Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-1.4012.209.2019.2.MMa
z 3 lipca 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 z późń. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku przesłanego pocztą dnia 10 kwietnia 2019 r. (data wpływu 16 kwietnia 2019 r.) uzupełnionym pismem Strony nadanym dnia 12 czerwca 2019 r. (data wpływu 21 czerwca 2019 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 30 maja 2019 r. znak sprawy 0114 KDIP1 1.4012.209.2019.1.MMA (skutecznie doręczone w dniu 5 czerwca 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki podatku VAT 8% dla czynności najmu lokalu mieszkalnego w celu krótkotrwałego zakwaterowania świadczonej przez Pośrednika – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 marca 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki podatku VAT 8% dla czynności najmu lokalu mieszkalnego w celu krótkotrwałego zakwaterowania świadczonej przez Pośrednika.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą. W zakresie prowadzonej działalności gospodarczej zajmuje się, jako przeważającą działalnością - konserwacja i naprawą pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli. W związku z powyższym jest on czynnym podatnikiem podatku VAT. Wnioskodawca jest właścicielem lokalu mieszkalnego wraz z przypisanym mu miejscem parkingowym w garażu nr 3 w budynku nr 4a. Z uwagi na fakt, iż miejscowość ta jest miejscowością atrakcyjną turystycznie lokal wyżej opisany przeznaczony został przez Wnioskodawcę na cele wynajmu krótkotrwałego. Lokal ten jest po remoncie i składa się z łazienki, w pełni wyposażonej kuchni oraz dwóch pokoi jak również posiada pełną funkcjonalność tj. doprowadzone przyłącza wszystkich mediów jest on w pełni umeblowany i kompletnie wyposażony, umożliwiając zaspokojenie potrzeb potencjalnych klientów zainteresowanych krótkotrwałym pobytem w lokalu. Wnioskodawca nie zamierza i nie będzie realizował funkcji wynajmu lokalu na cele mieszkaniowe ani też w jakikolwiek sposób nie będzie go wynajmował na stałe tj. na okres długoterminowy. Celem bowiem Wnioskodawcy jest, przy pomocy zakupionego lokalu mieszkalnego, świadczenie usług zakwaterowania, które mają polegając na oddaniu lokalu mieszkalnego na cele krótkotrwałego pobytu, nie połączone ze świadczeniem innych usług.

Z uwagi na liczne zobowiązania zawodowe, znaczną odległość adresu zamieszkania oraz miejsca prowadzenia działalności gospodarczej od wynajmowanego apartamentu, jak również z uwagi na fakt, iż najem przedmiotowego lokalu jest dla wnioskodawcy działalnością uboczną oraz brak możliwości aktywnego pozyskiwania klientów jak również faktycznego zarządzania Lokalem a to z uwagi na brak czasu wnioskodawca - nawiązał współpracę z firmą G., która jest pośrednikiem, prowadzącym profesjonalną działalność gospodarczą w zakresie pośrednictwa w krótkotrwałym zakwaterowaniu gości. Z ww. Firmą wnioskodawca zawarł umowę współpracy w zakresie świadczenia usług krótkotrwałego zakwaterowania.

W ramach przedmiotowej umowy wnioskodawca upoważnił pośrednika do udostępniania klientom lokalu turystycznego (apartamentu) tylko w celu krótkotrwałego zakwaterowania oraz upoważnił pośrednika do pobierania w imieniu właściciela - obecnego wnioskodawcy- opłaty z tytułu udostępniania apartamentu. W ramach przedmiotowej umowy pośrednik zobowiązany jest do: pośrednictwa w udostępnianiu apartamentu klientom, podejmowania działań marketingowych w odniesieniu do apartamentu, obsługi klientów korzystających z apartamentu, sporządzania comiesięcznego zestawienia liczb usług, z których skorzystali klienci, obsługi rozliczeń z klientami w tym do poboru zaliczek za pobyt, ostatecznego rozliczenia wynagrodzenia za korzystanie z apartamentu, wystawiania faktur VAT lub paragonów z tytułu korzystania z apartamentu, dokonywania rezerwacji oraz przyjmowania gości w szczególności do przyjęcia klientów, którzy zaakceptują regulamin korzystania z obiektu, odnotowania danych klientów na podstawie dowodu tożsamości, pobrania całkowitej do zapłaty kwoty wraz z kaucją w wysokości min. 100 złotych, udostępnienia kart oraz kluczy do apartamentu, prowadzenia prac przygotowawczych w apartamencie przed przyjęciem klientów w zakresie: sprawdzenia sprawności żarówek oraz sprzętu AGD znajdującego się w apartamencie, przygotowanie papieru toaletowego oraz środków czystości, przygotowanie odpowiedniej ilości bielizny pościelowej oraz ręczników, sprawdzenie czystości pomieszczeń, balkonu, tarasu oraz patio, w przypadku wykrycia usterek obciążenia klientów kwotą stanowiącą równowartość wyrządzonej szkody, odebrania kluczy w przypadku nie stwierdzenia usterek lub braków w apartamencie, prowadzenia prac do wykonania bezpośrednio po opuszczeniu apartamentu przez klienta w zakresie: zabrania do pralni bielizny pościelowej oraz ręczników, rozmrożenia i wyczyszczenia lodówki przynajmniej raz w miesiącu, dokładnego wysprzątania całego lokalu, zakupu na własny koszt środków czystości, papieru toaletowego. Od pośrednika wnioskodawca otrzymuje comiesięczne zestawienie zawierające szczegółów pobytu klientów w apartamencie tj. czas pobytu, liczba osób, kwotę otrzymanego przez pośrednika wynagrodzenia od klientów w zamian za korzystanie z apartamentu oraz kwotę poniesionych przez pośrednika w danym miesiącu kosztów. Najemcy - klienci, bowiem dokonują płatności na rzecz pośrednika, który po potrąceniu swojej należności, za świadczone usługi przekazuje 70% kwoty wskazanej w zestawieniu, jako kwoty otrzymanej w poprzednim miesiącu od klientów tytułem wynagrodzenia za korzystanie z apartamentu - wnioskodawcy, jako właścicielowi przedmiotowego apartamentu. 30% kwoty otrzymanej w poprzednim miesiącu od klientów tytułem wynagrodzenia za korzystanie z apartamentu stanowi wynagrodzenie pośrednika. Właściciel natomiast wystawia na przedmiotową kwotę fakturę na rzecz pośrednika.

Czynsz ten płatny jest z dołu po zakończeniu danego okresu rozliczeniowego.

Zgodnie z umową wnioskodawca zobowiązany jest jedynie do ponoszenia kosztów należności publiczno-prawnych oraz wywiązywania się z obowiązków wynikających z posiadania ww. lokalu i do udostępnienia apartamentu pośrednikowi oraz klientom. Podsumowując wnioskodawca przekazał przedmiotowy apartament pośrednikowi, który to w jego imieniu prowadzi wynajem ww. apartamentu oraz nim zarządza w zakresie koniecznym przy tego typu usłudze tj. pośrednik działając w imieniu wnioskodawcy przygotowuje lokale do wynajmu i wynajmuje je turystom pobierając opłatę za dniówkę pobytu. Ponadto pośrednik obciąża wnioskodawcę kosztami zarządu nieruchomością oraz swoja prowizją.

W uzupełnieniu wniosku, Wnioskodawca wskazał, że zawarł z pośrednikiem umowę o współpracy w zakresie świadczenia usług krótkotrwałego zakwaterowania tj. służących zaspokajaniu potrzeb związanych z krótkotrwałym pobytem i jako takie usługi zaklasyfikowane są do PKWiU 55 (usługi związane zakwaterowaniem). Wnioskodawca wskazuję natomiast, że usługi przez niego świadczone na rzecz pośrednika zostały zaklasyfikowane w grupie PKWiU 55.20.19.0 tj. „Pozostałe usługi obiektów noclegowych turystycznych i miejsc krótkotrwałego zakwaterowania bez obsługi”. Zatem w ocenie Wnioskodawcy należy uznać, że są one objęte PKWiU 55 a co za tym idzie podlegać one będą opodatkowaniu preferencyjną stawką podatku VAT - 8% w związku z art. 146aa pkt 2 jako wymienione w poz. 163 załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Jaka jest właściwa stawka podatku od towarów i usług dla świadczonej przez Wnioskodawcę usługi w zakresie wynajmu apartamentu dla turystów w ramach zawartej przez niego umowy z pośrednikiem?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy, jako że usługi krótkotrwałego zakwaterowania są wymienione w załączniku nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług w poz. 163, wymienionego w klasyfikacji PKWiU w grupie 55.2 i podlegają opodatkowaniu według stawki 8 % to świadczone za pośrednictwem firmy G. s.c. usługi wynajmu apartamentu są opodatkowane według stawki 8% - zgodnie z art. 41 ust 2 w zw. z art. 146 aa ust. 1 pkt 2 oraz poz. 163 zał. nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług - VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na wstępie należy zauważyć, że przy określaniu prawidłowej stawki podatku od towarów i usług dla danych towarów istotne jest właściwe ich zaklasyfikowanie wg symbolu PKWiU. Tym samym wydając przedmiotową interpretację tutejszy organ oparł się na podanej przez Wnioskodawcę klasyfikacji.

Wskazać należy, że stosownie do pkt 1 komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS z 2005 r. Nr 1, poz. 11), zgodnie z zasadami metodycznymi klasyfikacji zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, produkty (wyroby, usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniem Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. W związku z tym, że organy podatkowe nie są właściwe do klasyfikowania towarów, a dla prawidłowego ich opodatkowania niezbędne jest ich zaklasyfikowanie do prawidłowego grupowania statystycznego, obowiązek ten spoczywa na Wnioskodawcy.

Niniejsza interpretacja nie rozstrzyga prawidłowości klasyfikacji usług sprzedawanych przez Wnioskodawcę w świetle PKWiU. Wobec tego została ona wydana przy założeniu, że poprawnie zakwalifikowano usługi będące przedmiotem wniosku do odpowiedniego grupowania PKWiU. Tutejszy organ nie jest bowiem uprawniony, w ramach określonych w art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, do zajmowania stanowiska w zakresie prawidłowości formalnego przyporządkowania usług do grupowania statystycznego.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów opisanego stanu faktycznego (w szczególności w przypadku błędnej klasyfikacji PKWiU wymienionych we wniosku usług) lub zmiany stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Klasyfikacją, która ma zastosowanie do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług, wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) – (Dz.U. z 2008 r., Nr 207, poz. 1293, z późn. zm.).

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 8 ust. 1 powołanej ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
   
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Z uwagi na powyższe unormowania, pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie się na rzecz innej osoby, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie, bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy).

Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie. Zauważyć jednak należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

Na podstawie art. 8 ust. 2a ustawy, w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Przepis ten jest źródłem praw i obowiązków podatników w odniesieniu do świadczeń określanych mianem „odsprzedaży” usług. W związku z tym należy stwierdzić, że nabycie usług oraz ich późniejsza odsprzedaż (z marżą czy bez) powinny być zawsze traktowane jako dwie odrębne transakcje usługowe.

Powyższy przepis jest odpowiednikiem art. 28 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347, s. 1, z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady, który stanowi, że w przypadku, kiedy podatnik działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że podatnik ten nabył i wyświadczył te usługi.

Oznacza to, że podmiot świadczący (sprzedający) daną usługę nabytą we własnym imieniu, lecz na rzecz osoby trzeciej, traktowany jest najpierw jako usługobiorca, a następnie jako usługodawca tej samej usługi. Przeniesienie ciężaru kosztów na inną osobę, nie może być zatem w żaden inny sposób potraktowane niż jako świadczenie usługi w tym samym zakresie.

Dotyczy to sytuacji, w której podatnik kupuje usługę, a następnie odsprzedaje ją w takiej samej formie swojemu kontrahentowi. Przeniesienie kosztów nabycia usługi, o którym mowa wyżej, dotyczy wyłącznie usługi, jaką nabywca nabył w celu odsprzedaży w postaci takiego samego świadczenia, co nie jest tożsame z sytuacją odsprzedaży tej usługi będącej elementem pomocniczym świadczenia głównego, bez którego świadczenie pomocnicze nie ma racji bytu.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl natomiast przepisu art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Stosownie do art. 146aa ust. 1 pkt 1 i 2 tej ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż - 6%:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
   
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.
   
   

Zastosowanie obniżonych stawek podatku możliwe jest tylko wówczas, gdy wynika to wprost z ustawy lub przepisów wykonawczych do ustawy.

W załączniku nr 3 do ustawy zawierającym wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%, w poz. 163 wymienione zostały usługi mieszczące się w grupowaniu PKWiU 55, tj. „usługi związane z zakwaterowaniem”.

W tym miejscu zwrócić uwagę należy, że ustawodawca nie poprzedził PKWiU 55 symbolem „ex” co pozwala przyjąć, że stawka obniżona podatku ma zastosowanie do wszelkich towarów i usług zawierających się w tym grupowaniu.

Zatem, w sytuacji gdy usługa świadczona przez podatnika mieści się w grupowaniu: PKWiU 55, usługa ta podlega opodatkowaniu stawką podatku VAT w wysokości 8%.

Jednocześnie z objaśnienia 1) do ww. załącznika Nr 3 do ustawy wynika, że wykaz nie ma zastosowania dla zakresu sprzedaży towarów i świadczenia usług zwolnionych od podatku VAT lub opodatkowanych stawkami niższymi niż stawka, której dotyczy załącznik.

Powyższe oznacza, że jeżeli dany towar (lub usługa) wymieniony w załączniku nr 3, na podstawie innych regulacji podlega opodatkowaniu niższą stawką podatku VAT lub zwolnieniu od podatku – zastosowanie ma ta niższa stawka podatku lub zwolnienie od podatku.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest właścicielem lokalu mieszkalnego wraz z przypisanym mu miejscem parkingowym w garażu. Z uwagi na fakt, iż miejscowość ta jest miejscowością atrakcyjną turystycznie lokal wyżej opisany przeznaczony został przez Wnioskodawcę na cele wynajmu krótkotrwałego. Lokal ten jest po remoncie i składa się z łazienki, w pełni wyposażonej kuchni oraz dwóch pokoi jak również posiada pełną funkcjonalność tj. doprowadzone przyłącza wszystkich mediów jest on w pełni umeblowany i kompletnie wyposażony, umożliwiając zaspokojenie potrzeb potencjalnych klientów zainteresowanych krótkotrwałym pobytem w lokalu. Wnioskodawca nie zamierza i nie będzie realizował funkcji wynajmu lokalu na cele mieszkaniowe ani też w jakikolwiek sposób nie będzie go wynajmował na stałe tj. na okres długoterminowy. Celem bowiem Wnioskodawcy jest, przy pomocy zakupionego lokalu mieszkalnego, świadczenie usług zakwaterowania, które mają polegając na oddaniu lokalu mieszkalnego na cele krótkotrwałego pobytu, nie połączone ze świadczeniem innych usług. Z uwagi na liczne zobowiązania zawodowe, znaczną odległość adresu zamieszkania oraz miejsca prowadzenia działalności gospodarczej od wynajmowanego apartamentu, jak również z uwagi na fakt, iż najem przedmiotowego lokalu jest dla wnioskodawcy działalnością uboczną oraz brak możliwości aktywnego pozyskiwania klientów jak również faktycznego zarządzania Lokalem a to z uwagi na brak czasu Wnioskodawca nawiązał współpracę z firmą G., która jest pośrednikiem, prowadzącym profesjonalną działalność gospodarczą w zakresie pośrednictwa w krótkotrwałym zakwaterowaniu gości. Z ww. Firmą wnioskodawca zawarł umowę współpracy w zakresie świadczenia usług krótkotrwałego zakwaterowania. W ramach przedmiotowej umowy wnioskodawca upoważnił pośrednika do udostępniania klientom lokalu turystycznego (apartamentu) tylko w celu krótkotrwałego zakwaterowania oraz upoważnił pośrednika do pobierania w imieniu właściciela - obecnego wnioskodawcy- opłaty z tytułu udostępniania apartamentu. W ramach przedmiotowej umowy pośrednik zobowiązany jest do: pośrednictwa w udostępnianiu apartamentu klientom, podejmowania działań marketingowych w odniesieniu do apartamentu, obsługi klientów korzystających z apartamentu, sporządzania comiesięcznego zestawienia liczb usług, z których skorzystali klienci, obsługi rozliczeń z klientami w tym do poboru zaliczek za pobyt, ostatecznego rozliczenia wynagrodzenia za korzystanie z apartamentu, wystawiania faktur VAT lub paragonów z tytułu korzystania z apartamentu, dokonywania rezerwacji oraz przyjmowania gości w szczególności do przyjęcia klientów, którzy zaakceptują regulamin korzystania z obiektu, odnotowania danych klientów na podstawie dowodu tożsamości, pobrania całkowitej do zapłaty kwoty wraz z kaucją w wysokości min. 100 złotych, udostępnienia kart oraz kluczy do apartamentu, prowadzenia prac przygotowawczych w apartamencie przed przyjęciem klientów w zakresie: sprawdzenia sprawności żarówek oraz sprzętu AGD znajdującego się w apartamencie, przygotowanie papieru toaletowego oraz środków czystości, przygotowanie odpowiedniej ilości bielizny pościelowej oraz ręczników, sprawdzenie czystości pomieszczeń, balkonu, tarasu oraz patio, w przypadku wykrycia usterek obciążenia klientów kwotą stanowiącą równowartość wyrządzonej szkody, odebrania kluczy w przypadku nie stwierdzenia usterek lub braków w apartamencie, prowadzenia prac do wykonania bezpośrednio po opuszczeniu apartamentu przez klienta w zakresie: zabrania do pralni bielizny pościelowej oraz ręczników, rozmrożenia i wyczyszczenia lodówki przynajmniej raz w miesiącu, dokładnego wysprzątania całego lokalu, zakupu na własny koszt środków czystości, papieru toaletowego. Od pośrednika wnioskodawca otrzymuje comiesięczne zestawienie zawierające szczegółów pobytu klientów w apartamencie tj. czas pobytu, liczba osób, kwotę otrzymanego przez pośrednika wynagrodzenia od klientów w zamian za korzystanie z apartamentu oraz kwotę poniesionych przez pośrednika w danym miesiącu kosztów. Najemcy - klienci, bowiem dokonują płatności na rzecz pośrednika, który po potrąceniu swojej należności, za świadczone usługi przekazuje 70% kwoty wskazanej w zestawieniu, jako kwoty otrzymanej w poprzednim miesiącu od klientów tytułem wynagrodzenia za korzystanie z apartamentu - wnioskodawcy, jako właścicielowi przedmiotowego apartamentu. 30% kwoty otrzymanej w poprzednim miesiącu od klientów tytułem wynagrodzenia za korzystanie z apartamentu stanowi wynagrodzenie pośrednika. Właściciel natomiast wystawia na przedmiotową kwotę fakturę na rzecz pośrednika. Czynsz ten płatny jest z dołu po zakończeniu danego okresu rozliczeniowego. Zgodnie z umową wnioskodawca zobowiązany jest jedynie do ponoszenia kosztów należności publiczno-prawnych oraz wywiązywania się z obowiązków wynikających z posiadania ww. lokalu i do udostępnienia apartamentu pośrednikowi oraz klientom. Podsumowując wnioskodawca przekazał przedmiotowy apartament pośrednikowi, który to w jego imieniu prowadzi wynajem ww. apartamentu oraz nim zarządza w zakresie koniecznym przy tego typu usłudze tj. pośrednik działając w imieniu wnioskodawcy przygotowuje lokale do wynajmu i wynajmuje je turystom pobierając opłatę za dniówkę pobytu. Ponadto pośrednik obciąża wnioskodawcę kosztami zarządu nieruchomością oraz swoja prowizją. Wnioskodawca wskazał, że zawarł z pośrednikiem umowę o współpracy w zakresie świadczenia usług krótkotrwałego zakwaterowania tj. służących zaspokajaniu potrzeb związanych z krótkotrwałym pobytem i jako takie usługi zaklasyfikowane są do PKWiU 55 (usługi związane zakwaterowaniem). Wnioskodawca wskazuję natomiast, że usługi przez niego świadczone na rzecz pośrednika zostały zaklasyfikowane w grupie PKWiU 55.20.19.0 tj. „Pozostałe usługi obiektów noclegowych turystycznych i miejsc krótkotrwałego zakwaterowania bez obsługi”.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii stawki podatku od towarów i usług dla świadczonej przez Wnioskodawcę usługi w zakresie wynajmu apartamentu dla turystów w ramach zawartej przez niego umowy z pośrednikiem.

Na tle przedstawionego opisu sprawy należy stwierdzić, że w niniejszej sprawie znajdzie zastosowanie regulacja wynikająca z art. 8 ust. 2a ustawy o podatku od towarów i usług. Czynności wykonywane przez Pośrednika na podstawie umowy w celu krótkotrwałego zakwaterowania, prowadzą do wykonania usługi głównej, nie zmieniając przedmiotu czynności głównej jaką jest usługa najmu krótkoterminowego. Jak wskazano we wniosku, Lokal został przekazany pośrednikowi w konkretnym celu - wynajmu dla turystów, a pośrednik jest tylko wykonawcą tego zadania, natomiast z treści umowy pośrednictwa wynika, że pośrednik działa każdorazowo z upoważnienia i na rzecz Wnioskodawcy, w zakresie uregulowanym w umowie.

W świetle przywołanych przepisów oraz przedstawionych we wniosku okoliczności sprawy, w szczególności zaklasyfikowania przez Wnioskodawcę świadczonych usług do grupowania PKWiU 55.2 „usługi obiektów noclegowych turystycznych i miejsc krótkotrwałego zakwaterowania” należy stwierdzić, że tak zaklasyfikowane usługi powinny być opodatkowane stawką podatku w wysokości 8%, zgodnie z art. 41 ust. 2 w związku z art. 146aa ust. 1 pkt 2 oraz poz. 163 załącznika nr 3 do ustawy o VAT.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
   
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.