Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT1-2.4012.261.2019.1.AD
z 8 lipca 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 16 kwietnia 2019 r. (data wpływu 9 maja 2019 r.), uzupełnionym w dniach 6 czerwca i 8 lipca 2019 r. (daty wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania nieruchomości na cele osobiste wspólników, zwolnienia od podatku dokonania tej czynności dotyczącej lokalu mieszkalnego i garażu oraz braku zastosowania zwolnienia w odniesieniu do nieruchomości gruntowej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 maja 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniach 6 czerwca i 8 lipca 2019 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania nieruchomości na cele osobiste wspólników, zwolnienia od podatku dokonania tej czynności dotyczącej lokalu mieszkalnego i garażu oraz braku zastosowania zwolnienia w odniesieniu do nieruchomości gruntowej.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest spółką osobową – A. i Wspólnicy spółka jawna (dalej zwana „Spółką”), której wspólnicy podlegają opodatkowaniu od całości swoich dochodów w Polsce. Spółka jest jednocześnie zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: VAT).

A. i Wspólnicy spółka jawna powstała w trybie art. 26 § 4 kodeksu spółek handlowych (dalej: KSH) w wyniku przekształcenia spółki cywilnej pod nazwą przedsiębiorstwo handlowo-usługowe „A.” spółka cywilna.

Przeważającym przedmiotem działalności Spółki jest sprzedaż hurtowa drewna, materiałów budowlanych i wyposażenia sanitarnego. Ponadto Spółka, zgodnie z informacją zawartą w rejestrze KRS, zajmuje się także m.in. pozostałą sprzedażą detaliczną prowadzoną w niewyspecjalizowanych sklepach, działalność agentów zajmujących się sprzedażą drewna i materiałów budowlanych, wykonywaniem konstrukcji i pokryć dachowych, transportem drogowym towarów, wynajmem i dzierżawą maszyn i urządzeń budowlanych, wynajmem i zarządzaniem nieruchomości własnych lub wydzierżawionych, magazynowaniem i przechowywaniem pozostałych towarów, pozostałymi pozaszkolnymi formami edukacji, gdzie indziej niesklasyfikowanymi oraz pozostałą działalnością wspomagającą usługi finansowe, z wyłączeniem ubezpieczeń i funduszów emerytalnych.

Spółka w swojej działalności gospodarczej wykorzystuje kilka nieruchomości, których stan prawny znacząco się od siebie różni. Jedynie część ze wskazanych nieruchomości stanowi obecnie własność Wnioskodawcy. Spółka posiada w swojej ewidencji środków trwałych następujące nieruchomości, które ostatecznie mają zostać przez Spółkę przekazane i mają stanowić własność wszystkich lub niektórych wspólników spółki jawnej:

1. Lokal mieszkalny w G., dla którego Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą. Właścicielem wskazanej nieruchomości, ujawnionym w KW nieruchomości jest Wnioskodawca, aczkolwiek w KW ciągle figuruje nazwa spółki obowiązująca przed przekształceniem. Wnioskodawca podjął już jednak kroki mające na celu ujawnienie w KW właściwej nazwy, tj. spółki jawnej.
   
   Nieruchomość została zakupiona przez spółkę cywilną, przed przekształceniem jej w spółkę jawną, w 2006 r. Od tamtej pory nieruchomość wprawdzie była ulepszana i remontowana, ale wartość poczynionych na ten cel nakładów nie przekroczyła 30% wartości początkowej nieruchomości. Spółce przysługiwało prawo do odliczenia VAT w związku z zakupem nieruchomości, która to transakcja została opodatkowana VAT.
   
   
2. Garaż w G., dla którego Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą. Właścicielem wskazanej nieruchomości jest A. i Wspólnicy spółka jawna. Jednakże omyłkowo właścicielem ujawnionym w KW nieruchomości są wspólnicy spółki jawnej – J. i M. Z. Spółka podjęła już jednak kroki mające na celu ujawnienie w KW właściwego podmiotu, tj. spółki jawnej. Garaż został nabyty w 2007 r. przez wspólników spółki, działających w formie spółki cywilnej (tj. zakupu dokonano jeszcze przed przekształceniem w spółkę jawną). Powyższy garaż znajduje się w ewidencji środków trwałych spółki jawnej i nie był nigdy w żaden sposób ulepszany. Spółce przysługiwało prawo do odliczenia VAT w związku z zakupem nieruchomości, która to transakcja została opodatkowana VAT.
3. Nieruchomość gruntowa zabudowana w K., dla której Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą. Właścicielem wskazanej nieruchomości ujawnionym w KW nieruchomości jest Wnioskodawca i figuruje on w KW nieruchomości jako właściciel. Budowa na gruncie zakończyła się w dniu 30 listopada 2018 roku, zaś budynek został oddany do użytkowania w dniu 30 grudnia 2018 r. Spółce przysługiwało prawo do odliczenia VAT w związku z wybudowaniem budynku na nabytym gruncie.

Wspólnicy Spółki jawnej zdecydowali, iż wszystkie powyższe nieruchomości będą stanowić własność jej wspólników i planują podjąć kroki mające na celu uregulowanie sytuacji prawnej niniejszych nieruchomości. Nieruchomości stanowiące w całości własność Spółki, zostaną wycofane ze spółki w ten sposób, iż zostaną one przeniesione na niektórych lub wszystkich wspólników. Nieruchomości, po przyznaniu ich na własność wspólników zostaną najprawdopodobniej oddane Spółce w dzierżawę lub wykreślone z ewidencji środków trwałych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

• Czy czynność nieodpłatnego przeniesienia własności nieruchomości przez spółkę jawną na wszystkich lub niektórych wspólników spółki jawnej na ich cele osobiste podlega opodatkowaniu podatkiem VAT w sytuacji, gdy podatnikowi przysługiwało w całości lub w części, prawo do odliczenia VAT od nabycia, importu lub wytworzenia towaru (w tym nieruchomości) lub jego części, prawo do odliczenia VAT od nabycia, importu lub wytworzenia towaru (w tym nieruchomości) lub jego części składowych?
• Czy w sytuacji, gdy odpowiedź na pytanie nr 1 byłaby twierdząca, to czy prawidłowe jest twierdzenie, iż czynność nieodpłatnego przeniesienia własności nieruchomości (oznaczonych numerem 1 i 2) przez spółkę jawną na wszystkich lub niektórych wspólników spółki jawnej na ich cele osobiste korzysta ze zwolnienia z podatku VAT na gruncie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, a tym samym podatek nie zostanie przez Spółkę uiszczony, a jednocześnie czynność nieodpłatnego przeniesienia własności nieruchomości (oznaczonej numerem 3) przez spółkę jawną na wszystkich lub niektórych wspólników spółki jawnej na ich cele osobiste nie będzie korzystać ze zwolnienia z podatku VAT na gruncie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, a tym samym podatek zostanie przez Spółkę uiszczony?

Zdaniem Wnioskodawcy, czynność nieodpłatnego przeniesienia własności nieruchomości (oznaczonych w stanie faktycznym numerami od 1 do 3) przez spółkę jawną na wszystkich lub niektórych wspólników spółki jawnej na ich cele osobiste podlega opodatkowaniu podatkiem VAT w sytuacji, gdy podatnikowi przysługiwało w całości lub w części, prawo do odliczenia VAT od nabycia, importu lub wytworzenia towaru (w tym nieruchomości) lub jego części, prawo do odliczenia VAT od nabycia, importu lub wytworzenia towaru (w tym nieruchomości) lub jego części składowych.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Zgodnie z regulacjami zawartymi w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy, w pewnych, ściśle określonych przypadkach, również nieodpłatne przekazanie towarów i nieodpłatne świadczenie usług należy uznać za spełniające definicję odpłatnej dostawy towarów lub odpłatnego świadczenia usług, które na podstawia art. 5 ust. 1 ustawy podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia;
2. wszelkie inne darowizny

• jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Przy czym, przez wytworzenie nieruchomości rozumie się - w świetle art. 2 pkt 14a ustawy - wybudowanie budynku, budowli lub ich części, lub ich ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.

W myśl art. 7 ust. 3 ustawy, przepisu ust 2 nie stosuje się do przekazywanych prezentów o małej wartości i próbek, jeżeli przekazanie to następuje na cale związane z działalnością gospodarczą podatnika.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania, podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Swoistym wyjątkiem jest jednak sytuacja, w której opodatkowaniu podlega również nieodpłatna dostawa towarów czy usług, a sposób sformułowania przepisów prowadzi wręcz do wniosku, iż w zasadzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzanie towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów, ich imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych, z wyjątkiem przekazania towarów spełniających warunki do uznania ich za prezenty o małej wartości lub próbki. Natomiast zużycie towarów podlega opodatkowaniu tylko wówczas, gdy dokonywane jest na rzecz podmiotów i na cele wymienione w art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy, pod warunkiem, że przysługiwało prawo do odliczania podatku naliczonego.

Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego, to wszelkie przekazanie lub zużycie towarów bez wynagrodzenia (nieodpłatne przekazanie), pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania).

Co istotne, jak wynika z treści art. 7 ust. 2 ustawy, przesłanka do opodatkowania nieodpłatnego przekazania nieruchomości wystąpi nie tylko w sytuacji, gdy przy jej nabyciu przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, ale również wówczas, gdy prawo takie przysługiwało w związku z nabyciem lub wytworzeniem części składowych tej nieruchomości.

Mając na uwadze opisane zdarzenie przyszłe oraz powołane regulacje prawne należy stwierdzić, że planowane wycofanie z majątku Wnioskodawcy oznaczonych w stanie faktycznym nieruchomości, tj. zarówno tych zabudowanych, które zostały zakupione przez Spółkę jak i tej, której budowa zakończyła się w 2018 r. podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Biorąc pod uwagę powyższe, nie powinno ulegać wątpliwości, że w okolicznościach prezentowanego zdarzenia przyszłego, spełnione zostaną wskazane powyżej przesłanki i przekazanie budynków wraz gruntem na cele osobiste Wnioskodawcy powinno być traktowane jako dostawa towarów podlegająca VAT na mocy art. 7 ust. 2 ustawy VAT. Należy bowiem stwierdzić, że Wnioskodawca jest podatnikiem VAT, budynek, będący przedmiotem przekazania na cele osobiste Wnioskodawcy należy do jego przedsiębiorstwa, znajduje się w ewidencji oraz Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia VAT od nabycia lub wybudowania nieruchomości lub części składowych budynku.

Powyższe znajduje potwierdzenie m.in. w:

• wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 27 czerwca 1989 r. w sprawie C-50/88 (Heinz KOchne) Trybunał stwierdził, że ze wspólnym systemem podatku od wartości dodanej spójne jest nieopodatkowanie amortyzacji aktywów przedsiębiorstwa w odniesieniu do ich prywatnego użytku w przypadku, gdy VAT od tych towarów nie podlegał odliczeniu, przy jednoczesnym opodatkowaniu wydatków ponoszonych na utrzymanie i używanie towarów, w odniesieniu do których podatnik jest uprawniony do odliczenia podatku. Rozwiązanie to pozwala zarówno uniknąć podwójnego opodatkowania samych towarów, jak i braku opodatkowania ostatecznej konsumpcji.
  
• Indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 28 czerwca 2018 r. sygn. 0111-KDIB3-3 4012 64 2018 2.MS:
  
  „Jak wynika z przywołanych wyżej przepisów, czynność polegająca na nieodpłatnym przekazaniu należących do majątku przedsiębiorstwa nieruchomości na cele osobiste wspólników - w oparciu o przepis art. 7 ust. 2 ustawy - będzie podlegać opodatkowaniu pod warunkiem, że Wnioskodawcy przysługiwało, w całości lub w części, prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tych nieruchomości lub ich części składowych. W tej sytuacji bowiem dla czynności przekazania nieruchomości wspólnikom, zostaną spełnione przesłanki warunkujące zrównanie nieodpłatnego przekazania towarów z odpłatną dostawą towarów, co w konsekwencji oznacza, że czynność ta będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług".

Tym samym prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym czynność nieodpłatnego przeniesienia własności nieruchomości przez spółkę jawną na wszystkich lub niektórych wspólników spółki jawnej na ich cele osobiste podlega opodatkowaniu VAT w sytuacji, gdy podatnikowi przysługiwało w całości lub w części, prawo do odliczenia VAT od nabycia, importu lub wytworzenia towaru (w tym nieruchomości) lub jego części, prawo do odliczenia VAT od nabycia, importu lub wytworzenia towaru (w tym nieruchomości) lub jego części składowych.

W odniesieniu do pytania nr 2 Spółka sformułowała stanowisko, w sytuacji, gdy odpowiedź na pytanie nr 1 byłaby twierdząca, to prawidłowe jest twierdzenie, iż czynność nieodpłatnego przeniesienia własności nieruchomości (oznaczonych numerem 1 i 2) przez spółkę jawną na wszystkich lub niektórych wspólników spółki jawnej na ich cele osobiste korzysta ze zwolnienia z podatku VAT na gruncie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, a tym samym podatek nie zostanie przez Spółkę uiszczony. Jednocześnie czynność nieodpłatnego przeniesienia własności nieruchomości (oznaczonej numerem 3) przez spółkę jawną na wszystkich lub niektórych wspólników spółki jawnej na ich cele osobiste nie będzie korzystać ze zwolnienia z VAT na gruncie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT z uwagi na fakt, iż budynek został oddany do użytkowania dopiero 30 grudnia 2018 r., a tym samym nie upłynęły jeszcze 2 lata pomiędzy dostawą budynku a jego pierwszym zasiedleniem, a tym samym podatek zostanie przez Spółkę uiszczony.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (dalej: VAT), przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Zgodnie z treścią art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

• dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
• pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Pierwsze zasiedlenie - według art. 2 pkt 14 ustawy - rozumie się jako oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich wybudowaniu lub ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt l0a ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Dodatkowo wskazać należy, że zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Wobec powyższego, przy sprzedaży budynków lub budowli, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony

Z powyższych uregulowań wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest - co do zasady - zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Szczególną uwagę należy zwrócić uwagę na pojęcie pierwszego zasiedlenia, które to pojęcie w polskiej ustawie zostało nadmiernie rozwinięte i ostatecznie jego rozumienie może prowadzić do niezgodności z prawem europejskim. Należy zauważyć, że w kwestii rozumienia definicji pierwszego zasiedlenia wypowiedział się NSA w wyroku z dnia 14 maja 2014 r. o sygn. I FSK 382/14. Sąd w wyroku tym stwierdził, że „Wykładnia językowa, systematyczna i celowościowa dyrektywy 112 wskazuje wyraźnie, że ww. pojęcie należy rozumieć szeroko jako „pierwsze zajęcie budynku, używanie". Zatem w taki sposób powinna być odczytywana definicja przewidziana w treści art. 2 pkt 14 ustawy o VAT. W świetle wykładni językowej, jak i celowościowej systemu VAT, w ocenie NSA, należy więc przyjąć, że jeżeli podatnik użytkował dany budynek, budowlę lub ich części i spełnia warunek korzystania z budynku, budowli lub ich części przez wymagany czas, to do sprzedaży prawa własności tego budynku, budowli lub ich części zastosowanie znajdzie fakultatywne zwolnienie przewidziana w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług".

Nadto w wyroku z dnia 16 listopada 2017 r. w sprawie C-306/16 Kozuba Premium Selection sp. z o.o. przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie TSUE stwierdził, że „artykuł 12 ust. 1 i 2 oraz art. 135 ust 1 lit j) dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej należy interpretować w ten sposób, że sprzeciwiają się one przepisom krajowym, takim jak będące przedmiotem postępowania głównego, które uzależniają zwolnienie z podatku od wartości dodanej w związku z dostawą budynków od spełnienia warunku, zgodnie z którym pierwsze zasiedlenie tych budynków następuje w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu. Wskazane przepisy tejże dyrektywy należy interpretować w ten sposób, że nie sprzeciwiają się one, aby takie przepisy krajowe uzależniały owo zwolnienie od warunku, zgodnie z którym w wypadku „ulepszenia" istniejącego budynku poniesione wydatki nie mogą przekroczyć 30% początkowej wartości tego budynku, o ile rzeczone pojęcie „ulepszenia" jest interpretowane w taki sam sposób jak pojęcie „przebudowy" zawarte w art. 12 ust. 2 dyrektywy 2006/112, to znaczy tak, że odnośny budynek powinien być przedmiotem istotnych zmian przeprowadzonych w celu zmiany jego wykorzystania lub w celu znaczącej zmiany warunków jego zasiedlenia”.

Jednocześnie należy podkreślić, iż Wnioskodawcy w stosunku do wszystkich obiektów przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a tym samym nie jest możliwe skorzystanie przez niego ze zwolnienia wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

Stanowisko Wnioskodawcy w przedmiocie odpowiedzi na pytanie nr 2 znajduje potwierdzenie m.in. w:

1. Indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w dniu 26 czerwca 2016 r. sygn. 0111-KDIB3-3.4012.64.2018.2.MS „Wniesienie przy zawiązywaniu umowy spółki cywilnej ww. budynku wraz z działkami jako wkładu do spółki cywilnej nie nastąpiło w ramach pierwszego zasiedlenia, był on bowiem używany w trakcie prowadzenia jednoosobowej działalności Pana F. J. Jednocześnie w trakcie prowadzenia jednoosobowej działalności Pan F. J. nie dokonał nakładów i ulepszeń na ww. budynek oraz działki, które zwiększałyby ich wartość. Tym samym czynność ta korzystała ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT."
   
2. Indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w dniu 19 marca 2016 r. sygn. 0114-KDIP1-2.4012.139.2018.1.PC:
   
   „W analizowanym przypadku w odniesieniu do budynku restauracyjnego znajdującego się na nieruchomości doszło do pierwszego zasiedlenia. Jednocześnie od momentu pierwszego zasiedlenia do momentu planowanej sprzedaży lub przekazania na cele osobiste budynku upłynie okres dłuższy niż 2 lata. Tym samym w odniesieniu do czynności wycofania z działalności gospodarczej i przekazania na cele osobiste budynku restauracyjnego znajdującego się na nieruchomości spełnione są przesłanki do zastosowania zwolnienia od podatku, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy”.
   
3. Indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w dniu 16 grudnia 2016 r. sygn. 0114-KDIP1-1.4012.563.2016.2. IZ:
   
   „Z powyższego przepisu wynika, że zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków, budowli, jeżeli w stosunku do nich powstało pierwsze zasiedlenie, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili dostawy nie minęły co najmniej 2 lata".

Tym samym, zdaniem Wnioskodawcy w sytuacji, gdy odpowiedź na pytanie nr 1 byłaby twierdząca, to prawidłowe jest twierdzenie, iż czynność nieodpłatnego przeniesienia własności nieruchomości (oznaczonych numerem 1 i 2) przez spółkę jawną na wszystkich lub niektórych wspólników spółki jawnej na ich cele osobiste korzysta ze zwolnienia z VAT na gruncie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, a tym samym podatek nie zostanie przez Spółkę uiszczony. Jednocześnie czynność nieodpłatnego przeniesienia własności nieruchomości (oznaczonej numerem 3) przez spółkę jawną na wszystkich lub niektórych wspólników spółki jawnej na ich cele osobiste nie będzie korzystać ze zwolnienia z VAT na gruncie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT z uwagi na fakt, iż budynek został oddany do użytkowania dopiero 30 grudnia 2018 r., a tym samym nie upłynęły jeszcze 2 lata pomiędzy dostawą budynku a jego pierwszym zasiedleniem, a tym samym podatek zostanie przez Spółkę uiszczony.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.