Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-2.4012.417.2019.1.AR
z 17 lipca 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 3 lipca 2019 r. (data wpływu 9 lipca 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia naliczonego podatku VAT od wydatków związanych z realizacją inwestycji pn. „…” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 lipca 2019 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia naliczonego podatku VAT od wydatków związanych z realizacją inwestycji pn. „….”.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Gmina jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług VAT. Gmina przystąpiła do realizacji projektu pn. „…..”. Projekt realizowany jest w ramach umowy o przyznaniu pomocy nr x z 23 października 2018 oraz aneksu nr 1 z 13 maja 2019 r. w ramach operacji typu „Inwestycje w obiekty pełniące funkcje kulturalne w ramach działania Podstawowe usługi i odnowa wsi na obszarach wiejskich objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020. Podstawa prawna realizacji projektu to rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1305/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. w sprawie wsparcia rozwoju obszarów wiejskich (EFFROW) i uchylające rozporządzenie Rady (UE) nr 1698/2005 (Dz. Urz. UE L 347 z 20 grudnia 2013, str. 487, z późn. zm.). Zgodnie z umową o dofinansowanie VAT jest kosztem kwalifikowanym.

Projekt polega na:

• wykonaniu robót budowlanych związanych z rozbudową i przebudową budynku, w którym mieści się Ochotnicza Straż Pożarna, tak aby móc urządzić w budynku pomieszczenia przeznaczone na prowadzenie działalności społeczno-kulturalnej,
• montażu instalacji fotowoltaicznej przeznaczonej na potrzeby centrum społeczno-kulturalnego oraz remizy,
• zakupie wyposażenia typu: krzesła, stoły, szafy, tablicy interaktywnej, laptopa, sztalug, gier typu piłkarzyki, bilard, szachy itp.
  
  

W ramach zadania sprawowany będzie nadzór inwestorski przez inspektora nadzoru.

Po realizacji operacji związanej z projektem wnioskodawca złoży wniosek o płatność końcową, którego niezbędnym załącznikiem jest interpretacja indywidualna wykazująca, że gmina nie może odzyskać podatku VAT. Interpretacja jest również niezbędnym dokumentem przy przekazaniu transzy środków udzielonej pożyczki przez B.

Efekty wyżej wskazanej operacji (pomieszczenia na stworzenie centrum społeczno-kulturalne, instalacja fotowoltaiczna, wyposażenie) dla potrzeb społeczności lokalnej nie są działalnością zarobkową, więc nie są i nie będą związane z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług. W związku z realizacją przedmiotowej inwestycji gmina będzie ponosić wydatki dokumentowane fakturami VAT wystawionymi na nabywcę: Gminę, odbiorcę: Urząd Gminy. Inwestycje w infrastrukturę użyteczności publicznej stanowią realizację zadań własnych Gminy. Tego typu czynności realizowane w oparciu o ustawę o samorządzie gminnym polegają na zaspokajaniu zbiorowych potrzeb wspólnoty określonych w art. 7 ust. 1 ww. ustawy i związane są z realizacją obowiązków ustawowych Gminy.

Celem operacji jest poprawa jakości życia społecznego poprzez zmodernizowanie i odpowiednie wyposażenie centrum społeczno-kulturalnego w miejscowości J. Wszelkie wydatki związane z realizacją i funkcjonowaniem obiektu (poza kwotą wsparcia) będą ponoszone przez gminę. Ulepszona i powstała w ramach realizacji projektu infrastruktura będzie wykorzystywana bezpłatnie, nie będzie wykorzystywana w żaden komercyjny sposób. Korzystanie z obiektu unormowane będzie stosownym regulaminem opracowanym przez jednostkę kultury oraz zatwierdzonym przez wójta gminy

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Gminie przysługuje prawo do odliczenia naliczonego podatku VAT od wydatków związanych z realizacją inwestycji pod nazwą: „….”?

Zdaniem Wnioskodawcy, Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia VAT naliczonego od wydatków związanych z realizacją zadania „….” stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, gminie nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z realizacją zadania, ponieważ efekty tej operacji nie będą wykorzystywane przez gminę do czynności podlegających opodatkowaniu. Przedmiotowa realizacja zadania będzie służyła wyłącznie zaspokojeniu potrzeb zbiorowych wspólnoty, a więc wyłącznie realizacji zadań własnych gminy: w zakresie prowadzenia działalności kulturalnej Rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy, uwarunkowane jest tym aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

W omawianej sprawie warunek uprawniający do odliczenia nie zostanie spełniony, ponieważ nabywane podczas realizacji zadania towary będą służyły do wykonywania czynności niepodlegających opodatkowaniu. Zatem skoro efekty przedmiotowego projektu nie będą miały związku z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT, gmina nie będzie miała prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją zadania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174 ze zm.), zwanej dalej ustawą. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Zatem prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez „podatników” w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – według art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że w świetle art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych) – tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Na podstawie art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 r., poz. 506), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Stosownie do przepisu art. 6 ust. 1 powołanej ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 cyt. ustawy, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy m.in. w zakresie utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych, a także kultury, w tym bibliotek gminnych i innych instytucji kultury oraz ochrony zabytków i opieki nad zabytkami (art. 7 ust. 1 pkt 9 i 15 cyt. ustawy o samorządzie gminnym).

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca realizuje projekt pn. „….”. Celem operacji jest poprawa jakości życia społecznego poprzez zmodernizowanie i odpowiednie wyposażenie centrum społeczno-kulturalnego w miejscowości J. Inwestycje w infrastrukturę użyteczności publicznej stanowią realizację zadań własnych Gminy. Ulepszona i powstała w ramach realizacji projektu infrastruktura będzie wykorzystywana bezpłatnie, nie będzie wykorzystywana w żaden komercyjny sposób.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków związanych z realizacją inwestycji pod nazwą: „….”.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, odliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W omawianej sprawie związek taki nie występuje. Z okoliczności sprawy wynika bowiem, że Gmina realizowała opisany projekt w ramach zadań własnych nałożonych na nią ustawą o samorządzie gminnym. W analizowanym przypadku Gmina podała, że efekty wyżej wskazanej operacji (pomieszczenia na stworzenie centrum społeczno-kulturalne, instalacja fotowoltaiczna, wyposażenie) dla potrzeb społeczności lokalnej nie są działalnością zarobkową, nie są i nie będą związane z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług. Ulepszona i powstała w ramach realizacji projektu infrastruktura będzie wykorzystywana bezpłatnie, nie będzie wykorzystywana w żaden komercyjny sposób. Zatem, w omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia podatku nie są spełnione.

Podsumowując, w odniesieniu do projektu pn. „….”, Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT. Powyższe wynika z faktu, że w analizowanym przypadku nie są spełnione, wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy, przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, tj. Gmina nie działa jako podatnik VAT, a zakupy związane z realizacją ww. projektu nie służą do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Należy zauważyć, że stosownie do przepisu art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. W niniejszej interpretacji nie dokonano oceny czy nabywane podczas realizacji zadania towary będą służyły do wykonywania czynności niepodlegających opodatkowaniu, gdyż nie było to przedmiotem wniosku. Powyższe przyjęto jako element opisu stanu faktycznego i nie było przedmiotem oceny Organu.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w…., za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.