lub prawo majątkowe inne niż waluta wirtualna lub z regulowania innych zobowiązań walutą wirtualną.

W tym miejscu należy wskazać, że zgodnie z przepisem art. 7b ust. 1 pkt 6 lit. a ustawy o CIT, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2018 r. do 31 grudnia 2018 r., za przychody z zysków kapitałowych uważa się przychody z praw majątkowych, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4-7, z wyłączeniem przychodów z licencji bezpośrednio związanych z uzyskaniem przychodów niezaliczanych do zysków kapitałowych.

W dniu 1 stycznia 2019 r. weszła w życie ustawa zmieniająca, w związku z czym nastąpiła zmiana ww. art. 7b ust. 1 pkt 6 lit. a ww. ustawy o CIT, zgodnie z którym za przychody z zysków kapitałowych uważa się przychody z praw majątkowych, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4-7, z wyłączeniem przychodów z licencji bezpośrednio związanych z uzyskaniem przychodów niezaliczanych do zysków kapitałowych oraz praw wytworzonych przez podatnika. Powyższe brzmienie ma zatem zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych przez podatników od 1 stycznia 2019 r.

Wskazany powyżej przepis art. 7b ust. 1 pkt 6 lit. a ustawy o CIT wprost odnosi się do art. 16b ustawy o CIT, tj. do kategorii praw stanowiących dla podatnika „wartości niematerialne i prawne”, które to wartości są kreowane u podatnika wyłącznie poprzez nabycie danego prawa.

W myśl art. 16b ust. 1 pkt 4-7 ustawy o CIT, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, nabyte od innego podmiotu, nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania:

autorskie lub pokrewne prawa majątkowe,
licencje,
prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej,
wartość stanowiącą równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how)

-o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Spółka (Wnioskodawca) działa w międzynarodowej grupie, której działalność polega na prowadzeniu restauracji oraz placówek gastronomicznych sygnowanych znanymi międzynarodowymi markami oraz sprzedaży produktów spożywczych/gastronomicznych. Większość klientów Wnioskodawcy stanowią konsumenci, tj. osoby fizyczne. W celu ciągłego zachęcania konsumentów do korzystania z placówek prowadzonych przez Wnioskodawcę, w ramach przyjętego w Grupie modelu biznesowego, Spółka zleca wyspecjalizowanym agencjom reklamowym/agencjom graficznym przygotowywanie różnego rodzaju materiałów promujących produkty sprzedawane przez Spółkę i Grupę, lub też materiałów promujących wizerunek Spółki lub Grupy. Materiały te mogą przybrać m.in. formę filmów promocyjnych, spotów reklamowych, plakatów, ulotek lub innych materiałów informacyjnych. Działania Spółki w ww. zakresie mają na celu zwiększenie sprzedaży Spółki, Grupową promocję produktów poszczególnych marek, a także utrwalenie wizerunku Grupy wśród międzynarodowych klientów.

W związku z powyższym Wnioskodawca ponosi koszty związane z nabyciem majątkowych praw autorskich do Materiałów promocyjnych. Nabywane przez Wnioskodawcę prawa autorskie do Materiałów promocyjnych, w zależności od dalszych uwarunkowań, po stornie Spółki stanowią Wartość Niematerialną i Prawną, o której mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4 lub 5 ustawy o CIT bądź nie stanowią Wartości Niematerialnej i Prawnej, o której mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4 lub 5 ustawy o CIT.

Ponieważ nabywane przez Spółkę Materiały promocyjne (z uwagi na tożsamość sprzedawany produktów i spójny model biznesowy) nierzadko mogą być wykorzystywane nie tylko przez Spółkę, ale i przez inne podmioty z Grupy, Wnioskodawca udostępnia tak nabyte Materiały promocyjne innych podmiotom z Grupy. Spółka przenosi na takie podmioty, w określonych proporcjach, związane z tym koszty.

Udostępnienie podmiotom z Grupy Materiałów promocyjnych, w zależności od dalszych uwarunkowań, odbywa się w drodze:

umowy przenoszącej całość majątkowych praw autorskich do Materiałów promocyjnych,
umowy przenoszącej część majątkowych praw autorskich do Materiałów promocyjnych,
umowy o korzystanie z utworu.

Mając na uwadze przedstawiony opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, a także przytoczone przepisy prawa podatkowego, należy przyznać słuszność stanowisku Wnioskodawcy w zakresie twierdzenia, że przychody uzyskiwane przez Spółkę z tytułu udostępnienia podmiotom z Grupy Materiałów Promocyjnych (niezależnie od tego czy są przez Spółkę udostępniane na podstawie umowy przenoszącej całość majątkowych praw autorskich do Materiałów promocyjnych, umowy przenoszącej część majątkowych praw autorskich do Materiałów promocyjnych czy też umowy o korzystanie z utworu) w przypadku, gdy nie stanowią one Wartości Niematerialnej i Prawnej po stronie Wnioskodawcy nie powinny zostać zakwalifikowane jako przychód z zysków kapitałowych w rozumieniu art. 7b ustawy o CIT.

W tym miejscu należy ponownie wskazać, że art. 7b ust. 1 pkt 6 lit. a ustawy o CIT odnosi się bezpośrednio do art. 16b ust. 1 pkt 4-7, tj. do kategorii praw stanowiących dla podatnika „wartości niematerialne i prawne”, które to wartości powstały u podatnika wyłącznie poprzez nabycie danego prawa od innego podmiotu. Jeżeli zatem przedmiotowe Materiały Promocyjne w istocie nie będą spełniały ww. warunków, wówczas w sytuacji ich udostępnienia przez Wnioskodawcę innym podmiotom z Grupy, art. 7b ust. 1 pkt 6 lit. a ustawy o CIT nie znajdzie zastosowania.

Powyższe oznacza, że w przypadku, gdy Materiały Promocyjne nie będą stanowić Wartości Niematerialnych i Prawnych, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4-7 ustawy o CIT, to przychód uzyskany z tytułu ich udostępnienia podmiotom z Grupy nie będzie przychodem z zysków kapitałowych wskazanym w art. 7b ustawy o CIT.

Natomiast w przypadku, gdy przedmiotowe Materiały Promocyjne stanowić będą po stronie Wnioskodawcy Wartość Niematerialną i Prawną a majątkowe prawa autorskie do Materiałów promocyjnych udostępniane będą przez Spółkę na podstawie umowy przenoszącej całość majątkowych praw autorskich do Materiałów promocyjnych, umowy przenoszącej część majątkowych praw autorskich do Materiałów promocyjnych lub umowy o korzystanie z utworu, to norma wynikająca z art. 7b ust. 1 pkt 6 lit. a ustawy o CIT znajdzie zastosowanie. Jednakże należy zbadać, czy wyłączenie zawarte w tym przepisie, a dotyczące przychodów z licencji bezpośrednio związanych z uzyskaniem przychodów niezaliczanych do zysków kapitałowych, znajdzie zastosowanie.

Nie można przychylić się do tej części stanowiska Wnioskodawcy, w której wskazuje on, że osiągany przez Spółkę przychód z udostępniania Materiałów promocyjnych związany jest z uzyskiwaniem przez Spółkę przychodów niezaliczanych do zysków kapitałowych, gdyż udostępnienie innym podmiotom z Grupy tych Materiałów wpływa w sposób bezpośredni na przychody z podstawowej działalności operacyjnej Wnioskodawcy. Wskazanie, że przeprowadzane przez inne podmioty z Grupy, w oparciu o udostępnione im Materiały promocyjne, akcje marketingowe przełożą się na przychód generowany przez Wnioskodawcę z tytułu prowadzenia restauracji i placówek gastronomicznych nie jest argumentacją potwierdzającą bezpośredni związek przychodów Wnioskodawcy z osiąganych tytułu udostępniania ww. Materiałów z przychodem z podstawowej działalności Spółki. W tym miejscu należy podkreślić, że pomimo, iż produkty sprzedawane przez Wnioskodawcę są tożsame, z tymi które sprzedają inne podmioty z Grupy, to jednak nie można uznać, że są to te same produkty, które sprzedaje Wnioskodawca w ramach swojej działalności, bowiem nie są to faktycznie jego produkty (produkty wytworzone przez Wnioskodawcę). Ustawodawca w art. 7b ust. 1 pkt 6 lit. a ustawy o CIT przewidział wyłączenie ze źródła zyski kapitałowe dla licencji, ale tylko takich, które można bezpośrednio powiązać z uzyskaniem przez danego podatnika przychodów z innych źródeł. Celem zawarcia tego zastrzeżenia jest wyłączenie z przychodów z zysków kapitałowych takich przychodów z opłat za korzystanie z licencji, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4-7 ustawy CIT, które są bezpośrednio, to jest w sposób integralny, związane z uzyskiwaniem przez podatnika, uzyskującego takie przychody, również innych przychodów niezaliczanych do zysków kapitałowych. Przykładem może być sytuacja, w której prowadzenie działalności gospodarczej opiera się obok sprzedaży towarów także na udzielaniu licencji (np. franchising lub licencjonowanie oprogramowania komputerowego). Zatem należy przyjąć, że tylko przychód uzyskany w oparciu o licencje, które są bezpośrednio związane z podstawową działalnością podatnika lub wręcz stanowią element tej działalności, jest zaliczany do przychodów z „podstawowej” działalności gospodarczej. Nie stanowi tym samym przychodu z zysków kapitałowych. W sprawie będącej przedmiotem wniosku, sytuacja jaka została wskazana powyżej nie ma jednak miejsca bowiem udostępnianie Materiałów promocyjnych przez Wnioskodawcę innym podmiotom Grupy jest odrębną transakcją od prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. Przychody z tytułu udostępniania Materiałów promocyjnych nie są zatem bezpośrednio związane z jakimkolwiek przychodem niezaliczanym do zysków kapitałowych. Tym samym wyłączenie, o którym mowa w art. 7b ust. 1 pkt 6 lit. a ustawy o CIT nie będzie mieć zastosowania. Przychody uzyskane z tego tytułu będą więc stanowić przychody z zysków kapitałowych, o których mowa w art. 7b ustawy o CIT.

Reasumując stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia, czy przychody z tytułu udostępnienia podmiotom z Grupy Materiałów Promocyjnych, powinny zostać zakwalifikowane jako przychód z zysków kapitałowych w rozumieniu art. 7b ustawy o CIT:

w przypadku, gdy stanowią po stronie Wnioskodawcy Wartość Niematerialną i Prawną a majątkowe prawa autorskie do Materiałów promocyjnych udostępniane są przez Spółkę na podstawie umowy przenoszącej całość majątkowych praw autorskich do Materiałów promocyjnych, umowy przenoszącej część majątkowych praw autorskich do Materiałów promocyjnych lub umowy o korzystanie z utworu - jest nieprawidłowe;
w sytuacji, gdy Materiały Promocyjne nie stanowią Wartości Niematerialnej i Prawnej a majątkowe prawa autorskie do Materiałów promocyjnych udostępniane są przez Spółkę na podstawie umowy przenoszącej całość majątkowych praw autorskich do Materiałów promocyjnych, umowy przenoszącej część majątkowych praw autorskich do Materiałów promocyjnych lub umowy o korzystanie z utworu - jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w odniesieniu do zdarzenia przyszłego stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Należy również zauważyć, że powołana przez Wnioskodawcę interpretacja indywidualna stanowi rozstrzygnięcie w indywidualnej sprawie, osadzonej w określonym stanie faktycznym i tylko do niego się zawęża, w związku z tym nie ma mocy powszechnie obowiązującego prawa, zatem tut. organ nie był nią związany przy dokonywaniu oceny prawnej stanowiska Wnioskodawcy. Ponadto, powołana przez Wnioskodawcę interpretacja indywidualna dotyczy odmiennego stanu faktycznego niż będący przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin