Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-1.4012.262.2019.2.KO
z 18 lipca 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 25 marca 2019 r. (data wpływu 30 kwietnia 2019 r.), uzupełnionym pismem z 2 lipca 2019 r. (data wpływu 9 lipca 2019 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentowania przez Wnioskodawcę wydanych posiłków zarejestrowanych kartami elektronicznymi - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 kwietnia 2019 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentowania przez Wnioskodawcę wydanych posiłków zarejestrowanych kartami elektronicznymi.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 2 lipca 2019 r. (data wpływu 9 lipca 2019 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 19 czerwca 2019 r. znak: 0111-KDIB3-1.4012.262.2019.1.KO.

We wniosku przedstawiono następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawca zawarł ze swoim usługobiorcą umowę, na podstawie której, przyjął zlecenie zorganizowania i prowadzenia usług stołówki zakładowej i cateringu.

Świadczenie usług stołówkowych polega na przygotowywaniu posiłków i napojów oraz innych artykułów spożywczych dla pracowników usługobiorcy. Sprzedaż i wydawanie posiłków w stołówce przebiega w systemie samoobsługowym. Wnioskodawca w ramach umowy jest zobowiązany do utrzymywania porządku w stołówce poprzez sprzątanie stołówki, porządkowanie stołów po posiłkach, utrzymanie ogólnego porządku i czystości na terenie stołówki.

Wyżej wymienione usługi są świadczone w lokalu będącym własnością usługobiorcy, który wyposażył go w odpowiednie instalacje i sprzęt i który wynajął odpłatnie Wnioskodawcy lokal stołówki wyłącznie na potrzeby świadczenia wyżej wymienionych usług Wnioskodawcy. Stołówka znajduje się na terenie zamkniętym przedsiębiorstwa usługobiorcy. Uprawnionymi do korzystania ze stołówki są pracownicy usługobiorcy i osoby współpracujące z usługobiorcą. Ze stołówki nie mogą korzystać spoza kręgu osób wskazanych wyżej.

Pracownicy usługobiorcy otrzymują od niego elektroniczne karty służące do rejestrowania każdego pobranego posiłku oraz natychmiastowego przeniesienia danych do systemu komputerowego, przy pomocy którego pracodawca rozlicza z pracownikami, okresowo, wartości pobranych posiłków z uwzględnieniem ich finansowania w ramach przyznanego limitu w regulaminie pracy.

Pracownicy także mogą w stołówce kupować posiłki, napoje i inne artykuły spożywcze płacąc za nie gotówką.

Wnioskodawca wyżej opisane usługi stołówkowe zlecił podwykonawcy. Podwykonawca wystawia na Wnioskodawcę „notę księgową” (inaczej notę obciążeniową) za wydane posiłki i inne artykuły spożywcze, będącą dokumentem rozliczeniowym. Do noty księgowej podwykonawca dołącza rejestr wydanych posiłków i innych artykułów spożywczych zarejestrowanych przy pomocy kart elektronicznych.

Po otrzymaniu „noty księgowej” od podwykonawcy, Wnioskodawca wystawia taką samą notę księgową usługobiorcy.

Noty księgowe nie podlegają przepisom ustawy o podatku od towarów i usług VAT.

Transakcje dokumentowane „notą księgową” nie dotyczą sprzedaży czy świadczenia usług, potwierdzanych w postaci rachunku wystawianego na podstawie przepisów ordynacji podatkowej.

Wnioskodawca i usługobiorca, Wnioskodawca i podwykonawca ustalili w umowach między sobą, że okresem rozliczeniowym opisywanych usług jest okres rozpoczynający się każdego 20 dnia miesiąca i kończący się każdego 19 dnia miesiąca następnego. Noty księgowe wystawiane są i doręczane drugiej stronie najpóźniej do końca każdego miesiąca kalendarzowego.

Niezależnie od usług stołówkowych, Wnioskodawca otrzymuje od usługobiorcy fakturę VAT za wynajem stołówki, którą to usługę fakturuje (refakturuje) podwykonawcy usług stołówkowych i cateringowych bez zwiększania ceny usługi najmu, bez zmian kwot i stawek podatku VAT. Okresem rozliczeniowym usług najmu jest okres tożsamy z okresem rozliczeniowym usług stołówkowych i cateringowych.

Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie za opisywane usługi w ramach umowy pakietowej zawierającej wiele innych i niezależnych usług.

Pismem z 2 lipca 2019 r. Wnioskodawca uzupełnił opis sprawy następująco:

Wnioskodawca zawarł ze swoim podwykonawcą umowę, na podstawie której podwykonawca zobowiązał się do wykonywania usług stołówki zakładowej w restauracji pracowniczej znajdującej się w Spółce.

Przez usługi stołówki zakładowej, zwane dalej także „usługami” rozumie się:

1. produkcję, sprzedaż i dystrybucję posiłków obiadowych, śniadań zimnych i gorących w restauracji pracowniczej,
2. przygotowanie, sprzedaż i dystrybucję w restauracji pracowniczej napojów zimnych, deserów i wyrobów cukierniczych, dań garmażeryjnych, kanapek i sałatek według zapotrzebowania zleceniodawcy.
   
   

Wnioskodawcy, w ramach uzgodnionego wcześniej w formie pisemnej zakresu i budżetu. Podwykonawca jest odpowiedzialny za uzyskanie i utrzymanie decyzji sanepid zezwalającej na prowadzenie działalności gastronomicznej w restauracji pracowniczej a także wszelkich innych decyzji i zezwoleń koniecznych do prowadzenia takiej działalności na terenie restauracji pracowniczej. Zleceniodawca przekaże do korzystania zleceniobiorcy pomieszczenia restauracji pracowniczej z jej wyposażeniem. Zleceniobiorca będzie odpowiedzialny za utrzymanie przekazanego wyposażenia w należytym stanie, zdatnym do korzystania. Podwykonawca jest odpowiedzialny za utrzymanie porządku na terenie całej stołówki (także zaplecza) i ponosi odpowiedzialność także za:

• konserwację/przeglądy/naprawę instalacji elektrycznej oraz sieci lan
• konserwację/przeglądy/naprawę instalacji wodno-kanalizacyjnej
• konserwację/przeglądy/naprawę wentylacji
• konserwację/przeglądy/naprawę sprzętu itp.
• remonty/naprawy ścian i posadzek
• zapewnienie sprzętu bhp oraz przeciwpożarowego, właściwego dla gastronomii, i ich przeglądy.
  
  

Wnioskodawca zobowiązuje się na swój koszt do wyposażenia personelu podwykonawcy w identyfikatory umożliwiające wstęp do obiektów, o których mowa powyżej.

Podwykonawca zobowiązuje się, że w zakresie niezbędnym do prawidłowego wykonania niniejszej umowy własnymi środkami i na własny koszt zapewni:

1. dostarczenia drobnego sprzętu kuchennego, niezbędnego do funkcjonowania restauracji pracowniczej, w szczególności naczyń i sztućców (dalej zwanego „drobnym sprzętem kuchennym”), w ilości wystarczającej do prowadzenia restauracji pracowniczej zgodnie z warunkami umowy,
2. dostarczenia niezbędnego do funkcjonowania restauracji pracowniczej sprzętu komputerowego wraz z wymaganym oprogramowaniem (dalej zwanego „sprzętem komputerowym”). Podwykonawca zapewni w ramach prowadzonej działalności wykorzystanie kasowego programu komputerowego, ewidencjonującego sprzedaż gotówkową i kredytową (w przypadku wprowadzenia kart magnetycznych lub chipowych) zachowując do wyżej wymienionego programu pełne prawa autorskie. Personel podlega wyłącznemu kierownictwu podwykonawcy. Podwykonawca zobowiązuje się do świadczenia usług żywieniowych w restauracji pracowniczej przez 5 dni w tygodniu. Sprzedaż posiłków w restauracji pracowniczej odbywać się będzie przy wykorzystaniu systemu komputerowego podwykonawcy rejestrującego sprzedaż gotówkową i kredytową. Podwykonawca zobowiązuje się do przygotowania tygodniowego menu i jego weryfikacji zgodnie z zasadami podaży i popytu. Obsługa konsumentów w restauracji pracowniczej będzie się odbywać w systemie samoobsługowym oraz w systemie serwowania posiłków przez personel podwykonawcy.
   
   

W zakresie dystrybucji sprzedaży oraz dostarczania posiłków obiadowych i śniadaniowych strony uzgadniają ceny posiłków w restauracji pracowniczej.

Podwykonawca, każdego miesiąca wystawi notę księgową, na podstawie której będzie pobierać opłatę od Wnioskodawcy równą wartości sprzedanych posiłków w danym miesiącu. Pracownik dokonując zakupu żywności dokonuje swojej identyfikacji za pomocą wydanej mu przez Spółkę karty identyfikacyjnej. Po dokonaniu identyfikacji pracownik dokonuje zakupu posiłku lub innych produktów płacąc pełną cenę za żywność gotówką, albo dokonując zakupu bezgotówkowego za pomocą ww. karty.

Podwykonawca oświadcza, że jest ubezpieczony w zakresie:

1. oc deliktowej,
2. oc kontraktowej,

ze szczególnym uwzględnieniem ryzyka zatrucia pokarmowego konsumentów.

Odpowiedź na pytanie nr 2:

Podwykonawca za świadczone usługi wystawia notę księgową. Nie wystawia faktur VAT ani rachunków.

Odpowiedź na pytanie nr 3:

Wnioskodawca za usługi stołówkowe nie wystawia zleceniodawcy faktury VAT. Wystawia noty księgowe analogiczne jak otrzymane od podwykonawcy.

odpowiedź na pytanie nr 4:

Podwykonawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem VAT.

Odpowiedź na pytanie nr 5:

Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem VAT.

Odpowiedź na pytanie nr 6:

Usługa rozliczeniowa obejmuje:

1. produkcję, sprzedaż i dystrybucję posiłków obiadowych, śniadań zimnych i gorących w restauracji pracowniczej,
2. przygotowanie, sprzedaż i dystrybucję w stołówce pracowniczej napojów zimnych, deserów i wyrobów cukierniczych, dań garmażeryjnych, kanapek i sałatek według zapotrzebowania zleceniodawcy.
   
   

Przykładowa treść noty obciążeniowej:

Obciążamy was kwotą z tytułu sprzedaży posiłków w stołówce pracowniczej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy w przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca postępuje prawidłowo przyjmując od podwykonawcy „notę księgową” jako dokument rozliczeniowy wydanych posiłków zarejestrowanych kartami elektronicznymi i po jej otrzymaniu wystawiając tożsamą „notę księgową” usługobiorcy?
2. Czy „noty księgowe” za wydane posiłki, te otrzymane i te wystawiane przez Wnioskodawcę, podlegają przepisom ustawy o podatku od towarów i usług VAT?
3. Czy „noty księgowe” za wydane posiłki podlegają przepisom ordynacji podatkowej regulującej zasady wystawiania rachunków?
4. Czy usługa rozliczeniowa wykonywana przez Wnioskodawcę dokumentowana „notą księgową” jest usługą finansową w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług VAT, gdy odpowiedź na pytanie drugie będzie pozytywna?
   
   

Stanowisko Wnioskodawcy:

Własne stanowisko w sprawie pytania nr 1.

Wnioskodawca prawidłowo postępuje przyjmując od podwykonawcy i wystawiając usługobiorcy „noty księgowe” za wydane, rejestrowane za pomocą kart elektronicznych posiłki w stołówce zakładowej.

Własne stanowisko w sprawie pytania nr 2.

„Noty księgowe” za wydane posiłki wystawiane przez podwykonawcę i Wnioskodawcę nie podlegają ustawie o podatku od towarów i usług vat.

Własne stanowisko w sprawie pytania nr 3.

„Noty księgowe” za wydane posiłki wystawiane przez podwykonawcę i Wnioskodawcę nie podlegają przepisom ordynacji podatkowej regulującej zasady wystawiania rachunków.

Własne stanowisko w sprawie pytania nr 4.

Usługa rozliczeniowa Wnioskodawcy dokumentowana „notą księgową” nie jest usługą finansową w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

Sposób postępowania opisany we wniosku został uregulowany w umowie pomiędzy Wnioskodawcą a usługobiorcą.

Nota księgowa, nazywana również obciążeniową lub obciążeniową - uznaniową służy do ewidencjonowania transakcji nie objętych ustawą o podatku od towarów i usług. Wystawia się je najczęściej przy rozliczeniach finansowych, które nie dotyczą sprzedaży towarów lub świadczenia usług. Nota księgowa może stanowić podstawę do dokonania zapisów w księgach rachunkowych, może stanowić dowód księgowy.

Zasady dokumentacji operacji gospodarczych określają art. 21-22 ustawy o rachunkowości. Jednak wymienione przepisy tej ustawy określają jedynie ogólne zasady dokumentacji, dlatego należy wykorzystać przepisy ustawy o VAT. Na jej podstawie można stwierdzić, że fakturę należy wystawić w sytuacji wykonywania wszystkich czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, o których mowa w art. 5 ustawy o VAT (dotyczy to zarówno towarów opodatkowanych i zwolnionych). Podobnie jest w przypadku stosowania przepisu art. 87 Ordynacji podatkowej, który stanowi, iż gdy nie występuje obowiązek wystawienia faktury VAT, to podatnik jest zobowiązany do wystawienia rachunku potwierdzającego dokonanie sprzedaży lub wykonanie usługi, ponieważ zgodnie z prezentowanym stanowiskiem nie mamy do czynienia z dostawą towarów ani ze świadczeniem usług podlegających ustawie o podatku od towarów i usług VAT, Wnioskodawca prawidłowo postępuje przyjmując i wystawiając notę księgową.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

Towarami, według art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do treści art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Należy zauważyć, iż zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, dla uznania, iż dostawa towarów lub świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług bezwzględnym warunkiem jest „odpłatność” za daną czynność. Odpłatność oznacza wykonanie czynności (dostawy towarów oraz świadczenia usług) za wynagrodzeniem. W znaczeniu potocznym wynagrodzenie to zapłata za pracę, należność, a także odszkodowanie, nagroda. Natomiast odpłatny to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny.

Powyższa analiza prowadzi do wniosku, że istotną cechą wynagrodzenia jest istnienie bezpośredniego związku pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług i otrzymaną zapłatą. Należy więc stwierdzić, iż czynności podlegają opodatkowaniu jedynie wtedy, gdy zostały wykonane odpłatnie. Czynność można uznać za dokonaną odpłatnie, gdy istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub świadczącego usługę.

Kolejnym czynnikiem decydującym o tym czy mamy do czynienia z wynagrodzeniem, jest określenie, czy wynagrodzenie takie było należne z tytułu danego świadczenia. Czynność opodatkowana powstaje bowiem wyłącznie w związku z zaistnieniem stosunku prawnego określonego umową między stronami. Zatem wystąpić musi bezpośredni i niezbędny związek pomiędzy wykonywanymi czynnościami i wysokością otrzymanego wynagrodzenia, oparty o relacje cywilnoprawne pomiędzy podmiotami i jednocześnie wynagrodzenie to może być wyrażone w pieniądzu.

W związku z powyższym, czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

A zatem pod pojęciem odpłatności dostawy towarów lub odpłatności świadczenia usług, rozumieć należy prawo podmiotu dokonującego dostawy towarów lub świadczącego usługę do żądania od nabywcy towaru, odbiorcy usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego).

W konsekwencji powyższego należy stwierdzić, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie podlegało tylko to świadczenie, w przypadku którego istnieje konsument, tj. odbiorca świadczenia odnoszący z niego choćby potencjalną korzyść. Dopóki nie istnieje podmiot, który odnosiłby lub powinien odnosić konkretne korzyści o charakterze majątkowym związanym z danym świadczeniem, dopóty świadczenie to nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy o VAT).

Przez sprzedaż należy rozumieć – w myśl art. 2 pkt 22 ustawy – odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W świetle art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

W świetle przepisów dotyczących podatku od towarów i usług, faktury są dokumentami potwierdzającymi rzeczywiste transakcje gospodarcze dokonywane przez podatnika. Faktura pełni szczególną rolę dowodową w prawidłowym wymiarze podatku VAT, dlatego też niezwykle istotne jest prawidłowe oznaczenie wszystkich elementów faktury.

Faktura jest dokumentem potwierdzającym zaistnienie zdarzenia gospodarczego (potwierdzeniem nabycia określonych towarów i usług lub też otrzymania zaliczki). Wystawienie faktury należy rozumieć jako sporządzenie ww. dokumentu oraz jego przekazanie innemu podmiotowi (nabywcy), a przez to wprowadzenie faktury do obrotu prawnego.

Reasumując należy podkreślić, że celem faktury jest przede wszystkim udokumentowanie rzeczywistego przebiegu zdarzeń gospodarczych, zarówno pod względem przedmiotu transakcji, jak i podmiotów biorących w niej udział.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że nota księgowa nie jest dokumentem przewidzianym przez przepisy regulujące opodatkowanie podatkiem od towarów i usług, i jako taka nie jest objęta regulacją tych przepisów.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem VAT. Wnioskodawca zawarł ze swoim usługobiorcą umowę, na podstawie której, przyjął zlecenie zorganizowania i prowadzenia usług stołówki zakładowej i cateringu. Świadczenie usług stołówkowych polega na przygotowywaniu posiłków i napojów oraz innych artykułów spożywczych dla pracowników usługobiorcy. Sprzedaż i wydawanie posiłków w stołówce przebiega w systemie samoobsługowym. Wnioskodawca w ramach umowy jest zobowiązany do utrzymywania porządku w stołówce poprzez sprzątanie stołówki, porządkowanie stołów po posiłkach, utrzymanie ogólnego porządku i czystości na terenie stołówki. Wyżej wymienione usługi są świadczone w lokalu będącym własnością usługobiorcy, który wyposażył go w odpowiednie instalacje i sprzęt i który wynajął odpłatnie Wnioskodawcy lokal stołówki wyłącznie na potrzeby świadczenia wyżej wymienionych usług Wnioskodawcy. Pracownicy usługobiorcy otrzymują od niego elektroniczne karty służące do rejestrowania każdego pobranego posiłku oraz natychmiastowego przeniesienia danych do systemu komputerowego. Pracownicy także mogą w stołówce kupować posiłki, napoje i inne artykuły spożywcze płacąc za nie gotówką. Wnioskodawca wyżej opisane usługi stołówkowe zlecił podwykonawcy. Wnioskodawca zawarł ze swoim podwykonawcą umowę, na podstawie której podwykonawca zobowiązał się do wykonywania usług stołówki zakładowej w restauracji pracowniczej.

Wnioskodawca i usługobiorca, Wnioskodawca i podwykonawca ustalili w umowach między sobą, że okresem rozliczeniowym opisywanych usług jest okres rozpoczynający się każdego 20 dnia miesiąca i kończący się każdego 19 dnia miesiąca następnego. Niezależnie od usług stołówkowych, Wnioskodawca otrzymuje od usługobiorcy fakturę VAT za wynajem stołówki, którą to usługę fakturuje (refakturuje) podwykonawcy usług stołówkowych i cateringowych. Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie za opisywane usługi w ramach umowy pakietowej zawierającej wiele innych i niezależnych usług.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii dokumentowania przez Wnioskodawcę wydanych posiłków zarejestrowanych kartami elektronicznymi.

Mając na uwadze przedstawiony stan prawny i opis sprawy należy zauważyć, że Wnioskodawca na podstawie zawartej umowy z usługobiorcą otrzymuje od niego wynagrodzenie z tytułu świadczonych dla niego czynności (tj. zorganizowania i prowadzenia usług stołówki zakładowej i cateringu). Zatem w przedstawionej sytuacji istnieje bezpośredni związek pomiędzy świadczonymi czynnościami i otrzymaną zapłatą. Opisane czynności wykonywane są w ramach umowy zobowiązaniowej, a usługobiorca jest bezpośrednim beneficjentem tej czynności. A to oznacza, że otrzymane wynagrodzenie za realizację odpłatnych czynności podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług po stronie Wnioskodawcy. Wnioskodawca z tytułu świadczonych czynności na rzecz usługobiorcy staje się podatnikiem podatku od towarów i usług. Zatem Wnioskodawca świadczy na rzecz usługobiorcy czynności polegające na prowadzeniu stołówki zakładowej podlegające opodatkowaniu zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT. W konsekwencji wykonane przez Wnioskodawcę czynności powinny być dokumentowane fakturą VAT, stosownie do art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, zawierającą właściwą stawkę podatku VAT dla wykonywanej czynności. Tym samym Wnioskodawca postępuje nieprawidłowo wystawiając usługobiorcy noty księgowe za wydane posiłki w stołówce zakładowej rejestrowane za pomocą kart elektronicznych.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy, w zakresie pytania nr 1, jest nieprawidłowe.

Z uwagi na fakt, że w opisanej sytuacji Wnioskodawca powinien dokumentować świadczone czynności fakturą VAT, a nie notą księgową, nie dokonano oceny stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2, 3 i 4.

Ocena stanowiska Wnioskodawcy dotycząca dokumentowania przez podwykonawcę wydanych posiłków zarejestrowanych kartami elektronicznymi zostanie zawarta w odrębnym rozstrzygnięciu.

Nadmienia się, że Organ związany jest przedstawionym we wniosku opisem sprawy. Zatem niniejsza interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.