Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP3-2.4011.301.2019.1.AK
z 16 lipca 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2019 r., poz. 900 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 21 maja 2019 r. (data wpływu 27 maja 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika oraz obowiązków informacyjnych związanych z rabatami udzielanymi w ramach Programu Rabatowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 maja 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika oraz obowiązków informacyjnych związanych z rabatami udzielanymi w ramach Programu Rabatowego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka z o.o. [dalej: Spółka] prowadzi działalność gospodarczą w zakresie dystrybucji i sprzedaży sprzętu elektronicznego oraz sprzętu AGD. Sprzedaż Produktów odbywa się poprzez sieć sklepów stacjonarnych oraz w ramach sklepu internetowego Spółki. W związku z rosnącą konkurencją na rynku, Spółka podejmuje liczne działania marketingowe w celu intensyfikacji wolumenu sprzedaży Produktów. Elementem tych działań są m.in. programy rabatowe, w ramach których klient uzyskuje możliwość zakupu Produktów po cenach niższych od cen regularnych. Z uwagi na różne cele marketingowe, Spółka adresuje programy rabatowe do ogółu klientów bądź do określonych grup konsumenckich.

Spółka zamierza uruchomić nowy program rabatowy [dalej: Promocja], który ma na celu poszerzenie grupy odbiorców jej Produktów w ramach sklepu internetowego. Promocja zostanie zaadresowana do następujących grup klientów [dalej: Uczestnicy]:

• osoby zatrudnione w Spółce na podstawie umów o pracę oraz na podstawie umów zlecenia,
  
• przedsiębiorcy świadczący usługi na rzecz Spółki,
  
• pracownicy kontrahentów Spółki.
  
  

Uczestnicy Promocji będą mieli prawo do zakupu Produktów po cenach promocyjnych, uwzględniających zniżkę cenową [dalej: Rabat], udzieloną w stosunku do regularnej ceny Produktów poza Promocją, przy czym promocyjna cena sprzedaży Produktów, nie będzie mogła być niższa niż cena ich nabycia przez Spółkę.

Każdy z Uczestników Promocji będzie miał prawo do zakupu Produktów po cenach uwzględniających Rabat na tych samych zasadach, niezależnie od tego czy jest pracownikiem lub zleceniobiorcą Spółki, świadczy usługi na rzecz Spółki jako przedsiębiorca, bądź w ogóle nie jest związany stosunkiem zatrudnienia/współpracy ze Spółką (pracownicy kontrahentów Spółki).

Wartość Rabatów dla Uczestników Promocji będzie podlegała ograniczeniu kwotowemu w każdym roku kalendarzowym. Wartość udzielonych Rabatów będzie sumowana w systemie teleinformatycznym Spółki i nie będzie mogła przekroczyć kwoty określonej dla danej grupy konsumenckiej.

Uczestnicy zostaną podzieleni na kilka grup konsumenckich. Dla każdej z grup zostanie ustalona odrębna maksymalna roczna kwota Rabatów. O przypisaniu Uczestnika do określonej grupy konsumenckiej decydować będzie długość okresu zatrudnienia/współpracy Uczestnika w Spółce (pracownicy i zleceniobiorcy Spółki), długość okresu współpracy ze Spółką (przedsiębiorcy świadczący usługi na rzecz Spółki) oraz długość okresu zatrudnienia u kontrahentów Spółki (pracownicy kontrahentów). Charakter relacji prawnej łączącej Spółkę i Uczestnika (umowa o pracę, umowa zlecenia, umowa o świadczenie usług, brak stosunku zatrudnienia) nie będzie miał wpływu na zaliczenie Uczestnika do danej grupy konsumenckiej, a zatem nie będzie miał wpływu na kwotę Rabatów. Tytułem przykładu, osoba posiadająca 3- letni staż zatrudnienia u kontrahenta Spółki zostanie zaliczona do tej samej grupy konsumenckiej co (i) osoba posiadająca 3-letni staż zatrudnienia w Spółce (jako pracownik lub zleceniobiorca) oraz (ii) przedsiębiorca współpracujący ze Spółką od 3 lat.

Dotychczasowe doświadczenia Spółki, poparte przeprowadzonymi analizami biznesowymi, wskazują, że programy rabatowe stanowią zasadniczy instrument polityki marketingowej, ukierunkowany na pozyskanie nowych klientów, jak też zwiększenia wolumenu sprzedaży Produktów wśród osób, które już korzystają z oferty handlowej Spółki. Spółka zakłada, że analogiczne cele będą możliwe do osiągnięcia w ramach Promocji.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w związku z zakupem Produktów Spółki po cenach uwzględniających przyznany Rabat, po stronie Uczestników Promocji nie powstanie przychód w rozumieniu ustawy o pdof, a zatem na Spółce nie będą ciążyć obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych bądź podmiotu zobowiązanego do sporządzenia imiennej informacji PIT-11 w zakresie przychodów z tzw. innych źródeł?

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z zakupem Produktów Spółki po cenach uwzględniających przyznany Rabat, po stronie Uczestników Promocji nie powstanie przychód w rozumieniu ustawy o pdof, a zatem na Spółce nie będą ciążyć obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych bądź podmiotu zobowiązanego do sporządzenia imiennej informacji PIT-11 w zakresie przychodów z tzw. innych źródeł.

Uzasadnienie

Zgodnie z definicją słownikową, pojęcie „rabat" oznacza: zniżkę, ustępstwo procentowe od ustalonych cen towaru, głównie na rzecz nabywców płacących gotówką, kupujących dużą ilość towaru jednorazowo lub w określonym czasie; upust, bonifikata (Uniwersalny Słownik Języka Polskiego PWN tom 3. pod red. prof. S. Dubisza, Warszawa 2003). Z kolei art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy z 9 maja 2014 r. o informowaniu o cenach towarów i usług wskazuje, że cena jest to wartość wyrażona w jednostkach pieniężnych, którą kupujący jest obowiązany zapłacić przedsiębiorcy za towar lub usługę.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o pdof przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Powołany przepis wskazuje, że przychody, w rozumieniu ustawy o pdof, stanowią otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika pieniądze oraz wartości pieniężne, jak również wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieopłatnych świadczeń. W konsekwencji, przychody stanowią świadczenia zwiększające aktywa danego podmiotu lub zmniejszające jego zobowiązania (tak np. Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 29 maja 2012 r., sygn. akt II FSK 2363/10).

Odnosząc powyższe rozumienie przychodu do programów rabatowych, należy zwrócić uwagę, że udzielenie rabatu przez sprzedającego nie stanowi formy przekazania lub udostępnienia na rzecz kupującego pieniędzy lub wartości pieniężnej. Rabat wpływa natomiast na ostateczną wysokość ceny, którą kupujący winien zapłacić sprzedawcy, a zatem jest formą świadczenia innego niż pieniężne. Nie oznacza to jednak, że świadczenie to stanowi przychód w rozumieniu art. 11 ustawy o pdof.

W przypadku świadczeń innych niż pieniężne, świadczenia te mogą rodzić przychód podatkowy jeżeli stanowią nieodpłatne świadczenia lub świadczenia częściowo odpłatne. Art. 11 ust. 2a ustawy o pdof wskazuje, że wartość pieniężną nieodpłatnych świadczeń ustala się wg następujących zasad:

• jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia - według cen stosowanych wobec innych odbiorców;
  
• jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione - według cen zakupu;
  
• jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku - według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku;
  
• w pozostałych przypadkach - na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.
  
  
  

Natomiast zgodnie z art. 11 ust. 2b ustawy o pdof jeżeli świadczenia są częściowo odpłatne, przychodem podatnika jest różnica pomiędzy wartością tych świadczeń, ustaloną według zasad określonych powyżej, a odpłatnością ponoszoną przez podatnika.

Zaoferowanie konsumentom możliwości zakupu towarów po cenie obniżonej o kwotę rabatu i faktyczne skorzystanie z rabatu oznacza, że udzielony rabat koryguje cenę ofertową do poziomu ceny rynkowej. Z punktu widzenia nabywcy towaru kwota zapłacona po udzieleniu rabatu stanowi rzeczywistą cenę zakupu towaru. Tym samym, ponieważ odpłatność za towar odpowiada cenie rynkowej, nie dochodzi do powstania nieodpłatnego świadczenia lub świadczenia częściowo odpłatnego. W konsekwencji, kupując towar za cenę ukształtowaną w wyniku promocji rabatowej, nabywca nie uzyskuje jakiegokolwiek świadczenia, pieniężnego lub niepieniężnego, podlegającego opodatkowaniu na gruncie przepisów ustawy o pdof.

Taki charakter rabatów konsumenckich znajduje potwierdzenie m.in. w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 30 października 2014 r,, sygn. akt II FSK 2451/12: (...) nie ma wątpliwości, że każdy rabat udzielany przez Spółkę stanowi określoną korzyść dla nabywcy towaru objętego rabatem. Nie ulega także wątpliwości, że przyznanie takiego rabatu w przedstawionym stanie faktycznym, nie jest "częściowo nieodpłatnym świadczeniem" i nie wiąże się z koniecznością odprowadzenia podatku dochodowego z tego tytułu. Stanowisko przeciwne prowadziłoby do nieuzasadnione] konkluzji, że każdy konsument nabywający towar po obniżonej cenie w stosunku do pierwotnej ceny towaru, każdorazowo powinien wykazywać przychód podlegający opodatkowaniem podatkiem dochodowym od osób fizycznych w części odpowiadającej różnicy pomiędzy ceną pierwotną, a rzeczywistą ceną zapłaconą za dany towar.

Przenosząc powyższe wnioski na specyfikę Promocji adresowanej przez Spółkę do Uczestników, należy mieć na uwadze, że celem Promocji będzie zwiększenie wolumenu sprzedaży Produktów oferowanych przez Spółkę w ramach sklepu internetowego i poszerzenie bazy klientów. Zatem Spółka może zakładać uzyskanie realnych korzyści biznesowych z tytułu wdrożenia Promocji.

Skutkiem udzielenia Rabatu przez Spółkę będzie obniżenie faktycznej ceny zakupu Produktów, co stanowi typowe działanie stymulujące popyt wśród potencjalnych i aktualnych klientów. Promocja będzie wpisywała się w dotychczasową strategię marketingową Spółki.

Celem Promocji nie będzie dokonywanie zindywidualizowanych świadczeń na rzecz którejkolwiek z grup Uczestników (np. na rzecz pracowników bądź zleceniobiorców). Świadczą o tym następujące okoliczności:

• Promocja adresowana będzie do szerokiego kręgu nabywców - do osób zatrudnionych w Spółce na podstawie umów o pracę oraz na podstawie umów zlecenia, przedsiębiorców świadczących usługi na rzecz Spółki, pracowników kontrahentów Spółki,
  
• warunki zakupu Produktów w ramach Promocji po cenie uwzględniającej Rabat, będą jednakowe dla wszystkich potencjalnych Uczestników Promocji,
  
• charakter relacji prawnej łączącej Spółkę i Uczestnika (umowa o pracę, umowa zlecenia, umowa o świadczenie usług, brak stosunku zatrudnienia) nie będzie miał wpływu na zaliczenie Uczestnika do danej grupy konsumenckiej, a zatem nie będzie miał wpływu na kwotę Rabatów,
  
• Rabaty stosowane w Promocji dla osób zatrudnionych lub współpracujących ze Spółką nie będą im dawały dodatkowych korzyści w porównaniu do innych klientów, do których kierowana będzie Promocja (pracownicy kontrahentów Spółki).
  
  

W konsekwencji, zaoferowanie Uczestnikom możliwości zakupu Produktów po cenach uwzględniających przyznany Rabat oraz faktyczne skorzystanie z tego uprawnienia, nie będzie stanowiło dla Uczestników jakiegokolwiek świadczenia powodującego powstanie przychodu w rozumieniu ustawy o pdof. Tym samym, na Spółce nie będą ciążyć obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych bądź podmiotu zobowiązanego do sporządzenia imiennej informacji PIT-11 w zakresie przychodów z tzw. innych źródeł.

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie w interpretacjach prawa podatkowego wydawanych przez organy podatkowe w odniesieniu do różnych programów rabatowych, w tym do programów, których uczestnikami były osoby zatrudnione i współpracujące z organizatorem programu oraz osoby trzecie. Tytułem przykładu:

• interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 14 lutego 2019 r., sygn. 0114-KDIP3-2.4011.6.2019.1.MG: (...) opisany we wniosku Program Rabatowy nie ogranicza kręgu uprawnionych do karty rabatowej jedynie do pracowników Wnioskodawcy, gdyż z kart rabatowych będą mogły skorzystać również osoby niebędące pracownikami Spółki, ti. pracownicy innych spółek, a także osoby bliskie. (...) Zatem, dokonując zakupu produktów w ramach Programu Rabatowego pracownik Spółki nie uzyska przychodu ze stosunku pracy w rozumieniu art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ani przychodu z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ust. 1 ww. ustawy, a w konsekwencji Spółka nie będzie zobowiązana do pełnienia roli płatnika (na podstawie art. 31 i art. 38 ww. ustawy). Spółka nie będzie też zobowiązana do sporządzania informacji PIT-11 (na podstawie art. 42a ust. 1 ww. ustawy) w odniesieniu do kwot przyznanych rabatów. Dokonując zakupów produktów w ramach Programu Rabatowego Osoba bliska oraz Pracownik Grupy niebędący Pracownikiem Spółki, nie uzyskają przychodu z innych źródeł w rozumieniu art. 20 ust. 1 ww. ustawy, a w konsekwencji Spółka nie będzie zobowiązana do sporządzania informacji PIT-11, na podstawie art. 42a ust. 1 cytowanej ustawy w odniesieniu do kwot przyznanych rabatów;

• interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 3 kwietnia 2018 r., sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.74.2018.l.RR,: (...) krąg podmiotów uprawnionych do skorzystania z zakupów w ramach programu rabatowego nie będzie ograniczony jedynie do pracowników Wnioskodawcy, gdyż z kart rabatowych będą mogły skorzystać również osoby niebędące pracownikami – tj. klienci indywidualni, członkowie rodzin pracowników Wnioskodawcy, wspólnicy Wnioskodawcy oraz wybrane osoby fizyczne i prawne współpracujące z Wnioskodawcą. W związku z powyższym, krąg uprawnionych do rabatów będzie potencjalnie nieograniczony. Ponadto korzystanie z programu rabatowego przez pracowników Wnioskodawcy będzie się odbywać na takich samych zasadach, jak w przypadku innych osób. Zatem, po stronie pracowników Wnioskodawcy nie powstanie przychód ze stosunku pracy z tytułu świadczeń częściowo odpłatnych, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji Wnioskodawca jako płatnik, nie będzie obowiązany w stosunku do swoich pracowników do obliczenia i pobierania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych od udzielanych rabatów.
  
  
  

Podsumowując należy stwierdzić, że w opisanym zdarzeniu przyszłym, w związku z zakupami Produktów po cenie uwzględniającej udzielone Rabaty, Uczestnicy Promocji, niezależnie od tego czy są pracownikami lub zleceniobiorcami Spółki, współpracują ze Spółką na podstawie umów o świadczenie usług, czy też są pracownikami kontrahentów Spółki, nie uzyskują przychodów w rozumieniu ustawy o pdof. W konsekwencji, Spółka nie będzie zobowiązana do pobrania zaliczek na podatek dochodowy z tego tytułu ani do sporządzenia imiennych informacji podatkowych PIT- 11.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia, pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Z uwagi na powyższe na płatniku ciążą trzy podstawowe obowiązki podatkowe, tj.:

1. obliczenie,
   
2. pobranie,
   
3. wpłacenie
   

- podatku, zaliczki

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 1509, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do art. 12 ust. 1 ww. ustawy za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Treść powyższego przepisu wskazuje, że do przychodów pracownika zaliczyć należy praktycznie wszystkie otrzymane przez niego świadczenia, które mógł on otrzymać jako pracownik. Są nimi bowiem nie tylko wynagrodzenia, czyli świadczenia wprost wynikające z zawartej umowy o pracę, ale również wszystkie inne przychody (świadczenia), niezależnie od podstawy ich wypłaty, jeżeli w jakikolwiek sposób wiążą się z faktem wykonywania pracy.

Zgodnie z art. 31 ww. ustawy, osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej „zakładami pracy”, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy – wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Z kolei w myśl art. 20 ust. 1 cytowanej ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Zgodnie z art. 42a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 3 tej ustawy – źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Z kolei w myśl art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Wątpliwości Spółki budzi kwestia ciążących na Spółce obowiązków płatnika oraz obowiązków informacyjnych związanych z rabatami udzielanymi w ramach Programu Rabatowego w odniesieniu do klientów tj. pracowników Spółki zatrudnionych na podstawie umów o pracę lub umowy zlecenia, przedsiębiorców świadczących usługi na rzecz Spółki oraz pracowników kontrahentów Spółki.

W tym miejscu należy zauważyć, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęcia „rabat”. „Rabat”, zgodnie ze słownikowym znaczeniem tego pojęcia, oznacza „zniżkę, ustępstwo procentowe od ustalonych cen towaru, głównie na rzecz nabywców płacących gotówką, kupujących dużą ilość towarów jednorazowo lub w określonym czasie, upust” (Słownik Języka Polskiego PWN R-Z, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1996).

Skoro cena towarów ulega zmniejszeniu, nabywca za tę samą kwotę nabywa większą ilość towaru. W rezultacie zapłacona kwota, dla nabywcy stanowi rzeczywistą cenę zakupu wszystkich towarów (w tym także tych wydanych jako rabat), a udzielony rabat nie stanowi dla konsumenta przychodu.

Należy zauważyć, że opisany we wniosku Program Rabatowy nie ogranicza kręgu uprawnionych do karty rabatowej jedynie do pracowników Wnioskodawcy, gdyż z rabatów będą mogły skorzystać również osoby niebędące pracownikami Spółki, tj. pracownicy kontrahentów Wnioskodawcy, a także przedsiębiorcy świadczący usługi na rzecz Spółki.

Zatem krąg uprawnionych do zakupów z rabatem jest potencjalnie nieograniczony. Jeśli zatem grono beneficjentów – podmiotów korzystających z rabatów nie będzie ograniczone, a więc dotyczyć będzie szerokiego grona uczestników, to przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych u osób biorących udział w programie nie powstanie.

W przypadku bowiem udzielania rabatu szerokiemu gronu beneficjentów, gdzie skorzystanie z rabatów nie będzie ograniczone wyłącznie do jednego grona beneficjentów, przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie powstanie.

Wobec powyższego, Spółka nie będzie zobowiązana w stosunku do uczestników promocji do obliczenia i pobrania zaliczki na podatek oraz sporządzenia informacji PIT -11.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Ponadto, odnośnie powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji organów podatkowych wskazać należy, że rozstrzygnięcia te dotyczą tylko konkretnej, indywidualnej sprawy, podatnika osądzonej w określonym stanie faktycznym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące. Natomiast organy podatkowe mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami innych organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, że nie stanowią materialnego prawa podatkowego, a ponadto rozstrzygnięcia na które powołuje się Spółka nie odnoszą się do przedsiębiorców.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
   
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
   
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.