Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-2.4012.261.2019.2.RD
z 25 lipca 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 9 maja 2019 r. (data wpływu 13 maja 2019 r.), uzupełnionym w dniu 31 maja 2019 r. (data wpływu 3 czerwca 2019 r.) na wezwanie Organu z dnia 21 maja 2019 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wykazywania obrotu instrumentami finansowymi w poz. 11 deklaracji VAT-7 – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 maja 2019 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wykazywania obrotu instrumentami finansowymi w poz. 11 deklaracji VAT-7.

Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 30 maja 2019 r., złożonym w dniu 31 maja 2019 r. (data wpływu 3 czerwca 2019 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 21 maja 2019 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest europejskim domem maklerskim, specjalizującym się w rynku OTC oraz w szczególności w instrumentach pochodnych CFD, będących produktami inwestycyjnymi, z których zwrot uzależniony jest od zmian ceny i wartości instrumentów oraz aktywów bazowych. Spółka aktywnie działa na rynkach zagranicznych, gdzie oferuje klientom zaawansowane technologicznie i innowacyjne aplikacje (platformy) transakcyjne. Działalność Wnioskodawcy jest prowadzona za pośrednictwem sieci oddziałów zagranicznych oraz spółek zależnych zlokalizowanych w Polsce i za granicą (dalej jako: „Grupa”).

Spółka dokonuje również wielu transakcji z podmiotami zagranicznymi, głównie spoza Grupy, zarówno będących podatnikami w rozumieniu art. 28a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535) (dalej jako: „Podatnik”), (dalej jako: „ustawa o VAT“), jak i niebędących takimi Podatnikami w rozumieniu przedmiotowej ustawy.

Spółka jest czynnym podatnikiem VAT, zarejestrowanym na potrzeby dokonywania transakcji wewnątrzwspólnotowych.

Podstawową działalnością Wnioskodawcy jest obrót instrumentami finansowymi, który jest zwolniony z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 41 ustawy o VAT. Niemniej jednak, Spółka dokonuje również sprzedaży opodatkowanej VAT.

W związku z powyższym, należy wskazać, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca wykonuje zarówno czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje. A ponieważ w odniesieniu do dużej grupy nabywanych towarów i usług Wnioskodawca nie jest w stanie dokonać przyporządkowania, o którym mowa powyżej, tj. do czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego oraz czynności w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, Spółka stosuje proporcję (współczynnik struktury sprzedaży), o której mowa w art. 90 ust. 2 ustawy o VAT. Zgodnie z przepisami, przedmiotowa proporcja jest stosowana tylko w tych przypadkach, kiedy dany zakup jest związany zarówno z czynnościami, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynnościami w związku z którymi takie prawo nie przysługuje i nie jest możliwe dokonanie wyodrębnienia, o którym mowa powyżej. W pozostałych przypadkach Wnioskodawca albo dokonuje pełnego odliczenia VAT, albo nie odlicza VAT w ogóle.

Wątpliwość Spółki dotyczy prawidłowego ujmowania transakcji świadczenia usług poza terytorium kraju w pozycji 11 deklaracji VAT-7.

W poz. 11 deklaracji VAT-7 Wnioskodawca wykazuje m.in.:

1. Obrót instrumentami finansowymi z podmiotami będącymi Podatnikami, mającymi siedzibę na terytorium UE. Jest to sprzedaż niepodlegająca VAT w Polsce na podstawie art. 28b ustawy o VAT i równocześnie niedająca prawa do odliczenia na podstawie art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy o VAT. Jest to bowiem obrót, który gdyby realizowany był na terytorium kraju, nie dawałby prawa do odliczenia.
2. Obrót instrumentami finansowymi z podmiotami będącymi Podatnikami oraz niebędącymi Podatnikami, mającymi siedzibę na terytorium państw trzecich w rozumieniu art. 2 pkt 5 ustawy o VAT. Jest to sprzedaż niepodlegająca VAT w Polsce na podstawie art. 28b w przypadku usługobiorców będących Podatnikami oraz 28I pkt 5 ustawy o VAT w przypadku usługobiorców niebędących Podatnikami, która jednakże daje prawo do odliczenia na podstawie art. 86 ust. 9 ustawy o VAT.
   
   

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca wskazał, że w związku z obrotem instrumentami finansowymi, o których mowa w przedmiotowym wniosku, Wnioskodawca nie jest zarejestrowany dla potrzeb rozliczania podatku od wartości dodanej na terytorium państw podmiotów będących podatnikami mających siedzibę na terytorium UE i państw trzecich oraz podmiotów niebędących podatnikami mających siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu na terytorium państwa trzecich.

Wnioskodawca chciałby jednak wskazać, że posiada 7 oddziałów zagranicznych, z których każdy jest zarejestrowany na potrzeby podatku od wartości dodanej w kraju swojej siedziby. Niemniej jednak, podmiotem zarejestrowanym na potrzeby podatku od wartości dodanej jest w takim wypadku Oddział zagraniczny, a nie Spółka. Co więcej, przedmiotowa rejestracja nie jest związana z obrotem instrumentami finansowymi - Oddziały nie prowadzą bowiem działalności w zakresie obrotu instrumentami finansowymi.

Obrót instrumentami finansowymi nie jest dokonywany w ramach działalności gospodarczej zarejestrowanej poza terytorium kraju na terytorium państw podmiotów będących podatnikami mających siedzibę na terytorium UE i państw trzecich oraz podmiotów niebędących podatnikami mających siedzibę, stałe miejsce zamieszkania oraz zwykłe miejsce pobytu na terytorium państw trzecich.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy dopuszczalne jest wykazywanie w poz. 11 deklaracji VAT-7 obrotu instrumentami finansowymi z podmiotami będącymi Podatnikami, mającymi siedzibę na terytorium UE?
   
2. Czy dopuszczalne jest wykazywanie w poz. 11 deklaracji VAT-7 obrotu instrumentami finansowymi z podmiotami będącymi Podatnikami oraz niebędącymi Podatnikami, mającymi siedzibę na terytorium państw trzecich w rozumieniu art. 2 pkt 5 ustawy o VAT?
   
   

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zgodnie z częścią C pkt 3 Rozporządzenia Ministra Finansów zmieniającego Rozporządzenie w sprawie wzorów deklaracji dla podatku od towarów i usług z dnia 21 stycznia 2019 r. (Dz.U. z 2019 r. poz. 193), (dalej jako: „Rozporządzenie w sprawie deklaracji VAT):

• w poz. 11 wykazuje się dostawę towarów oraz świadczenie usług poza terytorium kraju, w stosunku do których przysługuje podatnikowi prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, o którym mowa w art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy, lub prawo do zwrotu kwoty podatku naliczonego, o którym mowa w art. 87 ust. 5 ustawy. W pozycji tej nie uwzględnia się wartości dostaw towarów i świadczonych usług dokonywanych w ramach działalności gospodarczej zarejestrowanej poza terytorium kraju oraz świadczonych usług rozliczanych w ramach procedury szczególnej dotyczącej usług telekomunikacyjnych, usług nadawczych lub usług elektronicznych.
  
  
  

Mając powyższe na uwadze, Spółka pragnie wskazać, że:

Ad 1)

W odniesieniu do obrotu instrumentami finansowymi z podmiotami będącymi Podatnikami, mającymi siedzibę na terytorium UE, Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Jest to bowiem obrót, który gdyby realizowany był na terytorium kraju, nie dawałby prawa do odliczenia. Innymi słowy, jest to obrót, do którego nie ma zastosowania art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy o VAT.

Spółka wykazuje ten obrót w poz. 11 deklaracji VAT-7.

Ad 2)

W przypadku obrotu instrumentami finansowymi z podmiotami będącymi Podatnikami oraz niebędącymi Podatnikami mającymi siedzibę na terytorium państw trzecich, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego owszem istnieje, ale wynika z innej podstawy prawnej, tj. z art. 86 ust. 9 ustawy o VAT.

Spółka wykazuje ten obrót w poz. 11 deklaracji VAT-7.

Gdyby Spółka nie wykazała wyżej opisanej sprzedaży w poz. 11 deklaracji VAT-7, kwoty te nie zostałyby w ogóle wykazane w deklaracji VAT-7, ani w odpowiadającym jej pliku JPK VAT.

Spółka ma zatem wątpliwość, czy przyjęcie takiego podejścia byłoby właściwe, biorąc pod uwagę, że obrót instrumentami finansowymi stanowi główny rodzaj działalności Wnioskodawcy, jak również zasadnicze źródło przychodów Spółki.

Zdaniem Wnioskodawcy, zaprzestanie wykazywania przedmiotowej kategorii sprzedaży w poz. 11 deklaracji VAT-7 prowadziłoby do znaczącego zniekształcenia obrazu działalności Spółki.

Dodatkowo, Spółka pragnie wskazać, że:

• wykazywanie bądź też nie przedmiotowych kwot w poz. 11 deklaracji VAT-7 nie ma wpływu na wysokość zobowiązania w podatku VAT, gdyż kwoty te dotyczą sprzedaży niepodlegającej opodatkowaniu VAT w Polsce;
• wykazywanie bądź też nie przedmiotowych kwot w poz. 11 deklaracji VAT-7 jest niezależne od procedury kalkulacji proporcji (współczynnika struktury sprzedaży), o której mowa w art. 90 ust. 2 ustawy o VAT. Na potrzeby kalkulacji przedmiotowej proporcji, Spółka dokonuje odrębnej analizy sprzedaży pod kątem wyodrębnienia czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (obrót z prawem do odliczenia) oraz czynności w związku z którymi takie prawo nie przysługuje (obrót bez prawa do odliczenia).
  
  

Mając powyższe na uwadze, zdaniem Spółki, dopuszczalne jest wykazywanie przedmiotowych kwot w poz. 11 deklaracji VAT-7.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174 z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast przez świadczenie usług, w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, (…).

Generalna zasada dotycząca miejsca świadczenia usług (na rzecz podatników w rozumieniu art. 28a ustawy) została określona w art. 28b ust. 1 ustawy. W oparciu o ten przepis, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n. Przy czym w myśl art. 28b ust. 2 ustawy, w przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

Natomiast w myśl art. 28l pkt 5 ustawy w przypadku świadczenia na rzecz podmiotów niebędących podatnikami posiadających siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu poza terytorium Unii Europejskiej usług bankowych, finansowych, ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych z wyjątkiem wynajmu sejfów przez banki miejscem świadczenia usług jest miejsce gdzie podmioty te posiadają siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy, podatnik ma również prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, jeżeli importowane lub nabyte towary i usługi dotyczą dostawy towarów lub świadczenia usług przez podatnika poza terytorium kraju, jeżeli kwoty te mogłyby być odliczone, gdyby czynności te były wykonywane na terytorium kraju, a podatnik posiada dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z tymi czynnościami.

Ponadto stosownie do art. 86 ust. 9 ustawy podatnik ma również prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, jeżeli importowane lub nabyte towary i usługi dotyczą czynności zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 7 oraz pkt 37-41, wykonywanych na terytorium kraju, w przypadku gdy miejscem świadczenia tych usług zgodnie z art. 28b lub art. 28l jest terytorium państwa trzeciego lub gdy usługi dotyczą bezpośrednio towarów eksportowanych, pod warunkiem że podatnik posiada dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z tymi czynnościami.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest domem maklerskim, specjalizującym się w rynku OTC oraz w szczególności w instrumentach pochodnych CFD, będących produktami inwestycyjnymi, z których zwrot uzależniony jest od zmian ceny i wartości instrumentów oraz aktywów bazowych. Spółka aktywnie działa na rynkach zagranicznych, gdzie oferuje klientom zaawansowane technologicznie i innowacyjne aplikacje (platformy) transakcyjne. Działalność Wnioskodawcy jest prowadzona za pośrednictwem sieci oddziałów zagranicznych oraz spółek zależnych zlokalizowanych w Polsce i za granicą („Grupa”). Spółka dokonuje również wielu transakcji z podmiotami zagranicznymi, głównie spoza Grupy, zarówno będących podatnikami w rozumieniu art. 28a ustawy, jak i niebędących takimi podatnikami.

Spółka jest czynnym podatnikiem VAT, zarejestrowanym na potrzeby dokonywania transakcji wewnątrzwspólnotowych. Podstawową działalnością Wnioskodawcy jest obrót instrumentami finansowymi, który jest zwolniony z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 41 ustawy. Niemniej jednak, Spółka dokonuje również sprzedaży opodatkowanej VAT. W związku z powyższym, należy wskazać, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca wykonuje zarówno czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje. Ponieważ w odniesieniu do dużej grupy nabywanych towarów i usług Wnioskodawca nie jest w stanie dokonać przyporządkowania do czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego oraz czynności w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, Spółka stosuje proporcję (współczynnik struktury sprzedaży), o której mowa w art. 90 ust. 2 ustawy. Zgodnie z przepisami, przedmiotowa proporcja jest stosowana tylko w tych przypadkach, kiedy dany zakup jest związany zarówno z czynnościami, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynnościami w związku z którymi takie prawo nie przysługuje i nie jest możliwe dokonanie wyodrębnienia, o którym mowa powyżej. W pozostałych przypadkach Wnioskodawca albo dokonuje pełnego odliczenia VAT, albo nie odlicza VAT w ogóle. W poz. 11 deklaracji VAT-7 Wnioskodawca wykazuje m.in. obrót instrumentami finansowymi z podmiotami będącymi podatnikami, mającymi siedzibę na terytorium UE. Jest to sprzedaż niepodlegająca VAT w Polsce na podstawie art. 28b ustawy i równocześnie niedająca prawa do odliczenia na podstawie art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy. Jest to bowiem obrót, który gdyby realizowany był na terytorium kraju, nie dawałby prawa do odliczenia. Ponadto w poz. 11 deklaracji VAT- 7 Wnioskodawca wykazuje obrót instrumentami finansowymi z podmiotami będącymi podatnikami oraz niebędącymi podatnikami, mającymi siedzibę na terytorium państw trzecich. Jest to sprzedaż niepodlegająca VAT w Polsce na podstawie art. 28b w przypadku usługobiorców będących podatnikami oraz 28l pkt 5 ustawy w przypadku usługobiorców niebędących podatnikami, która jednakże daje prawo do odliczenia na podstawie art. 86 ust. 9 ustawy. W związku z obrotem instrumentami finansowymi, Wnioskodawca nie jest zarejestrowany dla potrzeb rozliczania podatku od wartości dodanej na terytorium państw podmiotów będących podatnikami mających siedzibę na terytorium UE i państw trzecich oraz podmiotów niebędących podatnikami mających siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu na terytorium państw trzecich.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ujmowania transakcji świadczenia usług poza terytorium kraju związanych z obrotem instrumentami finansowymi z podmiotami będącymi podatnikami i mającymi siedzibę na terytorium UE jak również z podmiotami będącymi podatnikami oraz niebędących podatnikami mających siedzibę na terytorium państw trzecich w poz. 11 deklaracji VAT-7.

Przechodząc do kwestii wykazania w deklaracji VAT-7 w poz. 11 świadczenia usług przez Wnioskodawcę na rzecz podmiotów będących podatnikami i mających siedzibę na terytorium UE jak również podmiotów będących podatnikami oraz niebędących podatnikami mających siedzibę na terytorium państw trzecich należy wskazać, że stosownie do art. 99 ust. 1 ustawy – podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10, art. 130c i art. 133.

W myśl art. 99 ust. 14 ustawy minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzory deklaracji podatkowych, o których mowa w ust. 1-3, 8 i 9, wraz z objaśnieniami co do sposobu prawidłowego ich wypełnienia oraz terminu i miejsca ich składania, w celu umożliwienia rozliczenia podatku.

W załączniku nr 1 do mającego zastosowanie w sprawie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 21 stycznia 2019 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie wzorów deklaracji dla podatku od towarów i usług (Dz.U z 2019 r. poz. 193) został zawarty wzór deklaracji dla podatku od towarów i usług VAT-7, natomiast w załączniku nr 3 do tego rozporządzenia, zawarto objaśnienia do deklaracji dla podatku od towarów i usług (VAT-7 i VAT-7K).

Zgodnie z objaśnieniami w punkcie 3 części C Rozliczenie podatku należnego wskazano, że w poz. 11 wykazuje się dostawę towarów oraz świadczenie usług poza terytorium kraju, w stosunku do których przysługuje podatnikowi prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, o którym mowa w art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy, lub prawo do zwrotu kwoty podatku naliczonego, o którym mowa w art. 87 ust. 5 ustawy. W pozycji tej nie uwzględnia się wartości dostaw towarów i świadczonych usług dokonywanych w ramach działalności gospodarczej zarejestrowanej poza terytorium kraju oraz świadczonych usług rozliczanych w ramach procedury szczególnej dotyczącej usług telekomunikacyjnych, usług nadawczych lub usług elektronicznych.

Jak wskazał Wnioskodawca obrót instrumentami finansowymi z podmiotami będącymi podatnikami jest sprzedażą niepodlegającą opodatkowaniu w Polsce stosownie do art. 28b ustawy i równocześnie niedającą prawa do odliczenia podatku na podstawie art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy. Natomiast obrót instrumentami finansowymi z podmiotami będącymi podatnikami oraz niebędącymi podatnikami mającymi siedzibę na terytorium państw trzecich jest sprzedażą niepodlegającą opodatkowaniu w Polsce stosownie do art. 28b ustawy w przypadku usługobiorców będących podatnikami oraz w myśl art. 28l pkt 5 ustawy w przypadku usługobiorców niebędących podatnikami, która daje prawo do odliczenia podatku na podstawie art. 86 ust. 9 ustawy.

Mając na uwadze przedstawione we wniosku okoliczności sprawy, obowiązujące przepisy prawa podatkowego oraz objaśnienia do deklaracji VAT-7 stanowiące załącznik nr 3 do rozporządzenia stwierdzić należy, że zarówno obrót instrumentami finansowymi z podmiotami będącymi podatnikami mającymi siedzibę na terytorium UE jak również obrót instrumentami finansowymi z podmiotami będącymi podatnikami oraz niebędącymi podatnikami mającymi siedzibę na terytorium państw trzecich nie powinien być wykazywany z poz. 11 deklaracji VAT-7.

Ponownie wskazać należy, że zgodnie z objaśnieniami do deklaracji VAT-7 stanowiącymi załącznik nr 3 do rozporządzenia w poz. 11 deklaracji wykazuje się świadczenie usług poza terytorium kraju, w stosunku do których przysługuje podatnikowi prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, o którym mowa w art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy, lub prawo do zwrotu kwoty podatku naliczonego, o którym mowa w art. 87 ust. 5 ustawy. W pozycji tej nie uwzględnia się wartości świadczonych usług dokonywanych w ramach działalności gospodarczej zarejestrowanej poza terytorium kraju oraz świadczonych usług rozliczanych w ramach procedury szczególnej dotyczącej usług telekomunikacyjnych, usług nadawczych lub usług elektronicznych.

Jak wskazał Wnioskodawca w przypadku obrotu instrumentami finansowymi z podmiotami będącymi podatnikami gdzie miejsce świadczenia znajduje się poza terytorium kraju nie przysługuje Wnioskodawcy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego w myśl art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy. Zatem nie jest spełniony warunek, o którym mowa w objaśnienia do poz. 11 deklaracji VAT-7.

Również w przypadku obrotu instrumentami finansowymi z podmiotami będącymi podatnikami oraz niebędącymi podatnikami mającymi siedzibę na terytorium państw trzecich nie jest spełniony warunek, aby taką transakcję wykazywać w poz. 11 deklaracji VAT-7. Również w tym przypadku, choć miejsce świadczenia usług znajduje się poza terytorium kraju Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, o którym mowa w art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy, lub prawo do zwrotu kwoty podatku naliczonego, o którym mowa w art. 87 ust. 5 ustawy. Jak wskazał Wnioskodawca przysługuje mu prawo do odliczenia ale na innej podstawie prawnej, t. na podstawie art. 86 ust. 9 ustawy. Zatem i w tym przypadku dotyczącym obrotu instrumentami finansowymi z podmiotami będącymi podatnikami oraz niebędącymi podatnikami mającymi siedzibę na terytorium państw trzecich nie jest spełniony warunek, o którym mowa w objaśnienia do poz. 11 deklaracji VAT-7.

W konsekwencji zarówno obrót instrumentami finansowymi z podmiotami będącymi podatnikami mającymi siedzibę na terytorium UE oraz obrót instrumentami finansowymi z podmiotami będącymi podatnikami oraz niebędącymi podatnikami mającymi siedzibę na terytorium państw trzecich nie powinien być wykazywany z poz. 11 deklaracji VAT-7, gdyż nie są spełnione warunki o których mowa w objaśnienia do poz. 11 deklaracji VAT-7.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Tut. Organ informuje, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.