2019.07.02 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej - 0114-KDIP1-1.4012.192.2019.4.KOM

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-1.4012.192.2019.4.KOM
z 2 lipca 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 5 kwietnia 2019 r. (data wpływu 12 kwietnia 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 29 maja 2019 r. (data wpływu 5 czerwca 2019 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 21 maja 2019 r. znak 0114-KDIP1-1.4012.192.2019.2.KOM (skutecznie doręczone dnia 24 maja 2019 r.) oraz pismem z dnia 18 czerwca 2019 r. (data wpływu 25 czerwca 2019 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 12 czerwca 2019 r. znak 0114-KDIP1-1.4012.192.2019.3.KOM (skutecznie doręczone dnia 14 czerwca 2019 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania, że Wnioskodawca z tytułu sprzedaży działek niezabudowanych nie będzie podatnikiem VAT prowadzącym działalność gospodarczą – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 kwietnia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania, że Wnioskodawca z tytułu sprzedaży działek niezabudowanych nie będzie podatnikiem VAT prowadzącym działalność gospodarczą. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 29 maja 2019 r. (data wpływu 5 czerwca 2019 r.) oraz pismem z dnia 18 czerwca 2019 r. (data wpływu 25 czerwca 2019 r.) .

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (doprecyzowane w nadesłanym uzupełnieniu do wniosku):

Wnioskodawca na podstawie stosownej uchwały planuje dokonać sprzedaży niezabudowanych nieruchomości gruntowych. Przedmiotem sprzedaży będzie sześć nieruchomości niezabudowanych o łącznej powierzchni 1,2171 ha:

działka niezabudowana oznaczona w ewidencji gruntów jako działka nr 91/36 o pow. 0,2605 ha - teren usług nieuciążliwych lub usług nieuciążliwych związanych z obsługą rolnictwa położony częściowo w pasie napowietrznej linii energetycznej wysokiego napięcia oraz w strefie uciążliwości od linii energetycznej, dla której Sąd Rejonowy, Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą nr ...,
działka niezabudowana oznaczona w ewidencji gruntów jako działka nr 91/37 o pow. 0,2845 ha - teren usług nieuciążliwych lub usług nieuciążliwych związanych z obsługą rolnictwa położony częściowo w pasie napowietrznej linii energetycznej wysokiego napięcia oraz w strefie uciążliwości od linii energetycznej, dla której Sąd Rejonowy, Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą nr …,
działka niezabudowana oznaczona w ewidencji gruntów jako działka nr 91/38 o pow. 0,3429 ha - teren usług nieuciążliwych lub usług nieuciążliwych związanych z obsługą rolnictwa położony częściowo w pasie napowietrznej linii energetycznej wysokiego napięcia oraz w strefie uciążliwości od linii energetycznej, dla której Sąd Rejonowy, Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą nr ….,
działka niezabudowana oznaczona w ewidencji gruntów jako działka nr 91/39 o pow. 0,1321 ha - droga dojazdowa wewnętrzna, dla której Sąd Rejonowy, Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą nr ….,
działka niezabudowana oznaczona w ewidencji gruntów jako działka nr 91/40 o pow. 0,0986 ha - teren usług nieuciążliwych lub usług nieuciążliwych związanych z obsługą rolnictwa, dla której Sąd Rejonowy, Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą nr …..,
działka niezabudowana oznaczona w ewidencji gruntów jako działka nr 91/41 o pow. 0,0985 ha - teren usług nieuciążliwych lub usług nieuciążliwych związanych z obsługą rolnictwa, dla której Sąd Rejonowy, Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą nr …..

Na ww. działkach przeznaczonych do sprzedaży nie znajdują się żadne budowle, obiekty budowlane czy urządzenia budowlane w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane. Ww. działki, które mają być przedmiotem sprzedaży, nie są zabudowane.

Wnioskodawca wykonuje zadania wynikające ze Statutu i ustawy, m.in.:

reprezentuje izby rolnicze przed organami państwa, oraz ogólnokrajowymi organizacjami i instytucjami działającymi na rzecz i w otoczeniu rolnictwa,
opiniuje projekty aktów prawnych dotyczących rozwoju wsi, rolnictwa i gospodarki żywnościowej oraz założeń i programów polityki rolnej; w szczególności projektów ustaw, rozporządzeń i uchwał Rady Ministrów,
przedstawia właściwym organom administracji państwa oraz organom samorządu terytorialnego wnioski w sprawie sytuacji w rolnictwie, oraz inicjatyw w zakresie regulacji prawnych,
udziela izbom rolniczym pomocy w zakresie ich zadań.

Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej. Nie jest spełniona definicja prowadzenia działalności gospodarczej określona w art. 15 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT w związku z tym przepisy ustawy o VAT nie mają zastosowania.

Wnioskodawca nie jest płatnikiem podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca nabył nieodpłatnie od Skarbu Państwa (aktem notarialnym z dnia 27 maja 2009 r. repertorium A) nieruchomość zabudowaną budynkami gospodarczymi o powierzchni 2,9923 ha (nr ewidencyjny działki 91/27) - nr księgi wieczystej …..

Za zgodą Agencji, ww. nieruchomość o nr ew. 91/27 została podzielona na działki o następujących nr: nr 91/36, nr 91/37, nr 91/38, nr 91/39, nr 91/40, nr 91/41, nr 91/42, co zostało zatwierdzone przez Burmistrza w decyzji z dnia 9 stycznia 2014 r. nr 36.2013.2014 w sprawie zatwierdzenia podziału.

Nieruchomość nr 91/27 została przeznaczona na realizację celów statutowych Wnioskodawcy.

Na działce nr 91/42 o powierzchni 1,7752 ha (nr księgi wieczystej ….) został wybudowany budynek biurowo - szkoleniowy, który służy jako przestrzeń biurowa Wnioskodawcy, a także jako miejsce spotkań przedstawicieli.

W budynku tym nie jest prowadzona przez Wnioskodawcę działalność gospodarcza.

Decyzją Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 18 lipca 2016 r. udzielono pozwolenia na użytkowanie ww. obiektu.

Po wybudowaniu budynku Wnioskodawca nie ponosił wydatków na jego ulepszenie.

Zgodnie z uchwałą Wnioskodawcy z dnia 27 marca 2009 r. w sprawie nieodpłatnego przejęcia nieruchomości przez Wnioskodawcę i stosownie do treści § 8 ust. 1 pkt 10 Statutu Wnioskodawcy, Rada wyraziła zgodę na nieodpłatne przejęcie w 2009 r. w trybie art. 24 ust. 5 pkt 2 ustawy z dnia 19 października 1991 r. o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa.

Strony określiły wartość nieruchomości na łączną kwotę 800 000,00 zł w dniu 27 maja 2009 r.

Przedmiotowe działki nie były i nie są wykorzystywane przez Wnioskodawcę na cele działalności opodatkowanej oraz zwolnionej. Przy nabyciu nie było podstawy do odliczenia podatku naliczonego, gdyż Wnioskodawca zgodnie ze statutem nie prowadzi działalności gospodarczej, a przejęcie nastąpiło w drodze nieodpłatnego przekazania nieruchomości na cele statutowe.

Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu nieruchomości będących przedmiotem wniosku.

W nadesłanym w dniu 19 czerwca 2019 r. (wpływ 25 czerwca 2019 r.) uzupełnieniu Strona wyjaśniła, że w pierwotnym wniosku na str. 4/7 Wnioskodawca błędnie podał nr ew. działki jako 91/41 i błędnie podał w ww. wniosku nr ksiąg wieczystych wszystkich sześciu zbywanych działek, dlatego też w nadesłanym piśmie podaje prawidłowe numery.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że posiada NIP i nie jest czynnym podatnikiem VAT, ponieważ nie prowadzi działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, przepisy ustawy o VAT nie mają zastosowania.

Wnioskodawca nie jest płatnikiem podatku od towarów i usług.

Statut Wnioskodawcy nie zawiera żadnych postanowień dotyczących prowadzenia działalności gospodarczej, Wnioskodawca nie prowadzi bowiem działalności gospodarczej, nie zezwalają na to przepisy ustawy z dnia 14 grudnia 1995 r. o izbach rolniczych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1027). Żaden przepis ustawy o izbach rolniczych nie wskazuje, że Wnioskodawca może prowadzić działalność gospodarczą, żaden przepis nie wskazuje też, że Wnioskodawca jest przedsiębiorcą.

Wnioskodawca ponadto nie podlega wpisowi do KRS, posiada osobowość prawną na podstawie przepisów ustawy.

W związku z zamiarem sprzedaży nieruchomość wskazanych we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej Wnioskodawca będzie zawierał umowy sprzedaży, zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego. Wnioskodawca nie zawarł do tej pory żadnych umów sprzedaży ww. nieruchomości, ani też nie zawarła umów przedwstępnych w tym zakresie.

Nieruchomości wskazane we wniosku zostały nieodpłatnie nabyte w roku 2009 przez Wnioskodawcę na podstawie art. 24 ust. 5 pkt 2 ustawy z dnia 19 października 1991 r. o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa (w brzmieniu obowiązującym w roku 2009).

Zgodnie z tym przepisem (w brzmieniu obowiązującym w roku 2009), nieruchomości wchodzące w skład Zasobu Agencji mogą być w drodze umowy, nieodpłatnie przekazane na własność ...lub państwowej jednostce badawczo-rozwojowej - na cele służące wykonywaniu ich zadań statutowych.

Powyższy przepis został aktualnie uchylony na mocy ustawy z dnia 26 listopada 2010 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. Nr 238, poz. 1578, z późn. zm.), jednakże zgodnie z przepisem przejściowym zawartym w art. 35 ww. ustawy, w stosunku do podmiotów wymienionych w art. 24 ust. 5 pkt 2 ustawy o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa, które nabyły nieodpłatnie nieruchomości z Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa przed dniem wejścia niniejszej ustawy w życie, art. 24 ust. 5a ustawy zmienianej w art. 5 stosuje się odpowiednio.

Zgodnie zaś z art. 24 ust. 5a ustawy o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa, w przypadku zbycia lub przeznaczenia przez nabywcę nieruchomości na inne cele, niż określone w umowie, przed upływem 10 lat licząc od dnia jej nabycia Krajowy Ośrodek (następca prawny Agencji) występuje do podmiotu wymienionego w ust. 5 pkt 1 z żądaniem zwrotu aktualnej wartości pieniężnej tej nieruchomości, ustalonej według zasad określonych w art. 30 ust. 1.

W obecnym stanie prawnym, oprócz wymienionego art. 24 ust. 5a ustawy o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa, brak jest szczególnych przepisów, na podstawie których Wnioskodawca „gospodaruje” nieruchomościami.

Wnioskodawca na mocy aktu notarialnego z dnia 27 maja 2009 r. stała się właścicielem nieruchomości i gospodaruje nimi na zasadnych przewidzianych w Kodeksie cywilnym (art. 140 i następne) - jak każdy inny właściciel każdej innej nieruchomości.

Po zawarciu ww. aktu notarialnego, nieruchomość została podzielona na działki. Działki, które mają być przedmiotem sprzedaży nie są zabudowane.

Jak zostało wskazane powyżej, brak jest odrębnych przepisów, regulujących zasady sprzedaży ww. nieruchomości przez Wnioskodawcę (oprócz przywołanego powyżej art. 24 ust. 5a ustawy o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa). Będą one sprzedawane na ogólnych zasadach wynikających z Kodeksu cywilnego w trybie przetargu.

Aktualnie brak jest sprecyzowanego podmiotu, na rzecz którego ma nastąpić sprzedaż, może to być podmiot prowadzący działalność gospodarczą (osoba fizyczna albo prawna), ale może to również być osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca może dokonać sprzedaży bez naliczenia VAT skoro nie prowadzi działalności gospodarczej i nie jest spełniona definicja prowadzenia działalności gospodarczej określona w art. 15 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT i działka była przejęta 10 lat temu nieodpłatnie?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Przedmiotowe działki nie były i nie są wykorzystywane przez Wnioskodawcę na cele działalności opodatkowanej oraz zwolnionej. Przy nabyciu nie było podstawy do odliczenia podatku naliczonego, gdyż Wnioskodawca zgodnie ze statutem nie prowadzi działalności gospodarczej i otrzymał działkę od Skarbu Państwa nieodpłatnie.

Zgodnie z obowiązującym planem zagospodarowania:

nieruchomość niezabudowana oznaczona w ewidencji gruntów jako działka nr 91/36 o pow. 0,2605 ha - teren usług nieuciążliwych lub usług nieuciążliwych związanych z obsługą rolnictwa położony częściowo w pasie napowietrznej linii energetycznej wysokiego napięcia oraz w strefie uciążliwości od linii energetycznej, dla której Sąd Rejonowy, Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą nr …..,
nieruchomość niezabudowana oznaczona w ewidencji gruntów jako działka nr 91/37 o pow. 0,2845 ha - teren usług nieuciążliwych lub usług nieuciążliwych związanych z obsługą rolnictwa położony częściowo w pasie napowietrznej linii energetycznej wysokiego napięcia oraz w strefie uciążliwości od linii energetycznej, dla której Sąd Rejonowy, Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą nr ….,
nieruchomość niezabudowana oznaczona w ewidencji gruntów jako działka nr 91/38 o pow. 0,3429 ha - teren usług nieuciążliwych lub usług nieuciążliwych związanych z obsługą rolnictwa położony częściowo w pasie napowietrznej linii energetycznej wysokiego napięcia oraz w strefie uciążliwości od linii energetycznej, dla której Sąd Rejonowy, Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą nr …..,
nieruchomość niezabudowana oznaczona w ewidencji gruntów jako działka nr 91/39 o pow. 0,1321 ha - droga dojazdowa wewnętrzna, dla której Sąd Rejonowy, Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą nr ….,
nieruchomość niezabudowana oznaczona w ewidencji gruntów jako działka nr 91/40 o pow. 0,0986 ha - teren usług nieuciążliwych lub usług nieuciążliwych związanych z obsługą rolnictwa, dla której Sąd Rejonowy, Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą nr ….,
nieruchomość niezabudowana oznaczona w ewidencji gruntów jako działka nr 91/41 o pow. 0,0985 ha - teren usług nieuciążliwych lub usług nieuciążliwych związanych z obsługą rolnictwa, dla której Sąd Rejonowy,Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą nr …..

Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej, jest powołana zgodnie z ustawą z dnia 14 grudnia 1995 r. o izbach rolniczych. Nie jest spełniona definicja prowadzenia działalności gospodarczej określona w art. 15 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, w związku z tym przepisy ustawy o VAT nie mają zastosowania. Wnioskodawca nie jest płatnikiem podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

W myśl regulacji zawartej w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary - stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast przez sprzedaż - stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy - rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się – w świetle art. 8 ust. 1 ustawy – każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy (…).

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – według ust. 2 powołanego artykułu – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z powyższych przepisów wynika, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania, podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez „podatników” w rozumieniu ustawy i są wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Ponadto należy zwrócić uwagę na treść przepisów Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11 grudnia 2006, str. 1, z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady. Zgodnie z art. 9 Dyrektywy, podatnikiem jest każda osoba wykonująca samodzielnie i niezależnie od miejsca zamieszkania działalność gospodarczą bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Powyższe przepisy wskazują, że niezależnie od częstotliwości wykonania danej czynności, czynność ta podlega opodatkowaniu jeśli podmiot wykorzystuje w sposób ciągły w celach zarobkowych swój majątek.

Zatem za podatnika VAT będzie uznany tylko taki podmiot, który dokonuje czynności zmierzających do wykorzystania nabytych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Jak stanowi natomiast art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Z powołanego wyżej przepisu wynika, że organy władzy publicznej lub urzędy je obsługujące są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itp. umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Tylko w tym zakresie ich czynności mają bowiem charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Działanie Wnioskodawcy oparte jest na przepisach ustawy z dnia 14 grudnia 1995 r. o izbach rolniczych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1027) oraz statucie.

W myśl art. 1 ust. 1 ww. ustawy, tworzy się samorząd rolniczy działający na rzecz rozwiązywania problemów rolnictwa i reprezentujący interesy zrzeszonych w nim podmiotów.

Jednostkami organizacyjnymi samorządu rolniczego są izby rolnicze, zwane dalej „izbami”. Terenem działania izby jest obszar województwa (art. 3 ust. 1 i 2 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ww. ustawy izba:

nie może prowadzić działalności gospodarczej;
może wyłącznie:
1. być wspólnikiem spółki z ograniczoną odpowiedzialnością lub akcjonariuszem spółki akcyjnej,
2. tworzyć fundacje,
3. być członkiem wspierającym stowarzyszenia oraz założycielem lub członkiem związku stowarzyszeń

- które prowadzą działalność w zakresie zgodnym z ustawowymi i statutowymi zadaniami izby.

Dochody izb pochodzą, w myśl art. 35 ust. 1 pkt 4 i 7 ww. ustawy, z innego majątku izby, z opłat z tytułu usług świadczonych przez izbę.

W myśl art. 37 ust. 1-3 tej ustawy, izby tworzą Radę …., zwaną dalej „...Radą”. Wnioskodawca posiada osobowość prawną. W skład Rady wchodzą prezesi izb oraz wybrani przez walne zgromadzenie delegaci po jednym z każdej izby.

Do zadań Rady należy w szczególności:

reprezentowanie izb przed Sejmem, Senatem i organami administracji rządowej, z wyłączeniem administracji rządowej w województwie;
opiniowanie projektów aktów prawnych dotyczących rolnictwa i gospodarki żywnościowej oraz założeń i programów polityki rolnej;
przedstawianie właściwym organom, o których mowa w pkt 1, oraz organom samorządu terytorialnego wniosków w sprawie sytuacji w rolnictwie oraz inicjatyw w zakresie regulacji prawnych;
udzielanie izbom pomocy w wykonywaniu ich zadań;
zarządzanie wyborów do walnych zgromadzeń izb (art. 38 ww. ustawy).

Dochody Rady, zgodnie z art. 43 ust. 1 ww. ustawy, pochodzą:

ze składek opłacanych przez izby;
z darowizn, spadków i zapisów;
z opłat z tytułu usług świadczonych przez Radę;
z wpływów z oprocentowania rachunków bankowych oraz lokat;
z innych źródeł.

W myśl art. 44 ww. ustawy, szczegółowe zasady organizacji i gospodarki finansowej Rady określa jej statut.

Z § 6 statutu Rady stanowiącego załącznik do uchwały z dnia 28 maja 2014 r. wynika, że Wnioskodawca posiada osobowość prawną i działa na podstawie ustawy z dnia 14 grudnia 1995 r. o izbach rolniczych (Dz. U. z 2002 r. Nr 101, poz. 927, z późniejszymi zmianami) oraz niniejszego statutu.

Zgodnie z § 8 ust. 1 pkt 10, 17 i 18 statutu, w celu realizacji swoich zadań Wnioskodawca w szczególności podejmuje uchwały w sprawach nabycia i zbycia nieruchomości oraz obciążenia nieruchomości stanowiących własność Rady, ustala zasady odpłatności za usługi świadczone przez Radę i tworzy spółki prawa handlowego, fundacje, stowarzyszenia oraz przystępuje do spółek prawa handlowego, fundacji lub stowarzyszenia.

Natomiast w myśl § 48 tego statutu dochody Rady pochodzą:

ze składek wnoszonych przez izby rolnicze, w wysokości określonej przez Radę,
z darowizn, zapisów, dotacji i spadków,
z oprocentowania rachunków bankowych i lokat,
z kredytów bankowych i pożyczek,
z opłat z tytułu usług świadczonych przez Radę,
z innych źródeł.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca na podstawie stosownej uchwały planuje dokonać sprzedaży 6 niezabudowanych nieruchomości gruntowych (działek) o nr 91/36, 91/37, 91/38, 91/39, 91/40 i 91/41, które powstały z podziału działki nr 91/27.

Działkę nr 91/27 zabudowaną budynkami gospodarczymi Wnioskodawca nabył nieodpłatnie, na swoje cele statutowe, w trybie art. 24 ust. 5 pkt 2 ustawy z dnia 19 października 1991 r. o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa, od Skarbu Państwa na podstawie aktu notarialnego z 27 maja 2009 r. Zabudowania przed jej podziałem zostały rozebrane.

Za zgodą Agencji, ww. działka nr 91/27 została podzielona na działki o następujących nr: nr 91/36, nr 91/37, nr 91/38, nr 91/39, nr 91/40, nr 91/41, nr 91/42, co zostało zatwierdzone przez Burmistrza w decyzji z dnia 9 stycznia 2014 r.

Przedmiotowe działki nie były i nie są wykorzystywane przez Radę na cele działalności opodatkowanej oraz zwolnionej. Przy nabyciu nie było podstawy do odliczenia podatku naliczonego, gdyż Wnioskodawca zgodnie ze statutem nie prowadzi działalności gospodarczej, a przejęcie nastąpiło w drodze nieodpłatnego przekazania nieruchomości na cele statutowe.

Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu nieruchomości będących przedmiotem wniosku.

Wnioskodawca posiada NIP i nie jest czynnym podatnikiem VAT, ponieważ nie prowadzi działalności gospodarczej. Statut Wnioskodawcy nie zawiera żadnych postanowień dotyczących prowadzenia działalności gospodarczej, a Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej, bo nie zezwalają na to przepisy ustawy o izbach rolniczych. Żaden przepis ustawy o izbach rolniczych nie wskazuje, że Wnioskodawca może prowadzić działalność gospodarczą, żaden przepis nie wskazuje też, że Wnioskodawca jest przedsiębiorcą.

Wnioskodawca ponadto nie podlega wpisowi do KRS, posiada osobowość prawną na podstawie przepisów art. 37 ust. 2 ww. ustawy o izbach rolniczych.

Brak jest odrębnych przepisów regulujących zasady sprzedaży nieruchomości przez Wnioskodawcę (oprócz przywołanego powyżej art. 24 ust. 5a ustawy o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa). Będą one sprzedawane na ogólnych zasadach wynikających z Kodeksu cywilnego w trybie przetargu.

Wnioskodawca będzie zawierała umowy sprzedaży zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego.

Wnioskodawca nie zawarł do tej pory żadnych umów sprzedaży ww. nieruchomości, ani też nie zawarła umów przedwstępnych w tym zakresie.

Wątpliwości Wnioskodawcy sprowadzają się do stwierdzenia, czy w zakresie dostawy sześciu działek niezabudowanych Wnioskodawca występuje w charakterze podatnika podatku VAT prowadzącego działalność gospodarczą.

Należy w tym miejscu wskazać, że w każdym przypadku konieczna jest ocena spełnienia przesłanek art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług w konkretnych okolicznościach faktycznych sprawy.

Powołane wyżej przepisy ustawy o izbach rolniczych jednoznacznie wskazują, że to izby rolnicze nie mogą prowadzić działalności gospodarczej, natomiast w stosunku do samego Wnioskodawcy, posiadającego odrębną od izb osobowość prawną, ustawa takiego ograniczenia nie wprowadza. Co więcej, jak wskazał sam Wnioskodawca, żaden przepis tej ustawy nie wskazuje, że Wnioskodawca może działalność gospodarczą prowadzić, jak i żaden z tych przepisów wyraźnie tego nie zakazuje. Jednocześnie, ta sama ustawa w art. 35 ust. 1, czy też w art. 43 ust. 1 wskazuje jako źródło dochodów izb rolniczych i Rady, opłaty z tytułu usług świadczonych przez Izbę i Radę oraz w przypadku samego Wnioskodawcy także inne źródła.

Trzeba tu również zauważyć, że także w statucie, na podstawie którego działa Wnioskodawca, nie ma zapisów dotyczących prowadzenia działalności gospodarczej, w tym, jak to ma miejsce w przypadku izb rolniczych, wyraźnie zakazujących prowadzenia działalności gospodarczej, natomiast jako źródło dochodów Wnioskodawcy statut wskazuje opłaty z tytułu świadczonych usług oraz inne źródła.

W świetle definicji zawartej w ww. art. 15 ustawy, dla uznania określonych zachowań danego podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Przy czym, taka działalność wystąpi również w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem dostawa towarów (w tym gruntów, budynków, budowli lub ich części) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika.

Pojęcie „działalności gospodarczej” zdefiniowane jest również w art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy 2006/112 jako obejmujące wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców. Zgodnie z tym przepisem podatnikiem jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Jednocześnie w art. 12 ust. 1 lit. b) powołanej Dyrektywy wskazano, że państwa członkowskie mogą uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie dokonuje transakcji związanej z działalnością, o której mowa w art. 9 ust. 1 akapit drugi, w szczególności dostawy terenu budowlanego. Teren budowlany to każdy grunt nieuzbrojony lub uzbrojony, uznawany za teren budowlany przez państwa członkowskie (art. 12 ust. 3 Dyrektywy 2006/112/WE).

Opodatkowaniu VAT podlega, na podstawie art. 2 ust. 1 lit. a) Dyrektywy 2006/112/WE, odpłatna dostawa towarów na terytorium państwa członkowskiego przez podatnika działającego w takim charakterze.

Analiza definicji działalności gospodarczej zawarta czy to w ustawie o VAT, czy w przepisach Dyrektywy wskazuje więc na szeroki zakres zastosowania powyższego pojęcia oraz na jego obiektywny charakter, co oznacza, że działalność ta jest postrzegana jako taka, niezależnie od jej celów lub rezultatów. Daną działalność kwalifikuje się co do zasady również jako działalność gospodarczą, jeżeli ma ona charakter trwały i jest wykonywana w zamian za wynagrodzenie otrzymywane przez autora danej transakcji. Definicja ta ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem ,,podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie handlowym w odniesieniu do danej transakcji.

W niniejszej sprawie Wnioskodawca chce dokonać sprzedaży sześciu działek niezabudowanych, którymi gospodaruje na zasadnych przewidzianych w Kodeksie cywilnym, jak każdy inny właściciel każdej innej nieruchomości i będzie w tym celu zawierał umowy sprzedaży, również zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego i dokonywał tej sprzedaży w trybie przetargu. Aktualnie brak jest sprecyzowanego podmiotu, na rzecz którego ma nastąpić sprzedaż, może to być podmiot prowadzący działalność gospodarczą (osoba fizyczna albo prawna), ale może to również być osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej.

Stwierdzić zatem trzeba, że zamiarem Wnioskodawcy jest odpłatne przeniesienie własności towarów (działek niezabudowanych) na inny podmiot na podstawie umowy sprzedaży zawieranej zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego w trybie przetargu. W świetle uregulowań ustawy o podatku od towarów i usług, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego dostawa jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, podlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W przedmiotowej sprawie nie znajdzie zastosowania wyłączenie z opodatkowania wskazane w powołanym wyżej art. 15 ust. 6 ustawy, gdyż choć Wnioskodawca wykonuje swoje zadania na podstawie odrębnych przepisów (ustawy o izbach rolniczych i statutu), to jednak, jak sam wskazał i co zostało wywiedzione powyżej, te odrębne przepisy nie regulują kwestii gospodarowania i zarządzania posiadanymi nieruchomościami. Tym samym nie można stwierdzić, że Wnioskodawca został na podstawie tychże przepisów powołany właśnie m.in. do dokonywania transakcji związanych ze zbywaniem nieruchomości, tj. ich sprzedażą, dzierżawą, najmem, zamianą itp.

Należy także zauważyć, że sam charakter planowanej czynności, tj. dostawy nieruchomości w trybie przetargu na podstawie przepisów Kodeksu cywilnego wskazuje, że w związku z tą czynnością Wnioskodawca powinien zostać uznany za podatnika. Także okoliczność, że Wnioskodawca nie jest zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT nie przesądza o tym, że wykonując czynności podlegające opodatkowaniu o charakterze cywilnoprawnym i na podstawie przepisów Kodeksu cywilnego, „jak każdy inny właściciel każdej innej nieruchomości”, za taki podmiot nie może być uznany.

Zdaniem Organu, powyższe okoliczności wskazują, że transakcja opisana we wniosku (sprzedaż przez Wnioskodawcę 6 działek niezabudowanych) spełnia przesłanki do zakwalifikowania jej jako wykonywanej przez podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy w ramach działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy. Zatem ww. czynność podlega opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy.

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawcy, że w jego przypadku nie jest spełniona definicja prowadzenia działalności gospodarczej określona w art. 15 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, a w związku z tym przepisy ustawy o VAT nie mają do niego zastosowania, należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin